Ομολογία

Θέμα:
Ερωτήματα και απαντήσεις
σχετικά με τις μεταμοσχεύσεις.

Του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Συνημμένα: Γράφω διάσπαρτα σε διάφορα ιστολόγια κάποια σχόλια ή δίνω απαντήσεις,
σε ερωτήματα που νομίζω είναι καίρια και σημαντικά.
Θα προσπαθήσω να τα μαζέψω εδώ, για να έχει μια καλύτερη εικόνα ο αναγνώστης ή ο
ενδιαφερόμενος για το θέμα των μεταμοσχεύσεων.
Στο ιστολόγιο ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ τέθηκαν τα κάτωθι ερωτήματα:

1) Από το 1988 είμαι δωρητής οργάνων σώματος, με ταυτότητα. Πράττω ορθώς ή όχι; Επίσης, αν υπάρχει επίσημη θέση της Εκκλησίας, γι'αυτό το θέμα και τι γνωρίζετε, ενημέρωστε με.

2) Αν έχετε να υποδείξετε κάποιο σχετικό βιβλίο θα με ενδιέφερε.

3) Σε ποια περίπτωση μετά από τον πραγματικό βιολογικό μου θάνατο, μπορεί κάποιο όργανό μου να χρησιμεύσει σε άλλον και πως προσδιορίζεται ο πλήρης βιολογικός θάνατος;

Δόθηκαν οι ακόλουθες απαντήσεις:

1) Από επιστημονικής πλευράς, πολλά θέματα που αφορούν στον ψευδεπίγραφο όρο εγκεφαλικός "θάνατος", εξηγούνται στο βιβλίο "Μεταμοσχεύσεις, λύση ή πρόβλημα", των εκδόσεων ΥΠΑΚΟΗ, 1995.
Παραπλήσια είναι και η καθυστερημένη προσέγγιση της Παπικής Ακαδημίας επιστημών, που έγινε το 2005, σε συνεργασία με την Παγκόσμια Οργάνωση για την Οικογένεια ( βλέπε blogspot ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ).

Στο ερώτημα αν καλώς κάνουμε που είμαστε δωρητές (όσοι είμαστε) απαντώ:
Είμαστε απόλυτα ελεύθεροι να το κάνουμε αφού πρώτα διαβάσουμε και ενημερωθούμε.
Όχι όμως γνωρίζοντας μόνο αυτά που λέει η μονόπλευρη και κατευθυνόμενη διαφήμιση της παγκοσμιοποίησης και του οικουμενισμού.
Στον οποίο, δυστυχώς, στέκεται αρωγός και η δική μας διοικούσα εκκλησία.
Δεν επιτρέπει σε κανένα να διαφωνεί!!
Οι παπικοί όμως άλλαξαν τώρα το γνωστό τους τροπάριο!!!
Μύλος η κατάσταση, δηλαδή.

Να συμπληρώσω ακόμη και το εξής.
Αν αυτά που έγραφα τότε, το 1995, είχαν και την συνοδεία ηχηρών και βαρύγδουπων τίτλων τύπου MRCP, FRCP, PhD, τα πράγματα θα ήταν ίσως καλύτερα.
Αλλά αν είχα αυτούς τους τίτλους θα έκανα ό,τι κάνουν και οι συνάδελφοί μου:
Μερικοί επαινούν πλήρως τις μεταμοσχεύσεις και άλλοι τις επικρίνουν λέγοντας
ότι ο Θεός μας τις έκανε δώρο!!!
Ο καλός μύλος όλα τα αλέθει.

2) Το καλύτερο βιβλίο για τις μεταμοσχεύσεις το έγραψε ο μακαρίτης
Χριστόδουλος.
Ποιος ο λόγος να γράφουμε και να μη δείχνουμε με τον ίδιο το βίο μας, και την απόφασή μας, να πάμε για μεταμόσχευση;
Οι πάντες σίγησαν.
Κατάπιαν τη γλώσσα τους.
Θα το επαναλάβω, λοιπόν, για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν.
Ο Χριστόδουλος δεν πήγε για μεταμόσχευση!
Το ήξερε ότι δεν γινόταν!!
Πήγε για την διαφήμιση των μεταμοσχεύσεων και για τίποτε άλλο!!!

3) Μετά από τον πραγματικό μας θάνατο, όταν δηλαδή σταματήσει η καρδιά μας να λειτουργεί λόγω "ηλεκτρομηχανικού διαχωρισμού", όπως ονομάζεται στην ιατρική ορολογία, τότε το μόνο όργανο που μπορούμε να μεταμοσχεύσουμε είναι ο κερατοειδής χιτώνας του οφθαλμού.
Κι αυτό, μη νομισθεί ότι σημαίνει πως βλέπουν οι εκ γενετής τυφλοί.
Μόνο μερικές περιπτώσεις μπορούν να θεραπευθούν.
Ένα ακόμη υπο-ερώτημα είναι και το :"σε ποιά περίπτωση η δωρεά οργάνων έχει σημασία". Σημασία λοιπόν έχει, όταν μια μητέρα, ένας αδελφός, ο πατέρας ή κάποιος συγγενής αποφασίζει να προσφέρει τον ένα εκ των νεφρών του, τμήμα πνεύμονος ή τέλος πάντων, κάτι με το οποίο μπορεί να ζήσει ο πάσχων χωρίς ο δότης να πεθαίνει.

Οι δωρητές οργάνων πρέπει να καταλάβουν ότι τα όργανα λαμβάνονται όσο ο άνθρωπος ζει, έστω και ως εγκεφαλικά "νεκρός", και είναι έμψυχος.
Μάλιστα, πρέπει να ξέρουν ότι τα όργανα πρέπει να ληφθούν όσο το δυνατόν συντομότερα.
Άτομα (ασθενείς) που έχουν χαρακτηρισθεί εγκεφαλικά "νεκροί" και βρίσκονται στην κατάσταση αυτή για αρκετές ημέρες, δεν προσφέρονται για αφαίρεση οργάνων και δωρεά.
Αυτά (αφαίρεση και δωρεά) πρέπει να γίνονται το δυνατόν συντομότερα για να μην
χαλάσουν (αλλοιωθούν) οι ιστοί (καρδιά, νεφροί, ήπαρ κλπ).

Αλλά το επείγον της διάγνωσης, θέτει σε σοβαρή αμφισβήτηση το ακριβές της διάγνωσης.
Ή κάνω λάθος;

Διευρύνοντας, τώρα, τους ορίζοντες των μεταμοσχεύσεων και απευθυνόμενος προς πάντες τους συνειδητούς δωρητές, σημειώνω κάτι που ενδεχομένως τους διαφεύγει.
Δηλώνουν δωρητές και ασφαλώς θα γνωρίζουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν όργανο για να σωθούν.
Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που νύχτα μέρα προσεύχονται - θα κάνουν και "τάματα" -
για να βρεθεί μόσχευμα και να ζήσουν.

Ας θέσουν στους εαυτούς των λοιπόν, το ερώτημα: Πού "προσεύχονται" και σε ποιον κάνουν "τάματα";
Στον Θεό;
Δηλαδή, παρακαλούν τον Θεό να κάνει κάποιον εγκεφαλικά "νεκρό" για να ζήσουν εκείνοι;
Προσεύχονται, άρα, στο Θεό να γίνει Εκείνος εγκληματίας για δική τους χάρη !!!

Κάτι δεν στέκει καλά με αυτό το "δώρο ζωής" δεν νομίζετε;
Εκτός, αν, χωρίς να το συνειδητοποιούν, προσεύχονται στο Διάβολο κι εκείνος μετά χαράς ακούει τις προσευχές τους.
Η πίστη των Ορθοδόξων είναι πίστη "εις ένα Θεόν πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού, και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων".
Ας μη λησμονούν αυτό το "και αοράτων", που αναφορικά με την "ποίηση" των μεταμοσχεύσεων κρύβει μέγιστη, εκτός Θεού, βλασφημία - ανθρωποκτονία..

Να τα σκεφθούν όλα αυτά και ακόμη, ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρακαλούν (κάνουν και τάματα) να βρεθούν άλλοι, αυτοί που δηλώνουν συνειδητοποιημένοι δωρητές, στην κατάσταση του εγκεφαλικού "θανάτου", για να ζήσουν αυτοί, ενώ εκείνοι, να φύγουν με την ψευδαίσθηση ότι έξεπλήρωσαν το χρέος της "προς τον πλησίον" αγάπης.

Και αφού ο λόγος για την αγάπη προς τον πλησίον, ας μάθουν καλά να διαβάζουν οι επιφορτισμένοι το έργο διδαχής της αγάπης αυτής προς τον πλησίον.
Ο Χριστός, που ήταν πλησιέστατα στον νομικό, δεν έγινε αντιληπτός από αυτόν τον υπερφίαλο ως "ο πλησίον".
Ζήτησε διευκρίνηση και αυτή του δόθηκε με τη γνωστή παραβολή.
Όσοι λοιπόν δεν ζητούν διευκρινίσεις, είναι διότι γνωρίζουν ότι εγγύτερα και πλησιέστερα στον καθένα μας είναι ο Θεός!
Τον Θεό, που είναι εγγύτατα (Θεός εγγίζων ειμι εγώ) στον καθένα, πρέπει πρώτα να
αγαπήσουμε, για να αγαπήσουμε ύστερα και τον πλησίον.
Αν δεν αγαπήσουμε πρώτα τον πλησίον Θεό, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αγαπήσουμε
τον πλησίον άνθρωπο.
Προτάσσεται η αγάπη στον Θεό και έπεται η προς τον πλησίον.

Τέλος, θα είχα να πω ότι οι μεταμοσχεύσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν.
Δεν είμαι, επί πλέον, τόσο αφελής ώστε να σηκώνω σημαία αγώνα εναντίον της επιστήμης και των συναδέλφων μου.
Απλά, θέλω να αποδεσμεύσουν αυτό το ψευδεπίγραφο "δώρο ζωής" από τη Χριστιανική
διδασκαλία της αληθινής, της πραγματικής, της Ορθόδοξης, αγάπης.
Ας αφήσουν στην άκρη τις πλανεμένες διδασκαλίες τους και ας απευθύνονται εκεί όπου υπάρχει η δική τους πελατεία.
Η πελατεία της "μιας ανώτερης δύναμης" ή απλούστερα, της συμπαντικής σκόνης του τίποτα και του μηδέν.