Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Λαοι και εθνη υποκλιθειτε,
προ του Γιγαντιου Επισκοπου
της Ορθοδοξιας.

===================

Σε εικονες

ολη η διαδρομη και το μαρτυριο

του Μεγαλομαρτυρα αγιου

Ιωαννου του Χρυσοστομου




Ολη η βασανιστικη διαδρομη του που επιλεχθηκε απο τους ραδιουργους εχθρους του αρχιερεις και ιδιαιτερα του τερατωδους Θεοφιλου Αλεξανδρειας.

Κατα την παραμονη του στα Κομανα χειροτονουσε επισκοπους, πρεσβυτερους και διακονους και βαπτιζε και κατηχουσε πολλους ειδωλολατρες της περιοχης," πληθος αναριθμητον".


Το κενοταφιο στον ναο των Κομανων.


Ο σημερινος ναος του αγιου Ιωαννου του Χρυσοστομου στα Κομανα του Ποντου οπου αφησε ο μεγαλομαρτυρας αγιος την τελευταια του πνοη.
























Σας μεταφερουμε την μεγαλοπρεπεστατη περιγραφη της υποδοχης των αγιων λειψανων του Μεγαλομαρτυρα αγιου, του αθανατου χρυσανθρωπου Χρυσοστομου.
Προσπαθειστε να φαντασθειτε το ΥΠΕΡΘΕΑΜΑ ΑΥΤΟ που θελγει την φαντασια μας.



Υστερα απο 30χρονια


Δοθηκε αμεσως εντολη να μεταφερουν το σωμα του εξοριστου στην Κωνσταντινουπολι και να το αποθεσουν στο ναο των αγιων Αποστολων.
Ο Χρυσοστομος αφησε το εκκλησακι του αγιου Βασιλισκου, οπου αναπαυοταν εδω και τριαντα χρονια.
Το φερετρο που περιειχε τα λειψανα του, μεταφερθηκε απο πολη σε πολη ως τη Χαλκηδονα μεσα απο αναριθμητη συρροη λαου, ιερεων και μοναχων.
Στη Χαλκηδονα τον περιμενε η αυτοκρατορικη τριηρης μεγαλοπρεπα στολισμενη.
Ο αυτοκρατορας δεν θελησε να παραλαβει την ιερα παρακαταθηκη καποιο αλλο πλοιο.

Ολη η πολη ηταν εκει.
Ο αυτοκρατορας, η συγκλητος, οι πρωτοι αρχοντες, οι ανωτεροι αξιωματικοι.
Κι η θαλασσα καλυφθηκε απο αμετρητα πλοια και καίκια γεματα κοσμο και φωταγωγημενα με πυρσους.
Ειχε ηδη βραδυασει.

Απο τον στομιο του Ευξεινου ποντου ως την Προποντιδα θα μπορουσε κανεις να νομισει οτι η θαλασσα ηταν ξηρα, ετσι εκφραζονται οι ιστορικοι.

================

ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΜΗΣΕΣ

ή ΑΤΙΜΑΣΕΣ

ΤΟΝ ΑΓΙΟ;



Σήμερα η Εκκλησία του Χριστού επί της γής, γιόρτασε την μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Γιγαντιαίου Πατρός και Διδασκάλου.
Πολλοί αρχιερείς ονομάζονται Χρυσόστομοι, και καποιοι από αυτούς είναι Αισχρόστομοι.
Δεν έχουν καμμία απολύτως σχέσι με τον Μεγάλο Αγιο.
Και οι περισσότεροι αρχιερείς, δεν έχουν καμμία απολύτως ομοιότητα με τον Αγιο.
Μάλλον με τους εχθρούς του Αγίου είναι όμοιοι και απαράλλακτοι.
Αναρωτιέμαι, αφού δεν μοιάζουν με τον Αγιο και δεν μιμούνται τον Αγιο, γιατί γιορτάζουν τον Αγιο;

Η ιστορία του Αγιου Χρυσοστόμου, επαναλαμβάνεται στην εποχή μας.
Και ολοι οι σημερινοί αρχιερείς είναι, είτε ηθικοί αυτουργοί, είτε συνένοχοι, στην αγρια καρατόμησι του Αγίου Χρυσόστόμου.
Και αλήθεια, γιατί;
Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος καρατομήθηκε και κατακρεουργήθηκε αγρίως και βαναύσως, από τους αρχιερείς και τους πρεσβυτέρους της εποχής του.
Είναι ψέμμα πελωρίων διαστάσεων ότι διώχθηκε, από τα εκτελεστικά όργανα, τον βασιλιά και την βασίλισσα.
Από τους ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ διώχθηκε και από αυτούς κατακρεουργήθηκε.
Το ομολογεί αυτό η ίδια η βασίλισσα Ευδοξία και μάλιστα σε γραπτό κείμενό της απευθυνόμενο πρός τον Χρυσόστομο.

Η ιστορία σήμερα επαναλαμβάνεται.
Αυτοί οι αρχιερείς που πήγαν σήμερα να γιορτάσουν τον Αγιο, μάλλον ανήκουν και θα επαιρναν το μέρος των αφριζόντων αντιπάλων του Χρυσοστόμου.
Εκείνου του ραδιούργου και χρυσομανούς κακότατου και εμπαθέστατου Θεοφίλου πατριάρχου Αλεξανδρείας, του ζηλόφθονος Σεβηριανού Γαβάλων και των άλλων λυσσωδών και φθονερών εχθρών του.
Και οι σημερινοί αδελφοκτόνοι πατριάρχαι και αρχιεπίσκοποι και αρχιερείς - σήμερα με διαφορετικά ονόματα - είναι όμοιοι με εκείνους.
Η δική μας καρδιά και τα δικά μας τα μάτια έτσι τους βλέπουν και αυτά βλέπουν καλύτερα γιατί τους περάσαμε από την Κρισάρα της εκκλησιαστικής μας ιστορίας και ζωής.

Ποιός από τους σημερινούς αρχιερείς πήρε το μέρος των ΔΩΔΕΚΑ μητροπολιτών που σφαγιάσθηκαν σαν αρνιά και σαν κριάρια;

Πόσοι από τους σημερινούς αρχιερείς υπερασπίστηκαν και αγωνίσθηκαν για την αποκατάστασί τους οταν ζούσαν οι τρείς τελευταίοι εναπομείναντες από τους δώδεκα, Λαρίσης Θεολόγος, Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνος, και Αττικής Νικόδημος;

Πόσοι από τους σημερινούς αρχιερείς μίλησαν, φώναξαν, διαμαρτυρήθηκαν, για την αποκατάστασι του εναπομείναντος Κανονικού μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ, όταν εγινε τελευταία συζήτησι στην περισυνή σύνοδο του Οκτωβρίου;

ΟΥΔΕΙΣ, ή σχεδόν ουδείς.
ΟΛΟΙ τους ενέδωσαν είς τον πρωτοφανή εμπαιγμό της συνωμοτούσας Τρόϊκας Ιερωνύμου-Ζακύνθου και εί τινος άλλου ραδιούργου εμπαίκτου...
Ιδού η ενοχή ΟΛΩΝ.
Ιδού και η καταδίκη ΟΛΩΝ.
Που θα έλθη οπωσδήποτε, θάττον ή βράδιον.

Πόσοι από τους σημερινούς αρχιερείς φώναξαν και φωνάζουν γιά τον αγιο μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης ΑΡΤΕΜΙΟ που τον σφαγίασαν αδίκαστο και αναπολόγητο οι Σέρβοι Κάϊν στην ΛΗΣΤΡΙΚΗ Σύνοδο του Βελιγραδίου;

Και πόσοι αντέδρασαν στην τυφλή επιδοκιμασία του σταλθέντος κειμένου του...Αχυρένιου της Σερβίας, υπό του ...Αχυρένιου της Ελλάδος Ιερωνύμου Λιάπη, κατά των καταγεγραμμένων εις αυτό αντίθεων και εγκληματικών πράξεων της ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ συνοδου του Βελιγραδίου;

Δεν είναι, λοιπόν, μαθηματικά βέβαιο ότι τα ίδια θα επρατταν και εναντίον του λυσσωδώς καταδιωκομένου υπό των προγόνων τους, αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου;
Βεβαιότατα, ΝΑΙ.
Τότε γιατί πήγαν να τον γιορτάσουν;
Εις κενόν εκοπίασαν.
Δεν γιόρτασαν τον Αγιο.
Εθλιψαν τον Αγιο, στενοχώρησαν τον Αγιο, ατίμασαν τον Αγιο.

Και εσύ ο "λαός του Θεού" ο χριστώνυμος.
Και εσύ σήμερα πήγες στους ναούς γιά να γιορτάσης τον Αγιο.
Τον γιόρτασες όμως, ή και εσύ τον έθλιψες και τον στενοχώρησες;
Σκέψου και κάμε την αυτοκριτική σου.

Πώς είναι δυνατόν να γιόρτασες τον Αγιο, αφού δεν έλαβες ποτέ το μέρος του Αγίου;
Οταν στον αδικο σφαγιασμό καλών επισκόπων δεν ανοιξες ποτε το στόμα σου να πης δυό λόγια συμπαράστασης στον αδικούμενο, πώς τολμάς εσύ και πάς να γιορτάσης τον Αγιο;
Αν ζούσες στην εποχή του Αγίου θα επαιρνες το μέρος των εχθρών του Αγίου, δεν θα ακολουθούσες τον Αγιο, όπως έπραξαν οι Ιωαννίται της εποχής του που υπέφεραν τα πάνδεινα και ο Αγιος τους χαρακτήριζε "αξιοθαύμαστους μάρτυρες που εξυμνούν οι αιώνες τα κατορθώματά τους".

Σύ ο σημερινός χριστιανός που πήγες να γιορτάσεις τον Αγιο πόσο συμπαραστάθηκες στον ΑΓΡΙΟ ΣΦΑΓΙΑΣΜΟ των δώδεκα μητροπολιτών;
Καθόλου ή σχεδόν καθόλου.
Την ιστορία του σφαγιασμού τους, την ακούς αδιάφορα, τελείως αδιάφορα.
Λοιπόν;
Πώς τολμάς και πάς να γιορτάσεις τον Αγιο;
Ομως βλέπω ότι διαμαρτύρεσαι.
Καθόλου να μην διαμαρτύρεσαι.
Είσαι ένοχος.
Πολύ ένοχος.

Να, υπάρχει και ένας πολύ φρέσκος ΣΦΑΓΙΑΣΜΟΣ, ενός σημερινού πραγματικού ΑΓΙΟΥ.
Πότε μίλησες γι αυτό;
Τι θέσι πήρες σ' αυτό;
Καμμία, απολύτως καμμία θέσι.
Και τότε πώς τολμάς αναίσχυντε ψευτοχριστιανέ και πάς να γιορτάσης τον Αγιο;
Ιδού το αίμα αυτού του Αγίου, του απλού και κεχαριτωμένου Σέρβου ΑΡΤΕΜΙΟΥ, ακόμα κοχλάζει και φωνάζει και κραυγάζει και διαμαρτύρεται.
Και εσύ ενώ το γνωρίζεις καλά αυτό, αδιαφορείς και σιωπάς.

Εις κενόν κεκοπίακας, χριστιανέ, κακώς μετέβης εις τον ναόν του Θεού, δεν γιόρτασες τον Αγιο Χρυσόστομο, εθλιψες, κατεθλιψες βαθύτατα τον Αγιο, στενοχώρησες τον Αγιο, ατίμασες βάναυσα τον Αγιο.
Φύγε μακρυά του, ψευτοχριστιανέ.
Φύγε.

Ο Αγιος δεν έχει καμμία απολύτως σχέσι με όλους εσάς.
Καμμία απολύτως.
Την ημέρα Εκείνη του Τρομερού Μεγαλείου, θα πη εις όλους υμάς:

ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΥΜΑΣ,

ΟΥΚ ΟΙΔΑ ΥΜΑΣ.


17 σχόλια:

  1. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

    A/

    Διαβάζουμε από τον συνοπτικό συναξαριστή τής 10ης Ιουλίου:

    «Οι Άγιοι Μύριοι (10.000) Όσιοι της Νιτρίας θανατώθηκαν με φωτιά από τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Θεόφιλο, επειδή αντιπαθούσε τον Ισίδωρο τον Πρεσβύτερο.

    Οι Άγιοι αυτοί ασκητές, κατοικούσαν μέσα σε σπηλιές και καλύβες της Νιτρίας της Αιγύπτου, και κύριο έργο τους ήταν η τήρηση των εντολών του Θεού. Ζούσαν με νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές και ήταν γύρω στις 10.000 στον αριθμό.
    Επειδή ο Άγιος Ισίδωρος, ο πρώτος απ' αυτούς, φιλονικούσε με τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Θεόφιλο για ορισμένα εκκλησιαστικά ζητήματα, που ο Θεόφιλος έφερνε αντίρρηση, γι' αυτό ο Ισίδωρος, έχοντας πίσω του την υποστήριξη των πολλών μοναχών, ήλεγχε τον Θεόφιλο.

    Τότε ο Θεόφιλος, για να εκδικηθεί τον Ισίδωρο, έστειλε κρυφά δικούς του ανθρώπους και έκαψε ζωντανούς μέσα στις Σκήτες, όλους τους συγκεκριμένους Πατέρες.»

    23ος Πατριάρχης και Πάπας Αλεξάνδρειας ήταν ο Θεόφιλος, ο οποίος θεωρείται άγιος από την κοπτική χριστιανική κοινότητα, μαθητής του Μ. Αθανασίου, θείος και διδάσκαλος του αγίου Κυρίλλου πατριάρχου Αλεξανδρείας.

    Κι όμως έκαψε και κατακρεούργησε 10 χιλιάδες μοναχούς, τους οποίους κυνήγησε με επιμονή και με λυσσαλέο πάθος.

    Λέει γι' αυτόν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος που δοκίμασε στο πετσί του τον χριστιανοφασισμό του πατριάρχη Θεόφιλου: «Ηρθε ο Αιγύπτιος (ο Θεόφιλος Αλεξανδρείας) και άρπαξε την Εκκλησία όπως ο Φαραώ την Σάρρα (Γεν. 12,10-20). Και ο μεν Φαραώ μετάνιωσε για το ανοσιούργημά του, αυτός δε ο άθλιος συνέχισε ν' αμαρτάνει και φέρθηκε σαν βάρβαρος. Εσύ ρόπαλα φέρνεις στην εκκλησία και πολεμάς εκεί όπου είναι ο τόπος της ειρήνης και αρχίζεις πόλεμο. Ούτε τον τόπο σεβάσθηκες, άθλιε και ταλαίπωρε, ούτε το αξίωμα της ιερωσύνης, ούτε το μέγεθος της εξουσίας. Το βαπτιστήριο έχει γεμίσει με αίματα. Ο βασιλιάς μπαίνει μέσα στην εκκλησία και αφήνει έξω το δόρυ και την ασπίδα, εσύ μπήκες και άρπαξες ρόπαλα. Εκείνος και τα σύμβολα της βασιλείας τ' αφήνει έξω, εσύ τα σύμβολα του πολέμου τα έφερες εδώ μέσα».....

    IK

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. B/

    Και συμπληρώνουμε:

    Mετά λέμε πως η Εκκλησία είναι νοσοκομείο και άλλες καλολογίες...
    Ποιο νοσοκομείο, αδέρφια;
    Σε ΚΡΕΜΑΤΟΡΙΟ μετατρέπεται η εκκλησιαστική διοίκηση, ενίοτε και όχι σπάνια, όταν από θεσμό διακονίας μεταλλαγεί σε εξουσιαστική δομή, εμπλακεί σε χρηματοπιστωτικά παιχνίδια (βλ. Βanca Ambrosiana), εθνικισμούς (βλ. πολέμους μεταξύ Βυζαντίου και Βουλγάρων) ή μικροκομματισμούς (ανάθεμα Βενιζέλου, Μακρονήσια κλπ)...

    Φανταστείτε να είχαμε σήμερα Πατριάρχη κάποιον που έδωσε διαταγές να δολοφονηθούν δέκα χιλιάδες άνθρωποι και μάλιστα μοναχοί ...

    Ο Θεός να φυλάει να μη σκληρύνει η καρδιά μας, γιατί έπειτα ο ταλιμπανισμός είναι «ένα τσιγάρο δρόμος», ειδικά για εμάς τους τάχα θρησκευτικούς ανθρώπους...

    Και όμως, αυτού του "άθλιου και ταλαίπωρου" Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (ανηψιού του Μ. Αθανασίου και θείου του αγίου Κυρίλλου), "του σοφού και ανδρείου το φρόνημα", ο οποίος "ετελεύτησε εν μετανοία τη ζωή του" (κατά τον άγιο Νικόδημο, Πηδάλιο, σελ. 676), οι 14 κανόνες έχουν οικουμενικό κύρος και έχουν κατακυρωθεί με τον β΄ κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής.

    IK

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ το μαστίγωμα αυτό, το σπάνιο, από την αγάπη και από την καρδιά του αγαπητού μας Οδυσσέα.

    Πώς θα συνέλθουμε αν όλοι μας χαϊδεύουν τα αυτιά;

    Και ο λαός και οι άρχοντες, κοσμικοί και εκκλησιαστικοί, να αλλάξουμε πορεία.

    Διαφορετικά:

    - Κατά τας καρδίας υμών δώσω υμίν άρχοντας

    - Κατά τον λαόν και οι άρχοντες αυτού

    - ΤΟΙΟΥΤΟΙ ΥΜΙΝ ΠΡΕΠΟΥΣΙΝ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ

    http://apotixisi.blogspot.com/2010/10/normal-0-false-false-false_30.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με αφορμή το παραπάνω άρθρο:

    Όσο αμαρτωλοί και αν είμαστε, (ας μη μας βάζει ο πονηρός τέτοιο λογισμό), αφού εμείς δεν είμαστε ζηλωτές, ας ενισχύσουμε τουλάχιστον με ένα λόγο υποστήριξης, τους ζέοντες αγωνιστές. Όλοι γνωρίζουμε έστω εξ ακοής ή από τα βιβλία και άρθρα τους, σύγχρονους ομολογητές της Ορθοδοξίας. Πικραμένοι και δεδιωγμένοι, μερικοί και αφορισμένοι, θα πάρουν κουράγιο από ένα λόγο συμπαράστασης, που θα πούμε δημόσια ή κατ' ιδίαν.

    Αν όχι, αν κοιμόμαστε ύπνον μακάριον, καλά μας τα ψέλνει ο κ.Οδυσσέας (όχι αυτός αλλά το Ευαγγέλιο και οι Πατέρες)

    ("Ούτος ο λαός τοις χείλεσί με τιμά, η δέ καρδία αυτών πόρρω απέχει απ΄ εμού. μάτην δε σέβονται με, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων").

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο Απ. Παύλος, αναθάρρησε όταν είδε τους χριστιανούς να έχουν περπατήσει εκτός πόλεως μέχρι του Αππίου φόρου και των τριών ταβερνών, για να τον προϋπαντήσουν καθώς με στρατιωτική συνοδεία μετέβαινε αιχμάλωτος στη Ρώμη.

    "Όταν ο Παύλος τους είδε ευχαρίστησε τον Θεό και πήρε θάρρος" (Πράξ).

    Πόση ανάγκη συμπαραστάσεως έχουν οι σύγχρονοι κληρικοί και λαϊκοί, διωκόμενοι σωματικά, εκκλησιαστικά ή ηθικά, οι ορθοτομούντες τον λόγον της Αληθείας. Αδελφός υπό αδελφού βασταζόμενος ως πόλις οχυρά και τετειχισμένη.

    Εμείς με ποιον συντασσόμαστε άραγε; Τον διώκτη, τον διωκόμενο ή σφυρίζουμε αδιάφορα;

    Μάλλον σφυρίζουμε αδιάφορα, είμαστε χλιαροί, το βλέπουμε ως πλειοψηφικό ρεύμα στα ιστολόγια, στα περιοδικά, στα βιβλία, στα κηρύγματα, στις ομιλίες. Καλολογίες και τίποτ' άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 1/4 Κε Ι.Κ. και δικοί μας, δεν εναπλάκησαν σε χρηματο-κτηματικά σκάνδαλα; Πατριαρχεία, Μονές, έχουν εμπλοκή (ή εμπλακή)με περιουσίες, με ιερά ακίνητα, με ιερές μπίζνες, με ...ενεργειακά πάρκα, (τουλάχιστον τα κέρδη ας είναι υπερ των απόρων). Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει ένα ποσοστό μετοχών σε τράπεζα, συμμετέχει στο Δ/Σ της και δεν ξέρω αν συνευδοκεί η Εκκλησία, όταν π.χ. ο Χριστιανός δανείζεται με 15 % (τοκογλυφικά) με πιστωτική κάρτα της συγκεκριμένης Τράπεζας, ή όταν δεν μπορεί να πληρώσει τους τόκους επί τόκων τώρα που μειώθηκαν οι μισθοί, στο στεγαστικό δάνειο, του παίρνουν το σπίτι (μετρο που προσωρινά ανεστάλη).

    Αναφέρθηκαν οι διωγμοί κατά εκκλησιαστικών, αλλά δεν αναφέρθηκε τι συγκεκριμένα κατά του ιερού Χρυσοστόμου διέπραξε ο... θεόεχθρος. Αντιγράφω από http://fdathanasiou.wordpress.com

    Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Οι 40 κατηγορίες ενός Αγίου

    Μετά ταύτα έφθασε και ο Πατριάρχης Θεόφιλος εις την Κωνσταντινούπολιν με πολύ θάρρος και πολλούς Επισκόπους, διότι τον ειδοποίησεν η βασίλισσα να μη φοβήται τα ιδικά του εγκλήματα, μόνον να ποίηση το θέλημα της, τουθ’όπερ ο Θεόφιλος ήθελεν. Έπειτα επήγεν εις την βασίλισσαν, ωμίλησε, συνεβουλεύθη και τέλος συνεφώνησε μεθ’όλων των Επισκόπων του να καθαιρέσωσι τον Άγιον. Καθ’ εκάστην ημέραν εποίουν συμβούλια, έπλεκον ψευδοκατηγορίας, επενόουν εγκλήματα, έγραφον λιβέλλους, εμελέτων την καθαίρεσιν. Εύρον δε και… πρόφασιν σκανδαλώδη, ότι τους ύβρισεν ο Άγιος εις την διδαχήν του· διότι κατ’ έκείνας τας ημέρας εδίδαξεν ό Άγιος περικοπήν εκ της Τρίτης των Βασιλειών δι’άλλην ύπόθεσιν, ένθα έλεγεν ούτω: «Φέρετε πρός με τούς ιερείς της αισχύνης, οίτινες τρώγουσιν εις τήν τράπεζαν της Ιεζάβελ, να τους είπω ώσπερ ό Προφήτης Ηλίας: «Εως πότε θα είσθε χωλοί και κατά τους δύο πόδας; εάν είναι θεός ο Βάαλ, «πορεύεσθε οπίσω αυτού» (Γ’ Βασιλ. ιη’, 21)· εάν δε δια σας θεός είναι ή τράπεζα της Ιεζάβελ, τότε φάγετε και εξεμέσατε».
    Αυτούς τούς λόγους ώς ήκουσαν εκείνοι, εύρον αιτίαν ότι τούς εχαρακτήρισεν ως ιερείς της αισχύνης, την δε βασίλισσαν έλεγον οτι την είπεν Ιεζάβελ, προσέθετον δε και άλλα περισσότερα αφ΄ εαυτών και τα ανέφεραν προς τον βασιλέα, παρακινούντες αυτόν προς οργήν. Ταύτα ακούων ο βασιλεύς Αρκάδιος, και βλέπων τους Αρχιερείς, μετέβαλε την ευλάβειαν, την οποίαν είχε πρότερον εις τον Άγιον και έδωσε πάσαν εξουσίαν εις τον Θεόφιλον και τους περί αυτόν Επισκόπους να εξετάσωσι τα κατά του Αγίου επιφερόμενα εγκλήματα· εύρε δε ο έτοιμος εις πάσαν κακίαν Θεόφιλος δυο Διακόνους καθηρημένους υπό του Αγίου, τον μεν ως μοιχόν, τον δε ως φονέα· αυτός τους συνεχώρησε, και τους έβαλε να γίνωσι κατήγοροι τού Αγίου. Έγραψε δε και εγκλήματα και τους τα έδωκε να κατηγορήσωσι τον Άγιον, τα όποια ουδέν ίχνος αληθείας είχον, άλλ’ ήσαν πλήρη ψεύδους και συκοφαντίας. Απετελείτο δε το κατηγορητήριον τούτο από τεσσαράκοντα κεφάλαια, άτινα διελάμβανον τά έξης:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 2/4 Οι κατηγορίες του Θεόφιλου κατά του Ιωάννη Χρυσοστόμου

    α’ Ότι έδειρε νέον τινά ονόματι Ευλάβιον, τον υιόν του Διακόνου Ιωάννου, όστις ήτο κατήγορος του Αγίου·
    β’ ότι άλλος τις Μοναχός, Ιωάννης και αυτός, τη αδεία τού Χρυσοστόμου εδάρθη και εσύρθη και σίδηρα εφόρεσεν ως δαιμονίων
    γ’ ότι επώλησε πολλά κειμήλια της Εκκλησίας
    δ’ ότι επώλησε τά μάρμαρα της Αγίας Αναστασίας, τα όποια είχε χαρίσει ό Νεκτάριος δια στρώσιν της Εκκλησίας
    ε’ ότι υβρίζει τους Κληρικούς άτιμους και διεφθαρμένους
    στ’ ότι τον Άγιον Επιφάνιον έλεγε φλύαρον και δαιμονιώντα
    ζ’ ότι επεβουλεύθη άνθρωπόν τινα Σεβηριανόν ονόματι, και έβαλεν ανθρώπους να τον φονεύσωσιν η’ ότι έγραψε βιβλίον, βρίθον εκ συκοφαντιών πολλών και ύβρεων κατά των Κληρικών
    θ’ ότι κατέκρινε τρεις Διακόνους, Ακάκιον, Εδάφιον και Ιωάννην ότι έκλεψαν το ράσον του έλεγε δε ότι δι’ άλλην υπόθεσιν το έκλεψαν, ήτις δεν δύναται να φανερωθεί.
    ι’ ότι Άντώνιόν τινα, ενώ κατηγορήθη ως τυμβωρύχος• και ότι έκλεψε τα κοσμήματα αποθανούσης γυναικός, αυτός τον εχειροτόνησεν Επίσκοπον
    ια’ ότι κατά τας ημέρας της πατριαρχείας τού Αγίου εγένετο σύγχυσις μεγάλη και φόνοι πολλοί υπό των στρατιωτών του βασιλέως, μεταξύ των οποίων ήτο και ο κόμης Ιωάννης, ενώ δε ουδείς εγνώριζε τους υποκινητάς των φόνων, ο Άγιος έδειξεν εις την βασιλείαν, ότι ο Ιωάννης ήτο ο αίτιος και τον απηγχόνισαν
    ιβ’ ότι εμβήκεν εις την Εκκλησίαν και δεν προσεκύνησε
    ιγ’ ότι δίχως θυσιαστηρίου εποίησε χειροτονίας Διακόνων και Ιερέων ιδ’ ότι εν μια χειροτονία εποίησε τεσσάρας Επισκόπους
    ιε’ ότι, όταν υπάγη γυνή να του ομιλήσει, εξάγει όλους και μένει μόνος μετά της γυναικός
    ις’ ότι γυνή τις πλουσία ονόματι Θέκλα εδωρήσατο την κληρονομίαν της εις Εκκλησίαν και αυτός την έδωκεν εις τινα Θεόδουλον και την επώλησεν
    ιζ’ ότι τα εισοδήματα της Εκκλησίας δεν γνωρίζουσι τι γίνονται·
    ιη’ ότι εχειροτόνησεν εις Ιερέα τον Διάκονόν του Σεραπίωνα, ο όποιος ήτο κατηγορημένος δι’ εγκλήματα
    ιθ’ ότι έβαλε Χριστιανούς τινας εις την φυλακήν δια το πείσμα του, έως ου ετελεύτησαν εκεί, και καν να τους ενταφιάσωσι δεν αφήκεν και ότι τον Βερροίας Ακάκιον ύβρισε και δεν ηθέλησε ούτε καν να ομιλήση μετ’ αυτού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 3/4 κα’ ότι Ιερέα τινά, ονόματι Πορφύριον, παρέδωκεν εις τον Ευτρόπιον να τον εξορίσει
    κβ’ ότι παρέδωκεν ομοίως και Ιερέα τινά ονόματι Βενέριον
    κγ’ ότι έχει λουτρόν και εμβαίνει μόνος του και λούεται, και ο Ιερομόναχος Σεραπίων κλειδώνει το λουτρόν εκείνο, ώστε ουδείς είδε τί είναι μέσα εις το λουτρόν
    κδ’ ότι εχειροτόνησε πολλούς δίχως συμμαρτυρίας των Κληρικών
    κε’ ότι ποτέ του δεν έφαγε μετ’ άλλου τινός
    κστ’ όταν αποφασίζει εις το κριτήριον, δεν ζητεί μάρτυρας, άλλα μόνος του γίνεται κατήγορος, μάρτυς και κριτής, ως το έκαμε δήθεν εις τον Πρωτοδιάκονόν του, Μαρτύριον ονόματι, και εις τον Επίσκοπον Λυκίας Προαιρέσιον, τους οποίους καθήρεσε δίχως Συνόδου και μαρτύρων
    κζ’ ότι εντός της Εκκλησίας, εις την ώραν του κοινωνικού, εκτύπησε δια γρόνθου τον Διάκονον Μέμνονα, και ρέοντος τού αίματος εκ του στόματος του τον εκοινώνησε τά Άγια Μυστήρια
    κη’ ότι δεν υπάγει εις το Άγιον Βήμα, όταν τελειώσει την Θείαν Λειτουργίαν να εκδυθεί την Αρχιερατικήν στολήν, αλλά καθήμενος έξω εις τον θρόνον του εκδύεται και του φέρουσι και γλυκίσματα εκεί και τρώγει
    κθ’ ότι όταν χειροτόνησει Μητροπολίτην, τού χαρίζει και χρήματα και τούτο πράττει διά να έχει τους Μητροπολίτας φίλους, να δέχωνται ό,τι τους λέγει.
    λ’ ΄Οτι εχειροτόνησεν εις Έφεσον Μητροπολίτην τον Ηρακλείδην, ο όποιος ήτο ωριγενιστής, και κατηγορήθη και ως κλέπτης, ότι έκλεψε φόρεμα Διακόνου τινός ονόματι Ακυλίνου”
    λα’ ότι έδειρε τόν Μοναχόν Ιωάννην μετά του Σεραπίωνος, διότι ήλεγχε τούς ωριγενιστάς ως αιρετικούς.
    λβ’ ΄Οτι λέγει, ότι αι τράπεζαι κατά τας οποίας οι άνθρωποι μεθύσκονται είναι εξωτικαί και θέλομεν να μας εξήγηση τι είναι αυταί αι εξωτικαί, τας οποίας οι Έλληνες είχον ως θεάς και η Εκκλησία μας δεν δέχεται αυτούς τους λόγους
    λγ’ ότι δίδει άδειαν εις έκαστον να αμαρτάνη, διότι διδάσκει, λέγων: «Έάν πάλιν άμαρτήσης, πάλιν μετανόησον και οσάκις πταίσης, ελθέ εις εμέ, να σε θεραπεύσω.
    λδ’ ΄Οτι εβλασφήμησεν εις διδαχήν τινα και είπε, ότι δήθεν ο Χριστός προσηυχήθη και δεν εισηκούσθη παρά του Πατρός, διότι δεν προσηυχήθη ως έπρεπε.
    λε’ Εξεγείρει διά των λόγων του τούς κοσμικούς να προκαλέσωσι σύγχυσιν, όταν συναχθεί η Σύνοδος κατ’ αυτού, να δείρωσι τους Αρχιερείς.
    λστ’ Ότι τους Έλληνας τους υπερασπίζεται εις πάσαν των υπόθεσιν και τούς βοηθεί, εάν θελήσει τις να τους πειράξει.
    λζ’ Ότι δήθεν εις άλλων Μητροπολιτών Επαρχίας χειροτονεί αυτός χωρίς την θέλησίν των Επισκόπους και Ιερείς.
    λη’ Ότι ποτέ του δεν αφήκε Κληρικόν τινα ή και Αρχιερέα να έμβη εις το κελλίον, εις το οποίον εκοιμάτο, να ιδεί.
    λθ’ Ότι αιχμαλώτους ξένους, οίτινες δεν ήσαν ελευθερωμένοι, εχειροτόνησεν Αρχιερείς.
    μ’ ΄Οτι δήθεν έδειρε με την χείρα του Επίσκοπόν τινα ονόματι Ισαάκιον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. 4/4 Αυτά τα τεσσαράκοντα εγκλήματα γράψας μόνος του ο Θεόφιλος, τα έδωκεν εις εκείνους τους κατηγόρους περί των οποίων προείπομεν, ως μή γνωρίζων αυτός δήθεν τίποτε, και τους παρήγγειλεν, όταν συναθροισθεί η Σύνοδος των Αρχιερέων, να τα δώσουν εις τας χείρας του. Αυτός δέ άνεχώρησεν είς Χαλκηδόνα και συνήγαγεν έκεϊ τούς ομόφρονάς του Αρχιερείς, τους προρρηθέντας εχθρούς του Αγίου, ήτοι τον Βερροίας Ακάκιον, τον Γαβάλων Σεβηριανόν, τον Πτολεμαΐδος Αντίοχον, τον Χαλκηδόνος Κυρίνον και όλους τους ιδικούς του Επισκοπούς, τους οποίους είχε φέρει εξ Αιγύπτου και άλλων τόπων ήσαν δε όλοι τεσσαράκοντα πέντε, συνεκρότησαν δε Σύνοδον εις τι μετόχιον, ονομαζόμενον Δρυν, πλουσίου τινός ονόματι Ρουφίνου, έπειτα έγραψαν και γράμματα και έστειλαν προς τον Άγιον. Ο δε Άγιος έτυχε τότε εις το Πατριαρχείον και συνωμίλει μετά τεσσαράκοντα Αρχιερέων φίλων του, οίτινες έκλαιον δια την άδικον και παράνομον Σύνοδον τού Θεοφίλου, και έλεγον, ότι κάλλιον είναι να άφήσωσι τούς θρόνους των, παρά να συλλειτουργήσωσι με τους Αρχιερείς εκείνους ή να υπογράψωσιν εις την καθαίρεσιν του Αγίου. Ο δε Άγιος τους παρηγορεί, λέγων «Εάν με αγαπάτε, συλλειτουργήσατε μεν μετ’ εκείνων, διά να μή γίνει σχίσμα εις την Αγίαν του Θεού Εκκλησίαν, εις δε την καθαίρεσίν μου μή υπογράψετε, διότι δεν γνωρίζω τι απ’ όσα με κατηγορούσι».

    Εκ του βίου του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου


    (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)



    Είναι στα χέρια του Θεοί και τα δύο αυτά. Αλλά, όπως ο επίγειος βίος δεν είναι παρά μια σκιά της αληθινής ζωής στους ουρανούς, αντιστοίχως η τιμωρία και η ανταμοιβή είναι μια σκιά μονάχα της αληθινής τιμωρίας και ανταμοιβής στην αιωνιότητα.

    Οι κύριοι διώκτες του αγίου του Θεού, Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ήταν ο πατριάρχης Θεόφιλος Αλεξανδρείας και η αυτοκράτειρα Ευδοξία. Μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Χρυσοστόμου, πικρότατη τιμωρία ανέμενε και τους δύο. Ο μεν Θεόφιλος δαιμονίστηκε, ενώ η Ευδοξία σύντομα αρρώστησε πολύ βαριά με μια ανίατη ασθένεια – όλο το σώμα της γέμισε πληγές από τις οποίες έβγαιναν σκουλήκια. Ήταν τόσο έντονη η δυσωδία που ανέδιδε το σώμα της, ώστε ήταν ανυπόφορο για οποιονδήποτε να περάσει έστω και έξω από το σπίτι της. Οι ιατροί χρησιμοποιούσαν τα πιο ισχυρά αρώματα και ευωδέστατο θυμίαμα για να περιορίσουν τη φρικτή δυσωδία της κακιάς βασίλισσας, αλλά δεν κατάφερναν τίποτα. Στο τέλος, η Ευδοξία πέθανε μέσα σε φρικτή αγωνία και σήψη. Ακόμη και μετά θάνατον το χέρι του Θεού έπεσε βαρύ επάνω της. Η κάσα που περιείχε το σαπισμένο σώμα της έτρεμε μέρα και νύχτα επί τριάντα τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Σταμάτησε, μόνον όταν ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος τέλεσε την ανακομιδή των λειψάνων του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην Κωνσταντινούπολη.

    Απεναντίας, δείτε τι συνέβη στον Χρυσόστομο μετά από την κοίμησή του! Ανταμοιβή! Ανταπόδοση δίκαιη, τέτοια που μονάχα ο Θεός μπορεί να δώσει. Ο Άραβας Επίσκοπος Αδέλτιος, ο οποίος δέχθηκε τον εξόριστο άγιο Χρυσόστομο στην Κουκουσό, προσευχόταν, μετά την κοίμηση του Χρυσοστόμου, στον Θεό να του αποκαλύψει πού είχε πάει η ψυχή του αγίου. Η απάντηση ήλθε, ενώ βρισκόταν σε προσευχή. Ήταν σαν να βρισκόταν έξω απ’ τον εαυτό του και τον καθοδηγούσε στον ουρανό ένας αστραπόμορφος νέος, ο οποίος του έδειχνε έναν-έναν τους ιεράρχες, ποιμένες και διδασκάλους της Εκκλησίας, καλώντας τους με τα ονόματά τους – όμως δεν έβλεπε ανάμεσά τους και τον Ιωάννη. Ύστερα ο άγγελος του Θεού τον οδήγησε στο πέρασμα έξω απ’ τον Παράδεισο και ο Αδέλτιος επέστρεψε στην κανονική κατάσταση. Όταν ο άγγελος τον ρώτησε γιατί ήταν λυπημένος, ο Επίσκοπος απάντησε ότι λυπόταν, επειδή δεν είχε δει τον αγαπημένο του δάσκαλο Ιωάννη Χρυσόστομο. Ο άγγελος του εξήγησε: «Ουδείς άνθρωπος ενδεδυμένος ακόμη τη σάρκα μπορεί να τον δει, διότι είναι στον Θρόνο του Θεού με τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ποιός είπε, ότι ο Θεόφιλος δαιμονίστηκε; Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς;

    Γιατί άλλα λέγει ο άγιος Νικόδημος: "ο σοφός και ανδρείος το φρόνημα", ο οποίος "ετελεύτησε εν μετανοία τη ζωή του" (Πηδάλιο, σελ. 676).

    Ποιός άγιος λοιπόν λέγει την αλήθεια; Ή και οι δύο;

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος» – εκδ. Άθως.

    Το απόσπασμα του βιβλίου αντιγράφηκε στο σχόλιο από http://fdathanasiou.wordpress.com/category/%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%83-%ce%b9%cf%89%ce%b1%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%83-%cf%87%cf%81%cf%85%cf%83%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bc%ce%bf%cf%83/

    Τα λαϊκά συναξάρια έχουν αρκετές υπερβολές που προσπάθισε να τις καθαρίσει ο άγιος Νικόδημος στον Συναξαριστή του.
    Καλώς ή κακώς τα αντέγραψα στο σχόλιο, προσωπικά έχω επιφυλάξεις, π.χ. για το απόσπασμα "Ο Άραβας Επίσκοπος Αδέλτιος, ...προσευχόταν, μετά την κοίμηση του Χρυσοστόμου, στον Θεό να του αποκαλύψει πού είχε πάει η ψυχή του αγίου (!!!). Η απάντηση ήλθε, ενώ βρισκόταν σε προσευχή. Ήταν σαν να βρισκόταν έξω απ’ τον εαυτό του και τον καθοδηγούσε στον ουρανό ένας αστραπόμορφος νέος, ο οποίος του έδειχνε έναν-έναν τους ιεράρχες, ποιμένες και διδασκάλους της Εκκλησίας, καλώντας τους με τα ονόματά τους – όμως δεν έβλεπε ανάμεσά τους και τον Ιωάννη. Ύστερα ο άγγελος του Θεού τον οδήγησε στο πέρασμα έξω απ’ τον Παράδεισο..." κ.λπ.

    Ένας Απ.Παύλος μέχρι τρίτου ουρανού πήγε και δεν μπορούσε να τα περιγράψει, πώς ο άλλος πήγε στον Παράδεισο και πρό της Τελικής Κρίσεως έβλεπε όλους τους ιεράρχες, και μάλιστα ποιος πήγε στον παράδεισο και ποιος όχι;

    Ο Σχολιαστής Jan 27, 2012 10:17 PM

    /\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\
    \/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/

    ΥΓ. Από τη λίστα λείπει η κ' κατηγορία κατά του ιερού Χρυσοστόμου, μερικές κατηγορίες όμως είναι ... γελοίες:

    ε’ ότι υβρίζει τους Κληρικούς άτιμους και διεφθαρμένους (ε αν ήταν, τι να πεί, ότι ήταν υποδείγματα;)

    λη’ Ότι ποτέ του δεν αφήκε Κληρικόν τινα ή και Αρχιερέα να έμβη εις το κελλίον, εις το οποίον εκοιμάτο, να ιδεί. (έ ρε διαστροφές που έχουν μερικοί!)

    λβ’ ΄Οτι λέγει, ότι αι τράπεζαι κατά τας οποίας οι άνθρωποι μεθύσκονται είναι εξωτικαί και θέλομεν να μας εξήγηση τι είναι αυταί αι εξωτικαί, τας οποίας οι Έλληνες είχον ως θεάς και η Εκκλησία μας δεν δέχεται αυτούς τους λόγους. (Νά χαμε να λέμε)

    λστ’ Ότι τους Έλληνας τους υπερασπίζεται εις πάσαν των υπόθεσιν και τούς βοηθεί, εάν θελήσει τις να τους πειράξει. (Να τα ακούν μερικοί που κατηγορούν ακριβώς το Χρυσόστομο από την άλλη πλευρά)

    ε’ ότι, όταν υπάγη γυνή να του ομιλήσει, εξάγει όλους και μένει μόνος μετά της γυναικός (Από δω και μπρός όταν μια γυναίκα λέει τα προβλήματά της στον κληρικό, ή στη εξομολόγηση να μπουκάρουμε όλοι, να ακούμε!!!)

    γ’ ότι επώλησε πολλά κειμήλια της Εκκλησίας (καλά έκανε, τα λεφτά τα έδωσε στους πτωχούς. Δεν έχουν ανάγκη από τα τάματα οι εικόνες, ούτε αμύθητους θησαυρούς η Εκκλησία, πρέπει να εκποιούνται υπέρ των γερόντων, των ορφανών, των χηρών, των φτωχών που υποφέρουν άνεργοι και άστεγοι και αυτοκτονούν μη έχοντας να θρέψουν τα παιδιά τους ή να πληρώσουν τα χρέη τους)

    κγ’ ότι έχει λουτρόν και εμβαίνει μόνος του και λούεται, (!!! ΔΗΛΑΔΗ τι θα έπρεπε να λούεται με έτερον ή ετέρα; ΕΛΕΟΣ!) και ο Ιερομόναχος Σεραπίων κλειδώνει το λουτρόν εκείνο, ώστε ουδείς είδε τί είναι μέσα εις το λουτρόν (Είπαμε... διαστροφές! Λές να είχε τζαγκούζι στις εξορίες ο ιερός Χρυσόστομος;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Από το βίο του μεγάλου αυτού Πατέρα της Εκκλησίας:

    Ο Κων/πόλεως Ιωάννης διαδέχθηκε τον άγιο Νεκτάριο (11 Οκτωβρίου) το 398, χειροτονηθείς από τον Αλεξανδρείας Θεόφιλο (ο οποίος δεν τον ήθελε), αναγνωρίσθηκε δε αμέσως η εκλογή του από τον Αντιοχείας Φλαβιανό Α΄ (είχε συμβάλει σ’ αυτή) και τον Ρώμης Σιρίκιο. Η πρώτη του πράξη ήταν να πωλήσει όλα τα πολυτελή έπιπλα και αντικείμενα, που βρίσκονταν στην Αρχιεπισκοπή: «Στην πλούσια και άνετη ζωή του προκατόχου του (αγίου Νεκταρίου) επέβαλε (ο Χρυσόστομος) αυστηρές οικονομίες στις δαπάνες, για να εξοικονομηθούν χρήματα προκειμένου να διατεθούν για Νοσοκομεία και άλλους κοινωφελείς σκοπούς. Έτσι άρχισε να πωλή πολυτελή έπιπλα και άλλα αντικείμενα, που δεν εχρειάζοντο για τον ίδιο» (Χρ. Κρικώνη: Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και οι περί ιερωσύνης λόγοι του, Αποστολική Διακονία, σελ. 33-34).

    Πολέμησε την ανηθικότητα, τη λαιμαργία και τη φιλαργυρία Επισκόπων, κληρικών και μοναχών και το θεσμό των «συνεισάκτων γυναικών». Σε σύνοδο 70 επισκόπων της Αρχιεπισκοπής του καθήρεσε 16 Επισκόπους και 70 πρεσβυτέρους. Συνέστησε δε στους πλούσιους να δωρίζουν κατ’ ευθείαν στους πτωχούς και όχι μέσω των κληρικών των Ι. Ναών, για να είναι σίγουροι, για την κατάληξη της δωρεάς των (για σκέψου, από τότε η αρπαχτή;).

    Ποιός τον διαδέχθηκε; Μα αυτός, που πρωτοστάτησε στην εξορία του, ο Αρσάκιος, αδελφός του προκατόχου του αγίου Νεκταρίου, άγιος και αυτός (11 Οκτωβρίου) (όχι παίζουμε!).

    Τι γράφει ο άγιος Ιωάννης, για τον διάδοχό του, άγιο Αρσάκιο;

    Ο ίδιος ο Χρυσόστομος σε επιστολή του προς τον Επίσκοπο Κυριακό, επίσης εξόριστο αναφέρει περί του Αρσακίου τα εξής (κατά μετάφραση αγίου Νικοδήμου): «Ήκουσα δε και δια τον φλύαρον εκείνον Αρσάκιον, τον οποίον εκάθισεν η βασίλισσα πατριάρχην εις τον θρόνον μου, ότι καθ’ υπερβολήν έθλιψε τους αδελφούς και τας παρθένους, οίτινες με υπερησπίζοντο και δεν ηθέλησαν να συγκοινωνήσωσι με αυτόν, εκ των οποίων πολλοί και απέθανον εν τη φυλακή δι’ αγάπην μου. Εκείνος, λέγω ο προβατόσχημος λύκος, ο οποίος έχει μεν σχήμα επισκόπου, είναι δε μοιχός κατ’ αλήθειαν, διότι καθώς η γυνή ονομάζεται μοιχαλίς, όταν, ζώντος του ανδρός της, λάβη άλλον άνδρα, ούτω αυτός είναι μοιχός ουχί κατά σάρκα, αλλά κατά πνεύμα, επειδή ζώντος εμού του επισκόπου της Κωνσταντινουπόλεως, αυτός ήρπασε τον θρόνον μου».

    Να λοιπόν, που η Εκκλησία ανακηρύσσει άγιο ένα "μοιχεπιβάτη" και "προβατόσχημο λύκο"!

    Και να σημειώσει κανείς, ότι ο Αρσάκιος απεβίωσε 2 χρόνια πριν από την κοίμηση του αγίου, χωρίς μετάνοια, χωρίς συγγνώμη και χωρίς επανόρθωση.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ποιος όμως θυμάται τον Αρσάκιο;

    Ενώ τον καθαιρεμένο Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο... !!!

    Την ίδια τύχη θα έχουν οι "μεγάλοι" διώκτες των ημερών μας, θα παραδοθούν στην αιώνια λήθη ή αποδοκιμασία, ενώ οι καθαιρεμένοι, οι αφορισμένοι, οι δεδιωγμένοι, θα αποκατασταθούν από την Εκκλησία και το Θεό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιός τον θυμάται;

      Μα η Εκκλησία, η οποία δια των ιερέων της τον μνημονεύει κάθε 11η Οκτωβρίου, μαζί με τους άλλους (αγνώστους) αγίους, όπως: Ζηναϊδα, Θεοφάνη, Ιωνά, Νεκτάριο (τα δυο αδελφάκια μαζί!), Σισίνιο, Φίλιππο και Φιλονίλλα.

      ΙΚ

      Διαγραφή
    2. Αυτά να μην υπήρχαν, και άλλα!

      Διαγραφή
  14. Περίεργο!Αυτή τη φορά ο ΙΚ δε μίλησε για φασιστικό κατεστημένο εφτά αγίων που κυνήγησαν το Χρυσόστομο.Μάλλον κατάλαβε ότι δεν μπορείς να βάζεις στο ίδιο σακκί τους αγίους Επιφάνιο και Ιερώνυμο με τον Αρσαάκιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν μιλήσαμε, γιατί είχαμε μιλήσει εκτενώς. Αλλά επανερχόμεθα:

    1/ άγιος Επιφάνιος: Το Μάρτιο του 403, έφτασε στην Κων/πολη ο Επιφάνιος, που αντικανονικά και προσβλητικά αρνήθηκε τις τιμές από τον Χρυσόστομο, την φιλοξενία του και την κοινωνία με αυτόν, έχοντας υιοθετήσει όσα κατηγορούσαν τον Χρυσόστομο στην Κων/πολη οι εχθροί του και ο Αλεξανδρείας Θεόφιλος. Θεωρούσε τον Χρυσόστομο ακόμα και αιρετικό. Τότε ο Χρυσόστομος υποχρεώθηκε να τηρήσει αυστηρή στάση έναντι του Επιφανίου, ο οποίος όμως είχε τώρα την ευκαιρία να διαπιστώσει, από τις εξηγήσεις των «Μακρών αδελφών», ότι δεν ήταν ωριγενιστές. Έτσι, διαπίστωσε, ότι ο αγώνας του πλέον δεν είχε λόγο παρά μόνο τα σχέδια του Θεόφιλου, του οποίου μάλλον υποψιάστηκε ότι έγινε όργανο. Γι’ αυτό σε λίγους μήνες, χωρίς να κοινωνήσει με τον Χρυσόστομο, εγκατέλειψε την Κων/πολη και πέθανε στο ταξίδι, πριν πατήσει την γη της Κύπρου (κάτι που προφήτεψε ο Χρυσόστομος) (Παπαδόπουλου Στ. Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, σελ. 46).

    2/ άγιος Αττικός: Τον άγιο Αρσάκιο διαδέχθηκε στο θρόνο ο άγιος Αττικός (8 Ιανουαρίου) (406-425), ο οποίος συνέχισε την πολεμική εναντίον των οπαδών του Ιωάννη Χρυσόστομου μέχρι το 416, οπότε δέχθηκε την αποκατάστασή του και την εγγραφή του ονόματός του στα δίπτυχα της Εκκλησίας της Κων/πόλεως για να λήξει το σχίσμα. Ο βιογράφος του Χρυσοστόμου, Ελενοπόλεως Παλλάδιος καταγράφει για τον Αττικό, ότι είναι «πάσης μηχανής τεχνίτης κατά του Ιωάννου» και με τη βία ανάγκασε τους Επισκόπους, που δεν έσκυβαν να τον προσκυνήσουν και να επικοινωνήσουν μαζί του, να τον αποδεχτούν ως κανονικό Αρχιεπίσκοπο και κυριάρχη του θρόνου της Κωνσταντινούπολης.

    3/ άγιος Κύριλλος: Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Αλεξανδρείας αγίου Κυρίλλου, ο οποίος και αυτός είχε συμβάλλει στην εκθρόνιση και εξορία του Ιωάννη στη Δρυ, όπου είναι ο τελευταίος που δέχτηκε με την θεία ενέργεια να τον εγγράψει στα δίπτυχα, καθότι αρνιόταν πεισματικά να τον δεχτεί. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του στο θέμα αυτό: «εάν περιλάβετε τον Ιωάννην μεταξύ των επισκόπων διατί δεν περιλαμβάνετε και τον Ιούδα μεταξύ των Αποστόλων;» (Χρ. Κρικώνη. Καθηγητή ΑΠΘ: Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και οι περί ιερωσύνης λόγοι του. Αποστολική Διακονία, σελ. 45). Τελικά, κατόπιν οράματος που του απεκαλύφθη ότι δεν έπραττε ορθώς, δέχθηκε να τον αναγράψει στα δίπτυχα της Εκκλησίας και να τον μνημονεύει το 417. (Συναξ. Τόμ. ΣΤ΄, γ΄ έκδ. σελ. 105-109).

    4/ άγιοι Αυγουστίνος και Ιερώνυμος: Την καταδίκη του Ιωάννη προσυπέγραψε εκτός του Αλεξανδρείας Θεοφίλου και ο Αντιοχείας Πορφύριος, ενώ ο Ρώμης Ιννοκέντιος Α΄ αρνήθηκε να προσυπογράψει (παρά τις πιέσεις Αυγουστίνου και Ιερώνυμου), καθότι είχε ταχθεί από την αρχή υπέρ του Ιωάννη, υποστηρίζοντας τις απόψεις του και συνδράμοντας αυτόν στην έκκλησή του για συναντίληψη (π. Γ. Φλωρόφσκυ). Η Ρώμη, εξ αυτού του λόγου, διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία μετά των άλλων τριών θρόνων και αρνήθηκε τη διαγραφή του ονόματος του Ιωάννη από τα δίπτυχα της Εκκλησίας, όπως έκανε η Κων/πολη, η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια, οπότε προκλήθηκε σχίσμα, το οποίον άρχισε να θεραπεύεται με την αναγραφή του ονόματος του Ιωάννη στα δίπτυχα της Αντιόχειας το 413, της Κων/πολης το 416 και της Αλεξάνδρειας το 417 και τερματίσθηκε το 438 με την ανακομιδή των λειψάνων του στην Κων/πολη από τον Αρχιεπίσκοπο Πρόκλο.

    5/ Οι άλλοι δυο άγιοι κατήγοροι του Χρυσοστόμου ήταν: ο άγιος Αρσάκιος (γράψαμε επ' αυτού) και ο άγιος Αρκάδιος (που δέχτηκε τις κατηγορίες και υπέγραψε το διάταγμα εξορίας).

    Αυτά λέγει η ιστορία (για τους 7 αγίους, που κυνήγησαν τον Χρυσόστομο). Εμείς τι να κάνουμε; Να υποστηρίξουμε, το παπικό δόγμα, ότι οι άγιοι είναι αναμάρτητοι ή να αποκρύψουμε την αλήθεια, γιατί κάνει βαβά;

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου