Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009





Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΙ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ

Παρατηρήσαμε με έκπληξη τη σύναξη των Ρώσων Επισκόπων, για την ανάδειξη του Πατριάρχη Μόσχας. Τοποθετημένοι και στοιχημένοι σε σειρές σύμφωνα με την χρωματολογική αμφίεση, η δε όλη εικόνα θύμιζε την αντίστοιχη βατικάνεια σύναξη των παπικών επισκόπων. Έτσι παρατηρήσαμε:

- Μαύρο ράσο, μαύρο επανωκαλύμμαυχο
- " " λευκό "
- Μπλε " " "
- Μωβ " μαύρο "
- Κόκκινο " " "
- Πράσινο " λευκό "

Είναι βέβαια γνωστό, ότι η Ρωσική Εκκλησία ακολούθησε τη διαφοροποίηση των Φράγκων έναντι της Ορθόδοξης Ρωμαϊκής Εκκλησίας και θέλησε να διαφοροποιηθεί και αυτή από αυτήν με την καλλιέργεια ενός πνεύματος ανθελληνισμού, ειδικά μετά την πτώση της Κων/πόλης το 1453 και ειδικότερα με την ανάδειξη της Ρωσικής Εκκλησίας σε Πατριαρχείο το 1589, το πρώτο εθνοφυλετικό Πατριαρχείο στην ιστορία της Εκκλησίας.
Σ’ αυτό το κλίμα κυοφορήθηκε η ιδέα της Μόσχας ως Τρίτης Ρώμης και η συγκρότηση μιας νέας «ορθόδοξης» αυτοκρατορίας, μετά το θάνατο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με έδρα τη νέα Ρώμη και την απόσχιση της πρώτης Ρώμης από την Ορθόδοξη Πίστη.
Έτσι, αρχίζει στη Ρωσία μια προσπάθεια διαφοροποίησης, σε εξωτερικά κυρίως στοιχεία, του εκκλησιαστικού βίου από τους Έλληνες, όπως ακριβώς έκαναν οι Φράγκοι 500 χρόνια πριν. Με την ίδια λογική των Φράγκων οι Ρώσοι επέμειναν σε διαφοροποιήσεις που καθιστούσαν αμέσως έκδηλη τη δική τους εθνοφυλετική ιδιαιτερότητα: ρωσικός τύπος σταυρού (με τρεις οριζόντιες κεραίες, εκ των οποίων οι ακραίες μικρότερες από τη μεσαία, κάθετες ή πλάγιες στον κάθετο άξονα), ιδιαίτερος ρωσικός τύπος σάκου, ρωσικός τύπος επανωκαλύμμαυχου, λευκά ράσα, μίτρα και σε Αρχιμανδρίτες, ιδιαίτερος ρωσικός τύπος εικονογραφίας (με έντονο το εξαϋλωτικό ιμπρεσσιονιστικό στοιχείο) και επηρεασμός από τη δυτική τεχνοτροπία, ρωσική εκκλησιαστική αρχιτεκτονική, με έμφαση στον διακοσμητικό κρεμμυδόσχημο τρούλο και άλλες μικρότερης σημασίας μεταβολές. Αυτές οι διαφοροποιήσεις επιδιώκουν να λειτουργήσουν σαν έκφραση εθνοφυλετικής ιδιαιτερότητας και δυναμικής πρωτοκαθεδρίας.
Αλλά και η αναπτυχθείσα Ρωσική Ακαδημαϊκή Θεολογία του αγίου Σεργίου, είναι η Θεολογία που αναπτύχθηκε από διάφορους Ρώσους θεολόγους στη Δύση, οι οποίοι κατέφυγαν σ’ αυτή, αντιδρώντες στις εκκλησιαστικές μεταρρυθμίσεις του Μ. Πέτρου.
Κύριο κέντρο της αντίδρασης αυτής ήταν το Θεολογικό Ινστιτούτο του αγίου Σεργίου στο Παρίσι, γι’ αυτό και η τάση αυτή έλαβε το όνομα Παρισινή θεολογία και κοίταξε να παντρέψει τα υπαρξιακά προβλήματα των δυτικών με την Πατερική θεολογία.
Η Παρισινή αυτή θεολογία στη προσπάθειά της να υπερβεί την Πατερική θεολογία και αφού ανέπτυξε την περίεργη άποψη, ότι οι Ρώσοι θεολόγοι προχώρησαν ακόμη περισσότερο στη θεολογία των Ελλήνων και Ρωμαίων Πατέρων, διατύπωσαν εσφαλμένες θεωρίες περί του ανθρωπίνου προσώπου και προσπάθησαν να βρουν αντιστοιχίες του Τριαδικού Θεού με την Εκκλησία, την κοινωνιολογία, την παιδεία κ.λπ. τόλμησαν δε να βάλουν το δόγμα της αγίας Τριάδας στις οικογενειακές, ακόμη δε και στις συζυγικές σχέσεις!
Έτσι η Παρισινή θεολογία προσπαθεί να θεολογήσει –όπως ακριβώς κάνει η παπική θεολογία- χρησιμοποιώντας τη λογική, τη φιλοσοφία και υπερβαίνοντας τόσο την ορολογία, όσο και τον τρόπο της Πατερικής θεολογίας.
Έτσι η Παρισινή θεολογία θεωρεί ότι προχώρησε ακόμη πιο πέρα από την Πατερική θεολογία, είναι ανώτερη από την Πατερική Παράδοση και θεωρεί τον εαυτό της ως νεοπατερική παράδοση, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο.
Ακολουθώντας αυτή την αντίληψη, η Παρισινή θεολογία, μετετράπη τελικά σε μια σχολαστική και φιλοσοφούσα θεολογία και έτσι απομακρύνθηκε από τις βασικές προϋποθέσεις της Πατερικής θεολογίας, ακολούθησε δηλ. την ίδια πορεία της δυτικής παπικής σκέψης στην απομάκρυνσή της από τη Θεολογία των Πατέρων της Εκκλησίας.
Αυτή θεωρούμε, ότι είναι μια επικίνδυνη τροπή, που πήρε η Ρωσική Εκκλησία, η οποία όλο και περισσότρο προσομοιάζει στο σύνολό της με τη Δύση, παρά με την Ανατολή.
ΙΚ

3 σχόλια:

  1. Πολύ καλό το κείμενο του ΙΚ και με πολλές αλήθειες. Απλά, θέλαμε να συμπληρώσουμε και κάποια άλλα στοιχεία πάνω στην επικίνδυνη διαφοροποίηση της Ρωσικής Εκκλησίας:
    Ένα είναι ο υπέρμετρος θρησκευτικός συναισθηματισμός, που χαρακτηρίζει τον Παπισμό καιέχει μεταφερθεί και αυτός και έχει μεταφυτευθεί στους Ρώσους πιστούς.
    Δεύτερο είναι η βιομηχανία αγιοποιήσεων, που έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, μεγαλύτερης ακόμη και από εκείνης του Βατικανού. Ο συναισθηματισμός, ο παρορμητισμός, ο αυθορμητισμός και ο ενθουσιασμός φθάνουν σε ακραία σημεία με συνέπεια να αγιοποιούνται με την παραμικρή ένδειξη και χωρίς ενδελεχή μελέτη διάφορα ευσεβή πρόσωπα, αλλά ακόμη και αυτοκράτορες, που εν πάση περιπτώση δεν μαρτύρησαν για την αγάπη του Χριστού! Αλλά και οι μακαριοποιήσεις δεν είναι λίγες!
    Αλλά τι να ειπεί κανείς και για την κατάντια της αξιοθρήνητης εκείνης Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς, από την οποίαν έλκουν τη χειροτονία τους πολλοί από το Παλαιό; Σημεία και τέρατα:
    - Είχε ενορίες με το παλαιό και με το νέο ημερολόγιο (όχι απαραίτητα κακό, αλλά οπωσδήποτε κακό για τους του παλαιού)
    - Είχε ενορίες με το νέο ημερολόγιο, αλλά στις νηστείες εφάρμοζε το παλαιό! Ναι, δεν είναι υπερβολή.
    - Είχε κοινωνία με όλες τις νεοημερολογίτικες Εκκλησίες (όχι απαραίτητα κακό, αλλά οπωσδήποτε κακό για τους του παλαιού).
    - Είχε συμπροσευχές με αιρετικούς. Έχουμε π.χ. την παρουσία Αγγλικανού Αρχιερέα με πλήρη στολή στο ιερό Βήμα το 1951 κατά τη χειροτονία του Μητροπολίτη Βιτάλιου (Προέδρου της Συνόδου)
    - Είχε συμμετοχή του Μητροπολίτη Φιλάρετου (1960) σε λιτανεία μαζί με παπικό επίσκοπο και πήρε μέρος σε τέλεση παράκλησης σε παπικό ναό.
    - Εκτελούσε χειροτονίες επισκόπων με συμμετοχή επισκόπων του παλαιού και νέου ημερολογίου (αυτό και αν είναι κουφό. Να σε χειροτονούν Επίσκοπο δυο Επίσκοποι εκ των οποίων ο ένας με το παλαιό και ο άλλος με το νέο!).
    - Ορισμένοι επίσκοποι έφεραν στη θ. λειτουργία χειρόκτια και επίσης δακτυλίδι στο χέρι, όπως οι καρδινάλιοι.
    - Συνομιλούσαν με το πατριαρχείο Μόσχας για επικείμενη ένωση με αυτό, η οποία τελικά επιτεύχθηκε (και άφησαν ξεκρέμαστους πολλούς από το παλαιό, που γαντζώθηκαν στους αποσχισθέντες).
    Και άλλα φαιδρά και όλα αυτά από μαρτυρίες ιερέων, οι οποίοι θήτευσαν στην Εκκλησία αυτή.
    Αιρετικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι ειναι αυτα που μας αποκαλυπτεις Αιρετικε; Εσυ αποδεικνυεσαι ορθοδοξοτατος και οχι αιρετικος. Και αποκαλυπτικοτατος για τους σουπερ-σουπερ αντορθοδοξους ...υπερορθοδοξους της ...Γνησιας.
    Σε συγχαιρω, συνεχισε, πες τα μας. Πες τα και στους σουπερ ΣΟΥΠΕΡ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κύριε "Ι.Κ." "και γαρ η λαλιά σου, δήλόν (γράφε δειλόν!) σε ποιεί"!... Τό ίδιο και σένα αιρετικώτατε "αιρετικέ"!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου