Ομολογία

Ἀ­νώ­νυ­μοι

κου­κου­λο­φό­ροι ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στὲς

λυ­μαί­νον­ται τὸ Δι­α­δί­κτυ­ο

Γέ­μι­σαν τὰ ἱ­στο­λό­γι­α ἀ­πὸ ἀ­νω­νύ­μους κου­κου­λο­φό­ρους ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στές, οἱ ὁ­ποῖ­οι ἐκ τοῦ ἀ­σφα­λοῦς τῆς ἀ­νω­νυ­μί­ας τους ἀ­νοι­κεί­ως προ­πη­λα­κί­ζουν καὶ ἰ­τα­μῶς προ­κα­λοῦν (προ­βο­κά­ρουν) Ὀρ­θο­δό­ξους Χρι­στι­α­νούς, ποὺ ἔ­χουν τὸ σθέ­νος ἐ­πω­νύ­μως νὰ ἀ­γω­νί­ζον­ται ὑ­πὲρ τῆς αὐ­θεν­τι­κό­τη­τος τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Πί­στε­ως καὶ ὑ­πὲρ τῆς ἀ­κε­ραι­ό­τη­τος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τοῦ Χρι­στοῦ·

ποὺ μὲ ὀρ­θό­δο­ξο φρό­νη­μα καὶ ἱ­ε­ρὴ παρ­ρη­σί­α, ἀ­κο­λου­θοῦν­τες μὲ συ­νέ­πει­α καὶ αὐ­τα­πάρ­νη­ση τὴν ὀρ­θό­δο­ξη συ­νεί­δη­σή τους, τολ­μοῦν νὰ ἀ­πο­τει­χι­στοῦν ἀ­πὸ αἱ­ρε­τι­κοὺς καὶ αἱ­ρε­τί­ζον­τες ἐ­πι­σκό­πους —ὑ­φι­στά­με­νοι συ­χνὰ τρο­με­ρὸ ψυ­χι­κό, κοι­νω­νι­κό, ἐ­παγ­γελ­μα­τι­κό, οἰ­κο­νο­μι­κό, οἰ­κο­γε­νει­α­κὸ κ.λπ. κό­στος— ἀ­φοῦ ἤ­δη ἐ­πὶ πολ­λὰ ἔ­τη μα­ταί­ως προ­σπά­θη­σαν νὰ ἀ­να­κό­ψουν τὴν ξέ­φρε­νη καὶ ὁ­ση­μέ­ραι γε­ω­με­τρι­κῶς ἐ­πε­κτει­νο­μέ­νη πο­ρεί­α τῆς Δε­σπο­το­κρα­τί­ας πρὸς τὸν Οἰ­κου­με­νι­σμὸ καὶ τὸν ἐ­ξου­νι­τι­σμὸ τῆς Ἁ­γί­ας Ὀρ­θο­δο­ξί­ας μας, ὄν­τας ἐ­νερ­γὰ καὶ ἐ­πί­λε­κτα μέ­λη τῶν οἰ­κεί­ων το­πι­κῶν ἐκ­κλη­σι­ῶν τους.

Ἀ­νώ­νυ­μοι ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στές, ἀ­πὸ τὸ που­θε­νὰ προ­ερ­χό­με­νοι —κα­ταρ­γών­τας τὴν ἐ­λευ­θε­ρί­α καὶ τὸ αὐ­τε­ξού­σι­ο τοῦ προ­σώ­που, ποὺ ὁ Δη­μι­ουρ­γός καὶ Πλά­στης μας ἐ­νε­φύ­ση­σε στὰ πρό­σω­πά μας, δη­λα­δὴ τὴν εἰ­κό­να Του— ἀ­παι­τοῦν μὲ ἑ­ω­σφο­ρι­κὴ θρα­σύ­τη­τα καὶ εἰ­δω­λο­λα­τρι­κὴ βαρ­βα­ρό­τη­τα νὰ ἀ­πο­λο­γη­θοῦν δη­μο­σί­ως οἱ ἀ­πο­τει­χι­ζό­με­νοι ἂν καὶ ποῦ ἐκ­κλη­σι­ά­ζον­ται, ποι­όν πνευ­μα­τι­κὸ ἔ­χουν κ.λπ.

Ἐ­ὰν δὲν ἦ­σαν πο­νη­ροὶ καὶ ἐν δι­α­τε­ταγ­μέ­νῃ ὑ­πη­ρε­σί­ᾳ τε­λοῦν­τες οἱ ἀ­νώ­νυ­μοι ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στές, θὰ μπο­ροῦ­σαν σὲ κα­τ’ ἰ­δί­αν ἐ­πι­κοι­νω­νί­α —καὶ ἐ­φ’ ὅ­σον ἀ­πο­κα­λύ­ψουν τὴν ταυ­τό­τη­τά τους καὶ ποῦν οἱ ἴ­δι­οι πρῶ­τα ποῦ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κὰ ἀ­νή­κουν, ποι­όν πνευ­μα­τι­κὸ ἔ­χουν, ἐ­ὰν μὲ τὴν εὐ­λο­γί­α του ἐ­νερ­γοῦν κ.λπ.— μὲ ἐν Χρι­στῷ ἀ­γά­πη καὶ ἀ­δελ­φι­κὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον, κα­λὴν καὶ εἰ­λι­κρι­νῆ καὶ δι­α­κρι­τι­κὴν ἀ­νη­συ­χί­α ἔ­χον­τες γι­ὰ τὴν πνευ­μα­τι­κὴ πο­ρεί­α τῶν ἀ­δελ­φῶν τους, νὰ ζη­τή­σουν τυ­χὸν δι­ευ­κρι­νί­σεις ποὺ ἀ­φο­ροῦν στὴ συ­νεί­δη­ση καὶ στὰ προ­σω­πι­κὰ δε­δο­μέ­να ἑ­νὸς ἑ­κά­στου.

Ἀλ­λὰ δὲν εἶ­ναι αὐ­τὸ τὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον τους καὶ ὁ σκο­πός τους.

Μὲ τὰ ἀ­δι­ά­κρι­τα, προ­κλη­τι­κὰ καὶ ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στι­κὰ ἐ­ρω­τή­μα­τά τους ἐ­πι­δι­ώ­κουν νὰ ἐκ­θέ­σουν ὡς σχι­σμα­τι­κοὺς —καὶ κα­τὰ συ­νέ­πει­αν ὡς ἀ­να­ξι­ο­πί­στους στὶς εὐ­αγ­γε­λι­κές, ἁ­γι­ο­πα­τε­ρι­κές, ἱ­ε­ρο­κα­νο­νι­κὲς καὶ ἱ­στο­ρι­κὲς ἀ­να­φο­ρές τους— τοὺς ἀ­πο­τει­χι­ζο­μέ­νους·

ἐ­πι­δι­ώ­κουν νὰ τοὺς πα­ρου­σι­ά­σουν ὡς μὴ-συ­νε­πεῖς ὀρ­θο­δό­ξους χρι­στι­α­νούς (κα­κο­δό­ξως ἀ­λει­τούρ­γη­τους, ἀ­κοι­νώ­νη­τους, ἄ­νευ μυ­στη­ρί­ων καὶ λα­τρευ­τι­κῆς ζω­ῆς), ὥ­στε ἡ κρι­τι­κή τους καὶ οἱ ἐ­νέρ­γει­ές τους κα­τὰ τῆς αἱ­ρε­τι­κῆς καὶ αἱ­ρε­τι­ζού­σης Δε­σπο­το­κρα­τί­ας νὰ κα­τα­στοῦν «ἄ­σφαι­ρες» καὶ ἀ­κίν­δυ­νες γι­ὰ τὸ αὐ­θαί­ρε­το καὶ αὐ­ταρ­χι­κό, ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κὸ καὶ ἐ­ξου­σι­α­στι­κὸ κα­θε­στώς της, μὴ-ἐ­νο­χλη­τι­κὲς γι­ὰ τοὺς ρι­ψά­σπι­δες οἰ­κου­με­νι­στὲς καὶ μὴ-ἐ­λεγ­κτι­κὲς γι­ὰ τοὺς λα­τι­νό­φρο­νες αὐ­το­μό­λους.

Ἂς ἀ­πο­κα­λύ­ψουν, λοι­πόν, τὴν ταυ­τό­τη­τά τους οἱ ἀ­νώ­νυ­μοι·

ἂς πά­ψουν νὰ εἶ­ναι κου­κου­λο­φό­ροι-προ­βο­κά­το­ρες·

ἂς ἐγ­κα­τα­λεί­ψουν τὶς θέ­σεις τους στὶς αὐ­λὲς τῶν δε­σπο­τά­δων-ἐ­ξου­σι­α­στῶν καὶ στοὺς θι­ά­σους τῶν γε­ρον­τά­δων-γκου­ρού·

ἂς στα­μα­τή­σουν νὰ παί­ζουν τὸν ρό­λο τῶν ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στῶν.

Ἂς ἀ­πο­κα­λύ­ψουν οἱ ἴ­δι­οι δη­μο­σί­ως τὴν ταυ­τό­τη­τά τους, ἐ­φό­σον δη­μο­σί­ως προ­κα­λοῦν·

ἂς ποῦν σὲ ποι­άν ἐκ­κλη­σί­α ἀ­νή­κουν (νε­ο­η­με­ρο­λο­γί­τες ἢ πα­λαι­ο­η­με­ρο­λο­γί­τες καὶ σὲ ποι­ά πα­ρά­τα­ξη, ὀρ­θό­δο­ξοι ἢ οἰ­κου­με­νι­στές, πα­πι­κοὶ ἢ προ­τε­στάν­τες καὶ σὲ ποι­ά πα­ρα­φυ­ά­δα, κ.λπ.­), ποῦ ἐκ­κλη­σι­ά­ζον­ται, ποι­όν πνευ­μα­τι­κὸ ἔ­χουν ἢ ποι­α­νοῦ γέ­ρον­τα ἀ­κό­λου­θοι εἶ­ναι·

ἂς ποῦν ποι­άν ἀν­τὶ-οἰ­κου­με­νι­στι­κὴ ἢ οἰ­κου­με­νι­στι­κὴ δρά­ση ἔ­χουν·

ἂς ἐ­νη­με­ρώ­σουν, ἐν τέ­λει, «τί κα­πνὸ φου­μά­ρουν» καὶ μὲ ποι­άν σκο­πι­μό­τη­τα θέ­τουν τὰ ἰ­τα­μὰ καὶ ἀ­δι­ά­κρι­τα ἐ­ρω­τή­μα­τά τους·

κι ἔ­πει­τα εὐ­χα­ρί­στως θὰ πά­ρουν τὶς δέ­ου­σες ἀ­παν­τή­σεις, τὶς ὁ­ποῖ­ες τό­σο κό­πτον­ται νὰ πλη­ρο­φο­ρη­θοῦν.

Ἔ­ως ὅ­του πρά­ξουν αὐ­τά, ποὺ εὐ­λό­γως ἁρ­μό­ζουν σὲ ἐν­τί­μους ἀν­θρώ­πους καὶ πραγ­μα­τι­κὰ ὀρ­θο­δό­ξους χρι­στι­α­νούς, ἂς σω­παί­νουν καὶ ἂς στέ­κον­ται μὲ δέ­ος μπρο­στὰ σὲ ἐ­κεί­νους, ποὺ ἂν μὴ τί ἄλ­λο, θυ­σι­ά­ζουν τὰ πάν­τα μὲ ὀρ­θό­δο­ξο φρό­νη­μα γι­ὰ τὸν Χρι­στό!­.­..

Ἀ­κό­μη καὶ ἂν θε­ω­ρη­θεῖ ὅ­τι σφάλ­λουν —ποὺ δὲν σφάλ­λουν!— ἂς τοὺς ἀ­να­γνω­ρι­στεῖ ἡ ἀ­νι­δι­ο­τέ­λει­ά τους καὶ ἡ θυ­σί­α τους, ἔ­στω καὶ μό­νον γι­ὰ τὸ γε­γο­νὸς ὅ­τι οἰ­κει­ο­θε­λῶς γι­ὰ τὴν Ὀρ­θό­δο­ξη Πί­στη τους ἐ­κτί­θεν­ται βο­ρὰ στὴν λυ­σώ­δη ἀ­δη­φα­γί­α καὶ ἄ­θυρ­μα στὴ δαι­μο­νι­κὴ δι­α­στρο­φὴ τῶν ἀ­νω­νύ­μων ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στῶν.

Ἔ­λε­ος πι­ά, ἀ­νώ­νυ­μοι-κου­κου­λο­φό­ροι.

Ἐ­νερ­γεῖ­τε ὡς ἐ­λεύ­θε­ροι σκο­πευ­τὲς στὴν ἀ­νο­χύ­ρω­τη Ὀρ­θο­δο­ξί­α μας ἐκ τοῦ ἀ­σφα­λοῦς πυ­ρο­βο­λοῦν­τες·

ὑ­πού­λως ὡς λη­στὲς ἐ­νε­δρεύ­ον­τες καὶ δῃ­ώ­νον­τες τὶς ψυ­χές·

δί­κην βα­σα­νι­στῶν καὶ δη­μί­ων κα­κουρ­γοῦν­τες στὴν παγ­κό­σμι­α ἀ­ρέ­να τοῦ δι­α­δι­κτύ­ου τὸ μι­κρό, τὸ ἐ­λά­χι­στο λῆ­μα τοῦ Χρι­στοῦ·

πε­ρι­ά­γε­σθε ἀ­ναι­δῶς τὴν ἐρ­ρει­πω­μέ­νη καὶ αἱ­μάσ­σου­σα Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ, κα­τα­πον­τι­σμέ­νοι στὸν φα­ρι­σα­ϊ­σμό σας, χω­ρὶς ἴ­χνος ἀ­γά­πης, χω­ρὶς τσί­πα ντρο­πῆς, χω­ρὶς τὴ ἑλ­λη­νι­κὴ λε­βεν­τι­ά, χω­ρὶς τὸ ρω­μαί­ι­κο φι­λό­τι­μο, μα­κρὰν τῆς Ἀ­λη­θεί­ας τοῦ Χρι­στοῦ νυχ­τω­μέ­νοι, κομ­πορ­ρη­μο­νοῦν­τες καὶ κορ­δα­κι­ζό­με­νοι καὶ κο­ρυ­βαν­τι­οῦν­τες ὡς κύμ­βα­λα ἀ­λα­λά­ζον­τα!­.­..

Λαυ­ρέν­τι­ος Ντετ­ζι­όρ­τζι­ο