Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009


Ο εκ Πατρών διάκονος Μάξιμος μήπως μπορεί να μας πή
πώς ονομάζονται, σε όλες τις ανθρώπινες γλώσσες, οι εικονιζόμενες πράξεις; Διάλογοι, λέγονται; Και ποιός Θεός, επιτρέπει να γίνωνται αυτές οι ...ασχήμιες; Μήπως το επιτρέπουν, οι θεόπνευστοι Ιεροί Κανόνες; Μήπως το επιτρέπουν, οι θεοφώτιστοι Αγιοι Πατέρες; Μήπως το υπέγραψαν, οι Εκκλησίες στις πανορθόδοξες συνόδους; Μήπως το ανέχονται, οι Ορθόδοξοι πιστοί; Με ποιό δικαίωμα, λοιπόν, ο Ουνίτης Πατριάρχης Βαρθολομαίος, τις διαπράττει; Ο λαλίστατος αρχιδιάκονός του έχει κάτι να μας πή; Η θα ...μουγγοθοδωρίση, όπως ΟΛΟΙ τους; Απάντησε, αρχιδιάκονε!!! Ποιός Λατινόφρονας, θα απαντήση; Γιατί κάνετε ότι δεν βλέπετε και δεν ακούτε;

Ο ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΣ

ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

ΜΑΞΙΜΟΣ


του κ. Παναγιώτου Τελεβάντου

Στο λόγο του, την Κυριακήν προ της Χριστού Γεννήσεως που εκφώνησε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου (20 Δεκεμβρίου 2009), ο Μέγας Αρχιδιάκονος κ. Μάξιμος είπε μεταξύ άλλων και τα εξής αξιοπρόσεκτα:

“Ἡ εἰς Χριστόν πίστις δέν εἶναι ἰδεολογία, συνώνυμος πρός τήν κοσμικήν τοιαύτην, ἡ ὁποία ἀντιμάχεται μίαν ἄλλην ἰδεολογίαν, ὡς ἐπί παραδείγματι αἱ πολιτικαί ἰδεολογίαι. Ἐσχάτως, παρατηροῦνται φαινόμενα ἰδεολογικοποιήσεως τῆς Ἐκκλησίας εἰς ὡρισμένας κύκλους ὀρθοδόξων χριστιανῶν, μελῶν μάλιστα τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἐκ μίσους καί ἐγωϊσμοῦ κινούμενοι, ὡς ἄλλοι Νάρκισσοι, συμπεριφέρονται ὡς οἱ ὁπαδοί τῶν πολιτικῶν κομμάτων, ὑβρίζοντες ἑτεροδόξους χριστιανούς, τουθ’ ὅπερ ἀπάδει πρός τό ἦθος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἡ ὑπερτελεία ἐνσάρκωσις τῆς θείας ἀγάπης ὁ Κύριος ἡμῶν συνωμίλησε καί διελέχθη μετά τῆς Σαμαρείτιδος, ἡ ὁποία, ὡς γνωστόν, ἦτο ἐθνική καί ἐθεωρεῖτο ὑπό τῶν Ἰουδαίων ὡς βδέλυγμα.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος μιμούμενος τό εὐαγγελικόν παράδειγμα τοῦ Κυρίου ἀναφέρει τά ἑξῆς:


«Αἱ δογματικαί διαφοραί ὡς ἀναγόμεναι πρός μόνον τό κεφάλαιον τῆς πίστεως ἀφίενται ἐλεύθερον καί ἀπρόσβλητον τό τῆς ἀγάπης κεφάλαιον∙

τό δόγμα δέν καταπολεμεῖ τήν ἀγάπην∙
ἡ δέ ἀγάπη χαρίζεται τῷ δόγματι, διότι πάντα στέγει, πάντα ὑπομένει....
Διά τῆς ἀγάπης ἐστί λίαν πιθανόν νά ἑλκύσῃ πρός ἑαυτόν (ὁ ἐπίσκοπος) καί τήν ἐξ ἐσφαλμένης περιωπῆς κρίνουσαν δογματικόν τι ζήτημα ἑτερόδοξον ἐκκλησίαν.
Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε χάριν δογματικῆς τινος διαφορᾶς πρέπον νά θυσιάζεται.
Παράδειγμα ἔστω ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὅστις ἐξ ἀγάπης καί πρός αὐτούς τούς σταυρωτάς τοῦ Χριστοῦ ηὔχετο ἀνάθεμα εἶναι αὐτῶν».
Οἱ κατανοοῦντες, λοιπόν, τήν Ἐκκλησίαν ὡς ἰδεολογίαν εἶναι ψευδοπροφῆται καί διαστρεβλώνουν τό ἦθος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἡ ὀρθή πίστις, χωριζομένη τῆς κατά Θεόν ἀγάπης, ἐκφυλίζει τήν Ἐκκλησίαν εἰς ἰδεολογίαν.
Καί ἡ ὑπ’αὐτῶν ἰδεολογική κατανόησις τῆς Ἐκκλησίας ὁδηγεῖ τούτους εἰς ἀντιπαράθεσιν μέ τούς ποιμένας των, εἰς τούς ὁποίους ὁ Κύριος ἐνεπιστεύθη τήν διαποίμανσίν των.
Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι ἰδεολογία, διότι εἶναι ἡ πραγμάτωσις τῆς ἀγάπης τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Συμφώνως πρός τήν διδασκαλίαν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, τό μέτρον τῆς κρίσεως τοῦ Θεοῦ θά εἶναι καί ἡ ἀγάπη καί οὐχί μόνον ἡ διαφύλαξις τῆς πρός τόν Θεόν ὀρθῆς πίστεως.
Ὁ Κύριος συνεχώρησε τήν ἁμαρτωλόν γυναῖκα, διότι ἠγάπησε πολύ (Λουκ.).
Ἄνευ ἀγάπης πίστις εἰς Χριστόν δέν νοεῖται καί ἄνευ ὀρθῆς πίστεως ἡ πρός Χριστόν ἀγάπη δέν νοεῖται”.


ΠΙΣΤΗ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ

ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ


Ορθότατες οι παρατηρήσεις του Αρχιδιακόνου Μάξιμου.
Αλλο να εξηγείς στον αδελφό σου ότι είναι αιρετικός, δηλαδή ότι προσβάλλει την αλήθεια του Χριστού και ότι ως εκ τούτου χρειάζεται να μπεί στην Εκκλησία όπως ο ασθενής στο νοσοκομείο για να θεραπευθεί (επειδή η αίρεση είναι θανατηφόρα ασθένεια) και άλλο να του κάνεις προσωπικές επιθέσεις και να τον βρίζεις χυδαία.
Το μίσος, οι προσωπικές επιθέσεις και η χυδαιότητα δεν συμβαδίζουν ποτέ με την χριστιανική ιδιότητα.
Για να είμαστε δίκαιοι με την αλήθεια πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν ορισμένοι που μιλούν για τους αλλόθρησκους, τους αιρετικούς και τους σχισματικούς ή ακόμη και για μέλη της Εκκλησίας χωρίς αγάπη.
Τους βρίζουν χυδαία και τους κάνουν προσωπικές επιθέσεις.
Ούτε που χρειάζεται να συζητήσουμε ότι αυτή δεν είναι χριστιανική συμπεριφορά.
Ούτε εμπνέει, ούτε οικοδομεί, ούτε οδηγεί στην Ορθοδοξία μια τέτοια στάση.


ΚΟΜΠΟΓΙΑΝΝΙΤΕΣ

ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ


Από την άλλη, όμως, εκτός από τους φανατικούς που βρίζουν χυδαία υπάρχουν και οι Οικουμενιστές που θωπεύουν τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους.
Οι Οικουμενιστές είναι κομπογιαννίτες.
Οχι πραγματικοί πνευματικοί γιατροί.
Το πρώτιστο χρέος μας προς κάθε άνθρωπο και η ύψιστη έκφραση αγάπης είναι η φανέρωση της αλήθειας του Χριστού όπως την βιώνουν οι Αγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Μήπως ο π. Θεόδωρος Ζήσης βρίζει όταν γράφει εναντίον του Οικουμενισμού;
Ο π. Γεώργιος Καψάνης είναι χυδαίος;
Ο π. Επιφάνος Θεοδωρόπολους ήταν εμπαθής;
Ο π. Ιουστίνος Πόποβιτς;
Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός;
Ο π. Σαράντης Σαράντος;
Ο π. Αναστάσιος Κωτσόπουλος;
Ο κ. Τσελεγγίδης;
Οι άλλοι ηγέτες του αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού; Αλλο έλεγχος για την κατάφωρη παραβίαση της αλήθειας και άλλο ύβρεις, χυδαιότητες, μίσος και εμπάθεια.


ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ

ΙΑΤΡΙΚΗ


Οταν ο γιατρός λέγει στον ασθενή ότι έχει καρκίνο και πρέπει να κάνει εγχείρηση ή του συνιστά άλλες επώδυνες θεραπευτικές μεθόδους δεν το κάνει επειδή ΔΕΝ τον αγαπά αλλά ΕΠΕΙΔΗ τον αγαπά.
Εστω και αν στενοχωρέσει τον ασθενή με την ανακοίνωση της διάγνωσης ο μόνος τρόπος να του δείξει αγάπη είναι να τον υποβάλει στα επώδυνα θεραπευτικά μέσα που είναι διαθέσιμα.
Θα ήταν άραγε καλός γιατρός αν του έλεγε: Δεν έχεις τίποτα. Ενα μικροκρυολόγημα είναι. Να σου δώσω παυσίπονα για να αισθάνεσαι καλά. Μη στεναχωριέσαι. Ολα θα πάνε πρίμα.
Και ο καρκίνος στο μεταξύ ανενόχλητος αφηνόταν να κάνει μετάσταση;

Αυτή είναι η αγάπη που δείχνουν οι Οικουμενιστές προς τους αλλόθρησκους και τους αιρετικούς.

Γι’ αυτό τους αποκαλούμε κομπογιαννίτες της πνευματικής ιατρικής και όχι Ορθόδοξους πνευματικούς γιατρούς, επειδή δεν ακολουθούν τη θεραπευτική αγωγή των Αγίων Πατέρων.

Αντικατέστησαν τη Θεανθρώπινη αγάπη του Χριστού με ανθρώπινες αγαπολογίες.

Σε κάθε περίπτωση, η προσέγγιση αυτή δεν βοηθά.

Δεν είναι έλλειψη αγάπης, να λέμε την αλήθεια.

Είναι η ύψιστη εκδήλωση αγάπης και ενδιαφέροντος, για τη σωτηρία των συνανθρώπων μας.


Απολύτως σύμφωνοι με τον Μέγα Αρχιαδιάκονο Μάξιμο:

Χωρίς ύβρεις, μίσος και εμπάθεια!

Να τους λέμε την αλήθεια ότι ο Τριαδικός Θεός είναι ο ΜΟΝΟΣ αληθινός Θεός και η Ορθόδοξη Εκκλησία η ΜΟΝΗ αληθινή και αδιαίρετη Εκκλησία.

20 σχόλια:

  1. Kύριε Οδυσσέα, το ίδιο κείμενο του αγίου Νεκταρίου σχολίασε και ο ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ.Νομίζω αξίζει να το μεταφέρω:

    Υπάρχουν όμως χειρότερα:

    Ο Επίσκοπος Πρεβέζης, υπερασπιζόμενος τον οικουμενιστικό διάλογο με την χρησιμοποίηση του Αγίου Νεκταρίου!

    Επιτρέπονται οι σχέσεις με ετερόδοξους; [Όχι τα συλλείτουργα. Όχι να κατηγορούμε τον Μ. Φώτιο σάν δαιμονισμένο. Οι σχέσεις]

    O Άγιος Νεκτάριος απαντά πώς επιβάλλονται οι σχέσεις, οι ποιμαντικές, οι σχέσεις αγάπης. Δεν μπορούν ούτε τα δόγματα να σταθούν εμπόδιο στις σχέσεις και στις πρωτοβουλίες του Επισκόπου! Λές και ο λαός δέν δίνει το παράδειγμα ζώντας δίπλα-δίπλα με ετερόδοξους! Από Αιώνων.

    Λέει ο άγιος: «Ο επίσκοπος ο μή εργαζόμενος υπέρ των ετεροδόξων από ψευδούς κινείται ζήλου και εστερημένος εστίν αγάπης»! Βεβαίως ο Άγιος εννοούσε επισκόπους Αποστόλους, ταπεινούς δούλους του Κυρίου, όπως ήταν ο ίδιος. Με τους οποίους αυθαίρετα λόγω αξιώματος αισθάνεται συγγένεια και ο Επίσκοπος Πρεβέζης!
    Διότι γράφει:
    Είναι θαυμάσιος ο Άγιος Νεκτάριος. Δεν μιλάει ούτε για Ιερείς ούτε για λαϊκούς. Γιατί αυτοί δεν ποιμαίνουν. Αυτοί είναι οι συνεργοί εντολοδόχοι (οι Ιερείς) ή απλώς υπηρετικό προσωπικό που υποβοηθεί τους ποιμένες στο έργο τους (οι λαϊκοί).

    Τί θλίψη να πιστεύει αυτός ο άνθρωπος πώς ο Άγιος αναφέρεται στην αφεντιά του!
    Τί λύκος ορθώνεται εμπρός μας!
    Δεν ντρέπεται να ταυτίζεται με τον Λόγο ενός επισκόπου ο οποίος είναι ο Άγιος που κατοικεί στις καρδιές μας! Τί κρίμα!

    Ο άνθρωπος ο οποίος στο εικονικό μοναστήρι που έκτισε έξω από την Πρέβεζα διαθέτει κελί για τον πράκτορα του πάπα, ο οποίος εδώ και χρόνια δίνει αναφορές στο Βατικανό για το πλήθος των Εκκλησιαζόμενων στην Ελληνική επαρχία, ο οποίος κοινωνεί των Αχράντων Μυστηρίων σε Μοναστήρι της Λευκάδος, από αγάπη.
    Ο άνθρωπος ο οποίος χειροτόνησε Ιερέα τον Μπέη. Την ντροπή κάθε Χριστιανού.

    Αμέθυστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και στη συνέχεια ο ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ γράφει. Ακουέτω ταύτα και ο αρχιδιάκονος που μας "φώτισε" με τις θέσεις του στην Ουνίτικη ημερίδα της Θεσσαλονίκης:


    Ο απελεύθερος είναι σαν τον νεόπλουτο, ιδεολόγος. Η πιο επικίνδυνη μορφή βαρβαρότητος. Κυκλοφορούν και στην Ελλάδα απελεύθεροι. Αποτελούν το εκσυγχρονιστικό πνεύμα. Από την πολιτική μέχρι την θεολογία!

    Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος αρνήθηκε την ελευθερία του Κυρίου, πρόδωσε την Ορθοδοξία, έγινε οικολόγος, οικουμενιστής, Τούρκος πολίτης, ο πάπας της Ανατολής!
    Και τί δεν δοκίμασε για να ξεγελάσει τον εαυτό του πως είναι ελεύθερος.
    Πρόδωσε τα πάντα εν ολίγοις σαν γνήσιος επαναστάτης.
    Και όμως όπως φανερώνει στην τελευταία του συνέντευξη, δεν κατόρθωσε τίποτε, παραμένει δούλος, δυστυχισμένος, εξαρτημένος.
    Ο δούλος τών δούλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Blogger Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

    Εκτός από αυτά που γράφει ο αγαπητός κύριος Τελεβάντος - με βρίσκει σύμφωνο - θα ήθελα να κάνω δυο παρατηρήσεις.

    Η πρώτη, σχετικά με αυτό: "Ἡ εἰς Χριστόν πίστις δέν εἶναι ἰδεολογία, συνώνυμος πρός τήν κοσμικήν τοιαύτην, ἡ ὁποία ἀντιμάχεται μίαν ἄλλην ἰδεολογίαν, ὡς ἐπί παραδείγματι αἱ πολιτικαί ἰδεολογίαι. Ἐσχάτως, παρατηροῦνται φαινόμενα ἰδεολογικοποιήσεως τῆς Ἐκκλησίας".

    Πρόκειται για τη γνωστή νεοορθόδοξη "ντιρεκτίβα", να δίνουν αυθαίρετους αφοριστικούς χαρακτηρισμούς για να εξουδετερώσουν όσους δεν συμφωνούν μαζί τους. Ένα παρόμοιο είναι και η "θρησκειοποίηση" της πίστης και του αγιαστικού εκκλησιαστικού γεγονότος.

    Πώς βγάζουν το συμπέρασμα αυτής της "ιδεολογικοποίησης" και πώς μας θεωρούν συμπεριφεριολογικά "ιδεολογικοποιημένους", ή "θρησκειοποιημένους", μένει να μας το εξηγήσουν. Πώς συμπεριφέρεται ένας πιστός ιδεολογικοποιημένος και πώς ένας μη ιδεολογικοποιημένος; (Σημ.Το αυτό ισχύει και δια τα περί θρησκειοποίησης).

    Αν για τη νεοορθόδοξη ελιτ η ιδεολογικοποίηση και η θρησκειοποίηση σημαίνουν συμπεριφορά φανατική και ακραία, άλλο τόσο φανατική και ακραία είναι η συμπεριφορά αυτής της ελιτ. Που δεν καταδέχεται να καθήσει στο τραπέζι να συνομιλήσει μαζί με τους ιδεολογικοποιημένους κλπ. Και όχι μόνο αυτό. Βλέπουμε ότι υπάρχει και μια αόρατη μυστική συμφωνία να αποκλείονται από παντού, από τα μέσα ενημέρωσης και επικοινωνίας, όλοι όσοι δεν συμφωνούν μαζί της. Αυτομάτως, οι διαφωνούντες βάζουν πάνω τους την πινακίδα του ιδεολογικοποιημένου και το ζήτημα έχει λήξει.

    Θέλετε παράδειγμα; Δέχτηκε ποτέ η φαναριώτικη θεολογική αριστοκρατία σε διάλογο τους Μοναχούς της Εσφιγμένου; Ουδέποτε. Δέχτηκαν ποτέ τα ενημερωτικά Μέσα να εκθέσουν επί συστηματικής βάσεως τα όσα υποστηρίζουν οι κ.κ. Κορναράκης, Τσελεγγίδης, π.Ζήσης και τόσοι άλλοι; Όλους αυτούς τους βλέπουμε σε περιθωριακά (φυσικά δεν είναι καθόλου περιθωριακά) έντυπα και κλειστού τύπου ομιλίες, συγκεντρώσεις κλπ. Αντίθετα, υφιστάμεθα επι χρόνια τη συστηματική καθοδήγηση-εγκεφαλική έκπλυση, όλων αυτών που μας θεωρούν ιδεολογικοποιημένους, θρησκειοποιημένους, δηλ. φανατικούς. Τα Μέσα είναι δικά τους. Δεν είναι για τους άλλους.

    Και έρχομαι στη δεύτερη παρατήρηση. Ακριβώς, λοιπόν, λόγω αυτής της κραυγαλέας μονομέρειας και ηθελημένης παραγνώρισης, όπου όλοι οι διαφωνούντες θεωρούνται ιδεολογικοποιημένοι κλπ, γεννάται η εύλογη και δικαία αγανάκτηση. Που δεν έχει σχέση με φανατισμό. Καταδεικνύει με όση δύναμη φωνής διαθέτει την ολοκληρωτική και απολυταρχική μονομέρεια, δηλαδή τον φασισμό, όλων αυτών στους οποίους έχει ανατεθεί η εργολαβία να μας κατηχήσουν σε μια ψευδεπίγραφη αγάπη και μια εξίσου θεολογική εξαπάτηση. Η εξαπάτηση αυτή δεν είναι άλλη από μια θεολογία - καταχρηστικά αυτό - της αίρεσης. Διότι απλούστατα, ιδιοτελείς ωφελιμιστικοί λόγοι, τους αναγκάζουν να παραχαράσσουν την αλήθεια. Και όταν κάποτε αντιληφθούν τη ζημιά που έκαναν, αλλά και το κακό που οι ίδιοι έπαθαν, τότε ομολογούν ότι "αισθάνονται καθημερινά να σταυρώνονται". Αλλά είναι πλέον αργά.

    24 Δεκεμβρίου 2009 1:03 π.μ.
    Aπό τις ΑΚΤΙΝΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ sic ο όρος νεορθόδοξοι που προϋποθέτει ασφαλώς και παλαιορθόδοξους! Τελικά μόνον Ορθόδοξοι υπάρχουν;
    Χρόνια πολλά, καλά ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
    ΤΥΧΙΚΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ κύριε Τσολογιάννη,

    Ευχαριστώ για τη δική μου ανάρτηση στο σημαντικό άρθρο του κ. Τελεβάντου. Η κατωτέρω προσθήκη νομίζω θα ήταν χρήσιμη για τον αναγνώστη.
    Εύχομαι, με την ευκαιρία, Καλά Χριστούγεννα σε όλους.

    Αγαπητέ κύριε Τελεβάντο,

    Συμπληρωματικά και επεξηγηματικά όλων όσων εκθέσατε σεις και εγώ, και προς καλύτερη κατάρτιση των αναγνωστών, κρίνω σκόπιμο να γράψω και το ακόλουθο:

    Όσοι επικρίνουν τον πατριάρχη και τους οικουμενιστές προκατόχους, δεν καταφέρονται κατά του Πατριαρχικού Θεσμού. Όπως Θεσμός είναι η Ορθόδοξη Πίστη μας και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Αυτοί οι Θεσμοί δεν είναι γεννήματα της φαντασίας μας. Είναι ζώντες, ενεργοί και παρόντες, Θεσμοί. Καλούμαστε δε όλοι, κατά το μέτρο της Χάριτος που έχει δοθεί στον καθένα, τους Θεσμούς αυτούς να τους φανερώσουμε με την ίδια μας τη ζωή: Το λόγο και τα έργα μας.

    Αν γινόμαστε επικριτικοί και πολλές φορές οξείς, είναι διότι πρόσωπα ανάξια και ακατάλληλα, υποκινούμενα τις οίδε από ποιές σκοπιμότητες, διαφθείρουν αυτούς τους Θεσμούς. Στα πρόσωπά τους οι Θεσμοί δεν φανερώνονται, δεν αποκαλύτονται, δεν αναδεικνύονται και αυτό που τελικά μένει στον πιστό, είναι "ένα άδειο πουκάμισο" και "μιά Ελένη". Η ποιητική αισθαντική εκμηδένιση, που την μελοποιήσαμε και την τραγουδήσαμε, για να ικανοποιήσουμε και τις Αισθητικές μας ανάγκες. Οι Θεσμοί, που ανίκανα πρόσωπα κλήθηκαν να φανερώσουν, εκείνο που άφησαν και αφήνουν πίσω τους, είναι το ψεύδος, η σκοπιμότητα και η ιδιοτέλεια. Κοντολογίς, τίποτα.

    Θα υποστήριζε βέβαια κάποιος από την πλευρά των ηλιθίων, ότι "το Σάββατο δια τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο". Όμως, ο λόγος αυτός είχε γνωστούς αποδέκτες. Τους υποκριτές όλων των εποχών οι οποίοι χρησιμοποιούν "το Σάββατο", τους θεσμούς δηλαδή, για να υποτάσσουν και να καθιστούν ευκολοκυβέρνητο τον άνθρωπο ή τους λαούς. Ο άνθρωπος δεν φτιάχτηκε για το Σάββατο, όταν το Σάββατο (ο θεσμός) παραμένει λέξη ανυπόστατη - κενή περιεχομένου. Όταν όμως "το Σάββατο" αποκτά περιεχόμενο, και τούτο έγινε με την ενανθρώπηση του Θεού που θα γιορτάσουμε σε λίγο, τότε βρίσκει την ουσιαστική του πληρότητα και καλεί τον άνθρωπο στην αγιότητα: Στην κατά Χάριν θέωση, με την ανάδειξη αυτού που είτε λέγεται "Σάββατο" είτε Οικουμενικό Πατριαρχείο ή και Παράδοση.

    Για να συνοψίσω: Οι θεσμοί δεν έγιναν για τον άνθρωπο, όταν παραμένουν λέξεις χωρίς περιεχόμενο και όταν ο άνθρωπος δεν είναι κατ΄ αλήθειαν - "τω όντι" - άνθρωπος. Αυτή είναι η ουσία της μαχητικής κατά της αίρεσης του οικουμενισμού και των εκφραστών της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απολύτως σύμφωνοι με τις επισημάνσεις σας κ. Χριστοδουλίδη περί "ιδεολογικοποίησης" και "θρησκειοποίησης" του εκκλησιαστικού γεγονότος.



    Οπως πολύ σωστά επισημαίνεται πηγάζουν από τη λεγόμενη "Νεορθοδοξία" και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι από τον "Πατριάρχη" της "Νεορθοδοξίας" κ. Χρ. Γιανναρά τον πρώτο διδάξαντα αυτές τις θεωρίες οι οποίες είναι εντελώς άσχετες με την Ορθόδοξη Παράδοση. Πηγάζουν κατευθείαν από τη λεγόμενη προτεσταντική "ορθοδοξία". 



    Δίκαιο επίσης έχετε να λέτε ότι αυτοί οι χαρακτηρισμοί είναι αφοριστικοί και δεν αποδίδονται σε ανθρώπους για να βοηθήσουν τη συνειδητοποίηση της αλήθειας του Ευαγγελίου αλλά για να τους προληκακίσουν και να εξοντώσουν ηθικά με χαρακτηρισμούς όσους διαφωνούν μαζί τους.

    

Εχετε δίκαιο ακόμη όταν λετε ότι οι Οικουμενιστές δεν δέχονται σε διάλογο τους παραδοσιακούς πιστούς ενώ είναι πάντα πρόθυμοι να συζητούν μέσα σε συγκρητιστικά πλαίσια ακόμα και με τις πιο ακραίες θρησκευτικές ομάδες.



    Είναι χαρακτηριστικό αυτό που συνέβηκε στη συνάντηση της μικτής επιτροπής Παπικών και Ορθοδόξων στην Πάφο μπροστά στα έκπληκτα μάτια του κόσμου που παρακολουθούσε εμβρόντητος τα γεγονότα από την τηλεόραση: Τραβούσαν από τα μαλιά και τα γένεια μοναχούς και τους κτυπούσαν αλύπητα επειδή προσεύχονταν σε παρεκκλήσι.



    Εχω όμως επίφυλαξη αν η συζήτηση με τους Εσφιγμενίτες θα οδηγούσε πουθενά επειδή ούτε και οι ίδιοι ενδιαφέρονται να συζητήσουν με το Πατριαρχείο.

    

Μιλάτε για τη δεινή κατάσταση που περιήλθε το Πατριαρχείο και λέτε πολύ ορθά ότι κάνει ανεπίτρεπτους συμβιβασμούς σε θέματα πίστεως χωρίς να έχουν καν πρακτικό αποτέλεσμα οι συμβιβασμοί που μετέρχεται. 



    Θέλω να πιστεύω ότι συμφωνείτε μαζί μου ότι το Πατριαρχείο είναι όντως σταυρωμένο. Οτι στενάζει κάτω από την μπότα του προαιώνιου εχθρού της άμωμης μας πίστης και του ευλογημένου μας Γένους και ότι όλοι οι Ορθόδοξοι και μάλιστα οι Ελληνες Ορθόδοξοι του οφείλουμε κάθε συμπαράσταση χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι θα επικροτήσουμε ποτέ αβαρίες σε θέματα πίστεως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το πατριαρχείο αγαπητέ κε Τελεβάντο όντως σαν θεσμός ελληνορθόδοξος υπονομεύεται απ τον τουρκικό εθνικισμό!Όχι όμως οτι σταυρώνεται και ο οικουμενικός πατριάρχης! Η χλιδή,τα οικουμενιστικά κι άλλα ταξιδάκια και η συμπαράσταση από μασσώνους,πολιτικάντηδες τύπου Σηφουνάκη,καρδινάλιους και δυσώνυμους οφφικιάλιους προς Θεού δεν συνιστά σταυρό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αδελφε Παναγιωτη Τελεβαντε,
    Πως ετσι αυθεραιτα λετε οτι Η Ιερα Μονη του Εσφιγμενου δεν δεχετε να συζητηση με το πατριαρχειο, σας το ειπε ο ιδιος ο Αγιος καθυγουμενος της Μονης;; η ετσι το βγαλατε αφ εαυτου σας, ειστε μαλλον απληροφορητος, και μαλιστα αδελφε ενας τετοιος Θεολογος-φιλολογος του επιπεδου σας και γνωστης των πραγματων θα επρεπε να ειχε παει στην Ιερα Μονη του Εσφιγμενου να πληροφορηθη αυτοπροσωπως για αυτο το τοσο ευαισθητο θεμα,η να ελθη σε επαφη με παραγοντες της Μονης να πληροφορηθη την αληθειαν.
    Στο διαδυκτιο δειτε; esfigmenou.blogspot.com

    Καλες Γιορτες.

    Άγγελος Κούγιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γνωρίζετε ότι διαφωνώ με τους οικουμενιστικούς ακροβατισμούς του Πατράρχη Βαρθολομαίου σε υπέρτατο βαθμό.

    Δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα το Πατριαρχείο ούτε την καθημερινή πίεση που αισθάνονται και ο Παναγιότατος και οι άλλοι "ελεύθεροι πολιορκημένοι" της Βασιλεύουσας.

    Ομογενείς και ομόθρησκοι, δηλαδή, υποχρεωμένοι καθημερινά να συναγελάζονται με τους Τούρκους, που δεν έχουν στο μυαλό τίποτε άλλο εκτός από το να τους ξεπαστρέψουν και να αφανίσουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο: Τον αρχαιότερο και ενδοξότερο θεσμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του ευλογημένου μας Ελληνικού Γένους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παραβλέπω τις ειρωνείες σας κ. Κούγια για τους όντως αναξιόλογους ακαδημαικούς μου τίτλους τους οποίους σε κάθε περίπτωση δεν προβάλλω.

    Σας πληροφορώ ότι το 1975 επεσκέφθηκα τη Μονή Εσφιγμένου και συνάντησα μάλιστα τον τότε ηγούμενό της Κυπριακής καταγωγής.

    Μου ξεκαθάρισε από τότε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι καμιά κοινωνία με το Πατραρχείο δεν μπορεί να υπάρξει ενόσω ακολουθεί οικουμενιστική πολιτική και ενόσω δεν επαναφέρει το παλαιόν εορτολόγιο.

    Αλλαξαν οι θέσεις των Εσφιγμενιτών έκτοτε; Θα ανατρέξω στην ιστοσελίδα που με παραπέμπετε και θα επανέλθω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανέτρεξα στην ιστοσελίδα της μονής Εσφιγμένου στην οποία σαφέστατα αναφέρεται ότι ανήκουν στους ΓΟΧ, δηλαδή σε ανθρώπους οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν τα μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

    Υπάρχει μεγαλύτερη βλασφημία από αυτήν;

    Τι διάλογο να κάνουμε μαζί τους αφού βλαστημούν το Αγιο Πνεύμα και θεωρούν τη Θεία κοινωνία ως ψωμί και κρασί και όχι ως Σώμα και Αίμα του Κυρίου μόνον και μόνο επειδή γιορτάζουμε τις γιορτές των Αγίων με 13 μέρες διαφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητέ κύριε Τελεβάντο,

    Γίνεται κάποτε ένας σεισμός πέφτει ένα σπίτι - άλλα όχι - μετράμε τους νεκρούς και μετά ρωτάμε γιατί(;). Το σπίτι ήταν αχυρένιο, μας απαντούν οι ειδικοί.

    Ποιός ήρξατο χειρών αδίκων, κύριε Τελεβάντο; Αυτοί που επέβαλαν στανικά και αντιεκκλησιαστικά τη μεταβολή, σήκωσαν τη γροθιά τους και με ένα στόμα, έβγαλαν σχισματικούς, σχισματοαιρετικούς, θεομπαίχτες και άλλα κόσμια, όσους δεν δέχτηκαν την ψευτοσυνοδική αυθαιρεσία. Μη ξαχνάμε και τη διαπόμπευση που τους έκαναν.

    Τι θέλατε να κάνουν οι άλλοι; Κι αυτοί ανταπέδωσαν το λάκτισμα και τους είπαν: "Άκυρα τα Μυστήρια που έχετε". Αν ποτέ οι κυρίαρχοι Νεοορθόδοξοι (σημ. Πηγή και αφετηρία της Νεοορθοδοξίας είναι το 1924) άρουν τους βαρείς χαρακτηρισμούς, να είσαστε βέβαιος ότι και η άλλη πλευρά θα πάψη να ισχυρίζετε ότι τα τελούμενα Μυστήρια της καινοτομίας είναι άκυρα. Αλλά κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Ο ελευθεροτεκτονισμός και η "αγία" Έδρα δεν το επιτρέπουν. Θα εξακολουθήσουμε να τρωγόμαστε για το, αν οι μεν έχουν έγκυρα Μυστήρια και οι δε είναι σχισματικοί και εν τω μεταξύ, η παγκόσμια Νέα Τάξη και η Πανθρησκεία, θα εδραιώνονται. Μαζί και ο άθλιος άθλος των Νεοορθοδόξων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Συμφωνώ με τον κ.Κυπριανό μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κακώς κάνεις Θανάση να συμφωνάς με τον Κυπριανό σου.

    Δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλασφημία από το να θεωρείς το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου σαν ψωμί και κρασί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τελεβάντο για συμμαζέψου λιγουλάκι. Αντε γιατί ο αφηνιασμός οδηγεί σε ψυχικές παραξενιές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν κάποιος είναι παράξενος.

    Θα χάσει όμως την ψυχή του αυτός που συνειδητά πρόδωσε την πίστη του και προσχώρησε σε σχισματικές ομάδες που δεν έχουν έγκυρα μυστήρια και που βλαστημούν το Αγιο Πνεύμα επειδή αρνούνται την εγκυρότητα των μυστηρίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τελεβάντο όσο βλάσφημοι είναι αυτοί τόσο είσαι και εσύ, να ξέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ο λόγος; Με άκουσες ποτέ να λέγω ότι θεωρώ τα μυστήρια της Εκκλησίας άκυρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Παλαιοημερολογιτες και Νεοημερολογίτες είναι ΜΙΑ Εκκλησία. Άρα όσοι κατηγορούν τους άλλους ότι έχουν ανυπόστατα Μυστήρια είναι βλάσφημοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Οι Παλαιοημερολογίτες δεν είναι Εκκλησία ούτε η ίδια Εκκλησία με τους Νεοημερολογίτες Θανάση. Είναι σχισματικοί και βλάσφημοι!

    Θέλεις απόδειξη; Εσύ όταν προσχώρησες στην κάστα του Κιούση σε αναμύρωσαν. Τι σημαίνει αυτό; Οτι δεν αναγνωρίζουν τα μυστήρια της Εκκλησίας.

    Επομένως αφού εσύ ο ίδιος βλαστήμησες το Αγιο Πνεύμα με την αναμύρωσή σου τις αλεπουδιές άσε τις μακρυά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου