H NEA KYBΕΡΝΗΣΙ ΔΕΝ ΩΡΚΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ...ΣΚΑΤΟ ΤΟΥΣ!!!!!
"ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ" ...
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΟΡΚΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ...ΣΚΑΤΟ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ;
"ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ", λοιπον...
ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ.
ΕΣΕΙΣ ΞΕΡΕΤΕ...
"ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ" ...
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΟΡΚΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ...ΣΚΑΤΟ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ;
"ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ", λοιπον...
ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ.
ΕΣΕΙΣ ΞΕΡΕΤΕ...
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Οι άθεοι σκατόψυχοι το σκ@τό τους λατρεύουν αλλά δεν το κατανοούν μέχρι να τους φάνε τα σκουλήκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιὰ τοὺς Χριστιανούς ὁ ὅρκος θὰ ἧταν παράβασις καθήκοντος, διότι βάσει Ἁγίας Γραφῆς ὰπαγορεύεται αὺστηρῶς ὁ ὂρκος. Μὴ ὁμῶσαι ὅλως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιὰ τούς ὰθέους ὁ ὂρκος θὰ ἧταν ὑποκρισία.
Συνεπῶς οἱ μὲν Χριστιανοὶ ποὺ δὲν ὲνέπαιξαν τὴν Πίστι τους καλῶς ἕπραξαν, οἱ δὲ ἅθεοι ποὺ δὲν ὑποκρίθηκαν, ὲπίσης ὸρθῶς ἕπραξαν.
Υ.Γ. Ὸφείλουμε ὡς Χριστιανοί νὰ τιμοῦμε τὶς ὲξουσίες, πόσω μᾶλλον τίς ὲκλεγμένες, γιὰ δὲ τἡν προσομοίωσι ὡς Χριστιανὸς διαφωνῶ. Διότι τὸ σπατό τους τὸ λατρεύουν καὶ δῆθεν Χριστιανοί πολιτικοί, ὑποκριτικῶς εὺσεβεῖς καί δῆθεν ποιμένες, καί δῆθεν θεοσεβούμενοι, ὅλοι ὲκεῖνοι ποὺ διέφθειραν τὸ Ἑλληνικό Κρὰτος καὶ τὸν δῆθεν Ὸρθόδοξο Λαό.
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟΝ ΟΡΚΟ http://www.agnikolaos.gr/articles/205-2013-01-19-09-13-05
Διαγραφή...Αυτή η υποτίμηση των ποιμαντικών αποτελεσμάτων λειτούργησε αρνητικά στους μέχρι σήμερα συνηγόρους της καταργήσεως τού όρκου και, παρ’ ότι είναι λόγιοι και συγγραφείς θεολογικών πραγματειών, αποφεύγουν συστηματικά, όταν διαπραγματεύονται το θέμα τούόρκου, να κάνουν διάκριση μεταξύ τού εφάμαρτου όρκου, που δίδεται σαν “ψωμοτύρι” στην καθημερινή συναλλαγή και συναναστροφή μεταξύ των ανθρώπων, και τού όρκου που δίδεται ενώπιον των Κρατικών Αρχών.
Έτσι, χρησιμοποιούν πληθύν Πατερικών εδαφίων, ιδίως τού Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, που αναφέρονται αποκλειστικά στους εφάμαρτους όρκους, που ανταλλάσουν καθημερινά μεταξύ τους οι χριστιανοί, πράγμα το οποίο βεβαίως και πρέπει να καταδικάζουμε όλοι, διότι αποτελούσε και αποτελεί μάστιγα της πνευματικής ζωής και κατάρα για την ψυχή και τη συνείδηση τούανθρώπου. Τέτοιου είδους όρκοι δεν έχουν καμμιά θέση στη ζωή του χριστιανού, διότι δεν πρέπει να ενδιαφέρη τον αληθινό χριστιανό ποιός θα τον πιστέψη στις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις ή συναλλαγές του, αφού οιανθρώπινες σχέσεις δεν δημιουργούνται με ορκωμοσίες, αληθινές ή ψεύτικες, αλλά με απόλυτη εμπιστοσύνη τούενός στην πνευματική και ηθική ακεραιότητα τού άλλου. Εξ άλλου, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να υπολογίζουμε το εάν και κατά πόσον οοποιοσδήποτε μας πιστεύει ή μας αμφισβητεί, γιατί ο χριστιανός πρέπει να υπολογίζη την επικοινωνία και τη σχέση μόνο με τους ανθρώπους εκείνους που αρκούνται στο «ναί ναί» και στο «ου ου».
Εάν, λοιπόν, εξακολουθήσουμε να συναγωνιζόμαστε στις παραθέσεις Πατερικών κειμένων, αντιπαραθέτοντες και κείμενα που δεν απαγορεύουν τον όρκο αλλά τον ευνοούν, όπως λόγου χάριν διαβάζουμε στα Θεολογικά Έπη τού Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου ότι «όρκος πίστωσις εμμέσω (=με τη μεσολάβηση) Θεώ· τούτου δε τήρησίς τις η ευορκία (= ο αληθής όρκος)» και ότι ηΑγία Γραφή «ου τον όρκον καταλύει, ζητεί δε τ’αληθή», τότε θα κάνουμε παράλληλες συζητήσεις χωρίς να αγγίξουμε την ουσία του θέματος που δεν είναι γενικά ο όρκος αλλά ο όρκος ενώπιον των Κρατικών Αρχών.
Άρα, για να συνεννοηθούμε μέσα στο πνεύμα της Αγίας Γραφής πρέπει να περιορισθούμε αυστηρά στον όρκο ενώπιων των Δημοσίων Αρχών και να μη αναμειγνύουμε στη συζήτησή μας τους καθημερινούς όρκους μεταξύ των ανθρώπων, που δίδονται “στο πόδι” ή “στην καρέκλα”, στην προσπάθεια για την μεταξύ τους επιβεβαίωση της αξιοπιστίας τους.
Ο όρκος ενώπιον των Δημοσίων Αρχών επέχει θέση ομολογίας πίστεως. Διακηρύσσει ενώπιον ανθρώπων –που έχουν ή δεν έχουν δεσμούς με τη χριστιανική πίστη– ότι οορκιζόμενος αυτοδεσμεύεται με με μεγαλύτερους περιορισμούς από αυτούς που απαιτεί η κρατική νομοθεσία, δεδομένου ότι με την ορκωμοσία αυτή μαρτυρεί ότι δεσμεύει τον εαυτό του –πέραν των δεσμεύσεων των νόμων του Κράτους– και με την πνευματική δέσμευση του Νόμου του Θεού...
Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ (ΜΕ ΟΡΚΟ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ) ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΕΦΟΣΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΑΛΗΘΙΝΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΑΤΑΙΑ... ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10, ΣΤΙΧΟΙ: 32 "Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· 33 ὅστις δ' ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς".
ΔιαγραφήΗ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟΝ ΟΡΚΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνει λάθος ο Ανώνυμος31 Αυγούστου 2018 - 10:23 π.μ. και ο π. Βολουδάκης.
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟΝ ΟΡΚΟ.
Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ. ΟΧΙ Η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΕ ΟΡΚΟ. Λάθος κάνει ο Ανώνυμος31 Αυγούστου 2018 - 10:37 π.μ. να βάζει στο ίδιο τσουβάλι την ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΚΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ: Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ (ΜΕ ΟΡΚΟ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ) ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΕΦΟΣΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΑΛΗΘΙΝΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΑΤΑΙΑ...
ΔιαγραφήΔΕΣ ΕΝΑ ΛΕΞΙΚΟ...(ο) όρκος ουσ. = βεβαίωση ή υπόσχεση με επίκληση του θείου ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ Ομολογία = η διαβεβαίωση για την ΠΙΣΤΗ μας με ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ.
Διαγραφή