Ομολογία

O AXΡΗΣΤΟΣ, ΒΥΘΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΛΙΑΠΗΣ ΑΧΡΗΣΤΕΥΣΕ ΓΙΑ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. 

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΚΑΙ TO ΦΟΒΕΡΟTEΡΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΚΟ, ΣΥΝΕΒΑΛΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΣΤΗ ΜΕ ΟΣΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΙΕΠΡΑΞΕ ΣΤΗΝ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΑΞΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙ ΤΩΝ ΑΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΩΝ, ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ.

Αυτος θαπρεπε να ειναι ο τιτλος των τριων αρθρων που κατεγραψε ο ΟΨΙΜΟΣ κολακας των αρχιερεων Σωτηρης ΤΖΟΥΜΑΣ. Ο Ιερωνυμος τον γνωριζε καλα και τον απαξιωσε και ο Τζουμας του το κρατουσε και σημερα ξιφουλκισε εναντιον του Αχρηστου Ιερωνυμου για πρωτη φορα στα 15 χρονια. Εμεις ξεραμε πολυ καλα ποιος εγινε αρχιεπισκοπος γιατι γνωριζαμε την ιστορια του. Εχει ιστορια ο Ιερωνυμος, μεγαλη ιστορια που δεν μυριζει θυμιαμα. Αλλα επιβιωσε και εζησε σαν αφωνος ιχθυς και απραγος σαν βατραχος. Στις μερες του περασαν ολοι οι ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ χωρις καμμια αντιδρασι απο πουθενα, ουτε και απο τους επιλεγμενους απο αυτον περισσοτερους καλοπερασακηδες και ανικανους αρχιερεις που εχει την εγκρισι τους για την παρακμιακη τακτικη του σε ολους τους τομεις. Μολις προ ολιγων μηνων καταργησε η ΦΑΥΛΗ Κυβερνησι Μητσοτακη την Κυριακη αργια. Δεν ακουστηκε κιχ απο πουθενα και απο κανενα. Ακρα του ταφου σιωπη επικρατησε και επικρατει. Μονο στα πανηγυρια και σε τελετες τρεχουν και τις διαφημιζουν στην ¨Ρομφαια¨ ακομα και εναν αγιασμο. Τετοια καταντια αρχιερεων, αχρηστων και απραγων αρχιερεων παρομοιων του αφεντη τους Ιερωνυμου. Η αργια επιβληθηκε απο τον Μεγα Κωνσταντινο και καταργηθηκε απο τον Διεφθαρμενο Μητσοτακη και τον αχρηστο Ιερωνυμο.  ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ.

Παρακμιακά φαινόμενα στην Ιεραρχία, τιτλοφορει τα αρθρα του ο Σωτηρης Τζουμας, τα οποια μαζεψαμε σε ενα και οποιος εχει ορεξι τα διαβαζει.

Τα παρακμιακά φαινόμενα στην Εκκλησία είναι ένα σύνηθες φαινόμενο. Πάντα υπήρχαν στη ζωή της και μάλιστα… ευδοκιμούσαν στη διοίκηση και στα Συνοδικά όργανα.

Μπορεί οι Ιεράρχες μας να βρίσκονται «εις τόπον και τύπον Χριστού», αλλά είναι και αυτοί άνθρωποι, όπως συνηθίζει να λέει και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος για να αμβλύνει τις εντυπώσεις.

 Και για να μας κάνει να ηρεμήσουμε και να αποδεχθούμε τα …τυχόν λάθη και τις αστοχίες που γίνονται, μας ζητά να θυμηθούμε τις παλινωδίες των Αποστόλων σε σχέση με το πρόσωπο του Διδασκάλου Χριστού.

Τώρα τι σχέση μπορεί να έχουν οι Απόστολοι της Εκκλησίας  την εποχή του Κυρίου μας -οι οποίοι ήταν αγράμματοι ψαράδες που δεν είχαν δεχθεί ακόμη την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, ωστόσο όργωσαν την Οικουμένη «έχοντας μόνο τροφάς και σκεπάσματα» για να ευαγγελίσουν «Ιησούν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον», υπέμειναν τα πάνδεινα και μαρτύρησαν για το όνομα του Χριστού -με το τι κάνει και αποφασίζει στις μέρες μας ο Ιερώνυμος, μαζί με την κλειστή κάστα των «αμίλητων» που τον ακολουθούν τυφλά, είναι μια άλλη υπόθεση που πρέπει να την αναλύσουμε κάποια στιγμή με ιστορικά, πατερικά, κοινωνικά αλλά και …ψυχιατρικά επιχειρήματα.

Είναι αλήθεια ωστόσο, ότι φαινόμενα παρακμής είχαμε πάντα στην ζωή της Εκκλησίας. Γιατί οι άνθρωποι χάνουμε συχνά το μέτρο. Μας καταλαμβάνει η οίηση. Και όταν δεν υπάρχουν συνετοί άνθρωποι για να ελέγξουν αυτούς που παρεκτρέπονται, τότε η κατάσταση ξεφεύγει επικίνδυνα και δημιουργεί άλλοτε μικροπληγές και άλλοτε ανήκεστον βλάβη.

Τώρα διανύουμε μια περίοδο στην οποία, όταν σταθούν οι μελετητές και οι ιστορικοί του μέλλοντος, θα αισθανθούν απαρέσκεια και απογοήτευση για την πορεία της!

Είναι  αλήθεια ότι από τότε που παρέλαβε το πηδάλιο της Εκκλησίας της Ελλάδος ο 20ος Πρωθιεράρχης της, Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β΄, τα φαινόμενα αυτά πολλαπλασιάστηκαν με την ανοχή, δυστυχώς, της Ιεραρχίας.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος απολαμβάνει την ανοχή του Σώματος της Ιεραρχίας. Κανείς δεν τολμά να του μιλήσει και να αντιταχθεί στις αποφάσεις και αυθαιρεσίες του. Και οι λίγοι συνετοί που τα βλέπουν να γίνονται όλα αυτά μέσα στα μάτια τους σταμάτησαν να αντιδρούν ενεργώς σε αυτά που κάνει.Τα άφησαν στο Θεό και στον χρόνο, δεδομένου ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει ημερομηνία λήξεως.

Εις τα μετόπισθεν όλοι τον κατηγορούν, ακόμη και οι ευεργετηθέντες, οι οποίοι μάλιστα προτάσσουν το επιχείρημα: «εκείνος μας έκανε αλλά η αλήθεια να λέγεται». Μπροστά του, ασφαλώς,  είτε συμφωνούν, είτε σιωπούν!

Απο την πρώτη σύγκληση της Ιεραρχίας επί των ημερών του Ιερωνύμου το 2008 και μέχρι την τελευταία που έγινε πριν από  λίγες ημέρες παρατηρούμε να παρελαύνουν από μπροστά μας γεγονότα εκφυλισμού του Συνοδικού συστήματος.

Η ανυπαρξία Συνοδικότητας είναι ο κανόνας χωρίς εξαιρέσεις. Αυτά για τα οποία κατηγορούσε τον Μακαριστό Χριστόδουλο τα έχει υπερβεί στον υπέρτατο βαθμό, καταστρατηγώντας κατά τρόπο προκλητικό- αφού δεν έχει αντιπολίτευση- κάθε έννοια δικαίου.

Η Ιεραρχία που μόλις ολοκλήρωσε τις εργασίες της άφησε πίσω της πολλούς ψιθύρους και αρνητικά σχόλια. Άφησε πίσω της πληγές και προκάλεσε την νοημοσύνη μας και την ανθρωπιά μας.

Δεν είναι τυχαίοι οι χαρακτηριστικοί, και μάλιστα μονολεκτικοί, χαρακτηρισμοί για να μην εκτεθούν, από Μητροπολίτες – μέλη της Ιεραρχίας, για το πώς αισθάνθηκαν ακόμη μια φορά μετά το πέρας των εργασιών της: «Πίκρα» είπε ο ένας, «αηδία» ο άλλος, «θλίψη» ο τρίτος, «συνεχής εκτροπή από το Συνοδικό σύστημα» είπε ο τέταρτος, «ο,τι θέλει κάνει» είπε ο πέμπτος, «μας δουλεύει» συμπλήρωσε ο έκτος, «σεμινάριο για φοιτητές» ο έβδομος, «είναι σαδιστής» κάποιος άλλος, «είναι εκδικητικός», είπε άλλος… Και αν συνεχίζαμε θα είχαν οι περισσότεροι να πουν κάτι ανάλογο κι ας μην το δείχνουν, κι ας μην τολμούν να του το πούν ευθέως στον ίδιο.

Οι λόγοι για τους οποίους είναι δυσαρεστημένοι πολλοί Ιεράρχες και το συζητούν μεταξύ τους και πίσω από την πλάτη του Αρχιεπισκόπου είναι πολλοί.

 Σταχυολογούμε μερικούς και κάνουμε και κάποιες  επισημάνσεις μας:

 –Η διαδικασία εκλογής Μητροπολιτών. Κάνει ό,τι θέλει χωρίς να κουβεντιάζει με κανέναν για τις επιλογές του. Δίνει το χρίσμα και έχει την αξίωση να ακολουθήσουν όλοι χωρίς αντίρρηση την επιλογή του. Διαρρέει την επιθυμία του και έχει την απαίτηση οι άλλοι να την αποδεχθούν και να υπερψηφίσουν αυτούς που προκρίνει! Λες και είναι μόνος του. Και αν δεν το κάνουν το κρατάει. Γι’αυτό δεν έχει διαρροές! Γιατί φοβούνται!!! Πέραν του διαδικαστικού, που είναι μείζον για το κύρος της Ιεραρχίας, είναι και το ουσιαστικό ζήτημα της εκλογής. Δεν γίνεται στις μέρες μας να εκλέγονται οι Μητροπολίτες με τέτοια κριτήρια. Και η Ιεραρχία να σιωπά.Και στο παρελθόν γινόντουσαν αυτά αλλά όχι με αυτό τον προκλητικό και μονοκρατορικό τρόπο. Οι Αρχιεπίσκοποι κατά το παρελθόν συζητούσαν τις επιλογές τους και πολλές φορές άλλαζαν γραμμή. Τώρα ούτε λόγος! Κάνει ο,τι θέλει.

 –Η θεματολογία της Ιεραρχίας. Τι συζήτησε και τι προσέλαβε η Ιεραρχία ως θέματα  της Εκκλησίας και της κοινωνίας; Τίποτα! Τι μήνυμα έδωσαν στον λαό μας; Ποιές αποφάσεις έλαβαν σχετικά με θέματα που ενδιαφέρουν, ανησυχούν και πονούν το ποίμνιο; Εκτός αν το συνέδριο για τη «Θεολογία», που ήταν προέκταση της Ιεραρχίας, προσέφερε κάτι που δεν το βλέπουμε εμείς- εκτός από το να κάνει τον κ. Κατσιάρα συνομιλητή της Προέδρου για να δούμε αν δίνει και ωραία χειροφιλήματα!!Άλλωστε έχουν την ίδια κουλτούρα!

 –Τον προσβλητικό, υποτιμητικό τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζει το Σώμα της Ιεραρχίας. Ο πάλαι ποτέ ευγενής Θηβών Ιερώνυμος έχει εξελιχθεί σε έναν εκδικητικό… κακόγερο, που θέλει όλοι να του κάνουν τα χατίρια, εκείνος να τους πετά ένα ξεροκόμματο από την εξουσία του και οι άλλοι να δηλώνουν ευχαριστημένοι και υποταγμένοι! Έχει βρει τον τρόπο να φιμώνει τους Αρχιερείς. Θες κι εσύ Επίσκοπο πάρε! Θες κι εσύ; Πάρε! Θες να πάρω παιδί σου στη Σύνοδο; Θα το κάνω! Πάρε κι εσύ! Αρκεί να είσαι σε όλα ναι! Αλλά μέχρι πότε θα γίνεται αυτό; Μέχρι πότε οι Άγιοι Αρχιερείς θα ανέχονται αυτό το «δούναι λαβείν» εις βάρος ουσιαστικά της Εκκλησίας και της ίδιας τους της αποστολής για την οποία έχουν δώσει όρκους;

 -Την ρηχή εισήγησή του λες και απευθυνόταν  σε μαθητούδια. Τρίχες…“κατσαρές” με γαρνιτούρα κουλτούρας, οπως είπε ευφυώς ένας Ιεράρχης. Αλλά όλα αυτά χωρίς ίχνος αυτογνωσίας και αυτοκριτικής και παντελή έλλειψη οράματος. Ήταν αυτή εισήγηση προκαθημένου και ποιμένος της Ελλαδικής Εκκλησίας; Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν ή δεν ξέρουν να κάνουν αυτοκριτική! Πιστεύουν ότι ακόμη κάνουν αντάρτικο και αντιπολίτευση, όπως τότε που έγραφαν τους λιβέλλους κατά Χριστοδούλου, με την υπογραφή… «φρουροί της ορθοδοξίας» ή «ιερέας ορεινής επαρχίας»! Έχουν μείνει στην ιστορία τα θλιβερά, γεμάτα εμπάθεια και κακία κείμενά τους! Μήπως να τα παρουσιάσω ένα ένα τα κείμενα αυτά; Τα έχω στο αρχείο μου! Θα καταλάβετε όλοι ποιοι τα έγραφαν τότε! Αλλά τώρα ήλθαν αυτοί στα πράγματα και κάποιος πρέπει να τους πει ότι πρέπει να ενηλικιωθούν και να ωριμάσουν! Ή μήπως να κάνω δύο στήλες εδώ με τους ίδιους τίτλους και να τους γράφω εγώ τα πεπραγμένα τους; Εγώ θα τα υπογράφω κιόλας. Δεν θα τους βάλω στον κόπο να ψάχνουν ποιος τα γράφει, όπως κάναμε εμείς τότε!

Παρακολουθώντας από νεαράς ηλικίας, από την ηλικία των 20 ετών και μάλιστα εκ του σύνεγγυς τα εκκλησιαστικά δρώμενα, παρατηρώ ότι ολοένα και βαδίζουμε μία φθίνουσα πορεία και  πάμε από το κακό στο χειρότερο.

Η κρίση που διέρχεται η πατρίδα μας βρίσκει μία Διοικούσα Εκκλησία, δυστυχώς, όχι στο ύψος των περιστάσεων που διερχόμεθα. Όχι ότι δεν έχουμε και εκλεκτό κατώτερο και ανώτερο κλήρο. Ευτυχώς που έχουμε! Είναι οι κληρικοί που μας κρατούν κοντά στην Εκκλησία με το παράδειγμά τους. Αλλά είναι οι λίγοι. Η μικρά ζύμη, από την οποία διασωθήκαμε πολλές φορές. 

Όμως δυστυχώς, και στην Εκκλησία, διοικεί το… σύστημα και όσες υγιείς φωνές υπάρχουν και θέλουν να ακουστούν  φροντίζουν κάποιοι με πρωτοστατούντα τον Αρχιεπίσκοπο, να τις καταπνίγουν! Να τις εξαφανίζουν! Να τις εκδικούνται και να τις φιμώνουν. Όπως ο υπογράφων. Αν δεν είχα αυτή την έπαλξη για να παρουσιάζω τις απόψεις μου, δεν θα είχα την δυνατότητα τακτικής επικοινωνίας με το αναγνωστικό κοινό, διότι κάποιος φρόντισε να με σταματήσει απ´όπου και αν είχα μια διέξοδο και ένα μέσον βιοπορισμού. Και όταν κάποιος επώνυμος  παράγων του δημόσιου βίου του είπε ότι θα με πάρει κοντά του ως σύμβουλο, εκείνος του απάντησε  με δυσφορία: τι τον θέλεις αυτόν; Μην εκπλήσσεστε! Αυτός ήταν πάντα ο Ιερώνυμος! (Διότι περί αυτού πρόκειται) Και ως γνωστόν «ο λύκος και αν εγέρασε…».

Αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο μας λόγους που πολλοί Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι δυσαρεστημένοι με τον Αρχιεπίσκοπο. Αλλά δεν του το λένε, ούτε του κάνουν τη ζωή του δύσκολη όπως έκανε εκείνος τη ζωή του προκατόχου του Χριστοδούλου! Αποφάσιζαν στις γιάφκες τότε  τι  να του κάνουν και μετά το υλοποιούσαν οι συνήθεις ύποπτοι και έκαναν την Ιεραρχία άνω κάτω. Και τι κατάλαβαν; Ήλθαν στα πράγματα και απέδειξαν πόσοι λίγοι είναι! Και αν φύγουν από τη ζωή δεν θα τους θυμάται κανείς! 

Συνεχίζουμε λοιπόν, σήμερα με τα υπόλοιπα στοιχεία της ανάλυσης που σας υποσχεθήκαμε!

 -Ο Αρχιεπίσκοπος ως Μητροπολίτης Θηβών διαφωνούσε από σύστημα με όλα τα τεκταινόμενα της εποχής εκείνης. Και δεν έμενε στη διαφωνία εντός των Συνοδικών Οργάνων. Φρόντιζε να την κάνει γνωστή με διαρροές και δημοσιεύματα σε δύο εφημερίδες της εποχής, οι οποίες είχαν μεταβληθεί σε φερέφωνά του. Κάποια στιγμή και μάλιστα στα πρώτα δύο χρόνια της Αρχιεπισκοπείας Χριστοδούλου,διαφώνησε υποτίθεται, με τον τρόπο εκλογής των Ιεραρχών και αυτό φρόντισε να το δημοσιοποιήσει με δηλώσεις του και επιστολές. Μάλιστα στην από 7ης Ιανουαρίου 2000 επιστολή του προς τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο είχε ζητήσει, τουλάχιστον, δύο μέτρα, για να απομακρυνθεί το Σώμα της Ιεραρχίας «από καταστρεπτικά σχήματα και νοσηράς νοοτροπίας του παρελθόντος» στην εκλογή Αρχιερέων. Πρότεινε  σε αυτή την επιστολή μεταξύ άλλων και τα εξής:

 «Α) Οι εκλέκτορες Αρχιερείς να μην αναγράφουν εις το ψηφοδέλτιον τα ονόματα των υποψηφίων, αλλά να ακολουθούν την παγίαν εις όλους τους χώρους τακτικήν, της εκδηλώσεως δηλαδή της προτιμήσεων των με σταυρόν εις τον ειδικώς προς τούτο καταρτισθησόμενον κατάλογον των προς Αρχιερατείων εκλογίμων. Τοιουτοτρόπως θα αποφευχθούν φοβίαι, πιέσεις, συναλλαγαί…

 Β) Να ορισθή ετέρα τριμελής εξ Αρχιερέων επιτροπή, η οποία θα ασχοληθή με το άνοιγμα της κάλπης, την αποσφράγισιν των φακέλων, την προώθησιν των ψηφοδελτίων προς μονογραφήν – υπό της ήδη υφισταμένης εις τα εκλογάς τριμελούς εξ Αρχιερέων, κατά τα πρεσβεία, επιτροπής – και καταμέτρησίν των. Πώς δύναται να δικαιολογήση η Ιεραρχία την ύπαρξιν ψηφοδελτίων Αρχιερατικής εκλογής, τα οποία ενώ δεν εμονογραφήθησαν υπό της αρμοδίας επιτροπής, συνυπολογίσθησαν εν τούτοις εις τον απαιτούμενον αριθμόν ψήφων; Τι έγινε; Παρέβλεψαν εκ παραδρομής τα μέλη της Επιτροπής να τα μονογράψουν; Προσετέθησαν ταύτα εκ των υστέρων; Έγιναν αλλαγές; Ότι και αν έχη συμβή, το βέβαιον είναι ότι τέτοια φαινόμενα εκφυλίζουν ιεράς στιγμάς της ζωής της Εκκλησίας».

  Εδώ και δεκαπέντε  χρόνια ο κ. Ιερώνυμος διατηρεί και ο ίδιος ως Αρχιεπίσκοπος και Πρόεδρος της Συνόδου,την ίδια «νοσηρή νοοτροπία του παρελθόντος», όπως ακριβώς την χαρακτήριζε. Και ούτε πρόκειται να την αλλάξει! Γιατί ποτέ δεν το είχε στα υπόψη του. Για την ιστορία να πούμε ότι όταν πήρε αυτή την επιστολή ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και εμείς την πληροφορηθήκαμε  από την διαρροή που έκανε ο ίδιος ο Ιερώνυμος  στην  εφημερίδα «Επενδυτής» στον φίλο μας Φάνη Καλατζή, που ήταν πάντα κοντά στον Ιερώνυμο και δεν του βγήκε σε κακό(αντιθέτως), τον ρωτήσαμε τι θα πράξει. Και με μία απέραντη καλοσύνη ο Χριστόδουλος μας είπε:

 «Τίποτα δεν θα κάνω! Γιατί πιστεύετε ότι αν ήταν εκείνος Αρχιεπίσκοπος θα είχε κάνει κάτι; Απολύτως τίποτα! Δεν πιστεύει αυτά που γράφει και αν τώρα στέλνει αυτή την επιστολή, είναι ένα ακόμη πυροτέχνημα,για να δημιουργήσει φασαρία και να διχάσει πάλι την Ιεραρχία. Θα το καταλάβετε αυτό από τον τρόπο που θα υποστηρίξει την θέση του. Δεν πρόκειται να επανέλθει σύντομα. Το είπε για να το πει».

Και πράγματι δεν επανήλθε παρά το 2006, στην εκλογή του Μητροπολίτη Κορίνθου Διονυσίου, κατά τη διάρκεια της οποίας πέταξε τα χαρτιά που κρατούσε στα χέρια του στο διάδρομο της αίθουσας της Ιεραρχίας και απεχώρησε. Δεν ψήφισε εννοείται τότε!Α είχε εκδόσει και  μια σχετική δήλωση την οποία προς το παρόν δεν δημοσιεύουμε για να μην φαιδρύνουμε αυτό που γράφουμε!

Επανερχόμαστε από την ιστορική παρένθεση στους λόγους  που έχουν δυσαρεστήσει τους Ιεράρχες και καταγράφουμε τις τελευταίες επισημάνσεις μας .

–Ένα ακόμη ζήτημα που συζητείται αρνητικά είναι οι εκλογές βοηθών Επισκόπων.  Την αθρόα παραγωγή βοηθών Επισκόπων -κάτι σαν εκλογή του Επισκόπου της γειτονιάς σας- και όχι με αντικειμενικά κριτήρια, αποδεκτά από όλους, αλλά με δικά του μέτρα και σταθμά. Όπου θέλει και όποιον θέλει. Προήγαγε σε Επισκόπους κληρικούς άλλων Μητροπόλεων και ούτε καν μπήκε στον κόπο να το συζητήσει με τους Μητροπολίτες τους! Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος για παράδειγμα – σοβαρός και πνευματικός Ιεράρχης και με μεγάλη απήχηση στο λαό μας -έμαθε για την προαγωγή του κληρικού του Αρχιμ. Νεκταρίου Παρασκευάκου, τη μέρα της εκλογής του! Αν αυτό δεν είναι καταφρόνηση του Αρχιερέως και περιφρόνηση της Συνοδικότητας, τότε τι είναι;

Το ζήτημα αυτό έχει ενοχλήσει και με τον τρόπο που κάνει τις επιλογές του. Είχαν ζητήσει τώρα Βοηθό και οι Μητροπολίτες Ξάνθης, Πειραιώς και Φωκίδος. Ενώ τους είχε πει ναί, στη συνέχεια τους είπε ότι είστε νέοι ακόμη. Όταν φτάσετε στα 80! Αλλά προφανώς και αυτό θα αλλάξει όταν χρειαστεί να κάνει κάποιον βοηθό σε Μητροπολίτη της αμέσου επιρροής του, που δεν θα έχει συμπληρώσει το 80ό έτος.

–Οι Αρχιερείς θεωρούν τις εκλογές Επισκόπων, ικανοποίηση φιλοδοξιών, ικανοποίηση εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου αιτημάτων Μητροπολιτών, οι οποίοι είτε του έχουν προσφέρει, είτε εκείνος αναμένει να του προσφέρουν «εκδουλεύσεις» (γιατί όλο αυτό  μου θυμίζει σιμωνία;…!) και τις χαρακτηρίζουν υποτιμητικές για το επισκοπικό αξίωμα.

Κατά την εκτίμηση μελών της Ιεραρχίας, οι εκλογές Μητροπολιτών και Επισκόπων έχουν καταντήσει μια γραφειοκρατική κοσμική διαδικασία, ένας διορισμός. Οι πολλοί κληρικοί τις θεωρούν ως μια προαγωγή στον μέγιστο βαθμό της εκκλησιαστικής Ιεραρχίας και πιστεύουν ότι όταν εκλεγούν αφού την εξάντλησαν μπορούν να απολαμβάνουν τα αγαθά του αξιώματός τους… Αλλά και αυτό δεν είναι λύση.

Του κάνουμε μια πρόταση για να διασώσει τι εναπομείναν κύρος της Ιεραρχίας: να μεταφέρει την εκλογή Ιεραρχών στην ΔΙΣ όπως ήταν κάποτε. Τουλάχιστον δεν θα έρχεται  η  Ιεραρχία στην άχαρη θέση να δίνει υποσχέσεις που δεν τηρεί  και δεν θα αναγκάζεται και ο ίδιος να λέει ψέματα!

 -Ένα άλλο ζήτημα που προκάλεσε πικρία στους Αρχιερείς  είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος αντιμετώπισε το Σώμα της Ιεραρχίας. Σε κάθε πρόταση που ακουγόταν έλεγε ένα ξερό “ναι” και δεν έδινε εντολή για να γραφεί στα πρακτικά και να γίνει, να υλοποηθει. Όπως για παράδειγμα ο Μητροπολίτης Παροναξίας Καλλίνικος έμεινε άφωνος όταν, επί δεκάλεπτο έκανε προτάσεις υπενθυμίζοντας παλαιότερες πρακτικές από την Ιεραρχία, επί των ημερών του Χριστοδούλου, και ο Αρχιεπίσκοπος  τον κοίταξε πάνω από τα γυαλιά του και στο τέλος είπε ένα ξερό «ναι να το κάνουμε», χωρίς να ζητήσει να καταγραφεί στα πρακτικά για να γίνει follow up από την Γραμματεία.

–Δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος ότι «…παρουσιάστηκε μια Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ενωμένη, με αγάπη…». Ενωμένη; Πώς θα ονόμαζε ο Αρχιεπίσκοπος τις 37 ψήφους υπέρ του μεταθετού; Γιατί προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι ήταν ένα ηχηρό χαστούκι στον ίδιο αλλά και προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη!

Αναφέρθηκε επίσης στην «αγάπη»! Ποιά αγάπη; Που ενέπαιξε έναν συνεπίσκοπό του ή που συμπεριφέρθηκε απαξιωτικά στον Μητροπολίτη Βεροίας που στάθηκε διαχρονικά  στο πλευρό του και τον ψήφισε ως Αρχιεπίσκοπο; Και όταν ήλθε η ώρα  να διεκδικήσει τον ιστορικό θρόνο της Θεσσαλονίκης του φέρθηκε απαξιωτικά!Τι παραπάνω από τον Παντελεήμονα  έκανε ο Παύλος (ο οποίος όλοι ξέρετε πόσο τον αγαπούσα) προς τον Αρχιεπίσκοπο για να συναινέσει στο μεταθετό του, το οποίο αν ζούσε θα ήταν μονόδρομος; Τι δεν έκανε ο Παντελήμων; Ήταν απαράδεκτη η συμπεριφορά τόσο του Αρχιεπισκόπου όσο και του Πατριάρχου σε έναν Επίσκοπο ουχί τυχαίο, με 40 ολόκληρα χρόνια αρχιερωσύνης. Αλλά «εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν», είπε ο Χριστός.Ευτυχώς που η Θεσσαλονίκη έπεσε σε καλά χέρια!  Ο Φιλόθεος θα επουλώσει πολλά κενά! Αλλά και πάλι θα έλθει η ώρα που τόσο ο Αρχιεπίσκοπος όσο και ο Πατριάρχης θα πρέπει να απαντήσουν το γιατί! Όχι σε μας! Αλλά στον Κύριο! Τίποτα δεν μένει  αναπάντητο!

  – Το τελευταίο ζήτημα, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό από τα προηγούμενα, είναι η έλλειψη μέριμνας για τον πιστό λαό και το μέλλον στα πλαίσια των  εργασιών της Ιεραρχίας.Παντελής απουσία συζήτησης και  προβληματισμού για τα προβλήματα του ποιμνίου, για την πορεία αυτού του λαού μέσα στον σύγχρονο κόσμο  και για τα τεκταινόμενα σε βάρος του και σε βάρος της Εκκλησίας.

Εκλογές, περιουσίες, προαγωγές, δημόσιες σχέσεις, αγαθοεργίες είναι στην ημερησία διάταξη. Τίποτε για τα ζητήματα που ο λαός θέλει κοντά του την Εκκλησία. Τίποτε για τη Μακεδονία, τίποτε για τα μαθήματα των θρησκευτικών, της ιστορίας, της γλώσσας, τίποτε για το άρθρο 3 του Συντάγματος, τίποτα για το «ουδετερόθρησκο κράτος», που έχει εγκατασταθεί με την ανοχή της Εκκλησίας, όρο τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος δέχθηκε χωρίς κάποια  αντίδραση όταν παρουσία του και σε πανελλήνια τηλεοπτική σύνδεση τον εξήγγειλε ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας! Και ασφαλώς δεν έκανε τίποτα η Εκκλησία για να το αλλάξει!

 Να σημειωθεί ότι εδώ και πολλά χρόνια, από την εποχή που ο αείμνηστος  Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κυρός Προκόπιος του τα έλεγε ευθέως και χωρίς να τον φοβάται εντός της Ιεραρχίας έως και μέχρι πρόσφατα(και σήμερα μας λείπει η φωνή του Προκοπίου), ενώ  ζητείται από τον Αρχιεπίσκοπο να συζητηθούν τα οικονομικά της Εκκλησίας και τα της περιουσίας εκείνος ενώ λέει ναι, στην πράξη  το αρνείται επιμόνως. Θέλει να επικρατεί σκότος!

Ως προς την περιουσία από το έτος 1952 έως σήμερα ουδείς την γνωρίζει, ούτε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, ούτε η ΕΚΥΟ, ούτε φυσικά κάποιος Μητροπολίτης.

Και δεν μιλάμε για την περιουσία που είχε η Εκκλησία κάποτε  και την έδωσε στο Κράτος και την έχει κάνει τριλογία εκδόσεων ο Αρχιεπίσκοπος. Μιλάμε για την παρούσα περιουσία, αυτή που διαχειρίζεται αποκλειστικά ο ίδιος και τη διαθέτει σε όποιον θέλει εκείνος, χωρίς Συνοδικές αποφάσεις, όπως το Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης που το έδωσε στον φίλο του ανιψιού του και τώρα δεν πληρώνει αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε. Μιλάμε ακόμη για την περιουσία της Ι. Μονής Πετράκη (ακίνητη και εισπράξεις) που θέλει να περάσει τον διαχειριστικό της έλεγχο στην Αρχιεπισκοπή -κάτι που είναι εντελώς παράνομο- και συμφώνησαν και όλοι δυστυχώς οι Συνοδικοί πλην του Γέροντος Καρυστίας Σεραφείμ  και του Ιωαννίνων Μαξίμου (και όταν πήγε να διαφωνήσει και ο Αιτωλίας Δαμασκηνός υπέστη το μπούλινγκ, που σας περιγράψαμε προχθές και συμμορφώθηκε). Μιλάμε για το σχέδιο ελέγχου όλης της εκκλησιαστικής περιουσίας από την Αρχιεπισκοπή, ερήμην της Ιεραρχίας. Επι της ουσίας καταστρατηγείται το Συνοδικό σύστημα και γίνονται καραμπινάτες καταχρήσεις και μη σύννομες ενέργειες!Και γιατί να γνωρίζουν οι Μητροπολίτες τα σχέδια που έχει για την εκκλησιαστική περιουσία! Τους πέφτει λόγος; Ασφαλώς και όχι!

Και για όλα αυτά δεν μιλάει κανείς!Ούτε και αυτοί που ξέρουν!  Ρωτήσαμε Ιεράρχη να μας πει τη γνώμη του και μας είπε: Και αν μιλήσω τι θα γίνει; Αφού κάνει ο,τι θέλει και δεν τολμά κανείς να του πει μα τι κάνετε; Που πάτε; Την υστεροφημία σας δεν την σκέφτεστε; Αλλά όλοι θέλουν να το παίζουν καλοί και να φέρονται με δουλοπρέπεια για να τους ικανοποιεί και κανένα αίτημα! 

 Δυστυχώς, ούτω πως  έχει η κατάσταση στην Διοικούσα Εκκλησία, και το καταθέτω πραγματικά με πόνο ψυχής. Δεν κάνω αντιπολίτευση στον Ιερώνυμο.Την κάνει μια χαρά και μόνος του!Τον έχει καταλάβει η οίηση και δεν λογαριάζει κανένα! Όμως οι πτώσεις των μεγάλων κάστρων γίνονται από μπανανόφλουδες!Να το θυμάστε  αυτό!  Είμαι πολύ μικρός για να τα βάλω με τέρατα. Και αν γράφω πάλι παρουσιάζοντας τα κακώς κείμενα, το κάνω για να υπενθυμίσω τι έκανε ο ίδιος και η παρέα του στον Χριστόδουλο. Πόσο δύσκολα πέρασε αυτός ο μεγάλος Πρωθιεράρχης από μικρούς και ασήμαντους, από φθονερούς και μνησίκακους! Ζει Κύριος ο Θεός!

Υπάρχουν βέβαια, και λαμπρές εξαιρέσεις στην Εκκλησία μας. Ευτυχώς που υπάρχουν!

Όμως όφειλε η Εκκλησία της Ελλάδος, ως φιλόστοργος μητέρα να σκύψει πραγματικά στα προβλήματα του λαού, να δείξει αληθινό ενδιαφέρον στα υπαρξιακά, κοινωνικά, ηθικά, ακόμη και οικονομικά του προβλήματα.

Έγινε ο χαλασμός στην Θεσσαλία, προηγουμένως στον Έβρο, παντού αναταραχές, πόλεμοι, δυστυχία, πόνος… Ποιός θα δώσει ελπίδα στον λαό μας; Πιστεύετε Μακαριώτατε στον Χριστό; Πιστεύετε Άγιοι Αρχιερείς στον λόγο του Θεού, στο Ευαγγέλιο; Ρητορικά ερωτήματα! Γιατί κάθε μέρα καλείστε να αποδεικνύετε αυτό που είστε και να εκπληρώνετε την θεία αποστολή σας.

Αν  πιστεύετε  πραγματικά- και δεν έχουμε λόγους  να μην το πιστεύουμε- πρέπει να γίνεστε  «τα πάντα τοις πάσι», να μην δίνατε «ύπνο τοις οφθαλμοίς» και «τοις βλεφάροις νυσταγμό» κατά τον Παύλειο λόγο, να οργώνετε την Ελληνική γη δίνοντας ελπίδα στον λαό μας, δηλαδή Χριστό! Να κατεβάζατε τον Ουρανό στην γη και να ανεβάζατε όλους εμάς τους πιστούς στον Ουρανό, γιατί αυτό πρέπει είναι το έργο ΣΑΣ.

Δεν θα κάνατε ένα συνέδριο για την «Θεολογία», την οποία τόσα χρόνια είχατε ξεχάσει και οδηγήσει στην παρακμή και δεν θα ξοδεύατε στις φιέστες τόσα χρήματα έστω και αν ήταν από χορηγούς.

Θα τα προσφέρατε προς τον  πάσχοντα συνάνθρωπο. Για τα παιδιά που δίνουν μάχη με την επάρατο και οι οικογένειες τους   για να τα σώσουν έχασαν τα σπίτια τους και βγήκαν στη ζητιανιά για να έχετε να λέτε! Γιατί αυτοί είστε! Αλλά θα ασχοληθώ διεξοδικά με το συνέδριο σε άλλο κείμενο.

Αλλά θα σας απευθύνω όμως  τώρα τη μομφή όλου του Θεολογικού κόσμου που ξεχάσατε να μνημονεύσετε αυτούς που μετέτρεψαν στο χώρο της Θεολογίας, τους γαϊδουρόδρομους σε λεωφόρους, αυτούς που εργάστηκαν με αγάπη και αφοσίωση προς την Εκκλησία και τα Θεολογικά γράμματα  για να υπάρχετε σήμερα όλοι εσείς. Δεν βρήκατε μία λέξη να πείτε για έναν Παναγιώτη Τρεμπέλα και έναν Ευάγγελο Θεοδώρου. Ντροπή! Και που δεν καλέσατε και τους ανθρώπους του ΣΩΤΗΡΑ! Που θα ήσασταν τώρα  εσείς αν δεν υπήρχαν αυτοί; Και όχι μόνον! Είπαμε, όρεξη να έχουμε να γράφουμε.

Δυστυχώς, η διοίκηση της Εκκλησίας μας επαναπαύεται στην δόξα του Αρχιεπισκοπικού θρόνου ο Πρώτος  και του  Αρχιερατικού αξιώματος οι Αρχιερείς (ευτυχώς όχι όλοι) και στην εξουσία που τους έδωσε οι παντελονάδες. Κάποτε επι Χριστοδούλου ο όρος αυτός σας είχε στοιχειώσει γιατί ήμουν εγώ μέσα στα πράγματα και με αποκαλούσατε έτσι και φίλια και εχθρικά στόματα. Τους παντελονάδες που σας αντικαθιστούν σήμερα σε γεγονότα που έπρεπε να είναι Αρχιερείς δεν τους βλέπετε; Δεν σας πειράζουν; Αλλά γιαυτό είμαι εδώ για να σας τα υπενθυμίζω!

Τρέφεστε όλοι με τις κολακείες κάποιων κληρικών – και αναξίων- πού εσείς χειροτονείτε και που τα βράδια είναι άλλοι ή…άλλες και το πρωί λειτουργοί του Υψίστου και επειδή αποδεκατούν τα παγκάρια για να σας δίνουν την λογία και την τριμηνία, σιωπάτε ένοχα!

«Ο δε μείζων υμών έσται υμών διάκονος» είπε ο Χριστός, Άγιοι! «…και υμείς έξωθεν μεν φαίνεσθε τοις ανθρώποις δίκαιοι, έσωθεν δε μεστοί εστέ υποκρίσεως και ανομίας»!!

Μακάρι να αντιληφθείτε την κρισιμότητα των καιρών μας. Αν όχι, φοβούμαι ότι μόλις φύγει και αυτή η γενιά, η οποία εξακολουθεί να πιστεύει και να θρησκεύεται, θα μείνετε με τους περίλαμπρους Ναούς στους οποίους όμως, θα θυμιάζετε άδεια στασίδια.

Υ.Γ. Αρχιερεύς τον οποίο σέβομαι Και εκτιμώ μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα το οποίο θεωρώ ότι εκφράζει την όλη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε: «Σε διαβάζω. Τα διαβάζω! Τι να πω; Με συνέχει θλίψη και απογοήτευση. Πες μου πλην της σιωπής τι να πούμε πλέον. Σε κάθε μελέτημά σου να καταλήγεις και με ένα Ιδιόμελο της Εξοδίου Ακολουθίας για να αντιληφθούμε την ματαιότητα της κενοδοξίας μας. Σε ασπάζομαι».

exapsalmos.gr 19 Οκτωβρίου 2023