Ο ΑΡΧΟΝΤΟΑΓΙΟΣ ΝΕΟΑΤΛΑΝΤΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ ΣΦΥΡΟΚΟΠΕΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ:

Ο ΑΡΧΟΝΤΟΑΓΙΟΣ   ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ 

ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ 

ΣΦΥΡΟΚΟΠΕΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ: 

Επι τη ιερα μνημη του σημερα εορταζομενου Αρχοντοαγιου ΝΕΟΑΤΛΑΝΤΑ Ιουστινου Ποποβιτς δημοσιευουμε εξοχως ενδιαφερον μερος προφητικου αρθρου του 1977 περι την Μελετωμενην Μεγαλην Συνοδον της Ορθοδοξιας που εσταλη ως Υπόμνημα προς την Σύνοδον της Ιεραρχίας της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Να εχουμε την ευχη του και την ευλογια του να αγωνιζομεθα για την Παναχραντο Ορθοδοξια μας, που οι συγχρονοι Λυκοποιμενες την προδιδουν και την ριπτουν ως βοραν εις τα βρωμικα στοματα των ΧΟΙΡΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ.




Διέβλεπε ο όσιος, με τον θείο φωτισμό που διέθετε, ότι δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την σύγκληση μιας Οικουμενικής Συνόδου, επειδή ήδη από την εποχή εκείνη κυριαρχούσε ο Οικουμενισμός σε όλες σχεδόν τις τοπικές Εκκλησίες και επομένως, εάν πραγματοποιείτο, δεν θα ήταν Σύνοδος αγίων Πατέρων, αλλά μια Ψευδοσύνοδος Οικουμενιστών αρχιερέων. 
Εάν λοιπόν οι τότε περιστάσεις ήταν κατά την εκτίμηση του αγίου ακατάλληλες, τι θα έλεγε άραγε, αν ζούσε σήμερα, όπου η θύελλα της Αιρέσεως του Οικουμενισμού έχει σαρώσει τα πάντα και έχει λάβει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις σε σχέση με την εποχή εκείνη;  
Εγραφε: Η παρούσα στιγμή είναι η πλέον ακατάλληλος εις την ιστορίαν της Εκκλησίας μας.
Αναφερόμενος ο άγιος στον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη κυρό Αθηναγόρα αναφέρει τα εξής συγκλονιστικά και συγχρόνως αποκαλυπτικά:  

Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως; 
Αυτός με την νεοπαπιστικήν συμπεριφοράν του εις τους λόγους και εις τας πράξεις σκανδαλίζει επί μίαν ήδη δεκαετίαν τας Ορθοδόξους συνειδήσεις, αρνούμενος την μοναδικήνκαι πανσωστικήν Αλήθειαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας και πίστεως, αναγνωρίζων τας Ρωμαϊκάς και άλλας αιρέσεις ως ισοτίμους με την αλήθειαν, αναγνωρίζων τον Ρωμαίον Άκρον Ποντίφηκα με όλην την δαιμονικήν αντιεκκλησιαστικήν υπερηφάνειάν του. 
Και προετοιμάζει με αυτοκτονική ταχύτητα και επιπολαιότητα, κατά το παράδειγμα του Βατικανού, αυτήν την ιδικήν του λεγομένην ‘Μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον’ όχι όμως με το βασικόν ευαγγελικόν και αγιοπαραδοσιακόν θέμα της σωτηρίας του ανθρώπου και του κόσμου, αλλά με καθαρώς σχολαστικο-προτεσταντικήν θεματολογίαν. 
Την προετοιμάζει μάλιστα εις τον πύργον της Βαβέλ του συγχρόνου αναρχικού και μηδενιστικού κόσμου άνευ της συμμετοχής των πραγματικών Ορθοδόξων ομολογητών, φορέων της Ορθοδόξου πίστεως, Θεολογίας, Παραδόσεως και Εκκλησιαστικότητος. 
Τον τελευταίον καιρόν  αυτός έχει γίνει πηγή αναρχισμού και μηδενισμού εις τον Ορθόδοξον κόσμον.  
Οι Αγιορείται δικαίως τον ονομάζουν αιρετικόν και αποστάτην εις τας επιστολάς των, τας απευθυνομένας προς αυτόν ανοικτώς διά του τύπου….