Ομολογία

 Αντιρρητικός λόγος 

στην ανακοίνωση Ιερών Μονών και 

Ιερών Ησυχαστηρίων για τις νέες 

ηλεκτρονικές ταυτότητες και τον 

προσωπικό αριθμό του πολίτη.

Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου (χημικός-βιοχημικός)

----------------------------------------------------------------------

Την προεόρτιο περίοδο  των Χριστουγέννων διάλεξαν να εκδώσουν ανακοίνωση για τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες και τον προσωπικό αριθμό πέντε (5) Αγιορείτικες Μονές, τρία (3) Ησυχαστήρια, δεκαέξι (16) ανδρικές Μονές και δεκαεπτά (17) γυναικείες  μονές. 

Για να πουν τα χιλιοειπωμένα, με απόντα πάντα τον ορθόδοξο θεολογικό λόγο.

(Σ.Σ.Ολόκληρο το κείμενο της ανακοίνωσης  δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://aktines.blogspot.com/2023/12/blog-post_701.html#more)

Τώρα, φαίνεται ότι αντιλήφθηκαν οι υπογράφοντες τον κίνδυνο της ψηφιακής διακυβέρνησης, η οποία επίσημα εφαρμόζεται  στο ελληνικό κράτος από το 2011.( Ν. 3979 /2011 ).

Σχολιάζοντας το κείμενο σημειώνουμε τα εξής:

Α. Οι αδελφότητες των παραπάνω μοναστικών καθιδρυμάτων αγωνιούν για την ελευθερία των πολιτών και τις δημοκρατικές αξίες και την υποχρεωτικότητα των ταυτοτήτων. Δεν είδαμε όμως τα ίδια πρόσωπα να διαμαρτύρονται και για άλλες υποχρεωτικότητες (π.χ.εμβολιασμών), που δημιούργησαν σοβαρότατα προβλήματα σε συνανθρώπους μας.

Γράφουν σχετικά.

Επειδή η ελευθερία αποτελεί υπέρτατο και αδιαπραγμάτευτο αγαθό, επειδή οι δημοκρατικές αξίες συνιστούν θεμελιώδη στοιχεία μιας υγιούς κοινωνίας, και επειδή, τέλος, δεν επιθυμούμε ούτε στο ελάχιστο να υποβοηθήσουμε την επιβολή οποιασδήποτε τυραννικής εξουσίας, δηλώνουμε, ως ταπεινοί μοναχοί της Αγίας Εκκλησίας του Χριστού και ως ελεύθεροι Έλληνες πολίτες, ότι διαφωνούμε και είμαστε αντίθετοι με τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της ηλεκτρονικής ταυτότητας/κάρτας και του Προσωπικού Αριθμού και ζητούμε να καταστεί προαιρετική η λήψη τους. Επίσης, διαφωνούμε με τη μεθοδευμένη κατάργηση των μετρητών και την εξελισσόμενη ενοποίηση των βάσεων δεδομένων που αφορούν τα προσωπικά στοιχεία των Ελλήνων πολιτών. Όλα αυτά αλληλένδετα –κατάργηση μετρητών, ενοποιημένες βάσεις δεδομένων, Προσωπικός Αριθμός, ηλεκτρονική ταυτότητα/κάρτα– οδηγούν αναπόδραστα στον πλήρη έλεγχο των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων των πολιτών. Η Πολιτεία, πιστή στις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου και σεβόμενη την ελευθερία όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, οφείλει να διατηρεί πάντοτε εναλλακτικούς τρόπους ταυτοποίησης και πρόσβασης σε υπηρεσίες ή αγαθά. Σε κάθε περίπτωση οφείλει, επίσης, να προστατεύει τους πολίτες αποτελεσματικά από την κατάχρηση της ψηφιακής πληροφορίας, διασφαλίζοντας ουσιαστικά την ιδιωτικότητά τους και όλα τα ατομικά τους δικαιώματα και τις ελευθερίες.

 

ΣΧΟΛΙΟ: Από το κείμενο φαίνεται ότι οι υπογράφοντες αγωνιούν για την πολιτική ελευθερία και όχι για την ΘΕΟΣΔΟΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Έχουμε τονίσει παλιότερα, ότι η πολιτική ελευθερία είναι μεταπτωτική ανθρώπινη αξία και εμφανίστηκε, όταν ο άνθρωπος εκδιώχτηκε από τον Παράδεισο και δημιούργησε τις ανθρώπινες κοινότητες - πόλεις. Η θεόσδοτη ελευθερία είναι αυτή που δόθηκε στον άνθρωπο, όταν δημιουργήθηκε «κατ΄εικόνα Θεού» (προπτωτικό  προνόμιο)  και σχετίζεται με τη σωτηρία του ανθρώπου. Η σωστή χρήση  της θεόσδοτης ελευθερίας οδηγεί τον άνθρωπο  προς τον Θεό  και η κατάχρησή της  προς τον διάβολο.

Τα παραπάνω μοναστικά καθιδρύματα ανησυχούν επί πλέον για το φακέλωμα, την κατάργηση των μετρητών, την ενοποίηση των βάσεων δεδομένων προσωπικών στοιχείων και την κατάργηση των αρχών της δημοκρατίας και του δικαίου. Δεν θα διαφωνήσουμε με τα γραφόμενα στο παραπάνω  κείμενο, αλλά θα τονίσουμε, ότι οι υπογράφοντες είναι ΠΡΩΤΑ ΜΟΝΑΧΟΙ και  ο ρόλος των μοναστικών καθιδρυμάτων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, αλλά ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ και ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ. 

Μήπως οι μοναστικές αδελφότητες πρέπει να ξαναμελετήσουν την εκκλησιαστική ιστορία για να ξεκαθαρίσουν και τον ρόλο τους και τον σκοπό ύπαρξής των;

Είναι τουλάχιστον λυπηρό πρόσωπα που δήλωσαν ΑΚΤΗΜΟΣΥΝΗ να ασχολούνται με θέματα που έχουν σχέση με χρήματα και πολιτικές ελευθερίες. Αυτά είναι θέματα που απασχολούν τους «εν τω κόσμω» πολίτες και ΟΧΙ τους μοναχούς.

 Επίσης, γνωρίζουμε, ότι προκειμένου  οι δυνάμεις της παγκοσμιοποιήσεως να εδραιώσουν τη Νέα Τάξη επί των δυναμικών και ανεπτυγμένων, αλλά «ανυπότακτων» δυτικών κοινωνιών, εξαπέλυσαν εναντίον τους έναν αόρατο πόλεμο. Ο πόλεμος αυτός διεξάγεται ειρηνικά και σε δύο μέτωπα: το αναπτυξιακό (οικονομικό)  και το πνευματικό.

Οι μοναστικές αδελφότητες ανησυχούν ΜΟΝΟ για τον ΠΡΩΤΟ δηλ.για τον οικονομικό πόλεμο. Ο πνευματικός πόλεμος δεν φαίνεται να τους προβληματίζει. Η κυρία Δάφνη Βαρβιτσιώτη σε ένα θαυμάσιο άρθρο της γράφει τα εξής :

“… Σήμερα, λοιπόν, που «όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε» —διʼειρηνικώνμέσων αυτήν την φορά—, περιμένουμε να μας διαφυλάξουν—τιμώντας το σχήμα τους, ενώπιον Θεού και ανθρώπων—και οι «πατερικά αντιπαγκοσμιοποιητικοί». Αυτοί οφείλουν να μας πουν ότι,η «εκμαρξισμένη» χριστιανική αγάπη δεν οδηγεί στον Παράδεισο του Τριαδικού Θεού. Αντιθέτως, μετατρέπει και τους Έλληνες, σε εξαθλιωμένο και άβουλο εργατικό δυναμικό, προς εκμετάλλευσιν από μέρους της νέας νομενκλατούρας των παγκοσμιοποιητών· ενώ, μετατρέπει και τον ζωτικό τους χώρο, την ' Ελλάδα, σε σύγχρονο «Παράδεισο του ᾽Εργάτη», υπό την έννοιαν ότι, θα θεωρείται (και σʼαυτήν) Παράδεισος, η εξεύρεσις οποιασδήποτε εργασίας, μόνον για τα προς το ζην. Βεβαίως, δεν έχουμε το δικαίωμα να απαιτούμε από τον κάθε ορθόδοξο ιερωμένο να επιδείξει το ψυχικό σθένος και την πίστη ενός Παπαφλέσσα, ή να ακολουθήσει—πρώτοςαυτός—το θυσιαστικό παράδειγμα πτωχείας των Αγίων της᾽ Εκκλησίας μας. ῎Εχουμε, όμως, το ιερό δικαίωμα να απαιτούμε από τον κάθε έναν εξ αυτών να μη μετατρέπει —έστω και άθελά του— την Αγία μας Πίστη σε όχημα ενδοκοσμικών οραματισμών ή παγκοσμιοποιητικών (νεο)μαρξιστικών σχεδιασμών. «Ημών γαρ το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλ. 3, 20).

Β. Στη συνέχεια, στην ανακοίνωση των μοναστικών ιδρυμάτων γράφονται τα εξής:

Υπ’ αυτό το πρίσμα, ευελπιστούμε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση θα αφουγκρασθεί τις εύλογες ανησυχίες μας, όπως αυτές εκτίθενται στο παρόν κείμενο, θα μας εισακούσει και δεν θα προβεί σε περιορισμό των συνταγματικώς κατοχυρωμένων ελευθεριών μας με την επικείμενη έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος για τον Προσωπικό Αριθμό. Αντίθετα, θέλουμε να πιστεύουμε ότι με δημοκρατική διάθεση θα προβεί στις αναγκαίες νομοτεχνικές διορθωτικές κινήσεις, ώστε να γίνουν σεβαστές οι τεκμηριωμένες θέσεις μας. Στην απευκταία όμως περίπτωση που στο εκδοθησόμενο Προεδρικό Διάταγμα οι θέσεις μας θα αγνοηθούν, θα επανέλθουμε με νέα ανακοίνωση-τοποθέτηση, στην οποία θα περιγράφουμε την περαιτέρω στάση μας, στάση θεμελιωμένη στα δικαιώματα που παρέχει το Σύνταγμα της πατρίδος μας σε κάθε Έλληνα πολίτη.

 

ΣΧΟΛΙΟ: Για τον προσωπικό αριθμό ο γράφων έχει δημοσιεύσει σχετικό κείμενο.(https://apotixisi.blogspot.com/search?q=%CE%9F+%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3%CE%A9%CE%A0%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A3+%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%98%CE%9C%CE%9F%CE%A3)

Όμως αξιοπρόσεκτα είναι τα γραφόμενα: αν δεν γίνουν από τη κυβέρνηση σεβαστές οι θέσεις των μοναστικών αδελφοτήτων.  «..θα επανέλθουμε με νέα ανακοίνωση-τοποθέτηση, στην οποία θα περιγράφουμε την περαιτέρω στάση μας, στάση θεμελιωμένη στα δικαιώματα που παρέχει το Σύνταγμα της πατρίδος μας σε κάθε Έλληνα πολίτη».

Θα ήταν ενδιαφέρον να μας γνωστοποιήσουν οι υπογράφοντες  έγκαιρα την  παραπέρα στάση τους για ένα εψηφισμένο νόμο του Κράτους, στο οποίο ηγούνται άθεοι πατριδοκάπηλοι. Μόνο στον νόμο αυτό βρήκαν λάθη;

-Ανησυχούν οι σύγχρονοι μοναχοί για τις ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ;

Δεν είδαμε όμως, μέχρι τώρα, να «κόπτονται» τα ίδια πρόσωπα για ό,τι έχει κατοχυρωθεί με ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ και βρίσκονται γραμμένα, αιώνες τώρα στο ΠΗΔΑΛΙΟ, που αποτελεί το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Δυστυχώς η μοναχική συνείδηση δεν αντέδρασε στην θεσμική εκτροπή αναγνώρισης των αιρετικών ως εκκλησίες στην Κρήτη το 2016 και τα όσα προηγήθηκαν και κατοχυρώθηκαν συνοδικά εκεί  όπως:

·        Η Συμμετοχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας  στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) 

·        Η Άρση της Ακοινωνησίας με τους Λατίνους

·        Η Συμφωνία του Μπάλαμαντ 1993 (αναγνώριση της επάρατης Ουνίας)

·        Οι Αποφάσεις Θ’ Γενικής Συνέλευσης του Π.Σ.Ε. στο Porto Alegre 2006

·        Οι Αποφάσεις Ι’ Γενική Συνέλευσης του Π.Σ.Ε. στο Πουσάν 2013

Γ. Διαβάζουμε στη συνέχεια.

Ζούμε αναμφίβολα σε αποκαλυπτικούς καιρούς. Γι’ αυτό ας μην εφησυχάζουμε. Ας αποκτήσουμε την “καλή ανησυχία” για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Πίσω από τις επαγγελόμενες ευκολίες της σύγχρονης ψηφιακής κοινωνίας κρύβονται τα δεσμά ενός ανελεύθερου συστήματος. Υπάρχει, άραγε, κάποιο όφελος ικανό να ισοσταθμίσει την απώλεια της ελευθερίας, για την οποία στην ευλογημένη πατρίδα μας χύθηκαν ποταμοί αιμάτων; Η εποχή μας απαιτεί να ζήσουμε δυναμικά και αυθεντικά τη χριστιανική μας ιδιότητα, με πνευματική εγρήγορση, μετάνοια και προσευχή, ώστε να αποκτήσουμε “νούν Χριστού”, για να μπορούμε να διακρίνουμε τα σημεία των καιρών και τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να ενεργούμε. Ας καλλιεργούμε το μαρτυρικό και ασκητικό φρόνημα της Εκκλησίας μας. Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα ηλεκτρονικά μέσα με εγκράτεια, σύνεση και διάκριση. Και τέλος, ας ετοιμαζόμαστε να θυσιάσουμε, όποτε χρειασθεί, όχι μόνο τις ανέσεις του ψηφιακού κόσμου, αλλά και την ίδια μας τη ζωή, προκειμένου να ομολογήσουμε την πιστότητά μας στον Τριαδικό Θεό.

 

ΣΧΟΛΙΟ: Δηλ. οι υπογράφοντες πιστεύουν ότι  οι μοναδικοί πνευματικοί κίνδυνοι, που θα πρέπει να μας βάλουν την «καλή ανησυχία», είναι οι ευκολίες της ψηφιακής κοινωνίας; Η απώλεια της ελευθερίας γίνεται μόνο απ΄αυτή;

Η χριστιανική μας ιδιότητα έχει άμεση σχέση ΜΟΝΟ με τη ψηφιακή κοινωνία;

Θα αποκτήσουμε «νουν Χριστού» και θα καλλιεργήσουμε το ασκητικό και μαρτυρικό  φρόνημα ΜΟΝΟ, όταν μάθουμε να χρησιμοποιούμε σωστά τα ηλεκτρονικά μέσα;

Σε διαφορετικό μήκος κύματος εκπέμπει η γραφίδα του Οσίου Νείλου του Μυροβλήτου, ο οποίος ενώ έζησε τον 7^ο αιώνα, εν τούτοις, ο λόγος του για τις έσχατες μέρες είναι αποκαλυπτικός και πάντα επίκαιρος. Λέει ο Άγιος  τα εξής:

«…Όταν πλησιάσει ο καιρός της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτισθεί η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη τα της σαρκός και θα πλυθηνθή σφόδρα η ασέβεια και η ανομία, τότε άρχεται ο κόσμος να γίνεται αγνώριστος. Οι μορφαί των ανθρώπων θα μετασχηματίζονται και δεν θα γνωρίζονται οι άνδρες απ΄τας γυναίκας δια της αναισχύντου ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής, οι τότε άνθρωποι θα αγριέψουν και θα γίνουν ωσάν θηρία από την πλάνην του Αντιχρίστου. Δεν θα υπάρχει σεβασμός στους γονείς και τους γεροντότερους, η αγάπη θα εκλείψει, οι δε ποιμένες των Χριστιανών Αρχιερείς και ιερείς θα είναι άνδρες κενόδοξοι, παντελώς μη γνωρίζοντες την δεξιάν οδόν από την αριστεράν. Τότε θα αλλάξουν τα ήθη και οι παραδόσεις των Χριστιανών και της Εκκλησίας. Η σωφροσύνη θα απωλεσθή από τους ανθρώπους και θα βασιλεύση η ασωτία. Το ψεύδος και η φιλαργυρία θα φθάσουν εις τον μέγιστον βαθμόν, και ουαι εις τους θησαυρίζοντας αργύρια. Αι πορνείαι, μοιχείαι, αρσενοκοιτίαι, κλοπαί και φόνοι θα πολιτεύωνται εν τω καιρώ εκείνω, και δια την ενέργειαν της μεγίστης αμαρτίας και ασελγείας, οι άνθρωποι θέλουν στερηθεί την χάριν του Αγίου Πνεύματος, όπου έλαβον εις το Άγιον Βάπτισμα ως και την τύψιν της συνειδήσεως. 
Αι Εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών ποιμένων και αλλοίμονον τότε εις τους εν τω κόσμω ευρισκομένους χριστιανούς, οι οποίοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι δεν θα βλέπουν από κανέναν φως επιγνώσεως… Και τόσον θα προοδεύσει την επιστήμην κατά φαντασίαν ο πονηρός, ώστε αποπλανήσαι τους ανθρώπους και μη πιστεύειν εις την ύπαρξιν του Τρισυποστάτου Θεού. …..

Σεβαστοί πατέρες και μητέρες,

Τι μας λέει μεταξύ των άλλων ο Όσιος; Ότι στις έσχατες μέρες  τα ήθη θα αλλοιωθούν  πολύ και ιδιαίτερα στον κλήρο. «Αι Εκκλησίαι δε του Θεού θα στερηθούν ευλαβών και ευσεβών ποιμένων και αλλοίμονον τότε εις τους εν τω κόσμω ευρισκομένους χριστιανούς, οι οποίοι θα στερηθούν τελείως την πίστιν, διότι δεν θα βλέπουν από κανέναν φως επιγνώσεως….». Αυτό δεν σας ανησυχεί;

Δεν βρίσκονται σε άμεση σχέση με την πίστη και την χριστιανική ιδιότητα τα δόγματα της πίστης και το ασκητικό και μαρτυρικό φρόνημα της Εκκλησίας;

Ο μακαριστός καθηγητής Ι.Κορναράκης έγραψε:

«Τα δόγματα στην ορθόδοξη Εκκλησία είναι ζωή και συνεπώς πρέπει να έχουν άμεσες και αποφασιστικές επιπτώσεις στην ύπαρξή μας, να είναι αποκάλυψη της Αληθείας, δηλαδή φανέρωση καίριων και ακραίων, μεθοριακών καταστάσεων της ύπαρξης»(Ι.Κορναράκης).

Αλλά ποιος άραγε, σεβαστοί πατέρες και μητέρες, θα πρέπει να παρουσιάζει στον εκάστοτε «σύγχρονο» κόσμο την αλήθεια, ότι τα δόγματα είναι ζωή και έχουν άμεσες και αποφασιστικές επιπτώσεις στην ύπαρξή μας;

Φαίνεται ότι οι ταυτότητες έχουν μεγαλύτερη σημασία για σας από τη διαστρέβλωση των δογμάτων της πίστεως. Γιατί, αν δεν συνέβαινε αυτό, θα έπρεπε  όχι απλώς να  διαμαρτυρηθείτε, αλλά θα έπρεπε να οργανώσετε ΑΝΥΣΤΑΚΤΟ  ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΑΓΩΝΑ για τα τόσα βλάσφημα και αντορθόδοξα που αποφασίστηκαν Συνοδικά στην Κολυμπάριο Σύνοδο το 2016. 

Αλλά, η υπεράσπιση των Συνταγματικά κατοχυρωμένων ανθρώπινων δικαιωμάτων έχουν φαίνεται μεγαλύτερη αξία για σας, ενεργώντας μόνο ως Έλληνες πολίτες και όχι ως ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ  ΜΟΝΑΧΟΙ.

Προβληματιστήκατε ποια σχέση έχει η "νέα εκκλησία", που υπηρετείτε  με την Ορθόδοξη Εκκλησία;

Δεν γνωρίζετε για τα οικουμενιστικά συλλείτουργα και τις συμπροσευχές; Δεν βλέπετε, ότι μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια από συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς»;;

Δεν γνωρίζετε, ότι, όσο απρακτούμε και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις πνευματικοφανείς, το βδέλυγμα της ερημώσεως θα ίσταται εν τόπω αγίω;; Μέχρι πότε επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί θα επιτρέπουμε τα άλογα κτήνη, τους αιρετικούς, να λακτίζουν και να μιαίνουν τα Ιερά και τα Άγια της Ορθοδοξίας, όπως είδε σε αποκαλυπτικό όραμα ο Μέγας Αντώνιος;

Δεν γνωρίζετε, ότι η  οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες;; Και ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν;; ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΣΙΩΠΗ;; Μήπως χάσαμε την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΗΣ  ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ  ΤΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ, που πρέπει πρωτίστως να μας διακρίνει;;

Σεβαστοί Πατέρες και Μητέρες. ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ…ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ.. ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ…. «Ημών γαρ το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλ. 3, 20). Άλλο να μιλάμε σαν πολίτες, μέλη κομμάτων και ψηφοφόροι και άλλο ως Εκκλησία και ως μέλη της και εξ ονόματός της. Ως πολίτες μπορούμε να πρεσβεύουμε -ή όχι- τα όσα λέμε και να δραστηριοποιούμεθα σε συλλόγους, κόμματα, οργανώσεις κ.α.Ως Εκκλησία, όμως και μέλη της πρέπει να εκτελούμε τις θείες εντολές του Ιησού, των Αποστόλων και των μεγάλων Πατέρων. Γνωρίζουμε, ότι η βασιλεία του Χριστού «ουκ’ εστι εκ του κόσμου τούτου». 

Επί Ρωμαίων αυτοκρατόρων «ποία ελευθερία προσώπου και δημοκρατία» υπήρχε, ιδίως στην εποχή του Χριστού; Ξεχνάμε ότι φακέλωναν, φυλάκιζαν, βασάνιζαν, αλλά και εσταύρωναν και έριχναν στα θηρία και έκαιγαν αλείφοντας με πίσσα τους Χριστιανούς; Ο Κύριος, που μπορούσε να τους πατάξει αστραπιαία τι έκανε; Περιέγραψε μεν με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση, αλλά δείχνοντας το νόμισμα είπε: «Απόδοτε τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». 

Η αγία οικογένεια υπήκουσε στην εξουσία και απεγράφη, οι απόστολοι προέτρεπαν (όταν μάλιστα βασίλευε ο θηριώδης διώκτης των πιστών, ο Νέρωνας) «προσεύχεστε υπέρ βασιλέων και των εν υπεροχή όντων, ίνα ησύχιον βίον διάγωμεν», εδίδασκαν «να αποδίδουμε φόρους», να είμαστε «πιο νόμιμοι από ό,τι λένε οι κρατικοί νόμοι», οι δε Απόστολοι, ενώ ήταν αθώοι, δέχθηκαν να φυλακισθούν, ενώ άγγελος άνοιξε την πόρτα της φυλακής, δεν έφευγαν, ως νομοταγείς, το δε όπλο των πιστών ήταν η υποταγή στην εξουσία κ.λπ. κ.λπ. Και οι μεγάλοι Πατέρες, ουδέποτε αμφισβήτησαν την παγκόσμια Βυζαντινή ή Ρωμαϊκή εξουσία και μάλιστα διώχθηκαν, φυλακίσθηκαν, εξορίσθηκαν, εκοιμήθησαν με το «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν» στα χείλη (Ιω. Χρυσόστομος). 

Ας στρέψουμε την προσοχή μας εκεί, όπου υπάρχει το ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, που είναι η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ.

Ο Αγιορείτης Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης έγραφε  το 1957 τα παρακάτω και αφορούν και τη σημερινή κατάσταση.

«Ουδέποτε άλλοτε η Εκκλησία μας είχε τόσην ανάγκην επιστροφής και αναβαπτίσεως εις τας ζωογόνους πηγάς της αμωμήτου Ορθοδοξίας όσην σήμερον, ότε πολυώνυμα στοιχεία συνεκεράσθησαν με την διδασκαλίαν της τόσον, ώστε να μη γνωρίζη τις τι είναι γνήσιον και τι νόθον, τι Ορθόδοξον και τι Προτεσταντικόν, ποία η Ανατολική και ποία η Δυτική θεολογία, ποία ημετέρα πνευματικότης και ποία ξένη.

«Το στυγερώτερον έγκλημα εις βάρος της αγίας μας Ορθοδοξίας είναι η ανοχή των Αιρέσεων και των Αιρετικών.

(Σ.Σ.και ΟΧΙ ΟΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ). 

Ασεβέστατα κηρύσσονται από Ορθοδόξους (;) ποιμένας αιρέσεις φοβεραί, και ανεμπόδιστα κινούνται Αιρεσιόφρονες Ποιμένες (;) μεταξύ της Ποίμνης του Χριστού! Έπαυσε, φαίνεται, εις ωρισμένους να λειτουργή το αισθητήριον της Ορθοδοξίας και η Εκκλησιαστική συνείδησις  έχει επικινδύνως αμβλυνθή, ώστε να μη διακρίνωνται τα Αγιοπνευματοχάρακτα σύνορα της Ορθοδοξίας από την πλάνην και την Αίρεσιν. 

Ποίοι άραγε ευθύνονται δια την τραγικήν αυτήν ψυχικήν τύφλωσιν; 

Κατ΄ αρχήν όλοι· προ παντός όμως οι Ποιμένες!  «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» (Ιερ. 12, 10), θρηνωδεί ο προφήτης Ιερεμίας· και προσθέτει: «Ω οι ποιμένες (…) Υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά…» (Ιερ. 23, 1-3).  

Δυστυχώς, Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Επίσκοποι, Ηγούμενοι, με έναν λόγον Ποιμένες εμολύνθησαν από τον Οικουμενισμόν, ώστε να έχουν συνηθίσει εις τας Οικουμενιστικάς βλασφημίας και να μη ενοχλούνται από τα κηρύγματα των Αιρέσεων, δια των οποίων βάλλεται, εξοντωτικώς η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Φαίνεται, ότι εις την εποχήν του Υλιστικού Ευδαιμονισμού δεν θεωρείται πλέον υπέρτατος σκοπός της Εκκλησίας η αγιότης, αλλά η κοσμική σκοπιμότης» (ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΦΩΝΗ)..

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΩΝ

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξηροποτάμου Ἀρχιμανδρίτης Ἰωσήφ καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δοχειαρίου Ἀρχιμανδρίτης Ἀμφιλόχιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Καρακάλλου Ἀρχιμανδρίτης Φιλόθεος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου Ἀρχιμανδρίτης Νικόδημος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κωνσταμονίτου Ἀρχιμανδρίτης Χαράλαμπος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Γηρομερίου Θεσπρωτίας Ἀρχιμανδρίτης Μεθόδιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Δρυοβούνου Κοζάνης Ἀρχιμανδρίτης Στέφανος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Σοχοῦ Λαγκαδᾶ Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γενεθλίου Θεοτόκου Καλλίπετρας Βεροίας Ἀρχιμανδρίτης Παλαμᾶς καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀρχιμανδρίτης Μωϋσῆς καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Πυργετοῦ Λαρίσης Ἀρχιμανδρίτης Εἰρηναῖος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου Ὀρμυλίας Χαλκιδικῆς Ἀρχιμανδρίτης Συνέσιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου Πευκοχωρίου Χαλκιδικῆς Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Παντοκράτορος καί Ἁγίας Σκέπης Μελισσοχωρίου Ὡραιοκάστρου Ἀρχιμανδρίτης Ἀντώνιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Γατζέας Βόλου Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Παιονίας Κιλκίς Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Μακαριωτίσσης Δόμβραινας Θήβας Ἀρχιμανδρίτης Θεοδόσιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Λαγκάδας Πάρου Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Λογγοβάρδας Πάρου Ἀρχιμανδρίτης Νικόδημος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Σιαμάδων Καλαμπάκας Ἀρχιμανδρίτης Μακάριος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Ἄνδρου Ἀρχιμανδρίτης Δωρόθεος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί 

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου Στομίου Κονίτσης Ἀρχιμανδρίτης Κοσμᾶς καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἀθανασίου Ἐράτυρας Ἀρχιμανδρίτης Νικηφόρος καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μυρτιδιωτίσσης Θαψανῶν Πάρου Μακρίνα μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί 

Ἡ Προεστῶσα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Πυργετοῦ Λαρίσης, Μετοχίου Ἱεράς Μονῆς Ἁγίου Νικοδήμου, Χριστονύμφη μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως Μουτσιάλης Σκήτης Βεροίας Πορταΐτισσα μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εἰσοδίων Ὄσσης Λαγκαδᾶ Γαλήνη μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί  

Ἡ Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Τιμίου Προδρόμου Μεταμορφώσεως Χαλκιδικῆς Μαριάμ μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί  

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Λαυρεντίου Πηλίου Μαριάμ μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί 

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ Θάσου Ἐφραιμία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί 

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Ὁδηγητρίας Πορταριᾶς Βόλου Θεοφανῶ μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί  

Ἡ Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Παναγία Ἄξιόν Ἐστιν» Μεσαίου Ὡραιοκάστρου Εὐφημία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί 

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγιοπούλας Ναούσης Κασσιανή μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί 

Ἡ Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου ἁγίου Γεωργίου Ἀνύδρου Ἰωάννα μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γοργοϋπηκόου Μάνδρας Ἀττικῆς Φεβρωνία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί 

Ἡ Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίας Τριάδος -Ἁγίου Νεκταρίου Αἰγίνης Τιμοθέη μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί

Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Τιμίου Σταυροῦ Μαψοῦ Κορινθίας Ἱλαρία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Πάντων Σπετσῶν Μαγδαληνή μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης Πορφυρία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος Σωτῆρος Χριστοῦ Κερκύρας Εὐφημία μοναχή καί αἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφαί

Ὁ κατάλογος τῶν ὑπογραφῶν θά ἐνημερώνεται προϊόντος τοῦ χρόνου.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ