Σεμινάρια οικουμενισμού στην Ιαπωνια
Τις περισσότερες φορές οι ηθικοί αυτουργοί αυτής της παράνοιας είναι όλη αυτή η οικουμενιστική φατρία των διάφορων σεχτών, αιρέσεων, ομολογιών και μελών των διαθρησκειακών στρογγυλών τραπεζών της δήθεν ειρήνης
Οι σημερινοί οικουμενιστές αποφάσισαν στο Κολυμπάρι το 2016 ότι κάθε αίρεση πλέον θεωρείται “εκκλησία” και κατέχει κάποιο κομμάτι αλήθειας, παρουσιάζοντάς μας ότι υπάρχει σωτηρία και σε άλλες θρησκείες. Έτσι λοιπόν, με βάση αυτήν την βέβηλη απόφαση, φροντίζουν να συναντώνται, να συλλειτουργούν, να συντρώγουν και γενικά δεν χάνουν ευκαιρία να παρευρίσκονται όλοι μαζί, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα βοηθήσουν να γίνει καλύτερος ο κόσμος.
Έτσι, για μία ακόμη φορά, θρησκευτικοί ηγέτες και εκπρόσωποι διαφορετικών θρησκειών από 15 χώρες, συμμετείχαν στο 2ο Συνέδριο «Tokyo Peace Roundtable», που πραγματοποιήθηκε στην Ιαπωνία από τις 18 έως τις 21 Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με το δημοσίευμα [1] ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος εκπροσωπήθηκε από τον Μητροπολίτη Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, συμπρόεδρο του Διεθνούς Οργανισμού «Religions for Peace».
Όλοι οι συμμετέχοντες “απηύθυναν ηχηρό μήνυμα προς τους ηγέτες του κόσμου και προς κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως για τον άμεσο τερματισμό των εν εξελίξει πολέμων και κάθε μορφής σύγκρουσης και βίας, επισημαίνοντας την κοινή ευθύνη για την επίλυση των διαφορών με ειρηνικά μέσα, τα οποία διαφυλάσσουν και σέβονται την ιερότητα της ζωής και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ιδιαιτέρως δε των περισσότερο ευάλωτων συνανθρώπων μας”…… “Στην κοινή Διακήρυξή τους, που εξέδωσαν μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του Συνεδρίου, το οποίο είχε ως σκοπό την κοινή μελέτη των διαφόρων κρίσεων στον κόσμο και ιδιαιτέρως του πολέμου στην Ουκρανία μετά την ανηλεή εισβολή της Ρωσίας, καθώς και την κρίσιμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή, οι συμμετέχοντες τονίζουν τη σημασία του διαθρησκειακού διαλόγου και της συνεργασίας για την προώθηση και επικράτηση της ειρήνης, για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ διαφόρων κοινοτήτων, αλλά και για την προστασία των ιερών τόπων και την απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτούς”.
Και όσο, λοιπόν, όλοι αυτοί σαν οργανωμένη συμμαχία ή καλύτερα κλίκα συνεχίζουν να συμπροσεύχονται “και να εργάζονται πολυθρησκευτικά προς μία κουλτούρα ειρήνης”, η ανθρωπότητα ταλανίζεται από συγκρούσεις και πολέμους, φυσικές και υλικές καταστροφές. Ξεστομίζουν λόγια παχιά και δεσμεύονται για το διαθρησκειακό όραμα της “θετικής ειρήνης” όπως την αποκαλούν αλλά στη Νιγηρία οι σφαγές χριστιανών συνεχίζονται. Στην Ουκρανία οι νεοναζί διώκουν χωρίς έλεος τους ορθόδοξους και στη Μέση Ανατολή γίνεται σιωπηρή γενοκτονία.
Το κακό πολλαπλασιάζεται σαν ανίατη ασθένεια αλλά αυτοί επιμένουν να εξοργίζουν τον Τριαδικό Θεό με “πολυθρησκειακές στρογγυλές τράπεζες ειρήνης”. Ούτε οι διαιρέσεις θεραπεύτηκαν, ούτε τα ανθρώπινα δικαιώματα σταμάτησαν να παραβιάζονται, ούτε θεραπεία και συμφιλίωση επήλθε. Ποιον κοροϊδεύουν; Δηλώσεις όπως αυτή: “Εμπνευσμένοι από τις θείες διδασκαλίες των αντίστοιχων θρησκειών και πεποιθήσεών μας, ενωνόμαστε στο πολυθρησκευτικό μας όραμα για την ειρήνη και την κοινή μας ευθύνη να υπηρετούμε ως γεφυροποιοί και ειρηνοποιοί και να προωθήσουμε τη συμφιλίωση και τις θετικές σχέσεις στις κατεστραμμένες από τον πόλεμο κοινότητές μας”, δεν πείθουν κανέναν και κυρίως τον ίδιο τον Κύριό μας. Ο Θεός δεν εμπαίζεται και φυσικά δεν παραγκωνίζεται.
Επιπλέον, για όλους αυτούς τους δήθεν ανθρωπιστές και οικολόγους που πονούν και νοιάζονται για την δημιουργία και τη φύση, πολλές φορές περισσότερο κι από τον ίδιο τον άνθρωπο, να υπενθυμίσουμε ότι η οικολογική καταστροφή που συντελείται στις εμπόλεμες περιοχές από τις πυραυλικές επιθέσεις, είναι ανυπολόγιστης αξίας. Ο μεγάλος ηττημένος αυτών των συρράξεων είναι ο ίδιος ο άνθρωπος ο οποίος παρακολουθεί, ανήμπορος να αντιδράσει, να καταστρέφεται η ζωή του, να χάνεται η περιουσία του, το βιος του, να θανατώνονται οι οικείοι του αλλά και οτιδήποτε τον περιτριγυρίζει να σφυροκοπείται ανελέητα. Και δυστυχώς, τις περισσότερες φορές οι ηθικοί αυτουργοί αυτής της παράνοιας είναι όλη αυτή η οικουμενιστική φατρία των διάφορων σεχτών, αιρέσεων, ομολογιών και μελών των διαθρησκειακών στρογγυλών τραπεζών της δήθεν ειρήνης.
Επειδή όμως ο οικουμενισμός αντιμετωπίζει την εκκλησία ως ανθρώπινο ίδρυμα και παραμερίζει την Πίστη (δόγμα), όπως αναφέρει ο Μακαριστός Aρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης, Καθηγουμένος της Ιεράς Κοινοβιακής Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους (2), αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά ότι υπό αυτές τις προϋποθέσεις είναι αδύνατον να επιλυθεί οποιοδήποτε πρόβλημα της ανθρωπότητας. Μόνο ο Άγιος Τριαδικός Θεός της Ορθοδοξίας μπορεί να δώσει την λύση. Όχι όμως απροϋπόθετα, όπως οι άνθρωποι επιθυμούν και φυσικά όχι με τον τρόπο που οι οικουμενιστές οραματίζονται.
Εν κατακλείδι, εμείς πιστοί στην Παράδοση των Αγίων Πατέρων μας ακολουθούμε και ασπαζόμαστε τα λόγια του μακαριστού Αυγουστίνου Καντιώτη: “Ἂς εἴμεθα λοιπὸν σὲ ἐπιφυλακή. Ζοῦμε σὲ ἡμέρες ποὺ συντελεῖται μία προδοσία τῆς ὀρθοδόξου πίστεως μέσα στοὺς κόλπους τῆς ἰδίας τῆς Ἐκκλησίας μας ἐκ μέρους ἐπισκόπων ἱεροκηρύκων καὶ θεολόγων, ἐκείνων ποὺ ἔπρεπε νὰ εἶναι οἱ πρῶτοι φύλακες τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης”.(3)
Καλόν αγώνα!
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου