Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ
π. ΔΑΝΙΗΛ
Από την Μάτουσκα
(πρεσβυτέρα του)
Ιουλία Συσόεβα
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,
ευχαριστώ για την υποστήριξη και τις προσευχές σας.
Αυτός είναι ο πόνος που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια.
Αυτός είναι ο πόνος που βίωσαν αυτοί που στέκονταν δίπλα στο Σταυρό του Σωτήρος.
Αυτή είναι η χαρά που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια, αυτή είναι η χαρά που βιώνουν όσοι ήρθαν στο κενό μνημείο.
Ω θάνατε, πού είναι το κεντρί σου;
Ο π.Δανιήλ είχε ήδη προβλέψει το θάνατό του αρκετά χρόνια προτού να συμβεί.
Ήθελε πάντα να αξιωθεί του στεφάνου του μαρτυρίου.
Εκείνοι που τον πυροβόλησαν ήθελαν, ως συνήθως, να φτύσουν στο πρόσωπο της Εκκλησίας, όπως έφτυσαν κάποτε στο πρόσωπο του Χριστού.
Δεν πέτυχαν το στόχο τους, διότι είναι αδύνατο να φτύσουν στο πρόσωπο της Εκκλησίας.
Ο π.Δανιήλ ανέβηκε το Γολγοθά του στην εκκλησία που έχτισε ο ίδιος , στην εκκλησία όπου έδινε όλο τον χρόνο και όλη τη δύναμη του.
Τον σκότωσαν όπως είχαν σκοτώσει τον προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης- μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου- και φάνηκε πραγματικά αντάξιος του μαρτυρικής κλήσεως.
Πέθανε για τον Χριστό, τον Οποίο υπηρέτησε με όλη του την δύναμη.
Πολύ συχνά μού έλεγε ότι ήταν φοβισμένος επειδή δεν έχει αρκετό χρόνο, χρόνο για να κάνει τα πάντα.
Ήταν σε μια διαρκή βιασύνη.
Μερικές φορές, ως ανθρώπινη ύπαρξη ήταν υπερβολικός,αντιλαμβανόταν κάποια πράγματα λάθος, παρανοούσε και έσφαλε κάποτε, αλλά δεν έκανε λάθος σχετικά με το κύριο ζήτημα , η ζωή του ήταν αφιερωμένη εξ ολοκλήρου σ' ΑΥΤΟΝ.
Δεν κατάλαβα γιατί βιαζόταν .
Τα τελευταία τρία χρόνια ήταν συνεχώς απασχολημένος στην ιερατική του διακονία χωρίς να πάρει ούτε μια μέρα άδεια ή ρεπό.
Γκρίνιαζα από καιρού εις καιρό, ζητώντας την απλή ευτυχία, τον σύζυγο μου και πατέρα των παιδιών μου, να είναι μαζί μου και με τα παιδιά μας .
Αλλά για εκείνον είχε προετοιμαστεί μιά άλλη οδός.
Συνήθιζε να λέει ότι θα τον σκοτώσουν.
Τον ρωτούσα ποιος θα μάς φροντίσει εμάς:
εμένα και τα τρία παιδιά μας.
Μου απαντούσε ότι θα είμαστε σε ασφαλή χέρια.
«Θα σας αφήσω στη Μητέρα τού Θεού.
Εκείνη θα φροντίσει για εσάς.».
Αυτά τα λόγια όμως ξεχάστηκαν πολύ σύντομα.
Μας είπε με ποιά άμφια να τον ενταφιάσουμε.
Τότε αστειεύτηκα ότι δεν υπήρχε ανάγκη να μιλάμε γι 'αυτό, καθώς δεν γνωρίζουμε ποιος θα θάψει ποιον.
Μου είπε ότι εγώ θα τον ενταφιάσω.
Μόλις η συνομιλία μας στράφηκε στις κηδείες , δεν θυμάμαι τις λεπτομέρειες, αλλά είπα ότι δεν είχα βρεθεί ποτέ σε μια κηδεία ιερέως.
Και μου απάντησε ότι δεν πειράζει, διότι θα ήμουν παρούσα στην δική του κηδεία.
Τώρα θυμάμαι πολλά λόγια που έχουν αποκτήσει νόημα.
Τώρα πια οι αμφιβολίες μου διαλύθηκαν, οι παρανοήσεις έχουν φύγει.
Δεν είπαμε αντίο σε αυτή τη ζωή, δεν είχαμε ζητήσει συγχώρεση μεταξύ μας, δεν αγκαλιάσαμε ο ένας τον άλλον.
Ήταν απλώς μια ακόμη μέρα:
το πρωί πήγε στην θεία λειτουργία και εγώ δεν τον είδα ξανά.
Γιατί να μην πάω στην εκκλησία την ημέρα εκείνη να τον συναντήσω;
Το σκεφτόμουν αλλά αποφάσισα ότι ήταν προτιμότερο να ετοιμάσω το φαγητό και να βάλω τα παιδιά για ύπνο.
Ήταν εξαιτίας των παιδιών που δεν πηγα στην Εκκλησία.
Υπήρχε ένα χέρι που δε με άφηνε να πάω.
Αλλά το προηγούμενο απόγευμα είχα πάει στην εκκλησία και τον συνάντησα.
Ένοιωθα σαν να είχαν μαζευτεί μαύρα σύννεφα από πάνω μας.
Και τις τελευταίες λίγες μέρες προσπαθούσα να περνώ περισσότερο χρόνο μαζί του.
Την τελευταία εβδομάδα σκεφτόμουν μόνο τον θάνατο και για τη ζωή μετά το θάνατο.
Δεν μπορούσα να βγάλω απ το μυαλό μου αυτή τη σκέψη.
Εκείνη την ημέρα στο κεφάλι μου γύριζαν οι λέξεις:
«Ο θάνατος στέκεται πίσω σας».
Την τελευταία εβδομάδα όλα ήταν τόσο δύσκολο, σαν να είχε πέσει ένα μεγάλο φορτίο πάνω μου.
Δεν έχω καταρρεύσει
Έχω την υποστήριξη του, τον νιώθω να στέκεται δίπλα μου.
Τότε είπαμε τόσα πολλά τρυφερά λόγια , που είχαμε ποτέ δεν είπε ο ένας στον άλλο σε ολόκληρη τη ζωή μας πριν.
Μόνο τώρα καταλαβαίνω πόσο πολύ αγαπούσε ο ένας τον άλλο.
Το 40νθήμερο μνημόσυνο του π. Δανιήλ λαμβάνει χώρα την παραμονή της ονομαστικής εορτής του και της γιορτής της εκκλησίας του ιερού προφήτη Δανιήλ που δεν έχει ακόμα χτιστεί.
Σύμφωνα με την προφητεία ενός γέροντα, η εκκλησία θα κατασκευαστεί, αλλά o π. Δανιήλ δεν θα υπηρετήσει σε αυτήν.
Το δεύτερο μέρος της προφητείας ήδη εκπληρώθηκε.
Μάτουσκα (πρεσβυτέρα) Ιουλία Συσόεβα
Aπο τον MISHA
Μακάρι, ο Θεός των Μαρτύρων,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα τον αγιοποιήση για να τον επικαλούμαστε στις προσευχές μας.
Αγιε και Μάρτυρα, του ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ Χριστού, πρέσβευε υπέρ ΗΜΩΝ.
Συγκλονιστική η εξομολογητική μαρτυρία της πρεσβυτέρας του μάρτυρα ιερέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως γνωρίζουμε ποιοι και γιατί τον σκότωσαν;
Νομιζω ότι κάποιος φανατικός μουσουλμάνος το έκανε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι ο β΄ Ρώσος μάρτυρας μετά το 19άχρονο στρα-
τιώτη, που δολοφονήθηκε από τους Τσετσένους! Τώρα κα-
νεις δεν ξέρει να τους ευχηθεί ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ή να ζη
τήσει τις πρεσβείες τους, όπως κάνει ο α΄σχολιαστής!
Πάντως είναι παρήγορο για ΟΛΟΥΣ μας η ύπαρξη ακόμη και το 2009 ανθρώπων σαν τους παραπάνω, που ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ
τη ζωή τους για την πίστη του Χριστού και την αλήθεια
του Ευαγγελίου του!Σ.Κ.
Οι πληροφορίες λένε ότι οι φονιάδες είναι μουσουλμάνοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα οτι βάπτισε περί τους 80 μουσουλμάνους.
Ωστε τον σκότωσαν επειδή οδηγούσε μουσουλμάνους στην ορθοδοξία; Τότε σίγουρα είναι Αγιος. Δόξα σοι ο Θεός που δεν μας αφήνει απαρηγόρητους στις πονηρές μέρες που ζούμε. Την ευχή του να έχουμε. Ακόμα ένα εσφαγμένο αρνίο μπροστά στο Θρόνο του Κυρίου που βοά για τη σωτηρία μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή