Ομολογία

"Σώσον, Κύριε, τον Λαόν Σου, και

ευλόγησον την κληρονομίαν Σου." 

  

του Αποτειχισθεντος Θεολογου Νικολαου Πανταζη

Αναρωτιέμαι, είμαστε πράγματι κληρονομία Του όταν ευλογούμε όσα ευλογούν οι Οικουμενιστές και δεν αναθεματίζουμε όσα αναθεματίζουν οι Οικουμενικές Συνόδοι και οι Άγιοι Πατέρες;

Και τι θα κληρονομήσουμε στα παιδιά μας; Οικουμενισμό; Ένωση; Συμβιβασμό; Συμπόρευση; - Να τα' χετε καλά με όλους και λόγια καλά σε όλους για όλα τα θέματα; Να υπακούτε στους επισκόπους έστω και όταν αυτοί ανυπακούν στον Παντοκράτορα Κύριο που μας διατάζει να "εξέλθουμε εκ μέσου αυτών και να αφοριστούμε;"  Και θέλουμε Πρόσωπο Θεού να δούμε;

Και τί περιμένουμε; Για να μας αφορίσουν; Και μετά τί; Θα Αποτειχιστούμε; Θα συνεχίζουμε μαζί τους να κοινωνούμε και να επικυρώνουμε την εξουσία τους επί της ζωής μας, της κοιμήσεώς μας και της αθανάτου ψυχής μας; Μας την εξαγόρασε ο Χριστός ή ο Βαρθολομαίος; Σταυρώθηκε για μας ο πνευματικός ή ο Βασιλεύς της δόξης; Και ποιά δόξα επιζητούμε; Τη δική μας, των ανθρώπων ή του Θεού;

Αλήθεια, ποιού Θεού; Των Ζηλωτών, των Γερόντων, των Οικουμενιστών; Του "Παναγιωτάτου" Πάπα ή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και τους Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Επισκόπου Θεσσαλονίκης ο οποίος διέκοψε τη Μνημόνευση και δεν κοινωνούσε με άλλους συνεπισκόπους που Μνημόνευαν τον Πατριάρχη τους Καλέκα και αναθεματίστηκε από τον Πατριάρχη και κατηγορήθηκε βάναυσα από τους τότε δουλοπρεπείς ιερείς και πωρωμένους θεολόγους ως "εκτός" της Εκκλησίας και έξω της Κιβωτού...

Ποιανού, πείτε μου, ποιανού όμως έχουμε σήμερα την Εικόνα και τιμούμε, του Αγίου Γρηγορίου ή του Πατριάρχη Καλέκα; Και ποιανού Εικόνα έχουμε στα σπίτια μας, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ή του Μασώνου Χρυσοστόμου Σμύρνης; Και ποιός ευθύνεται για αυτό το έγκλημα; Πάντοτε οι άλλοι... Όχι εμείς, όχι οι πνευματικοί μας. Βέβαια. Εμείς εξαιρούμαστε. Οι άλλοι πάντα φταίνε.

Στην Ορθοδοξία, δεν πρέπει να "θεοποιούμε" ή Αλάνθαστο να θεωρούμε κανένα, ούτε τους πνευματικούς μας. Όπως έλεγε ο άγιος Γέροντας Παϊσιος, πρέπει όλοι μας να περνάμε από το αυστηρό κόσκινο των Αγίων Πατέρων και να εξετάζουμε εάν συμβαδίζει η διδασκαλία και στάση μας με τη δική τους. Η Ψευδο-ένωση επί θύραις. Ο Πάπας επί Παναγίου Τάφου, το εστεμμένον θηρίον μνημονεύτηκε ως Παναγιώτατος από Ωραίας Πύλης του Κεντρικού της Οικουμένης Πατριαρχικού Ναού. Οι συμπροσευχές όχι πληθαίνουν μα οργιάζουν και σε λίγο οι δαιμονισμένοι Τζιχαντιστές τα κεφάλια μας θα σφάζουν!! Και ο "Πράσινος" Πατριάρχης μοιράζει "άγια και ιερά Κοράνια" τα οποία διατάζουν αυτούς τους βάρβαρους αποκεφαλισμούς!

Και όλα αυτά, εμείς τα ανεχόμαστε, και συμβιβαζόμαστε επειδή ο διάβολος μας έπεισε, "και καλά" μας κατάφερε να φοβώμαστε τα σχίσματα των Παλαιοημερολογητών! Γι αυτό καθόμαστε στη άνεση της φωλίτσας μας και κάνουμε αγία υπομονή "άχρι καιρού", γενόμενοι φανατικοί οπαδοί της Νέας Αιρέσεως του Αχρικαιριτισμού. "Μη κάνουμε, σου λέει, σχίσμα". Και οι Άγιοι Πατέρες που μας διαβεβαιώνουν πως οι Αποτειχίζοντες "ου σχίσματι την ένωσιν των εκκλησιών κατέτεμον" που πάνε, περίπατο; Ή μήπως είναι αυτά φανατισμοί του χθες, κι αν θες, οι Μεταπατερικοί έχουν τώρα τα γένια και τα χτένια;

Και έτσι, σήμερα, το "Δι΄ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών" μετατράπηκε σε "Δι' ευχών των αγίων ηγουμένων ημών" οι οποίοι ενώ, ήταν είναι και θα είναι κατά πάντα σεβαστοί και λιαν αγαπητοί, όμως η αγάπη μας και η τιμή προς τους Θεοφόρους Αγίους μας Πατέρες, ποτέ δεν πρόκειται να αντικατασταθεί με την τιμή προς τους Ηγουμένους. Και όταν οι δύο αυτές τιμές συμβεί να συγκρούονται, δίως άλλη σκέψη, η καριδά μας, η σκέψη μας, η βούλησή μας, η ζωή μας, ο αγώνας μας και η εν γένει στάση μας πρέπει να περιστρέφεται αποκλειστικά και μόνο γύρω από την Διαχρονική Αλάνθαστη Διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, ειδ' άλλως Λαός του Θεού που ξεχνά την Ιστορία του και πετά τους Κανόνες Διακοπής Μνημονεύσεως και Αποτειχίσεως στης λήθης το συρτάρι, είναι υποχρεωμένος να ξαναζήσει Ματ, Αρσενοκοίτας Επισκόπους, "αγιοποίηση" Μασόνων, Μνημόνευση του Πάπα, Συνοδική ευλογία του Αντιρατσιστικού Νόμου, προώθηση του μικροτσίπ από "πνευματικούς" και υποδοχή του Αντιχρίστου εκ των πλανηθέντων εκλεκτών.

Εφ' όσον κοιμώμαστε, αγαπολογούμε και καινοτομούμε στα περί Πίστεως και περί αποκλειστικής Οδού αντιμετωπήσεως της Παναιρέσεως, εφ' όσον αγνοούμε τους Πατέρες, απορρίπτουμε την Εν Αγίω Πνεύματι Απομάκρυνση και πεισματικά, ηθικολογικά, ευσεβίστηκα αναγνωρίζουμε τους ψευδο-επισκόπους και Λυκο-ποιμένας ως Ποιμενάρχες μας "εις τόπον και εις τύπον Χριστού, τότε μην περιμένουμε καμία αλλαγή στο Εκκλησιαστικό.

Φτάνει ο Χαρτοπόλεμος! Τέρμα ως εδώ. Το "εσύ" και το "εγώ", αν γίνει "Εμείς" και σε Ναούς των Οικουμενιστών κανέναν πιστό δεν δεις, τότε ανάμενε Θαύματα κυριολεκτικά, πρόσμενε Ανάσταση και Αναγέννηση Νέων Πατερικών Μορφών που θα συγκαλέσουν Αληθή Ορθόδοξη Σύνοδο, που θα καταδικάσουν επισήμως τον Οικουμενισμό και θα εκδιώξουν τη Σφενδόνη τη του Πνεύματος τους Αιρεσιάρχες, που θα Υψώσουν κέρας Χριστιανών Ορθοδόξων και θα εξυψώσουν τον Σταυρόν του Κυρίου όπως ακριβώς στην πρώτη, πρώιμη και Ιστορική, Πατριαρχική Υψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού!

Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης αλλά και φύλαξ πάντων των πιστών εκ της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού. Αν σταυρώσουμε την Κοινωνία μας με Οικουμενιστές και θυσιάσουμε την ιδιωτική, εγωϊστική μυστηριακή μας ζωή ένεκα διωγμού της Πίστεως και απαρνήσεως του μολυσμού που κηρύττουν οι Άγιοι Πατέρες, τότε θα δούμε καλύτερες, αγιότερες και Ορθοδοξότερες ημέρες.

"Νυν υπέρ πάντων Αγών." Διώκεται ανελέητα η Αγία μας Ορθόδοξη Πίστη. Κηρύσσεται δημοσίως, "γυμνή τη κεφαλή", η Παναίρεση η Φρικτή του Οικουμενισμού και μεις περιμένουμε να δούμε πρώτα παπικό σκυλί, στην ωραία πύλη, αφού δοθηκαν πλέον "τα άγια τοις κυσί", προς τί η πλάνα αυτή, αχρικαιρίτικη αναμονή; Προς τί η πειθώ σε αυτούς που απειθούν και αρνούνται να πειθαρχούν στον Τριαδικό μας Θεό ενώ προσελκύουν την "ποιούσαν την γη τρέμειν" οργή Του;

Εάν οι Θεομηνίες δεν μας ευαισθητοποιούν, τότε ας αναλογιστεί ο καθένας μας την ευθύνη τη προσωπική που φέρει, ως προς την στάση και αντιμετώπισή μας έναντι των συγχρόνων αιρετικών εκκλησιαστικών ηγετών. "Σταυρέ Πανσεβάσμιε, καθαγίασον ημών, τας ψυχάς και τα σώματα, τη δυνάμει σου!"

ΔΙ' ΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΗΜΩΝ!