Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

ΤΙ ΛΕΤΕ;

Λαβαμε (απο χερι επισκοπου) σε εμε-ιλ τα παρακατω και περιμενουμε τις αποψεις σας.


OI ΠΑΪΣΙΑΝΟΙ, ΗΤΟΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ,
ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΕΦΗΤΕΥΣΕ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΙΔΙΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΡΑΧΕΣ
ΣΤΟΝ ΑΡΑΒΙΚΟ ΚΟΣΜΟ (ΤΥΝΗΣΙΑ, ΑΙΓΥΠΤΟ, ΣΥΡΙΑ ΚΛΠ.).

ΠΡΟΕΦΗΤΕΥΣΕ ΕΠΙΣΗΣΟΤΙ ΜΕΘΑΥΡΙΟ, ΗΤΟΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΘΕΡΜΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΟΥΝ ΕΠΙ ΕΞΑΜΗΝΟΝ, ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΕΠΕΛΘΗ ΑΙΣΙΑ ΕΚΒΑΣΙ, ΜΕ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΣΙ ΣΕ ΜΑΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ!

ΑΥΤΑ ΑΚΟΥΣΑ ΑΠΟ ΠΑΪΣΙΑΝΟ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΒΕΒΑΙΩΝΕ, ΟΤΙ ΑΥΤΑ
ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΣΟΥΡΩΤΗ!

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΣΥΣΤΑΤΕΣ ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ,
ΑΛΛΑ ΙΣΩΣ ΔΥΝΑΣΘΕ, ΦΙΛΤΑΤΕ ΟΔΥΣΣΕΑ, ΛΟΓΩ ΕΓΓΥΤΗΤΟΣ, ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕΤΕ
ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΔΙΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΟΥΡΩΤΗΣ ΤΑΥΤΑ ΠΑΝΤΑ.

ΑΛΛΩΣΤΕ, ΜΕ ΛΙΓΗ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΡΙΩΝ-ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΗΜΕΡΩΝ, ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΟΥΜΕ
ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ!!...

Εμεις, διαμενοντες εδω στην κωμη της Σουρωτης, συνεχιζουμε να μελεταμε τον Αγιο Ιωαννη τον Χρυσοστομο, και οσα γραφονται απο γερονταδες και αλλους τα βαζουμε σε δευτερη μοιρα.
Ο Αγιος Χρυσοστομος ειναι ΩΚΕΑΝΙΟΣ και μας φθανει.

7 σχόλια:

  1. Εμείς, το μόνο που διαπιστώσαμε, κατά την επίσκεψή μας στο μοναστήρι της Σουρωτής και τον τάφο του γ. Παϊσιου είναι ότι πιστοί έπερναν χώμα από τον τάφο, το οποίον θα έβαζαν σε ποτήρι νερό και από το νερό αυτό θα έπιναν κάθε μέρα!

    Όσον αφορά την προφητεία της 8 Ιουλίου, αν αυτό αληθεύει, που οπωσδήποτε θα ήταν με το Ιουλιανό ημερολόγιο, αυτή θα εκπληρούτο χθες και πιστεύουμε, ότι πράγματι εκπληρώθηκε, γιατί χθές βγήκε η απόφαση της Ε.Ε. για το χρέος της Ελλάδας. Πράγματι, υπήρξαν θερμά επεισόδια μεταξύ των ηγετών της Ευρώπης, για την Ελλάδα, που διήρκεσαν 6 ώρες (όχι 6 μήνες), θα περάσουμε δύσκολα τουλάχιστον μέχρι το 2050, αλλά στο τέλος θα επέλθει αίσια έκβαση, η Τουρκία μέχρι τότε θα έχει διαμελισθεί με δημιουργία του Κουρδιστάν και θα μας αποδωθεί η ΚΠολη (όχι βέβαια η Istanbul).

    Και έτσι στο τέλος, όλα ωραία και καλά!

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το προορατικό ή διορατικό χάρισμα που δίδει ο Θεός σε κάποιους αγίους, με την ευρεία έννοια, γέροντες, τα πνευματικά τους παιδιά και ο πολύς κόσμος τα μετατρέπει σε ιδιότητες και ικανότητες κάποιου μέντιουμ ή μάγου, με αποτέλεσμα να κάνουν οι ίδιοι κακό στις αγιασμένες αυτές μορφές, αφού οι προφητείες και τα μελλούμενα δεν πραγματοποιούνται και γελοιοποιούνται άπαντες. Τα ίδια κάνουν και με τον π. Εφραίμ της Αμερικής, γι' αυτό και αυτός σταμάτησε εδώ και καιρό να μιλάει ακόμη και σε πολύ δικούς του ανθρώπους. Γιατί ακριβώς όλα μεταφέρονται διαφορετικά και παραλλαγμένα και επιφέρουν τελικά σύγχυση και πανικό. Και για τον λόγο αυτό χαρακτηρίζονται οι πατέρες αυτοί, με βλάσφημο τρόπο από τους παλαιοημερολογίτες ως δαιμονόπληκτοι και πλανεμένοι. Ας αφήσουμε να μιλήσει ο Θεός και τότε θα δούμε ποιός επαληθεύεται και ποιός διαψεύδεται. Αντί να εργαζόμαστε τις αρετές και πώς θα τελειωθεί ο καθένας μας, πώς να αποκτήσουμε μετάνοια και ταπείνωση, ασχολούμαστε με τις προφητείες των γεροντάδων, τρέχουμε σ'όλη την ελληνική επικράτεια (ακόμη και στην Αμερική) για να μας πουν τί θα συμβεί και τί μας περιμένει, ενώ ο καθένας μας πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος για το δικό του τέλος. Αφήστε που στήνεται ολόκληρη business με τα προσκυνήματα και τις εκδρομές που διοργανώνονται από τις κατά τόπους μητροπόλεις (με αρχηγούς τους πνευματικούς-ιερείς) σε διορατικούς γέροντες για να λένε στον κόσμο τα μέλλοντα να συμβούν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε, εν ώ μέτρω κρίνετε κριθήσεσθε ... παρ΄όλα αυτά, αφού σαν επισκέπτες του ιστολογίου ερωτώμαστε, πρέπει να πούμε τι πρεσβεύει ο καθένας, γιατί μας καταπλακώνει η καταναγκαστική επιβολή απόψεων και όποιος διατυπώνει αντιρρήσεις κατά των παϊσιανών, θαωρείται περίπου άθεος.

    Ακόμα και αν αγιοποιηθεί απο τους οπαδούς του, πράγμα πιθανό, δεν έχω καμιά υποχρέωση να τον προσκυνήσω ως άγιο.

    Ο Θεός θα τον κρίνει, όπως όλους μας και όχι οι αγιοποιούντες άνθρωποι. Παράτησε την μοναστική ζωή του αγίου όρους και ζούσε εν μέσω γυναικών μοναζουσών. Δεν υποννοώ τίποτε γιατί δεν ξέρω, αλλά δεν με εκφράζει αυτή η νοοτροπία, του κόκορα ανάμεσα στις κότες. Δεν ξέρω γιατί, από τότε που ζούσε δεν με ενέπνεε, δεν ήμουν οπαδός του. Το να γνωρίζει και να αναφέρει κανείς λεπτομέρειες από τη ζωή άλλων ή και λόγω συνδυασμού δεδομένων να κάνει αποκαλύψεις ή προβλέψεις, είναι ίδιο όχι μόνο προφητών αλλά και μέντιουμ. Ο π.Πορφύριος, έλεγε "εγώ δεν συνομίλησα με την Παναγία", και δεν έχει φανατικούς πορφυριανούς που να θέλουν να τον αγιοποιήσουν.

    Σοβαροί άνθρωποι εχουν επιφυλάξεις

    http://www.philologus.gr/4/72-2010-01-01-01-24-47/133-2010-01-24-23-59-34

    όχι για τις προφητείες και τα μακαρόνια που πρέπει να αποθηκεύουμε γιατί θα γίνει πόλεμος, αλλά για τις αγιοποιήσεις πριν να περάσουν 50 χρόνια από την κοίμηση των υποψηφίων αγίων.

    Αναγνώστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι λέμε;

    Διαπιστώνουμε θεοποίηση και όχι απλή αγιοποίηση.

    Συνεπώς, θέσφατον ό,τι είπε (ή δέν είπε αλλά είπαν ότι είπε), και σιγησάτω πάσα άλλη "αμαρτωλή" φωνή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Μη ζητάτε διορατικούς και προορατικούς γέροντες, άνθρωποι είναι, τους βάζετε σε πειρασμό να αναγκάζονται, για να τους ακολουθεί ο κόσμος, -και ποιος δε θέλει- να γίνονται "διορατικοί" και "προορατικοί"".

    Τάδε έφη ο π.Νίκων Νέας Σκήτης σε ομιλία δημοσιευμένη, και συνέχισε επεξηγηματικά:

    "...Προσκυνητής του όρους, μου διηγήθηκε το εξής περιστατικό: Πεζοπορώντας, υπό καύσωνα, πήγαινε να συναντήση στο κελλί του έναν διορατικό γέροντα, για πρώτη φορά. Ο δρόμος μακρύς, ο καύσωνας υπερβολικός, η ανηφοριά μεγάλη, ιδρωμένος και κατάκοπος κάθησε σε μια σκιά να ξεκουραστεί. Σε λίγο, πέρασε άλλος πεζοπόρος, πιο ξεκούραστος, και ρώτησε τον πρώτο: "πώς λέγεσαι;"

    Ο πρώτος, στα χάλια του, χωρίς όρεξη κουβέντας, απάντησε

    "-Χαράλαμπος"!!!

    αν και δεν λεγόταν έτσι, γιατί εννοούσε: ασε με στην ησυχία μου, δε με βλέπεις, "λάμπω από χαρά".

    Ο δεύτερος προσπέρασε, συνάντησε πρώτος στον γέροντα τον διορατικό, συνομίλησαν, του ανέφερε ότι έρχεται ο ...Χαράλαμπος, που όταν σε λίγη ώρα έφτανε, βλέπει τον γέροντα, τον διορατικό να τον προϋπαντεί και να του λέει "Χαράλαμπε, Χαράλαμπε! καλώς όρισες" ..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. http://www.imalex.gr/1781A513.el.aspx

    Ο Αρχιμ. Πολύκαρπος Ματζάρογλου, ως πνευματικός πατέρας και κτίτωρ, με τις κοπέλλες της πνευματικής συντροφιάς τους, ίδρυσαν την μονή στη Σουρωτή. Η ιστορική αλήθεια αυτή, κατά δήλωσή του, αποκρύπτεται σήμερα από την μονή, που ο ίδιος έκτισε, αφού από ένα χρονικό σημείο και έπειτα, απομακρύνθηκε ο π.Πολύκαρπος και ανέλαβε ο γ.Παϊσιος ο Σιναϊτης και Αγιορείτης κ.ά.

    Αφηγείται ο π.Πολύκαρπος: "Το έτος 1965 ήμουν εφημέριος εις τον ιερόν Ναόν της του Θεού Σοφίας Θεσσαλονίκης". Τότε γνώρισα τον μ.Παϊσιο.

    "Από το έτος 1961 είχα υπό την πνευματική μου καθοδήγηση είκοσι περίπου κοπέλλες οι οποίες είχαν πόθον και ιερή επιθυμία την ίδρυση ενός Ησυχαστηρίου.

    Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ήταν ο μακαριστός Παντελεήμων Παπαγεωργίου, ...αγοράσθηκε, δαπάναις των ιδίων νεανίδων, αγρόκτημα 13 στρεμμάτων κοντά στο χωριό Φίλυρον Θεσσαλονίκης... ο Μητρο­πολίτης ζήτησε επτά μέλη από την «Πνευματική Συντροφιά» και μά­λιστα τις πλέον εγγράμματες να εγγραφούν και να εγκαταβιώσουν στην Μονή του Πανοράματος Θεσσαλονίκης. Καμμία από τις κοπέλ­λες δεν θέλησε να αποχωρισθή από τις υπόλοιπες και η άρνησή των έγινε αφορμή να ανακαλέση ο Μητροπολίτης την ίδρυση της Μονής στην Μητροπολιτική του περιφέρεια".

    ...Τον πήγα (τον γ.ΠΑϊσιο, μετεγχειρητικά) στο σπί­τι της κυρίας... η οποία εξωμολογείτο σε μένα και ευχαρίστως δέχθηκε να τον φιλοξενήση και να τον φροντίση... Μάλιστα συ­γκέντρωσα τις αδελφές παρόντος του π. Παϊσίου (ήταν ακόμη στην οικία της κυρίας...ασθενής) και είπα την αρνητική απάντηση του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης... Ο π. Παΐσιος επρότεινε να μιλήση σε έναν Ιερομόναχο γνωστό του και εκείνος θα πρότεινε στον Μη­τροπολίτη Κασσανδρείας, να ιδρυθή εκεί το Ησυχαστήριο. Πράγματι σε δεκαπέντε ήμερες ήλθε θετική απάντηση από τον Μητροπολίτη Κασσανδρείας.

    Συνεφωνήθη δε όπως εγώ παραμείνω στην αφάνεια δια να μην λυπηθή ο άγιος Θεσσαλονίκης (Μητροπολίτης Παντελεήμων Παπαγεωργίου) και σε κατάλληλο καιρό να ζητήσω απολυτήριο και να διο­ρισθώ στην Επαρχία Κασσανδρείας, κοντά κάπου στο Ησυχαστή­ριο για να κατευθύνω τις Αδελφές...

    Ο π. Αγαθάγγελος με τον Ιερομόναχο π. Θεόκλητο εντόπισαν ένα αγροτεμάχιο οκτώ στρεμμάτων περίπου στην Σουρωτή, ήρθαν σε επικοινωνία μαζί μου, είδα το κτήμα και καταλήξαμε στην αγορά του.

    Αυτή την εποχή, ενώ δηλαδή ο π. Παΐσιος δεν είχε φύγει ακόμη στο Άγιον Όρος, μία των ημερών, πήγαμε μαζί στο Ησυχαστήριο της αγίας Μαγδαληνής στον Πολύγυρο όπου εγκαταβιούσαν οι Ιερομό­ναχοι και συνέπεσε να συναντηθούμε με τον Μητροπολίτη Κασσαν­δρείας ο οποίος και ζήτησε να μάθη ποιοι είμασταν και ρώτησε πρώτα τον π. Παΐσιο:

    - Εσείς;

    - Μοναχός Παΐσιος Σιναΐτης. Έζησα στο Σινά επί Μητροπολίτου Πορφυρίου.

    - Εσείς; (Ρώτησε εμένα).

    - π. Πολύκαρπος Ματζάρογλου...

    - Α! Ναι, σας γνωρίζω από τους πατέρες και την επιστολή σας. Δεν έχω καμμιά αντίρρηση για την ίδρυση του Ησυχαστηρίου.

    Μετά μερικές ήμερες πήγα πάλι στον Πολύγυρο, στην Μητρόπο­λη, όπου ο Μητροπολίτης είχε έτοιμο το έγγραφο αδείας ανεγέρσε­ως κελλιών και ενός Ναού και το παρέδωσε στα χέρια μου...

    ...Τον Οκτώβριο του 1967 δέκα αδελφές εγκαταστάθηκαν στην Μο­νή.

    Το 1970 ανέλαβα καθήκοντα Εφημερίου, Ιεροκήρυκος, Πνευμα­τικού και Αρχιερατικού Επιτρόπου στην ενορία Αγίου Γεωργίου Βασιλικών και συγχρόνως Πνευματικού πατρός και Καθοδηγητού εις το Ιερόν Ησυχαστήριον «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» δι’ εγγράφου υπ' αριθ. 618/3-7-1970 της Ιεράς Μητροπόλεως Κασσανδρείας.

    Στο μεσοδιάστημα από της εγκαταστάσεως των πρώτων Αδελφών έως του διορισμού μου, ανέβαινα στο Ησυχαστήριον και επέβλεπα και ανελάμβανα όλες τις ανάγκες της Αδελφότητος υλικές και πνευ­ματικές μέχρι λεπτομερείας και κατηύθυνα την Αδελφότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο π. Παΐσιος από καιρού εις καιρόν κατέβαινε από το Άγιον Όρος και έμενε στην Μονή για λίγο. Ήδη εγώ εμένα στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης και τον συναντούσα στο Ησυχαστήριο. Ουδέποτε ο π. Παΐσιος ανεμείχθη στις κτιριακές ή άλλες υλικές υποθέσεις. Η προσφορά του ήταν καθαρά πνευματική αλλά πάντοτε με πολύ καλή επι­κοινωνία μαζί μου, χωρίς ποτέ να παίρνη καμμιά πρωτοβουλία αν δεν μιλούσε πρώτα και τις λεπτομέρειες των θεμάτων μαζί μου.

    Μετά το 1970 που μπορούσα άνετα να ανεβαίνω στην Μονή προ­σθέσαμε και τα υπόλοιπα κτίσματα, τον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, το Αγιογραφείο, την Δεξαμενή και ένα καλυβάκι στο βουνό για να μένη όταν ερχόταν ό π. Παΐσιος. ...

    Το 1972 μεταφέρθηκα μονίμως στην Μονή όπου εξωμολογούσα πλήθος προσκυνητών.

    Το έτος 1974 ο Μητροπολίτης Κασσανδρείας δια του υπ' αριθ. 7/10-1-1974 εγγράφου του μου αναθέτει να προβαίνω εις την χειροθεσίαν ρασοφόρων μικροσχήμων και μεγαλοσχήμων εκ των ασκου­μένων εν τω Ησυχαστηρίω του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Προς πίστωσιν τούτου υπάρχει εν ημίν και έτερον έγγραφον του Ησυχα­στηρίου (1-2-1974) προς τον Μητροπολίτην Κασσανδρείας δια του οποίου η υπογράφουσα Καθηγουμένη Φιλοθέη Σαμαρά αιτείται την ευλογίαν του Μητροπολίτου δια να εγγραφή εις το Μοναχολόγιο του Ησυχαστηρίου μία μοναχή. Το έγγραφο γράφει ακριβώς: «η δόκιμος Σοφία Ακριτίδου χειροθετηθείσα υπό του Πνευματικού ημών πατρός Πολυκάρπου Ματζάρογλου -βάσει του υπ' αριθμ. 7/10-1-1974 Υμε­τέρου εγγράφου- μετονομασθείσα Συγκλητική...».

    Πλήθος αποδεικτικών γραπτών στοιχείων υπάρχει παρ’ ημίν δια την γνησιότητα της κτιτορικής ιδιότητος μου στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής και της πνευματικής μου πατρότητας επί 22 συναπτά έτη στην Αδελφότητα του Ησυχαστηρί­ου (από το 1961 εν τω κόσμω ακόμη, μέχρι το έτος 1983).

    Θα καταθέσω μόνον την ομολογία του ιδίου του π. Παϊσίου όπως την γράφει στο βιβλίο του «Ο άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης» στην έκδοση του Ησυχαστηρίου της Σουρωτής του έτους 1975:

    Σελίς 8 γράφει: «...ο φίλος μου πατήρ Πολύκαρπος -ο Κτίτωρ και Γέροντας της Μονής αυτής-......»

    Σελίς 11 γράφει: «... είχε παρουσιασθή σε μια αδελφή ο Πατήρ Αρσένιος καθώς και σε άλλη -όπως θα αναφέρω λεπτομερώς- και ο Πνευματικός, όταν τα έμαθε, αφού θόλωσε τα νερά στις αδελφές για να μη βλαφθούν, επικοινώνησε μαζί μου. Του απήντησα και πά­λι να τα αφήσουμε στον Θεό, χωρίς να γίνη λόγος».

    Αυτές βέβαια οι μαρτυρίες του ιδίου του π. Παϊσίου αλλοιώθηκαν στις επόμενες εκδόσεις του βιβλίου αυτού και το όνομα π. Πολύκαρ­πος δεν αναφέρεται καν.

    Διαμένων εις την Ιεράν Μονήν της «Παναγίας του Έβρου» 28 έτη (1983-2010), έλυσα την σιωπήν μου, όχι δια να δικαιωθώ εκ των ανθρώπων, η δικαιοσύνη και το έλεος του Θεού είναι τα ποθούμενα, αλλά πρώτον για την ιστορική αλήθεια:

    α) Ποιος εγνώρισε τον π. Παΐσιο και πως τον συνέδεσε με την Αδελφότητα της Σουρωτής.

    β) Ποιος συγκέντρωσε το έμψυχο υλικό του Ησυχαστηρίου και από πότε.

    γ) Ποιος ίδρυσε εξ αρχής μέχρι το έτος 1983 το Ησυχαστήριο κτι­ριακά.

    Και δεύτερον για τον τερματισμό του σκανδαλισμού χιλιάδων πι­στών, εκ του πλήθους των σκόπιμων ιστορικών αναληθειών που κυ­κλοφορούν εκ του Ησυχαστηρίου της Σουρωτής με αποτέλεσμα την πνευματικήν ζημίαν.

    Αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος Ματζάρογλου

    Εν τη Ι. Μονή Παναγία του Έβρου

    Εορτή του Τιμίου Σταυρού 2010

    Αντιγραφή από τον ιστότοπο της ιεράς μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως http://www.imalex.gr/1781A513.el.aspx

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου