''Προς

''Προς 

τους ...αγαπουληδες του Θεου. 

(Μερος 3ο).

3Η ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ «ΑΓΑΠΟΥΛΗΔΕΣ« ΤΟΥ ΘΕΟΥ,

ΗΤΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ, ΙΕΡΕΙΣ, ΔΙΑΚΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ

ΑΙΓΙΟΝ, 5^Η  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018

ΘΕΜΑ: Ο Θεός είναι και ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ, άρα και ΤΙΜΩΡΟΣ !

ΚΑΙ Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΟΜΙΛΕΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ:  «Θεομηνία, οργή Θεού  και το χαστούκι της Παναγίας!»

Αγαπητοί μου Αδελφοί «Αγαπούληδες»,

·    Και ο Όσιος πατήρ ημών Παΐσιος ο Αγιορείτης σας δίδει σήμερα μια ακόμη αποστομωτική απάντηση!  Για δεύτερη φορά, λοιπόν,  ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ! 

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Αγαπητοί μου Πατέρες και Αδελφοί,

         Μέχρι σήμερα Σας έχω αποστείλει δύο προσωπικές επιστολές και δύο άλλες ακόμη ΑΝΟΙΚΤΕΣ διά του προσωπικού μου ιστοτόπου, δηλ. του παρόντος blog, αλλά δυστυχώς ουδείς εξ Υμών καταδέχθηκε να μου δώσει μιά κάποια απάντηση! Ουδείς εξ Υμών επίσης καταδέχθηκε να με καλέσει έστω στο τηλέφωνο, για να μου εκφράσει ιδιαιτέρως είτε την εμμονή του στην άποψη, ότι «ο Θεός είναι Θεός της αγάπης και όχι τιμωρός»,  είτε, πολύ περισσότερο, κατ΄ιδίαν να μου δηλώσει, ότι «τελικά έχετε δίκηο, αγαπητέ Αδελφέ!».

        Κατόπιν τούτου θα συνεχίσουμε την «αντιμαχίαν» μας! Σήμερα, λοιπόν, θα Σας μεταφέρω τα λόγια του Γέροντος Παϊσίου, όπως τα έχουν καταγράψει στην ιστο-σελίδα «Βήμα της Ορθοδοξίας» σε ανάρτηση της 30ής Ιουλίου 2018.  Ας πάμε, λοιπόν, να ακούσουμε τα λόγια του Αγίου Πατρός  ημών Παϊσίου:

*********

Μετά τη μεγάλη φωτιά του καλοκαιριού στο Άγιον Όρος, είχα πάει να δω τον Γέροντα. Ήταν «θυμωμένος» και φώναζε:

«Σκαμπίλι από την Παναγία ήταν! Άρχισε (ενν. η φωτιά) την πρώτη μέρα της νηστείας και τελείωσε την τελευταία (με το παληό εορτολόγιο, που γιορτάζει το Όρος). Λέγανε, ότι θα σβήσει πιο μπροστά, γιατί δε φυσούσε, και όμως έσβησε την τελευταία μέρα κι ας είχε αέρα».

          Λες και την οδηγούσε ένα χέρι, πήγαινε γύρω-γύρω από ‘κεί, που δεν την περιμένανε και παρέκαμπτε τις ζώνες ασφαλείας. Κάηκαν τα δάση!
Κάηκε το κοσμικό φρόνημα;

       Ένα μοναστήρι ζητούσε ενίσχυση. Αυτοί πάλι δεν κατάλαβαν τίποτα πνευματικό. Μια κοσμική εξυπνάδα έχουν! (Θύμωσε). Γίνονται αιτία να βλασφημείται το όνομα του Θεού. Παντού έβρεχε, σ’ όλη την Ελλάδα!! Μόνο στο Άγιον Όρος δεν έβρεχε!! Για να λέει ο κόσμος, που είναι η Παναγία τους; Γιατί δεν τους βοηθάει; Που να γνωρίζει ο κόσμος ότι αυτό είναι χαστούκι της Παναγίας; Είναι μερικοί άνθρωποι, που συμφωνούν με την οργή του Θεού, και δεν κάνουν ούτε ένα κομποσχοίνι για τη φωτιά (εννοούσε τον εαυτό του).

-Γέροντα, φοβάμαι, πως τα λέτε έτσι;

-Τι θα μου κάνουν πόλεμο και οι καλόγεροι;

-Ναι, γέροντα!

-Εμ, ας μου κάνουν… Εγώ από αγάπη τα λέω. Ξέρεις τι είπε ο π. Ηρωδίωνας, όταν του είπαν να κάνει προσευχή για τη φωτιά;

-Τι είπε;

-Όχι προσευχή για τη φωτιά. Πολύ πράσινο, πολύ καλαμπαλίκι οι καλόγεροι. Λίγο πράσινο, όχι καλαμπα-λίκι (= αργολογία).
        Αυτοί τόχουν σχέδιο να κάνουν δρόμους, νάρχονται τουρίστες! Θα κουράζωνται οι καλόγεροι απ’ τη φιλοξε- νία, μετά θα πουν «Να σας κάνουμε κανένα ξενοδοχείο, για να μην κουράζεστε και σεις». «Ναι, θα πουν, σωστά». Μετά θα δώσουν χρήμα για συντήρηση των ναών. Μετά θα πουν «Κοίτα δεν κάνει να καιτε κεριά και λιβάνι , τόσα χρήματα δώσαμε για συντήρηση. Διάλεξε που θές στην περιοχή του μοναστηριού να σας κτίσουμε μια εκκλησία». Μετά θα βάλουν κανένα φύλακα με γένια και ράσα νάχει τη γυναίκα του στην Ουρανούπολη… θα μας κάνουν Μουσείο…
ΔΕ ΛΕΩ ότι θα το επιτρέψει αυτό η Παναγία, αλλά αυτό είναι το σχέδιο τους. Και είναι και μερικοί που το θέλουν κιόλας… Καλόγεροι!  Ακούς!…

Τον τελευταίο λόγο τον έχει η Παναγία. Αν δε συνέλθουν, θα φάνε κι άλλο χαστούκι».

(Απόσπασμα από το βιβλίο: Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ, του Αθανασίου Ρακοβαλή).

***

– Γέροντα, όταν συμβαίνη λ.χ. μία θεομηνία και είναι οργή Θεού, αν προσευχηθούν οι δίκαιοι, δεν εισακούονται;

– Ξέρεις τι γίνεται; Δεν είναι, ότι έχει μετάνοια ο κόσμος, οπότε εισακούονται από τον Θεό οι δίκαιοι. Άλλο είναι όταν παροργίζουμε τον Θεό και το αναγνωρίζουμε, τότε λυπάται ο Θεός και μας βοηθάει. Αλλά, όταν δεν αναγνω- ρίζει κανείς, ότι παροργίζει τον Θεό και συνεχίζει το τυπικό του, τότε πως να ακούση ο Θεός τις προσευχές των δικαίων; Σφάλλει ο άνθρωπος; Πρέπει να καταλάβη, ότι σφάλλει, για να τον συγχωρήση ο Θεός.

Μετά, βλέπετε, οι πνευματικοί άνθρωποι, αν κάνουν κάποιο σφάλμα, δεν έχουν ελαφρυντικά. «Υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων», λέει μία ευχή . Για τον καημένο τον κόσμο τα σφάλματα είναι «αγνοήματα», ενώ για τους πνευματικούς ανθρώ- πους είναι «αμαρτήματα». Γι’ αυτό, αν γίνη κάποιο σφάλμα από πνευματικούς ανθρώπους, είναι βαρύ. Οι κοσμικοί έχουν ελαφρυντικά.

         Φέτος τον Δεκαπενταύγουστο, που έπιασε φωτιά στο Άγιον Όρος, ήταν κάτι φοβερό! Έφθασαν όλοι οι ειδικοί, αλλά κανείς δεν μπορούσε να κάνη τίποτε! Όλοι παρακο-λουθούσαν την φωτιά. Και μερικοί έλεγαν: «Γιατί η Παναγία δεν την σβήνει;». Φθάνουμε σε σημείο να βλασφημούμε το όνομα του Θεού. Μετά από έξι ημέρες έπιασε πάλι φωτιά σε άλλο σημείο, αλλά έπιασε βροχή και την έσβησε αμέσως. Δεν καταλαβαίνουν, πώς αυτή η φωτιά έσβησε και η άλλη δεν έσβηνε;

     Ωρισμένοι, χωρίς να γνωρίζουν τους πνευματικούς νόμους που λειτουργούν, προσεύχονται με πόνο, αλλά δεν εισακούονται, γιατί είναι πια οργή Θεού. Ορισμένοι πάλι δεν προσεύχονται, δεν κάνουν ούτε ένα κομπο-σχοίνι, γιατί συμφωνούν με την δικαία οργή του Θεού, που σκοπό έχει να συνετίση τους ανθρώπους. Ο Θεός να φωτίση περισσότερο εμάς τους μοναχούς, γιατί οι περισσότεροι είμαστε μωρές παρθένες και τα λυχνάρια μας έχουν νερό με λίγο λάδι στο φυτίλι. Οι κοσμικοί περιμένουν από εμάς να τους φωτίσουμε τον δρόμο, για να μη σκοντάφτουν!
Να παρακαλούμε να δίδη ο Θεός μετάνοια στον κόσμο, για να αποφύγουμε την δικαία οργή του Θεού. Η μέλλου-σα οργή του Θεού δεν μπορεί ν’ αντιμετωπισθή διαφορε-τικά παρά μόνο με μετάνοια και τήρηση των εντολών Του.

(Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου , “Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Λόγοι Α’” , Κεφ. 6.,

Έκδοσις: Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1998)

***

Οι ακρίδες, οι πόλεμοι, η ανομβρία, οι αρρώστιες είναι μάστιγα. Όχι ότι ο Θεός θέλει να παιδαγωγήση έτσι τον άνθρωπο, αλλά είναι συνέπεια της απομακρύνσεως του ανθρώπου από τον Θεό. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ο άνθρωπος από τον Θεό. Έρχεται η οργή του Θεού, για να θυμηθή ο άνθρωπος τον Θεό και να ζητήση βοήθεια. Δεν είναι, ότι ο Θεός τα κανονίζει έτσι και βγάζει μια διαταγή να έρθη κάποια συμφορά στον άνθρωπο, αλλά ο Θεός βλέπει μέχρι πού θα φθάση η κακία των ανθρώπων και ότι δεν θα αλλάξουν, και γι’ αυτό επιτρέπει να συμβή μια συμφορά, για να συνετι- σθούν. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός.

***

– Γέροντα, γιατί επιτρέπει ο Θεός να συμβή μία συμφορά;

– Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Άλλοτε επιτρέπει ο Θεός κάτι, για να βγή κάτι το καλύτερο, και άλλοτε επι- τρέπει κάτι για παιδαγωγία. Άλλοι ανταμείβονται και άλλοι εξοφλούν, δεν πάει τίποτε χαμένο. Να ξέρετε πώς ό,τι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν π.χ. άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο, γιατί ο Θεός έχει «σπλάγχνα».

      Ο Καλός Θεός μας δίνει πλούσιες τις ευλογίες Του. Να μη δείχνουμε αχαριστία και Τον παροργίζουμε, γιατί έρχεται «η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας» –μή γένοιτο. Στην εποχή μας δεν πέρασαν οι άνθρωποι ούτε πολέμους ούτε πείνα και λένε ότι δεν έχουν ανάγκη και από τον Θεό. Τα έχουν όλα και γι’ αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. Αν όμως έρθη δύσκολος καιρός, πείνα κ.λπ., και δεν έχουν τί να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν. Άμα δεν δοξάζουμε τον Θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθη μία δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ενώ, όταν τα εκτιμούμε, δεν επιτρέπει ο Θεός να συμβή τίποτε το κακό.

     Αν ταπεινά ζητούμε το έλεος του Θεού, ο Θεός θα βηθήση. Η προσευχή του ταπεινού μαζεύει σύννεφα, όταν είναι ανομβρία. Και πάντα να ευχώμαστε η βροχή, που θα ρίξη ο Θεός, να έχη και πνευματική ενέργεια, να σβήνη την πνευματική πυρκαγιά που έβαλε ο κακός διάβολος στον κόσμο και καίει ψυχές.

    Χάρηκα μερικούς που άκουσα να λένε: «Δεν είμαστε άξιοι, αλλά ο Θεός πάλι μας λυπήθηκε, έρριξε και λίγη βροχή και λίγα χιόνια». Αν έχουμε τέτοιους ταπεινούς λογισμούς, ο Θεός θα στείλη περισσότερα. Τουλάχιστον η αναγνώριση είναι μετάνοια. Ευτυχώς που υπάρχει λίγο προζύμι. Να παρακαλάτε να στρίψη λίγο με το κατσαβιδάκι ο Θεός το μυαλό των ανθρώπων. Βλέπω μία καλή διάθεση σε μερικούς μεγάλους. Καταλαβαίνουν που πάμε.

***
Να ξέρετε πως ό,τι επιτρέπει ο Θεός, ακόμη και να εξοντωθούν π.χ. άνθρωποι, είναι φιλάνθρωπο, γιατί ο Θεός έχει “σπλάγχνα”.
Τι έχει κάνει ο Θεός με έναν Του λόγο! Τι αρμονία, τι ποικιλία! Όπου και να στραφή κανείς βλέπει την σοφία και το μεγαλείο του Θεού… Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή… Δουλεύει ο διάβολος, αλλά δουλεύει και ο Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό… Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα…(Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου , “Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο, Λόγοι Α’” , Κεφ. 6., Έκδοσις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1998)

***
– Μερικοί, Γέροντα, λένε ότι η πίστη τους κλονίζεται, όταν βλέπουν να υποφέρουν καλοί άνθρωποι.

-Ακόμη κι αν κάψη ο Θεός όλους τους καλούς, δεν πρέπει να βάλη κανείς αριστερό λογισμό, αλλά να σκεφθή πως ο Θεός ο,τι κάνει, από αγάπη το κάνει. Ξέρει ο Θεός πως εργάζεται. Για να επιτρέψη να συμβή κάποιο κακό, κάτι καλύτερο θα βγη.

     Η κοσμική λογική κλονίζει την πίστη. «Εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε», είπε ο Κύριος. Όλη η βάση εκεί είναι. Στην πνευματική ζωή κινούμαστε στο θαύμα. Ένα συν δύο δεν κάνει πάντα τρία∙ κάνει και πέντε χιλιάδες και ένα εκατομμύριο!
Χρειάζεται καλή διάθεση και φιλότιμο. Γιατί, αν ο άνθρωπος δεν έχη καλή διάθεση, τίποτε δεν καταλαβαίνει.

***
Να εύχεσθε για την γενική εξωφρενική κατάσταση όλου του κόσμου, να λυπηθή ο Χριστός τα πλάσματά Του, γιατί βαδίζουν στην καταστροφή. Να επέμβη θεϊκά στην εξωφρενική εποχή που ζούμε, γιατί ο κόσμος οδηγείται στην σύγχυση, στην τρέλλα και στο αδιέξοδο. Τί μας περιμένει δεν ξέρουμε. Όλη αυτή η κατάσταση που επικρατεί, το δείχνει.

Γι’ αυτό, για έναν λόγο παραπάνω τώρα, πρέπει να στηριχθούμε πιο πολύ στην προσευχή και να πολεμή-σουμε το κακό με την προσευχή. Η μόνη λύση αυτή είναι. Να παρακαλούμε τον Θεό να λυπηθή τα πλάσματα Του – αν και δεν είμαστε για να μας λυπηθή.

Να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη». «Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι».

***
Από πού προέρχεται η σημερινή κρίση;

(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς +1956)

Με ρωτάς για την αιτία της τωρινής κρίσης, ή της τωρινής Θείας δίκης! Η αιτία είναι πάντα η ίδια. Η αιτία για τις ξηρασίες, τις πλημμύρες, τις επιδημίες και άλλα μαστιγώματα της γενιάς των ανθρώπων είναι η αιτία και για την τωρινή κρίση. Η αποστασία των ανθρώπων από τον Θεό. Με την αμαρτία της Θεοαποστασίας οι άνθρωποι προκάλεσαν αυτή την κρίση, και ο Θεός την επέτρεψε, ώστε να ξυπνήσει τους ανθρώπους, να τους κάνει ενσυνείδητους, πνευματικούς και να τους γυρίσει προς Εκείνον.

       Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση; Όσο το πνεύμα των ανθρώπων παραμείνει δίχως αλλαγή. Ώσπου οι υπερήφανοι υπαίτιοι αυτής της κρίσης να παραιτηθούν μπροστά στον Παντοδύναμο. Ώσπου οι άνθρωποι και οι λαοί να θυμηθούν, την ακαταλαβίστικη λέξη «κρίση», να τη μεταφράσουν στη γλώσσα τους, ώστε με αναστε-ναγμό και μετάνοια να φωνάξουν: «η Θεία δίκη»!

     «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας Σου, ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών. (τρις)

Απολυτίκιον Αγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου Ήχος δ’

                 «Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.»
         «Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το  Άγιον, Τριάς Αγία, δόξα Σοι».

         «Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου».

 ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
Αγαπητοί μου Αδελφοί, «Αγαπούληδες»,

Η θεωρία Σας, ότι «ο Θεός, είναι Θεός της Αγάπης, δεν είναι τιμωρός!»οδηγεί τον άνθρωπο στο χάος της αμαρτωλής ζωής, στο βούρκο της ασωτείας, στην αγκαλιά του Διαβόλου. Διότι μπορεί να ερμηνευθεί ως εξής: «Άνθρωπε, φάγε, πίε, ευφραίνου, αμαράρτανε, φόνευε, κλέπτε, βουτήξου όσο μπορείς πιό βαθειά στο  βούρκο της αμαρτίας! Ζήσε τη ζωή σου! Μη φοβάσαι τίποτα! Δεν πρόκειται να τιμωρηθείς! Διότι ο Θεός είναι όλος αγάπη! Δεν τιμωρεί! Δεν εκδικείται!» 

______________Αυτό, δυστυχώς, είναι τό μήνυμα, το οποίον εκπέμψατε! Ακόμη δεν  το έχετε συνειδητοποιήσει; Ο Θεός είναι όλος Αγάπη. αλλά για τον άνθρωπο, ο οποίος μετανοεί καί ικετεύει με τά λόγια: «Ήμαρτον, Κύριε, ελέησόν με! Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ». 

      Πότε θα ακούσουμε να βγαίνει απο τα χείλη Σας ο λόγος αυτός; 

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 5 Νοεμβρίου 2018