Ομολογία

Τὸ ἄσπρο μαῦρο. 

«Ἐπισκοπικὰ» ἔργα καὶ ἡμέρες.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.

Κατὰ τὴν χειροτονία τοῦ νέου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Καλλινίκου ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἰερώνυμος, ἀπευθυνόμενος σ᾿αὐτὸν , ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλους, κλῆρο καὶ λαό, εἶπε:

«Θὰ εἶμαι πειθαρχικός , θὰ ὑπακούω. Πού; Στὶς ἐντολὲς τῆς Συνόδου. Ὄχι ἑνὸς ἀρχιερέως, ὄχι ἑνὸς δημοσιεύματος, ὄχι μιᾶς ἰδεολογίας, ἀλλὰ σὲ αὐτὸ ποὺ θὰ μοῦ λέει ἡ ἁγία καὶ ἱερά Σύνοδος». (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἰερώνυμος. 10/10/2021. Καθεδρικὸς ναὸς Ἀθηνῶν)(1)

Καὶ παρακάτω: «Πάνω ἀπό ὅλα εἷναι ἡ ὑπακοή στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴ Σύνοδό της, διότι αὐτή καθοδηγεῖ αὐτό το σκάφος. Καὶ  σὲ αὐτήν θὰ πειθαρχῇς». (ὅ.π.)

Βλέπει κανεὶς ξεκάθαρα τὴν διάθεσι ἐπιβολῆς ἀπολύτου καὶ ἀπροϋποθέτου ὑποταγῆς τοῦ κάθε ἐπισκόπου στὴν Σύνοδο . Γίνεσαι ἐπίσκοπος; Σὲ κάνουμε, γιὰ τὴν τὴν ἀκρίβεια, ἐπίσκοπο; Ἀπόλυτη ὑποταγή στὴν Σύνοδο. Μόνος σου τὸ εἶπες, μόνος σου τὸ ὑπέγραψες, οἰκεία χειρί, μόνος σου τὸ ὁμολόγησες:

«Καὶ εἶπες: Οἰκεία χειρί ὑπέγραψα. Μὲ τὸ χέρι σου. Τὸ ὁμολόγησες. Ἔρχεσαι λοιπὸν νὰ ὑπηρετήσῃς μέσα σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο, κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις, καὶ κάτω ἀπὸ αὐτὴ τὴν ὁμολογία».  (Ἀρχιεπ. Ἰερωνυμος. ὅ.π.)

Εἶσαι καναρινάκι, καὶ μπορεῖς νὰ κελαηδᾶς ὅποτε θές, ἀλλὰ εἶσαι μέσα στὸ κλουβάκι ποὺ μόνος διάλεξες καὶ μπῆκες καὶ θὰ λές τὸ τραγούδι ποὺ θὰ σοῦ μάθουμε ἐμεῖς. Ὅ,τι πεῖ ἡ Σύνοδος.

Τώρα ἄν θὲς νὰ τραγουδήσεις κάτι ἄλλο; Ἄν ἔχεις «δικά σου βιώματα, ἄν ἀμφισβητήσεις κάτι,  ἄν ἔχεις ἐρωτηματικά;»

Δεῖτε πῶς τὰ θέτει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος:

«Δὲν ἔχεις δικά σου βιώματα; Δὲν ἔχεις δυνατότητα νὰ ἀμφισβητήσεις κάτι; Δὲν εἶναι δυνατόν νὰ ἔχεις κάτι προσωπικὸ ποὺ πιθανὸν νὰ ἔχεις ἐρωτηματικά ἀπό ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀκοῦς; Ἔχεις τὸ δικαίωμα αὐτό». (Ἀρχιεπ. Ἱερωνυμος. ὅ.π.)

Τὸ ἔχεις τὸ δικαίωμα. Θὰ μποροῦσε νὰ πῇ κάτι ἄλλο στὴν ἐποχὴ τῶν δικαιωματιστῶν, ὥστε νὰ μὴν φανῇ ὀπισθοδρομικός; Σὲ μία ἐποχὴ ὅπου ὁ κάθε ἕνας εἶναι ἐλεύθερος νὰ κάνει ὅτι θέλει καὶ ποὺ οἱ ἄλλοι εἶναι ὑποχρεωμένοι σὲβονται τὴν «ἐλευθερία» του; Ὅχι, βέβαια.

«Σεβόμαστε τὴν ἐλευθερία σου καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ καθενός». (Ἀρχιεπ. Ἱερώνυμος. ὅ.π.)

Ἀλοίμονο. Ὅπως σέβονται καὶ τὴν ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων νὰ ἐμβολιαστοῦν ἤ ὄχι («ἀπὸ δὼ τὸ ἐμβόλιο, ἀπὸ κεὶ ὁ τάφος» ἔχει πεῖ ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος), νὰ κάνουν Πάσχα τὸ Μεγάλο Σάββατο, νὰ πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία σὰν κλόουν κλπ.

Λοιπὸν, κατὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ «δικαίωμα ἔχεις» καὶ «σεβόμεθα τὴν ἐλευθερία σου», ἀλλά, ὅπως παραθέσαμε παραπάνω  «Πάνω ἀπό ὅλα εἶναι ἡ ὑπακοή στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴ Σύνοδό της, διότι αὑτή καθοδηγεῖ αὐτό το σκάφος. Καὶ σὲ αὐτήν θὰ πειθαρχῇς».

Θὰ πειθαρχῇς στὴν Σύνοδο. Τελεία καὶ παῦλα.

Μπορεῖς μόνος σου, καὶ κατ᾿ ἰδίαν ἤ περιστασιακῶς νὰ ἄδῃς ἄσματα ἴδια , ἀλλὰ τὸ κοινὸ δημόσιο ἄσμα θὰ τὸ φροντίζει ἡ Σύνοδος. Καὶ σὲ αὐτήν θὰ πειθαρχῇς.

Καὶ ἄν εἶσαι ἰσχυρογνώμων; Ἄν ἔχεις γνώμη σταθερή καὶ ἀμετάκλητη;

«Πιθανὸν, ὅμως, ἡ γνώμη σου νὰ εἶναι ἰσχυρή, πιθανόν νὰ εἶναι δυνατή» - ἔτσι τὸ διατυπώνει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Τότε τί γίνεται;

«Αὐτός, λοιπόν, ποὺ διαφωνεῖ καὶ δὲν θέλει νὰ τηρήσῃ τὴν γραμμή τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἔρχεται και λέει: «Αὐτά ποὺ ἔχω εἶναι δικά μου πιστεύματα, ἀλλά ὅμως ὀφείλω ὑπακοή στὴν Ἐκκλησία, ἐπομένως σᾶς δίνω ἕνα χαρτί καὶ σᾶς λέω ἀποτειχίζομαι καὶ ἀπό ᾿δὼ καὶ πέρα κάνω ἰδιωτική ζωή, κάνω αὐτό ποὺ θέλω». (Ἀρχ. Ἱερων. ὅ.π.)

Ἔχω δικά μου πιστεύματα, ὀφείλω ὅμως ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία-Σύνοδο, ἀφοὺ τὸ ὑποσχέθηκα, ἄρα φεύγω, ἀποτειχίζομαι, κάνω ἰδιωτικὴ ζωή, κάνω αὐτό ποὺ θέλω. Αὐτὰ προτείνει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος!!!

Πῶς σᾶς φαίνονται αὐτά; Τί σημαίνουν;

 Δὲν ἀκούγονται λογικὰ, στὸν κακό μας, ἐτοῦτο, τὸν καιρό; Πολὺ λογικά, μάλιστα. Πολιτικῶς ὀρθά. Αὐτὸ δὲν γίνεται σὲ ὅλους τοὺς «χώρους» καὶ σὲ ὅλες τὶς ἰδεολογίες καὶ σὲ ὅλα τὰ κόμματα; Ὅποιος πίθηκος κουνάει διαφορετικὰ τὴν οὐρά του ἀπὸ τὴν «γραμμή» κατεβαίνει ἀπὸ τὸ δέντρο. Βλέπε Μπογδάνο, τώρα τελευταία.

Ναὶ, ἀλλὰ ἐδὼ εἶναι ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Δὲν εἶναι ἐταιρεία, σύλλογος, κόμμα, ἰδεολογία, θρησκεία. Εἶναι ἡ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι; Ναί, εἶναι ἀκόμη. Αὐτοὶ ποὺ λένε αὐτὰ, μᾶλλον δὲν φρονοῦν αὐτὰ ποὺ αὐτὴ βιώνει καὶ προτείνει στὸν ἄνθρωπο. (Θὰ προσπαθήσουμε παρακάτω νὰ ποῦμε γι᾿ αὐτά).

Τί κάνει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος; Διακηρύσσει δημοσίως τὴν ἤδη πρὸ ἐτῶν χαραχθεῖσα γραμμή ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστική ἡγεσία. Ποιὰ εἶναι ἡ γραμμή; Ἡ πλήρης μετατροπὴ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ σὲ παπικοῦ τύπου ὀργάνωσι. Συλλογικὸς πάπας θὰ παρουσιάζεται ὅ,τι εἶναι ἡ Σύνοδος. Βέβαια ἔρχονται δεύτεροι, στὸ Φανάρι αὐτὰ ἔχουν πραγματοποιηθῇ πολλὲς δεκαετίες πρίν, ἀλλὰ ποτὲ δὲν εἶναι ἀργά. Ἐξ ἄλλου πορευόμεθα πρὸς πανθρησκεία καὶ πρέπει νὰ βιαστοῦμε καὶ νὰ ξεκαθαρίσῃ τὸ τοπίο. Αὐτὸ ἐκτυλίσσεται τώρα ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων…

Μερικὲς πρῶτες, ἀλλὰ καίριες, πιστεύω, ἐπισημάνσεις.

Ἀπὸ τὸ μήνυμα τοῦ Καλλινίκου ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐπέλεξε τὸ ἐμβόλιμο, σημεῖο ὅπου ἀναφέρεται, ὁ μέλλων χειροτονηθεῖναι, στὴν Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος:

«Πείσομαι δὲ ἐσαεὶ προθύμως ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς καὶ τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ ὡς ἀνωτάτῃ ἀρχῇ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σεβόμενος καὶ τηρῶν τὰς δωρηθείσας αὐτῇ προνομίας πρὸς καταρτισμὸν τε καὶ στηριγμὸν τῆς παρ᾿ ἡμῖν ὀρθοδόξου ἐκκλησίας». (Μητρ. Καλλίνικος Καστορίας. 10/10/2021. Καθεδρικὸς ναὸς Ἀθηνῶν)  

Λέει ὅτι στὰ ἐκκλησιαστικὰ ζητήματα, - ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς- πείσεται, θὰ πεισθῇ, μὲ προθυμία καὶ στὴν ἱερὰ Σύνοδο, ΚΑΙ τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ, ὡς ἀνωτάτῃ ἀρχῇ.

Τὸ ΚΑΙ ἔχει μεγάλη σημασία διότι ἤδη, ἀφοὺ ἔχει ἀπαγγείλει τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἔχει δηλώσει:

«Ὁμολογῶ πάντας τοὺς ὑπ᾿αὐτῶν -(τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων) - ὡς ὑπὸ φωτιστικῆς χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος ὁδηγουμένων, ἐκτεθέντας ὅρους τῆς ὀρθῆς πίστεως καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνας, οὕς οἱ μακάριοι ἐκείνοι πρὸς τὴν  τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας διακόσμησιν καὶ τῶν ἡθῶν εὐταξίαν,  κατὰ τὰς ἀποστολικὰς παραδόσεις καὶ τὴν διάνοιαν τῆς εὐαγγελικῆς Θείας διδασκαλίας, συντάξαντες παρέδωκαν τῇ Ἐκκλησία. Ἐνστερνίζομαι καὶ κατ᾿ αὐτοὺς ἰθύνειν ἐπιμελήσομαι τὴν Θείῳ βουλήματι κληρωθήσαν μοι Ἐκκλησίαν. Καὶ κατ᾿ αὐτοὺς διατελέσω διδάσκων πάντα , τῇ πνευματικῇ μοι ποιμαντορίᾳ πεπιστευμένον ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν περιούσιον λαὸν τοῦ Κυρίου». (Καλλίνικος Καστορίας. ὅ.π.)

Καὶ παρακάτω, ὁ ἴδιος:

«Πάντα μὲν ὅσα ἡ μία Ἁγία Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῶν Ὀρθοδόξων πρεσβεύουσα δογματίζει, ταῦτα πρεσβεύων κἀγὼ, καὶ πιστεύων μηδὲ ἕν προστιθεὶς, μηδὲ ἕν ἀφαιρῶν, μηδὲ ἕν μεταβάλλων, μῆτε τῶν δογμάτων , μῆτε τῶν παραδόσεων, ἀλλὰ τούτοις ἐμμένων καὶ ταῦτα μετὰ φόβου Θεοῦ καὶ ἀγαθῆς συνειδήσεως διδάσκων καὶ κηρύττων . Πάντα δὲ ὅσα ἐκείνη κατακρίνουσα ὡς ἐτεροδοδασκαλίας ἀποδοκιμάζει ταῦτα κἄγὼ ἀποδοκιμάζων καὶ ἀποδιοπομπούμενος διὰ παντός». (Καλλίνικος Καστορίας ὅ.π.)

Δηλαδὴ ἀφοὺ ἔχει ὁμολογήσει ὅλους τοὺς ὄρους τῆς ὀρθῆς πίστεως καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνες δηλώνει ὅτι μὲ αὐτοὺς θὰ φροντίσῃ νὰ διοικήσῃ τὴν ἐκκλησία ποὺ τοῦ ἔλαχε. Τίποτα δὲν θὰ προσθέσῃ, τίποτα δὲν θὰ ἀφαιρέσῃ, τίποτα δὲν θὰ μεταβάλλει, οὔτε δόγματα, οὔτε παραδόσεις ἀλλὰ θὰ ἐπιμείνει σὲ αὐτὰ καὶ αὐτὰ μὲ φόβο Θεοῦ καὶ ἀγαθὴ συνείδησι θὰ διδἀσκῃ καὶ θὰ κηρύττῃ.

Ἀφοὺ ἔχει δηλώσει ὅλα αὐτὰ δηλώνει, τὸ ἐμβόλιμο, ὅτι θὰ πείθεται, προκειμένου περὶ ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, καὶ στὴν Ἰερὰ Σύνοδο.

Ποιὰ εἶναι πιὸ ἰσχυρὰ οἱ ὅροι τῶν Ἀγίων Συνόδων, τὰ δόγματα ποὺ ἔχουν θεσπίσει, οἱ παραδόσεις τῆς ἐκκλησίας -κατὰ τὰς τῶν ἁγίων θεοπνεύσους θεολογίας καὶ τῆς ἐκκλησίας τὸ εὐσεβὲς φρόνημα- ἤ οἱ ἀπροϋπόθετες ἀποφάσεις κάποιων ἐπισκόπων,  εἴτε ἀποτελοῦν τὴν Διαρκὴ Ἰερὰ Σύνοδο ἤ καὶ τὴν πλήρη Σύνοδο μιᾶς Ἐκκλησίας; Εἶναι προφανες ὅτι τὰ πρώτα. Ἀπολύτως ὅμως σεβαστὲς καὶ ἐφαρμοστέες οἱ ἀποφάσεις κάθε Συνόδου, ἐφ΄ ὅσον ἀκολουθοῦν τα δόγματα, τὶς διδασκαλίες τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ τὶς γνήσιες ἐκκλησιαστικὲς παραδόσεις.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὅμως ἐστιάζει ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο , τῆς ὑπακοῆς στὶς Συνοδικὲς ἀποφάσεις, καὶ τοῦ δίδει ἀπόλυτες διαστάσεις. Παραβλέπει ὅλα τὰ ὑπόλοιπα καὶ τονίζει μόνον τὴν ἀπροϋπόθετη ἀπόλυτη ὑπακοὴ στὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου.

Στὴν περίπτωσι ποὺ μία ἀπόφασις τῆς  Συνόδου δὲν εἶναι σύμφωνη μὲ τὰ δόγματα καὶ τὴν παράδοσι τῆς ἐκκλησίας τί πρέπει νὰ κάμῃ ὁ ἐπίσκοπος καὶ κατ᾿ ἐπέκτασιν ὁ ἱερεῦς ἤ ὁ πιστὸς -μιὰ ποὺ ἀπευθύνεται καὶ σ᾿ αὐτούς; Ἐπὶ παραδείγματι ἡ παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νὰ ξεκινᾶ ὁ ἑορτασμὸς τῆς ἡμέρας τοῦ Πάσχα μετὰ τὴν δωδεκάτη νυκτερινὴ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. Ἡ ΔΙΣ, συνεργαζομένη μὲ τὴν ἐξουσία, διέταξε νὰ ἑορτασθῇ τὸ Πάσχα κατὰ τὴν ἐνάτη ἀπογευματινὴ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, περιφρονῶντας τὴν ἐκκλησιαστική παράδοσι. Ἕνας ἐπίσκοπος ἤ ἱερεῦς τηρῶντας τὸν ὄρκο του καὶ ἐμμένων καὶ κηρύττων καὶ διδάσκων ἐντὸς τῶν ἐκκλησιαστικῶν παραδόσεων  δὲν πείθεται στὶς ἀποφάσεις τῆς συνόδου. Τί γίνεται τώρα; Εἶναι ὑπόλογος; Εἶναι κατηγορούμενος; Εἶναι καταδικαστέος; Ποιὸ εἶναι ὑπέρτερο; Ποιὸ εἶναι ἀσφαλέστερο; Ποιὸ εἶναι ὡφελιμώτερο; Προφανῶς τὸ νὰ ἀκολουθήσῃ κανεὶς τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοσι καὶ ὄχι τὸν καιροσκοπικὸ νεωτερισμό τῆς Συνόδου. Ὅσοι ἔπραξαν τὸ πρῶτο βρέθηκαν κατηγορούμενοι καὶ διώκονται ἀπὸ τὴν Σύνοδο!!! Καὶ ἱερεῖς καὶ ἐπίσκοποι. Παράδειγμα οἱ Μητροπολίτες Κυθήρων καὶ  Αἰτωλίας καὶ ὁ π. Ἀντώνιος ὁ Στυλιανάκης. Οἱ μὲν δικάζονται γιατὶ τήρησαν τὰ παραδεδομένα καὶ δὲν εὐθυγραμμίστηκαν μὲ τὰ καινοτομηθέντα, ὁ δὲ ἱερεῦς διώκεται καὶ ταλαιπωρεῖται. (Ἐντελῶς πρόχειρα ἀναφέρω ὅσα ὀνόματα ἐνθυμοῦμαι -τὰ ἴδια ἰσχύουν γιὰ πολλοὺς ἱερεῖς ποὺ ἐκβιάζονται καὶ διώκονται καὶ περιφρονοῦνται καὶ παραμένουν ἄγνωστοι στοὺς πολλούς)

Ἡ Σύνοδος πάλι, σὲ συνεργασία μὲ τὴν ἄθεη ἐξουσία, ἔκλεισε τοὺς ναοὺς καὶ ἀπαγόρευσε τὴν τέλεσι τῆς Θείας Λειτουργίας. Ὅσοι ἀκολούθησαν τὸν ὄρκο τους ἐμμένοντες μετὰ φόβου Θεοῦ καὶ ἀγαθῆς συνειδήσεως στὶς ἐκκλησιαστικὲς παραδόσεις διώκονται (πχ ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος). Βλέπετε σὲ τί ἀτραποὺς ὁδηγεῖ αὐτὴ ἡ ἐπισήμανσις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου; 

Αὐτοὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἤ ἱερεῖς θὰ ἔπρεπε κατὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο νὰ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΟΥΝ. Νὰ φύγουν. Δηλαδὴ ἦρθαν τὰ ἄγρια νὰ διώξουν τὰ ἤμερα. Οἱ παραβάτες τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν δογμάτων, οἱ παρασαλευτὲς τῶν παραδόσεων, ἀπαιτοῦν ἀπὸ τοὺς τηρητὲς τῶν δογμάτων καὶ τῶν παραδόσεων νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν ἐκκλησία καὶ νὰ τοὺς τὴν ἀφήσουν νὰ τὴν ὁδηγήσουν κατὰ τὶς ὀρέξεις τους. Περὶ αὐτοῦ πρόκειται.

Βέβαια πῶς νὰ τὸ πεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος αὐτό; Νὰ πῇ ὅτι διώκονται ὅσοι κρατοῦν τὴν πίστι καὶ τὶς παραδόσεις; Δὲν ἀκούγεται καλά, δὲν στέκει. Μιὰ ποὺ ἀπευθύνεται σὲ σκοπίμως ἀκατήχητους καὶ προβατοποιημένους ἀνθρώπους ἀφήνει κατὰ μέρος ὅλα τὰ παραπάνω καὶ χρησιμοποιεῖ τὸ ἐξῆς δίπολο. Ὑπάκουος ἤ ἀνυπάκουος στὴν Ἐκκλησία, δηλαδὴ στὴν Σύνοδο!!!. Ἴδια μέθοδος μὲ τὸ «ἀρνητὴς τοῦ ἐμβολίου». Εἶσαι σὲ κάτι ἀρνητὴς , ἀνυπάκουος, ἀρνητικός. Δὲν ἀναφέρεται ὁ λόγος. Δὲν γίνεται ζήτησις τῆς ἀληθείας. Ἀρκεῖ ἕνα σύνθημα, μιὰ ἀτάκα. Κάτι εὐνόητο, εὐκολοχώνευτο ἀπὸ ἀμαθεὶς καὶ ἀσχέτους καὶ ἀδιάφορους, κατάλληλο, ὅμως, νὰ τὸ λένε ἀπὸ τὰ κανάλια τοῦ ψεύδους οἱ ἐξωνημένοι δημοσιογράφοι καὶ ἀπὸ τὰ ἱερὰ βήματα τῶν ἐκκλησιῶν οἱ ἀνεπαρκεῖς, ψοφοδεεῖς, ἐπαγγελματίες, βολεμένοι παπάδες.

Καὶ τὸ κυριώτερο. Παρουσιάζεται ὅτι ἡ ὁποια ἀντίρρησις εἶναι κάτι προσωπικό, κάποιο προσωπικὸ ἐρώτημα, κάποια ἀμφισβήτησις κάτι  δικό σου. Δηλαδὴ ὅλοι μαζὶ σοβαροὶ καὶ τηρητὲς τῆς πίστεως, καὶ ὁ ψωριάρης ὁ περιθοριακὸς ὁ ἀτομιστὴς μόνος του μὲ τὰ προσωπικά του προβλήματα.

Τὸ παραθέτω ξανα: «Δὲν ἔχεις δικά σου βιώματα; Δὲν ἔχεις δυνατότητα νὰ ἀμφισβητήσεις κάτι; Δὲν εἶναι δυνατόν νὰ ἔχεις κάτι προσωπικὸ ποὺ πιθανὸν νὰ ἔχεις ἐερωτηματικά ἀπό ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀκοῦς; Ἔχεις τὸ δικαίωμα αὐτό.» (Ἀρχιεπ. Ἱερων. ὅ.π.)

Ἀντιλαμβάνεστε τὴν ἀπάτη, τὴν προσπάθεια ἀποπροσανατολισμοῦ. Αὐτὸς ποὺ θέλει νὰ μείνῃ πιστὸς στὰ δόγματα, στὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοσι, στὶς οἱκουμενικὲς Συνόδους ἐμφανίζεται ὡς ἀμφισβητίας, ὡς ἔχων «δικά του πιστεύματα, ὡς κάποιος ποὺ θέλει νὰ κάνει ἰδιωτική ζωή,  αὐτὸ ποὺ θέλει» ὅπως λέει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Αὐτοὶ ποὺ κάνουν αὐτὰ,  ὅπως ὁ κ. Κονάνος -καὶ πολὺ καλά κάνουν, ἀφοὺ ἔτσι φρονοῦν- δὲν χρειάζονται οὔτε τὴν ἄδεια, οὔτε τὶς συμβουλὲς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου γιὰ κάτι τέτοιο. Τὸ ἔκαναν καὶ θὰ τὸ κάνουν στὸ μέλλον. Ὁ Κυθήρων ὁ Αἰτωλίας, ὁ π. Ἀναστάσιος ὁ Γκοτσόπουλος, ὁ π. Ἀντώνιος ὁ Στυλιανάκης καὶ τόσοι καὶ τόσοι ἄλλοι κληρικοί, πρέπει νὰ δηλώσουν «σᾶς δίνω ἕνα χαρτί καὶ σᾶς λέω ἀποτειχίζομαι καὶ ἀπό ᾿δὼ καὶ πέρα κάνω ἰδιωτική ζωή, κάνω αὐτό ποὺ θέλω»;

Εἴμαστε καλά ἤ τόσο ἔχουμε τυφλωθεῖ ποὺ δὲν ξέρουμε πλέον τί λέμε; Εἶναι αὐτὴ στάσις πατερικὴ, λόγος ἐκκλησιαστικός, λογική ἀνθρώπων ποὺ πιστεύουν σέ Θεό;  Αὐτὰ, τὰ -δυστυχῶς- ἀπλούστατα καὶ αὐτονόητα εἰσαγωγικῶς. Θὰ δοῦμε, ἐλπίζω, παρακάτω πῶς οἱ Πατέρες τὰ βλέπουν ὅλα αὐτά καὶ τί λένε γι᾿ αὐτά.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 13 Ὀκτωβρίου 2021.

(1)  (ἀπομαγνητοφώνησις ἀπὸ τὸ βίντεο ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ. Χειροτονία Μητροπολίτου Καστορίας. Καθεδρικός ναός Ἀθηνῶν : https://www.youtube.com/watch?time_continue=5934&v=uvZ5ufjk_ck&feature=emb_logo)