Μνημεῖον προχειρότητος καί ἐπιπολαιότητος ἡ Εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου στήν ἔκτακτη Ἱεραρχία γιά τό Οὐκρανικό!

Μνημεῖον προχειρότητος καί ἐπιπολαιότητος ἡ Εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου στήν ἔκτακτη Ἱεραρχία γιά τό Οὐκρανικό!

Μνημεῖον προχειρότητος καί ἐπιπολαιότητος

ἡ Εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου στήν ἔκτακτη Ἱεραρχία γιά τό Οὐκρανικό!

τοῦ κ. Δ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Σέ δέκα ἀραιογραμμένες σελίδες προφανοῦς περιφρονήσεως τῆς σημασίας τοῦ Οὐκρανικοῦ ζητήματος (Αὐτοκεφαλία) ἐκτίμησε ὁ  Αρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος ὅτι "τυλίγει", μέ τήν σχετική Εἰσήγησή του στήν σημερινή ἔκτακτη Ἱεραρχία, "σέ μία κόλλα χαρτί" τήν ὅλη ὑπόθεση.

Δυστυχῶς, ὅμως, γι' αὐτόν, αὐτή ἡ κίνηση καί ἀπόφασή του θά τόν συνοδεύει μέχρι τέλους καί θά στιγματίζει τήν Ἀρχιεπισκοπεία τουγιά τήν προχειρότητα καί ἐπιπολαιότητα πού ἐνήργησε. Σέ ἕνα ζήτημα πού δέν πρόκειται, βεβαίως, νά λήξει μέ αὐτή τήν "ἀναγνώριση" καί τοῦ ὁποίου οἱ διαστάσεις δέν εἶναι καθόλου μικρές, οὔτε πρόσκαιρες.

Ὁ διεκπεραιωτικός χαρακτήρας καί ἡ σκοπιμότητα τῆς Εἰσηγήσεως τοῦ κ. Ἱερωνύμου συναγωνίζονται τήν πρόδηλη ἀπροθυμία καί ἀδιαφορία του συντάκτου της, νά προσεγγίσει μία τόσο λεπτή ὑπόθεση μέ τό ἀνάλογο ὕφος καί ἦθος. Μπορεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νά μή φημίζεται γιά τήν θεολογική του δεινότητα, ἀλλά δέν δικαιολογεῖ ἡ εὐθύνη τοῦ ἀξιώματός του καί τῆς θέσεώς του ὡς Προέδρου τῆς Ἱεραρχίας τέτοιες προσεγγίσεις.

Οὔτε πρωτοετής φοιτητής τῆς Θεολογίας δέν θά διαπραγματευόταν μέ τέτοια ρηχότητα ἕνα τέτοιο ζήτημα, κανονικῶν καί ἐκκλησιολογικῶν διαστάσεων. Ἐκεῖνο δέ πού ἐκπλήσσει, στό συγκεκριμένο κείμενο, εἶναι ἡ παγερή ἀδιαφορία καί καταφρόνηση ἔναντι τοῦ Μητροπολίτου Ὀνουφρίου καί τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς ὁποίας προΐσταται.

Ὁ Εἰσηγητής κρυπτόμενος ὄπισθεν τῶν σχετικῶν ἐπί τοῦ θέματος ἀποφάσεων τῶν δύο Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν προβάλλει ὡς θέσφατα ἀναντίρρητα καί κοινῶς ἀποδεκτά τίς ἐκτιμήσεις των. Πρόκειται γιά ἀναμάσημα τῶν γνωστῶν θέσεων τοῦ Φαναρίου, οἱ ὁποῖες, ὅμως, ἐγείρουν πελώρια ζητήματα, ὅσον ἀφορᾶ στήν βασιμότητα καί ὀρθή κανονική ἑρμηνεία τῶν προνομίων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ περιεχομένου των.

Δέν κατενόησε τίποτε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀπό τό νόημα τῆς ἐπισημάνσεως τοῦ Μητροπολίτου Ν. Σμύρνης κ. Συμεών ὅτι δέν ζοῦμε οὔτε στόν 4ον οὔτε στόν 5ον μ.Χ. αίώνα! Οὔτε τά ὅσα διεξοδικῶς γράφτηκαν αὐτή τήν περίοδο, περί τοῦ προνομίου τοῦ Κωνσταντινουπόλεως νά δέχεται καί ἐκδικάζει "ἐκκλήτους προσφυγάς" ἀπό ὅλη τήν οἰκουμένη, ἀκόμη καί καθηρημένων καί ἀφορισμένων (κληρικῶν) τελεσιδίκως ὑπό τελείων Πατριαρχικῶν Συνόδων κεκριμένων.

Εἶναι χαρακτηριστική, ἡ σχεδόν παιδαριώδης ἀπόφανσις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, τήν ὁποία μετ' ἐμφάσεως μεταφέρει καί ἐπικαλεῖται ὁ Εἰσηγητής, ὅτι "ἀνεγνώρισε τό κανονικό δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά τήν παραχώρηση τοῦ Αὐτοκεφάλου, καθώς καί τό προνόμιον τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά χειρισθεῖ περαιτέρω τό ζήτημα τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας"!

Συγχαρητήρια! Εἰλικρινῶς δέν γνωρίζαμε ὅτι διαθέτει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος Διαρκή Σύνοδο πανορθοδόξου ἥ μᾶλλον οἰκουμενικῆς ἐμβελείας, ἰσχύος καί κύρους!

Καί ἐνῶ ἡ "ἐπιχειρηματολογία" τοῦ Εἰσηγητοῦ ξεκινᾶ μέ τήν ἐπίκληση καί παράθεση τῶν ὑποτίθεται κανονικῶν κρίσεων καί ἀποφάσεων τῆς Δ.Ι.Σ. (δηλαδή, ἡ Σύνοδος ἐξουσιοδότησε τόν Ἀρχιεπίσκοπο νά χειρισθεῖ τό θέμα κι ἐκεῖνος ἐπικαλεῖται τούς...χειρισμούς τῆς Συνόδου!....), τήν συνεχίζει καί τήν ὁλοκληρώνει ἐπικαλούμενος μία σειρά μή κανονικῶν καί δή ἀρνητικῶν "λόγων", γιά τούς ὁποίους, ἐπίσης, προτείνεται καί προκρίνεται ἡ ἀναγνώριση τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου!

Εἶναι ἐντυπωσιακό, ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος, ἐνώπιον μιᾶς ὁλόκληρης Ἱεραρχίας δεκάδων Ἱεραρχῶν, νά ἐπικαλεῖται ἀντικανονικότητες καί παρανομίες, καθώς καί τή δύναμη τοῦ κόσμου καί τῶν δεδομένων του γιά νά καταλήξει στήν ὑπ' αὐτῶν οὐσιαστικῶς ἐπιβαλλόμενη ἐπιλογή, ἐπί τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὑποθέσεων, ὡς ὀρθή καί κανονική ἀπόφαση!

Συγκεκριμένα ὁ κ. Ἱερώνυμος ἀναφέρει καί ἐπικαλεῖται ὡς λόγους πού συνηγοροῦν στήν σχετική τοποθέτηση καί πρότασή του: τίς ἀξιώσεις τῶν λαῶν γιά Αὐτοκεφαλία μέ ἐθνολογικά κριτήρια, τήν ἐπίδραση "τῆς ἐκκοσμικευμένης ἐθνοκρατικῆς ἰδεολογίας" τῶν ἐκπροσώπων τοῦ Διαφωτισμοῦ ἐπί τῶν ὀρθοδόξων λαῶν, τήν ἐπιρροήν καί πίεσιν τῶν δυναστικῶν κρατικῶν ἐξουσιῶν! Πολύ ρεαλιστής μᾶς προέκυψε ὁ Μακαριώτατος ἤ μήπως, τελικῶς, αὐτό εἶναι τό χαρακτηριστικό τῆς συλλογιστικῆς τῶν ἀποφάσεών του γενικότερον; (σημ.: σέ βάρος συνήθως τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί πνευματικῶν κριτηρίων).

Ὡς ἐπιστέγασμα δέ τῶν κατά τά ἀνωτέρω ἐπιχειρημάτων του δέν παραλείπει γιά τήν τιμή τῶν ὅπλων, ἄν ὄχι ὡς εἰρωνική ἀποστροφή, νά ἐκφράσει τήν ἐκτίμηση ὅτι ἡ ἀνακήρυξη τῆς Αὐτοκεφαλίας στήν Οὐκρανία "θά ἀποδειχθῆ δέ καί πολύτιμος διά τήν ἐνίσχυσιν τῶν σχέσεων τῶν δύο ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῆς Μεγάλης Ρωσσίας καί τῆς Οὐκρανίας"! Νά εἶναι βέβαιος ὅτι τό Πατριαρχεῖο Μόσχας θά τοῦ ὀφείλει χάριτας, διά τήν μεγάλη προσφορά του!

Δυστυχῶς, ὁ κ. Ἰερώνυμος γιά ἄλλη μία φορά σέ ἕνα μεῖζον ζήτημα κανονικῶν καί ἐκκλησιολογικῶν διαστάσεων, ὅπως εἶχε διαπράξει καί στήν γνωστή περίπτωση στό πλαίσιο τῆς λεγομένης ἁγίας καί μεγάλης συνόδου τῆς Κρήτης (2016), ἀποδείχθηκε κατώτερος τῶν περιστάσεων.

Καί, ἐάν τότε ἀλλοίωσε τήν ἐκπεφρασμένη γνώμη τῆς Ἱεραρχίας, τώρα τῆ ἀνοχῆ της, τήν συμπαρέσυρε, προσδένοντάς την στό ἅρμα τοῦ Φαναρίου, τό ὁποῖο διευκολύνεται ἔτσι νά τρέχει ὄχι τόν προκείμενο ἀγώνα, ἀλλά τήν κούρσα γιά τήν κατάκτηση τοῦ ἐπίζηλου τίτλου τοῦ Πρώτου "ἄνευ ἴσων" μεταξύ τῶν Πατριαρχείων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς, ὁ δέ Προκαθήμενος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τοῦ τίτλου τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἤτοι τοῦ πάπα τῆς Ἀνατολῆς!

Γιά ὅσα δυσάρεστα καί σέ βάρος τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας ἀκολουθήσουν, ἡ Ἱεραρχία καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θά ἔχουν πλέον ἀκεραία τήν εὐθύνη!