Mητροπολι Λαρισας
Ενα μιγμα οδυνης
1996-2018.
Προς γνωσιν και του νεου μητροπολιτου Λαρισης π. Ιερωνυμου.
Είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια κράτησε ο βαρύς χειμώνας στην Λαρισαϊκή Εκκλησία. Καταιγίδα, παγωνιά και ατμόσφαιρα φόβου επικρατούσε. Μερικοί κλονίστηκαν στην πορεία, άλλοι αμφέβαλαν αν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι και να φωτιστεί ο θολός ορίζοντας. Την 8η Οκτωβρίου – ημέρα ευδοκίας του Θεού – η χωρία των επισκόπων της σεπτής Ιεραρχίας ανέδειξε εσάς, π. Ιερώνυμε, ως πατέρα και ποιμένα της ιεράς μητρόπολης των αγίων Αχιλλείου, Βησσαρίωνος, Θεολόγου… και όχι εκλεκτών της ιγνατιακής καμαρίλας για την οποία αγωνίστηκαν όλες οι… δυνάμεις για να μην χάσουν την διεφθαρμένη “παρακαταθήκη” που μας άφησε ο μακαρίτης Ιγνάτιος! Στο κείμενο αυτό, σας δηλώνουμε καθαρά, πως δεν επιχειρούμε να κλονίσουμε την υπόσταση και το κύρος της Εκκλησίας που κι εμείς εξ’άλλου είμαστε πιστά της μέλη. Η κριτική, που τόσα χρόνια έκανε η μικρή αυτή εφημερίδα χτυπώντας καμπανάκι για τα κακώς κείμενα - αλλά σε “ώτα μη ακουόντων”-, ήταν ταυτόχρονα και αυτοκριτική, σε βαθμό ευθύνης που μας ανήκει. Αν κάνετε τον κόπο να επικονωνήσετε με τα πιστά και ζωντανά κύτταρα του σώματος της Εκκλησίας – κληρικούς και λαϊκούς – και δοκιμάσετε να σφιγμομετρήσετε τη διάθεσή τους, θα διαπιστώσετε πως έχουν τόσο απογοητευτεί από την ιγνατιακή διοίκηση, ώστε αποστρέφουν το βλέμμα και την ακοή με ναυτία. Νότα αισιοδοξίας ήταν οι πρώτες δηλώσεις σας: «Θέλω να καταστεί η Λάρισα, που τόσους Αγίους ανέδειξε στο παρελθόν, ξανά λοιμώνας, μια περιοχή που όλοι θα καμαρώνουν και θα χαίρονται όχι μόνο για την οικονομική της ευμάρεια, αλλά και για την πλούσια παραγωγή της σε κατά χριστόν συνειδήσεις…». Για να πραγματοποιηθούν αυτά θα πρέπει τα στεγανά να πέσουν και η ιγνατιακή κλίκα να αδειάσει τους χώρους. Οι αμπαρωμένοι χώροι του Επισκοπείου να γεμίσουν με φως. Οι οικονομικές δραστηριότητες να ελεγχθούν από την Εισαγγελία διαφθοράς διότι από τα ταμεία λείπουν εκατομμύρια. Οι αυθαίρετοι διορισμοί – από δύο που ήταν μέχρι το 1996 έφθασαν τους επτά, συν τρεις – να προσλαμβάνονται όλοι αυτοί που συκοφαντούσαν, μούτζωναν ή έβριζαν πιο πολύ τον π. Θεολόγο, τον π. Αθανάσιο, τους Αγωνιζόμενους ή ορκίζονταν ψευδώς στα δικαστήρια και πετούσαν ή κατέστρεψαν την εφημερίδα “ΑΓΩΝΑΣ”… ήταν πάγια τακτική.
Όλοι οι άνθρωποι, Σεβασμιώτατε π. Ιερώνυμε, γράφουμε την δική μας ιστορία – θετική ή αρνητική – με σελίδες γεμάτες χυμούς πνεύματος ή με σελίδες κατάστικτες από ανομήματα και νοθείες. Γι’ αυτό, να μας συγχωρήσετε εάν αναγκαστούμε να επανέλθουμε για πράξεις και γεγονότα ανθρώπων που παραβίασαν τους όρκους που έδωσαν κατά τη φρικτή στιγμή της χειροτονίας τους. Η προσπάθεια αυτή αποτελεί για μας πράξη οδυνηρή, πλην όμως αναγκαία, για να μη σχηματισθεί η γνώμη ότι η Εκκλησία είναι καταφύγιο ακατάλληλων προσώπων να ποιμάνουν και να διοικήσουν. Μην αμφιβάλλετε, Σεβασμιώτατε, πως ο λαός αυτό περιμένει!
απο τον 'Αγωνα΄ της Λαρισας.
Ενα μιγμα οδυνης
1996-2018.
Προς γνωσιν και του νεου μητροπολιτου Λαρισης π. Ιερωνυμου.
Είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια κράτησε ο βαρύς χειμώνας στην Λαρισαϊκή Εκκλησία. Καταιγίδα, παγωνιά και ατμόσφαιρα φόβου επικρατούσε. Μερικοί κλονίστηκαν στην πορεία, άλλοι αμφέβαλαν αν θα μπορούσε να αλλάξει κάτι και να φωτιστεί ο θολός ορίζοντας. Την 8η Οκτωβρίου – ημέρα ευδοκίας του Θεού – η χωρία των επισκόπων της σεπτής Ιεραρχίας ανέδειξε εσάς, π. Ιερώνυμε, ως πατέρα και ποιμένα της ιεράς μητρόπολης των αγίων Αχιλλείου, Βησσαρίωνος, Θεολόγου… και όχι εκλεκτών της ιγνατιακής καμαρίλας για την οποία αγωνίστηκαν όλες οι… δυνάμεις για να μην χάσουν την διεφθαρμένη “παρακαταθήκη” που μας άφησε ο μακαρίτης Ιγνάτιος! Στο κείμενο αυτό, σας δηλώνουμε καθαρά, πως δεν επιχειρούμε να κλονίσουμε την υπόσταση και το κύρος της Εκκλησίας που κι εμείς εξ’άλλου είμαστε πιστά της μέλη. Η κριτική, που τόσα χρόνια έκανε η μικρή αυτή εφημερίδα χτυπώντας καμπανάκι για τα κακώς κείμενα - αλλά σε “ώτα μη ακουόντων”-, ήταν ταυτόχρονα και αυτοκριτική, σε βαθμό ευθύνης που μας ανήκει. Αν κάνετε τον κόπο να επικονωνήσετε με τα πιστά και ζωντανά κύτταρα του σώματος της Εκκλησίας – κληρικούς και λαϊκούς – και δοκιμάσετε να σφιγμομετρήσετε τη διάθεσή τους, θα διαπιστώσετε πως έχουν τόσο απογοητευτεί από την ιγνατιακή διοίκηση, ώστε αποστρέφουν το βλέμμα και την ακοή με ναυτία. Νότα αισιοδοξίας ήταν οι πρώτες δηλώσεις σας: «Θέλω να καταστεί η Λάρισα, που τόσους Αγίους ανέδειξε στο παρελθόν, ξανά λοιμώνας, μια περιοχή που όλοι θα καμαρώνουν και θα χαίρονται όχι μόνο για την οικονομική της ευμάρεια, αλλά και για την πλούσια παραγωγή της σε κατά χριστόν συνειδήσεις…». Για να πραγματοποιηθούν αυτά θα πρέπει τα στεγανά να πέσουν και η ιγνατιακή κλίκα να αδειάσει τους χώρους. Οι αμπαρωμένοι χώροι του Επισκοπείου να γεμίσουν με φως. Οι οικονομικές δραστηριότητες να ελεγχθούν από την Εισαγγελία διαφθοράς διότι από τα ταμεία λείπουν εκατομμύρια. Οι αυθαίρετοι διορισμοί – από δύο που ήταν μέχρι το 1996 έφθασαν τους επτά, συν τρεις – να προσλαμβάνονται όλοι αυτοί που συκοφαντούσαν, μούτζωναν ή έβριζαν πιο πολύ τον π. Θεολόγο, τον π. Αθανάσιο, τους Αγωνιζόμενους ή ορκίζονταν ψευδώς στα δικαστήρια και πετούσαν ή κατέστρεψαν την εφημερίδα “ΑΓΩΝΑΣ”… ήταν πάγια τακτική.
Όλοι οι άνθρωποι, Σεβασμιώτατε π. Ιερώνυμε, γράφουμε την δική μας ιστορία – θετική ή αρνητική – με σελίδες γεμάτες χυμούς πνεύματος ή με σελίδες κατάστικτες από ανομήματα και νοθείες. Γι’ αυτό, να μας συγχωρήσετε εάν αναγκαστούμε να επανέλθουμε για πράξεις και γεγονότα ανθρώπων που παραβίασαν τους όρκους που έδωσαν κατά τη φρικτή στιγμή της χειροτονίας τους. Η προσπάθεια αυτή αποτελεί για μας πράξη οδυνηρή, πλην όμως αναγκαία, για να μη σχηματισθεί η γνώμη ότι η Εκκλησία είναι καταφύγιο ακατάλληλων προσώπων να ποιμάνουν και να διοικήσουν. Μην αμφιβάλλετε, Σεβασμιώτατε, πως ο λαός αυτό περιμένει!
απο τον 'Αγωνα΄ της Λαρισας.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου