Ομολογία

Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ κ. Ι. ΜΠΟΥΓΑ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, Θεολόγου

=====

Σε άρθρο του για τα Θρησκευτικά («Αμήν» 26.6) ο Δρ Θεολογίας κ. Ιωάννης Μπουγάς υψώνει ουσιαστικά φωνήν υπέρ του αθεϊστικού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, χλευάζοντας όσους αγωνίζονται για τη διατήρησή του ως μαθήματος ομολογιακού, δηλαδή που να διδάσκει στα παιδιά μας την πίστη στων πατέρων τους. Αυτός κι οι όμοιοί του θέλουν τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν στο ίδιο επίπεδο με τον φέροντα κεφάλι ελέφαντα «θεό» Γκανέσα των ινδουιστών, τον σφάχτη «προφήτη» Μωάμεθ, το Βούδδα, το Ζωροάστρη, το Λάο Τσε κ.ο.κ. . 

Κατά τον Ελλογιμώτατο «ο θεολόγος σήμερα πρέπει να είναι μπροστάρης …στους αγώνες της Εκκλησίας για την ένωση των Εκκλησιών, στους αγώνες του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την ενότητα της Ορθοδοξίας, στους αγώνες ενάντια στην καταπίεση των ομοφυλοφίλων …». 

Ο κ. Μπουγάς παίζει εν ου παικτοίς. Αν εννοεί αγώνες της Εκκλησίας τα διαδραματισθέντα πέρυσι στο Κολυμβάριο Χανίων ΔΕΝ μας βρίσκει σύμφωνους. Ή υπάρχει η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως (δηλαδή η Ορθόδοξη) ή θεωρούμε πως ΔΕΝ υπάρχει πλέον και τον τίτλο τον απονέμουμε αφειδώς και στον Πάπα, και στον κάθε Προτεστάντη από τους Λουθηρανούς μέχρι τους Άμις, τους Αντιτριαδικούς και τον Στρατό της Σωτηρίας, και στους Παλαιοκαθολικούς, και στους Μονοφυσίτες όλων των αποχρώσεων, και στους Νεστοριανούς κ.ο.κ.

Πώς να μην έχει πάρει φόρα ο εν λόγω κύριος, όταν στο Κολυμβάριο διακηρύχθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο (με το Άρθρο 6) ότι αποδεχόμαστε τον όρο «ετερόδοξες Εκκλησιές και Ομολογίες»; Πού βλέπει ο κος Μπουγάς τους αγώνες για την ενότητα της Ορθοδοξίας; Μήπως του διαφεύγει τελείως ότι πέρυσι στο Κολυμβάριο η γνώμη τεσσάρων ολοκλήρων Εκκλησιών αγνοήθηκε παντελώς και προκλητικά, για να «περάσουν» πάση θυσία οι οικουμενιστικές μεθοδεύσεις που ετοιμάζονταν από καιρό; 

Όσον αφορά δε το θέμα της ομοφυλοφιλίας ας κάνει τον κόπο να μελετήσει τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής γι΄αυτό. Η «πολιτική ορθότητα» μπορεί να επιβάλλει τις «παρελάσεις υπερηφανείας» και την καταξίωση της ανομίας κι οι αντίχριστοι νομοθέτες να τις προστατεύουν, αλλά για το χριστιανό «κρείσσων εις ποιών το θέλημα του Κυριου ή μύριοι παρανομοι». Τότε ίσως καταλάβει προς τα πού πρέπει να στραφεί ο αγώνας κι η αγωνία των θεολόγων του σήμερα. Ειδάλλως «ευχών χρεία».