Ομολογία

 

«Όταν ο άνθρωπος είναι γυμνός από την αγάπη και το φόβο του Θεού, τότε κυνηγάει τη δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων»

Γράφει ο Μέτοικος

«…πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες, καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου θεοῦ οὐ ζητεῖτε»; (Ιω. 5:41-6:9)

Ποιος καταλληλότερος για τη θέση του Επιτίμου Διδάκτορα Θεολογίας της Ποντιφικής Σχολής Νοτίου Ιταλίας από τον Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο;

Ο «δικός» τους άνθρωπος, στις δικές τους Πανεπιστημιακές Σχολές.
Κάποτε το Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο Ρώμης ενέκρινε τη διδακτορική του διατριβή «Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ» όταν, η τότε Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης την είχε μετ’ επαίνων απορρίψει, διότι ο π.Βαρθολομαίος σε αυτήν μεταξύ των άλλων βλάσφημων, υποστήριζε «ότι μερικοί Κανόνες έχουν περιπέσει σε αχρησία και ότι κάποιοι από τους Κανόνες που δεν έχουν περιπέσει σε αχρησία πρέπει να αλλάξουν»!

Αυτός, ο «επίτιμος Διδάκτορας της Ποντιφικής Σχολής» π.Βαρθολομαίος συνεπής στις αντιορθόδοξες θέσεις που υποστήριξε στη Διδακτορική του Διατριβή δεν ισχυρίστηκε ότι «οι Κανόνες είναι τείχη του αίσχους τα οποία πρέπει να γκρεμίσουμε» και ότι «οι προπάτορες ημών, οι Άγιοι, υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως, του διαβόλου, και να προσευχόμαστε ο Θεός να τους συγχωρήσει;».

Με τέτοιες αιρετικές απόψεις για τους Αγίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας οι δαιμονισμένοι παπικοί, γιατί να μην τον κάνουν επίτιμο Διδάκτορα Θεολογίας;

Καμία έκπληξη απ’ αυτή την αναγόρευση! «Όταν ο άνθρωπος είναι γυμνός από την αγάπη και το φόβο του Θεού, τότε κυνηγάει τη δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων» λέγει ο Όσιος Μακάριος της Αιγύπτου.

Κανένα ξάφνιασμα από τη γεροντίστικη μανία του Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου να μαζεύει τίτλους χωρίς νόημα και αξία για τη δική του, μία και μοναδική απολογία, την ώρα που «οι τα αγαθά πράξαντες θα οδηγηθούν εις ανάστασιν ζωής, οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως».

Πάντως, είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως ο π.Βαρθολομαίος δεν έχει καταλάβει ότι: «Πάντα ματαιότης τὰ ἀνθρώπινα, ὅσα οὐχ ὑπάρχει μετὰ θάνατον, οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα ἐπελθῶν γὰρ ὁ θάνατος, ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται».

Αυτό που, όμως, έκανε εντύπωση στην ομιλία του π.Βαρθολομαίου στους Λατίνους, είναι η αδυναμία του να αντιληφθεί την οδυνηρή πραγματικότητα που αυτός έχει δημιουργήσει στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ο εσχατόγηρος του Φαναρίου δήλωσε στους παπικούς ότι, η «Πατριαρχία του κινείται σε τέσσερις άξονες» ένας εκ των οποίων είναι η «Ορατή ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας»!

Που την είδε την ενότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Δεν τον μνημονεύουν εκατομμύρια χριστιανοί, γιατί τον θεωρούν όργανο του κάποτε περίγειου αγγέλου, δεν τον σέβονται Ορθόδοξα Πατριαρχεία και Εκκλησίες θεωρώντας τον δίκαια ως τον μεγάλο διαιρέτη της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και, αυτός μιλά για την «Ορατή ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας»;

Επικαλείται χωρίς ντροπή το λόγο του Αποστόλου Παύλου για την Αγάπη, αλλά πότε η δική «αγάπη μακροθύμησε»; Μήπως τον καιρό που κυνηγούσε έως θανάτου τον Αρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο; Μήπως όταν αφόριζε ορθόδοξους Θεολόγους; Μήπως τώρα, που διώκει έως τελικής εξοντώσεως εκατοντάδα ορθοδόξων Μοναχών στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου στο Άγιο Όρος;

Αφού η «αγάπη» του «ου χαίρει επί τη αδικία», πως ανέχεται τους διωγμούς των Ορθοδόξων χριστιανών στην Ουκρανία από τους φασίστες του Ζελένσκι;

Αν η «αγάπη» του «ου ζητεί τα εαυτής», γιατί απαιτεί την αναγνώρισή του ως υπέρτατου και μόνου κριτή της Ανατολής;

Η «αγάπη» του «ου παροξύνεται»; Τι ανέκδοτο κι αυτό! Καγχάζουν όσοι θυμούνται τις υπό το κράτος «οργής» μεταθέσεις ιεραρχών που, με τις σώφρονες παρεμβάσεις τους «ενοχλούσαν» τον Τούρκο πολίτη που παριστάνει τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής.

Διερωτήθηκε ο Φαναριώτης κληρικός «πώς σε λίγες ημέρες θα μπορέσουν εκείνες οι Εκκλησίες στις οποίες οι αρχηγοί τους δεν έχουν το θάρρος να πουν όχι στον πόλεμο, να ψάλουν τη χαρά της Γεννήσεως»!

Άνθρωπέ! Το ρωτάς εσύ αυτό, που διέλυσες την Ορθόδοξη Εκκλησία; Που με τις ενταγμένες στα γεωστρατηγικά σχέδια του ΝΑΤΟ αποφάσεις σου, αιματοκύλησες την Ουκρανία; Που δεν βρίσκεις ένα λόγο συμπάθειας για τους εκατοντάδες Ορθοδόξους Ιερείς, Μοναχούς και τα χιλιάδες θύματα Ορθοδόξων χριστιανών που υποφέρουν από τη φασιστική θηριωδία του αιρετικού Ντουμένκο που εσύ υποστηρίζεις; Για αυτούς τους Ορθοδόξους χριστιανούς στην Ουκρανία που θα γιορτάσουν τη Γέννηση του Θεανθρώπου σε κατακόμβες, και όχι στις λεηλατημένες από τους φασίστες Εκκλησίες τους, που είναι η «αγάπη» σου;

Αλήθεια, πως μπορεί και είναι τόσο υποκριτής ο π.Βαρθολομαίος, που τάχαμου η «αγάπη [του] ουδέποτε εκπίπτει [και τα] πάντα υπομένει»;