Παρασκευή 8 Μαρτίου 2024

Η μάσκα της υποκρισίας και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.εικόνα άρθρου: Η μάσκα της υποκρισίας και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

Ο Προκαθήμενος του Αλεξανδρινού Θρόνου παραβλέπει προκλητικά τα βαρύτατα κανονικά παραπτώματα που σκίζουν τον άρραφο χιτώνα του Χριστού.

Η Ι. Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας προέβη στην καθαίρεση «από του υψηλού υπουργήματος της Αρχιερωσύνης» του ασκούντος χρέη «Πατριαρχικού εν Αφρική Εξάρχου»του Πατριαρχείου Μόσχας, Επισκόπου Ζαράϊσκι Κωνσταντίνου [1].

Την Παρασκευή, 16 Φεβρουαρίου 2024, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ανακοίνωσε το σκεπτικό της καθαίρεσης καταλογίζοντάς του ότι:

«Διέπραξε σειρά Κανονικών παραπτωμάτων (εισπήδηση σε δικαιοδοσία παλαιφάτου Θρόνου, διανομή αντιμηνσίων, εξαγορά διά χρημάτων γηγενών κληρικών ακόμη και καθηρημένων, φατρία, εθνοφυλετισμό κ.α.), ενώ κατεδίκασε και πάλι τις καινοφανείς εκκλησιολογικοπολιτικές «θεωρίες» περί διαποιμάνσεως του Ρωσικού κόσμου ανά την υφήλιο επί τη βάσει της εθνικότητος».

Σύμφωνα με τα όσα έχουν προηγηθεί τα προηγούμενα δύο χρόνια, η απόφαση της καθαίρεσης αναμένεται να χαρακτηριστεί από την Εκκλησία της Ρωσίας ως «κανονικώς ανυπόστατη και άκυρη».

Δύο χρόνια νωρίτερα…

Δύο χρόνια νωρίτερα, την 22α Νοεμβρίου 2022, η Ι. Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας καθαίρεσε τον πρώτο «Πατριαρχικό εν Αφρική Έξαρχο» του Πατριαρχείου Μόσχας «από το υψηλό υπούργημα της αρχιερωσύνης», Μητροπολίτη Λεωνίδα Κλιν.

Η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Ρωσίας αντέδρασε άμεσα και δεν αναγνώρισε ποτέ την καθαίρεσή του.

Την 29η Δεκεμβρίου 2022 ανακοίνωσε ότι θεωρεί ως «κανονικώς ανυπόστατη και άκυρη» την απόφαση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας περί της «ἀπὸ τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργήματος τῆς Ἀρχιερωσύνης» καθαίρεσης του Μητροπολίτη Λεωνίδου Κλιν, όπως και όλες τις άλλες παρόμοιες αποφάσεις ως προς τους κληρικούς της Ρωσικής Εκκλησίας [2].

Σύμφωνα με το σχετικό ανακοινωθέν, η απόφαση αυτή:

α) Στηρίχθηκε στην ριζωμένη στους Ιερούς Κανόνες και την παράδοση γενικής αποδοχής αρχή τής έλλειψης δικαστικής αρμοδιότητας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας επί κληρικών μιας άλλης Αυτοκεφάλου Εκκλησίας,

β) Στηλίτευσε την κοινωνία του Πατριάρχη Αλεξανδρείας με τους αφορισμένους και άνευ ιεροσύνης σχισματικούς της Ουκρανίας.

«O Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος εκ των πραγμάτων προσχώρησε στο σχίσμα (η αναγνώριση από αυτόν σχισματικής ομάδας προσώπων, οι οποίοι δεν διέθεταν τη χάρη της ιεροσύνης και αφορισθέντων από την Εκκλησία, η ευχαριστιακή κοινωνία με αυτούς, η υποστήριξη τού σχίσματος εντός της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας) και βασιζόμενη στην ριζωμένη στους ιερούς κανόνες και την παράδοση γενικής αποδοχής αρχή τής έλλειψης δικαστικής αρμοδιότητας μίας Αυτοκεφάλου Εκκλησίας επί κληρικών μιας άλλης Αυτοκεφάλου Εκκλησίας».

Η μάσκα της υποκρισίας…

Μέσω της αρωγής της Αμερικανικής Εξωτερικής πολιτικής και τη συνέργεια των Ελληνόφωνων Εκκλησιών, της Κωνσταντινούπολης, της Ελλάδος, της Κύπρου και της Αλεξάνδρειας, – οι οποίες όμως κατηγορούν όλους τους υπόλοιπους για εθνοφυλετισμό – , επιχειρείται η άνομη εισαγωγή του σχισματικού παρα-εκκλησιαστικού εθνικιστικού μορφώματος της Ουκρανίας στον Ορθόδοξο κόσμο.

Η Εκκλησιαστική Ιστορία, εκτός των υπολοίπων ανίερων συγκριτιστικών δράσεων του «υιού της Πανθρησκείας», Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου, έχει καταγράψει με τα μελανότερα χρώματα και την πρωτοφανή αλλαγή στάσης του στο Ουκρανικό ζήτημα.

Από διαπρύσιος υποστηρικτής της κανονικής Ουκρανικής Εκκλησίας, ο κ. Θεόδωρος αρνήθηκε εν μια νυκτί τη νόμιμη δικαιοδοσία του Μητροπολίτη Ονουφρίου, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα το σχισματικό μόρφωμα του εκλεκτού των ΗΠΑ, Επιφανίου Ντουμένκο.

Ο προκαθήμενος του Αλεξανδρινού Θρόνου επικαλείται τους Ιερούς Κανόνες επιλεκτικά και κατά περίπτωση, ενώ ως προς την απονομή του Ουκρανικού Ψευδοαυτοκεφάλου εθελοτυφλεί προκλητικά, παραβλέποντας τα ακόλουθα βαρύτατα κανονικά παραπτώματα και αντορθόδοξες ενέργειες που πλήττουν το σώμα της Εκκλησίας και σκίζουν τον άρραφο χιτώνα του Χριστού [2]:

  • «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας (σσ. υπό του Μητροπολίτη Ονουφρίου) εἶναι κανονικὸ ἔδαφος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας μὲ πανορθόδοξη μέχρι σήμερα ἀναγνώριση, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Ἡ γνώμη ὅτι ἀνήκει στὴν Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως ὀφείλεται σὲ παρερμηνεία καὶ ἀπόκρυψη ἐγγράφων.
  • Ἡ ὑπερόρια εἰσπήδηση τῆς Κωνσταντινουπόλεως σὲ δικαιοδοσία ἄλλης αὐτοκέφαλης ἐκκλησίας ἀποτελεῖ βαρύτατο κανονικὸ παράπτωμα.
  • Οὔτε ὁ θεσμὸς τοῦ ἐκκλήτου δικαιολογεῖ τὴν ὑπερόρια ἐπέμβαση, διότι ἰσχύει μόνον γιὰ τοὺς κληρικοὺς ποὺ ἀνήκουν στὴν δικαιοδοσία τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
  • Ἡ ἀποκατάσταση τῶν σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας ἀπό την Κωνσταντινούπολη εἶναι ἄκυρη καὶ ἀνυπόστατη, διότι ἔγινε χωρὶς τὶς ἀπαιτούμενες κανονικὲς προϋποθέσεις· δὲν ὑπῆρξε δήλωση μετανοίας τῶν σχισματικῶν· πολλοὶ ἐξ αὐτῶν δὲν εἶχαν Ἱερωσύνη γιὰ νὰ ἐπανέλθουν εἰς αὐτήν, ἀφοῦ ἦσαν αὐτοχειροτόνητοι. Καὶ τὸ σημαντικότερο· ἡ ἀποκατάσταση ἔπρεπε νὰ γίνει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία τοὺς καθήρεσε καὶ τοὺς ἀναθεμάτισε, καὶ ὄχι ἀπὸ ἄλλη ὑπερόρια ἐξουσία ποὺ σφετερίζεται ξένη δικαιοδοσία.
  • Ἐπειδὴ οἱ σχισματικοὶ τῆς Οὐκρανίας παραμένουν σχισματικοί, ὅσοι ἀναγνωρίσουν τὸ ψευδοαυτοκέφαλο καθίστανται καὶ αὐτοὶ σχισματικοὶ καὶ ἀκοινώνητοι.
  • Ἡ ἀντισυνοδική, αὐθαίρετη καὶ αὐταρχικὴ ἐνέργεια τῆς Κωνσταντινουπόλεως να χορηγήσει αὐτοκεφαλία στοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας δημιουργεῖ παράλληλη ἐκκλησία καὶ δικαιοδοσία στὸν ἴδιο τόπο. Αὐτὸ ἐκτὸς τοῦ ὅτι ἀντιβαίνει στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ποὺ ἀπαγορεύουν τὴν ὕπαρξη δύο ἐπισκόπων στὸν ἴδιο τόπο, προκαλεῖ μεταξὺ τῶν δύο μερῶν συγκρούσεις καὶ ἔριδες. Ἤδη ἔχουν καταγραφῆ καὶ δημοσιοποιηθῆ διώξεις καὶ βιαιότητες ἐκ μέρους τῆς νέας ψευδοαυτοκέφαλης ἐκκλησίας εἰς βάρος ἐπισκόπων, ἱερέων καὶ ἐνοριτῶν τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας, τῇ συνεργίᾳ ἀκραίων ἐθνικιστικῶν κύκλων. Ἀντί νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ ἑνότητα αὐξάνουν οἱ διαιρέσεις καὶ τὰ σχίσματα, ἀκόμη καὶ ἐντὸς τῆς ψευδοαυτοκέφαλης «ἐκκλησίας» τῶν σχισματικῶν, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀποσχίσθηκε πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν ὁ πρωτοστήσας στὴν χορήγηση τῆς ψευδοαυτοκεφαλίας «πατριάρχης» Φιλάρετος Ντενισένκο».

[Πορίσματα της Θεολογικής Ημερίδας: «Τὸ Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο καὶ ἡ νέα Ἐκκλησιολογία τοῦ Φαναρίου», 26 Ιουνίου 2019, Θεσ/νίκη].

Σημείωση: Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και οι συν αυτώ Ιεράρχες δεν έχουν αρθρώσει λόγο για τα ειδεχθή εγκλήματα που διαπράττονται κατά του πιστού λαού της Ουκρανίας.

Η δολοφονική επίθεση εναντίων του ομολογητή Μητροπολίτη Μπάντσεν Λογγίνου της Ουκρανικής Εκκλησίας, και ο μαρτυρικός διωγμός που υφίσταται κλήρος και λαός, ως πότε θα αποσιωπούνται από τους αυλικούς του Φαναρίου που επικαλούνται τους Ιερούς Κανόνες με τόση θέρμη;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου