Ομολογία

κυκλώπειο δίκαιο»!…

του Παλαιμαχου Αγωνιστου 
Παπα Ηλια Υφαντη

Στα Νοτιοανατολικά της πόλεως του Αγρινίου υπήρχε ένα ταπεινό παρεκκλήσι, πέριξ του ποίου  η Μητρόπολη αποφάσισε να δημιουργήσει νέα ενορία. Με την ευνόητη προϋπόθεση να μεγαλώσει ανάλογα και το παρεκκλήσι.

Κλήθηκαν κάποιοι ιερείς ν’ αναλάβουν το έργο. Το αντιπαρήλθαν όμως, ο ένας κατόπιν του άλλου, όπως ο ιερέας και ο λευίτης της παραβολής του Καλού Σαμαρείτη τον περιπεσόντα στους ληστές.

Αλλά βρέθηκε και ο «καλός Σαμαρείτης», που στα σπλάχνα του μίλησε η Αγία Βαρβάρα στην οποία ήταν αφιερωμένο το παρεκκλήσι και ανέλαβε το έργο με αγάπη και ζήλο. Έρανοι τοπικοί, πανελλαδικοί και υπερπόντιοι με την έντιμη διαχείριση του ιερέα απέφεραν πακτωλό χρημάτων. Με αποτέλεσμα μέσα σε πέντε χρόνια  εκεί, που βρισκόταν το ταπεινό παρεκκλήσι να βρίσκεται τώρα ένας περικαλλής ναός.

Το αποτέλεσμα όμως αυτό σκανδάλισε κάποιους εξουσιαστές της Μητρόπολης. Οι οποίοι πίστεψαν ότι στη νεοϊδρυθείσα ενορία υπήρχε φλέβα χρυσού. Γι’ αυτό και αποφάσισαν να διώξουν  τον ιερέα, που μόχθησε για το έργο και να βάλουν κάποιον δικό τους. Αλλά συνάντησαν τείχος απόρθητο το λαό της ενορίας, ο οποίος συγκρίνοντας την εργατικότητα  και εντιμότητα του ιερέα με τους προφανείς ιδιοτελείς σκοπούς του δεσποτικού αυλόγυρου, αντιστάθηκαν πεισματικά.

Αυτό όμως χόλωσε το δεσποτικό περιβάλλον, το οποίο με αχαλίνωτη  εμπάθεια αντεπιτέθηκε εναντίον του ιερέα: Κατάπτυστα λιβελογραφήματα διαβάζονταν στις εκκλησιές όλης της Μητρόπολης εναντίον του ιερέα. Συνθήματα εξάλλου εναντίον του δεσποτικού περιβάλλοντος γράφονταν στους τοίχους.  Και τα τηλεοπτικά κανάλια πηγαινοέρχονταν, για να δίνουν το στίγμα της άνισης αναμέτρησης.

Όλο όμως αυτό το ανελέητο ηθικό λιντσάρισμα σε βάρος του έντιμου ιερέα είχε σαν συνέπεια οι απανταχού της Γης χορηγοί, που αφειδώς μέχρι τότε συνεισέφεραν να πέσουν απ’ τα σύννεφα. Και παράλληλα να πέσουν κατακόρυφα και τα έσοδα του ναού. Ο οποίος πλέον δεν επαρκούσε ούτε στις στοιχειώδεις ανάγκες του.

Οπότε οι αδίστακτοι συκοφάντες του ιερέα, αντί να ντρέπονται για το κατάντημα στο οποίο έφεραν την ενορία, άρχισαν να διατυμπανίζουν ανά την υφήλιο ότι η οικονομική καταβαράθρωση των οικονομικών του ναού οφειλόταν στο ότι ο παπάς είναι ΚΛΕΦΤΗΣ! Αυτός που με παραδειγματική εντιμότητα και εργατικότητα συνετέλεσε στην πραγματοποίηση ενός τόσο αξιοθαύμαστου έργου!

Και φυσικά, όπως  εκ των πραγμάτων αποδείχτηκε στην πραγματικότητα «φώναζαν οι κλέφτες, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης»! Γιατί ο ιερέας, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ανελέητο καταιγισμό συκοφαντίας σε βάρος του, αναγκάστηκε να προσφύγει στα δικαστήρια. Όπου σε κάποιο δικαστήριο οι συκοφάντες καταδικάστηκαν πρωτόδικα. Αλλά, στο εφετείο- φευ- όπου προσέφυγαν, αθωώθηκαν! Γιατί, όπως από έγκυρη πηγή ειπώθηκε, οι ιερείς εξαναγκάστηκαν απ’ το δεσποτικό περιβάλλουν να λεηλατήσουν τα παγκάρια των ναών, προκειμένου να δωροδοκηθούν οι δικαστές!

Είναι δε εξόχως χαρακτηριστικές οι αιτιολογίες, με τις οποίες κάποιοι εισαγγελείς παρέπεμπαν τις εναντίον των συκοφαντών μηνύσεις του ιερέα στο αρχείο! Εισαγγελέας Πρωτοδικών χαρακτήρισε τον ιερέα «καχύποπτο». Επειδή ακριβώς  είχε αντιληφθεί ότι η προκλητικά αδικαιολόγητη καθυστέρηση παραπομπής της υπόθεσης στο ακροατήριο απέβλεπε ακριβώς στο να την παραπέμψουν, στο… αρχείο! Ο δε Εισαγγελέας Εφετών αποφάνθηκε ότι: Ο Μητροπολίτης παρανόμησε μεν, αλλά δεν το έκαμε ούτε για καλό ούτε για κακό! Δηλαδή, ως  εκφραστής του νιτσεϊκού αμοραλισμού, μας πήγε «πέραν του καλού και του κακού». Και βέβαια παρέπεμψε κι αυτός την υπόθεση, στο… αρχείο.

Αλλά «έστι δίκης οφθαλμός»! Σε έλεγχο, που διενήργησε ο ΣΔΟΕ, αποδείχτηκε ότι στα δεσποτικά οικονομικά υπήρχε έλλειμμα άνω του ενός και μισού εκατομμυρίου ευρώ! Σε αντίθεση με τον έντιμο ιερέα, στην οικονομική διαχείριση του οποίου οι αλλεπάλληλοι εκ μέρους των αρμοδίων έλεγχοι δεν διαπίστωσαν την έλλειψη ούτε ενός ευρώ. Κι όμως ο έντιμος παπάς θα μείνει μέχρι Δευτέρας Παρουσίας με το στίγμα του ΚΛΕΦΤΗ, ενώ οι συκοφάντες του πάλλευκοι ως αθώες περιστερές!

Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Είναι πολύ απλό: Μπορεί οι καταγγελίες του ΣΔΟΕ «να έβγαζαν μάτι»,  μπορεί τα οικονομικά της Μητρόπολης να θύμιζαν το «μπάτε σκύλοι κι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε». Αλλά, παρολαυτά,  μπορούσε να επιβραδυνθεί και η εκδίκαση της υπόθεσης, μέχρις ότου παραγραφούν τα αδικήματα!

Κατά κανόνα, στις περιπτώσεις αυτές θα υπερισχύσει, όπως λένε, αυτός που έχει ισχυρούς προστάτες και διαθέτει Πακτωλό χρήματος. Πράγμα που, κατά τεκμήριο,  ισχύει για το δεσποτικό περιβάλλον. Το οποίο και «μέσα» και μαμωνά διαθέτει άφθονο εκ προδήλων και, κυρίως, εξ αδήλων πόρων. Δεδομένου ότι στο χώρο της δεσποτοκρατίας δεν υπάρχει ούτε ίχνος αξιοπιστίας για τον τρόπο διαχείρισης του, λεγόμενου, «ιερού χρήματος».

Πολύ περισσότερο αφού κάποιοι δεσποτάδες σαν τον «Υπεράνθρωπο» του Νίτσε διακηρύσσουν, σε όλη την μεγαλοπρέπεια της κουφότητάς τους, το «εγώ είμαι ο νόμος»! Γεγονός που πολλαχόθεν καταγγέλλεται και συχνά  επιβεβαιώνεται από σκανδαλώδεις περιπτώσεις, που συχνά σκανδαλωδέστατα κουκουλώνονται!

Συνεπώς έχει δίκαιο Καθηγητής Πανεπιστημίου, που υποστηρίζει ότι «οι δεσποτάδες είναι μεταξύ των ζόμπι, που μπορούν να κάνουν ο, τι θέλουν, χωρίς να ελέγχονται  ή να λογοδοτούν σε κανένα»!  Αλλά και κάποιοι μακαριστοί μητροπολίτες: Όπως ο Φλωρίνης Αυγουστίνος, που χαρακτηρίζει τη δεσποτική δικαιοσύνη «κυκλώπεια» και ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος «χειρότερη από τη δικαιοσύνη των Σαρματών και των Σκυθών»!

Για να συμπεράνουμε κι εμείς, μαζί με τον Όμηρο, πως δυστυχώς «ξεπέσαμε στη χώρα των κυκλώπων, που μήτε δίκαιο θεών σέβονται μήτε ανθρώπων»!

Ωστόσο εμείς συγχαίρουμε το Σεβασμιώτατο για την απαλλαγή του! Αλλά, Σεβασμιώτατε, δεν οφείλετε κι εσείς, έναντι του Κυρίου, ν’ απαλλάξετε τον παπα-Χριστόφορο απ’ τη ρετσινιά του ΚΛΕΦΤΗ»! Και να τον αποκαταστήσετε στην προτέρα του τιμή!

Παπα-Ηλίας Υφαντής

https://papailiasyfantis.wordpress.com/