Ομολογία

 Ο Δεσπότης και δικηγόρος

παρά Πρωτοδίκαις δεν γνώριζε;

Το σκωπτικό, αλλά πραγµατικό ρεπόρτ του λαµπαδάριου στο προηγούµενο φύλλο (314) για τον πρωτοσύγκελο έφερε στον

αφρό διάφορα σκοτεινά φαινόµενα που κυκλοφορούν από στόµα σε στόµα και συνθέτουν ολόκληρο τόµο και αποκρυπτογραφούν

µυστικά και πονηρά τεχνάσµατα που και ο πονηρός δε θα µπορούσε να τα σοφιστεί. Έτσι ξεκίνησε να ξετυλίγεται ο µίτος της

Αριάδνης και να ξεπετιούνται από τα “λαγούµια” και άρχισαν να ανοίγουν στόµατα. Τι ακούσαµε; Είναι πολλά. Είναι τόσα, όσα και

τα παραµύθια του µακαρίτη Ιγνάτιου που επί 24 χρόνια έγραψε ένα βιβλίο και αυτό βέβαια βοηθούµενος από το µακαρίτη

Μπάµπη το διδάκτορα.

Ένα από τα πολλά-πολλά είναι ότι έτρεχε από κοντά του, όταν µάζευε τα βραβεία (µεταπτυχιακά, διδακτορικά) µπορεί και να µη

γνώριζε! – δικηγόρος γαρ παρά Πρωτοδίκαις ήταν – ότι όλα αυτά δεν ήταν νόµιµα. Είναι δυνατόν! – ερώτηµα – να βραβεύεται ο

Πρωτοσύγκελός του το 2019 µε Μεταπτυχιακό Δίπλωµα της Φιλοσοφίας του Πανεπιστηµίου Paul-Valery Μονπελιέ της Γαλλίας,

που εκτός τα δίδακτρα ήταν 10.000 ευρώ, έπρεπε να έχει και φυσική παρουσία (αυτό δεν έγινε…)αλλά και η διαµονή του εκεί

ήταν… πολυέξοδη και να µην το κατάλαβε ο δεσπότης και δικηγόρος;

Την ίδια χρονιά (2019) ξαναβραβεύεται τώρα µε Διδακτορικό Δίπλωµα από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης στο

τµήµα Ποιµαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας στον τοµέα της Εκκλησιαστικής Ιστορίας.

Το θέµα που του φόρτωσαν ήταν «τα Εκκλησιαστικά γεγονότα του 1974. Η περίπτωση της Μητροπόλεως Λαρίσης και

Τυρνάβου». Στηρίζεται όλο αυτό το ‘’σύγγραµµα’’ στο ψευδολόγηµα του Χάρη Ανδρεόπουλου – επ’ αυτού σύντοµα θα

γελάσουν οι πικραµένοι – εδώ ο δεσπότης και δικηγόρος ίσως παρασύρθηκε και έχει δίκαιο, διότι ο επιβλέπων τη διδακτορική

διατριβή ήταν ο “χριστιανός” καθηγητής Πανεπιστηµίου Μιχάλης Τρίτος!

Την επόµενη χρονιά (2020) το Πανεπιστήµιο Λευκωσίας της Κύπρου τον βραβεύει µε το Μεταπτυχιακό της Ειδικής Αγωγής.

Εδώ το πράγµα ήταν εύκολο, διότι η παρακολούθηση µπορούσε να γίνει και εξ αποστάσεως, αλλά το κόστος ήταν πολύ

χαµηλό µόνο 6.500 ευρώ!

Την ίδια χρονιά (2020) έχουµε το αποκορύφωµα των βραβείων, το Διδακτορικό Δίπλωµα της Φιλοσοφικής Σχολής του

Πανεπιστηµίου των Ιωαννίνων στο τοµέα της Βυζαντινής Φιλοσοφίας, ένα Βραβείο (διδακτορικό) βαρύ µε ένα κόστος…

άγνωστο!

Οι επαΐοντες στα πράγµατα λέγουν ότι για το κάθε βραβείο (Δίπλωµα) απαιτείται ένα χρονικό διάστηµα που δεν µπορεί να

είναι ολιγότερο από µια 3ετία ή 5ετία και χωρίς να υπάρχει δεύτερος τίτλος σπουδών. Δηλαδή για αυτά τα αναφερόµενα θα

χρειάζονταν τουλάχιστον µια 20ετία και ο Πρωτοσύγκελος τα απέκτησε σε 2 χρόνια! Αφήνουµε τα υπόλοιπα, για τα οποία

αναφερθήκαµε στο προηγούµενο φύλλο.

Το παράξενο σ’ όλη την ιστορία δεν είναι πως κατόρθωσε να ξετρυπώσει τόσα βραβεία και µάλιστα µε σφραγίδες

πανεπιστηµιακές. Σε όποια δήποτε χώρα του κόσµου ή στην Ευρώπη πολλώ µάλλον στην Αµερική τώρα µπορεί να ήταν

φυλακή. Το πιο σηµαντικό είναι που ο δεσπότης δικηγόρος παρά Πρωτοδίκαις παραβρέθηκε στην εκδήλωση – όπως

αναφέρει η ανακοίνωση – και µάλιστα συνεχάρη τον άµεσο συνεργάτη του για την εκ νέου ακαδηµαϊκή του πρόοδο (!),

ευχαρίστησε τον Αντιπρύτανη του Πανεπιστηµίου κ. Μ. Πας. (!) και την Πρόεδρο του Τµήµατος Φιλολογίας Κ.Ε. Ρ.-Χ. (!), ενώ

ευχήθηκε σε όλη την Πανεπιστηµιακή κοινότητα να συνεχίζει να βγάζει άξιους επιστήµονες (!) (τα θαυµαστικά δικά µας).

Αν αυτά ο δεσπότης τα είπε, γιατί τα πίστευε και δεν ήταν σκληρό δούλεµα, τότε κάτι δεν πάει καλά. Πρέπει οι θεµελιακές

αρχές µας να έχουν διαγραφεί µε µία βάρβαρη και βάναυση µονοκοντυλιά.

Δε θα καταπιαστώ τώρα µε το θέµα αυτό, απλώς σήµερα έβαλα κάποιους πασσάλους, ως παρατηρητήριο ίσως

φρενάρουν στην προέλαση κάποιων φιλόδοξων ανθρώπων που χρησιµοποιούν πλαστές εντυπώσεις που είναι πολλές και

απίθανες στη σκοτεινή πλοκή τους.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΩΝΑΣ ΛΑΡΙΣΑΣ Τριαντ. Τασιοπουλος