Ομολογία

ΟΧΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ...!

του Αιδεσιμ. π. Βασίλειου Βολουδάκη

Ἡ ἀντιστασιακή ἐπέτειος τοῦ Ἔθνους μας τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἐναντίον τοῦ Ἄξονος Παπισμοῦ - Σιωνισμοῦ μέ προκάλυμμα τή Γερμανία ἔχει φέτος γιά τήν Πατρίδα μας ἰδιάζουσα σημασία, γιατί οἱ σημερινές συνθῆκες εἶναι ἀπόλυτα ταιριαστές μέ τίς συνθῆκες τοῦ τότε.

Ὅμως, τό τραγικό εἶναι, ὅτι ἐνῶ οἱ ἐπικρατοῦσες σήμερα συνθῆκες ταιριάζουν ἀπόλυτα μέ τίς συγκυρίες τοῦ τότε –ρετουσαρισμένες, βέβαια, μέ τό σύγχρονο μακιγιάζ– ἀπουσιάζει, σχεδόν παντελῶς, ἀπό τόν λαό μας ἡ ἀντιστασιακή του δύναμη. Ἀπουσιάζει ἡ εἰδοποιός διαφορά τῆς Ἑλληνικῆς ψυχῆς, πού ἔκανε τήν Ἑλλάδα νά μήν πεθαίνη, ἀκόμη κι ἄν τά ἔθνη τήν καταδίκαζαν καί τήν ὁδηγοῦσαν σέ μυρίους θανάτους.

Τήν Ἑλληνική ψυχή, μέχρι χθές, δέν μποροῦσε νά τήν ἀπει­λήση κανείς ἐπίγειος φόβος, γιατί ἦταν συνυφασμένη μέ τόν ἀθάνατο Χριστό καί γι’ αὐτό εἶχε καί ἀπόλυτη βεβαιότητα γιά τήν ἀθανασία της.

Σήμερα τά πράγματα ἔχουν ἀλλάξει. Τά Μνημόνια τοῦ 1940, πού εἶχε τό σθένος νά ἀρνηθῆ ὁ Μεταξᾶς –καθώς μέ στοι­χεῖα ἀποδεικνύει ἡ κόρη του Λουκία, πνευματικό τέκνο τοῦ μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦ ἀνδρός π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου– τά ὑπογράφουν μέ μεγάλη προθυμία οἱ σημερινοί πολιτικοί μας ἄρχοντες καί σπεύδουν νά πουλήσουν τόν Χριστό γιά νά λάβουν χρυσό!

Οἱ ἴδιοι Ἄξονες Βατικανό – Ντοῦτσε τότε, Βατικανό μέ Γερ­μανό Πάπα καί αἰχμή τοῦ δόρατός του τήν Γερμανίδα Μέρκελ σήμερα, ζητοῦν τά πάντα ἀπό τήν χώρα μας γιά νά μᾶς κόψουν χάρτινα νομίσματα, σάν νά εἴμαστε ἐμεῖς ἀνίκανοι νά κόψουμε τά δικά μας χαρτονομίσματα, ὅπως κάναμε πάντοτε, τότε πού δέν εἴχαμε κανέναν ἀνάγκη.

Τότε, τό ’40 πού δέν ὑποκύψαμε, μᾶς ἀπείλησαν μέ πόλεμο, ἀλλά τότε πιστεύαμε στόν Χριστό καί στήν Παναγία μας. Ὁ Σταυρός πού προσευχήθηκε τό βράδυ ἐκεῖνο ὁ Μεταξᾶς γιά νά εἰπῆ τό ΟΧΙ, σώζεται μέχρι σήμερα σέ ἕνα πολύ πνευματικό Μοναστήρι. Καί τότε, τό ’40, ἀνέλαβε πάλι τόν ἀγῶνα ἡ Παναγία μας ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός καί ἐνεφανίσθη πολλές φορές καί σέ πολλούς! Οἱ μάρτυρες τῶν γεγονότων αὐτῶν ζοῦν μέχρι τίς μέρες μας.

Σήμερα, ὅμως, τά δεδομένα ἔχουν ἀλλάξει. Οὔτε πολιτικοί μέ τό σθένος καί τήν Πίστη τοῦ ’40 βρίσκονται στήν Ἑλληνική Βουλή, οὔτε εἶναι σίγουρο ὅτι ἄν σέ ἕνα ἐνδεχόμενο πόλεμο ἐμφανισθῆ ἡ Παναγία μας οἱ στρατιῶτες μας θά τήν ἀναγνωρί­σουν! Τόσο πολύ ἔχουμε ἀλλοτριωθεῖ, πού γίναμε ἀγνώριστοι καί στούς ἴδιους μας τούς ἑαυτούς!

Σήμερα, λοιπόν, μέ αὐτό μας τό κατάντημα, ἔχει γίνει πιά χει­ρο­πιαστή ἡ εὐθύνη ὅλων τῶν ἐκκλησιαστικῶν προσώπων καί ἰδιαιτέρως τῶν τιτλούχων τῆς Ἐκκλησίας. «Ὕπνος βαρύς στά μάτια μας ἁπλώνεται ὁλοένα» ἐνῶ τά πάντα σείονται καί χά­νεται ἡ Ψυχή τῆς ψυχῆς μας. Κάποια ξεπετάγματα ἀπ’ τό βαρύ ὕπνο Ἐπισκόπων – Ποιμένων μεγιστοποιοῦν τήν εὐθύνη τους, ἀφοῦ οἱ ὀργισμένες ἐξάρσεις δέν ὁδηγοῦν πουθενά πέρα ἀπό τή δημιουργία ἐντυπώσεων σέ ἀφελεῖς.

Ἀλήθεια, πῶς πιστεύουν ὅτι θά ἀποτιναχθῆ ἡ πολιτική Χούντα τῆς Βουλῆς, ὅσοι πρίν λίγες μέρες παρώτρυναν τά νειάτα νά ἐξεγερθοῦν καί νά ἐπαναστατήσουν στό κατεστημένο; Μέ ἐπανάσταση ὅπλων ἤ μέ δικτατορία; Μέ ποιά δύναμη τά παιδιά θά παλέψουν τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί τή στυγνή του δικτατορία ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ Ἱεράρχες τρέμουν καί χάνουν τά λόγια τους μπροστά στούς πολιτικούς; Μέ ἀρχιερατικούς ἐξορ­κισμούς τοῦ κακοῦ καί ἐθνικές κορῶνες μπορεῖ νά ὑπάρξη ἀλλαγή, ἄν ἡ Ἐκκλησία δέν ἐκθρέψη πολιτικούς μέ τό ἀνόθευτο πνεῦμα Της, γιά νά ἀναλάβουν τή διακυβέρνηση τῆς Πατρίδος μας καί νά ἀναστήσουν τήν Ἑλληνική ψυχή;

Εἶναι ὥρα νά διερωτηθοῦν οἱ Ἱεράρχες μας –μόνοι μόνῳ Θεῷ- ἄν εἶναι ἀποφασισμένοι νά μετανοήσουν γιά τήν μέχρι σήμερα ποιμαντική τους, γιατί ἡ μετάνοια –ὅπως πρόσφατα ἐτόνισε ὁ Ἀρχιεπίσκοπός μας– εἶναι ἡ ἀρχή γιά τήν λύση τῶν προβλημάτων μας. Νά διερωτηθοῦν ἄν θέλουν, τελικά, πνευματικούς ἀνθρώ­πους γιά πολιτικούς ἤ ἄν βολεύονται στήν ἄσκηση τοῦ λειτουργή­ματός τους μέ τούς ἀμοραλιστές πολιτικούς. Νά διερωτηθοῦν, ἀρκε­τοί Ἱεράρχες μας, τό γιατί ἔχουν στό περιβάλλον τους καί στίς ἐκκλησιαστικές Ὑπηρεσίες ἀνθρώπους κάθε ἄλλο παρά εὐ­λα­βεῖς καί ἀποφεύγουν, σάν μολυσμένους, ἀνθρώπους μέ ἦ­θος καί μεμαρτυρημένη εὐσέβεια;

Ὁ λαός μας βγάζει συμπεράσματα. Ὅταν βλέπη Ἱεράρχες νά εὐνοοῦν διαπλεκομένους ἀνθρώπους καί ἀσχέτους μέ τήν πνευματική ζωή, παραδίδοντάς τους ἐκκλησιαστικές Ὑπηρεσίες ὑψίστης σημασίας καί ἐκκλησιαστική Διαχείριση, τότε ἀβίαστα συμπεραίνει ὅτι οἱ Ἱεράρχες αὐτοί ἐπιλέγουν, ἐνισχύουν καί συντάσσονται ἀπολύτως μόνο μέ πολιτικούς τῆς ἴδιας συνο­μοταξίας.

Ὁ λαός συμπεραίνει, ὅτι οἱ πολιτικοί πού ἔχουμε τήν τε­λευ­ταία 50ετία δέν προέκυψαν τυχαῖα ἀλλά εἶναι ἀποτέλεσμα συνεργίας καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως!

Ἡ εὐθύνη εἶναι τεράστια. Μᾶς βαρύνει ὅλους. Πρῶτα τούς Ἐπισκόπους καί κα­τό­πιν ἐμᾶς τούς Πρεσβυτέρους πού κρατᾶμε τό στόμα μας κλειστό!

Εἴμαστε τό συνέδριο τῶν Ἐπισκόπων μας. Εἴτε τό θέλουν εἴτε ὄχι! Δέν εἴμαστε ὑπάλληλοι! Καί ὀφείλουμε μέ ἀφορμή τήν ἐθνική μας ἐπέτειο νά εἰποῦμε τό ΟΧΙ περαιτέρω! Νά εἰ­ποῦ­με μέ κάθε σεβασμό πρός τήν Ἱεραρχία μας ὅτι πρέπει νά πείση τόν λαό μας ὅτι ἀγαπᾶ τήν Ἀλήθεια καί ὄχι μόνο λόγια ἀληθείας. Μιά Ἱεραρχία πού δέν ἔχει κατορθώσει νά ἐπιβάλη τά ἔντυπα ψηφοδέλτια στίς ἀρχιεπισκοπικές καί ἐπισκοπικές ἐκλογές ἀλλά ἐξακολουθεῖ στόν 21ο αἰῶνα τή χειρόγραφη ψη­φο­­φορία, γιά νά ἐλέγχονται ποιοί Ἱεράρχες ψήφισαν ποιόν, οὔ­τε μπορεῖ νά πείση τόν λαό, οὔτε μπορεῖ νά τοῦ προσφέρη αὐ­τό πού πραγ­­ματικά χρειάζεται, ἰδίως σ’ αὐτές τίς ἐξαιρετικά δύσκολες μέρες!

π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ὀκτώβριος 2011

Ἀρ. Τεύχους 112