Ομολογία

ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΣΥΝΕΙΣΑΚΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ
Ο ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ

Του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ιωάννου Κ. Διώτη

Ως έγραψα, η αγιοκατάταξις του ιερομονάχου Σωφρονίου Σαχάρωφ είχεν επισήμως προγραμματισθή να πραγματοποιηθή προ τεσσάρων ετών και εματαιώθη τότε εξ αιτίας του βιβλίου μου «ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟΝ ΤΥΧΟΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ». Τότε λοιπόν ο π. Σωφρόνιος δεν ενεγράφη εις το Αγιολόγιον της Εκκλησίας. Τι συνέβη έκτοτε, ώστε τώρα να αναγνωρισθή και να επισημοποιηθή η αγιότης του; Ο ίδιος ήτο κεκοιμημένος. Συνεπώς δεν μετηνόησε και δεν απεκήρυξε τας κακοδοξίας του. Επίσης, ουδέν (απολύτως ουδέν) αντεκρούσθη από όσα πολλά έγραψα εις βάρος του ιερομονάχου τούτου. Εις το προηγούμενον άρθρον μου εγράφη ότι η αυθαίρετος και άκρως σκανδαλώδης αυτή αγιοκατάταξις εγένετο δια την ικανοποίησιν του Μητροπολίτου Ναυπάκτου π. Ιεροθέου και του Ηγουμένου της Ιεράς Μονής  Βατοπαιδίου π. Εφραίμ. Εις εμέ τυγχάνει άγνωστον ποίας άλλας ακόμη σκοπιμότητας εξυπηρετεί αυτή η αγιοκατάταξις.

Το κύριον έργον του π. Σωφρονίου Σαχάρωφ ήτο η υπ’  αυτού ίδρυσις της μικτής και αντικανονικής Μονής εις το Έσσεξ (Essex) της Αγγλίας με Μοναχούς και Μοναχάς. Υπάρχει επίσημος διαβεβαίωσις ότι η Μονή αυτή είναι μικτή. Είναι ανδρογυναικεία Μονή. Εις τα επίσημα ημερολόγια της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας και εις τα Συνοδικά Δίπτυχα της εν Ελλάδι Εκκλησίας, δια τον αριθμόν των μοναζόντων εις την Μονήν αυτήν αναγράφεται συνεχώς: «Μοναχοί και Μοναχαί» (τόσοι). Δεν υπάρχει ουδεμία άλλη περίπτωσις εις ολόκληρον την Ορθοδοξίαν να εγκαταβιούν εις μίαν Μονήν ομού «Μοναχοί και Μοναχαί».

Εις την αντικανονικήν και σκανδαλώδη Μονήν του Έσσεξ, η οποία ιδρύθη από νεαρούς Μοναχούς και νεαράς Μοναχάς, υπάρχει κοινός Ηγούμενος, κοινή τράπεζα, κοινή προσευχή, κοινά διακονήματα, τα πάντα κοινά.

Πρόδρομος λοιπόν συνεισάκτου Μοναχισμού εγένετο ο ιερομόναχος Σωφρόνιος Σαχάρωφ. Το επόμενον βήμα θα είναι ο Νικολαϊτισμός;

Η νοερά σαρκική αμαρτία

Προσωπικώς, βεβαίως, ουδαμώς ισχυρίζομαι ότι εν τη μικτή αυτή Μονή του Έσσεξ τελούνται σαρκικαί αμαρτίαι εν τη πράξει. Όμως τα τοιαύτης φύσεως αμαρτήματα, ως γνωστόν, έχουν ποικίλας εμφανείς και αφανείς εκδηλώσεις και κυρίως σοβαράς εσωτερικάς σκανδαλώδεις επιπτώσεις με λίαν εφαμάρτους νοεράς πνευματικάς πτώσεις, όταν δεν αποφεύγωνται τα αίτια.

Όπως υπάρχει η νοερά προσευχή, υπάρχει και η νοερά σαρκική αμαρτία. Και όπως η νοερά προσευχή εξαγνίζει και αγιάζει τον άνθρωπον, ούτω και η νοερά αμαρτία καταστρέφει πνευματικώς τον άνθρωπον και κολάζει αυτόν. Η θέσις αυτή είναι διάχυτος εις την Αγίαν Γραφήν, εις τους Ιερούς Κανόνας, εις τους βίους των Αγίων και εις τα Πατερικά κείμενα. Ιδού:

«Απόστρεψον οφθαλμόν από γυναικός ευμόρφου και μη καταμάνθανε κάλλος αλλότριον. Εν κάλλει γυναικός πολλοί επλανήθησαν» (Σοφ. Σειρ. θ  8).

Ο Μέγας Βασίλειος λέγει: «Η αξία της αγαμίας εις τούτο έγκειται, εις το να διαχωρίζωνται οι Μοναχοί από την συναναστροφήν των γυναικών»  (Επιστολή προς Γρηγόριον, P.G. 30, 812).

Ο ιερός Χρυσόστομος, ερμηνεύων το Αγιογραφικόν χωρίον «πας ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτής ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού» (Μτθ. ε  28), είπε και αυτά: «Πως μετά το θεωρήσαι δυνήση μένειν ακηλίδωτος;  Μη γαρ λίθος σοι το σώμα; Μη γαρ σίδηρος; Σάρκα περίκεισαι, σάρκα ανθρωπίνην, ήτις χόρτου χαλεπώτερον υπό της επιθυμίας ανάπτεται» (P.G. 56, 266).

«Με όλην μου την δύναμιν συμβουλεύω εκείνους που αφιέρωσαν το σώμα των εις την εγκράτειαν να μη τολμούν να συγκατοικούν με γυναίκας, μήπως από τον λογισμόν περιπέσουν εις μίαν τόσον μεγαλήν πτώσιν, διότι η γυναικεία μορφή ερεθίζει την επιθυμίαν» (Γρηγορίου του Διαλόγου, Ευεργετινός Β , σελ. 357).

Υπάρχει και παράδοσις εις τον Μοναχισμόν να χωρίζουν μεταξύ των αι ανδρώαι και αι γυναικείαι Ιεραί Μοναί με μεγάλην τοπικήν απόστασιν.

Παραβάτης των ιερών Κανόνων ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Εκ των προεκτεθέντων εξηγείται διατί οι εν Αγίω Πνεύματι θεσπισθέντες ιεροί Κανόνες απαγορεύουν με άκραν αυστηρότητα την ίδρυσιν μικτών Μονών. Περιορίζομαι να παραθέσω δύο μόνων τοιούτους ιερούς Κανόνας Οικουμενικών Συνόδων:

«Μήτε εν ανδρώω Μοναστηρίω γυνή, μήτε εν γυναικείω ανήρ καθευδέτω.... ει δε τούτο τις πράξοι, είτε κληρικός είη είτε λαϊκός, αφοριζέσθω» (μζ  Κανὼν της ς  Οἰκουμενικῆς Συνόδου).

«Από του παρόντος ορίζομεν, μη γίνεσθαι διπλούν Μοναστήριον ότι σκάνδαλον και πρόσκομμα τοις πολλοίς γίνεται τούτο... Μη διαιτάσθωσαν εν ενί Μοναστηρίω Μοναχοί και Μονάστριαι· μοιχεία γαρ μεσολαβεί την συνδιαίτησιν» (κ  Κανὼν της Ζ  Οἰκουμενικῆς Συνόδου).

Αυτούς τους ιερούς Κανόνας Οικουμενικών Συνόδων περιεφρόνησεν ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ δια να ιδρύση μικτήν Μονήν. Αυτούς τους ιερούς Κανόνας διέγραψεν από το «ΠΗΔΑΛΙΟΝ» ο Πατριάρχης π. Βαρθολομαίος, διότι όχι μόνον δεν ετιμώρησε τον π. Σωφρόνιον με τας επιβεβλημένας αυστηράς ποινάς και με το να διατάξη αυτόν να χωρίση τους Μοναχούς από τας Μοναχάς, αλλά εβράβευσεν αυτόν με αγιοκατάταξιν (ψευδοαγιοκατάταξιν), χωρίς να φοβηθή τον Θεόν και να εντραπή τον Λαόν του Θεού. Ο Πατριάρχης προέβη εις την ανίερον αυτήν αγιοκατάταξιν εν γνώσει του ακόμη ότι ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ βαρύνεται και με σοβαράς Τριαδολογικάς κακοδοξίας.

Ειλικρινώς εύχομαι και προσεύχομαι με αγάπην, όπως ο Θεός ελεήση τον ιερομόναχον τούτον και ημάς όλους.

Αδελφοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, φρίξατε, διότι ο Πατριάρχης πολύ εκακούργησεν εκκλησιαστικώς και δια πολλά. Εγένετο δε υπαίτιος να καταρρακωθή και ο θεσμός του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Η καταπάτησις και αθέτησις υπό του π. Σωφρονίου Σαχάρωφ των ιερών Κανόνων έχει και συνέχειαν. Ούτος προσεπάθησε να δικαιολογηθή δια την υπ’ αυτού κατάφωρον παράβασιν και περιφρόνησιν των προαναφερθέντων ιερών Κανόνων Οικουμενικών Συνόδων και είπεν: «Αυτό μας επέβαλαν οι συνθήκες και το θέλημα του Θεού» (Ναυπάκτου Ιεροθέου, «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ» (σελ. 396). Επίσης, τοιαύτην δικαιολογίαν προβάλλει και εις την από 20-7-1989 απαντητικήν επιστολήν του, δημοσιευθείσαν εις τον «Ορθόδοξον Τύπον» (16-8-1989). Γράφει ότι η παράβασις των ιερών Κανόνων: «Επεβλήθη εις εμέ κατ’ αναλογίαν των συνθηκών της εν τη Δύσει Ορθοδοξίας».

Εκτροπή και παρεκτροπή! Οι ιεροί Κανόνες έχουν αιώνιον και καθολικόν κύρος. Η εφαρμογή των είναι υποχρεωτική εις οιονδήποτε χρόνον και εις οιονδήποτε τόπον. Η κατάργησις της καθολικότητος των ιερών Κανόνων αποτελεί αίρεσιν.

Αι θέσεις του π. Σωφρονίου Σαχάρωφ δημιουργούν διάσπασιν και νόθευσιν της Ορθοδοξίας όταν γράφη περί «συνθηκών της εν τη Δύσει Ορθοδοξίας». Η Ορθοδοξία είναι η αυτή και εν τη Δύσει και εν τη Ανατολή και εν τω Νότω και εν τω Βορρά. Η κατά τόπους διαφοροποίησις της Ορθοδοξίας έχει αιρετικόν χαρακτήρα.

Τίθεται και το ερώτημα: Διατί ο μακαριστός πλέον τώρα π. Εφραίμ της Αριζόνας ίδρυσεν είκοσι (20) περίπου Ιεράς Μονάς, Ανδρώας και Γυναικείας, χωρίς να παραβή τους ιερούς Κανόνας; Και η Αμερική εν τη Δύσει ευρίσκεται. Όπου υπάρχει διαφοροποίησις της Ορθοδοξίας, εκεί δεν πρόκειται περί πραγματικής Ορθοδοξίας.

Και ακόμη. Ιδού και ρητή αθέτησις των ιερών Κανόνων υπό του π. Σωφρονίου Σαχάρωφ. Ως έχω γράψει, υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ παραβάσεως και αθετήσεως. Η αθέτησις ιερών Κανόνων συνεπάγεται, σαφώς, αίρεσιν.

Πάλιν λοιπόν εις την, ως ανωτέρω, απαντητικήν επιστολήν του προς τον Βυζαντινολόγον καθηγητήν κ. Μάριον Πηλαβάκην γράφει ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ: «Περί ποίας αμαρτίας ελέγχετε ημάς; Θα είπητε ασφαλώς την παράβασιν Κανόνων. Λησμονείτε, όμως, ότι προ υμών είπε Τις μείζων υμών τε και ημών: «Το Σάββατον δια τον άνθρωπον εγένετο, ουχ ο άνθρωπος δια το Σάββατον» (Μκ. γ  27);.

Κύριε, ελέησον!!! Ευκαιριακώς λοιπόν, όπως ο Κύριος κατήργησε την αργίαν του Ιουδαϊκού Σαββάτου, δύναται ο οιοσδήποτε, κατά την κρίσιν του και τας επιδιώξεις του, να καταργή τους ιερούς Κανόνας. Αυτό διδάσκει ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ.

Βλασφημία του αντιλεγομένου Σωφρονίου Σαχάρωφ. Ως εγράφη ανωτέρω, ο άνθρωπος αυτός εδήλωσεν ότι «και το θέλημα του Θεού επέβαλεν εις αυτόν» να γίνη δεινός παραβάτης των ιερών Κανόνων. Ως γνωστόν, οι ιεροί Κανόνες εθεσπίσθησαν εν Αγίω Πνεύματι. Τώρα λοιπόν, ο π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ παρουσιάζει τον Θεόν να συνευδοκή εις την παράβασιν και καταφρόνησιν των ιερών Κανόνων. Δηλαδή ο Θεός αυτοαναιρείται και αντιφάσκει!!!

Ο ανακηρυχθείς ως άγιος υπό του Πατριάρχου π. Βαρθολομαίου Σωφρόνιος Σαχάρωφ να είναι βοήθειά του. Όμως, ο Πατριάρχης με τας παρούσας αποκαλύψεις και με όσας άλλας ακολουθήσουν, θα υποχρεωθή να ανακαλέση την εξωφρενικήν, ανίερον και αυθαίρετον εν λόγω αγιοκατάταξιν. Εάν αυτός αρνηθή να πράξη τούτο, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ανά τον κόσμον θα ακυρώσουν εν τη πράξει την προδοτικήν της Ορθοδοξίας ενέργειαν αυτήν του Πατριάρχου Βαρθολομαίου.