Ομολογία

ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΚΑΛΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ

του Ιωαννου Μαρακη

Στην Ορθοδοξία μας δεν υπάρχει αρχηγός άλλος πλην του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δεν υπάρχει κάποιος επίσκοπος αρχηγός των άλλων επισκόπων, στην Ορθοδοξία μας ΔΕΝ υπάρχει πάπας αντίστοιχος του ρωμαιοκαθολικού πάπα Ρώμης, στην Ορθοδοξία μας δεν υπάρχει Καισαροπαπισμός, στην Ορθοδοξία μας υπάρχουν μόνον ίσοι επίσκοποι, συνοδικώς συνερχόμενοι και αποφασίζοντες, επίσκοποι ισότιμοι κατά τα περί τα Δόγματα και τα πρακτέα, με διαφορές ασφαλώς ως προς την απόδοση εις έκαστον εξ εκείνων τιμών, λ.χ. στην τιμή όσον αφορά τους πρεσβυγενείς θρόνους, στην τιμή ως προς την αγιότητα και θεολογική Ορθόδοξη κατάρτισι του προσώπου, την ηλικία, την πρεσβύτητα εκλογής σε επίσκοπο κ.λπ. κ.λπ., στην τιμή προς τους θρόνους των τέως αλλά κυρίως των ΝΥΝ πρωτευουσών του κάθε Ορθοδόξου Κράτους, οι επίσκοποι των οποίων απλώς απολαμβάνουν της τιμής και της ευθύνης να προεδρεύουν της Ιεράς Συνόδου και να δημοσιεύουν ή ανακοινώνουν τις αποφάσεις της και δεν αυτενεργούν, δεν αποφασίζουν μόνοι τους, δε συνομιλούν με άλλους εξωεκκλησιαστικούς παράγοντες εκτός εάν είναι προς τούτο εξουσιοδοτημένοι. Θλίβομαι όταν αγωνισταί της Ορθοδοξίας, που μπορούσαν να προσφέρουν πολλά, εμπαίζονται και παγιδεύονται, αναφερόμενοι σε κάποιον εκτός Ελλάδος Επίσκοπο, σαν να ήταν ο αρχηγός της Ορθοδοξίας, σαν να ήταν ο πάπας της Ορθοδοξίας, σαν να ήταν ο κυρίαρχος του πνευματικού Χριστιανικού Σύμπαντος. 
Ένας απλός επίσκοπος είναι, με ελάχιστο ποίμνιο στην επισκοπή του κι έτσι εάν τον αντιμετώπιζαν όλοι οι πιστοί κι όλοι οι επίσκοποι θα είχαμε λύσει κάθε πρόβλημα. Αν οι φίλοι μας Αμερικάνοι θέλουν ένα αντίπαλο δέος έναντι του Ορθοδόξου Πατριάρχου Μόσχας, κακώς εμπαίζουν το θεσμό του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως επιχειρώντας να το παραλληλίσουν με την έδρα του Ρωμαιοκαθολικού πάπα Ρώμης αποδίδοντάς του πρωτείο. Καμμιά σχέση. 
Αν είχαν μυαλό θα μελετούσαν και θα γνώριζαν ότι όλοι οι Ορθόδοξοι επίσκοποι είναι ίσοι, ότι το πρόβλημα της κακοδιοικήσεως δεν λύεται με ψευδοσυνόδους, διότι η Εκκλησιαστική Ιστορία θα τις πτύσει ως μη έγκυρες, ως ψευδοσυνόδους, ότι η αποδοχή της ισότητος όλων των επισκόπων των απανταχού της οικουμένης Ορθοδόξων Εκκλησιών αποκλείει κάθε λογής απόπειρα ανακηρύξεως δήθεν πρωτείου, ότι ο επίσκοπος της επισκοπής της πρωτεύουσας εκάστου Κράτους απλώς προεδρεύει της συνόδου των επισκόπων εκάστου κράτους.
Δεν είναι ο Αρχηγός της Εκκλησίας, πολλώ μάλλον ο επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως ΔΕΝ είναι ούτε ο πάπας της Ορθο9δοξίας, ούτε ο αρχηγός της Εκκλησίας της Ελλάδος, ούτε ο Αρχηγός της Εκκλησίας απανταχού της Γης. 
Αν κάποτε η Κωνσταντινούπολη ήταν πρωτευουσα της Αυτοκρατορίας, αν κάποτε ο Μωάμεθ Β ο Πορθητής έδωσε στον επίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως το ρόλο του εθνάρχη των Ορθοδόξων (των Ρωμιών, που δεν είναι υποχρεωτικά μόνο Έλληνες) σήμερα στη σύγχρονη Ελλάδα αυτός ο τίτλος σαφώς δεν μπορεί να ισχύει. 
Εκτός αν είμαστε Ραγιάδες. 
Σήμερα οι κάτοικοι της Ορθόδοξης Ελεύθερης Ελλάδος έχουμε τους επισκόπους μας, έχουμε και την Εκκλησία μας. 
Καιρός είναι να ενωθούν με την Εκκλησία της Ελλάδος όλα τα περίεργα υφιστάμενα εκκλησιαστικά καθεστώτα εντός της χώρας μας, εκτός εάν είμαστε ραγιάδες κι επίκειται διαμελισμός της χώρας. 
Καιρός να ενωθούν όλες οι εκκλησίες της Ελλαδικής επικράτειας εντός της ενιαίας Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι εάν λόγου χάριν η Κρήτη έχει ξεχωριστή Εκκλησία από την Εκκλησία της Ελλάδος, ανοίγουν ορέξεις κακών γειτόνων. 
Από άλλη ανάγνωση, δεν νοείται ότι μπορεί να καθοδηγηθεί η Εκκλησία της Ελλάδος υπό πνευματικού κέντρου εκτός αυτής, να διοικηθεί η παγκόσμιος Ορθοδοξία από κέντρον διατελούν σκλαβωμένο υπό καθεστώς ανελευθερίας έως εχθρότητας προς τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία, σε χώρα αλλόθρησκη εχθρικά διακείμενη προς την Ελλάδα και την Εκκλησία της.

Ιωάννης Μ
(Γιάννης Μαράκης)