Ομολογία

H MEΓΙΣΤΗ

ΑΥΘΑΔΕΙΑ

Του Ομολογητου της Ορθοδοξίας -Θεολογου –
Φιλολογου κυριου Νικολαου Σωτηροπουλου

Η αίρεση είνε το χειρότερο κακό μέσα στο θρησκευτικό χώρο.
Το να μη παραδέχεται κανείς μερικές από τις θείες διδασκαλίες, η έστω μία, η έστω την ελαχίστη, αυτό είνε αίρεση και μεγίστη αυθάδεια απέναντι του Θεού.
Με την αίρεσή του ο αιρετικός είνε σαν να λέγη στο Θεό:

« Θεέ ! Δεν σε παραδέχομαι σε όλα, όσα διδάσκεις δια της Γραφής και της Εκκλησίας σου.
Λέγεις δια του αποστόλου σου, ότι όλη η Γραφή είνε θεόπνευστη.(Β’ Τιμ. γ’ 16 ).
Λέγεις δια του Υιού σου, ότι το Άγιο Πνεύμα οδηγεί τους πιστούς, την Εκκλησία, σε όλη την αλήθεια(Ιωάν. ιστ’ 13).
Ναί, η Γραφή σου είνε θεόπνευστη, αλλ΄η έμπνευσή σου δεν είνε πάντοτε σωστή.
Ναί, το Άγιο Πνεύμα σου οδηγεί την Εκκλησία, αλλ’ όχι πάντοτε ορθά.
Σε τούτο το σημείο της διδασκαλίας σου δεν ομιλείς λογικά, δεν έχεις σωστή αντίληψη, παραλογίζεσαι.
Σε τούτο το σημείο εγώ λογικεύομαι, όχι εσύ, Θεέ!
Σε άλλο δε σημείο της διδασκαλίας σου δεν μας λέγεις την αλήθεια, αλλά ψεύδεσαι.
Το ψέμα δεν υπάρχει μόνο σε μας τούς ανθρώπους και στο Διάβολο, υπάρχει και σε σένα, Θεέ!
Και επειδή, Θεέ, υπάρχουν περιπτώσεις, στις οποίες αποδεικνύεσαι παράλογος και ψεύτης, γι’αυτό εγώ στη Γραφή και στην παράδοση της Εκκλησίας σου δεν αποδίδω σπουδαία σημασία.
Ο λόγος σου, Θεέ, πρέπει να τροποποιηθή.
Άλλωστε οι καιροί άλλαξαν.
Και αφού οι καιροί άλλαξαν, πρέπει και η διδασκαλία σου να αλλάξη.
Και σύ, Θεέ, πρέπει να αλλάξης.
Μέσα στη Γραφή σου, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, αναρίθμητες φορές παρουσιάζεσαι ως τιμωρός των ανθρώπων.
Αλλ’ αυτή η συμπεριφορά σου, η τιμωρητική , δεν κάνει καλή εντύπωση.
Διαφωνούμε κάθετα μ’αυτή τη συμπεριφορά σου.
Και γι’αυτό πρέπει να παύσης να είσαι τιμωρός Θεός.
Σε θέλουμε μόνο Θεό της αγάπης.
Και έτσι σε διακηρύσσουμε στον κόσμο με όλα τα μέσα της δημοσιότητος».

Υπερβολικός ο λόγος μας για τον αιρετικό;
Τολμηρός ο λόγος μας γι’αυτόν; Όχι!
Για τους αμαρτωλούς η Γραφή εκφράζεται με συμπάθεια.
Αλλά για τους αιρετικούς εκφράζεται με τα φοβερώτερα λόγια.
Πολλούς κεραυνούς εξαπολύει εναντίον τους.
Τους αναθεματίζει, τους παραδίδει στο Σατανά, τους ονομάζει αντιχρίστους και κατάρας τέκνα.
Περιλαμβάνονται δε σ’αυτούς πρώτα οι οικουμενισταί, έστω και αν εμφανίζωνται ως Ορθόδοξοι, έστω και αν είνε ηγέτες Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Οι οικουμενισταί έχουν όντως το κακό πρωτείο μεταξύ των αιρετικών, διότι ο οικουμενισμός δεν είνε απλώς αίρεση, είνε παναίρεση, αλλά και πανθρησκεία.
Ακουέτω ταύτα πρώτος Βαρθολομαίος,ο αρχιοικουμενιστής.
Οι ολίγοι συνειδητοί χριστιανοί εύχονται να μετανοήση, να ζητήση συγγνώμη από Θεό και ανθρώπους Θεού, και να τύχη ελέους και σωτηρίας.


Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Αυγούστου 2009

=======================================
Ο διδάσκαλος της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ και εκλεκτός αδελφός εν Χριστώ κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος, ασεβώς και ανεπιτρέπτως, "αφορίσθηκε" από τον Ουνίτη Βαρθολομαίο - που άνθρωποι της Αβύσσου, από χρόνια τον προλίαναν και τον προκατασκεύασαν και τον προχειροτόνησαν γιά πατριάρχη - επειδή υπερασπίσθηκε το υπέρ Πάν ΟΝΟΜΑ του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Σημερινοί Πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι της ΑΙΣΧΥΝΗΣ και της ΣΥΜΦΟΡΑΣ, καταδιώκουν, συλλαμβάνουν, φυλακίζουν και "αφορίζουν" τους πιστούς και ευσεβείς χριστιανούς, (π.χ. στη Λάρισα), ενώ δείχνουν σκανδαλώδη εύνοια και "αγάπη", στους μεμιασμένους φραγκολατίνους και στους ετεροδόξους, ακόμα και στους δαιμονισμένους αλλοθρήσκους.
Ουδέν το κοινόν, μεταξύ αυτών τε και της Πολυτιμοτάτης όλων, Ορθοδόξου Πίστεως ημών.
Ουδέν το κοινόν, μεταξύ αυτών τε και της εγκαυχήσεως ημών, των Αγίων Πατέρων ημών.
Ούτοι, άνθρωποι οικτροί και ευτελείς, αφεαυτών αυτοανεκήρυξαν εαυτούς και αλλήλους σημερινούς "πατέρας", και κηρύττουν και απαιτούν, ως κραυγές δαιμονανθρώπων, την υπέρβασιν των Πατέρων της Ορθοδοξίας.
Μεταξύ αυτών τε και ημών, ΧΑΣΜΑ ΜΕΓΑ εστήρικται.(Λουκ.16,26).
Εκάς, οι βέβηλοι.
Εξω, οι αναίσχυντοι Μητραλοίαι.

Αδελφέ Νικόλαε,
χαίρε και αγάλλου, διότι "ανθρωποι τριών οβολών", κατά τον ιερόν Χρυσόστομον, "κακά" κατά σού απηργάσαντο.
Ω διώκτου πικρού, Χριστιανού προσηγορίαν έχοντος..., θα ανεφώνει εκκωφαντικώς από την περίλαμπρον μονήν του, ο της Στουδίου άρχων και ηγούμενος.(Ρ.G. 99,841).
Ο ψευτοαφορισμός του Αιρεσιάρχου Πατριάρχου, επέστρεψε ως κατάρα Θεού επί της κεφαλής του, και αποτελεί διά Σέ αδελφέ, δόξαν σου και τιμήν σου και εν τη ζωή ταύτη, προαπεσταλμένον στέφανον επουράνιον.
Χαίρε και αγάλλου, αδελφέ πεφιλημένε τε και δεδοξασμένε, εν τοις παθήμασί σου. Ούτως η τελείωσις των μαρτύρων απάντων.
Οτι " πάντες άγιοι, οί τε εν τη Παλαιά, οί τε εν τη Καινή, ταύτην ώδευσαν την οδόν, επιβουλευόμενοι συνεχώς, ελαυνόμενοι, φυγάδες και μετανάσται γινόμενοι, απόλιδες, άοικοι, θανάτους αώρους υπομένοντες"(ΕΠΕ 38, 418).
"Εμαστίχθης υπέρ Χριστού του αγαθού ημών Θεού. Δόξα τω καλέσαντί σε εις την ομολογίαν της Αληθείας Αυτού. Δόξα τω σταθερώσαντι την τιμίαν σου ψυχήν των άλλων προκινδυνεύσαι είς το μή πτήξαι, μηδέ υποχωρήσαι από προσώπου του αλάστορος, αλλά την καλήν ομολογίαν ομολογήσαι, και διά ταύτην συν Χριστώ δούναι τον νώτον εις μάστιγας.
Μακάριος και τρισμακάριος, μακαρία και η κοιλία, ή εις φώς σε ήγαγεν.
Τις η χαρά αύτη; Τις η δόξα αύτη; Αλλ' ουχί των τα διαδήματα φορούντων θαυμασιωτέρα, στίγματα φέρειν του Χριστού, τα ζωοποιά αυτού πάθη, ως στέφη;"(P.G. 99, 1208).

Αδελφοί εν Χριστώ.
Ο αδελφός και διδάσκαλος ημών Νικόλαος, διέρχεται μεγάλην δοκιμασίαν με την υγείαν του.
Ευχήθειτε εκτενώς διά την βελτίωσίν της, σήμερα μάλιστα που η Αγία Εκκλησία των Ορθοδόξων διατρέχει τον έσχατον κίνδυνον και έχει την ανάγκην των πρωτοπορούντων εμπειροπολέμων διδασκάλων.
Οτι, επτωχεύσαμεν σφόδρα-σφόδρα ....
Και, με την εμφανή απουσία του, η χαρά των Λυκοποιμένων Γραικολατίνων και Φραγκολατίνων εγένετο...τρανή και μεγίστη...
Ευχήθειτε την ταχυτάτην και πλήρη ανάρρωσιν του γενναίου αγωνιστού και ομολογητού της Πίστεως Νικολάου, ίνα και η χαρά των αγγέλων του Ουρανού και της συνειδήσεως της Εκκλησίας υπερβαλλόντως αυξηθή, των δε εχθρών τής Πίστεως, εις πένθος και εις κατήφειαν μεταστραφή...(Ιακ.4,9).