Ομολογία

 

Δια φθόνον…»!!!

του παπαΗλια

Απρόσμενο: Η δεσποτοκρατία άσκησε, λέει, δικαστική δίωξη εναντίον του π. Στυλιανού Καρπαθίου.

Διάβασα το κατηγορητήριο και ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να το καταλάβω ποια σχέση μπορεί να έχει το κατηγορητήριο αυτό με  τα όσα είπε ο π. Στυλιανός.

Δηλαδή:

1. Από πού προκύπτει ότι ο π. Στυλιανός συκοφαντεί τους  Δεσποτάδες Πειραιώς και Ναυπάκτου ή την  Επιτροπή Βιοηθικής, την Διαρκή ή τη Σύνοδο της Ιεραρχίας; Επειδή  η επιστημονική και ηθική δεοντολογία του επέβαλλαν να διαφωνήσει με τις απόψεις κάποιων αργυρώνητων Μέγκελε; Που, όπως λέει ο νομπελίστας Μοντανιέ, αντιμετωπίζουν το λαό ως ινδικά χοιρίδια!

2.  Κατά ποια έννοια τα λεγόμενά του π. Στυλανού παρακινούν το πλήρωμα των μητροπόλεων σε απείθεια, κλπ κατά των δεσποτάδων; Θα πρέπει να παραδεχτεί τις επιστημονικές και ηθικές στρεβλώσεις των, λεγόμενων, «ειδικών», επειδή έτσι «αποφασίζουν και διατάσσουν» κάποιοι δεσποτάδες;

3. Κι όσο για τον «δεινότατο σκανδαλισμό»; Αυτό το αφήνουμε στην κρίση του ελληνικού λαού. Για να μας πουν, αν οι επιστημονικώς και ηθικώς τεκμηριωμένες θέσεις του π. Στυλιανού και τόσων άλλων κληρικών και λαϊκών, που διαφωνούν ή τα λεγόμενα και τα πραττόμενα εκ μέρους κάποιων εκπροσώπων της δεσποτοκρατίας τους σκανδαλίζουν…

Σχετικά με την άσκηση κανονικής δίωξης κατά του π. Στυλιανού; Δεν είναι ο πρώτος, που διώκεται  και ασφαλώς δεν θα είναι και ο τελευταίος. Και οι αρχαίοι Αθηναίοι, που δίκασαν και καταδίκασαν τον Σωκράτη, εν ονόματι του νόμου, το καταδίκασαν. Και οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, που δολοφόνησαν έντεκα εκατομμύρια χριστιανών, νόμιμα τους δολοφόνησαν. Άλλωστε υπερασπίζονταν τη θρησκεία τους. Έτσι ώστε να επιβεβαιωθούν τα λόγια του Χριστού ότι: « Πας ο αποκτείνας υμάς δόξει λατρείαν προσφέρειν τω Θεώ». Δεδομένου ότι, γι’ αυτούς, οι χριστιανοί ήταν άθεοι και αντίθεοι.

Και οι ιεροεξεταστές που έκαιγαν τους πάσης φύσεως αντιφρονούντες, εν ονόματι των νόμων τους έκαιγαν. Άλλωστε ήταν αντιπρόσωποι του Χριστού και νοιάζονταν ιδιαίτερα για τη σωτηρία της ψυχής των θυμάτων τους. Όπως τώρα οι διάδοχοί τους κόπτονται για την υγεία μας. Κι αν καταδικάζουν εμάς και τις οικογένειές μας να πεθάνουμε από την πείνα, για την υγεία μας το κάνουν. Και οι πάσης αποχρώσεως δικτάτορες, που «αποφασίζουν και διατάσσουν» εν ονόματι κάποιων νόμων, «για το καλό» μας το κάνουν. Και οι αρχιερείς και οι γραμματείς, που βροντοφώναξαν «εμείς νόμον έχουμε και κατά το νόμον ημών οφείλει αποθανείν», για το καλό μας σταύρωσαν το Χριστό.

Το θέμα είναι, όχι μόνο, αν οι νόμοι έχουν σχέση με το δίκαιο, αλλά κι αν εφαρμόζονται δίκαια. Γιατί, όσο δίκαιοι κι αν είναι οι νόμοι, αν δεν εφαρμόζονται δίκαια, δεν μιλούμε για δικαιοσύνη αλλά για στρεψο-δικο-πανουργία. Αλλά αυτά για κάποιους δεσποτάδες είναι λεπτομέρειες, που τους αφήνουν αδιάφορους. Τις νομικές γκιλοτίνες τους τις έχουν στημένες. Μοντάρουν ένα γενικόλογο και φανφαρόνικο, με εξεζητημένες λεξεις και βαρύγδουπες φράσεις, κατηγορητήριο. Και ενεργοποιούν έτσι το εγκληματικό μηχανισμό των άνωθεν εντολέων τους.

Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι έχουν ανακαλύψει οι δεσποτάδες την «μεγαλοφυέστερη» πατέντα για την απονομή της δικαιοσύνης. Δεν τους χρειάζονται, για παράδειγμα, εισαγγελείς. Εισαγγελείς και δικαστές είναι οι ίδιοι. Α, όλα κι όλα «εις τύπον και τόπον Χριστού» δεν είναι;  Άσε μερικούς αμύητους περί την δεσποτική δικαιοσύνη να  λένε ότι μπορεί να πρόκειται περί άχρηστων και αντίχριστων! Ποιος τους ακούει; Σημασία έχει το ότι οι δεσποτάδες «έχουν και  το μαχαίρι και το πεπόνι»!

Σχετικά τώρα με το πώς αποδίδεται η, λεγόμενη, εκκλησιαστική δικαιοσύνη, δεν θα πω τη δική μου γνώμη, αλλά θα αναφέρω, για μια ακόμη φορά, τις σοφές εκτιμήσεις  δύο εξαίρετων μακαριστών αρχιερέων: Του Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου και του Φλωρίνης Αυγουστίνου:  Εκ των οποίων ο πρώτος αποφαίνεται ότι «η δεσποτική δικαιοσύνη είναι χειρότερη της δικαιοσύνης των βάρβαρων Σαρματών και Σκυθών». Ενώ ο δεύτερος την τοποθετεί στο πολιτισμικό επίπεδο του κυκλώπειου δικαίου.

Που σημαίνει ότι ποια σημασία μπορεί να έχουν οι εκκλησιαστικοί κανόνες, όταν χρησιμοποιούνται σαν πούπουλα  για τους «ημέτερους» και σαν κανόνια για τους διαφωνούντες! Νόμος, για το καθεστώς της δεσποτοκρατίας, είναι ο ίδιος ο δεσπότης. Σύμφωνα με το «γίνε νομοθέτης του εαυτού σου και εκτελεστής του νόμου σου» του Νίτσε. Δικάζουν σαν το «Ζαρατούστρα»…

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι οι δεσποτάδες εξόντωσαν μεγάλες μορφές της Εκκλησίας. Χρυσόστομο, Γρηγόριο θεολόγο, Άγιο Νεκτάριο. Αλλά και τον Πατροκοσμά. Γιατί μπορεί οι Εβραίοι να πλήρωσαν τον Κουρτ Πασά. Αλλά και η δεσποτοκρατία με το υπόλοιπο αρχοντολόι έκαμαν το «χρέος» τους!

 Συμπερασματικά: Στην περίπτωση του π. Στυλιανού έχουμε επανάληψη της Ιερής εξέτασης. Επειδή, ακριβώς όσοι ζουν στο νεοταξικό ζόφο, ενοχλούνται, που κάποιοι πηγαίνουν  την επιστήμη σε άλλη κατεύθυνση απ’ αυτή των νεοταξιτών. Αν οι δεσποτάδες ήταν συνηθισμένοι σε δημοκρατικούς διαλόγους, θα σέβονταν τις επιστημονκές θέσεις του π. Στυλιανού. Αλλά δεν είναι. Γι’ αυτό και αντιμετωπίζουν τους διαφωνούντες με δικαστικές διώξεις: Ή σκύβεις ή σου κόβω το κεφάλι!  Αλλά, αξιότιμοι ιεροεξεταστές, μπορείτε να μας καθαιρέσετε. Μπορείτε να μας κόψετε και το κεφάλι. Αλλά η χάρη να πούμε το άσπρο μαύρο και τη νύχτα μέρα, δεν θα σας γίνει!…

Όταν οι Εβραίοι οδήγησαν το Χριστό ενώπιον του Πιλάτου, ο Πιλάτος, λέει το Ευαγγέλιο, «κατάλαβε ότι δια φθόνον παρέδωκαν αυτόν». Το ίδιο έπαθαν και οι δεσποτάδες. Επειδή τους έχει «ταπώσει» ο π.  Στυλιανός με την επιστημοσύνη του θέλουν να τον φιμώσουν. Και δεν καταλαβαίνουν ότι με όλα αυτά τα καμώματα γίνονται καταγέλαστοι…