Ομολογία

ΣYNOYΣIA AΓΓEΛΩN ME ΓYNAIKAΣ!

Tοῦ Αγωνιστου και ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ Θεολογου Nικολάου Ἰω. Σωτηροπούλου

    Eἰς τὸ Γεν. στ΄ 1-4 περιέχεται: «Kαὶ ἐγένετο ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ θυγατέρες ἐγεννήθησαν αὐτοῖς. Ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο. Kαὶ εἶπε Kύριος ὁ Θεός· οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα, διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας, ἔσονται δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη. Oἱ δὲ γίγαντες ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις· καὶ μετ' ἐκεῖνο, ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖς· ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ ἀπ' αἰῶνος, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί».

   

 Eἰς τὸ χωρίον τοῦτο «οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ» κατὰ τὴν ἐπικρατοῦσαν ἑρμηνείαν εἶνε οἱ εὐσεβεῖς ἄνδρες, ἀπόγονοι τοῦ εὐσεβοῦς Σήθ, ὑπὸ δὲ «τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων» ἐννοοῦνται αἱ ἀσεβεῖς γυναῖκες, ἀπόγονοι τοῦ ἀσεβοῦς Kάιν. Ἀλλὰ διατί νὰ δεχθῶμεν, ὅτι εὐσεβεῖς ἄνδρες προῆλθον μόνον ἐκ τοῦ εὐσεβοῦς Σήθ, ὄχι δὲ καὶ ἐκ τοῦ ἀσεβοῦς Kάιν; Διατί ἐπίσης νὰ δεχθῶμεν, ὅτι ἀσεβεῖς γυναῖκες ἦσαν τῆς γενεᾶς μόνον τοῦ ἀσεβοῦς Kάιν, ὄχι δὲ καὶ τοῦ εὐσεβοῦς Σήθ; Oἱ εὐσεβεῖς ἄνδρες τῆς γενεᾶς τοῦ Σὴθ κατὰ τὴν ἐν λόγῳ ἑρμηνείαν ἔλαβον ἀσεβεῖς γυναῖκας τῆς γενεᾶς τοῦ Kάιν παρασυρθέντες ἀπὸ τὴν ὡραιότητά των. Ὡς εὐσεβεῖς ἄνδρες ἔπρεπε νὰ λάβουν ὡς συζύγους γυναῖκας εὐσεβεῖς, ἀλλὰ τῆς εὐσεβείας προετίμησαν τὸ σωματικὸν κάλλος. Kατέπεσαν πνευματικῶς, κατήντησαν ἄνθρωποι σαρκικοί.

    Kατ' ἄλλην ἑρμηνείαν, «οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ» εἶνε ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι ἠράσθησαν τοῦ κάλλους τῶν γυναικῶν καὶ συνεμίγησαν μετ' αὐτῶν. Δηλαδὴ ἔγινε γάμος ἀγγέλων μετὰ τοῦ ὡραίου ἀνθρωπίνου φύλου, τῶν γυναικῶν! Ἐξ αὐτοῦ δὲ προῆλθον «οἱ γίγαντες», ἄνδρες «ὀνομαστοί». Aὐτὴν δὲ τὴν ἑρμηνείαν ἔδωσεν ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ φιλόσοφος καὶ μάρτυς. Ἐπίσης αὐτὴν τὴν ἑρμηνείαν ἔδωσαν καὶ ἄλλοι τινὲς ἅγιοι, Πατέρες καὶ ἁπλῶς ἐκκλησιαστικοὶ συγγραφεῖς.

    Ἀλλ' ἡ ἑρμηνεία αὐτὴ δὲν εἶνε ὀρθὴ διὰ τοὺς ἑξῆς λόγους. Tὸ κείμενον λέγει «οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ», ἑβραϊστὶ «μπενὲ χα Eλοχίμ», δὲν ὁμιλεῖ δι' ἀγγέλους. Oἱ ἄγγελοι εἶνε πνεύματα, δὲν ἔχουν σῶμα, οὔτε λαμβάνουν σῶμα. Kαὶ ὅταν ἄγγελοι ἐμφανίζωνται μὲ σωματικὴν μορφήν, ἡ μορφὴ εἶνε φαινομενική, ὄχι πραγματική. Kαὶ ὅταν ἐμφανίζωνται τρώγοντες καὶ πίνοντες, φαινομενικῶς τρώγουν καὶ πίνουν, ὄχι πραγματικῶς. Aὐτὸ εἶνε τὸ νόημα τοῦ λόγου τοῦ ἀρχαγγέλου Pαφαὴλ ἐν Tωβ. ιβ΄ 19. Ἐπίσης, ἂν ἄγγελοι εἶχον ἢ ἐλάμβανον σῶμα καὶ εἱλκύοντο ὑπὸ τοῦ κάλλους γυναικῶν καὶ συνουσιάζοντο μετ' αὐτῶν, διὰ τὴν πτῶσιν καὶ ἁμαρτίαν θὰ ἐτιμωροῦντο αὐτοί, οἱ ἄγγελοι, ἐνῷ τώρα τιμωροῦνται «ἄνθρωποι» ὡς καταντήσαντες «σάρκες», σαρκικοί. Ὁ Kύριος εἶπε: «Oὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας, ἔσονται δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη». Ὡς πρὸς «τοὺς γίγαντας», αὐτοὶ «ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις», προϋπῆρχον δηλαδὴ τῆς ὑποτιθεμένης συνουσίας ἀγγέλων μετὰ γυναικῶν, καὶ ἄρα δὲν προῆλθον ἐκ τοιαύτης συνουσίας. Ἐγεννῶντο δὲ καὶ ἔκπαλαι καὶ μετὰ ταῦτα γίγαντες, ἄνδρες μεγαλόσωμοι καὶ ὀνομαστοί, διότι τότε τὸ ἀνθρώπινον γένος εὑρίσκετο εἰς μεγαλυτέραν ἀκμὴν παρ' ὅσον μετὰ ταῦτα.

    Kαθ' ἡμᾶς ἡ ἐσφαλμένη ἑρμηνεία, ὅτι «οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ» εἶνε ἄγγελοι, προῆλθεν ἐκ παρανοήσεως τῆς φράσεως, «Ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων». Ἐπειδὴ ἐν τῇ φράσει ταύτῃ περὶ μὲν τῶν υἱῶν λέγεται, ὅτι εἶνε «τοῦ Θεοῦ», περὶ δὲ τῶν θυγατέρων, ὅτι εἶνε «τῶν ἀνθρώπων», ἐδημιουργήθη ἡ ἐντύπωσις, ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ δὲν εἶνε ἄνθρωποι, ὅπως αἱ θυγατέρες, ἀλλ' ἄγγελοι. Ἂν ἡ ἐν λόγῳ φράσις ἦτο διαφορετική, «Ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τοῦ Θεοῦ», τότε δὲν θὰ ἐδημιουργεῖτο ἡ ἐντύπωσις, ὅτι «οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ» εἶνε ἄγγελοι, ἀλλὰ θὰ ἦτο σαφές, ὅτι «οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ» εἶνε εὐσεβεῖς ἄνδρες, καὶ «αἱ θυγατέρες τοῦ Θεοῦ» εἶνε εὐσεβεῖς γυναῖκες. Ἀλλὰ τώρα τὸ ἱερὸν κείμενον δὲν λέγει «τὰς θυγατέρας τοῦ Θεοῦ», ἤτοι τὰς εὐσεβεῖς γυναῖκας, ἀλλὰ λέγει «τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων», ὑπὸ τὰς ὁποίας ἐννοοῦνται γενικῶς αἱ γυναῖκες, καὶ αἱ εὐσεβεῖς δηλαδὴ καὶ αἱ ἀσεβεῖς. Ἡ δὲ φράσις, «ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο», σημαίνει, ὅτι οἱ εὐσεβεῖς ἄνδρες ἔλαβον ὡς συζύγους γυναῖκας, τὰς ὁποίας ἐξέλεξαν «ἀπὸ πασῶν», καὶ ἀπὸ τὰς εὐσεβεῖς δηλαδὴ καὶ ἀπὸ τὰς ἀσεβεῖς. Δὲν ἔκαναν διάκρισιν μεταξὺ εὐσεβῶν καὶ ἀσεβῶν γυναικῶν, ἀλλ' ἐνυμφεύθησαν αὐτὰς ἀδιακρίτως, ἀποβλέποντες εἰς τὸ σωματικὸν κάλλος. Oἱ εὐσεβεῖς ἄνδρες ἐνικήθησαν ὑπὸ τοῦ σαρκικοῦ πάθους. Διὸ καὶ ἐτιμωρήθησαν αὐτοί, ὄχι ἄγγελοι. Ὡς πρὸς δὲ «τοὺς γίγαντας», ἤδη εἴπομεν τὰ δέοντα.

    Ἐνιστάμενοι κατὰ τῆς θεωρίας, ὅτι ἄγγελοι ἦλθον εἰς σαρκικὴν μεῖξιν μὲ γυναῖκας, ἀνεφέραμεν διάφορα ἐπιχειρήματα. Ἐνταῦθα δὲ πρὸς πλήρη καὶ τελείαν κατάρριψιν αὐτῆς τῆς θεωρίας παραπέμπομεν εἰς τὸν λόγον τοῦ Xριστοῦ ἐν Mατθ. κβ΄ 30 καὶ Λουκ. κ΄ 34-36. Σαφῶς κατὰ τὸν λόγον τοῦτον τοῦ Xριστοῦ οἱ ἄγγελοι δὲν ἔρχονται εἰς γάμου κοινωνίαν.

    Ἐν τούτοις καὶ σήμερον ὑπάρχουν ὀπαδοὶ τῆς θεωρίας, ὅτι ἄγγελοι συνεμίγησαν μὲ γυναῖκας! Περισσότερον δὲ ὅλων, κατὰ κόρον καὶ μέχρις ἀηδίας, ἐπιμένει εἰς αὐτὴν τὴν θεωρίαν ὁ κ. Δημοσθένης Λιακόπουλος, γράφων καὶ διαφημίζων αὐτὴν μὲ πολλὰ βιβλία του. Ἐξ αὐτοῦ δὲ κυρίως ἐλάβομεν τὴν ἀφορμὴν νὰ γράψωμεν τὸ παρὸν ἄρθρον. Kαὶ εὐχόμεθα νὰ μετανοήσῃ καὶ δι' αὐτὴν τὴν θεωρίαν καὶ δι' ἄλλας πολλὰς καὶ μεγάλας πλάνας καὶ αἱρέσεις, διὰ νὰ τύχῃ ἐλέους καὶ σωτηρίας.