Σχετικά με τα λεχθέντα του Πατριάρχη στην Πρέβεζα (Ιούνιος 2024)

 

Απόσπασμα άρθρου  της Παναγιώτας Κεμανετζή

Κατά τη παραμονή του στην Πρέβεζα, ο κ. Βαρθολομαίος στις ομιλίες του δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε θέματα Ορθόδοξης Πίστεως από την σκοπιά του Οικουμενικού Πατριάρχη. Συγκεκριμένα ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:

“Η πιστότης εις την παράδοσιν αυτήν δεν έχει ουδεμίαν σχέσιν με άγονον συντηρητισμόν, ο οποίος, εν τέλει, «νεκρώνει την παράδοσιν». Ορθώς έχει γραφή, ότι ο συντηρητισμός είναι «αντιπαραδοσιακός». Η γνησία παραδοσιακότης ακούει την φωνήν των Πατέρων, ταυτοχρόνως δε αφουγκράζεται την φωνήν των συγχρόνων της, διαλέγεται και αναδεικνύει την επικαιρότητα των χριστιανικών αληθειών και το υπαρξιακόν των περιεχόμενον. Τόσον η άγονος προσκόλλησις εις το παρελθόν, όσον και η άκριτος ταύτισις με το εκάστοτε παρόν, δεν αποτελούν θεολογικώς ορθήν κατανόησιν του «ουκ εκ του κόσμου» χαρακτήρος της πίστεώς μας. Η Εκκλησία γνωρίζει ότι η χριστιανική καλή μαρτυρία είναι αδύνατον να δοθή από ανθρώπους αδιαφόρους διά τον συνάνθρωπον και τον κόσμον, ούτε βεβαίως από πιστούς με κοσμικόν φρόνημα, το οποίον εξουθενώνει τας δημιουργικάς των δυνάμεις.

Δημιουργείται εις τας ημέρας μας τεχνηέντως η εντύπωσις ότι η πρότασις ελευθερίας και τα πρότυπα που εκπροσωπεί και προβάλλει η Εκκλησία εγκλωβίζουν την ζωήν εις παρωχημένα σχήματα. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική, και η επίκαιρος επιβεβαίωσις διά του λόγου το αληθές είναι τρία θεοδίδακτα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία επραγματοποιήθη τον Ιούνιον 2016 εις την Ορθόδοξον Ακαδημίαν Κρήτης -σήμερον ακριβώς συμπληρούνται 8 έτη από της λήξεως των εργασιών της-: α) Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον, β) Εγκύκλιος και γ) Μήνυμα της Συνόδου προς τον Ορθόδοξον λαόν και κάθε άνθρωπον καλής θελήσεως. Εις τα κείμενα αυτά αποκαλύπτεται η ανοικτοσύνη της Ορθοδόξου Εκκλησίας και η ευαισθησία της διά τας περιπετείας της ανθρωπίνης ελευθερίας.

Δεν κηρύσσει η Εκκλησία Θεόν κρυπτόμενον εις την απόλυτον υπερβατικότητά του, αλλά Θεόν Λόγον σαρκωθέντα δι᾽ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν. Η Εκκλησία είναι ο τόπος και ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός κατεργάζεται την σωτηρίαν του ανθρώπου και του κόσμου. Είναι ο χώρος της «κοινής σωτηρίας», της «κοινής υπακοής», της «κοινής ελευθερίας», του «κοινού ήθους», πρόγευσις και ελπίς της «κοινής αναστάσεως» και της «κοινής βασιλείας». Το μέγα μυστήριον εις την Εκκλησίαν του Χριστού, το πραγματικώς «νέον και καινόν», είναι το «κοινόν». Δεν είμεθα εν τη Εκκλησία «άθροισμα ατόμων», αλλά «κοινωνία προσώπων», «κοινωνία σχέσεων», «κοινωνία θεώσεως»”.

Κάνοντας μια αναδρομή στα συναξάρια της Ορθοδοξίας παρατηρει κανείς οτι: το δόγμα και οι βασικοί άξονες του παρέμεινε απαρέγκλιτα το ίδιο και αντιστάθηκε σθεναρά ανά τους αιώνες στην όποια πρόοδο. Εκεί οι ορθοτομούντες Πατέρες παρέμειναν πιστοί στην διατήρηση των στοιχείων της Ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας καθώς η στάση αυτή μαρτυρούσε και την άρνηση στην παραχάραξη της Αλήθειας του Ευαγγελίου και την διατήρηση της ταυτότητας της Πίστης.

Αυτήν την ταυτότητα λοιπόν επιχειρεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης να… αναθεωρήσει, επικαλούμενος το επιχείρημα της αγάπης για όλους τους συνανθρώπους και της κοινής σωτηρίας. Γιατί ενώ αναφέρεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας όπως ο Άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς [2], ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός [3] και ο Άγιος Παΐσιος [4], ότι δεν επιτρέπεται η συμπροσευχή με τους αιρετικούς, ο κ. Βαρθολομαίος όχι μόνο κάνει συμπροσευχή αλλά δράττεται κάθε ευκαιρίας να προωθήσει την συνένωση.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς [5] είχε τονίσει τα τρία είδη αθεΐας που απειλούν τον χριστιανισμό:

• Αθεΐα είναι να αρνείσαι τον Θεό.
• Αθεΐα είναι να μην πιστεύεις Ορθόδοξα τον Ιησού Χριστό, να είσαι αιρετικός.
• Αθεΐα είναι να είσαι Ορθόδοξος και να μην αγωνίζεσαι για τα Ορθόδοξα δόγματα.

Και παρατηρώντας τις επισημάνσεις του Αγίου Γρηγορίου βρίσκουμε σχεδόν απόλυτη ταύτιση με τα πεπραγμένα και τα λεχθέντα του Οικουμενικού Πατριάρχη ο οποίος στην συνέχεια της ομιλίας του δεν παρέλειψε να κάνει και μια αναφορά μνήμης -με αφορμή τον αγώνα του οικουμενικού θρόνου για την ενότητα της ορθοδοξίας- στον «μακαριστό Μητροπολίτη Περγάμου και Ακαδημαϊκό Ιωάννη (Ζηζιούλα)» αλλά και στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου το 2016. Να υπενθυμίσουμε εν τάχει ότι ο κ. Ζηζιούλας είχε χαρακτηριστεί ως ο «ο καλύτερος εν ζωή Χριστιανός Θεολόγος» [https://katanixi.gr], από:

• όλη την οικουμενιστική κοινότητα,
• το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών
• το Βατικανό

ενώ για την Σύνοδο του Κολυμπαρίου η Κατάνυξη σε άρθρο της ήδη έχει αναλύσει εκτενώς γιατί δεν θεωρείται από τους ορθοτομούντες ούτε Μεγάλη ούτε Αγία [https://katanixi.gr].

ΠΗΓΗ.ΚΑΤΑΝΥΞΗ