ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ “ΑΓΑΠΟΥΝ” ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ
Χρόνια εργάζονταν φιλότιµα οι “καλοί φίλοι” ευρωπαίοι, τώρα µε το κοινό ευρωπαϊκό οικοδόµηµα και παλαιότερα ως µεµονωµένα κράτη να µας καθυποτάξουν και να µας απαξιώσουν ως Χώρα, Λαό και Έθνος.
Βυσσοδοµούσαν/ουν, υποσκάπταν/ουν το µέλλον της Ελλάδας και θέλουν τους Έλληνες είλωτες και δεσµώτες, ώστε να αλώσουν και να εξαφανίσουν την ιστορία µας και να “διαµερίσουνεαυτοίς τα ιµάτια” και τον πλούτο µας.
Δεν µπορούν να “χωνέψουν” ότι αυτή η µικρή χώρα (και παλεύουν αιώνες να τη συρρικνώνουν) είναι η πατρίδα του Οµήρου, του Σωκράτη, του Ευριπίδη, του Ιπποκράτη, του Σόλωνα… των τόσων και τόσων µεγάλων αρχαίων και σύγχρονων σοφών, είναι η γενέθλια “Γη” του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, την οποία άρον-άρον κάποιοι “γιαλαντζί προοδευτικοί πολιτικοί” την παρέδωσαν στους Σκοπιανούς.
Εδώ γεννήθηκε η Δηµοκρατία, οι επιστήµες, οι τέχνες, η ιδέα του ανθρωπισµού και της αλληλεγγύης, από εδώ εκπολιτίστηκαν οι πανίσχυρες σήµερα, αλλά υποανάπτυκτες τότε χώρες που ζούσαν ακόµαηµίγυµνοι µεµονωµένοι ή σε νοµάδες σε σπηλιές και τρέφονταν ακόµα και µε ρίζες δένδρων. Από εδώ ξεκίνησαν οι οργανωµένες από τότε κοινωνίες, µε τις περίφηµεςΑµφικτυονίες, θρησκευτικές και πολιτικές Ενώσεις…
Αυτή ήταν και είναι στο διάβα των αιώνων η Ελλάδα και οι Έλληνες.
Ο Γερµανός Φιλόσοφος Φρειδερίκος Νίτσε στο βιβλίο του «Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) και στο κεφάλαιο 15 περιγράφει µε φιλοσοφικό πνεύµα, γιατί µας “αγαπούν”.
«Αποδεδειγµένα ο δυτικοευρωπαϊκός Πολιτισµός σε κάθε χρονική περίοδο της εξέλιξής του επιχείρησε να απελευθερωθεί από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή ήταν διαποτισµένη µε βαθύτατη δυσαρέσκεια.Ο,τιδήποτε κι αν δηµιουργούσαν, φαινοµενικά πρωτότυπο και άξιο θαυµασµού, έχανε χρώµα και ζωή σε σύγκριση µε το Ελληνικό µοντέλο. Παρατηρώντας το πιο συστηµατικά, φαινόταν σαν να συρρικνώνεται και στο τέλος κατέληγε να µοιάζει µε ένα φθηνό αντίγραφο, µε καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά µια οργή ποτισµένη µε µίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του µικρού και αλαζονικού Έθνους που είχε το νεύρο να ονοµάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή), ό,τι δεν είχε δηµιουργηθεί στο έδαφός του (…). Κανένας από τους επανεµφανιζόµενους εχθρούς τους δεν έτυχε να ανακαλύψει το Κώνειο, µε το οποίο θα µπορούσαµε µια για πάντα να απαλλαγούµε από αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του µίσους αποδείχθηκαν ανεπαρκή, να διαταράξουν την υπέροχη οµορφιά τους σε ό,τι κι αν κάνουν.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Ενίοτε κάποιος εµφανίζεται να αναγνωρίζει ακέραιη την Αλήθεια, που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι Ηνίοχοι κάθε επερχόµενουΠολιτισµού και σχεδόν πάντα, τόσο τα άρµατα όσο και τα άλογα των επερχόµενωνΠολιτισµών είναι πολύ χαµηλής ποιότητας σε σχέση µε τους Ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι αθλούνται οδηγώντας το άρµα στην άβυσσο, την οποία ξεπερνούν µε Αχίλλειοπήδηµα»!
Μια άλλη κορυφαία µορφή του Ευρωπαϊκού πνεύµατος, που µαζί µε το Γκαίτε είναι εκπρόσωποι του Γερµανικούκλασικισµού, ο Γερµανός ποιητής, πεζογράφος και δραµατικός συγγραφέας Φρειδερίκος Σίλλερ που αγάπησε την Ελλάδα, τους Έλληνες και κάθε τι ελληνικό, έγραψε ένα ποίηµα-ύµνοπερίλαµπρο τον 18ο αιώνα, απαντώντας στους τότε και στους σύγχρονους αρνητές της ιστορίας, ως ένας πραγµατικός Έλληνας (ενώ είναι Γερµανός) διακήρυξε την ακτινοβολία και προσφορά του αρχαίου και του σύγχρονου ελληνικού πνεύµατος και πολιτισµού µας σε όλη την Υφήλιο.
«Καταραµένε Έλληνα,
Όπου να γυρίσω τη σκέψη µου, όπου και να στρέψω την ψυχή µου, µπροστά εσένα βλέπω, εσένα βρίσκω!
Αν τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, αρχιτεκτονική, εσύ είσαι µπροστά, πρώτος και αξεπέραστος!
Αν επιστήµη αναζητώ, µαθηµατικά, φιλοσοφία, ιατρική, εσύ είσαι οδηγός και ανυπέρβλητος!
Αν για δηµοκρατία διψώ, ισονοµία και ισότητα, εσύ είσαι µπροστά µου, ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος!
Καταραµένε Έλληνα, καταραµένη γνώση.
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο µικρόςείµαι, άσηµος, µηδαµινός;
Γιατί δε µε αφήνεις στη δυστυχία µου και στην ανεµελιά µου;».
Ας το καταλάβουν, ας το αντιληφθούν και ας πάψουν κάποιοι να είναι µικρόψυχοι, κοντόφθαλµοι και αρνητές της Ιστορίας!!!
Εφ. Αγώνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου