Ομολογία

Ἡ θύελλα

τῆς σύγχρονης κρίσης

του μητροπολιτου Αττικης και Μεγαριδος ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

Τούτη τήν ὥρα τῆς ἱστορικῆς ἀνέλιξης περπατᾶμε, γεμάτοι ἄγχος, μέσα στή σκοτεινιά.

Ἡ σημερινή ἐμπειρία μας εἶναι ἕνα ἁλυσιδωτό συναπάντημα μέ τήν ὑποχθόνια ραδιουργία, μέ τή χοντρή ἐκμετάλλευση καί μέ τήν ἀγοραία ἀπαξίωση τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητάς μας.

Τό ψυχικό μας θησαύρισμα, οἱ ἐγγραφές, πού στιβάζονται στό πνευματικό μας ἡμερολόγιο, συνοψίζονται στήν ἀπογοήτευση, στήν πικρία, στήν ἀντιπαλότητα, στό θρυμάττισμα τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς καί στό στήσιμο τοῦ ἀπωθητικοῦ σκιάχτρου τῆς ἀπομόνωσης.

Μέσα σ᾿ αὐτόν τόν μελανό ὁρίζοντα, οἱ ἀπανωτές, ἀπρόσμενες, κοινωνικές, πολιτικές καί οἰκονομικές θύελλες, πού συγκλονίζουν τήν Εὐρωπαϊκή μας ἤπειρο καί ἀναστατώνουν ὁλόκληρο τόν πλανήτη μας, ἀποδομοῦν τόν πολιτισμό μας, ἀνατρέπουν καί ἀκυρώνουν τή θαυμαστή ἁρμονία τοῦ φυσικοῦ κάλους καί ἀραδιάζουν παγίδες δόλιας ἐκμετάλλευσης, κατά μῆκος τῆς κοπιαστικῆς, ἔμπονης καί θρηνητικῆς διαδρομῆς τοῦ ὁδίτη τῆς ἱστορίας.

Τοῦ κλέβουν τόν διαφημισμένο καί ὑποσχημένο ὑλικό πλοῦτο.

Τοῦ στεροῦν τήν ἐπιθυμητή ἄνεση.

Τόν στήνουν ἐρημίτη ἀβοήθητο μέσα στήν πολύβουη, ἀλλά ἄκαρδη, μεγαλούπολη.
Δυό, συναπτά, χρόνια, τήν ἀκοή μας τή γεμίζει καί τήν καρδιά μας τήν πληγώνει ἡ ἀτέρμονη περιπέτεια τῆς μικρῆς μας πατρίδας.

Καί ὁ ἀπαρηγόρητος στεναγμός τοῦ λαοῦ μας συνοδεύει τήν πένθιμη λιτανεία τῆς μακρότατης, πολυτάλαντης ἱστορίας μας καί τοῦ δυναμικοῦ πολιτισμοῦ μας.

Φέραμε, ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων, ὑπερφορτωμένο τό ἁμάξι τοῦ πολιτισμοῦ μας, ἀνοίξαμε τόν ἀνθρώπινο, πεπερασμένο λογισμό μας καί τόν φέραμε, σέ ἐπαφή καί σέ κοινωνία μέ τόν Σαρκωμένο Θεϊκό Λόγο, ζεστάναμε καί ἀναπλάσαμε τίς καρδιές μας, τά ὁράματά μας καί τίς προθέσεις μας, στή θαλπωρή τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου τῆς λυτρωτικῆς συγγνώμης καί τῆς θυσιαστικῆς Ἀγάπης καί, τελικά, γκρεμιστήκαμε στό χάος τῆς ὑλικῆς καί τῆς πνευματικῆς χρεωκοπίας, στή φτώχεια τοῦ Πνεύματος καί στή στέρηση τοῦ ἐπιούσιου ἄρτου μας.

Στόν ὁρίζοντα δέν αὐγάζει ἡ ἐλπίδα.

Στούς ἠλεκτρονικούς πομπούς τῆς ἐνημέρωσης ἤ τῆς παραπλάνησης προβάλλουν, ἤ προωθοῦνται σκόπιμα, ἐντυπωσιακά συνθήματα καί προγράμματα, πού καταστρώνουν καί πάλι στόν πίνακα τῆς ἐπικαιρότητας τά σβησμένα καί παροπλισμένα συνθήματα τοῦ "πάλαι ποτέ" διαφωτισμοῦ, ὑπόσχονται ἀλληλεγγύη, διαγραφή ἤ μείωση τῶν ὑπερδιογκωμένων χρεῶν, πρόσθετη οἰκονομική ἐνίσχυση, συναδέλφωση καί "ἀπό κοινοῦ" ἀνοικοδόμηση τῆς παγκοσμιοποιημένης ἀνθρώπινης μάντρας.

Ποιό θά εἶναι τό αὐριανό ἄνοιγμα;

Ποιές οἱ ἀλλαγές, πού θά ἀποφασίσουν οἱ σύγχρονοι δυνάστες τῆς οἰκουμένης καί θά τίς ἐγγράψουν στό ὑποσχετικό βοήθειας τῆς μικρῆς, νότιας γωνιᾶς, τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης;

Κανένας δέν μπορεῖ νά τό ξέρει.

Καί κανένας δέν εἶναι σέ θέση νά ἐκφέρει πειστική ἄποψη.

Οἱ αἴθουσες τῶν σκοτεινῶν διασκέψεων παραμένουν ἀμπαρωμένες.

Οἱ προοπτικές σκοτεινές.

Οἱ ἀνακοινώσεις γριφώδεις.

Καί ἡ ἔκβαση χάος.

Ἄν ἡ δύναμη τοῦ οἰκονομικοῦ λόμπυ, τῶν ἐπενδυτῶν καί τῶν τοκογλύφων κυριαρχήσει στό στερέωμα, τότε ἡ ἀγορά θά ἀνοίξει, ἡ κατανάλωση θά αὐξηθεῖ, θά γίνει μορφή καί ποιότητα ζωῆς καί οἱ ταλαίπωρες λαϊκές μάζες θά ἀναγκαστοῦν νά ὑποταχτοῦν στά σχήματα τῆς δουλείας καί τῆς ἐξάρτησης.

Ἄν οἱ ποικίλοι τοκογλύφοι δέν καταφέρουν νά ἀπατήσουν τό λαό μέ τή μαγεία τοῦ καταναλωτισμοῦ καί τῆς ἀκράτητης εὐμάρειας, εὔκολα θά τόν στριμώξουν στή γωνιά τῆς διαμαρτυρίας καί τῆς ἐπαναστατικότητας. Θά ἀναπλάσουν καί θά τροφοδοτήσουν τό διπολικό μέτωπο τῆς "κομματικῆς ἀντίστασης" καί θά βγοῦν στίς καινούργιες τους ἐξορμήσεις.

Τά δυό μεγάλα, ἀντίπαλα, συγκροτήματα διαχείρισης τῆς πολιτικῆς καί τῆς οἰκονομικῆς ἐξουσίας δέν παρέχουν ἐγγυήσεις, ὅτι μποροῦν νά συντονιστοῦν καί νά συνεργαστοῦν, γιά ὄφελος τοῦ λαοῦ.

Τό κύκλωμα τῶν ὁραμάτων τους καί τῶν ἀγώνων τους εἶναι κλειστό.

Δέν εἶναι σέ θέση νά κυττάξουν τό διπλανό ἄνθρωπο μέ τήν ἐμπιστοσύνη καί μέ τή θέρμη τοῦ ἀδελφοῦ.

Τόν προσεγγίζουν ὡς παράγοντα ἐκμετάλλευσης ἤ ὡς ἀνταγωνιστή τοῦ ἐπιχειρηματικοῦ τους ἀνοίγματος.