Ομολογία

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ

ΛΙΒΕΛΛΟ

«Εἶπον ὑμῖν ἤδη καί οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν;»

Ὁ π. Ἰωάννης Φωτόπουλος ἀπέστειλε στόν «Ο.Τ.» τήν ἀνωτέρω Ἐπιστολή 23 Ἁγιορειτῶν (καί ὄχι ἀπ’ εὐθείας οἱ Ἁγιορεῖται) μέ τήν ἐπισήμανση ὅτι «ἐπιθυμοῦν διακαῶς τήν δημοσίευσίν της, ὅπως καί ὁ ἴδιος»!

Εἶναι ἡ δεύτερη φορά –ἡ πρώτη τό 1997– πού προωθεῖ ἐπιστολή Ἁγιορειτῶν στήν ἐφημερίδα, κατόπιν ἐκστρατείας συλλογῆς ὑπογραφῶν ἐναντίον τῶν γραφομένων μου, ἐκδηλώνοντας ἀπρόκλητη καί συστηματική ἐμπάθεια στό πρόσωπό μου, χωρίς, συνάμα, νά λαμβάνη ὑπ’ ὄψη του καμμιά ἀπό τίς ἀπαντήσεις μου.

Εὐλαβούμενος τήν ἰδιότητα τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων παραβαίνω τήν ὑπόσχεσή μου νά μή συνεχίσω τήν συζήτηση κωφῶν καί ἐπανέρχομαι ἐπί τοῦ θέματος «Ἀντίχριστος, χάραγμα, Κάρτες» κ.τ.ο.

Ὡστόσο, δέν μπορῶ νά κρύψω τή δυσφορία μου γιά τήν ἐνασχόλησή μου αὐτή, ἀλλά καί τή θλίψη μου γιά τό γεγονός ὅτι ἄνθρωποι ἀφιερωμένοι στό Θεό καί μάλιστα μαθηταί τοῦ ἁγίου Γέροντος Παϊσίου, πού ἐτόνιζε πάντοτε τό νά ἔχουμε «καλόν λογισμόν» γιά τούς συνανθρώπους μας, συνέγραψαν αὐτοῦ τοῦ εἴδους τήν ἐπιστολή.

Ἡ ἐπιστολή τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, 15 ἔντυπες σελίδες(!) ἀναμη­ρυκάζει τά ὅσα ἔγραφε τό 1997 ἡ ἐπιστολή ἄλλων πέντε Ἁγιορειτῶν, στήν ὁποία ἔχω δώσει ἀπάντηση ἀπό τότε.

Πρῶτος ὑπογράφων τήν τωρινή ἐπιστολή εἶναι ὁ Ἱερομόναχος Ἀρσένιος, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου «Γενέθλιον τῆς Θεοτόκου, Παναγούδα» ὁ ὁποῖος ὑπέγραψε καί τήν –σχεδόν ταυτόσημη– ἐπιστολή τοῦ 1997, πού δημοσιεύθηκε στίς 17-10-1997 στόν «Ο.Τ.» μαζί μέ τήν δική μου ἀπάντηση.

Θά ἀρκοῦσε, λοιπόν, ἀντί ἄλλης ἀπαντήσεώς μου, ἡ ἐπαναδημοσίευση τῆς ἀπαντήσεως τοῦ 1997 –στήν ὁποία καί παραπέμπω τόν ἐνδιαφερόμενο ἀναγνώστη– ἄν ἡ νέα ἐπιστολή δέν περιεῖχε καί στοιχεῖα πού πλήττουν (πέραν τῆς ἀξιοπιστίας μου καί τοῦ προσώπου μου) τό Ὀρθόδοξο φρόνημά μου, ἀφοῦ μέσω αὐτῆς κατηγοροῦμαι εὐθέως ἐπί κακοδοξία!

Λυποῦμαι βαθύτατα καί διερωτῶμαι πῶς, πνευματικοί ἄνθρωποι, στήν προσπάθειά τους νά ἐπιβάλλουν τίς ἀπόψεις τους, δέν διστάζουν νά σπιλώσουν, μέ τήν βαρύτερη γιά Ὀρθόδοξο Χριστιανό κατηγορία τῆς κακοδοξίας, ἕνα Πρεσβύτερο τῆς Ἐκκλησίας, τόν ὁποῖον οὔτε κατ’ ὄψιν γνωρίζουν, ἀλλά καί τά γραπτά του ἀγνοοῦν, ὅπως οἱ ἴδιοι ὁμολογοῦν: «Πρόχειρα καί ἐπιγραμματικά θά ἐπισημάνωμεν ὀλίγα ἐκ τῶν σοβαρωτέρων ὀλισθημάτων του, ἐπί τή βάσει μερικῶν παλαιῶν σημειώσεών μας ἐκ τῶν κειμένων του, καθώς καί μιᾶς φωτοτυπίας παλαιοτέρου ἄρθρου του τά ὁποῖα ἐπί τοῦ παρόντος ἔχομε στά χέρια μας»!

Ἀγνοοῦν, δηλαδή, καί τό βιβλίο μου «Ὁ Ἀντίχριστος, ὁ ἀριθμός 666 καί ἡ ἀνησυχία τῶν Χριστιανῶν», καί τό πλῆθος τῶν ὅσων ἔχω γράψει ἐκ τῶν ὑστέρων. Ὁ δέ π. Ἀρσένιος ἀγνοεῖ ἀκόμη καί τήν ἀπάντηση πού ἔδωσα καί σέ κεῖνον τό 1997 μέσω τοῦ «Ο.Τ.» Γνωρίζουν ὅμως «τήν σωρείαν τῶν ἀναιρέσεων» πού (ἔχω) δεχθεῖ «τόσον τό 1986 ὅσον καί τό 1996-1997, ὅταν εἶχα δημοσιεύσει τά ἀπαράδεκτα κείμενά» μου!

Γνωρίζουν τά κείμενά μου ἀπό τίς ἀναιρέσεις τῶν ἐπικριτῶν μου, γιατί εἶναι βέβαιοι ὅτι οἱ ἐπικριταί μου ἔχουν δίκιο! Γνωρίζουν ἀκόμη, ὅπως γράφουν, καί τή μυθιστορηματική τάχα ἀναίρεση, πού ἔκαμε ὁ π. Ἰωάννης Φωτόπουλος μέ τίτλο «Μέ τό «ἀρνίον» ἤ μέ τό «θηρίον;»». Ἡ ἀναίρεση ἔγινε στό ἄρθρο μου «Σύ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἤ ἕτερον προσδοκῶμεν;» (Ο.Τ. 14-1-2011), τό ὁποῖο –χωρίς νά τό διαβάσουν– τό χαρακτηρίζουν «κακόδοξο», ἐνῶ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος τό χαρακτήρισε «περισπούδαστον», παρ’ ὅτι συντάσσεται μέ τίς πολιτικές ἀπόψεις των στό θέμα τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη!

Μέ ὑβρίζουν ὅτι ἔχω «ἔπαρσιν καί γαυρίαμα», ὅτι παριστάνω τόν «Ἄτλαντα» ὅτι «ἐσυκοφάντησα καί συκοφαντῶ τόν π. Παΐσιον» καί ἄλλα, χωρίς νά προσάγουν ἐπιχειρήματα, ἀλλά μόνο λάσπη, ἀφοῦ διαστρεβλώνουν τό νόημα τῶν γραφομένων μου. Καί ὕστερα ἔχουν τό κουράγιο νά μέ κατηγοροῦν ὅτι μιμοῦμαι Γκαιμπελικές μεθόδους!

Θά προσπαθήσω ἐπιγραμματικά νά σημειώσω κάποιες παρατηρήσεις, ἀφοῦ, ὅπως προεῖπα, λεπτομερή ἀπάντηση ἔδωσα μέ τήν ἐπιστολή μου τοῦ 1997, ἀλλά καί μέ τίς πρόσφατες ἀπαντήσεις μου στούς π. Λάμπρον Φωτόπουλον καί π. Ἰωάννη Φωτόπουλον καί μέ τή δημοσίευση τῶν χειρογράφων προσθηκῶν τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου στά γραπτά μου καί τήν ἀντιβολή ἀλλά καί τόν λεπτομερή σχολιασμό τους.

1. Οἱ σεβαστοί Πατέρες ἀφιερώνουν 8 (ὀκτώ!) σελίδες τῆς ἐπιστολῆς τους γιά νά ἐντυπωσιάσουν τούς ἀναγνῶστες μέ τήν παράθεση πολλῶν ὀνομάτων –κληρικῶν καί λαϊκῶν– οἱ ὁποῖοι ἔχουν δηλώσει ὅτι δέν πρέπει νά λάβουμε Κάρτα ἤ Ταυτότητα, ἐάν ἔχη τόν ἀριθμόν 666 ἤ σύμβολα τοῦ Ἀντι­χρίστου. Τήν δική μου ὅμως δήλωση ὅτι ὄχι ἁπλῶς δέν θά λάβω τέτοια ταυτότητα, ἀλλά καί θά πολεμήσω τήν παραλαβή της ἄν ἔχη διακριτικά καί σύμβολα τοῦ Ἀντιχρίστου τήν ἀποσιωποῦν, παρ’ ὅτι τήν ἔχω πλειστάκις ἐπαναλάβει καί γραπτῶς καί προφορικῶς (σέ videos καί ἠχογραφημένες ὁμιλίες μου). Καί ὄχι μόνο τήν ἀποσιωποῦν, ἀλλά καί τήν στρέφουν ἐναντίον μου γράφοντες ὅτι πρόκειται «διά διαφορετικήν καί ἀντιφατικήν τοποθέτησίν του π. Β. ἔναντι τοῦ 666· ἄλλοτε μέν θεωροῦντος αὐτό ὡς παντελῶς ἀθῶον καί ἄλλοτε δαιμονικόν σύμβολον τό ὁποῖον θά πολεμήση»!

Σ’ αὐτή τή συγκεκριμένη αἰτίαση ἔχω ἀπαντήσει ἀπό τοῦ 1997 μέχρι σήμερα, σχεδόν σέ κάθε ἐπικριτή μου. Ἡ πιό πρόσφατη ἀπάντηση δόθηκε μέσω τοῦ «Ο.Τ.» στόν π. Νεκτάριο Ζόμπολα.

Δέν εἶναι, ὅμως, δυνατόν νά ἐπαναλαμβάνομαι ἐπ’ ἄπειρον στά γραπτά μου. Οἱ ἐπικριταί μου ἐναλλάσσονται καί δίδουν τήν ἐντύπωση πῶς συνεχῶς ἀνακαλύπτουν νέα τρωτά στά κείμενά μου, ἐνῶ στήν οὐσία, μή ἔχοντες ἐπιχειρήματα, ἀναμασοῦν ὁ ἕνας τά τοῦ ἄλλου, χωρίς νά κάνουν τόν κόπο νά διαβάσουν τίς ἀπαντήσεις μου, ἀφοῦ ἐπιδίωξή τους εἶναι νά μέ θεωροῦν κακόδοξον! Θεωροῦν δέ χριστιανική διαλεκτική τόν «κωφόν» μονόλογον τους αὐτόν, «δοκοῦντες ὅτι ἐν τῆ πολυλογία αὐτῶν εἰσακουσθήσονται»!

Τό ἐντυπωσιακό εἶναι ὅτι παρουσιάζουν τόν Κατάλογο τῶν ὀνομάτων αὐτῶν πού ἐδήλωσαν, ὅπως καί ἐγώ, ὅτι δέν θά πάρουν Κάρτα ἤ ταυτότητα μέ σύμβολα πού προκαλοῦν τή θρησκευτική συνείδηση τῶν πιστῶν, ὡς Κατάλογο ἀνθρώπων πού συντάσσονται μαζί τους, ἐνῶ κάθε ἄλλο μαρτυρεῖ αὐτός ὁ Κατάλογος. Μαρτυρεῖ ὅτι, ἐφ’ ὅσον ἀποδειχθῆ ὅτι ὑπάρχουν αὐτά τά σύμβολα τότε μόνο θά πολεμήσουμε, ὄχι ὅτι αὐτά τά σύμβολα ὑπάρχουν ἤδη «σώνει καί καλά» ἐπειδή οἱ «ἀντιρρησίες συνειδήσεως» θέλουν νά πιστεύουν καί διακηρύσσουν ὅτι ἤδη ὑπάρχουν!

2. Ποιά εἶναι «ἡ σωρεία τῶν ἀναιρέσεων» πού εἶχα δεχθεῖ τό 1986 γιά τά ὅσα ἔγραψα περί Ἀντιχρίστου καί τῶν σύν αὐτῶ, πού δέν πρέπει νά τά ἔχω λησμονήσει; Ὑπῆρξαν μόνο προφορικές ἐνστάσεις καί κάποια ἐρωτήματα καί γι’ αὐτό ἔγραψα τήν «Δευτερολογία» μου, παρακινηθεῖς ἀπό τόν π.
Ἐ­πιφάνιον, πού ἐμπλούτισε τήν «Δευτερολογία» μου μέ τίς προσθῆκες του, βεβαίως, ὄχι γιά νά συνταχθῆ μέ τούς ἐπικριτάς μου, ἀλλά γιά νά διευκρι­νισθοῦν περισσότερο οἱ θέσεις μου. Τό κρίσιμο ἐρώτημα ἐν προκειμένω εἶναι: Γιατί ὅλοι αὐτοί οἱ σήμερον λαλίστατοι δέν ἐπεχείρησαν νά μέ ἐπικρίνουν καί νά μέ καταδικάσουν τό 1986, 1987, 1988, ἀλλά περίμεναν πρῶτα νά κοι­μηθῆ ὁ π. Ἐπιφάνιος καί θυμήθηκαν νά μέ πολεμήσουν μετά ἀπό 10 χρόνια(!) τό 1996;

3. Μέ κατηγοροῦν μέ τρία ἐρωτηματικά(!) οἱ Ἁγιορεῖται γιά τήν «διά κολοβώσεως φοβεράν διαστροφήν τοῦ χωρίου τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου (βιβλ. Ε,ΧΧΧ, 1) ὥστε νά «κατοχυρώσω» δι’ αὐτοῦ τά διαμετρικῶς ἀντίθετα ὅσων ὁ Ἅγιος ὑποστηρίζει!!!» Δημιουργοῦν ἐντυπώσεις, χωρίς, ὅμως, νά μᾶς παραθέσουν τή δική τους μή διεστραμμένη ἐκδοχή καί χωρίς νά κάνουν τόν κόπο νά ἐρευνήσουν τό κείμενο στήν πηγή του γιά νά διαπιστώσουν ὅτι, ὄχι μόνο δέν τό διέστρεψα, ἀλλά καί ἀπεσιώπησα στοιχεῖα τοῦ κειμένου πού συνηγοροῦν μέ τίς τοποθετήσεις μου, ὅπως ὅτι «ἐν πᾶσι τοῖς σπουδαίοις καί ἀρχαίοις ἀντιγράφοις τοῦ ἀριθμοῦ τούτου κειμένου, καί μαρτυρούντων αὐτῶν ἐκείνων τῶν κατ’ ὄψιν τόν Ἰωάννην ἑωρακότων, καί τοῦ λόγου διδάσκοντος ἡμᾶς, ὅτι ὁ ἀριθμός τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου κατά τήν τῶν Ἑλλήνων ψῆφον διά τῶν ἐν αὐτῶ γραμμάτων». Δηλαδή αὐτό πού ἐτόνισα στό βιβλίο μου καί ὑπογράμμισε ὁ π. Ἐπιφάνιος «γιατί ‘‘σώνει καί καλά’’ μεταφράζουμε τόν ἀριθμό μέ τρία 6 καί ὄχι ὅπως γράφει ἡ Ἀποκάλυψη ‘‘χξστ’’»;

Γιατί δέ ἀποσιωποῦν συστηματικά τό ἄλλο χωρίο τοῦ Ἁγ. Εἰρηναίου, πού παρέθεσα στό ἀρχικό κείμενο τοῦ 1986, τό ὁποῖο αὐτό καί μόνο τά λέει ὅλα; «Ἀσφαλέστερον οὖν καί ἀκινδυνότερον, τό περιμένειν τήν ἔκβασιν τῆς προφητείας, ἤ τό καταστοχάζεσθαι καί καταμαντεύεσθαι ὀνόματος· τυχόν δέ ἐπί πολλῶν προσώπων εὑρεθῆναι δυναμένου αὐτοῦ τοῦ ἀριθμοῦ… Εἰ γάρ πολλά ἐστι τά εὑρισκόμενα ὀνόματα, ἔχοντα τόν αὐτόν ἀριθμόν, ποῖον ἐξ αὐτῶν φορέσει ὁ ἐρχόμενος, ζητηθήσεται» (βιβλ. Ε, ΧΧΧ, 3) Καί μή μοῦ εἰποῦν πάλι ὅτι κολώβωσα τό χωρίο ἐπειδή βλέπουν ἀποσιω­πητικά, διότι δέν εἶναι δικά μου, ἀλλά τοῦ χειρογράφου πού διέσωσε τό κείμενο τοῦ Ἁγίου στά Ἑλληνικά.

4. Μέ συκοφαντοῦν οἱ Ἁγιορεῖται ὅτι πρεσβεύω «τήν ὅλως αὐθαίρετον ἐκδοχήν τοῦ χαράγματος ὡς δῆθεν μόνον ἐσωτερικοῦ», ἀδιαφορούντες παντε­λῶς γιά τά ὅσα γράφω ἐπ’ αὐτοῦ στό κεφάλαιο «Τί εἶναι τό χάραγμα τοῦ
Ἀντιχρίστου;» τοῦ βιβλίου μου (σελ. 42-47), χωρίς νά ἀπορρίπτω τό ἐξωτερικό χάραγμα.

Ὡστόσο, αὐτό πού τονίζω εἶναι ἡ οὐσία τοῦ χαράγματος καί αὐτή εἶναι ἡ μετατροπή τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου σέ σατανόσχημη προσωπικότητα, διότι τό ὁποιοδήποτε ἐξωτερικό χάραγμα μπορεῖ κανείς νά τό ἀρνηθῆ, ἄν μετανοήση.
Ἐπ’ αὐτοῦ ἔγραψα ἀρκετά στό ἄρθρο μου στόν «Ο.Τ.» «Σύ εἰ ὁ ἐρχόμενος ἤ ἕτερον προσδοκῶμεν;», ἀλλά τό χαρακτήρισαν οἱ Ἁγιορεῖται «κακόδοξο» χωρίς κἄν νά τό διαβάσουν! Θά τούς παραθέσω, λοιπόν, ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό καλόδοξο κείμενο, τό ὁποῖο ἐγκρίνουν ἀπόλυτα:

«Ἡ Ἐκκλησία μας δέχεται ὅτι ἡ Σφραγίς τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι κάποιο ἐξωτερικό σύμβολο, πού μπορεῖ νά ἐπιβληθῆ στούς ἀνθρώπους μέ βία καί τυραννία, ἀλλά ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού μέ τά Ἱερά Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καί τοῦ Χρίσματος ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο καί τόν κάνει “υἱό Θεοῦ”, καί γι’ αὐτό τά Μυστήρια αὐτά, καί ἰδίως τό Χρίσμα, ὀνομάζονται “σφραγίς τοῦ Χριστοῦ”. “Μία σφραγίς ἀληθῶς, ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψις”, λέγει ἐπιγραμματικά ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος. Καί τήν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ τήν ἔχει καί τήν διατηρεῖ, ὅποιος ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού ἦλθε στόν κόσμο ἐν σαρκί καί ἔγινε ἄνθρωπος γιά τή σωτηρία μας. Καί οὐδενός εἴδους σφράγισμα, πού ἐπιβάλλεται μέ βία καί τυραννικά, δέν εἶναι ἱκανό νά καταστήσει ἀνενεργό τήν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ. Κατά τόν ἴδιο τρόπο ἡ σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου, γιά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ἡ Ἀποκάλυψη, δέν εἶναι ἕνα ἐξωτερικό σύμβολο, πού μπορεῖ νά ἐ­πι­βληθῆ μέ βία, παρά τήν θέληση καί τήν ἀντίδραση τοῦ ἀτόμου, ἀλλά ἡ ἑκούσια ἀποκοπή του ἀπ’ τή ζωή τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ τήν ἑκούσια ἄρνηση τῆς πίστεως, ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Σωτήρ τοῦ κόσμου».

Πρόκειται γιά τήν ἐγκύκλιο τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας τοῦ 1997 περί τῆς ὁποίας οἱ Ἁγιορεῖτες ἐπικριτές μοῦ γράφουν, ἀποσιωποῦντες, βεβαίως, τά ἀνωτέρω: «Θά πρέπη νά ἐπισημανθῆ ὅτι τά ἀνωτέρω δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς μίαν Συνοδικήν ἀπόφανσιν ἀλλά τήν καθολικήν πίστιν καί συνείδησιν τοῦ πληρώματος –ἐκτός φαιδροτάτων ἐξαιρέσεων– τῆς τοπικῆς μας (καί ὄχι μόνον) Ἐκκλησίας»!

Τώρα πού κατεδείχθη, λοιπόν, ὅτι τό Συνοδικό κείμενο, ὄχι μόνο δέν ἀντιτίθεται στά ὅσα περί χαράγματος ἔγραψα, ἀλλά καί τά ἐπιβεβαιώνει, πρέπει, νομίζω, νά ἀναζητήσουν οἱ ἐπικριτές μου κάπου ἀλλοῦ καί ὄχι σέ μένα, τίς «φαιδρότατες ἐξαιρέσεις»!

5. Οἱ Ἁγιορεῖτες ἐπικριτές μου ἐπιπροσθέτως μέ συκοφαντοῦν γιά «τήν σοφιστικήν ἑρμηνείαν τῶν περί εἰδωλοθύτων λόγων τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἐν καταφανῆ ἀντιθέσει πρός τήν ἑρμηνείαν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστό­μου, τά ἀποφασισθέντα ὑπό τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου…» Ποιά εἶναι, Hραγε, ἡ μή σοφιστική καί ποιά ἡ ὀρθή ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου; Γιατί δέν μας τή γράφουν αὐτοί πού τήν ξέρουν; Ἄν εἶχαν διαβάσει τήν ἑνότητα τοῦ βιβλίου μου «Τά εἰδωλόθυτα καί οἱ «μαγεμένες» ταυτότητες» (σελ. 77 καί ἑξ.) καί δέν γνώριζαν τίς ἀπόψεις μου ἀπό τή μυθιστορηματική κριτική τοῦ π. Ἰω. Φωτοπούλου («Μέ τό ἀρνίον ἤ μέ τό θηρίον»), τότε δέν θά ἐξετίθεντο μέ αὐτά πού γράφουν.

Ἀλήθεια, δέν εἶναι στοιχειώδης χριστιανική προϋπόθεση, ὅταν κατηγορῆς κάποιον μέ τόσο βαρεῖς χαρακτηρισμούς –καί μάλιστα κληρικό- νά ἀποδεικνύης μέ ἐπιχειρήματα καί μέ στοιχεῖα τούς χαρακτηρισμούς σου, ἀλλιῶς ἀποδει­κνύεσαι ἐσύ κοινός συκοφάντης;

6. Ποιά «ἀσύστολα ψεύδη ἔγραψα γιά τόν π. Παΐσιο»; Ἆραγε, τίς παρα­πομπές σέ Πατερικά κείμενα στήν περί Ἀντιχρίστου Ἐπιστολή του τίς εὑρῆκε ὁ ἴδιος; Ἦταν ἐρευνητής θεολόγος ὁ ὄντως ἅγιος αὐτός ἄνθρωπος; Γιατί προσπαθεῖτε νά μέ σπιλώσετε ὅτι τάχα ἀσεβῶ καί συκοφαντῶ τόν π. Παΐσιον;
Ἔγραψα καί ξαναέγραψα ὅτι προσκυνῶ καί τόν τόπον πού ἐπάτησε. Τόν θεωρῶ ἅγιον καί πρό τῆς ἐπισήμου διακηρύξεως τῆς ἁγιότητός του. Εἶναι ἔγκλημα καθοσιώσεως ὅτι δέν δέχομαι τό θεολογικό ἀλάθητό του γιατί προσ­κρούει ἡ ἐπιστολή του στήν Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας; Μήπως ὁ κάθε ἅγιος ἔχει τό χάρισμα τῆς αὐθεντίας; Μόνον οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι τό εἶχαν. Τό Χάρισμα αὐτό, μετά τούς ἁγίους Ἀποστόλους, τό κατέχει ἡ Ἐκκλησία.

Ἐξ ἄλλου, δέν εἶδα παρόμοια εὐαισθησία ἐκ μέρους σας ὅταν ὁ κ. Γιανναρᾶς βλασφημοῦσε τόν Ἁγ. Νικόδημον καί «τίναζε στόν ἀέρα» τή θεο­λογία του ὡς αἱρετική! Τή θεολογία ἑνός ἁγίου πού ἀνεγνωρίσθη ἡ ἁγιότητά του μόνον ἀπό τά συγγράμμματά του! Τότε σύμπασα ἡ Ἱ. Κοινότης ἀνεγνώρισε τή θεολογική μου ἀναίρεση καί συμμερίσθηκε ἀπολύτως τήν ἀντίθεσή μου στίς προσβολές πρός τό πρόσωπο τοῦ ἁγίου. Ἐσεῖς, σεβαστοί πατέρες, σπεύ­σατε νά δηλώσετε τήν ἴδια ‘‘ἱερή’’ ἀγανάκτηση πρός τόν συκοφαντοῦντα τόν ἅγιο Νικόδημο, μ’ αὐτή πού ἐξαπολύετε ἐναντίον μου, ἐπειδή ἔχω διαφορετική ἄποψη ἀπό αὐτήν πού ἐκφράζει μία καί μόνη ἐπιστολή τοῦ π. Παϊσίου;

7. Πού διαβάσατε τήν «ἀνήκουστον πρότασιν» μου «ὅπως ἐν ἐνδεία ὕδατος χρησιμοποιηθοῦν τά οὖρα ὡς ὕδωρ πρός ἐπιτέλεσιν Ἁγιασμοῦ»; Ἔτσι ἔγραψα, ὅπως ἀφήνετε ἐσεῖς νά ἐννοηθῆ; Δημοσιεύσατε, λοιπόν, ἄν σᾶς συμφέρη, ὅσα γράφω ἐπ’ αὐτοῦ, ἀπό τή σελ. 120-125 τοῦ βιβλίου μου καί ἀφήσατέ με στήν κρίση τῶν ἀναγνωστῶν.

8. Τέλος, δέν μπορέσατε νά κρύψετε τίς προθέσεις τῆς Ἐπιστολῆς σας. Μέ συκοφαντεῖτε χωρίς φόβο ὅτι ἔγραψα περί κυβερνώντων καί πολιτικῆς ὡς προπαγάνδα ὑπέρ τοῦ υἱοῦ μου. Γράφετε, μάλιστα, ὅτι αὐτή εἶναι ἡ γνώμη πολλῶν. Πολλῶν ποιᾶς λογῆς; Ἀπό πού κατευθυνομένων; Ἐάν ἐκάνατε τόν κόπο νά ἀσχοληθῆτε μέ τό θέμα στήν πηγή του καί ὄχι λαμβάνοντες πληροφο­ρίες ἀπό τούς μυθιστορηματικούς ἐπικριτές μου, θά γνωρίζατε ὅτι ἡ Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ἱδρύθηκε, γιά νά ὑλοποιηθοῦν τά ὅσα εἶχαν προγραφεῖ καί ὅσα εἶχαν ἐπισημανθεῖ σέ δύο εἰδικά Συνέδρια, στά ὁποία παρέστη καί ὁ π. Μᾶρκος, ὁ κύριος ἐμψυχωτής μας στήν ὑλοποίηση τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου, πού λέγεται Πολιτική γιά τό χριστιανό.

Ἐσεῖς οἱ Ἁγιορεῖτες ἔπρεπε νά πρωτοστατεῖτε στή δημιουργία μιᾶς Πα­ρα­τάξεως πού θά ἐκφράζη τούς ἐκκλησιαζομένους καί ὄχι τούς ἀμοραλιστές Χριστιανούς, ἀντί νά κυνηγᾶτε ταυτότητες καί τσιπάκια! Οἱ προκάτοχοί σας ἔκαναν μπαρουταποθῆκες τά Μοναστήρια καί σεῖς πολεμᾶτε τούς πιστούς πού θέλουν νά διακονήσουν μέ συνείδηση τήν Πατρίδα μας;

Μιά Παράταξη συνειδητῶν Χριστιανῶν δέν πρόκειται νά ἐκδίδη ταυτότητες πού θά διχάζουν τούς πιστούς, οὔτε θά προκαλῆ τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, ὅπως συκοφαντεῖτε γιά νά ‘‘ἐκδικηθῆτε’’ τήν ἔλλειψη ἐπιχειρημάτων γιά τό θέμα πού συζητοῦμε.

Ἡ Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ταυτίζει τό Πιστεύω της μέ τήν Πίστη τῆς Ἐκ­κλησίας καί προϋποθέτει γιά νά γίνης μέλος της τήν ἀποκήρυξη τῆς Μασωνίας καί κάθε μορφῆς ἀποκρυφισμοῦ. Γνωρίζετε ἐσεῖς ἄλλη Παράταξη μέ αὐτές τίς προδιαγραφές; Γνωρίζετε ὅτι γιά νά μή ἀποκηρύξουν τή μασωνία, ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τήν Παράταξη δικαστικοί ἀλλά ἀκόμη καί μέλη ἐκκλη­σιαστικῶν Ὀργανώσεων;

Ἡ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» δέν ἱδρύθηκε γιά τό γιό μου, οὔτε τήν ἵδρυσε ὁ γιός μου. Ὁ γιός μου ἐπιστρατεύθηκε γιά τό ἔργο αὐτό, ὅπως ἐπιστρατεύθηκαν καί ὅσοι ἀπαρτίζουν τήν Παράταξη αὐτή. Μπορεῖτε δέ νά κοιμᾶσθε ἥσυχοι τώρα πιά, γιατί ὁ γιός μου ἀπό τόν Φεβρουάριο τοῦ 2011 παραιτήθηκε ὁριστικά καί ἀμετάκλητα, ἀφοῦ ὑπῆρξαν ἄνθρωποι τοῦ ἐπιπέδου τῶν πληροφοριοδοτῶν σας, κακοήθεις καί κάθε ἄλλο παρά μαθηταί τοῦ ἁγίου Γέροντος Παϊσίου, ὁ ὁποῖος πάντοτε ἐπέμενε νά ἔχουμε «καλό λογισμό» καί πρό παντός, ὄχι βλακώδεις λογισμούς! Γιατί, πράγματι, δέν ὑπάρχει βλακωδέστερος λογισμός, ἀπό τό νά θεωρήσης ὅτι κάποιος γιά νά ἀγοράση φόρεμα στή γυναίκα του, ἵδρυσε ἐργοστάσιο ὑφασμάτων! Κάποιος γιά νά προωθήση τό γιό του, ἵδρυσε ὁλόκληρη Παράταξη!!!

Ἐπιτέλους, δέν σᾶς ἀναχαιτίζει τίποτε; Ἡ ἐμπάθειά σας δέν λαμβάνει ὑπ’ ὄψη της οὔτε τό ἦθος, οὔτε τήν προϊστορία, οὔτε τά πεπραγμένα κάποιου πού διαφωνεῖτε μαζί του; Κατηγορεῖτε γιά ποταπή σκοπιμότητα ἕναν κληρικό πού συμπορεύθηκε ἀγωνιστικά μέ τόν π. Μᾶρκο ἐπί σαράντα χρόνια, ὅτι ὑποκρίνεται γράφων ἐναντίον τῶν κρατούντων γιά νά κάνη προπαγάνδα ὑπέρ τοῦ γιοῦ του!

Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ. Ἦταν ἡ «εὐλογία» πού μπορούσατε νά μοῦ προσφέ­ρετε ἀπό τό περιβόλι τῆς Παναγίας μας.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ

Πρωτοπρεσβύτερος

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ:

Σεβαστε Γεροντα π. Βασιλειε, απο το Αγιον Ορος πλεον δεν εκπεμπεται φως αλλα σκοτος, βαθυτατον ψηλαφητον σκοτος (εκτος βεβαιως ελαχιστων εξαιρεσεων).
Αναφερω δυο μονο περιστατικα που αποδεικνυουν του λογου μου το αληθες.

1ον. Δεν τους ενδιαφερει τους καλοβολεμενους Αγιορειτες Πατερες, το ΜΕΙΖΟΝ ΖΗΤΗΜΑ, που συνταρασσει σημερα ολοκληρη την Ορθοδοξια, ουτε ο Οικουμενισμος, ουτε ο Γραικολατινισμος, ουτε ο Πανθρησκειασμος.
Kαι χωρις κανενα ενδοιασμο και χωρις καμμια συστολη μνημονευουν τον Αρχιαιρεσιαρχη επισκοπο τους, ως ορθοδοξον αρχιερεα, χωρις να αισχυνονται.
Εδω και πολλα χρονια εχουν σιωπησει ερμητικα και δεν ....κινειται ουτε φιλαρακι!!!
Τους ενδιαφερει μονο η Καρτα του Πολιτη και τα ...Οικονομικα τους.
Γι αυτα τα δυο ειναι ικανοι να κατελθουν μεχρι και την Αθηνα σε συλλαλητηριο και να απειλησουν τα συμπαντα.

2ον. Αυτη η σημερινη λεγομενη Ιερα Επιστασια (που φωτογραφιζεται πιο πανω) με τους αντιπροσωπους των Μονων Λαυρας, Δοχιαρειου, Ξενοφωντος και μπασταρδεμενη και νοθα Εσφιγμενου, μολις συγκροτηθηκε σε σωμα, καλεσε αναισχυντως και αδιαντροπως, τον ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗ Αττικης Κυριλλο Μισιακουλη για να χοροστατηση στις γιορτες του Πρωτατου.
Δεν σεβονται πλεον τιποτα οι Αγιορειτες Πατερες, ουτε τους Ιερους Κανονες, ουτε και αυτες τις ευαισθησιες των χριστιανων σε ζητηματα στοιχειωδους τιμης και αξιοπρεπειας.
Πιστευουμε ότι η Παναγια δεν θα ανεχθη για πολυ ακομα την ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ σιωπη των Αγιορειτων.