Ομολογία

Προς τον Πρωτοσύγκελλο και τους συν αυτώ,

της Μητροπόλεως Γόρτυνος

Ήλθε στα χέρια μου η 8σέλιδη Απάντηση-Διαμαρτυρία από τον Πρωτοσύγκελλο και δύο Αρχιερατικούς Επιτρόπους της Ι. Μητροπόλεως Γόρτυνος, για κείμενα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Ιερά Παρακαταθήκη». Επειδή γνωρίζω το θέμα και ως Ανώνυμος δημοσίευσα, τότε, ένα σχόλιο στο blog apotixisi, ένιωσα την ανάγκη να γράψω τα εξής:

1) Συγχαίρω κι εγώ μαζί σας, Άγιε Πρωτοσύγκελλε, το Μητροπολίτη σας για όλες τις θεοφιλείς του δραστηριότητες: το συχνό κήρυγμα, τις συγγραφές, τις θυσίες στις οποίες προβαίνει για το ποίμνιό του, τις καθημερινές λειτουργίες και την ταυτόχρονη Πανεπιστημιακή του προσφορά. Δεν αμφιβάλλουμε, ότι αυτά είναι περίπου έτσι, όπως μας τα περιγράφετε.

Όμως, δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά, με τα πραγματικά γεγονότα που αναφέρονται στο άρθρο και τις άλλες ενέργειες του κ. Ιερεμία, που μας κατασκανδάλισαν, μας πλήγωσαν και μας απογοήτευσαν άλλη μια φορά, για την προσωπικότητα των Επισκόπων μας; Και γιατί εγκαλείται ο εκδότης του περιοδικού για την κριτική που φιλοξένησε; Η κριτική του αναφερόταν σε πραγματικά γεγονότα, ίσως με αυστηρό, αλλά αντικειμενικό λόγο. Αντίθετα, ο Μητροπολίτης σας, αν και εν αδίκω ευρισκόμενος, απάντησε με λόγο απάδοντα σε Επίσκοπο, αφού εξύβρισε συλλήβδην, τους ήδη 15 χιλιάδας λαϊκούς, Ιερείς, Ηγουμένους, και τους 5 Επισκόπους που υπέγραψαν την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού», χαρακτηρίζοντάς τους ως «λαθροκαπήλους της αμωμήτου ημών πίστεως και πλανεμένους»!

2) Αναφερόμενοι στο «ψυχογράφημα» που κάνει κάποιος άγνωστός μου αρθρογράφος του περιοδικού, με αφορμή τις τελευταίες πράξεις του Μητροπολίτου σας, γράφετε:

«Μάθετε, ότι την ψυχήν κάθε ανθρώπου την γνωρίζει μόνον ο Θεός».

Πολύ σωστό αυτό, ποιος αμφιβάλλει; Αλλά εσείς, αυτό το επικαλείσθε για να το στρέψετε εναντίον όποιου ελέγχει τα κακώς γενόμενα. Το ερμηνεύετε δηλαδή λανθασμένως και το χρησιμοποιείτε με σκοπιμότητα, για να μας πείτε, ότι δεν έχει κάποιος δικαίωμα να εκφέρει γνώμη για πράξεις του Επισκόπου σας. Αν ισχύει, όμως, η ερμηνεία σας, τότε, διαπράττετε κι εσείς το ίδιο λάθος, αφού, χωρίς να γνωρίζετε την ψυχή του Επισκόπου σας, τον επαινείτε για τις ίδιες ενέργειες που οι άλλοι τις αξιολόγησαν αρνητικά. Αν πιστεύετε, ότι «την ψυχή κάθε ανθρώπου την γνωρίζει μόνον ο Θεός», τότε εσείς πως γνωρίζετε την ψυχή και τα κίνητρα του Επισκόπου σας και τον αθωώνετε; Το παραπάνω ρητό ισχύει μόνο για τους άλλους, εκείνους που ήλεγξαν τον Επίσκοπό σας, και όχι και για εσάς που τον υπερασπίζεσθε;

Δεν σας κρύβω, ότι προσωπικά και παρά τις επιφυλάξεις μου, είχα χαρεί, όταν πριν δυό χρόνια περίπου, σε επίσκεψη στο μοναστήρι του αείμνηστου γέροντας Αρσένιου Κομπούγια, άκουσα από τον ίδιο, καλά λόγια για τον Μητροπολίτη σας. Χάρηκα δε διπλά, όταν είδα να υπογράφει την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού»(*). Όμως, η χαρά μας μεταστράφηκε σε λύπη, όταν σαν μια αγράμματη γριούλα που δεν γνώριζε τι έκανε, ο εμβριθείς δογματολόγος, και μελετητής των Γραφών, και Οδηγός των πιστών Επίσκοπός σας (όπως μας τον παρουσιάζετε), επήρε πίσω την υπογραφή του, που υπεύθυνα –υποτίθεται– έβαλε κάτω από το συγκεκριμένο κείμενο.

Λυπούμαι, Πατέρες μου, αλλά δεν καταλάβατε, ότι εδώ δεν πρόκειται για προσωπικά συμφέροντα και προσωπικές διάφορες (καμία τέτοιου είδους διαφορά δεν έχουμε με τον κ. Ιερεμία), αλλά εδώ ο λόγος είναι περί Πίστεως. Ο οικουμενικός Πατριάρχης προωθεί μαζί με τον Πάπα την αίρεση του Οικουμενισμού στην Εκκλησία, και ο Μητροπολίτης σας, ενώ –όπως μας πληροφορείτε– είναι αντιπαπικός, και ενώ στην αρχή με την υπογραφή του, ο κ. Ιερεμίας Φούντας, κατεδίκασε την οικουμενιστική πολιτική του κ. Βαρθολομαίου, μόλις ο Πατριάρχης «συνωφρυώθηκε» εναντίον του, ξέχασε την «ΟΜΟΛΟΓΙΑ» και την ΠΙΣΤΗ, άλλαξε τακτική και πήγε με το μέρος του. Αυτό καταδίκασε ο αρθρογράφος, αυτό καταδικάζουμε κι εμείς.

Ως δικαιολογία εφεύρε, ότι πήρε πίσω την υπογραφή του, γιατί η Ομολογία δεν είχε γραφεί από την Σύνοδο. Και σεις υιοθετήσατε αυτή την δικαιολογία. Μα αυτό το ήξερε όταν την υπέγραφε. Εκ των υστέρων δε, και όταν του έτριξε τα δόντια η όποια εξουσία, υποχώρησε. Και σεις πειστήκατε στο επιχείρημά του. Γνωρίζετε τις διαθέσεις του (που γνωρίζει μόνο ο Θεός, όπως είπατε) ή πεισθήκατε σε όσα σας είπε ως άλλοι υπάλληλοι του Δεσπότη; Ασφαλώς το δεύτερο. Έ, εγώ δεν πείσθηκα και γι’ αυτό ως ανώνυμος έγραψα και σχόλιο, και τώρα επανέρχομαι, παρόλο που δεν συμφωνώ με όλες τις θέσεις που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό, για να υποστηρίξω στα βασικά, όσα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό (και στο μπόγκ) του εκδότη.

Αλήθεια, εσείς είστε κάτω από την Διοίκηση του Επισκόπου σας. Δεν ήθέλα να σας φέρω σε δύσκολη θέση, αλλά αναγκάζομαι να ερωτήσω: όσα γράφετε είναι όλα δικά σας ή μήπως να σας βοήθησε να τα γράψετε ο ίδιος, ή έστω «έριξε» μια ματιά για να διορθώσει τα λάθη σας; Κι αν ναι, τότε, δεν έχουν γραφεί κάτω από την επιρροή του, κάτω από την πίεσή του; Μήπως όσα γράψατε (καλοπροαίρετα ή εκβιαστικά, αδιάφορον), είχατε λόγο να τον τα γράψατε, για να έχετε την εύνοιά του; Αυτό δεν θα μπορέσουμε να το μάθουμε ποτέ, απλά γιατί (πάλι κατά τον λόγο σας) μόνο ο Θεός γνωρίζει τις διαθέσεις των ανθρώπων.

Μαζί με όσους έγραψαν κατά των τελευταίων ενεργειών του Επισκόπου σας, διατηρούμε την γνώμη μας για τις καταδικαστέες αυτές πράξεις του. Γνώμη, που δεν στηρίζετε στην ψυχολογία του και στις προθέσεις του, που κατά τον λόγο σας μόνο ο Θεός γνωρίζει και αυτός θα τον κρίνει, αλλά στα πραγματικά γεγονότα, που έτσι όπως συνέβησαν, ευνοούν τους αιρετικούς, οικουμενιστικούς σχεδιασμούς του Πατριάρχη. Δεν αρνούμαστε να δούμε τα επιχειρήματά σας, αν αυτά είναι αληθινά γεγονότα και όχι εκφορά των δικαιολογιών και της υπερασπιστικής γραμμής του προϊσταμένου σας. Ως τότε, θα θεωρούμε ως βλαπτικό για την ορθοδοξία λάθος του:

α) την ανεύθυνη υπογραφή του σε ένα τόσο σοβαρό κείμενο,

β) την ευκολία με την οποία υπαναχωρεί ένας καθηγητής πανεπιστημίου και Ιεράρχης στην υπογραφή που πριν μερικές μέρες έβαλε και χωρίς να προκύψουν άλλα πραγματικά και αναιρετικά της υπογραφής γεγονότα,

γ) την προσπάθεια να αποδείξει πως έχει δίκιο, επικαλούμενος ακόμα και το μυστήριο της Μετανοίας, για να μας πει πως μετανόησε και έτσι, χρησιμοποιώντας ένα μυστήριο, να επιχειρήσει να φανεί στα μάτια των Ιερέων και των πιστών και ως ήρωας μετανοίας. Μακάρι να μετανοήσει αληθινά, για να δείξει και σε μας το μεγαλείο του και να αποτελέσει και δικό μας παράδειγμα προς μίμηση, αφού όλοι μας «μετανοίας χρεία έχουμε».

Το τελευταίο δεν θα το έγραφα, αναφέροντας το ιερό Μυστήριο της Μετανοίας στη συζήτηση αυτή, αλλά το κάνω γιατί εσείς το εμπλέξατε και το χρησιμοποιήσατε. Χρησιμοποιείτε στην Επιστολή σας την εξής ερώτηση του Μητροπολίτη σας: «Είναι “αλλοπρόσαλλο” λοιπόν να αρνείται κανείς τα πρότερα φρονήματά του, που τον έφεραν πίσω στην πνευματική ζωή;». Και απαντώ: ασφαλώς και δεν είναι “αλλοπρόσαλλο” να αρνείται κανείς τα πρότερα λάθη του και να μετανοεί, όμως, είναι “αλλοπρόσαλλο” να βλέπει ως πρόοδο και να θεωρεί ως μετάνοια την πρόσδεσή του στο οικουμενιστικό άρμα του κ. Βαρθολομαίου και της παρέας του.

Όσα γράφονται εδώ (εύχεσθε ο Θεός να συγχωρήσει και να θεραπεύσει κάθε εγωϊστικό κίνητρο που υπάρχει στην παρέμβασή μου) γράφτηκαν για την υπεράσπιση της Ορθόδοξης πίστης, η οποία από την οικουμενιστική λαίλαπα -κατά το ανθρώπινο- ταλαιπωρείται, αποδομείται και απορυθμίζεται. Και αντί να βγουν μπροστά οι Επίσκοποι και να την οδηγήσουν εις οδούς σωτηρίας, ενέργειες σαν αυτή του Δεσπότη σας, αντί να λειτουργήσουν αφυπνιστικά και καθοδηγητικά για να ελευθερωθούν οι πιστοί από τον εναγκαλισμό του Πατριάρχη μετά του αιρετικού Πάπα (αλλά και των ελάχιστων συνοδοιπόρων του Επισκόπων και θεολόγων), αντίθετα, τέτοιες ενέργειες, τους σπρώχνουν πιο βαθειά στην περιπέτεια της αιρετικής αυτής λαίλαπας του οικουμενισμού.

Με σεβασμό στο σχήμα σας

Ένας ελάχιστος εργάτης του Ευαγγελίου

(τα στοιχεία μου έχουν κατατεθεί στον εκδότη)

(*) Γιατί σκοπίμως και παραπλανητικά γράφετε «Ομολογία Πίστεως», και όχι «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού»; Για να πείτε μετά, ότι δεν χρειάζεται, οι Επίσκοποι να υπογράψουν μια νέα Ομολογία Πίστεως, αυτή την έδωσαν κατά τη χειροτονία τους; Δεν γνωρίζετε, ότι ο Οικουμενισμός είναι μια νέα αίρεση, για την οποία, όχι μόνο δεν δήλωσαν όλοι οι Επίσκοποι ότι την αποστρέφονται, αλλά πολλοί απ’ αυτούς είναι και οπαδοί της;

Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Ιανουαρίου 2010