Σάββατο 19 Μαΐου 2018

Επαναδημοσιευουμε ενα αποσπασμα απο το αρθρο του πατρος Βασιλειου Βολουδακη ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Η ΠΡΑΞΙΣ ΤΟΥ 1928! που περιγραφει επαρκεστατα το ζητημα των λεγομενων ....ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ, που απειλει καθε λιγο και λιγακι ο νυν Αιρετικος πατριαρχης Βαρθολομαιος, εφαμιλλος των Φιλοτουρκων πατριαρχων Βασιλειου του Γ΄και Κωνσταντινου του ΣΤ΄ να επαναπροσαρτηση στο Φαναρι. Με ποιο δικαιωμα αληθεια; Απο που αντλει αυτο το δικαιωμα;



Ποιός εἶναι ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βασίλειος ὁ Γ΄ καί  ποιές οἱ Πράξεις του;

Ὁ Πατριάρχης Βασίλειος ὁ Γ΄ εἶναι ἴσως ὁ πρῶτος  Πατριάρχης πού περιῆλθε ὅλες τίς Εὐρωπαϊκές Χῶρες καί ἐργάσθηκε στίς Βιβλιοθῆκες τους, εἰσπνέοντας, ὅμως, ὅλο τό δηλητήριο τῆς πλάνης τοῦ αἱρετικοῦ Χριστιανισμοῦ τῆς Δύσεως καί ἰδιαιτέρως τοῦ Προτεσταντισμοῦ, σέ βαθμό τέτοιον ὥστε νά κερδηθῆ περισσότερο ἀπό τήν φιλοσοφία καί νά ἀνακηρυχθῆ τό 1884 διδάκτορας φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Μονάχου! Μέ αὐτή τήν Θεολογική του ἀλλοίωση, προτείνει σέ συγγράμματά του τόν γάμο Κληρικῶν μετά τήν χειροτονία τους καί τήν ἐκλογή ἐγγάμων Ἐπισκόπων!
Τό 1889 ἐξελέγη Μητροπολίτης Ἀγχιάλου, τό 1909 ἔγινε Μητροπολίτης Πελαγονίας καί σέ ἕνα χρόνο μετετέθη στήν Μητρόπολη Νικαίας (1910)! Μέ τήν ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν, ἀνταλλάσσεται μαζί μέ τόν Ἐπίσκοπο Δέρκων Κωνσταντῖνο καί ἔρχονται στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ὁ Κωνσταντῖνος ἀναλαμβάνει Συνοδικά καθήκοντα ἀπό 3 Ὀκτωβρίου 1923 ἕως 17 Δεκεμβρίου 1924 καί ἐν συνεχείᾳ ἐκλέγεται Πατριάρχης στίς 17 Δεκεμβρίου 1924 ὡς Κωνσταντινουπόλεως Κωνσταντῖνος ὁ ΣΤ΄. Μόλις μετά ἀπό 43 ἡμέρες Πατριαρχίας(!), στίς 30 Ἰανουαρίου τοῦ 1925, ἀπελαύνεται βιαίως ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη (σιδηρο-δρομικῶς), μέ ἀνεξήγητο τρόπο, δεδομένου ὅτι ὑπῆρξε δεινός διπλωμάτης καί ἄριστος χειριστής τῶν πολιτειακῶν ζητημάτων, πρᾶγμα τό ὁποῖο φανερώνει ὅτι ἀπομακρύνθηκε ἀπό τόν Πατριαρχικό Θρόνο, διότι δέν ἤθελε νά ὑπηρετήση τά Τουρκικά συμφέροντα.  ὉΚωνσταντῖνος ὁ ΣΤ΄ κατέφυγε στήν «Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν» γιά νά ἐπανέλθη στήν Κωνσταντινούπολη ἀλλά ἡ προσφυγή του δέν εἶχε ἀποτέλεσμα καί ἔτσι παρητήθη στίς 22 Μαΐου 1925,  ἐξαναγκαζόμενος ἀπό τά μεθοδευμένα γεγονότα.
Τότε ἐξελέγη  Πατριάρχης ὁ ἐκλεκτός τῶν ΤούρκωνΒασίλειος ὁ Γ΄.  Εἶναι ὁ Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος, ἐκτελώντας τίς ὁδηγίες τῆς Μεγάλης Μασωνικῆς Στοᾶς, ἄλλαξε τό Ἡμερολόγιο τοῦ Πατριαρ-χείου! Ἐπί τῆς Πατριαρχίας του ἀναθεωρήθηκε τό «Καταστατικό τοῦ Ἁγίου Ὅρους», πρᾶγμα πού πρέπει νά τεθῆ κατεπειγόντως πρός συζήτησιν ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, καί ὑπεγράφη ἡ ἀνταλλαγή πληθυσμῶν Ἑλλάδος καί Τουρκίας μέ ἐξαίρεση τούς Πατριαρχικούς καί τόν Πατριάρχη! Εἶναι γνωστά σέ ὅλους μας τά ἀποτελέσματα καί οἱ συσχετισμοί σέ ἀριθμούς αὐτῆς τῆς ὀλέθριας γιά τήν Πατρίδα μας ἀνταλλαγῆς, τήν ὁποία ὑπέγραψε ὁ Πατριάρχης καί ὄχι ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση!  Ἡ Μεγάλη Στοά τῆς Ἑλλάδος καταγράφει τόν Πατριάρχη Βασίλειον τόν Γ΄, μεταξύ τῶν διακεκριμένων καί ἐπιφανῶν Μασώνων τῆς Ἑλλάδος(!), καταλογίζει δέ ὡς μέγα ἐπίτευγμά του τήν ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου τοῦ Πατριαρχείου καί «ὁ νοῶν, νοείτω»!

Εἶναι, λοιπόν, προφανές ὑπό ποῖες προϋποθέσεις ἐξεδόθη ἡ Πατριαρχική Πράξη τοῦ 1928 καί γιά ποιόν σκοπό ἐξεδόθη.
Παρ’ ὅτι, βεβαίως, σέ κανένα σημεῖο τῆς Πράξεως αὐτῆς δέν γίνεται λόγος περί «ἄχρι καιροῦ» παραχωρήσεως τῶν «Νέων Χωρῶν», ὅπως ὑποστηρίζουν σήμερα οἱ Πατριαρχικοί, ὥστε νά προλειαίνουν τό ἔδαφος γιά ἐπανυπαγωγή τῶν «Νέων Χωρῶν», δηλαδή ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΑΣ, στήν ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τοῦ ὑπό τήν Τουρκική κατοχή Πατριαρχείου τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Τό ὅτι ὁ Πατριάρχης ἐτόλμησε νά ζητήση ἀπό τήν Κυβέρνηση τήν ἐπανυπαγωγή σέ ἐκεῖνον τῆς Βορείου Ἑλλάδος δέν σημαίνει ὅτι ἔχει καί τήν ἐξουσία νά τό πράξη. Πρῶτον, διότι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει Ἀρχιεπίσκοπον καί Ἱεραρχία οἱ ὁποῖοι ἤδη ἐπαγρυπνοῦν ἀλλά, πρός τό παρόν, συγκρατοῦνται, χάριν τῆς ἱστορίας τοῦ Πατριαρχείου καί, δεύτερον, διότι –ὅπως προείπαμε– δέν εἶναι θέμα τῆς Κυβερνήσεως νά ἀναμειχθῆ, ἐφ’ ὅσον ὁ κατοχυρωμένος ἀπό τό Σύνταγμα, ὡς Νόμος τοῦ Κράτους Συνοδικός Τόμος ρητῶς ὁρίζει ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὄχι μόνο ἀναγνωρίζεται Αὐτοκέφαλος ἀλλά καί διοικεῖ «τά τῆς Ἐκκλησίας κατά τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας ἐλευθέρως καί ἀκωλύτως ἀπό πάσης κοσμικῆς ἐπεμβάσεως»!
Μέ τήν ἀντορθόδοξη, ἀντικανονική καί ἀντεθνική Πράξη τοῦ 1928, ἡ Τουρκία ἔχει ἐγκατασταθεῖ ὡς Τουρκικός Ἐπίτροπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί κατ’ ἐπέκτασιν καί ὡς Τουρκικός Ἐπίτροπος τῆς Ἑλλάδος μέ Πατριαρχικό καμουφλάζ.
Σημαία καί ἀπάντησή μας πρός τούς Πατριαρχικούς, οἱ ὁποῖοι εἴτε δέν ὑποψιάζονται τί ἐξυπηρετοῦν, ἤ ἐν γνώσει τους –πρᾶγμα πού δέν θέλουμε νά πιστέψουμε– ἐξυπηρετοῦν, εἶναι –ὅπως γράψαμε καί ἄλλοτε–  ἡ Συνοδική ἐπιστολή τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλε-ως πρός τόν Πάπα Λέοντα τόν ΙΓ΄, μέ τήν ὁποία διατρανώνεται ἡ διαχρονικὴ ἀνεξαρτησία καὶ τὸ αὐτοδιοίκητο τῶν  αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Οἰκουμένης: «Ἑκάστη κατὰ μέρος Αὐτοκέφαλος Ἐκκλησία ἐν τε τῇ Ἀνατολῇ καὶ τῇ Δύσει ἦν ὅλως ἀνεξάρτητος καὶ αὐτοδιοίκητος κατὰ τοὺς χρόνους τῶν ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων· ὅπως δὲ οἱ Ἐπίσκοποι τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀνατολῆς, οὕτω καὶ οἱ τῆς Ἀφρικῆς, τῆς Ἱσπανίας, τῶν Γαλλιῶν, τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Βρεττανίας ἐκυβέρνων τὰ τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν ἕκαστος διὰ τῶν ἰδίων Τοπικῶν Συνόδων, οὐδὲν ἀναμείξεως δικαίωμα ἔχοντος τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης, ὅστις καὶ αὐτὸς ἐπίσης ὑπήγετο καὶ ὑπεῖκεν εἰς τὰς συνοδικὰς ἀποφάσεις. Ἐν σπουδαίοις δὲ ζητήμασι δεομένοις τοῦ κύρους τῆς καθόλου Ἐκκλησίας ἐγίνετο ἔκκλησις εἰς Οἰκουμενικὴν Σύνοδον, ἥτις μόνη ἦν καὶ ἔστι τὸ ἀνώτατον ἐν τῇ καθόλου Ἐκκλησία κριτήριον».
Ἡ ἱστορική αὐτή ἐπιστολή τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως μπορεῖ νά ἀποτελέση καί τόν ὁδοδείκτη γιά τήν εἰρηνική ἐπίλυση τῆς διενέξεως τῶν δύο αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν (Κωνσταντινουπόλεως καί Ἑλλάδος), καθ’ ὅσον ἐκφράζει τό Ὀρθό-δοξο φρόνημα ὅτι«ἀνώτατον ἐν τῇ καθόλου Ἐκκλησίᾳ κριτήριον» εἶναι ἡ Οἰκουμενική Σύνοδος καί ὄχι τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντι-νουπόλεως!

Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
Πρωτοπρεσβυτερος

7 σχόλια:

  1. Τι να πει κανείς. Αντί η Εκκλησία της Ελλάδος να είναι ενιαία ποιμαντικώς (πνευματικώς) και διοικητικώς, σε όλη την επικράτεια του Κράτους, τα πέντε ή και έξ διαφορετικά εκκλησιαστικά καθεστώτα κατέστησαν την εκκλησιαστική κατάστασι της ενιαίας Ελλάδος τσαντήρι ορέξεων και μεταβαλλόμενο Καραγκιόζ μπερντέ, κατάστασι αγόμενη και συρόμενη από την καλή ή αρπακτική διάθεση ατόμου εκτός Ελλάδος, θέατρο σκιών του παρασκηνίου: Αέναες διαμάχες πλέον του αιώνος, από την ίδρυση του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους και της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας του, από τον απελευθερωτή της Κρήτης και των νέων χωρών της Β. Ελλάδος Ελευθέριο Βενιζέλο που ετοίμαζε υπαγωγή τους στην Εκκλησία της Ελλάδος, όπως αυτοδικαίως συνέβη με μέρος της Θεσσαλίας και Ηπείρου, αλλά δεν πρόκαμε, ως τους συγχρόνους ημών Ιερώνυμο (Κοτσώνη), Σεραφείμ (Τίκα), Χριστόδουλο (Παρασκευαΐδη), Ίερώνυμο Β΄ (Λιάπη). Τα ζήσαμε τα δραματικά γεγονότα, τα περισσότερα των οποίων κινήθηκαν στο παρασκήνιο. Αντί ηρεμίας συχνότατα η Εκλησία της Ελλάδος αντιμετώπισε έριδες και εναγώνιες προσπάθειες άμυνας και ατύπων διευθετήσεων έναντι των διεκδικήσεων εξωελλαδικών κέντρων με συνέπεια ((Κύριος οίδε εάν και ποίες)) συναλλαγές, παρεμβάσεις, απειλές, "ακοινωνησίες", εντάσεις, που ως ριπές ανεμοστροβίλου δεν επέτρεψαν εν ειρἠνη τις υψηλές πτήσεις στον υψιπέτη αετό της Ελλαδικής επικράτειας, την Εκκλησία. Θεολόγος της Κρήτης, διερωτήθηκε σε δημοσίευμά του, από ποιό ανύπαρκτο, πλέον, ποίμνιο Τουρκικής υπηκοότητας θα επιλέγεται ως υποψήφιος ο μελλοντικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και από ποιους, ελάχιστους, Τούρκους υπηκόους κληρικούς, θα ψηφίζεται. Και, σκεπτόμαστε εμείς, εκείνος, ο Τούρκος Υπήκοος μελλοντικός Πατριάρχης, ο επιλεγείς από Σύνοδο απαρτιζόμενη από εκλέκτορες πιθανώς ολιγότερους μιας ποδοσφαιτικής ομάδος, θα έχη την απαίτηση να ηγείται πνευματικώς και κάπου διοικητικώς της ανά την υφήλιο Ορθοδοξίας, παρερμηνεύοντας τον τίτλο "οικουμενικός"; Στην (για εμάς) Ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου (για άλλους γνησία, αγία και μεγάλη), δεν υπεγράφη κάποιο κείμενο διαβεβαιώσεως μή διοικητικής διεκδικήσεως των "νέων χωρών" (! ακόμη "νέων"; από το 1912 ως το 2018 πέρασαν 106 έτη, ένας αιώνας) που να δεσμεύῃ πατριάρχη μελλοντικόν, ηυξημένων απαιτήσεων ἠ και όργανο μυστικών υπηρεσιών ανθελληνικών χωρών.

    Πόσο καχύποπτοι να μην είμαστε; Επίσκοποι δημοσίευσαν τις ίδιες επισημάνσεις τους για μη συμμόρφωση των συμμετεχόντων στο Κολυμπάρι επισκόπων με τις εντολές της Συνόδου της Εκκλησίας τους. Ξεκίνησαν για το Κολυμπάρι οι Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας με συγκεκριμένες εντολές. Εκεί όμως ταυτόχρονα υπήρξε προφορική δέσμευση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως οτι δεν ορέγεται, πλέον, αλλαγής του υφισταμένου καθεστώτος των νέων χωρών, που του ανήκουν, αλλά, "επιτροπικώς" (δανεικές) "άχρι καιρού" (προσωρινά) "εξυπηρετούνται διοικητικώς" από την Εκκλησία της Ελλάδος, αφ' ετέρου η αντιπροσωπεία της Εκκλησία της Ελλάδος συμβιβάστηκε και δεν υπήκουσε στις εντολές που είχε, ως προς την ψήφο της στην ψευδοσύνοδο.

    Τα "ξαναλέμε", καλή Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α) Το 1999 στη Συνοδο της Εκκλησιας της Ελλαδος ο τοτε Αλεξ/λεως Ανθιμος επιχειρησε να δικαιολογησει μια προκλητικη επιστολη του Κων/λεως:

    "στο Φανάρι δεν εχουν και πολλα ποιμαντικα καθηκοντα" (1999).

    "Στη Σύνοδο επικρατούσε εκνευρισμός. «Είναι απαράδεκτη. Βομβαρδιζει τις σχέσεις των δύο Εκκλησιών», ξέσπασε ο (τότε) Μητροπολίτης Πειραιώς. Λίγο αργότερα εισηγήθηκε στον Αρχιεπίσκοπο να επιστραφεί ως απαράδεκτη και να γίνει η συζήτηση στη Σύνοδο για το θέμα της μνημόνευσης".(ΤΑ ΝΕΑ 13-10-1999).

    Φαινεται οτι απο το 1999 εως σημερα ο (κατα τοτε σεβασμιωτατον και νυν παναγιώτατον Ανθιμον) "ελαχιστων ποιμαντικων καθηκοντων" επισκοπος Κωνσταντινουπόλεως, θελησε να αποκτησει ποιμνιο και ποιμαντικα καθηκοντα. Προφανως εκτος Τουρκιας, διοτι μεσα στην Τουρκια και στην επισκοπη του, που να το βρει;
    Ανησυχουμε μήπως, υπο επομενον αρπακτικον πατριαρχην, πρακτορα πιθανως της ΜΙΤ, ποιος το αποκλειει, με τη μεθοδο του σαλαμιου, με ποικιλες μεθοδευσεις, με την πιθανη υποστηριξη υπερατλαντικης υπερδύναμης, αν δεν υπαρξει προσοχη, θα επιχειρηθει η υπαγωγη του ποιμνιου των νεων χωρων της Β. Ελλαδος και της Αμερικης, οπως και της Ελληνικης διασπορας στη δικαιοδοσια της εκκλησιας της Κωνσταντινουπολεως, ορα (με αποτροπιασμο εστω και υποθετικως σκεπτομεθα) στο Κράτος της Τουρκιας. Τι κανει η Εκκλησια της Ελλαδος; Γιατι δεν κατοχυρωνει και ενυπογραφως την μη υπαγωγη τους σε εξωκρατικα κεντρα, τους κατοικους της Μακεδονιας και της Θράκης, της Κρήτης και των νησιών; Οι επιμελεις επισκοποι, κολλανε σε τυπους. Η εν Χριστω αληθεια υπερισχυει των τυπων. Αλλοι, ελαχιστοι, αδιαφοροι, ανιδεοι, εως και καιροσκοποι επισκοποι ή αδιαφορουν ή προωθουν αθελα τους εμπρακτα το σχεδιο. Αραγε, υπηρξε Ελληνας Επίσκοπος που καταδεχτηκε να ζητησει να παρει Τουρκικη Υπηκοοτητα; Και γιατι να μη μεταφερθει το πατριαρχειο, προσωρινα, εντος Ελλαδος; Γιατι να μη γίνει Πατριαρχειο η Αθηνα; Οι μυστικες Υπηρεσιες της Ελλαδος δεν τους συμβουλευουν, ιδιως τους επισκοπους των "νεων Χωρών"; Αλλα πως να τους καθοδηγησουν εθνικως (οι υπηρεσιες) και χριστιανικως (η Εκκλησια της Ελλαδος) οταν μεσω προβεβλημενων μονων του Αγ. Ορους και γερονταδων "ημιθεων" και αγιοποιηθεντων, καθε συνιστωσα του Εθνους εχει προσανατολιστει οραματιστικως και φιλοπατριαρχικως; Τα αποτελεσματα βοουν. Στη Θρακη επισημα η Τουρκικη διπλωματια πετυχαινει να εκτουρκισει τους Πομακους και να ανακηρυξει σε Τουρκους τους Ελληνες θρακες Μουσουλμανους, αν και οι προγονοι τους ησαν Ορθοδοξοι Ελληνες που εξισλαμισθηκαν μαζικα, οι ιδιοι δηλαδη ειναι Ελληνες πολίτες ελληνικης καταγωγης απογονοι Ορθοδοξων και οχι Τουρκων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Β) Ο Αθηνών Χριστόδουλος υπεστηριξε το αυτονοητο: όλοι οι επίσκοποι που συμμετεχουν στην Συνοδο της Εκκλησιας της Ελλάδος, παλαιων και νεων χωρών, να μνημονευουν τον εκαστοτε (αρχι)επίσκοπο Αθηνων. Όπως ειναι απαραδεκτο το να σχεδιαζεται να αυτονομηθουν οι νεες χωρες της Β. Ελλαδος απο την Εκκλησια της Ελλαδος ωστε να υπαγωνται απευθειας και διοικητικως στο Πατριαρχειο Κωνσταντινούπολης παρομοιως ειναι απαραδεκτο οι επισκοποι τους να συμμετεχουν με πληρη δικαιωματα στη Συνοδο της Εκκλησιας της Ελλαδος, να εκλεγουν με την ψηφο τους τους επισκοπους της, να εχουν εκλεγει οι ιδιοι απο τα μελη αυτης της Συνοδου, να λαμβανουν αποφασεις που αφορουν οχι την εκκλησια της Κωνσταντινουπολης αλλα την Εκκλησια της Ελλαδος και να επιβαλλεται να ..μνημονευουν τον επισκοπο Κωνσταντινουπόλεως ενω απαγορευεται να μνημονευουν τον δικο τους αρχιεπισκοπο, δηλ. της Συνοδου της οποιας ειναι μελη και της εκκλησιας για τα θεματα της οποιας αποφασιζουν και τους εξελεξε και επιλεγουν με την δικη τους ψηφο τους επισκοπους της.

    Γ) Αν δεν με απατα η μνημη μου εν εκκλησιαις νεων χωρων της Β. Ελλαδος μνημόνευαν "του αρχιεπισκοπου ημων Σεραφειμ". Πιθανως να μη θυμαμαι καλα. Ο Σεραφειμ τους τα εψαλλε για τα καλα και δεν απεμπολουσε τα δικαιωματα της Εκκλησιας της Ελλαδος επι των νεων χωρων. Οποιος τολμουσε ας εβγαζε "κιχ". Είχε και κουμπουρι κατω απο το ράσο.

    Δ) Ο αρχιεπισκοπος Ιερωνυμος Α θελησε πλεον εντονα απο τον Χριστόδουλο να αμφισβητησει τους τομους. Στο κατω της γραφης, οταν συγκαλεις Αριστινδην δεν υποκυπτεις σε αγκυλωσεις του παρελθοντος (ευγενικες πλην επιζημιες παραχωρησεις προς το Φανάριον, υπο του Χρυσοστομου Παπαδοπουλου). Τοτε οι Φλωρινης και Ελευθερουπόλεως δεν καταλαβαν τι συνεβαινε και αντεδρασαν. Χαθηκε μια μεγαλη ευκαιρια, αποδεικνυεται ομως οτι δεν ειναι καθολου δυσκολη η οριστικη επιλυση του προβλήματος. Δυσκολη είναι εαν και εφοσον τους επισκοπικους και πατριαρχικους θρονους δεν κατεχουν οι επιδέξιοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κείμενα επιστολών του Αθηνών Σεραφείμ προς τον Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο

    (έτος 1992): «Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι ενιαία και αδιαίρετος. Η ονομασία "Νέαι Χώραι" ουδεμίαν σύγχρονον πραγματικότητα εκφράζουσι. Και ο όρος "επιτροπικώς" – ίνα μη είπωμεν σχήμα λόγου – θα εχαρακτηρίζετο παρ’ ημών μόνον ως σχήμα και τρόπος εκχωρήσεως, χωρίς καμμίαν άλλην ουσιαστικήν προοπτικήν. Απ’ αρχής άλλως τε κατεφάνη η εθνική αναγκαιότης, όπως ακολουθηθή η ισχύουσα Κανονική επιταγή:
    "τα εκκλησιαστικά τοις πολιτικοίς είωθε συμμεταβάλλεσθαι".
    Και αι περί ων ο λόγος επαρχίαι ηξίουν και ανέμενον την οικείαν θέσιν εις την ελευθέραν ήδη Ελλάδα και εις το Συνταγμάτιον τῆς προ πολλοῦ Αυτοκεφάλου Εκκλησίας τῆς Ελλάδος»...«Απορούμεν πώς σκέπτεται το Οικουμενικόν Πατριαρχείον εν προκειμένω. Είναι δυνατόν ποτέ να αποκοπή εκκλησιαστικώς το ήμισυ της Ελλάδος; Όταν εθνικοί κίνδυνοι απειλούν τας βορείους και ανατολικάς ακριτικάς της χώρας επαρχίας, είναι αδιανόητον να χαραχθούν κάτωθεν της επιμάχου Μακεδονίας τα όρια της Εκκλησίας της Ελλάδος. Θα δικαιώσωμεν ημείς αυτοί τας διεκδικήσεις των Σκοπίων, οίτινες σημειωτέον ήρχισαν από της εκκλησιαστικής χειραφετήσεως, δια να εξελιχθώσιν εις γεωγραφικάς απαιτήσεις και αλλοίωσιν της ιστορίας;»...

    (έτος 1993)! «Θα έλθετε ως υψηλός και σεπτός προσκεκλημένος της Αυτοκεφάλου ημετέρας Εκκλησίας. Αλλ’ ως κυριαρχικώ δικαιώματι ερχόμενον- όπου και ως προαναγγέλλεται – δεν θα δυνηθώμεν να σας υποδεχθώμεν. Και θα λυπηθώμεν εξαιρέτως δια τον αμοιβαίον παραπικρασμόν, ενώ διακείμεθα προς Υμάς και το Οικουμενικόν Πατριαρχείον μετ’ αμειώτου αγάπης και σεβασμού».

    πηγή: «Η ρύθμιση της Εκκλησιαστικής Διοικήσεως των Ιερών Μητροπόλεων των απελευθερωθεισών περιοχών της Ελλάδος μετά το 1914» Ι.Μ. Καισαριανης (Αναδημοσίευση σε αρθρο του Γ.Παπαθανασόπουλου).

    Εκκλησιαστικώς ορθή και εθνικώς επωφελή στάση, στο θέμα, ακολούθησε και ο επόμενος αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος. Ο νυν αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, προ της αρχιερατείας του ήταν φιλοπατριαρχικός. Ως αρχιεπίσκοπος Αθηνών γράφει την εν εξελίξει ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παλι το θεμα των "νεων χωρων". Δεν καταλαβαινω γιατι τοσο πολυ σας καιει και σας απασχολει το θεμα. Οι " νεες χωρες" ενας τεχνικος ορος που τον χρησιμοποιησε η πολιτεια για να δηλωσει τις επαρχιες που ενταχθηκαν στην ελλαδικη επικρατεια, και οχι η εκκλησια, ειναι επαρχιες του πατριαρχειου. Δεν καταλαβαινω αυτην την εμμονη σας επανω σε αυτο το θεμα.οι επαρχιες αυτες παραμενουν κατω απο την πενυματικη καθοδηγηση του πατριαρχειου και αυτο δεν αλλαζει. Η μανια σας να θεωρειται την πραξη του 1928 ως δουρειο ιππο της τουρκιας, ειναι ενα κατασκευασμα του μυαλου σας και τιποτα αλλο. Εαν το πατριαρχειο αποφασισει την επαναπαγωγη των επαρχιων αυτων στην αμεση και παλι δικαιοδοσια του,αυτο αφορα το ιδιο και κανεναν αλλο. Η επιτροπικη παραχωρηση απο το πατριαρχειο δοθηκε και απο το πατριαρχειο μπορει να αρθη. Θα ηθελα απλα να σας θυμησω οταν υπηρχε το προβλημα της εκκλησιαστικης περιουσιας επι τριτση, αντιπροσωπεια της εκκλησιας της ελλαδος ζητησε απο το πατριαρχειο την καταργηση του αυτοκεφαλου. Τι θα λεγατε γι αυτο ολοι εσεις που κοπτεσθε για την αυτοκεφαλια; σταματηστε να χτυπατε το πατριαρχειο, την μητερα και την πηγη της υπαρξεως μας. Φτανει πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἡ αὐτοκεφαλία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι μὴ ἀναστρέψιμη πραγματικότητα εὐλογημένη ἀπὸ τὸν Χριστό.

      Ἐὰν μελλοντικῶς ἀπελευθερωθῇ ἡ Κωνσταντινούπολις, καταστῇ πρωτεύουσα τοῦ Κράτους τῆς Ἑλλάδος, καὶ ἐπανδρωθῇ ἀπὸ Όρθόδοξο πληθυσμό, τότε ἀσφαλῶς, "τὰ ἐκκλησιαστικὰ θὰ συμμεταβληθῶσι τοῖς πολιτικοῖς". Ἄν βέβαια μέχρι τότε, μὲ τὰ καμώματα, ἐνίων, δὲν προσκυνᾶμε τὴν παντόφλα τοῦ πάπα Ῥώμης.

      Ἐλπίζουμε κάποιοι ἑπόμενοι ἐπίσκοποι Ἀθηνῶν, Κρήτης καὶ Κωνσταντινουπόλεως, ὡς προκαθήμενοι τῶν τριῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν, νὰ διευθετήσουν ὁριστικὰ τὸ πρόβλημα, τῶν νέων χωρῶν, τῆς Κρήτης, τῶν νήσων καὶ, γιατί ὄχι, τοῦ ἁγιωνύμου ὅρους.

      Τὰ τριάκοντα ἀργύρια (ἐν προκειμένῳ τὸ χρῆμα καὶ ἡ ἐκκλησιαστικὴ περιουσία) ἔγιναν ἡ αἰτία νὰ προδώσῃ τὸν Χριστὸ εἶς ἐκ τῶν 12 μαθητῶν Του, ἡ δὲ πεῖνα καὶ ἡ δῖψα, (ἐν προκειμένῳ ἡ δόξα, τὸ πρωτεῖο, ἡ δουλικὴ ὑποταγή ἢ κοινῶς "λεῖξις") ὡδήγησαν σὲ ἀντὶ πινακίου φακῆς παραχώρησι τῶν πρωτοτοκίων. Καὶ δὲν θὰ μώραινε τὴν "ἀντιπροσωπεία" ἡ ἱδέα ἀπώλειας μέρους τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας; Ἔθελοντικά θὰ ἔπρεπε, εἴτε ὡς πατέρες καὶ ἀδελφοἰ, εἴτε ὡς "οἱ πλησίον" νὰ τὴ διανείμουν στὸν ἰδιοκτήτη της, στὸν εὐσεβῆ πένητα λαό ὁ ὁποῖος στὴν πραγματικότητα καὶ τὴν ἔχει παραχωρήσει στὴν ἐκκλησία. Πιθανότατα νὰ ἐπρόκειτο γιὰ φραστικὴ "ἀπειλὴ" στὰ πλαίσια τῶν γνωστῶν καλογερικῶν ἐλιγμῶν! Ἐνθυμοῦμαι τὸν Ἄνθιμο καὶ τὸν Δημητριᾶδος, σὲ τηλεοπτικὴ ἐκπομπὴ ἐναντίον τοῦ Τρίτση νὰ μετέρχωνται ἐνίοτε φαιδρῶς, πάσης ἀφελοῦς καλογερίστικης διπλωματίας.

      Διαγραφή
    2. Το Πατριαρχειο χτυπάει κάθε φορά την εκκλησία της Ελλάδος. Όσο για το μητέρα και πηγή της υπάρξεις μας άστο αδερφέ.Εαν δεις και ακούσεις πως μιλάνε οι μοντέρνοι ιεράρχες του θρόνου για την Εκκλησία της Ελλάδος θα φριξεις.Ας τα υπομένει τώρα ο Ιερώνυμος τα τερτίπια του Βαρθολομαίου γιατί στην κρίση τού 2004 είχε πάρει το μέρος τού Αρχοντωνη.

      Διαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου