ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΩΡΙΓΕΝΗ
Θεέ και Κύριε των Δυνάμεων αξίωσε κάθε εργάτη της ευαγγελικής αλήθειας να αποκτήσει άγιους Πατέρες, ασκητές, θεολόγους και διδασκάλους, σαν τα πνευματικά αναπτύγματα του Μ. Βασιλείου και Γρηγορίου Νύσσης, ο οποίος ομολογεί, ότι ο μέγας διδάσκαλος Ωριγένης υπήρξε μεγάλος πατέρας και διδάσκαλός του, άρα καθοδηγητής του.
Τα ίδια ανθομολογούν, ο έτερος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας ο θαυματουργός, ο θεμελιωτής της εκκλ. ιστορίας Ευσέβιος Καισαρείας, ο φιλοσοφών θεολόγος και μάρτυρας άγιος Μάξιμος Ομολογητής, ο μέγας ασκητής Ευάγριος ο Ποντικός, ο όσιος ηγούμενος μοναχός Δίδυμος ο Τυφλός (τα έργα των δυο τελευταίων υπάρχουν στη Φιλοκαλία) και ο νεώτερος ένθεος, που σε κάθε σελίδα του αναφέρει για το Θεό και σε καμιά περίπτωση άθεος, Νίκος Καζαντζάκης, συγγραφέας του «Φτωχούλη του Θεού», του «Χριστός ξανασταυρώνεται», με τον παπά Φώτη και τον παπά Γρηγόρη και του πασίγνωστου ύμνου προς την Παναγία, στην τραγωδία του «Χριστός».
Δρ. Γ. Μουστάκης
Θεολόγος- Κοινωνιολόγος
ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ:
Εχουμε ξαναγραψει πολλές φορές ότι η ιστοσελιδα μας δεν σημαινει οτι συμφωνεί με οσα κειμενα φιλοξενουμε.
Υπαρχουν και σημεια στα οποια διαφωνουμε.
Στο παραπανω κειμενο του κ. Μουστακη συμφωνουμε για τον μεγαλο εκκλησιαστικο συγγραφεα τον Ωριγενη, αλλα διφωνουμε σφοδρα με τον διαβοητο αντιθεο και σαρκαστη του Ευαγγελιου Καζαντζακη.
Ηταν ενας μηδενιστης και θα ελεγα οτι περιτυλιγε τα κοπρια του σε χρυσοχαρτα για να μαγαριση τους ανθρωπους.
Κατα την αποψι μας, αν ο Αδης γεννησε τρια μεγαλα ανθρωπινα τερατα το ενα ειναι βεβαιο οτι ηταν ο μηδενιστης Καζαντζακης.
Αν χρειαστη θα επανελθουμε.
Τιποτα αλλο προς το παρον.
'Ετοιμος ο αφορισμός, καθαρογραμμένος, έτοιμος να διαβαστεί επ' Εκκλησίαις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν διαβάστηκε; Τι μεσολάβησε; Μήπως επειδή δεν υπήρξε κλήση προς απολογία, σύνηθες φαινόμενο στην Εκκλησία μας;
Ωριγένης, αναθεματισθείς από την Ε΄ χωρίς απολογία.
Διόσκορος, καταδίκη χωρίς απολογία από την Δ΄, παρ' όλον ότι περίμενε στο διάδρομο, γιατί έτσι "έδοξε των Λέοντι" (σύμφωνα με τον άγιο Νεκτάριο).
Δίδυμος ο Τυφλός, αναθεματισμένος από την Ε΄, χωρίς απολογία.
Ευάγριος ο Ποντικός αναθεματισμένος από την Ε΄, χωρίς απολογία.
Μοψουεστίας Θεόδωρος, καταδικασμένος από την Ε΄, χωρίς απολογία και παρ'όλον ότι είχε κοιμηθεί σε κοινωνία με την Εκκλησία.
Σωτηρόπουλος Ν. αφορισμένος από τη Σύνοδο του Πατριαρχείου, χωρίς απολογία.
Αττικής Νικόδημος, σε πολυετή "τιμωρία", χωρίς απολογία.
Ράσκας Αρτέμιος, καθηρημένος από τη Σερβική Εκκλησία, χωρίς απολογία.
Και έπεται συνέχεια..........
Άραγε μήπως η πολιτική των αφορισμών, χωρίς απολογία, είναι προσφιλής στο εκάστοτε εκκλησιαστικό κατεστημένο, παρά το "κουρελόχαρτο" που λέγεται "Ιεροί Κανόνες";
ΙΚ
Τα ίδια ανθομολογούν, και για τον "θείο" Όμηρο, όπως και για τον Ωριγένη. Η διαφορά; Ο Όμηρος ήταν προ Χριστού, ο Ωριγένης μετά Χριστόν με δοξασίες αντίθετες - στην τελική τους ανάγνωση - της Γραφής και του Δόγματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΙΚ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποτυχόντες άγιοι και επιτυχόντες εν τη πίστει ανακατεύονται "ορθοδόξως" με το "κουρελόχαρτο" (κατά ΙΚ) των Ιερών Κανόνων. Που τους έχει πετάξει στο ντουλάπι με τα αζήτητα ο δημηγορών ΙΚ.
Αν περιμένουμε να μας μάθουν γράμματα αυτοί οι ορθόδοξοι, σωθείημεν.
Στο 20ο μου βιβλίο «OPUS DEI» κατά παρεκκλησιαστικών οργανώσεων, ασκώ δριμύτατη αλλά δίκαιη κριτική ενάντια στους αμαθέστατους διώκτες του Ν. Καζαντζάκη και ως πρώτο παράδειγμα φέρνω τον αδιάβαστο και παντελώς ακατάρτιστο και φιλοζωικό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Θεόκλητο Παναγιωτόπουλο τον Πατρινό: «σήμερα άγιοι συνοδικοί έχω προγραμματίσει να προχωρήσουμε στον αφορισμό του βλάσφημου Ν. Καζαντζάκη. Ως πρώτο έργο το οποίο πρέπει να αφοριστεί είναι το ζορμπαλάδικο βιβλίο του «Καπετάν Μιχάλης Μαυρίδης».
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωνή στεντώρια ακούγεται από το μεγάλο τραπέζι των συνοδικών συνέδρων. «Μακαριώτατε», εξεγείρεται ο φιλόσοφος Σάμου Ειρηναίος, ο γνωστός μεταφραστής του Μπερντιάγιεφ στην Ελλάδα. Αυτός γνώριζε τα ρωσικά από τις λαμπρές σπουδές του στην αγία Πετρούπολη: «εκτίθεσθε Μακαριώτατε, γιατί δεν υπάρχει κανένας Μιχάλης Μαυρίδης». «Έτσι διάβασα εγώ» απαντά οργισμένος ο Μακαριώτατος. «το Μαυρίδης, Μακαριώτατε αναφέρεται στον εκδότη του έργου και όχι στο κείμενο του διάσημου συγγραφέα».
Η «ιστορική» αυτή συνεδρίαση της ΔΙΣ διακόπτεται με ταραχή, ο αφορισμός δεν συνετάγη, γιατί το ανοσιούργημα συνάντησε το οργισμένο τηλεγράφημα του ανεπανάληπτου Οικ. Πατριάρχη Αθηναγόρα Α΄, τη διαμαρτυρία της επαρχιακής Επισκοπικής Συνόδου της Αποστολικής Εκκλησίας της Κρήτης, του Αρχιερέως Ευγενίου προεδρεύοντος, καθώς και τις άγριες και απειλητικές διαθέσεις σύσσωμου του Κρητικού λαού εκπροσωπούμενου με τους βουλευτές του, όλων των κομμάτων.
Αυτά για τους ανιστόρητους.
Δρ. Γ. Μουστάκης
Θεολόγος-Κοινωνιολόγος
Tι μας ενδιαφέρει τι έκανε ο αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος ή ο Ευγένιος και η Ευγενία που πήγε και τον έθαψε τον βρωμίλα Καζαντζάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας ενδιαφέρει τι ξέβρασε το βρωμόστομά του για το Χριστό, την Πίστι του Χριστού και την αντιχριστιανική φιλοσοφία του.
Τα άλλα που μας τσαμπουνάς δεν μας ενδιαφέρουν Μουστάκη.
"«Μακαριώτατε», εξεγείρεται ο φιλόσοφος Σάμου Ειρηναίος, ο γνωστός μεταφραστής του Μπερντιάγιεφ στην Ελλάδα."
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ φιλόσοφος και μεταφραστής του Μπερντιάγιεφ επίσκοπος Σάμου, ήξερε τι λέει ο αγ. Γρηγόριος Νύσσης για τη φιλοσοφία; Μάλλον όχι. Ο θεολόγος Μουστάκης το γνωρίζει, καλείται να το γράψει. Αν όχι, θα το γράψω εγώ.
Όσον αφορά δε τον ανεπανάληπτο (sic) Αθηναγόρα Α΄ αυτός όντως ήταν ανεπανάληπτος στη βλασφημία : Να γίνουμε ένα, μαζί με όλους τους άλλους. Διότι έσβησε το αιώνιον πυρ "το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού" μαζί με τον Πάπα Παύλο ΣΤ΄. Είχαν γερά πνευμόνια ως φαίνεται.
Σχετικά με την εκλογή του και άλλα τινά, ο ενδιαφερόμενος ας τα αναζητήσει στη Βικιπαιδεία, αν και πολλά παραλείπονται. Αρκούμαι μόνο σε τούτο, όπου αρχίζει να αναδύεται όλη η δυσοσμία του ανεπανάληπτου (sic) πατριάρχη του οικουμενισμού και πρωτεργάτη του παναμερικανισμού (εκδυτικισμού) πάντων :
Μετά την δρομολογημένη εκ τεσσάρων κυβερνήσεων "παραίτηση" του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μαξίμου Ε΄, στις 18 Οκτωβρίου του 1948, και ειδικότερα μετά από πίεση των ΗΠΑ προς την τουρκική κυβέρνηση, ο Αθηναγόρας εξελέγη Πατριάρχης, στις 1 Νοεμβρίου του 1948, ως Αθηναγόρας Α΄. Ήταν ο πρώτος Πατριάρχης που εξελέγη χωρίς να έχει προηγουμένως την τουρκική υπηκοότητα, μετά την εφαρμογή του τουρκικού νόμου - διατάγματος 1092 του έτους 1923. Έτσι του αναγνωρίστηκε η τουρκική υπηκοότητα και του δόθηκε τουρκικό διαβατήριο, από το Νομάρχη Κωνσταντινούπολης στο αεροδρόμιο, κατά την άφιξή του, με το σκεπτικό (σ.σ. όταν οι ραδιούργοι διπλωμάτες αναζητούν προσχήματα τα βρίσκουν αμέσως) ότι είχε γεννηθεί στο έδαφος της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεδομένου ότι η γενέτειρά του απελευθερώθηκε μετά τη γέννησή του, το 1912.
Οδυσσέα είναι πολύ σοβαρό αυτό που κάνεις, να αφήνεις ακόμα και απόψεις που υποστηρίζουν τον δαιμονικό Καζαντζάκη. Υπάρχει σε όλα και ένα ΟΡΙΟ που αν το υπερβείς μπορεί να θεωρεί απο τους κοσμικούς ως "ελεύθερος" που δημοσιεύει τις απόψεις "ελεύθερα" αλλά όμως δεν είσαι του Χριστού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν δεν είσαι του Χριστού, δεν είσαι τιποτα!
Τα κείμενα Μουστάκη, γενικά όζουν δαιμονικού πνεύματος και γι'αυτό δεν είναι τυχαίο να τυγχάνει υπερασπιστής του δαιμονικού Καζαντζάκη!
Εσύ όμως τί δουλειά έχεις με αυτούς τους τύπους;
διόρθωση
ΑπάντησηΔιαγραφήπου αν το υπερβεις μπορεί να θεωρείΣΑΙ απο τους...
διόρθωση 2η
ΑπάντησηΔιαγραφήπου δημοσιεύειΣ
Είναι και αυτό σημείο των καιρών, των οποιωνδήποτε καιρών:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εκκλησία του Χριστού να καταδικάζει χωρίς απολογία και να αφορίζει (Διόσκουρος, Σωτηρόπουλος, Νικόδημος, Αρτέμιος) ή να καταδικάζει 300 χρόνια μετά θάνατο και φυσικά χωρίς απολογία (Ωριφένης, Δίδυμος, Ευάγριος) ή το τραγικό να καταδικάζει μετά θάνατον και αναπολόγητο (Μοψουεστίας Θεόδωρο, από την Ε΄ Οικουμενική) κάποιον που είχε δικαιωθεί και αποκατασταθεί από την Δ΄ Οικουμενική!
Αλλά και τα άλλα σημεία και τέρατα, που έγιναν στην Μία, Αγία..... και δεν υπήρξε καμία διαμαρτυρία:
Η δίκη του πτώματος του πάπα Φορμόζου (891-896) μετά την εκταφή του, από τον πάπα Στέφανο ΣΤ' από Σύνοδο της Ρώμης (παρουσία του πτώματος ενδεδυμένου την αρχιερατική ενδυμασία και καθημένου επί θρόνου) και η καταδίκη του Φορμόζου σε διαμελισμό και ρίξιμο στον Τίβερη. Για την μακάβρια αυτή πράξη ο Στέφανος την πλήρωσε με στραγγαλισμό από τον κλήρο και λαό της Ρώμης.
Τέτοια ανοσιουργήματα και φρικαλεότητες δεν κάνει η Πολιτεία του Αντιχρίστου, δηλ. να καταδικάζει αναπολόγητους, να καταδικάζει πεθαμένους και να ξεθάβει, να δικάζει και να καταδικάζει πτώματα!
Και όλα αυτά προς δόξαν Χριστού!
ΙΚ
Κύριε ΙΚ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από όλα αυτά που μας γράψατε, για να πληροφορηθούμε το "και τα άλλα σημεία και τέρατα, που έγιναν στην Μία, Αγία ... και δεν υπήρξε καμία διαμαρτυρία" (sic), πείτε μας εσείς και ο θεολόγος Μουστάκης - αντίγραφο του Γιανναρά - σε ποιά Ορθοδοξία προσβλέπετε σκορπώντας γύρω σας φωτιά και στάχτη.
Προφανώς κι εσείς δεν θέλετε να ανήκετε σε συντηρητικούς εκκλησιαστικούς κύκλους. Πιθανόν, όχι και σε προοδευτικούς. Τότε πού βρισκόσαστε;
Ποιά ορθοδοξία έχετε κατά νουν οι αγωνιστές για την αγιότητα του Ωριγένη και (ίσως) την οσιότητα του Καζαντζάκη, του Μπερντιάεφ και πλήθος άλλων;
Δεν μας το λέτε, αλλά δεν δυσκολευόμαστε να το καταλάβουμε. Σας ενοχλεί το "δόγμα" (εσείς το ανακαλύψατε) της κόλασης. Άρα, προτιμάτε το δόγμα της "Αποκατάστασης των Πάντων", οι γνωστές καταγγελίες "μανιχαϊσμού" του διδασκάλου σας Γιανναρά και δεν ξέρω ποιών άλλων. Που αυτή η μαϊμού μας έφερε εδώ αντιγράφοντας άλλους με χρώμα "ελληνικότητας" και νότα "τρόπου ύπαρξης" από τα μπουζουκτσίδικα ή τον Μότσαρτ.
Αν αυτά τα βρίσκετε στους προτεστάντες, οι πόρτες τους είναι ανοικτές. Αλλά τις άνοιξε και ο πάπας δεχόμενος τις εξελικτικές απόψεις του Δαρβίνου, όταν κατάλαβε ότι έχανε το έδαφος από τα πόδια του (σημ. τον υπερφαλάγγιζαν οι προτεστάντες). Οπότε κι αυτές οι πόρτες ανοιχτές είναι για σας.
Μην προσπαθείτε όμως με τα ανακατέμματα που κάνετε να μας λέτε ότι αγωνιζόσαστε για την Ορθοδοξία. Το παρασκεύασμα της αποκατάστασης των πάντων που πάτε να φτιάξετε και να μας το ταΐσετε, είναι το έμεσμα του οικουμενισμού, το οποίο χαρακτηρηστικά γράφει η Αποκάλυψη : "Μέλλω σε εμέσαι εκ του στόματός μου".
Πηγαίνετε λοιπόν να αγοράσετε ένα κολλύριο και μερικές στάλες να αρχίσετε να ρίχνετε στα μάτια σας. Για να δείτε τι φαγητό ετοιμαζόσαστε να φάτε και θέλετε να το προσφέρετε και στους άλλους. Ευχαριστούμε, αλλά δεν θα το πάρουμε.
Ένα βρωμερό κείμενο από τον χυδαιότερο βλάσφημο του Χριστού:
ΑπάντησηΔιαγραφήΎμνος στην Θεοτόκο
"- Παρθένα Μάνα, που σαν πνέμα επιάστη ο σπόρος
στο αφίλητο κορμί, κι’ ο Λόγος εσαρκώθη
το αμόλευτο τρυγώντας σπλάχνο σου σα βρέφος!
Ω Δέσποινά μου Υποταγή, τον πόνο δέξου τον
και συ, σαν το σταυρό, και γείρε το κεφάλι
με υπομονή, κατά γης χαμογελώντας -
να μην πνιγεί, Κυρά, στα κλάματά σου ο κόσμος!
Εσύ ’σαι η κιβωτός, που σαν αυγό στην άβυσσο
λάμπεις και στου Θεού τη σκοτεινιά αρμενίζεις,
βαθιά τα σπέρματα όλα μέσα σου φρουρώντας,
Το πράσινο δρεπανωτό πατάς φεγγάρι,
κι όλες στα χέρια σου κρατώντας τις ελπίδες μας
στον άγριον ουρανό κατάφορτη ανεβαίνεις.
κι αχνογελώντας στέκεσαι δεξά στο γιό σου,
Εσύ ’σαι το ανθισμένο κλαρί στην άβυσσο
της δύναμής του. εσύ ’σαι ο στοχασμός ο πράος
μες στο φλεγόμενο καμίνι της οργής του.
Αναμεσός στης Ζωής το δέντρο και της γνώσης,
στον κήπο του Θεού συ φύτεψες, Κυρά μου,
το αφράτο, της Καλοσύνης δέντρο.
κι ως πότιζές το με το κλάμα, επήρε μπόι,
πετάει κλαριά, σκεπάζει τ’ άλλα δέντρα, ανθίζει
ρίχνει καρπό, σαν την καλή ελιά, και φέγγει-
Κι ο Παντοδύναμος στον ίσκιο του αναπαύεται.
Κι η Δεύτερη φριχτή σαν έρθει Παρουσία
κι οι αρχάγγελοι άσπλαχνα τα ερίφια θα χωρίζουν
απ’ τ’ αρνιά, θα σκύψεις τότε εσύ στο γιό σου,
παρακλητικά, να μεσιτέψεις, Ελεούσα!
Τ’ αδάμαστα μεμιάς θα του μερώσουν φρένα
Κι οι τάξες θα χαλάσουν οι διπλές, και δίκαιοι
θ’ αγκαλιαστούν με αμαρτωλούς, κι αγνές παρθένες
με τις γυναίκες που πολύ στη γη αγάπησαν.
Νικάς τη Δικαιοσύνη Εσύ με την αγάπη.
κι όλοι μαζί θα σύρουμε χορό, και θα’ σαι
στον κάβο του χορού, Κυρά, και θα χορεύεις
στον αβασίλευτο ήλιο του Θεού χαρούμενη
και ταπεινή πολύ, σαν την καρδιά του ανθρώπου!"
ΙΚ
Καντακουζηνε δικαιωμα λογου εχουν ολοι και οχι μονον εσυ που εισαι συνηθως βοθρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟδυσσέα τί είναι αυτά που βλέπω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοσιεύεις κείμενα φιλοκαζαντζακικών που διαφημίζουν τον βορβορώδη Καζαντζάκη; Και επιτίθεσαι εναντίον αυτών που σε ελέγχουν σωστότατα διότι έχουν ελάχιστο φόβο Θεού;
Θα δημοσίευες ποτέ συκοφαντικό κείμενο κατα του Αρτεμίου π.χ. του Αθανασίου Γιέφτις και εσύ ως αντίβαρο θα πρόσθετες μόνο μερικές γραμμές που θα δήλωνες απλώς την αντίθεση σου ή δεν το δημοσίευες ποτέ και καθόλου;
Ανώτερος απο τον Χριστό είναι ο Αρτέμιος για εσένα;
Αν όχι, τότε πώς δέχεσαι τόσο τρισάθλια εγκώμια προς τον βλάσφημο Καζαντζάκη απο την μια, και απο την άλλη απαγορεύεις όχι μόνο ολόκληρες αναρτήσεις-άρθρα π.χ. του Ζακύνθου κατα του Αττικής Νικόδημου ή του Αθανάσιου Γιέφτις εναντίον του Αρτεμίου αλλά και απλά σχόλια εναντίον της αφεντιάς σου;
Αν είσαι τόσο υπερ της ελευθερίας του λόγου ώστε δεν διστάζεις να επιτρέπεις να εγκωμιάζουν τον βλάσφημο Καζαντζάκη τότε γιατί δεν δημοσιεύεις και κείμενα του Ζακύνθου κατά του Νικοδήμου; Του Αθανάσιου Γιεφτις κατα του Αρτεμίου; Των εχθρών σου κατα της αφεντιάς σου ή κατα της οικογενειάς σου; ή των απλών σχολιαστών που κόβεις επειδή δεν συμφωνούν με το πνεύμα σου;
Μήπως "έχασες τελικά την μπάλλα" κατα το λαϊκώς λεγόμενο;
Μήπως ξέχασες για Ποιον αγωνίζεσαι;
Καλλίμαχος
Δεν θα ήθελα ως αναγνώστης του χριστιανικότερου ίσως ιστολογίου apotixisi τη φίμωση ουδενός, ούτε αρθρογράφου ούτε και σχολιαστή, όπως δυστυχώς σε πλείστα άλλα blogs συμβαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν όλοι είχαμε τις ίδιες απόψεις, θα είμασταν ρομπότ η πνευματικά άβουλοι. Ελεύθερος διάλογος μεταξύ αδελφών που καλοπροαίρετα αναζητούν την αλήθεια, είναι όπλο κατά του πονηρού, αρκεί κανείς να μη διεκδικεί το αλάθητο του πάπα.
Συμφωνώ σε πάρα πολλά με τον αγαπητό Θεολόγο (με Θ κεφαλαίο) Κο Μουστάκη, άλλά εν μέρει διαφωνώ στο θέμα του Καζαντζάκη, που ως άτομο δεν ξέρουμε μέχρι την τελευταία του στιγμή τι συνέβη στην ψυχή του, τα έργα του όμως τα κρίνουμε. Και αν κάποια είναι λογοτεχνικά και πατριωτικά άλλα, όπως ο τελευταίος πειρασμός είναι απαράδεκτα έως βλάσφημα. Αναζητούσε την αλήθεια, ναι, αλλά είχε, όπως και πλείστοι Κρητικοί, μια άλλη αντιμετώπιση του Θεού. Στο επόμενο σχολιό μου θα γράψω τι εννοώ.
Ελευθέριος.
Ανέκδοτο 1ο με τον Νασρεντίν χότζα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκίνησε ο χότζας για το χωράφι. - Που πας; τον ρωτάει η γυναίκα του. –Στο χωράφι πάω. –Αν θέλει ο Θεός, να λες άντρα μου. – Θέλει δε θέλει εγώ θα πάω. Στο δρόμο πιάνει καταιγίδα και χαλάζι, επιστρέφει ο χότζας στο σπίτι…
Την άλλη μέρα, ξεκινάει ο χότζας για το χωράφι. - Που πάς χότζα, τον ρωτάει η γυναίκα του… - Πάω στο χωράφι γυναίκα, αλλά … αν θέλει ο Θεός!
Ανέκδοτο 2ο με τον Κρητικό.
Ξεκίνησε ο Κρητικός (Σφακιανός) για το χωράφι. Στον δρόμο κοντά σε μια λίμνη τον συνανατάει ο θεός με μορφή γέρου. Που πάς Σφακιανέ; –Στο χωράφι πάω. –Αν θέλει ο Θεός, να λες. – Θέλει δε θέλει εγώ θα πάω. Τον μεταμορφώνει ο θεός αμέσως σε βάτραχο και τον ρίχνει στη λίμνη, όπου έμεινε όλη τη μέρα. Το βράδυ τον ξαναέκανε άνθρωπο και έτσι ο Σφακιανός γύρισε άπρακτος στο σπίτι του. Την άλλη μέρα, ο Σφακιανός ξαναξεκίνησε για το χωράφι, στον δρόμο συνάντησε τον θεό με μορφή γέρου ο οποίος τον ρώτησε: -
-Που πας Σφακιανέ; - Και ο Σφακιανός απαντάει δείχνοντας τη λίμνη: Στο χωράφι πάω κι’ αν δε σ’ αρεσει, για ε, επά (εδώ) είναι η λίμνη.
Τα ανέκδοτα, απηχούν τη διαφορετική νοοτροπία των κοινωνιών μέσα στις οποίες ανατρεφόμαστε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το Πνεύμα το Άγιον δεν μας μεταμορφώνει, από τον παλαιό στον νέο άνθρωπο άν πιστέψουμε στον Ιησού.
Και μια ηλεκτρονική διεύθυνση για πνευματική απόλαυση ενός ψαλτοτράγουδου
http://www.youtube.com/watch?v=S6R-cgIgyt4
Ελευθέριος.
Καλλιμαχε σε γνωριζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θελεις με την οικογενεια μου;
Δεν ντρεπεσαι;
Καλλιμαχε να διεξαγεις καλες μαχες και οχι αντορθοδοξα.
Ενταξει.
Σε βλεπω ποιος εισαι.
Δύο ερωτήματα μόνο προς τον Οδυσσέα και προς τον κάθε αναγνώστη με λογική.
ΑπάντησηΔιαγραφήα. Γιατί αφού αγαπάς την ελευθερία του λόγου τόσο πολύ ώστε να δημοσιεύεις κείμενα υπερ του Καζαντζάκη, γιατί δεν δημοσίευσες το σχόλιο του Καντακουζηνού; Δύο μέτρα και δύο σταθμά;
β. Γιατί δεν απάντησες επι της ουσίας στα καυτά ερωτήματα του Καλλίμαχου;
Μήπως πρέπει να λογικευθούμε και να σοβαρευτούμε γιατί παίζουμε με την σωτηρία μας;
Ποιός άνθρωπος με φόβο Θεού, θα άφηνε να δημοσιευθεί κείμενο υπερασπιστικό του ελεεινού και τρισάθλιου Καζαντζάκη ;;;
Κ.Λ.
Καλά θα κάνουν όλοι αυτοί οι μασκαράδες, που μας παριστάνουν τους αναζητητές της αλήθειας να μείνουν κρυμένοι στις τρύπες και τα λαγούμια τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα βρουν πρώτα με τον εαυτό τους : Τι θέλουν, τι γυρεύουν, τι ψάχνουν. Διότι ένας βαφτισμένος Ορθόδοξος ΔΕΝ ΑΝΑΖΗΤΕΙ την αλήθεια. Εφόσον είναι βαφτισμένος και έχει ενδιαφέρον, ας καθήσει χάμω ΝΑ ΜΑΘΕΙ, όχι να αναζητεί. Έχει ένα κρατούμενο στα χέρια του, ας πούμε ένα μηχάνημα, ένα εργαλείο, θα το αναζητήσει ή θα προσπαθήσει να μάθει το χειρισμό του, τη λειτουργία του και τη χρήση του; Άλλο το αναζητώ και άλλο το μαθαίνω.
Λοιπόν, όλοι αυτοί οι "αναζητητές", αν θέλουν να είναι έντιμοι, ας μας πουν σε τι θεό πιστεύουν και ας αφήσουν τα κόλπα επικαλούμενοι τάχα μου την επιστήμη.
Την εποχή του Ιησού επιστήμονες (του Νόμου) ήταν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Αυτοί είχαν τα κλειδιά της βεβαίας και ακριβούς σωτηρίας των πιστών. Αυτοί ήξεραν. Όταν όμως άκουσαν οι πιστοί αυτά που τους έλεγε ο Ιησούς, άρχισαν να έχουν αμφιβολίες ως προς την "επιστήμη" των επιστημόνων.
Και τότε οι "επιστήμονες" (το ιερατείο) πήραν την απόφαση να κάνουν έναν ήρωα (συμφέρει ημίν ίνα είς άνθρωπος αποθάνη υπέρ του λαού) παρά να χάσουν τα προνόμια που το έθνος τους είχε αναθέσει (και μη όλον το έθνος απόληται). Αυτοί ήταν οι εκπρόσωποι του έθνους και οι εκφραστές της επιστήμης.
ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΠΕΡΡΙΨΕ Ο ΛΑΟΣ. Τον απέρριψε το επιστημονικό ιερατείο της εποχής του με τα μίσθρανα όργανά του, την πληρωμένη σπείρα.
Το ίδιο γίνεται και σήμερα. Μόνο που το ιερατείο έχει άλλη φάτσα, είδος και αρμοδιότητες. Και πάντως, διαθέτει τα εχέγγυα της επιστήμης : Διατριβές, συγγραφές βιβλίων και αρκετά άλλα (πρόσβαση στα ΜΜΕ κλπ). Με αυτές και αυτά, συσκοτίζει και παραπλανά, ούτως ώστε το Πρόσωπο του Κυρίου που είναι παρών, αφού παρών είναι ο Παράκλητος, να γίνεται αλλότριο και ανοίκειο.
Λοιπόν, οι κύριοι αναζητητές της αλήθειας, αν είναι έντιμοι, ας μας κάνουν τη χάρη να μας πουν ορθά κοφτά σε τι θεό πιστεύουν. Διότι με αυτά που γράφουν, ότι τους ενδιαφέρει η αλήθεια και η Ορθοδοξία (είναι το ίδιο), μάλλον λάθος θεό διάλεξαν υπερασπιστούν. Δεν έχουμε τον ίδιο Θεό. Αν πάλι κάνουν λάθος και είναι ειλικρινείς ας το παραδεχτούν.
Όπως έγραψε και ο Καλλίμαχος, δεν μπορείς να υπεραμύνεσαι του Νικοδήμου ή του Αρτεμίου ή του Καντιώτη, έπειτα λάβρος να επιτίθεσαι καθ΄ οιουδήποτε αμαυρώνει την εικόνα τους και ύστερα να αφήνεις ελεύθερα τα λύματα του οικουμενισμού να διαχέονται εδώ κι εκεί, μπας και σου κολλήσουν τη ρετσινιά του λογοκρίτη, του ταλιμπάν ή του σκοταδιστή.
Τα γράφω αυτά διότι το ιστολόγιο είναι επώνυμο και επωνύμως προσπαθεί να δίνει ομολογία πίστεως. Αλλά με τους αναζητητές τύπου Καζαντζάκη και Ωριγένη, έρχονται όλα τούμπα. Η αγελάδα βγάζει γάλα, αλλά κλωτσά την καρδάρα. Και οι δύο είναι το λιπαντικό (ιδεολόγημα) της κρεατομηχανής που θα μας αλέσει χάριν της παγκοσμιοποίησης.
Αυτά είχα να γράψω και ευχαριστώ για τη φιλοξενία που μου προσφέρατε.
Δεν ήξερα, ότι θα έπρεπε να αποκτήσω και δεύτερο πνευματικό, εκτός από τον γέροντα-ασκητή αγιορείτη πνευματικό μου πατέρα, που θεωρώ ότι με καθοδηγεί στα νάματα της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό δεν σημαίνει, ότι στη Εκκλησία αυτή δεν έγιναν εγκλήματα, τερατουργήματα και φρικαλεότητες από λειτουργούς του Υψίστου και λογικό είναι, όταν τα ακούμε να ξαφνιαζόμαστε και να μην τα πιστεύουμε, γιατί είναι καλά κρυμμένα, ώστε να εμφανίζονται τα πάντα ως "καλά λίαν".
Για το πάπλωμα βέβαια, δηλ. τις καταδίκες χωρίς απολογία και τις καταδίκες μετά θάνατον, ουδέν σχόλιον.
Επίσης δεν αισθάνομαι καμία ανάγκη να απολογηθώ για κανέναν Μουστάκη, Καζαντζάκη, Γιανναρά, Ζηζιούλα, Αθηναγόρα, Μπερντιάγιεφ, Ωριγένη, κ.ά. ούτε εζήλωσα τα βρωμόνερα του Προτεσταντισμού, έχοντας τα γάργαρα νερά της Ορθόδοξης Πίστης.
Επομένως, οι προτροπές σε άλλους, που δεν ξέρω σε ποιες ομάδες και ομαδούλες ανήκουν, Ζωϊκούς, Σωτηρικούς, Καντιωτικούς, Χρυσοπηγίτες, Χριστοδουλικούς, Ιερωνυμικούς, Πατριαρχικούς, Οικουμενιστές, Παπικούς, Προτεστάντες, του Απολλώ, του Κηφά κ.λπ. και όχι σ' εμένα, που θέλω να παραμένω στη Μία, Αγία......
Τώρα τον ποιό Φαρισαίο θα "εμμέσει" ο Κύριος δεν γνωρίζω και προσπαθώ να μην περιλαμβάνομαι στον κατάλογο.
Αν δόθηκε ικανοποιητικό στίγμα και αν αυτό έγινε κατανοητό (από τα συνήθως ακίνητα μυαλά), έχει καλώς. Άλλως η συνέχεια επί της οθόνης με τα διάφορα ανούσια φληναφήματα.
ΙΚ
Koιταξε Κ.Λ. να παψετε να εχετε πολλα ονοματα ενας ανθρωπος και ασχοληθειτε με τα σοβαρα θεματα και οχι κουτσομπολια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαστε θετικοι και οχι αντιλεγοντες μονιμα.
Δηλαδή, το "γνώσεσθαι την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς" (Ιω. 8. 32) απευθύνεται μάλλον στους Μουσουλμάνους και δεν αφορά τους πιστούς Χριστιανούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι για να το ξέρουμε, όσοι προσπαθούμε να μάθουμε την αλήθεια, για να σταματήσουμε την προσπάθεια!
Εκτός και εάν ορισμένοι πολύξεροι γνωρίζουν την αλήθεια και επαναπαύονται πάνω στην πλήρη γνώση
αυτής.
ΙΚ
Η επίκληση πνευματικού γέροντα Αγιορείτη δεν αποτελεί ασφαλές άλλοθι. Το γνωρίζετε. Η διάβρωση που έχουν υποστεί είναι απίστευτη. Όχι βέβαια από τα συνήθως ακίνητα μυαλά αλλά από τα κουνημένα. Όπως εκείνα που έσφαξαν τους Κολλυβάδες και μερικούς άλλους προσκυνημένους στον Πάπα : Στην Κύπρο και στο αγ. Όρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους εν τη αλλοδαπή ασκητεύοντας, καλύτερα να μη γράψω τίποτα. Η CIA έχει πάρει καλά μαθήματα από την Ιντέλιτζενς Σέρβις.
Έχουμε και το Δαλάϊ Λάμα μη το ξεχνάμε.
Τέλος "για το πάπλωμα" (: τις καταδίκες χωρίς απολογία και τις καταδίκες μετά θάνατον κλπ., κλπ.,) δεν διαθέτω το χρόνο μου για να αρχίσω να ψάχνω τα ιστορικά αρχεία. Έχουμε τους νέους αναθεωρητές της Ιστορίας που κάνουν λαμπρές σπουδές στα πανεπιστήμια της Δύσης και μας πληροφορούν για όλα αυτά.
Οι αναθρωρήσεις των αγίων είναι γεγονός και ... οι Ματσεντόνες, για να πάμε και στη γωνιά με την ομπρέλλα, βρέθηκαν απόγονοι του Μεγαλέξανδρου. Το DNA θα μας το αποδείξει σε λίγο :
"Και με τη βούλα", όπως λέμε για τα καρπούζια.
ΙΚ :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δηλαδή, το "γνώσεσθαι την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς" (Ιω. 8. 32) απευθύνεται μάλλον στους Μουσουλμάνους και δεν αφορά τους πιστούς Χριστιανούς.
Όχι για να το ξέρουμε, όσοι προσπαθούμε να μάθουμε την αλήθεια, για να σταματήσουμε την προσπάθεια!"
ΚΧ :
Απευθύνεται στο "όστις θέλει" και όστις θέλει, σημαίνει ότι πρέπει να έχει μαθησιακή διάθεση. Ή προαίρεση. Να ξεκινήσει όπως τα μικρά παιδιά. Οι σοφώτατοι πρόγονοι απελάκτισαν τη φιλοσοφία χωρίς κανείς να τους το επιβάλλει. Κάτι περισσότερο θα κατάλαβαν από εμάς, που τους έχουμε τώρα ξεπεράσει και σβήσαμε το αιώνιο πυρ της κόλασης.
Απ τον κόρακα κρα θα ακούσεις!Αματανόητος ο κος Μουστάκης εξακολουθεί να ονομάζει τις εκκλησιαστικές οργανώσεις παρεκκλησιαστικές.Ήλπιζα ότι η ροή του χρόνου θα τον εφοδίαζε με άλλα κριτήρια για τη στάθμιση προσώπων και καταστάσεων.Δυστυχώς κάτι τέτοιο δε συμβαίνει.Εξακολουθεί να μέμφεται ανθρώπους ανιδιοτελείς,αφιλοχρήματους,που θυσίασαν καρριέρες επαγγελματικές,περιουσίες και οικογένειες προκειμένου να αφιερωθούν στην καλλιέργεια του αγρού της ιεραποστολής,εσωτερικής κι εξωτερικής,στο κήρυγμα,την κατήχηση,την κοινωνική πρόνοια.Όταν οι δεσποτάδες τους έχουν ανάγκη τους ευλογούν κι όταν δεν τους χρειάζονται τους λοιδορούν.Ο αείμνηστος π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος αναπαράγοντας τη ρήση του αειμνήστου Τρίκκης και Σταγών Διονυσίου έλεγε ότι ευτυχώς που υπάρχουν οι εκκλησιαστικές οργανώσεις και βλέπουμε κανέναν πνευματικό άνθρωπο στη χώρα μας!Ό,τι και να κάνουν και να γράψουν κάποιοι σε τίποτε δεν μπορούν να μειώσουν τη λάμψη των οργανώσεων!
ΑπάντησηΔιαγραφή"ουδέν ανοητώτερον των ιατρών, αν δε υπήρχαν οι γαλονάδες" και μην ανοίξω τη στοματάρα μου, για τον ΕΟΚΑΒίτη Κύπριο εσχατόγερο ιατρό, γιατί θα αποκαλυφθεί η αντιδημοκρατική και αντιμακαριακή δράση του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θέλετε ρε σκοταδιστές; Δεν λατρεύω το θεό σας, ξυλολάτρες, λειψανολάτρες, θρησκόληπτοι ταλιμπάνοι.
Ο Θεός μου είναι μέσα στην Κ. Διαθήκη και ό,τι διαφωνεί μ' αυτήν τόσο στο γράμμα, όσο και στο πνεύμα της, είναι δαιμονισμένο, διαίρεση, μερισμός και τεμαχισμός του σώματος του Χριστού και ο καταξεσκίζων τον άρραφο χιτώνα του Χριστού, τον έχει ήδη ξεσκίσει ο Τριαδικός Θεός, που ήρθε να σώσει όλη την ανθρωπότητα.
Το κατάντημά τους είναι φρικτό, με τις 20 ιθαγενείς παρατάξεις των ημερολατρών μιτροφόρων να βγάζουν τα μάτια τους με το πειρούνι, που καθημερινά λιγοστεύουν.
Ευχέτης
Γ. Μουστάκης
Εκεί έφθασε το κατάντημά μας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θεωρούμε ακόμη και τον άγιο Νεκτάριο, ως αναθεωρητή της ιστορίας, μιας και αυτός είναι που αναφέρει για τις αθλιότητες του πάπα αγίου Λέοντα Α΄("ο Θεός να φυλάει την Εκκλησία του από τέτοιους αγίους", όπως ο ίδιος ανφέρει), για τον αποκλεισμό του Διόσκουρου από το να απολογηθεί στην Δ΄ Οικουμενική, από ανιστόρητους, αγράμματους και αμελέτητους (που δεν προλαβαίνουν να μελετήσουν), αλλά με παρρησία ανοίγουν το βρωμόστομά τους και εκτοξεύουν οχετούς ρυπαροτήτων εναντίον καταξιωμένων και λευκαθέντων στην άσκηση αγιορειτών πατέρων. Το ολιγώτερο, ντροπή!
ΙΚ
Κύριε ΙΚ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη "συνέχεια επί της οθόνης με τα διάφορα ανούσια φληναφήματα" θα προσπαθήσω να την αποφύγω.
Δεν είχα υπόψη μου τον Άγιο Νεκτάριο, διότι δεν μας τον αναφέρατε καθόλου τις πηγές της αναθεώρησης που κάνατε για τους : Ωριγένη, Διόσκορο, Δίδυμο τον Τυφλό, Ευάγριο Ποντικό και Μοψουεστίας Θεόδωρο.
Μετά μας προσθέσατε τη δίκη του πτώματος του πάπα Φορμόζου και ερχόσαστε τώρα, να ελεεινολογείτε το κατάντημά μου να θεωρώ αναθεωρητή τον άγιο Νεκτάριο.
Αν αυτή είναι η πηγή σας και για τους άλλους δεν το γνωρίζω. Παρακαλώ να μας το πείτε. Και όσο για τον Διόσκορο και την απολογία του, που δεν έγινε, υπάρχουν και άλλες γνώμες που αποφύγατε να τις αναφέρετε. Για να μείνει ο αναγνώστης με την εντύπωση ότι καταδικάστηκε αναπολόγητος.
Καλώς.
Όσο για τον θεολόγο Μουστάκη,
Το μπέρδεμά του φαίνεται εξ αποστάσεως :
1) "Ουδέν ανοητότερο των ιατρών, αν δεν υπήρχαν οι δάσκαλοι" και δεν ξέρω αν σ΄ αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι της θεολογίας καθηγητές (Δρ. ή δόκτορες).
Μηδέ κληθήτε καθηγηταί!!!
2) Την στοματάρα σας κύριε Μουστάκη να την κρατήσετε κλειστή. Διότι τον εσχατόγηρο ΕΟΚΑβίτη ιατρό εκ Κύπρου ουδόλως γνωρίζετε. Κάποιον άλλο έχετε υπόψη σας και σας συνιστώ να μην προχωρήσετε. Θα εκτεθείτε στο κοινό που σας λατρεύει (με Κεφαλαίο το θήτα του θεολόγου) και ίσως, άλλο να ρίξετε στα καζάνια με την πίσσα που ανάψατε.
Ασυγχώρητο λάθος αυτό κύριε Μουστάκη.
3) Ότι ο θεός σας είναι μόνο στην Καινή Διαθήκη, το ξέρω πολύ καλά. Κάποτε παραδίδατε τηλεοπτικά μαθήματα θεολογίας και δηλώνατε ότι η Παλαιά Διαθήκη πρέπει να εξοβελιστεί : Τι μας χρειάζετε η ιστορία των Εβραίων; είχατε μεγαλοφώνως δηλώσει, εκθειάζοντας το ομμακοείον του Πυθαγόρου!
Κρατήσετε λοιπόν την Καινή Διαθήκη. Εμείς θα κρατήσουμε την Παλαιά και την Καινή.
ὁπότεροι δὲ ἡμῶν ἔρχονται ἐπὶ ἄμεινον πρᾶγμα, ἄδηλον παντὶ πλὴν ἢ τῷ θεῷ.
Το είπε ο Σωκράτης και τον άγιο Θεό, τον καταλάβαμε με την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Φρόντισαν οι Μ. Βασίλειος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος γι΄ αυτό. Εσείς θέλετε μόνο το Θεό της Καινής Διαθήκης, τον Ωριγένη και το ομμακοείον.
No problem.
Kι' όταν ο δασκαλος μας ειπε πως οποιος ακολουθαει τις εντολες του Θεου θα παει στον κορφο του Αβρααμ, ορκιστηκα μεσα μου να παραβω ολες τις εντολες για να γλυτωσω απο τον κορφο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαζαντζακης ο σαρκαστης, αντιθεος και βλασφημος.
Αναφορα στον Γκρεκο σελ.67
Η αναφορά στο Γκρέκο, είναι η αναφορά στον ανύπαρκτο θεό της φιλοσοφικής ουτοπίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να επικρατήσει ο θεός της σάρκας, της απνευμάτιστης ύλης, του μηδέν και του τίποτα.
Ανώνυμος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδατε πώς αποκαλύπτονται οι άνθρωποι σιγά-σιγά;
Ο ΙΚ υπερασπιστής και του αντίχριστου Καζαντζάκη!!!!
Και ο Οδυσσέας αφήνει κείμενα υπερ του Καζαντζάκη!!
Απόδειξη ότι έχουν πάρει τον κατήφορο.
Φιλόλαος
22 Δεκεμβρίου 2010 9:02 π.μ.
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Τα είδα Φιλόλαε και αυτή την αποχαιρετιστήρια απάντηση άφησα :
Καλά θα κάνουν όλοι αυτοί οι μασκαράδες, που μας παριστάνουν τους αναζητητές της αλήθειας να μείνουν κρυμένοι στις τρύπες και τα λαγούμια τους.
Να τα βρουν πρώτα με τον εαυτό τους : Τι θέλουν, τι γυρεύουν, τι ψάχνουν. Διότι ένας βαφτισμένος Ορθόδοξος ΔΕΝ ΑΝΑΖΗΤΕΙ την αλήθεια. Εφόσον είναι βαφτισμένος και έχει ενδιαφέρον, ας καθήσει χάμω ΝΑ ΜΑΘΕΙ, όχι να αναζητεί. Έχει ένα κρατούμενο στα χέρια του, ας πούμε ένα μηχάνημα, ένα εργαλείο, θα το αναζητήσει ή θα προσπαθήσει να μάθει το χειρισμό του, τη λειτουργία του και τη χρήση του; Άλλο το αναζητώ και άλλο το μαθαίνω.
Λοιπόν, όλοι αυτοί οι "αναζητητές", αν θέλουν να είναι έντιμοι, ας μας πουν σε τι θεό πιστεύουν και ας αφήσουν τα κόλπα επικαλούμενοι τάχα μου την επιστήμη.
Την εποχή του Ιησού επιστήμονες (του Νόμου) ήταν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Αυτοί είχαν τα κλειδιά της βεβαίας και ακριβούς σωτηρίας των πιστών. Αυτοί ήξεραν. Όταν όμως άκουσαν οι πιστοί αυτά που τους έλεγε ο Ιησούς, άρχισαν να έχουν αμφιβολίες ως προς την "επιστήμη" των επιστημόνων.
Και τότε οι "επιστήμονες" (το ιερατείο) πήραν την απόφαση να κάνουν έναν ήρωα (συμφέρει ημίν ίνα είς άνθρωπος αποθάνη υπέρ του λαού) παρά να χάσουν τα προνόμια που το έθνος τους είχε αναθέσει (και μη όλον το έθνος απόληται). Αυτοί ήταν οι εκπρόσωποι του έθνους και οι εκφραστές της επιστήμης.
ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΠΕΡΡΙΨΕ Ο ΛΑΟΣ. Τον απέρριψε το επιστημονικό ιερατείο της εποχής του με τα μίσθρανα όργανά του, την πληρωμένη σπείρα.
Το ίδιο γίνεται και σήμερα. Μόνο που το ιερατείο έχει άλλη φάτσα, είδος και αρμοδιότητες. Και πάντως, διαθέτει τα εχέγγυα της επιστήμης : Διατριβές, συγγραφές βιβλίων και αρκετά άλλα (πρόσβαση στα ΜΜΕ κλπ). Με αυτές και αυτά, συσκοτίζει και παραπλανά, ούτως ώστε το Πρόσωπο του Κυρίου που είναι παρών, αφού παρών είναι ο Παράκλητος, να γίνεται αλλότριο και ανοίκειο.
Λοιπόν, οι κύριοι αναζητητές της αλήθειας, αν είναι έντιμοι, ας μας κάνουν τη χάρη να μας πουν ορθά κοφτά σε τι θεό πιστεύουν. Διότι με αυτά που γράφουν, ότι τους ενδιαφέρει η αλήθεια και η Ορθοδοξία (είναι το ίδιο), μάλλον λάθος θεό διάλεξαν υπερασπιστούν. Δεν έχουμε τον ίδιο Θεό. Αν πάλι κάνουν λάθος και είναι ειλικρινείς ας το παραδεχτούν.
Όπως έγραψε και ο Καλλίμαχος, δεν μπορείς να υπεραμύνεσαι του Νικοδήμου ή του Αρτεμίου ή του Καντιώτη, έπειτα λάβρος να επιτίθεσαι καθ΄ οιουδήποτε αμαυρώνει την εικόνα τους και ύστερα να αφήνεις ελεύθερα τα λύματα του οικουμενισμού να διαχέονται εδώ κι εκεί, μπας και σου κολλήσουν τη ρετσινιά του λογοκρίτη, του ταλιμπάν ή του σκοταδιστή.
Τα γράφω αυτά διότι το ιστολόγιο είναι επώνυμο και επωνύμως προσπαθεί να δίνει ομολογία πίστεως. Αλλά με τους αναζητητές τύπου Καζαντζάκη και Ωριγένη, έρχονται όλα τούμπα. Η αγελάδα βγάζει γάλα, αλλά κλωτσά την καρδάρα. Και οι δύο είναι το λιπαντικό (ιδεολόγημα) της κρεατομηχανής που θα μας αλέσει χάριν της παγκοσμιοποίησης.
Αυτά είχα να γράψω και ευχαριστώ για τη φιλοξενία που μου προσφέρατε.
22 Δεκεμβρίου 2010 9:09 π.μ.
Ο απεσταλμένος του Λέοντα, επίσκοπος Πασχαλίνος απευθυνόμενος προς την Σύνοδο της Χαλκηδόνας ανέφερε: «Του Μακαριωτάτου και Αποστολικού επισκόπου των Ρωμαίων πόλεως κεφαλής υπάρχοντος πασών των Εκκλησιών, προστάξεις έχομεν, εν αις κατηξίωσε διαλαλήσαι, όπως Διόσκορος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας μη συγκαθεσθή εν τω συνεδρίω…..», σε ερώτημα δε των συνέδρων, γιατί αυτός ο αποκλεισμός, ο άλλος παπικός επίσκοπος Λουκίνσιος αποκρίθηκε: «….. σύνοδον ποιήσαι επιτροπής δίχα του Αποστολικού θρόνου…..», ο δε επίσκοπος Πασχαλίνος πρόσθεσε: «Ημείς υπεναντίον των προσταγμάτων του μακαριωτάτου και Αποστολικού επισκόπου και χειρίζοντος τον Αποστολικόν θρόνον, ελθείν ου δυνάμεθα, ούτε μη υπεναντίον των εκκλησιαστικών κανόνων ή πατρικών παραδόσεων». Ο άγιος Νεκτάριος, πάνω στα ανωτέρω παρατηρεί: «Τοιαύτη υπήρξεν η γλώσσα και η συμπεριφορά των λεγάτων του Πάπα Λέοντος του αγίου. δύναται πας τις να φαντασθή την γλώσσαν των μη φερόντων το προσόν του αγίου! Ο Θεός να φυλάξη την Εκκλησίαν» (Τα αίτια του Σχίσματος, τ. Α΄, σελ. 149-154).
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ευθύς ως άρχισε η Σύνοδος (8 Οκτωβρίου) οι Ρωμαίοι λεγάτοι είπαν ότι είχαν εξουσιοδοτηθή από τον Λέοντα να ζητήσουν να μην επιτραπή στον Διόσκορο να συμμετάσχη στη Σύνοδο, διαφορετικά θ' αποχωρούσαν" (Πισιδίας Μεθόδιος. Το πρόσωπο του Ιησού Χριστούς στις Οικουμενικές Συνόδους, σελ. 131).
"Κατά την τρίτη συνεδρίαση της 13ης Οκτωβρίου, ο Διόσκορος καταδικάστηκε εν ονόματι της Ρώμης..... Μολονότι η καταδίκη του Διόσκουρου εγκρίθηκε από τον Ανατόλιο..... είναι σημαντικό πως όχι περισσότεροι από 185 (από 630) ψήφισαν κατά του πατριάρχου Αλεξανδρείας (ώς ανωτέρω, σελ. 132).
"Το 553 αυτή η πολιτική (της αποδοχής της Χαλκηδόνας από τους μονοφυσίτες) επιβεβαιωνόταν από την καταδίκη αυτών (Ωριγένης, Δίδυμος, Ευάγριος, Θεόδωρος) οι οποίοι, όντες ήδη νεκροί, δεν μπορούσαν να αμυνθούν, αλλά τα συγγράμματά τους αντιπροσώπευαν ένα σοβαρό εμπόδιο στον τελικό θρίαμβο της αλεξανδρινής θεολογίας" (ως ανωτέρω, σελ. 181).
"Ο Θεόδωρος (Μοψουεστίας) απέθανε εν κοινωνία μετά της Εκκλησίας" (από την Δ΄ Οικουμενική), (ως ανωτέρω, σελ. 192).
"Η παποσύνη του (Στέφανου Στ΄) στιγματίστηκε παγκοσμίως από μια φρικτή ενέργεια που δεν έχει το προηγούμενό της: συγκάλεσε στη Ρώμη μια σύνοδο στην οποία, παρόντος του πτώματος του προκατόχου Φορμόζου, καταδίκασε τη μνήμη του.....Η διεξαγωγή αυτής της μακάβριας δίκης, με το νεκρό να φέρει την αρχιερατική του ενδυμασία και "καθισμένο επί θρόνου" ενώπιον καρδιναλίων, επισκόπων και ιερέων, είναι πέρα από κάθε ανθρώπινη σύλληψη..... Το ανοσιούργημα ήταν φυσικό να ξεσηκώσει το λαό..... και στη συνέχεια τον στραγγάλισαν" (π. Ν. Βιδάλης, Οι Ρωμαίοι Ποντίφηκες και το έργο τους). Επίσης: (Αυτοκέφαλος Ορθόδοξος Εκκλησία Πατρώων Παραδόσεων ΓΟΧ Κύπρου. "Ο Πάπας η αιτία των κακών". Η "μακάβρια" "πτωματική Σύνοδος του 897 κατά του πάπα Φορμόζου, σελ. 16).
ΙΚ
Για το βρωμερό κείμενο:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ύμνος στη Θεοτόκο"
Ουδέν σχόλιον (κοινώς γαργάρα).
ΙΚ
Προς τον κ.ΙΚ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον υμνητή του "ύμνου", ταύτα :
"Μη δότε τα άγια τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων"
Δια την υπογραφή
Η γαργάρα
Αντίθεος δεν είναι μόνο ο Καζαντζάκης αλλά και οι υποστηρικτές του και όσοι δημοσιεύουν κείμενα υπερ του Καζαντζακη στις σελίδες τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ κ.Οδυσσέα γιατί τέτοια πτώση μεγάλη; Γιατί συμπεριφέρεσαι ως αντίθεος;
Πολύ σωστά είπε κάποιος σχολιαστής ότι δεν φθάνει να γράφεις την αντίθεση σου. Πρέπει να τα πετάξεις στον σκουπιδοντενεκέ, τέτοια αντιχριστα κείμενα.
Γ.Λ.
Ουδέν σχόλιον (χωρις γαργάρα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
δεν θελω να πιστευω οτι υπαρχει πιστος ανθρωπος που να αποδεχεται τον Καζαντζακη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο το τερας της Κολασεως.
Που υβρισε και χυδαιολογησε οτι εξεραμα ειχε η καρδια του εναντιον του Χριστου και της Πιστεως του Χριστου.
Και ο κ. Μουστακης πιστευω οτι θελγεται μονο απο τα συναρπαστικα κειμενα του και οχι απο το περιεχομενο τους που οπως ξαναγραψα ειναι κοπρια πριτυλιγμενα σε χρυσοχαρτα, δηλαδη απο την συναρπαστικη πλουσιοτατη ελληνικη γλωσσα.
Τι λέγει "ο αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού";
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι λέγει λοιπόν ο αμήν, δηλ. ο Χριστός, γιατί έχει μέσα του την αυτοβεβαίωση των λόγων του, κατ' αντίθεση των παραληπτών της επιστολής; (Μπρατσιώτης):
"οίδα σου τα έργα, ότι ούτε ψυχρός ει ούτε ζεστός. όφελον ψυχρός ης ή ζεστός. ούτως ότι χλιαρός ει και ούτε ζεστός ούτε ψυχρός, μέλλω σε εμέσαι εκ του στόματός μου" (Απκ. 3. 15-16).
"Μακάρι να ήσουν κρύος (εχθρός μου σαν τον Καζαντζάκη) ή ζεστός (φίλος μου, υιός μου). Επειδή όμως δεν είσαι ούτε κρύος ούτε ζεστός αλλά χλιαρός (π.χ. φαρισαίος μιτροφόρος), γι' αυτό θα σε ξεράσω από το στόμα μου".
Ο Καζαντζάκης είναι κρύος, εχθρός του Θεού. Δεν τον ξερνάει ο Θεός από το στόμα του.
Εμείς, που ξερνάμε τον Καζαντζάκη από το στόμα μας, τι είμαστε; ζεστοί ή χλιαροί;
ΙΚ
Δεν υπαρχει ουτε Φιλολαος, ουτε Καλλιμαχος, ουτε Καλλικρατης, ανθρωπος δεν υπαρχει με αυτα τα ονοματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχει ενας που καθε μερα εμφανιζεται ή ως υβριστης ή ως σαρκαστης ή ως μπουρδολογος ή ως σοβαρος ή κωμικος.
Τον εχω εντοπισει με τα γραφομενα του.
Φτανει το παραμυθι.
Τον Καζαντζακη που υβριζει τον Χριστον και την Παναγια μου και την Πιστι του Χριστου την αγια δεν θελω να τον βλεπω.
Αν εγραψε αυτο το κειμενο για την Παναγια δεν λεει τιποτα.
Ειχε μια τρελλα της στιγμης που τουρθε και τογραψε.
Οταν σχεδον σε ολα τα κειμενα του περιεχει θανατηφορα δηλητηρια δεν μας χρειαζεται κανενας υμνος για κανενα ιερο προσωπο.
Ετσι και αλλοιως θαρθη εποχη που παν γονυ καμψη...
Ξαναδιαβασα τον υμνο στην Κυρα του φρικτου Καζαντζακη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ οχι και αυτο το τερατουργημα υμνος στην Παναγια.
Υμνος σε καποια Κυρα ειναι.
Διαβαστε την Οδυσσεια του.
Μοιαζει απαραλλακτα.
Γραφει για να γραφει ο παναθλιος Καζαντζακης.
Γραφει για να περναει η ωρα του ο γελοιος καλικαντζαρος Καζαντζακης.
'Αλλη μια τρέλλα της στιγμής του Καζαντζάκη:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Θεέ μου, έλεγε τώρα ο Φραγκίσκος, αν σε αγαπώ γιατί θέλω να με βάλεις στην Παράδεισο, πέψε τον άγγελό σου με τη ρομφαία να μου κλείσει την πόρτα. αν σε αγαπώ γιατί φοβούμαι την Κόλαση, ρίξε με στην Κόλαση. μα αν σε αγαπώ για σένα, για σένα μονάχα, άνοιξε την αγκαλιά σου και δέξε με" (Ν. Καζαντζάκη, Ο φτωχούλης του Θεού, σελ. 126).
ΙΚ
Η προσευχή των ταπεινών:
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεέ και Κύριε των δυνάμεων και πάσης κτίσεως δημιουργέ, βοήθησε και στο δικό μου αγωνιστικό βίο, να βρεθεί μεσ' το καταχείμωνο μια λευκοφορεμένη μυγδαλιά, που θα την ρωτήσω για την ύπαρξή σου και κείνη να γεμίσει ανθούς και πέταλα.
Χορήγησέ μου Κύριε παιδική αφέλεια και εμπιστοσύνη, ώστε να παραδώσω την ψυχοσωματική μου ενότητα στα παντοδύναμα χέρια σου, αλλά μην τεστάρεις τόσο έντονα την υπομονή μου, από φόβο μήπως και σπάσει, αλλά τι λέω Κύριε των δυνάμεων, τέντωσε τις αντοχές μου, όσο εσύ νομίζεις και ας σπάσει συντριβόμενο το είναι μου, πλην όμως στα χέρια σου!!!
(παράφραση του ανεπανάληπτου δάσκαλού μου Ν.Κ.)
Αυτή η προσευχή μ' έφερε από την άγνοια στο Χριστό!!!
Χριστούγεννα 2010
Γ. Μουστάκης
Απάντηση σε σχόλιο επί προγενέστερου σχολίου μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας πείραξε που είπα ότι αναζητάμε την αλήθεια!
Η απόλυτη Αλήθεια φυσικά και είναι ο Θεός. "Εγώ ειμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή" είπε ο Ιησούς, ο οποίος είπε και το "και τις εστιν η αλήθεια;". Και βέβαια η Αλήθεια είναι η Ορθοδοξία, η όντως Ορθοδοξία και όχι φυσικά αυτή που πλασσάρουν πάρα πολλοί.
Δεν είναι όμως όλα στην αγία Γραφή κατανοητά από όλους, μερικά είναι δυσερμήνευτα, και για να κατανοηθούν θέλουν θεία φώτιση ή και βοήθεια από κάποιον, πνευματοφόρο ερμηνευτή, όπως χρειάσθηκε τέτοιος στην περίπτωση του ευνούχου της κανδάκης. Εκτός λοιπόν από τον πνευματικό -ερμηνευτή ή θεολόγο σε προσωπική επαφή, και στα blogs μπορεί να γίνει κάποιος διάλογος και αναζήτηση και συζήτηση. "Ερευνάτε τας Γραφάς". Και οι γνώσεις όλων είναι χρήσιμες.
Εκτός από την Αλήθεια με Α κεφαλαίο, υπάρχουν και οι αλήθειες με α μικρό, για τα εκκλησιαστικά, τα κοινωνικά, τα κανονικού δικαίου, τα τηλεοπτικά, τα πολιτικά, τα ιστορικά, τα επιστημονικά, τα ... Για αυτά μιλάμε, συμμετέχουμε σε μια κοινωνία αγάπης, συζήτησης και αναζήτησης. Στον διάλογο τι είναι το ζητούμενο αν όχι η αναζήτηση της αλήθειας; Αν κάποιος βέβαια ισχυρίζεται ότι ξέρει την πάσα αλήθεια δίκην πάπα, θα τον ακούσω με σεβασμό αλλά δεν θα τον ακολουθήσω υποχρεωτικά.
Όσοι έχουν αποκρυσταλλωμένες απόψεις ας τις πουν. Αντί για επιχειρήματα όμως, διαβάζω:
"Λοιπόν, οι κύριοι αναζητητές της αλήθειας, αν είναι έντιμοι, ας μας κάνουν τη χάρη να μας πουν ορθά κοφτά σε τι θεό πιστεύουν. Διότι με αυτά που γράφουν, ότι τους ενδιαφέρει η αλήθεια και η Ορθοδοξία (είναι το ίδιο), μάλλον λάθος θεό διάλεξαν υπερασπιστούν. Δεν έχουμε τον ίδιο Θεό. Αν πάλι κάνουν λάθος και είναι ειλικρινείς ας το παραδεχτούν."
... ... ...
Είπαμε, ουδείς άνθρωπος έχει το αλάθητο δίκην "πάπα". Για αυτό, αν τυχόν διαφωνώ σε ένα η δυο μη δογματικά ζητήματα με τον κ.Μουστάκη ή τον κ.Οδυσσέα ή τον κ.Καρδάση ή τον κ.Νανή αυτό δεν σημαινει ότι θα πρέπει να τους απορρίψω παντελώς, διότι στα υπόλοιπα, ίσως λένε την πάσα αλήθεια που δεν την λέει κάποιος άλλος. Έτσι λέω στον Κο Μουστάκη μπράβο για το θάρρος του, τέτοιοι θεολόγοι με Θ κεφαλαίο και πιστοί λείπουν στην εποχή μας, σε σημεία που άλλοι ποιούν την νήσσαν ο Μουστάκης τολμά, και αν κάπου όπως στο θέμα του Καζαντζάκη ή της Π.Διαθήκης διαφωνώ, αυτό είναι λογικό, σε άλλα όμως εκφράζει την γνήσια ευαγγελική και πατερική Ορθόδοξη διδασκαλία και δόξα τω Θεώ δεν είναι ο μοναδικός.
Καλές Γιορτές σε όλους . Ευλογημένα Χριστούγεννα . με αγάπη Χριστού
Ελευθέριος.
Ζήτημα πρώτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ζήτησε να σχολιάσω ο γνωστός μας ΙΚ τον ποίημα "Ύμνος στη Θεοτόκο" του ελεινού Καζαντζάκη.
Προτίμησα να του απαντήσω με αυτό :
Προς τον κ.ΙΚ,
Τον υμνητή του "ύμνου", ταύτα :
"Μη δότε τα άγια τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων"
Επανήλθε γράφοντας "Ουδέν σχόλιον χωρις γαργάρα, διότι υπέγραφα σαν "γαργάρα". Προηγουμένως μου καταλόγιζε ότι έκανα "γαργάρα" τα λόγια μου, επειδή απέφυγα να σχολιάσω τον "Ύμνο".
Δεν έδωσα συνέχεια. Τη δίνω τώρα και είναι αυτή. Απευθύνεται σε όλους τους λάτρεις του οικουμενισμού και της παγκοσμιοποίησης. Όλων αυτών που πάνε να μετατρέψουν τον πλανήτη σε οίκο ανοχής, με τον Ωριγένη και την αποκατάσταση των πάντων. Διαβάστε τι έγραφε ο πρωτοπόρος του οικουμενισμού και της διαφθοράς :
"...Κι η Δεύτερη φριχτή σαν έρθει Παρουσία
κι οι αρχάγγελοι άσπλαχνα τα ερίφια θα χωρίζουν
απ’ τ’ αρνιά, θα σκύψεις τότε εσύ στο γιό σου,
παρακλητικά, να μεσιτέψεις, Ελεούσα!
Τ’ αδάμαστα μεμιάς θα του μερώσουν φρένα
Κι οι τάξες θα χαλάσουν οι διπλές, και δίκαιοι
θ’ αγκαλιαστούν με αμαρτωλούς, κι αγνές παρθένες
με τις γυναίκες που πολύ στη γη αγάπησαν."
Οι φονιάδες που αφάνισαν το Βιετνάμ, οι εγκληματίες που σκόρπισαν το θάνατο στο Ιράκ και Σερβία, οι δολοφόνοι της Γάζας, και οι φθονεροί ραδιούργοι της διπλωματίας, που καλλιεργούν τα μίση μεταξύ των λαών για να επεμβαίνουν αυτοί ύστερα διπλωματικά χάριν της ειρήνης, αυτοί οι αμετανόητοι υποκριτές
"Κι οι τάξες θα χαλάσουν οι διπλές, και δίκαιοι
θ’ αγκαλιαστούν με αμαρτωλούς, κι αγνές παρθένες
με τις γυναίκες που πολύ στη γη αγάπησαν".
Αυτά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, να τα πει σε άλλους, αλλοτριομένους και ανίδεους από αγάπη, έλεος και ειρήνη. Δεν κάνουν για μας.
Ζήτημα δεύτερο
"Ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν"
Άλλο οι ατομικές απόψεις και άλλο "η πάσα αλήθεια". Το ζήτημα που έχει ξεκινήσει από αλλού και συνεχίζεται εδώ, δεν είναι ιδιωτική υπόθεση με ατομικές απόψεις, που διεκδικούν μια ιδιωτικού τύπου "αλήθεια". Αυτή είναι μια απλή διαπίστωση, ένα αντικειμενικό γεγονός, μια πραγματικότητα. Όταν όμως κάτι μας αφορά συνολικά και γενικευμένα, όπως το θέμα της παγκοσμιοποίησης και του οικουμενισμού, δεν περιορίζεται σε "προσωπική άποψη".
Ο Καζαντζάκης θεωρείται "αναζητητής της αλήθειας" και αυτά που έγραψε αφορούν θέματα υψίστης σπουδαιότητας, όπως η αποκατάσταση των πάντων. Δηλαδή, η σωτηρία των ανθρώπων. Και αυτόν βρήκαν κατάλληλο οι σχεδιαστές του ψευδεπίγραφου οράματος της παγκόσμιας αγάπης και ειρήνης. Θα μας κάνουν πρώτα όλους ένοικους σε οίκο ανοχής και μετά θα μας φέρουν το δικό τους μεσία με την κάρτα του πολίτη και δεν ξέρω τι άλλα κόλπα θα εφεύρουν.
Τώρα μας επιβάλλουν τη διαφθορά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά όταν θα έρθη ο μεσίας τους η αποκατάσταση των πάντων θα γυρίσει ανάποδα και μόνον οι επιλεγμένοι εκλεκτοί στη μεσιανική-χιλιαστική κοινωνία θα έχουν λόγο ύπαρξης.
Ό,τι συμβουλές έδωσε ο Βαρλαάμ στον Βαλάκ, αυτό κάνουν οι δολοφόνοι των ψυχών και του πνεύματος, με τους Καζαντζάκηδες και την καέ λογής καλλιτεχνική σπείρα που διαθέτουν και φτιάχνουν.
Αδελφοί συνέλθετε, καταλάβετε σε τι πλάνη μας οδηγούν και μη δίδετε τα άγια τοις κυσί.
Αυτή η προσευχή μ' έφερε από την άγνοια στο Χριστό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λέει ο θεολόγος Μουστάκης. Ο οποίος θα γνωρίζει ασφαλώς ότι άλλο η ταπείνωση, το φρόνημα της ταπείνωσης, και έτερο η ταπεινολογία. Η ταπεινολόγος προσευχή του Καζαντζάκη είναι προφανής από :
1) "Χορήγησέ μου Κύριε παιδική αφέλεια και εμπιστοσύνη"
Δεν είναι χορηγός ο Κύριος της παιδικής αφέλειας και εμπιστοσύνης. Ο κύριος μας καλεί ΕΜΕΙΣ να γίνουμε παιδιά. Να αφήσουμε την αλαζονία της επίπλστης μόρφωσης και να μαθητεύσουμε σε μια άλλου είδους γνώση. Να ξεχάσουμε, τολμηρά θα έλεγα, αυτά που ξέραμε και να μάθουμε αυτά που σκιωδώς γνωρίζαμε. Τότε επενεργεί η θεία Χάρις.
2) "βοήθησε και στο δικό μου αγωνιστικό βίο, να βρεθεί μεσ' το καταχείμωνο μια λευκοφορεμένη μυγδαλιά, που θα την ρωτήσω για την ύπαρξή σου και κείνη να γεμίσει ανθούς και πέταλα"
Αυτή η αισθαντική παγανιστική περιγραφή ταιριάζει σε άλλους και όχι σε μας. Ο δικός μας ο Θεός μιλεί με δάκρυα, με τα δάκρυα της Μετανοίας του δευτέρου βαπτίσματος αν η καρδία καθαρθεί. Τότε το "ευθές πνεύμα" εγκαθίστατι "εν τοις εγκάτοις" και σαν την πρωινή δρόσο ποτίζει τα μάτια της ψυχής και του σώματος. Αυτή είναι η απόκριση του αγίου Θεού και Πνεύματος.
3) "τέντωσε τις αντοχές μου, όσο εσύ νομίζεις και ας σπάσει συντριβόμενο το είναι μου, πλην όμως στα χέρια σου"
Κανέναν δεν "τεντώνει" σα χορδή ο Θεός. Ο ανόητος άνθρωπος τολμά να αναμετρηθεί μαζί του και μόνος του τανυέται να τον φτάσει, λέει, για να "συντριβεί μέσα στα χέρια του". Αλλά δεν συντρίβεται μέσα στα χέρια του. Μόνος του ο νάνος άνθρωπος τεντώνεται και μόνος του γίνεται θρύψαλα.
Καλά Χριστούγεννα θεολόγε Μουστάκη,
από έναν Κύπριο (της διασποράς) γιατρό.
E, όχι και ύμνος στη θεοτόκο (μιλάει πουθενά γιά Θεοτόκο; ή μόνο γιά κάποια κυρά;) αυτό το...υπο - κείμενο ...τερατούργημα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρθένα Μάνα, αφορά τη Θεοτόκο ή κάποια Κυρά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λόγος εσαρκώθη, αφορά τη Θεοτόκο ή κάποια Κυρά;
Δέσποινα Υποταγή, αφορά τη Θεοτόκο ή κάποια Κυρά;
Μεσιτεύεις Ελεούσα, αφορά τη Θεοτόκο ή κάποια Κυρά;
(αφιέρωμα σ' όσους δεν διάβασαν τον ύμνο, αλλά από προκατάληψη μισούν τον Καζαντζάκη).
ΙΚ
ΥΓ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αγία Γραφή μιλάει πουθενά για Θεοτόκο;
ΙΚ
Α/
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι είναι η καρδιά του (Σατανά) σαν του
μωρού, που τώρα
βαφτίστη, να, και δε θυμάται την παλιά του
την ανταρσία, γιατί ο πολύσπλαχνος τον άγγιξε
Θεός πονετικά και του πήρε τη Μνήμη.
(Ν. Καζαντζάκης)
Β/
"τρεις αποκαταστάσεις οίδεν η Εκκλησία. Μίαν με την εκάστου κατά τον αρετής λόγον. εν η αποκαθίσταται, τον επ’ αυτών λόγον της αρετής εκπληρώσας. Δευτέραν δε, την όλης φύσεως εν τη αναστάσει. Την εις αφθαρσίαν και αθανασίαν αποκατάστασιν. Τρίτην δε η και μάλιστα κατακέχρηται εν τοις εαυτού λόγοις ο Νύσσης Γρηγόριος, έστιν αύτη, η των ψυχικών δυνάμεων τη αμαρτία υποπεσουσών, εις όπερ εκτίσθησαν πάλιν αποκατάστασιν. Δει γαρ, ώσπερ την όλην φύσιν εν τη αναστάσει της σαρκός αφθαρσίαν χρόνω ελπιζομένω απολαβείν. ούτω και τας παρατραπείσας της ψυχής δυνάμεις, τη παρατάσσει των αιώνων αποβαλείν τας εντεθείσας αυτή της κακίας μνήμας. και περάσασαν τους πάντας αιώνας, και μη ευρίσκουσαν στάσιν, εις τον Θεόν ελθείν τον μη έχοντα πέρας. Και ούτως τη επιγνώσει ου τη μεθέξει των αγαθών απολαβείν τας δυνάμεις, και εις το αρχαίον αποκαταστήναι και δειχθήναι τον δημιουργόν αναίτιον της αμαρτίας". Δηλ. με την παράταση των αιώνων καταργείται η μνήμη του κακού και μαζί μ’ αυτήν η οδύνη, η μνήμη Σατανά και επομένως και ο ίδιος ο Σατανάς.
(άγ. Μάξιμος Ομολογητής. Πεύσεις και αποκρίσεις και ερωτήσεις. PG 90. 796C).
Γ/
"Χρη γαρ πάντη και πάντως εξαιρεθήναί ποτε το κακόν εκ του όντος, και όπερ εν τοις φθάσασιν είρηται, το όντως μη ον μηδ’ είναι όλως". (104A-C): "..... Ο δε πάντα γινόμενος και εν πάσι γίνεται. Εν τούτω δε μοι δοκεί τον παντελή της κακίας αφανισμόν δογματίζειν ο λόγος. Ει γαρ εν πάσι τοις ούσιν ο Θεός εσταί, η κακία δηλαδή εν τοις ούσιν ουκ έστιν".
(Νύσσης Γρηγόριου. Περί ψυχής και αναστάσεως PG 6. 100A, 104A-C).
Βλέπει κανείς καμιά ομοιότητα;
Όχι θα πουν οι εχθροί της μελέτης και οι προκατειλημμένοι ενάντια στην αέναη πορεία προς το απόλυτο Αγαθό, την κατάργηση της μνήμης του κακού και του Σατανά και τους λάτρεις των αιώνιων καζανιών της κόλασης.
ΙΚ
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ τον Γεώργιο για το σχόλιο.
Είναι πράγματι προβληματική η στάση του ιδιοκτήτη του ιστολογίου. Φέρεται ότι μάχεται για την Ορθοδοξία και αντί να ασκεί κριτικό έλεγχο στα δημοσιεύματα και τα θέματα που αναρτά, αρκείται σε μια χλιαρή ανακοίνωση του "σε πολλά διαφωνούμε, αλλά και σε κάτι συμφωνούμε".
Αν ήθελε να μετατρέψει το ιστολόγιό του σε διαδικτυακή εφημερίδα, που απευθύνεται σε πολλών τάσεων και απόψεων αναγνώστες, όφειλε να μην κρτά τόσο αυστηρή και αγωνιστική θέση για τον Αρτέμιο και άλλους.
Όταν όμως δίνει το στίγμα του, τότε δεν μπορεί να φιλοξενεί, χωρίς ο ίδιος να λέει τίποτα, άρθρα όπως αυτά του θεολόγου Μουστάκη ή του ΙΚ. Πέρα από αυτό η καθαρή τοποθέτησή του για όσα γράφει ο ειδικός ΙΚ και η μομφή που συχνά απευθύνει προς τους 3εξάρηδες, δημιουργεί ακόμη περισσότερα ερωτηματικά. Στον ίδιο προβληματισμό κινείται και η πρόσφατη απάντηση που δόθηκε μέσω ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ σχετικά με αυτόν το κ. ΙΚ(αρδάση;) και θα ήταν χρήσιμο να τη διαβάσεις :
http://orthodox-watch.blogspot.com/2010/12/bar-codes-iv.html
Όλοι τους είναι ζαλισμένοι από την "αποκατάσταση των πάντων" και δεν βλέπουν ότι οι πατέρες, αν αναγκάστηκαν να γράψουν κάτι σχετικό με αυτό το ζήτημα, ήταν διότι τότε ήταν ακόμη η αρχή που τα είδωλα σιγά σιγά υποχωρούσαν και έπτρεπε να δοθεί μια απάντηση στις τότε κυρίαρχες φιλοσοφικές τάσεις. Που όλες δέχονταν με άλλοτε άλλο τρόπο, ανάλογα με το φιλοσοφικό τους ιδεολόγημα που είχε η κάθε μια, την "αποκατάσταση των πάντων".
Οι πατέρες δεν εδογμάτισαν για τη φιλοσοφική αποκατάσταση των πάντων. Ούτε ακόμη και για οποιαδήποτε άλλη αποκατάσταση. Εδογμάτισαν για τη Δευτέρα Παρουσία-Μέλλουσα Κρίση, χωρίς φυσικά να παραλείψουν να αναθεματίσουν τις ελληνικές πλάνες και τον Ωριγένη.
Σήμερα που αναβιώνει η νεοειδωλολατρεία, έχουμε και την επανεμφάνιση του ωριγενισμού από διαφόρους "θεολόγους", υποτίθεται ορθόδοξους και άλλους. Αυτοί όλοι, άλλοι συνειδητά και άλλοι ασυνείδητα, γίνονται όχημα της μηχανής του οικουμενισμού και της παγκοσμιοποίησης. Και αυτοί που έτυχαν ευεργεσίας κατά το παρελθόν το καταλαβαίνουμε. Οι άλλοι όμως, που σηκώνουν τις χατζάρες και κόβουν τα κεφάλια σε όποιον αγγίξει το όνομα του Αρτεμίου, του Νικοδήμου, του Καντιώτη και δεν ξέρω τίνος άλλου, τι δικαιολογία μπορεί να έχουν; Είναι τόσο στραβοί και δεν βλέπουν ότι ο Καζαντζάκης τους, με τα λόγια γράμματα "οι τάξεις θα καταργηθούν και οι δίκαιοι θα αγκαλιαστούν με τους αμαρτωλούς" τους οδηγεί στο γκρεμό;
Τι να πω; Δεν ξέρω.
24 Δεκεμβρίου 2010 9:23 π.μ.
Τι λένε κάποιοι σύγχρονοι πατέρες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΑΡΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΑΙΩΝΑ
1/
H αιώνια ζωή δεν είναι στάση, αλλά μια διαρκής κίνηση, γι' αυτό οι άγιοι, συνεχώς θα γίνονται χωρητικότεροι στην μέθεξη της ακτίστου δόξης του Θεού. Αυτή είναι μια αλήθεια πού τονίζεται στη βιβλικοπατερική Παράδοση.
Η θεολογική υποδομή της αλήθειας αυτής φαίνεται σε δύο σημεία. Το πρώτο, ότι ο άνθρωπος πλάστηκε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν Θεού. Η φράση «καθ' ομοίωσιν» δείχνει την κίνηση, τη φορά προς τον Θεό. Και, φυσικά, αυτό υπονοεί, ότι δεν θα υπάρχει τέλος της τελείωσης, γιατί αυτό θα σήμαινε τελεία και πλήρη ομοίωση με τον Χριστό. Το δεύτερο, πού συνδέεται με το προηγούμενο, έχει σχέση με την διαφορά μεταξύ ακτίστου και κτιστού. Το κτιστό ποτέ δεν μπορεί να γίνει άκτιστο. Κινείται μεν το κτιστό προς το άκτιστο, αλλά δεν είναι δυνατό να γίνει κατά φύσιν άκτιστο. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο πάντοτε θα κινείται και δεν θα υπάρχει τέλος και πέρας αυτής της κίνησης.
Οι άγιοι κατά την θεωρία του Θεού, καταλαβαίνουν πολύ καλά την κτιστότητα και την τρεπτότητα της φύσης τους. Και αυτό το αισθάνονται ως πτώση. Βέβαια, αυτό λέγεται από την άποψη, ότι συγκρινόμενο το κτιστό προς το άκτιστο βλέπει την μηδαμινότητά του. Γι' αυτό όσοι είδαν το Θεό κατάλαβαν τη φθαρτότητα, τη θνητότητα και, όπως ο Αβραάμ, είπαν «εγώ ειμί γη και σποδός». Αυτή η διαρκής κίνηση και εξέλιξη φαίνεται σε πολλά αγιογραφικά χωρία. Ο ρηματικός τύπος του διαρκούς ενεστώτα, πού χρησιμοποιείται σε πολλές φράσεις, όπως «μετανοείτε», «γρηγορείτε» κ.λπ. δείχνει, ότι δεν πρόκειται για μια στάσιμη κατάσταση, αλλά για μια διαρκή εξέλιξη και από αυτήν ακόμη τη ζωή.
Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη υπάρχει προτροπή: «και ο άγιος αγιασθήτω έτι» (Αποκ. 22. 11). Αυτό δεν συμβαίνει μόνον στην ζωή αυτή, αλλά θα συνεχισθεί και στην άλλη ζωή. Όποιος εισήλθε στο στάδιο της καθάρσεως και της μετανοίας, αυτός θα προχωρεί από αγιασμό σε αγιασμό και από Χάρη σε Χάρη. Όσο ο άνθρωπος θα ευφραίνεται από τη θεωρία της δόξης του Θεού, τόσο και περισσότερο θα αυξάνεται η αναζήτησή της. Άλλωστε, αυτή είναι η πορεία της αρετής. Η αρετή δεν έχει τέλος, γιατί αυτό θα σήμαινε ένα κορεσμό, και, φυσικά, κάθε κορεσμός δημιουργεί κόπο, κούραση. Εφ' όσον οι αρετές είναι καρποί του Παναγίου Πνεύματος, και ποτέ δεν μπορούμε να φθάσουμε στην τελειότητα της ζωής του Χριστού, άρα, δεν υπάρχει όριο της αρετής. Με αυτές τις προϋποθέσεις καταλαβαίνουμε, ότι δεν υπάρχει πέρας μετανοίας, γιατί αυτό θα σήμαινε κατά φύση ομοιότητα με τον Χριστό
Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης υποστηρίζει, ότι η αρετή δεν έχει τέλος. Η τελειότητα για όλα τα πράγματα πού μετρώνται με τις αισθήσεις διαλαμβάνεται μέσα σε ορισμένα όρια, και φυσικά μετρώνται με μια μονάδα μέτρησης. Για τα μεγάλα όμως αγαθά, όπως την αρετή, δεν υπάρχει κανένα όριο. «Επί δε της αρετής έναν παρά του αποστόλου τελειότητος όρον εμάθομεν, το μη έχειν αυτήν όρον». Η αρετή δεν έχει όριο, πέρας. Και το τονίζει αυτό, έχοντας υπ' όψη του τον λόγο του Αποστόλου Παύλου: «ούχ ότι ήδη έλαβον ή ήδη τετελείωμαι, διώκω δε ει και καταλάβω, εφ' ω και κατελήφθην υπό του Ιησού Χριστού αδελφοί, εγώ εμαυτόν ούπω λογίζομαι κατειληφέναι, εν δε, τα μεν οπίσω επιλανθανόμενος τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος κατά σκοπόν διώκω επί το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού, όσοι ουν τέλειοι, τούτο φρονώμεν» (Φιλ. 3. 12-15).
ΙΚ
2/
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Απόστολος Παύλος, ενώ αισθάνεται ότι έχει καταληφθεί από τον Χριστό και ότι βρίσκεται στον δρόμο της τελειότητας, εν τούτοις αισθάνεται ότι δεν έχει φθάσει ακόμη. Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, αναφερόμενος σε αυτό το αποστολικό χωρίο, λέγει ότι ο Απόστολος Παύλος τρέχοντας τον δρόμο της αρετής και επεκτεινόμενος προς τα εμπρός, δεν αισθανόταν ότι η πορεία του έληξε, γιατί δεν θεωρούσε ασφαλή την στάση του δρόμου. Το τέλος της αρετής είναι η κακία, όπως το τέλος της ζωής είναι ο θάνατος. Ο Θεός είναι το τέλειο αγαθό από την φύση του, πού δεν έχει καμιά κακία. Γι' αυτό η θεία φύση είναι αόριστη και απεράτωτη, δηλαδή δεν έχει πέρας. Να ασκούμε την αρετή, σημαίνει να μετέχουμε του Θεού. Όσοι λοιπόν, γνωρίζουν το κατά φύσιν καλό, έχουν την επιθυμία της μετουσίας του, αλλά επειδή το κατά φύσιν καλό δεν έχει όριο, πέρας, γι' αυτό η επιθυμία του μετέχοντος δεν μετέχει στο αμάρτημα. Επομένως, η αρετή έχει έναν όρο, το αόριστο, το ότι δεν έχει όριο: «Της δε αρετής εις όρος εστι, το αόριστον» (Γρηγορίου Νύσσης έργα. 9 ΕΠΕ, σελ. 148-150).
Αν αυτό γίνεται στην ζωή αυτή, σημαίνει, ότι θα συνεχιστεί και στην άλλη ζωή ακόμη περισσότερο, τότε πού ο άνθρωπος θα αποκτήσει και μεγαλύτερη γνώση του Θεού, και αυτό θα αυξάνει την επιθυμία του εφέτου. Γιατί, όσο μεγαλύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι η γνώση. Και όσο μεγαλύτερη είναι η γνώση, τόσο αυξάνεται και η αγάπη, καθώς επίσης και η επιθυμία.
Ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος λέγει, ότι η ενοίκηση της Αγίας Τριάδος μέσα στην καρδιά των τελείων, «γνωστώς και ευαισθήτως», δεν είναι πλήρωση του πόθου, αλλά αιτία σφοδρότερου και μεγαλυτέρου πόθου. Η επίσκεψη αυτή του Θεού δεν αφήνει τον άνθρωπο να ηρεμήσει, αλλά τότε φλέγεται από φωτιά. Επειδή ο νους δεν μπορεί να βρει τέλος του ποθούμενου, και επειδή δεν μπορεί να δώση κανένα μέτρο στον πόθο και την αγάπη και βιάζεται να μεθέξει του ατελέστου, γι' αυτό «ατέλεστον αεί τον πόθον και απλήρωτον την αγάπην εν εαυτώ περιφέρει» (SC 51. σελ. 42).
Έτσι, ο ορισμός της τελειότητας είναι να μην περιορίζεται σε μέτρα. Υπάρχει μια ακατάπαυστη και αυξανόμενη αγάπη και ένας διάπυρος πόθος προς τον Θεό. Κάθε στάση είναι κακία. Γι' αυτό κατά τους Πατέρας, η τελειότητα ορίζεται ως η «των τελείων ατέλεστος τελειότης».
Στην διδασκαλία των αγίων Πατέρων, για την αιώνια ζωή και την μέθεξη της ακτίστου Χάριτος του Θεού γίνεται λόγος για διαρκή εξέλιξη. Ο άγιος Μάξιμος κάνει αναφορά στην αεικίνητη στάση των εφιεμένων το εφετό. Κατά τον άγιο Μάξιμο, η θέωση ταυτίζεται με την ομοίωση με τον Θεό και τη μέθεξη του Θεού. Μιλώντας για την μέθεξη, τη θεωρεί ως διηνεκή και διαρκή απόλαυση του εφετού. Εδώ γίνεται φανερό, ότι μιλάει για διηνεκή απόλαυση, η οποία είναι αεικίνητη στάση. Χαρακτηριστικά γράφει: «Αεικίνητος δε στάσις περί το εφετόν των εφιεμένων έστιν η του εφετού διηνεκής τε και αδιάστατος απόλαυσις, απόλαυσις δε διηνεκής και αδιάστατος του εφετού, η των υπέρ φύσιν θείων καθέστηκε μέθεξις» (ΡG 90. 608-609).
Σε όλη τη διδασκαλία του αγίου Μαξίμου γίνεται φανερό, ότι η πνευματική ζωή έχει μια διαρκή εξέλιξη και δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει. Γι' αυτό γίνεται λόγος για συνεχή άνοδο και αύξηση στην μέθεξη του αγαθού. Στα έργα του, πολύ συχνά συναντούμε τους όρους «αεικίνητος στάσις» και «στάσιμος κίνησις». Για να ερμηνεύσουμε όμως καλύτερα αυτήν την ουσιαστική του θέση, πρέπει να δούμε τα προβλήματα, πού αντιμετώπιζε από την πλευρά της φιλοσοφίας. Γιατί, είναι γνωστό, ότι οι Πατέρες απήντησαν στα οντολογικά ερωτήματα των φιλοσόφων και έδωσαν σωστές απαντήσεις, προερχόμενες από την Αποκάλυψη του Θεού.
ΙΚ
3/
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ωριγένης, ακολουθώντας εν πολλοίς τις θεωρίες του Πλάτωνα, υποστήριζε, ότι η κίνηση προϋπήρχε της γένεσης του κόσμου και ότι έπειτα από την γένεση ακολουθεί η στάση. Έλεγε, ότι τα πνεύματα πού βρίσκονταν στο Θεό, αισθάνθηκαν κόρο, οπότε κινήθηκαν. Καρπός της κίνησης ήταν η δημιουργία και η γένεση του κόσμου. Γι' αυτό, το κακό είναι αιτία της δημιουργίας του κόσμου. Οπότε, η σωτηρία του ανθρώπου είναι η επαναφορά της ψυχής στο Θεό, όπου θα υπάρξει η στάση. Έτσι το σχήμα είναι κίνηση, γένεση, στάση. Δηλαδή, πρώτα κινήθηκαν τα πνεύματα, έπειτα δημιουργήθηκε ο κόσμος και τέλος θα ακολουθήσει η στάση, όταν οι ψυχές, ελευθερωμένες από τα σώματα, θα αναπαυθούν στο Θεό (Βλ. ανάλυση Πρωτοπρ. Δημητρίου Στανιλοάε, εις αγίου Μαξίμου Ομολογητή: Φιλοσοφικά και θεολογικά ερωτήματα, τόμος Α', έκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 1978, σελ. 21 κ.έ., καθώς επίσης Πρεσβ. Νικολάου Λουδοβίκου, Ή Ευχαριστιακή οντολογία, εκδόσεις Δόμος, σελ. 217 κ.έ.).
Ο άγιος Μάξιμος, αντιμετωπίζοντας αυτήν την σειρά πού εξέθεσε ο Ωριγένης, ο οποίος κινείτο μέσα σε πλατωνικές απόψεις, για την δημιουργία και την σωτηρία του ανθρώπου, ενώ διατηρεί τους όρους κίνηση, γένεση, στάση, αλλάζει τη σειρά και δίνει άλλο περιεχόμενο. Για τον άγιο Μάξιμο, δεν προηγείται η κίνηση, αλλά η γένεση. Ο κόσμος είναι θετικό δημιούργημα του Θεού. Ο Θεός κατ' αρχάς δημιούργησε τον κόσμο, μέσα στον οποίο έβαλε την κίνηση. Χωρίς την κίνηση δεν θα μπορούσαν τα κτίσματα να ανεβούν στον Θεό. Έτσι, η κίνηση είναι καρπός της δημιουργικής ενεργείας του Θεού, πού ετέθη στον κόσμο, και όχι αιτία της γένεσης και πτώσης του ανθρώπου και του κόσμου. Κάθε κτιστό έχει από τον Θεό τη δυνατότητα της κίνησης, γιατί χωρίς αυτή δεν θα υπήρχε τελείωση. Γι' αυτό, η κίνηση δεν είναι αιτία πτώσης, αλλά τρόπος ανύψωσης. Είναι φυσικό να μην υπάρχει πέρας της κίνησης, γιατί το άκτιστο, ο Θεός, δεν έχει πέρας, αφού είναι άπειρος.
Ο άγιος Μάξιμος αντιμετώπισε το εξής πρόβλημα: Αφού η κίνηση είναι φυσικό γνώρισμα του κτιστού, τότε πώς θα επικρατήσει η στάση, δηλαδή πώς θα σταματήσει κάποτε αυτή η κίνηση; Ακριβώς, σε απάντηση αυτού του ερωτήματος, ο άγιος Μάξιμος εισήγαγε τον όρο «αεικίνητη στάση». Ο άνθρωπος θα παραμένει σε κοινωνία με τον Θεό, αλλά αυτή η στάση θα είναι μια διαρκής κίνηση. Ο λόγος είναι, ότι δεν μπορεί ποτέ το κτιστό να ομοιωθεί κατά πάντα με το άκτιστο, δεν μπορεί το πεπερασμένο να ταυτιστεί πλήρως με το άπειρο.
Έτσι, ο άγιος Μάξιμος, αντικρούοντας την Ωριγενική αντίληψη, κίνηση - γένεση - στάση, κάνει λόγο για γένεση - κίνηση - στάση, καθώς επίσης, ότι η στάση θα είναι αεικίνητη. Φυσικά, πέραν από αυτή την αλλαγή των λέξεων, άλλαξε και το περιεχόμενο. Γιατί ο άγιος Μάξιμος με τον όρο αεικίνητη στάση δεν εννοεί την αποδέσμευση της ψυχής από το σώμα και την παραμονή της στον Θεό, αλλά την αιώνια ύπαρξη όλου του ανθρώπου, πού αποτελείται από ψυχή και σώμα και την διαρκή τελείωση του. Η κτίση δεν μπορεί να κινηθεί προς την ανυπαρξία, προς το μη Ον, γιατί αυτό εμποδίζεται από την κυβερνητική ενέργεια του Θεού. Η φυσική, λοιπόν, κίνηση είναι προς το ζην εν Χριστώ προς την εκπλήρωση του λόγου της δημιουργίας της. Μέσα στα πλαίσια αυτά θεολογούν και όλοι οι άγιοι Πατέρες. Στην συνέχεια θα αναφέρουμε μερικά παραδείγματα από δύο Πατέρες, πού αντιμετώπισαν το θέμα, ότι στην άλλη ζωή θα υπάρξει μια διαρκής εξέλιξη για τους ανθρώπους, πού θα μετέχουν της ακτίστου δόξης του Θεού:
Ο άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης γράφει, ότι στον μέλλοντα αιώνα οι άγιοι και οι άγγελοι ούτε θα μειωθούν στην έφεση των αγαθών, αλλά ούτε και θα παύσουν να προκόπτουν στην προσθήκη των χαρισμάτων. Ο μέλλοντας αιώνας δεν θα έχει ύφεση ή μείωση από την αρετή, και, φυσικά, δεν θα έχει στάση. Θα παρατεθεί το κείμενο για την κατοχύρωση αυτής της θέσης: «Εν τω μέλλοντι αιώνι οι Άγγελοι και οι άγιοι, φασί, προκόπτοντες εν τη των χαρισμάτων προσθήκη ουδέποτε λήξουσιν, ή ενδώσουσι των αγαθών εφετώς έχοντες ύφεσιν γαρ ή μείωσιν από της αρετής επί κακίαν εκείνος ουκ έχει ο αιών» (Γρηγορίου Σιναϊτη, Φιλοκαλία, εκδ. Παπαδημητρίου, τόμος δ΄, σελ. 38, νδ΄).
ΙΚ
4/
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια τέτοια θέση αναπτύσσει και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αντικρούοντας τον φιλόσοφο Βαρλαάμ. Ο Βαρλαάμ υποστήριζε, ότι το να βρίσκεται ο άνθρωπος κατά την προσευχή υπέρ αίσθησιν, όπως αυτός το εννοούσε, είναι τελεώτατο δώρο του Θεού. Και γι' αυτό η προσευχή πού γίνεται με άλγος, πόνο κ.λπ. δεν ανήκει στα τελεώτατα δώρα του Θεού. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς χρησιμοποιεί πολλά επιχειρήματα, για να ανατρέψει αυτή την θέση. Μεταξύ των άλλων λέγει, ότι δεν υπάρχουν τελεώτατα δώρα του Θεού, δηλαδή απαρτισμένα και μη επιδεχόμενα αύξηση, γιατί είναι γνωστό και φανερό ότι οι άγιοι κατά τον μέλλοντα αιώνα θα προκόπτουν επ' άπειρον κατά την θεοπτία. Η έφεση των επιτυγχανόντων δεν σταματά ποτέ, η Χάρη πού λαμβάνουν οι άγιοι είναι δυναμοποιός, αφού τους οδηγεί προς την μετάληψη των μεγαλυτέρων, ο δε Θεός, πού δίνει την Χάρη Του άφθονα, είναι άπειρος. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, ποιος τρόπος υπολείπεται «μη ουχί προκόπτειν τους υιούς του μέλλοντος αιώνος κατ' αυτήν επ' άπειρον, χάριν εκ χάριτος κομιζομένους και την ακάματον επιτρεπτώς ανιόντας άνοδον;». Όλα τα δώρα πού δίνει ο Θεός δεν είναι τελεώτατα, αφού το τελειότατο δεν δέχεται καμιά προσθήκη (Γρηγορίου Παλαμά έργα, 2 ΕΠΕ, σελ. 368-370).
Έτσι, λοιπόν, κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, θα υπάρχει διαρκής εξέλιξη στον μέλλοντα αιώνα. Η στάση ταυτίζεται με την κακία. Η διαρκής εξέλιξη γίνεται και από αυτήν την ζωή, θα συνεχισθεί και στην άλλη, για τους δικαίους. Μετέχοντας της θείας δόξης, θα αποκτούν μεγαλύτερη έφεση και υψηλότερο πόθο. Άλλωστε, ο εράσμιος Θεός είναι άπειρος και είναι αδύνατον να περικλυστεί από την κτιστή ανθρώπινη φύση, όση δύναμη και αν διαθέτει. Και επειδή ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς βασίζεται και σε χωρίο του άγιου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, πρέπει να πούμε ότι ο θείος Διονύσιος στο σύγγραμμα του περί της ουρανίου Ιεραρχίας, οπού κάνει λόγο για τις τρεις τάξεις των αγγέλων, εκ των οποίων η πρώτη είναι η ανώτερη, πού βρίσκεται πλησιέστερη στον Θεό, η κατώτερη, πού βρίσκεται πλησίον των ανθρώπων, και η μεσαία τάξη πού δέχεται τις ελλάμψεις από την υψηλότερη, κάνει λόγο για την κάθαρση, τον φωτισμό και την τελείωση των αγγέλων, που έχει σχέση με την χωρητικότερη έλλαμψη.
Έτσι, υπάρχει εξέλιξη στην θεοπτία και στις αγγελικές τάξεις, κατά τα διάφορα τάγματα τους. Η πρώτη τάξη «καθαίρεται και φωτίζεται και τελεσιουργείται πάσης μεν υφέσεως αμιγής, πρώτου δε φωτός πλήρης και πρωτοδότου γνώσεως και επιστήμης μέτοχος αποτελουμένη», «της προτελείου τελεσιουργίας αναλόγως αύτη πληρουμένη». Και οι άγγελοι καθαρίζονται από την άγνοια με την γνώση των τελειοτέρων μυήσεων, πού δίνονται κατά τάξη. Η τελειότερη μύηση προσφέρει περισσότερη γνώση, και αυτή η γνώση λέγεται κάθαρση από την προηγούμενη άγνοια. Το ίδιο γίνεται και με τις άλλες τάξεις των αγγέλων («Γρηγόριος Παλαμάς», τόμος 3ος, σελ. 274 κ.έ. Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Φιλοκαλία των Νηπτικών και ασκητικών).
Πρέπει να προστεθεί, ότι ο μέλλοντας αιώνας, κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, λέγεται άληκτος, δηλαδή δεν τελειώνει ποτέ, όχι μόνον από την άποψη του χρόνου, αλλά και από την άποψη της προσθήκης των χαρισμάτων. Αναφερόμενος ο άγιος Γρηγόριος στην μεγάλη αξία της Παναγίας, αφού δι' αυτής επεδήμησε στον κόσμο ο Χριστός, υπογραμμίζει και την άξια της Θεοτόκου κατά τον μέλλοντα αιώνα. Γιατί, κάθε πρόοδος στην φωτοφάνεια και στην αποκάλυψη των μυστηρίων και στην προσθήκη των χαρισμάτων, θα είναι Αχώρητη χωρίς την Θεοτόκο: «Εις τον εξής άληκτον αιώνα πάσα φωτοφανείας θείας πρόοδος και πάσα μυστηρίων θείων αποκάλυψις και πάσα πνευματικών ιδέα χαρισμάτων άπασιν αχώρητος χωρίς αυτής» ((Γρηγορίου Παλαμά έργα. 10 ΕΠΕ, σελ. 460)
Επομένως, είναι απόσταγμα της πατερικής σοφίας, ότι στην μέλλουσα ζωή για τους δικαίους δεν θα υπάρχει στασιμότητα, αλλά διαρκής εξέλιξη, και αυτό θα γίνεται επ' άπειρον, αφού θα αυξάνεται ο πόθος του ανθρώπου από την μεγαλυτέρα γνώση του Θεού, και αφού δεν μπορεί να παύση να είναι κτιστός και να γίνει κατά φύσιν άκτιστος. Μπορεί να βιώσει το κατά Χάριν άκτιστο, όχι όμως το κατά φύσιν, πού ανήκει αποκλειστικά στο Θεό, πού είναι αυτοϋπαρξη και αυτοζωή.
ΙΚ
5/
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά, αυτό θα συμβεί γι' αυτούς οι οποίοι πριν πεθάνουν είχαν εισέλθει στο στάδιο της καθάρσεως και της μετανοίας. Αν, δηλαδή, ο άνθρωπος μετανόησε, εξομολογήθηκε, αλλά δεν πρόφθασε να θεραπευθεί, να φωτισθεί ο νους του, αυτός, με την Χάρη του Θεού θα αυξάνεται στην θεία γνώση. Δεν το εννοούμε αυτό μέσα στα πλαίσια της λατινικής θεολογίας, συμφωνά με την οποία όταν ο άνθρωπος μετανοήσει, αλλά δεν προφθάσει να κάνει τον κανόνα του, θα πέρασει μέσα από το λεγόμενο καθαρτήριο πυρ. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν κάνουμε λόγο για ικανοποίηση της θείας δικαιοσύνης, αλλά για είσοδο στο στάδιο της καθάρσεως και μετανοίας, έστω και αν δεν έχει τελειώσει η θεραπεία. Σ' αυτές τις περιπτώσεις η θεία Χάρη θα βοηθήσει στην θεραπεία και μετά θάνατο, με την άποψη ότι οι μετανοήσαντες θα γίνουν χωρητικότεροι με την θεια Χάρη στην έλλαμψη και την μέθεξη της δόξης του Θεού.
Αντίθετα, για όσους δεν μετανόησαν ούτε έδειξαν έμπρακτα την μετάνοια τους δεν θα υπάρχει εξέλιξη στο αγαθό και την αρετή. Δεν έχουν εντοπιστεί χωρία Πατέρων, πού δείχνουν ότι οι αμετανόητοι θα κινούνται προς βίωση μεγαλύτερης κακίας. Ξέρουμε, βέβαια, ότι όπως στον Παράδεισο, ανάλογα με την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου, θα υπάρχουν διαβαθμίσεις, το ίδιο θα γίνεται και στην Κόλαση.
Ο Χριστός, αναφερόμενος στην πόλη εκείνη που θα εκδιώξει τους Αποστόλους, λέγει: «αμήν λέγω υμίν ανεκτότερον έσται γη Σοδόμων και Γομόρρας εν ημέρα κρίσεως ή τη πόλει εκείνη» (Ματθ. 10. 15). Η λέξη ανεκτότερο δείχνει, ότι θα υπάρχουν διαβαθμίσεις και στην Κόλαση.
Σαν συμπέρασμα πρέπει να πούμε, ότι υπάρχει αιώνια ζωή, πού βιώνεται ή ως αιώνιος Παράδεισος, ή ως αιώνια Κόλαση. Αυτό το αιώνιο πρέπει να μας προβληματίσει. Τα μεταμορφωμένα σώματα όλων των ανθρώπων θα ζουν την αιώνια ζωή. Όλων τα σώματα θα αναστηθούν, και των αμαρτωλών και των δικαίων. Η ανάσταση των σωμάτων είναι ένα δώρο, πού δόθηκε σε όλους τους ανθρώπους με την ανάσταση του Χριστού. Μόνον πού οι δίκαιοι θα βιώσουν περισσότερο την ανάληψη, αφού θα αρπαγούν εν νεφέλαις «εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα» (Θεσ. Α΄ 4. 17). Με τη Δευτέρα έλευση του Χριστού θα γίνει και η ανακαίνιση της κτίσης από την φθορά. Η δε μέθεξη της Δόξας του Θεού για τους δικαίους θα είναι αυξανόμενη και διαρκής. Δεν θα υπάρχει στάσιμη κατάσταση, αλλά αεικίνητη στάση και στάσιμη κίνηση.
Ο άνθρωπος πρέπει να βλέπει την φθαρτότητα και την προσωρινότητα της ζωής αυτής και να αποβλέπει στην αιωνιότητα. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ερμηνεύοντας τα αγιογραφικά χωρία «παράγει γαρ το σχήμα του κόσμου τούτου» (Κορ. Α΄ 7. 31) και «ο καιρός συνεσταλμένος το λοιπόν εστί» (Κορ. Α΄ 7. 29), λέγει: «Βραχύς ο βίος, εγγύς ο θάνατος, φθαρτός ο κόσμος ούτος, ο αεί μένων έτερος». Η καταφρόνηση του παρόντος κόσμου, η ετοιμασία για τον μέλλοντα κόσμο, η ζωή σύμφωνα με την πολιτεία του μέλλοντος αιώνος, όσο είναι δυνατόν, και η αποφυγή των βλαβερών του παρόντος κόσμου «παραπέμπει ημάς προς εκείνον εν ασφαλεία» (Γρηγορίου Παλαμά έργα, 9 ΕΠΕ, σελ. 568)
Η σκέψη μας πρέπει να είναι στραμμένη στην αιώνια ζωή, γιατί «ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλ. 3. 20). Οι επίγειοι άνθρωποι μπορεί να κυβερνώνται από καπιταλιστικά, σοσιαλιστικά ή μαρξιστικά συστήματα, αλλά των Χριστιανών το πολίτευμα είναι ουράνιο. Σκοπός του ανθρώπου είναι η έφεση της αιωνίου ζωής και η μέθεξη της Βασιλείας του Θεού της οποίας «ουκ έσται τέλος» (Σύμβολο της Πίστης). Ούτε θα υπάρχει τέλος της τελειώσεως, αλλά η τελειότητα θα είναι ατέλεστη.
(Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιεροθέος)
Σημ. Στον κάλαθο των αχρήστων και αυτός, μιας και αναφέρεται στον καταραμένο Ωριγένη και δεν αναφέρει τίποτε για αιώνια κόλαση, το αντίθετο μάλιστα)
ΙΚ
Πρωτίστως,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά Χριστούγεννα.
Αφού συγχαρώ τον κύριο ΙΚ για την καλή προσπάθεια που κατέβαλλε γράφοντας όλα αυτά, θα τον παρακαλούσα να μας δώσει το τελικό του συμπέρασμα. Διότι όλα, το θέλουμε δεν το θέλουμε, κάπου καταλήγουν.
Πού μας οδηγούν όλα αυτά; Τι τελικά κρατά ο αναγνώστης; Και μη που πει : "ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του".
Αυτά όλα είναι πράγματα γενικής απήχησης. Αποβλέπουν στη διαμόρφωση μιας αποδεκτής συμπεριφοράς ή ενός κοινά αποδεκτού τρόπου αντιμετώπισης και διευθεύτησης της ζωής μας και των προβλημάτων της.
Ποιο λοιπόν το εξαγόμενο όλων αυτών κύριε ΙΚ;
Αν είναι πολλά απαριθμήστε τα : ένα, δυο, τρία κλπ.
Της διαστροφής η συνέχεια από Καζαντζάκη και ΙΚ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι είναι η καρδιά του (Σατανά) σαν του
μωρού, που τώρα
βαφτίστη, να, και δε θυμάται την παλιά του
την ανταρσία, γιατί ο πολύσπλαχνος τον άγγιξε
Θεός πονετικά και του πήρε τη Μνήμη.
(Ν. Καζαντζάκης)
ΚΧ :
Το ιερό Βάπτισμα γίνεται στα βρέφη γιατί έχουν άγραφο τον νούν. Και ο πιστός καλείται να γίνει βρέφος, να διαγράψει, να αποπλύνει, να καθαρίσει όλα τα σκότη και όλες τις πλάνες που συσσωρεύει ο νους.
Γράφει ο γέροντας Εφραίμ απηχώντας τον Γρηγόριο Παλαμά : «Ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τὸ κέντρον τῶν ὑπὲρ φύσιν, τῶν κατὰ φύσιν καὶ τῶν παρὰ φύσιν κινήσεων. Τὰ πάντα ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν καρδίαν. Ἐὰν ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου καθαρισθῆ, τότε βλέπομεν τὸν Θεόν. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀθεώρητος· ὁ Θεὸς εἶναι Πνεῦμα. Δύναται ὅμως νὰ βασιλεύση εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν γίνη αὐτὴ καθαρὸν δοχεῖον. Διὰ νὰ γίνη δεκτικὸν δοχεῖον ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου, πρέπει νὰ γίνη καθαρή. Δηλαδή, νὰ γίνη καθαρὴ ἀπὸ ἀκάθαρτους λογισμούς. Διὰ νὰ καθαρισθῆ ὅμως ἡ καρδιά, πρέπει νὰ μπῆ εἰς αὐτὴν κάποιο φάρμακον. Τὸ φάρμακον αὐτὸ εἶναι ἡ νοερὰ προσευχή."
Το ηθικό δίδαγμα το έδωσε ου προ-προ-προ ημών προλαλίσας, ο οποίος ανέφερε, ότι δεν μπορεί όλα τα στραβά να τα είπε μόνον ο Ωριγένης ή ο Καζαντζάκης ή ο Μουστάκης, επειδή είναι αναθεματισμένοι και όλοι οι άλλοι λένε τα σωστά επειδή δεν είναι αναθεματισμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο Πλάτωνας είναι αναθεματισμένος, αλλά από τη φιλοσοφία του δανείσθηκε ο Μ. Βασίλειος για τα περί του απολύτου Αγαθού.
Δεν μπορεί λοιπόν στον αναθεματισμένο Ωριγένη, τίποτε να μη είναι σωστό, ούτε και ο όρος "Θεοτόκος", που αυτός χρησιμοποίησε 200 χρόνια πριν καθιερωθεί από την Γ΄ Οικουμενική.
Δεν μπορεί να αποριφθούν συλλήβδην τα έργα του μη αφορισθέντα Νύσσης Γρηγόριου, επειδή διατύπωσε την άποψη, ότι στην αποκατάσταση των πάντων δε θα εξαιρεθεί κι αυτός ακόμη ο Σατανάς (PG 45. 68), κάτι που δεν υιοθέτησε η Εκκλησία.
Ούτε και στον μη αφορισθέντα Ναυπάκτου Ιερόθεο θα πρέπει να απορριφθούν όλα τα έργα επειδή στηρίζει τη θεωρία της αποκατάστασης των πάντων, κάτι που αντιβαίνει στα μέχρι στιγμής παραδεδεγμένα.
Θα πρέπει να ακολουθηθεί η ευθεία οδός:
"Μην κατακρίνετε (καταδικάζετε), για να μην κατακριθείτε (καταδικαστείτε)" και
"Μην κρίνετε (ελέγχετε), επιφανειακά, αλλά κρίνετε (ελέγχετε) με σωστά κριτήρια"
ΙΚ
Της μη διαστροφής συνέχεια:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕΤΑΝΟΙΩΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ;
Α/
Από την άλλη πλευρά θα αντιτείνει κανείς, ότι "εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια" και τούτο θα στηριχθεί στα χωρία: "εν δε τω άδη τις εξομολογήσεταί σοι;" (Ψαλμ. 6. 6) και "και καθ΄ όσον απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις" (Εβρ. 9. 27).
Οι φερόμενες ως απειλές του παντοκράτορα Θεού, οι οποίες παρουσιάζονται ως φοβερές, θα τις εξουδετερώσει τελικά η ανυπολόγιστη φιλανθρωπία Του. Άλλωστε και μετά τα λόγια του Δαβίδ, έγινε οπωσδήποτε μετάνοια στον Άδη. Εννοείται η μετάνοια εκείνων που πίστεψαν εκεί, όταν κατέβηκε ο Κύριος για να τους σώσει. Αλλά και στον Άδη δεν τους έσωσε όλους ο Ζωοδότης Χριστός. Έσωσε μόνον όσους πίστεψαν.
Αυτό δεν σημαίνει ότι καταργείται η προφητεία. Απλά αποδεικνύεται ότι ο πανάγαθος Θεός νικιέται από την αγάπη Του στον άνθρωπο. Το ίδιο έγινε και με τον προφητικό λόγο του Ιωνά: "και ήρξατο Ιωνάς του εισελθείν εις την πόλιν ωσεί πορείαν ημέρας μιάς και εκήρυξεν και είπεν. Έτι τρεις ημέραι και Νινευή καταστραφήσεται" (Ιων. 3. 4). Και όμως δεν καταστράφηκε, γιατί η αγαθότητα του Θεού νίκησε τη δικαιοσύνη Του. Και στον Εζεκία είπε με το στόμα του προφήτη Ησαΐα: "Εν ταις ημέραις εκείναις ηρρώστησεν Εζεκίας εις θάνατον και εισήλθεν προς αυτόν Ησαΐας υιός Αμώς ο προφήτης και είπεν προς αυτόν. Τάδε λέγει Κύριος. Έντειλαι τω οίκω σου, ότι αποθνήσκεις συ και ου ζήση" (Βασιλ. Δ΄ 20. 1). Και όμως δεν πέθανε. Στον Αχαάβ, πάλι έστειλε τον προφήτη Ηλία για να τον προειδοποιήσει: "τάδε λέγει Κύριος. Ιδού εγώ επάγω επί σε κακά και εκκαύσω οπίσω σου και εξολοθρεύσω του Αχαάβ ουρούντα προς τοίχον και συνεχόμενον και εγκαταλελειμμένον εν Ισραήλ" (Βασιλ. Γ΄ 20. 21). Και δεν τα πραγματοποίησε. Το εξηγεί παρακάτω: "Εώρακας ως κατενύγη Αχαάβ από προσώπου μου; ουκ επάξω την κακίαν εν ταις ημέραις αυτού, αλλ’ εν ταις ημέραις του υιού αυτού επάξω την κακίαν" (Βασιλ. Γ΄ 20. 29).
Σ΄ όλες αυτές τις περιπτώσεις η αγαθότητά Του νίκησε την απόφασή Του και αυτό θα γίνεται μέχρι τη συντέλεια του κόσμου, τότε που θα τελειώσει το πανηγύρι, τότε που δεν θα είναι καιρός για βοήθεια, αλλά κάθε άνθρωπος θα βρεθεί μόνος του με το φορτίο του.
Αλλά και μετά δεν παύει η εκδήλωση της αγαθότητας του Κυρίου. Αν δεν ήτανε έτσι, δεν θα έδινε το δικαίωμα της μνημόνευσης των νεκρών στη θ. λειτουργία, καθώς και στα μνημόσυνα. Αν όλα αυτά ήταν μια κοροϊδία δίχως και κέρδος και ωφέλεια, οπωσδήποτε σε κάποιον από τους πολλούς προγενέστερους θεοφόρους αγίους, πατριάρχες, πατέρες και διδασκάλους θα ερχόταν η φώτιση να σταματήσει η πλάνη.
ΙΚ
Β/
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από όλα αυτά θα ρωτήσει κάποιος: "αν είναι έτσι, όλοι θα σωθούν και κανένας δεν θα κολαστεί". Μακάρι να γινόταν κάτι τέτοιο. Είναι η επιθυμία του πανάγαθου Κυρίου. Λέγει ο Ιω. Χρυσόστομος: "Αν δεν πρόλαβες να τακτοποιήσεις όλα τα ζητήματα της ψυχής σου, όσο ζούσες, τότε, έστω και στα τελευταία σου, άφησε εντολή στους δικούς σου να στείλουν μαζί σου τα υπάρχοντά σου, όταν πεθάνεις, να σε βοηθήσουν δηλαδή με αγαθοεργίες, ελεημοσύνες και προσφορές. Έτσι θα κάνεις το Λυτρωτή να σε αντιμετωπίσει με επιείκεια, γιατί αυτά τα δέχεται με ευχαρίστηση".
Αυτό βέβαια λίγοι το κάνουν και σε λίγες περιπτώσεις, σύμφωνα με το λόγο του Κυρίου: "Κύριε, ει ολίγοι οι σωζόμενοι; ο δε είπε προς αυτούς. αγωνίζεσθε εισελθείν δια της στενής πύλης. ότι πολλοί, λέγω υμίν, ζητήσουσιν εισελθείν και ουκ ισχύσουσιν" (Λουκ. 13. 23-24).
Αλλά και πάλι ο π. Γ. Φλωρόφσκυ διερωτάται: «Δηλαδή, στον μέλλοντα αιώνα, ο άνθρωπος παύει να έχει προσωπικότητα;»
Γνωρίζοντας λοιπόν, ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν άνθρωποι σ’ αυτή την πρώτη κατηγορία των σωζομένων, οδεύουμε αναγκαστικά στη δεύτερη κατηγορία, σύμφωνα με τη διδασκαλία των αποστόλων και των πατέρων. Έτσι με την αγαθότητα του Θεού και οι νεκροί ωφελούνται και η φιλανθρωπία αυξάνεται και η ελπίδα της ανάστασης επιβεβαιώνεται και η προσευχή στο Θεό δυναμώνει και η αγαθοεργία στους πτωχούς απλώνεται.
Οι θεοφόροι Πατέρες λέγουν, ότι οι πράξεις των ανθρώπων στην ύστατη πνοή τους δοκιμάζονται σαν σε ζυγαριά. Και εάν η δεξιά πλάστιγγα είναι πιο βαριά από την αριστερή, είναι ολοφάνερο πως ο ετοιμοθάνατος θα παραδώσει την ψυχή του στους αγίους αγγέλους. Αν πάλι και οι δυο πλάστιγγες είναι ίσες, νικάει οπωσδήποτε η φιλανθρωπία του Θεού. Μα και εάν ακόμη η ζυγαριά γείρει λίγο προς τα αριστερά, η ευσπλαχνία του Θεού θα αναπληρώσει όσο χρειάζεται, σύμφωνα με την ευχή: "Η θεία χάρις, η τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα.....".
Αυτές είναι οι τρεις θείες κρίσεις του Κυρίου: η πρώτη είναι η δίκαιη, η δεύτερη είναι η φιλάνθρωπη, η τρίτη είναι η υπεράγαθη. Μετά από αυτές έρχεται η τέταρτη, όταν οι εφάμαρτες πράξεις είναι βαρύτατες και κυριαρχεί η πώρωση, για την οποία ο ίδιος ο Κύριος λυπάται: "..... συλλυπούμενος επί τη πωρώσει της καρδίας αυτών" (Μάρκ. 3. 5). Οι τοιούτοι έχουν αποξενωθεί από τον Θεόν: "εσκοτισμένοι τη διανοία, όντες απηλλοτριωμένοι της ζωής του Θεού δια την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς δια την πώρωσιν της καρδίας αυτών" (Εφεσ. 4. 18). Αυτοί δεν πρόκειται να εισέλθουν στην Βασιλεία των Ουρανών, θα παραμένουν στον Άδη και η τιμωρία τους θα είναι να μην μπορούν να ιδούν το πρόσωπο του Θεού και να είναι αποκλεισμένοι από την θεία μακαριότητα.
ΙΚ
ΙΚ :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το ηθικό δίδαγμα το έδωσε ο προ-προ-προ ημών προλαλίσας, ο οποίος ανέφερε, ότι δεν μπορεί όλα τα στραβά να τα είπε μόνον ο Ωριγένης ή ο Καζαντζάκης ή ο Μουστάκης, επειδή είναι αναθεματισμένοι και όλοι οι άλλοι λένε τα σωστά επειδή δεν είναι αναθεματισμένοι."
ΚΧ :
Ο προ πολλού λαλήσας είπε ότι ο Πλάτων και οι άλλοι όμοιοι αυτού, ήταν οι προ Χριστού. Ο Ωριγένης και οι περί αυτόν είναι μετά Χριστό και δεύτερη κάθοδος στον Άδη δεν πρόκειται να υπάρξει.
Υπάρχει μόνο η μνημόνευση των νεκρών (Μνημόσυνα) και η εκζήτηση του θείου ελέους για να αφεθεί "παν πλημμέλημα λόγω, έργω ή διανοία" μη κατεγνωσμένου δια πλάνη, αίρεση ή βλασφημία, αποβιώσαντος.
Όταν στα Δίπτυχα του Πατριαρχείου μνημονεύεται ο πάπας, είναι περιττό να συζητούμε τι γίνεται όταν κάνουμε Μνημόσυνα από ιερείς που μνημονεύουν μνημονευτές κατεγνωσμένων και καταδικασμένων για αίρεση. Όλα έχουν αποκατασταθεί και μόνον τυπικοί λόγοι μας αναγκάζουν να γράφουμε για την "τετάρτη θεία Κρίση, όταν οι εφάμαρτες πράξεις είναι βαρύτατες και κυριαρχεί η πώρωση". Αλλά,
Πώρωση δεν υπάρχει στο φιλιόκβε
Πώρωση δεν υπάρχει στην απόρριψη της Π. Διαθήκης
Πώρωση δεν υπάρχει στο "Χριστός Ξανασταυρώνεται"
Πώρωση δεν υπάρχει στα εγκλήματα αφανισμού λαών
Πώρωση δεν υπάρχει στις πολιτικές ραδιουργίες
Πώρωση δεν υπάρχει στις ενωμένες εκκλησίες
Η αγάπη πάντα στέγει, πάντα ελπίζει και ουδέποτε εκπίπτει. Ακόμη και όταν τη διαφθείρουν, τη διαστρέφουν και μας την προσφέρουν για να κλείνουμε το στόμα και τα μάτια μας, πρό των διαπραττομένων και λεγομένων ψευδών.
Αν ο πάπας είχε το θάρρος και την τόλμη να δεχθεί δημόσια και παγκόσμια τις πλάνες και την αίρεσή του, και παράλληλα να καταγγείλει όλο αυτό το περιτύλιγμα του ψεύδους που κατακαλύπτει όλη την οικουμένη σήμερα, θα μπορούσα να γράψω - με μεγάλη οπωσδήποτε επιφύλαξη - ότι η μετάνοιά του θα γινόταν δεκτή και οι πεθαμένοι μέσα στην πλάνη (όχι οι πωρωμένοι και οι εγκληματίες) να βρούν την ανάπαυση "στην κατάπαυση του Κυρίου, όπου πάντες οι άγιοι αναπαύονται".
Αυτή είναι για μένα, τον ερασιτέχνη θεολόγο, η (μερική) αποκατάσταση των πάντων. Ως προς τα υπόλοιπα, προτιμώ να μη συνεχίσω τα επί της οθόνης φληναφήματα, καθώς γράψατε.
"Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια".
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
"Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια", ότι βρέχει, επειδή η ομπρέλλα είναι στη γωνιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΧ
"Όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται".
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
Εγώ που έχω τη μύγα, γράφω αυτά που γράφω για να διώξω τη μύγα. Οι άλλοι που δεν την έχουν γράφουν χωρίς τη μύγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά θέλουν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους σε κάποιους ευεργέτες. Ονόματα μεγάλα και τρανά. Γνωρίζουμε τι έχει γράψει ο αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Μ. Βασίλειος.
Εκείνο που έλλειπε ήταν η αποκατάσταση των πάντων, αφού η κάμηλος έπρεπε "δια τρυπήματος ραφίδος διελθείν". Τα κατάφεραν και οι ευεργέτες τους κοιμούνται τώρα αναπαυμένοι.
Φάγωμεν πίωμεν αύριον γαρ αποθνήσκομεν και εν αποκαταστάσει πάντες εγερθώμεν.
EXEI ΔΙΚΑΙΟ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή