Προσοχη Προσοχη, αδελφοι και Πατερες.
Ζουμε σε εποχη αιρεσεως.
Της αιρεσεως του ΑΘΗΝΑΓΟΡΙΣΜΟΥ.
Αγαπη παντου και παντοτε, ανευ ορων και οριων.
Ομως, λογω ελλειψεως πνευματικων μπορουν να εξομολογουν και οι μοναχοι;
ΟΧΙ. ΠΟΤΕ.
Αυτα τα καινα δαιμονια ειναι απαραδεκτα.
Ο πνευματικος ειναι ειδικα επιλεγμενος κληρικος απο τον επισκοπο για να επιτελει αυτο το σημαντικοτατο εργο μεσα στην Εκκλησια.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ, ακομα και οι λεγομενοι γεροντες.
Θα λεγαμε ουτε και οι αλλοι πρεσβυτεροι, που δεν ειναι πνευματικοι, μπορουν να εξομολογουν.
ΠΡΟΣΟΧΗ να μην φτασουμε στα αλλα ακρα.
Βιντεο με τετοιες κακοδοξες αποψεις εμεις αρνουμαστε να αναρτησουμε.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Το ότι οι Μοναχοί μπορούν να εξομολογούν,το λέει ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος(αυτοί που έχουν αγία ζωή)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι αν μπορούν να διαβάσουν την ευχή(ποίος θα τους διαβάσει την ευχή,οι κοινωνούντες με τους Οικουμενιστές;).
Η δικιά μου γνώμη είναι ότι η εξομολόγιση είναι Μυστήριο και τα Μυστήρια είναι δουλειά μόνο των κληρικών(γιατί το γράφει αυτό ο Άγιος Συμεών δεν μπορώ να ξέρω).
Αν εξαιρέσουμε μετικά λάθη του Μοναχού Μ.,το χτύπημα των πιάτων,τον κύριο που μιλάει συνεχώς με την κυρία(γλιστρίδες έφαγαν),το βίντεο είναι αρκετά καλό.
Δωσε μας την παραπομπη αγαπητε.
ΔιαγραφήΠου ο αγιος Συμεων το λεει αυτο;
Οσον αφορα τον π. Μωυση δεν θελω να ξεκινησω αντιμαχια αλλα πρεπει να προσεχη οταν μιλαει δημοσια γιατι δεν αυθαιρετουμε.
Απαγορευεται η αυθαιρεσια.
Ουτε οι δεσποταδες και οι πατριαρχες ειναι μασωνοι. Οποιος εχει στοιχεια τα προσκομιζει.
Οποιος δεν εχει σιωπα.
Μην περνουμε σβαρνα τα παντα.
Θα παμε φυλακη.
και επιπλεον αμαρτανουμε
Εξομολόγηση και συγχωρητική ευχή (άφεση αμαρτιών) πάνε "πακέτο". Εμπαίζουν το μυστήριο όσοι λένε "εξομολογήσου σε εμένα και πάρε την ευχή από άλλον άλλης επισκοπής".
ΔιαγραφήΌταν λέει ο Αγιος Συμεών ότι είναι δουλειά των κληρικών, προφανώς εννοεί ότι δεν είναι των μοναχών. Κακώς εξομολογούν και διακανονίζουν τις αμαρτίες "γέροντες" που είναι μοναχοί και όχι ιερομόναχοι. Ούτε όμως αρμοδιότητα όλων των κληρικών είναι, παρά μόνο των επισκόπων και όσων ιερέων, ιερομονάχων, αρχιμανδριτών, τους την έχουν εκχωρήσει οι επίσκοποί τους.
Διότι όπως η χειροτονία, το χρίσμα, το κήρυγμα, έτσι και η εξομολόγηση και η άφεσι αμαρτιών είναι αρμοδιότητα και δικαίωμα μόνο του Επισκόπου. Τις χειροτονίες προλαβαίνει ο επίσκοπος να τις τελέσει όλες, και δεν τις εκχωρεί. Το Χρίσμα, όμως, το εκχωρεί να το τελούν και οι ιερείς διότι ο επίσκοπος δεν προλαβαίνει. Έτσι και την εξομολόγηση, που είναι μόνο δική του αρμοδιότητα, επειδή δεν προλαβαίνει, ο επίσκοπος εάν θέλει, την εκχωρεί σε ορισμένους (όχι σε όλους) από του ιερείς, ιερομονάχους, πρεσβυτέρους, αρχιμανδρίτες, ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ του και της ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ του, οι οποίοι εξ ονόματος του επισκόπου τους και για όσο χρονικό διάστημα τους έχει εκχωρήσει το δικαίωμα του πνευματικού, μόνο τότε μπορούν να εξομολογούν όπου τους όρισε ο επίσκοπος, στην επαρχία δικαιοδοσίας του επισκόπου τους.
ΠΡΟΣΟΧΗ όμως. Αν σε έναν ιερομόναχο έχει εκχωρηθεί το δικαίωμα της εξομολογήσεως από τον επίσκοπό του και αυτός, ο ιερομόναχος, ο πρεσβύτερος, πάει σε άλλη πόλη ή χωριό άλλης επισκοπής, τότε είναι ΑΚΥΡΗ κάθε "εξομολόγηση και άφεση αμαρτιών" που τυχόν κάνει στην ξένη πόλη και επαρχία του άλλου επισκόπου, εάν δεν έχει την συγκατάθεσι, άδεια και έγκριση του οικείου επισκόπου της επαρχίας που εξομολογεί.
Λεπτομερής αναφορά για την εγκυρότητα της εξομολογήσεως υπάρχει στο βιβλίο Κ.Σιαμάκη Παρθενοσυλλέκτες, παράγραφοι 259 -262, σελίδες 111-113.
Που υπάρχει αυτη η περίπτωση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΕΡΩΣΥΝΗ ΕΝΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΚΟΛΛΥΜΑ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ 7 ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΥ. Η ΒΑΠΤΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΗ ? ΠΑΙΡΝΕΙ ΕΙΔΙΚΗ ΕΥΧΗ Ο ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΠΤΙΣΕΙ ? ΟΧΙ . ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝ . ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΣ ΣΤΟ ΧΕΡΙ . ΕΓΩ ΣΕ ΕΚΑΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ Κ.Λ.Π Κ.Λ.Π..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΗ ΛΕΣ ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ. Ανακάλεσε, σε παρακαλώ. Συγνώμη αλλά είναι σοβαρά αυτά τα θέματα και αφορούν τη σωτηρία ψυχών, που κρίνεται από μια απροσεξία ή ελαφρά τη καρδία αυθαιρεσία.
ΔιαγραφήΔες αν θέλεις την απάντηση στη σειρά απαντήσεων στο πρώτο σχόλιο. Ο ιερέας δεν έχει δικαίωμα εξομολογήσεως αν δεν του το έχει δώσει ο επίσκοπος. Η βάπτιση, η θεία ευχαριστία, είναι αρμοδιοτητα και του επισκόπου και του πρεσβυτέρου και εάν δεν έχει καθαιρεθεί, ο ιερέας τα τελεί αυτοδικαίως χωρίς καμμιά εκχώρηση από τον επίσκοπο. Το Χρίσμα, η χειροτονία, η εξομολόγηση και άφεση αμαρτιών, ακόμα και το θείο Κήρυγμα είναι μόνον του επισκόπου και όσα από αυτά θέλει, αν θέλει, τα εκχωρεί μετακλητώς σε ιερείς. Το Χρίσμα το εκχωρεί σε όλους τους υφιστεμένους του ιερείς, διότι έπεται του βαπτίσματος και ο επίσκοπος δεν προλαβαίνει να παρίσταται σε κάθε βάπτιση. Την αρμοδιότητα της εξομολόγησης και άφεσης αμαρτιών το εκχωρεί σε όποιους ιερείς επιλέγει ο επίσκοπος και μπορεί να την ανακαλέσει.
ΠΕΣ ΜΟΥ ΣΕ ΠΟΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΕΙΣΑΙ ΠΡΩΤΟΣΥΓΓΕΛΟΣ ? ΕΙΣΑΙ ΛΑΤΡΗΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΖΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΣΩ ? ΠΑΝΕ ΠΙΕΣ ΤΑ ΚΑΦΕΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΕΠΙΣΚΟΠΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΑΣΕ ΜΑΣ ΗΣΥΧΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ .
ΔιαγραφήΤα γραπτά σου σε κρίνουν φίλτατε.
ΔιαγραφήΘερμή παράκληση! Κάποιοι μοναχοί εκμεταλλευόμενοι τον ομολογιακό αγώνα της αποτείχισης, χωρίς να έχουν έστω τις ουσιώδεις θεολογικές γνώσεις, παρουσιάζονται ως φωτισμένοι προφήτες και με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να αντλήσουν οπαδούς μέσα από τις τάξεις των αποτειχισμένων αδελφών με σκοπό να διαδώσουν τις προσωπικές τους πλάνες.Το θέμα είναι πολύ σοβαρό διότι οι αποτειχισμένοι και ενώ έχουν κόψει κοινωνία από τους οικουμενιστες, κινδυνεύουν να χάσουν το δρόμο τους πλανώμενοι από τους συγκεκριμένους μοναχούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι'αυτό το λογό θα θέλαμε να παρακαλέσουμε οτιδήποτε αφορά στους φερόμενους "φωστήρες" να γράφετε τα ονόματα αυτών στις δημοσιεύσεις σας ώστε να ενημερωθούμε εμείς οι λαϊκοί που ενώ έχουμε φύγει από τους λυκοποιμένες οικουμενιστές κινδυνεύουμε να γινουμε βορά των λυκομοναχών "ομολογητών".
Προσεχετε τους μοναχους και ιδιαιτερα τους αγιορειτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι επικινδυνοι.
Απο μακρυα αγαπητοι.
Είναι άλλο η πνευματική πατρότητα ή καθοδήγηση και άλλο η εξομολόγηση και άφεση αμαρτιών. Πνευματική καθοδήγηση μπορεί να ασκεί και ανίερος (δηλ. χωρίς ιεροσύνη) όπως π.χ. η ηγουμένη σε γυναικείο Μοναστήρι. Εξομολόγηση και άφεση αμαρτιών μπορεί να γίνει μόνο από Ιερωμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οὔτε οὖν τοῖς τῷ σχήματι μοναχοῖς οὔτε τοῖς κεχειροτονημένοις καί εἰς ἱερωσύνης ἐγκαταλεγεῖσι βαθμόν οὔτε τοῖς τῷ τῆς ἀρχιερωσύνης τετιμημένοις ἀξιώματι, πατριάρχαις φημί καί μητροπολίταις καί ἐπισκόποις, ἁπλῶς οὕτως καί διά μόνην τήν χειροτονίαν καί τήν ταύτης ἀξίαν τό ἀφιέναι ἁμαρτίας ἀπό Θεοῦ δίδοται - ἄπαγε! - ἱερουργεῖν γάρ μόνον αὐτοῖς συγκεχώρηται, οἶμαι δέ οὐδ᾿ αὐτό τοῖς πολλοῖς αὐτῶν, ἵνα μή χόρτος ὄντες ἐκεῖθεν κατακαυθήσονται, ἀλλά μόνοις ἐκείνοις, ὅσοις ἐν ἱερεῦσι καί ἀρχιερεῦσι καί μοναχοῖς τό συγκαταριθμεῖσθαί ἐστι τοῖς τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ χοροῖς διά τήν ἁγνότητα."
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τοῖς τοιούτοις οἶδα, τέκνον, δίδοσθαι τοῦ δεσμεῖν καί λύειν ἀπό Θεοῦ Πατρός καί Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῖς θέσει οὖσιν καί ἁγίοις δούλοις αὐτοῦ. Τοιούτῳ καί αὐτός ἐγώ ἐμαθήτευσα πατρί χειροτονίαν ἐξ ἀνθρώπων μή ἔχοντι, ἀλλά χειρί με Θεοῦ εἴτ᾿ οὖν πνεύματι εἰς μαθητείαν ἐγκαταλέξαντι κάι τήν ἐξ ἀνθρώπων χειροτονίαν (439) διά τόν παρακολουθήσαντα τύπον καλῶς λαβεῖν με κελεύσαντι, πάλαι ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐπί τοῦτο σφοδρῷ πόθῳ κινούμενον."
Περί ἐξομολογήσεως.
Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου.
πηγή:
http://www.apostoliki-diakonia.gr/GR_MAIN/catehism/theologia_zoi/themata.asp?cat=patr&contents=contents_Pat_Symeon_3.asp&main=kat018&file=sym_3.16.htm
νομίζω πως τα λέει πολύ απλά και καθαρά ο Άγιος.
Αντώνης Στεργίου
Είναι φανερό οτι ο άγιος μιλάει για την "χαρισματική ιερωσύνη" την οποία έχουν μόνο οι θεόπτες άγιοι. Ποιοί είναι, πόσοι είναι, και άν υπάρχουν σήμερα, μόνο ο Θεός ξέρει...
ΔιαγραφήΚε Α.Σ. αναφέρετε μια από τις περιπτώσεις θεωρίας ενός αγίου που σφάλλει (και οι άγιοι δεν είναι αλάθητοι) όπως και επί των ημερών μας ο μοναχός Μωϋσής και άλλοι που θεωρούν ιδιο τον πρεσβύτερο με τον επίσκοπο.
ΔιαγραφήΟ Συμεών ο Νέος θεολόγος, που επικαλείσθε ισχυριζόταν ότι και οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι και οι μοναχοί έχουν το δικαίωμα του δεσμείν και λύειν. Τις θέσεις του που δεν τις δέχτηκε η Εκκλησία, τις αντέκρουσαν επιτυχώς ο Θεόδωρος Βαλσαμών, ο Συμεών Θεσσαλονίκης, ο Νικοδημος Αγιορείτης κ.α.. Βλ. και Σύνοδο Καρθαγένης και όλη τη σχετική πραγματεία στην παραπομπή http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/pastoral/kalliakmanis.pdf
Πέτυχε όμως ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος να επιβληθεί στην Εκκλησία και κάτι δικό του. Επέβαλε να γίνονται επίσκοποι της Εκκλησίας μόνον μοναχοί κάτι που μέχρι τότε ήταν αδιανόητο και απαγορευμένο στην Εκκλησία (Βασει Κανόνων ούτε πρεσβύτερος εν τω κόσμω δεν ήταν νοητό να γίνει ένας μοναχός βάσει Κανόνων).
1/2 259.Ὑπάρχουν στὴν ἐκκλησία ὡρισμένα πράγματα ποὺ εἶναι ἀποκλειστικὰ τοῦ ἐπισκόπου. Τέτοια εἶναι λ.χ. τὸ κήρυγμα, τὸ χρῖσμα (τὸ δεύτερο μυστήριο), ἡ χειροτονία, καὶ γε ἡ ἐξομολόγησι. Κανεὶς δὲν χειροτονεῖ κληρικοὺς πλὴν τοῦ ἐπισκόπου, κανεὶς δὲν ἐκχωρεῖ τὸ κήρυγμα πλὴν τοῦ ἐπισκόπου, κανεὶς πρεσβύτερος δὲν μπορεῖ νὰ τελέσῃ χρῖσμα, ποὺ εἶναι οὕτως εἰπεῖν «χειροτονία εἰς Χριστιανόν», ἂν δὲν τοῦ τὸ ἐκχωρήσῃ ὁ ἐπίσκοπος. Ἔτσι καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἐξομολογήσῃ ἢ νὰ δώσῃ ἄφεσι ἁμαρτιῶν, ἂν δὲν τοῦ τὸ ἐκχωρήσῃ ὁ ἐπίσκοπος, ἂν δὲν εἶναι ἐντεταλμένος του.
ΑπάντησηΔιαγραφή260. Θὰ τὸ πῶ καὶ ἀπὸ ἄλλη θέσι παρατηρήσεως. Κανεὶς ἐπίσκοπος δὲν μπορεῖ νὰ ἐμποδίσῃ ὑφιστάμενό του πρεσβύτερο νὰ τελέσῃ βάπτισμα ἢ θεία εὐχαριστία, χωρὶς ν’ ἀποδείξῃ ἀνακριτικῶς καὶ δικαστικῶς τὴν ἀναξιότητα τοῦ πρεσβυτέρου καὶ νὰ τὸν καθαιρέσῃ. Διότι αὐτὸ εἶναι φύσει καὶ τοῦ πρεσβυτέρου. Μπορεῖ ὅμως ὁ ἐπίσκοπος, χωρὶς κανένα ἀπολύτως αἰτιολογικό, ν’ ἀφαιρέσῃ ἀπὸ πρεσβύτερο ἢ πρεσβυτέρους τὴν ἀνακλητὴ ἰδιότητα τοῦ ἐξομολόγου, χωρὶς νὰ δώσῃ λογαριασμὸ σὲ κανέναν καὶ σὲ καμμιὰ προϊσταμένη του ἀρχή, διότι ἡ ἐξομολόγησι εἶναι φύσει μόνο τοῦ ἐπισκόπου, καὶ αὐτὸς ἐκχωρεῖ τὸ «δικό του» καὶ τὸ «προσωπικό του» σὲ πρεσβύτερο ἢ πρεσβυτέρους. Πρακτικῶς τὸ ἐκχωρεῖ, ἐπειδὴ ὁ ἴδιος δὲν προλαβαίνει νὰ ἐξομολογήσῃ ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς τῆς ἐπισκοπῆς του καὶ ἠ ἐκχώρησι αὐτὴ εἶναι ἀνακλητὴ ἄνευ αἰτιολογίας. Οὔτε ἕνας πρεσβύτερος ὑποτιμᾶται, ἂν τοῦ ἀφαιρεθῇ ἡ ἐξομολόγησι. Μπορεῖ ἕνας ἐπίσκοπος ν’ ἀφαιρέσῃ τὴν ἐξομολόγησι ἀπ’ ὅλους τοὺς ἐξομολόγους του λέγοντας∙ «Θὰ ἐξομολογῶ τοὺς Χριστιανοὺς ὁ ἴδιος προσωπικά. Σᾶς εὐχαριστῶ γιὰ τὴ μέχρι τοῦδε ἐξυπηρέτησί σας. Νὰ ἔχετε τὴν εὐχή μου». Κανεὶς πρεσβύτερος δὲν μπορεῖ νὰ πῇ ὅτι ἀδικεῖται. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ πῇ κίχ.
261. Θὰ τὸ πῶ κι ἀπὸ τρίτη θέσι παρατηρήσεως. Ἕνας πρεσβύτερος δὲν μπορεῖ νὰ ἐξομολογήσῃ, ἂν δὲν ἔχῃ τὸ πρᾶγμα αὐτὸ ἐκχωρημένο ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπό του μὲ εἰδικὴ χειροθεσία γινόμενη δημοσίᾳ ἐνώπιον τοῦ ἐκκλησιάσματος. Ἕνας πρεσβύτερος ὅμως, ποὺ δὲν ὑπῆρξε ποτέ του ἐξομολόγος ἂν χειροτονηθῇ ἐπίσκοπος, χωρὶς καμμιὰ τέτοια χειροθεσία, εἶναι αὐτοδικαίως (ipso iure) ἐξομολόγος καὶ μπορεῖ νὰ ἐξομολογῇ ὁ ἴδιος καὶ νὰ καθιστᾷ τοὺς πρεσβυτέρους του ἐξομολόγους. Διότι ἡ ἰδιότητα τοῦ ἐξομολόγου ἀπορρέει ἀπὸ τὴ χειροτονία του ὡς ἐπισκόπου καὶ ὄχι ἀπὸ καμμιὰ χειροθεσία ἢ ἐκχώρησι ἀπὸ ἄλλον. Καὶ τοῦ ἐπισκόπου ἡ ἰδιότης ὡς ἐξομολόγου δὲν εἶναι ἀνακλητὴ ἀπὸ κανέναν, ἐκτὸς μόνο ἂν καθαιρεθῇ, ὁπότε εἶναι συναφαιρέσιμη καὶ ὄχι ποτὲ ἀνακλητή. Ἀπὸ τὴ χειροτονία ὅμως τοῦ πρεσβυτέρου δὲν ἀπορρέει καμμιὰ ἰδιότης ἐξομολόγου.
2/2
ΑπάντησηΔιαγραφή262. Θὰ τὸ πῶ κι ἀπὸ τετάρτη θέσι παρατηρήσεως. Ὅταν ἐξομολόγοι, κατεβαίνοντας ἰδίως στὶς μεγαλουπόλεις, μέσα σὲ σταυροπήγια ἢ μετόχια ἢ κονάκια τους ἐξομολογοῦν Χριστιανοὺς ποὺ δὲν εἶναι ὑφιστάμενοί τους μοναχοί, μέσα στὰ ὅρια τῆς ἐπισκοπῆς ἑνὸς ἐπισκόπου, ποὺ δὲν γνωρίζει τὴ δραστηριότητά τους οὔτε ἔχει δώσει γι’ αὐτὴ τὴν ἄδειά του, οἱ ἐξομολογήσεις ἐκεῖνες εἶναι ὅλες ἄκυρες καὶ τὰ ἔτσι ἐξωμολογημένα ἁμαρτήματα δὲν ἀφέθηκαν ποτέ. Κι ἂν δὲν τὸ μάθῃ ποτὲ ὁ ἐπίσκοπος καὶ ὁ ἔτσι ἐξομολογήσας δὲν πάθῃ ποτὲ τίποτε, οἱ Χριστιανοὶ ποὺ ἐξωμολογήθηκαν, φλυάρησαν στὸ βρόντο, χωρὶς νὰ πάρουν ἄφεσι. Καὶ γιὰ νὰ πῶ τὴν ἀλήθεια ὁλόκληρη, αὐτὸ κυρίως εἶναι ἡ ῥάβδος, τὸ «σκῆπτρο» τῆς ἐξουσίας, τῶν ἐπισκόπων∙ ἡ ἐξομολόγησι. Λέω δὲ τὴ λέξι σκῆπτρο ἀσφαλῶς ὄχι σκωπτικά, ἀλλὰ σοβαρὰ κι ἐκκλησιαστικῶς ὑπεύθυνα. Ἡ ἐκκλησία δὲν εἶναι ἀκέφαλη, οὔτε τὴ δέχομαι ἀκέφαλη. Οὔτε γεννάει κεκαθαρμένους ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ σεσωσμένους Χριστιανοὺς μὲ ἐπισπορὰ μοιχεπιβατῶν μέσα σὲ σταυροπήγια, μετόχια καὶ κονάκια. Κι ὅταν ὁ ἐπίσκοπος δίνῃ σὲ κάποιον ξένο ἐξομολόγο ἄδεια νὰ ἐξομολογήσῃ μέσα στὴν ἐπισκοπή του, τὸν καθιστᾷ ἐξομολόγο του καὶ μόνο μὲ τὸ λόγο του τὸν τῆς συγκαταθέσεως χωρὶς ἄλλη χειροθεσία. Ἡ ἰδιότης τοῦ ἐξομολόγου, ποὺ εἶχε ὁ ἀδειοῦχος ἀλλοῦ, δὲν ὑφίσταται γιὰ τὴν παροῦσα ἐπισκοπή. Ἡ ἰδιότης τοῦ ἐξομολόγου σὲ πρεσβύτερο δὲν εἶναι πάγια καὶ προσωποπαγής, καὶ ὅταν βγῇ ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ ἐκχωρήσαντος, παύει νὰ εἶναι ἐξομολόγος. Μόνο ἡ συγκατάθεσι τοῦ φιλοξενοῦντος ἐπισκόπου τὸν ξανακάνει ἐξομολόγο.
241. Αὐτὴ ἡ ἐξομολόγησι! Στὰ χρόνια μας ἔχει ὑποστῇ πολλὴ κάκωσι καὶ εἶναι τὸ περισσότερο ἐμπαιζόμενο καὶ βλασφημούμενο μυστήριο, σὲ σύγκρισι μὲ ὅλα τ’ ἄλλα. Ἔχει καταντήσει τὸ μαγικὸ κλειδὶ γιὰ ἄσκησι ἐξουσίας, μιᾶς ἐξουσίας ὑπογείου ποὺ ἀπειλεῖ νὰ ἀνατρέψῃ κάθε ἱεραρχία στὴν ἐκκλησία, ποὺ περνάει περιουσίες ἀπὸ χέρι σὲ χέρι κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι, ποὺ πείθει στίφη «κοριτσιῶν» νὰ ὑποκύπτουν στὸ νταβατζῆ - παρθενοσυλλέκτη τους. Ὑπάρχουν ἐξομολόγοι ποὺ τοὺς χειρίζεται ἕνα ἀκάθαρτο καὶ ὑστερικὸ γύναιο ἢ ἕνας ἀκάθαρτος λαϊκὸς παρθενοσυλλέκτης. Μικρονοϊκοί; Ἀργυρολόγοι; Πῶς βρέθηκαν ἐξομολόγοι; Εὐτυχῶς οἱ περισσότεροι εἶναι σὰν ἐκεῖνο τὸ σοφὸ ποὺ ἀνέφερα προηγουμένως. Ἀρκοῦν ὅμως λίγοι γιὰ νὰ φθείρουν τὴν ἐκκλησία. Τὸ κακὸ ἔχει μιὰ ἔντονη ἐπιθετικότητα ἔναντι τοῦ καλοῦ…
Ἐπιλεγμένες παράγραφοι ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Δρος Θεολογίας -Φιλολόγου Κων/νου Σιαμάκη «Παρθενοσυλλέκτες» (Ἐκδόσεις Δόναξ - 2007)μὲ ἀντικατάσταση τῶν ἑπομένων τελείας γραμμάτων, με κεφαλαῖα. Ἡ ἐπιλογὴ καὶ ἡ ἀντιγραφὴ ἔγινε χωρὶς τὴν ἄδεια τοῦ συγγραφέως (τοῦ ζητοῦμε συγγνώμη ἀλλὰ τὸ θέμα ἅπτεται τῆς Σωτηρίας καὶ οἱ καλοπροαίρετοι Χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἐνημερωθοῦν ἔγκαιρα καὶ ἔγκυρα ὥστε νὰ μὴν ἐξομολογοῦνται "στὸ βρόντο"). Οἱ ἀριθμοὶ ἀντιστοιχοῦν σὲ ἀρίθμησι παραγράφων τοῦ βιβλίου.
Ποιος τελεί το Μυστήριο της Μετανοίας ή της Εξομολόγησης;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανονικά το Μυστήριο αυτό το τελεί μόνο ο Επίσκοπος, αλλά επειδή δεν μπορεί να επαρκέσει για το πλήθος των πιστών, παραχωρεί την εξουσία αυτή και σε ορισμένους ιερείς, οι οποίοι διακρίνονται για την πνευματικότητά τους· γι’ αυτό και οι εξομολόγοι ιερείς λέγονται «πνευματικοί».
Έτσι για να εξομολογήσει ένας ιερέας δεν αρκεί μόνο που είναι ιερέας, αλλά πρέπει να έχει και ειδική παραχώρηση από τον Επίσκοπό του για την διακονία αυτή.
Και σε περιπτώσεις δυσκολιών στο έργο της εξομολόγησης ο ιερέας πρέπει να καταφεύγει στον Επίσκοπο, ο οποίος έχει και την ευθύνη για τις ψυχές των χριστιανών του ποιμνίου του
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ νῦν ἐπισκόπου Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως Ἱερεμίου Φούντα, «Ορθόδοξη Κατήχηση, ἔκδοσις: Ενοριακό Ταμείο Έργων Φιλαδελφίας Ιερού Ναού Αγίου Ανδρέου Σαλαμίνος, Σαλαμίνα, 1990, σ. 202-205 (τότε ὁ νῦν Σεβασμιώτατος ἦταν ἀρχιμανδρίτης).
"Η σχέση Πνευματικού-Εξομολόγου και πιστού δεν νοείται χωριστά από τη σχέση του χριστιανού με τον Επίσκοπο της Εκκλησιαστικής Κοινότητος διότι ο Πνευματικός δεν καθοδηγεί ιδίω δικαίω τους πιστούς βάσει της Ιερωσύνης του, αλλά με Ενταλτήριο Γράμμα του οικείου Επισκόπου, καθώς ορίζουν οι ιεροί Κανόνες και πλέον φανερά ο 50ος (46) της εν Καθαγένη αγίας Τοπικής Συνόδου" (Πηδάλιον, Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, εκδ. Βασ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 488).
ΑπάντησηΔιαγραφήπηγή: https://www.impantokratoros.gr/619E8688.print.el.aspx
(
Σχόλιο: Υπάρχουν κάποιοι μοναχοί (να υποθέσουμε διότι που θέλουν να εξομολογούν εκτός των μονών και άνευ αδείας επισκόπων;) που ισχυρίζονται οτι η Χειροθεσία ενώπιον εκκλησιάσματος εις πνευματικόν, υπό του επισκόπου και το "Ενταλτήριο Γράμμα" ως διαβεβαίωση και επικύρωσή της είναι μόνον τυπικά πράγματα και ότι με τη χειροτονία ο πρεσβύτερος λαμβάνει και το δικαίωμα της εξομολογήσεως και αφέσεως αμαρτιών, χωρίς πιθανώς να σκεφτούν ότι υπάρχουν και άλλες δικαιοδοσίες του επισκόπου που δεν τις έχει αυτοδικαίως ο πρεσβύτερος, όπως το κήρυγμα, το Χρίσμα, η χειροτονία.
Νομίζω ότι ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος αναφέρεται στο χάρισμα της πνευματικής πατρότητας ή αλλιώς πνευματικής καθοδήγησης, που δεν το έχει κάποιος απλώς και μόνο επειδή χειροτονήθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και οι στρατιωτικοί ιερείς, που είναι ιερείς και όχι μοναχοί, δεν έχουν δικαίωμα να τελούν μυστήρια (ούτε εξομολογήσεως) και να κηρύττουν εκτός του στρατιωτικού χώρου ευθύνης τους, παρά μόνον ύστερα από άδεια την οποία τους χορηγεί ο οικείος μητροπολίτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΦΦΙΚΙΑ TOY ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (πηγή wikipedia)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠνευματικός/Εξομολόγος:
Το οφφίκιο της πνευματικής πατρότητας απονέμεται σε πρεσβύτερους από τον οικείο ιεράρχη, στο όνομα του οποίου μπορούν να εξομολογούν τους πιστούς.
Το μυστήριο της Εξομολόγησης κανονικά τελείται από επισκόπους, αλλά λόγω της αύξησης του πλήθους των πιστών και των αρχιερατικών καθηκόντων τους, επικράτησε σταδιακά η χορήγηση ενταλτήριου γράμματος,[βλ. Ευχολόγιο το Μέγα, Ενταλτήριον γράμμα] με το οποίο ο επίσκοπος διόριζε ιερείς-εξομολόγους.
Διάσημο των πνευματικών/εξομολόγων, που φέρουν κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, είναι το Επιγονάτιο, που συμβολίζει α) το λεντίο (πετσέτα), που χρησιμοποίησε ο Κύριος στον Μυστικό Δείπνο για να πλύνει τα πόδια των μαθητών του και β) την πνευματική μάχαιρα και την μάχαιρα του πνεύματος.
"Εξομολόγος είναι ο ιερέας εκείνος, άγαμος ή έγγαμος, πού έχει ειδική άδεια από τον οικείο αρχιερέα, να τελεί το μυστήριο της εξομολόγησης".
ΑπάντησηΔιαγραφήπ. Παντελεήμονος Κρούσκου ΠΗΓΉ: http://www.dogma.gr/diafora/allo-gerontas-allo-pnevmatikos-allo-exomologos/30427/
Ερώτηση:-Γιατί δεν εξομολογείτε τους πιστούς της ενορίας μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάντηση(ιερεύς π.Κωνσταντίνος Ντινούδης, εφημέριος ενορίας Ζυγού Καβάλας): Όλοι δεν μπορούν να γίνουν εξομολόγοι, έγκειται στην απόφαση του κάθε μητροπολίτη.
Για να γίνει κάποιος εξομολόγος πρέπει να έχει τα απαραίτητα πνευματικά προσόντα. Ο μητροπολίτης θα αποφασίσει πότε θα είμαι ικανός να γίνω εξομολόγος βλέποντας βέβαια το πόσο αγωνίζομαι στον πνευματικό τομέα.
πηγή: http://www.zygoskavalas.gr/eidiseis/zygoskavalasmenu/35-news/1109-2014-10-16-05-47-46.html
η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ γράφει:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να τονιστεί πως μόνος υπεύθυνος για τέλεση του μυστηρίου της μετανοίας, είναι ο επίσκοπος.
Το μυστήριο δύναται να τελέσει και πρεσβύτερος, αλλά μόνο με ειδικό ενταλτήριο υπό του επισκόπου.
Χαρακτηριστικός επ αυτού είναι Βαλσάμων ο οποίος στην ΚΑ΄ ερώτηση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Μάρκου απήντησε πως "Ιερωμένος δε μοναχός ή πολλώ πλέον ανίερος, παρά γνώμην επισκόπου τω Θεω καταλλάσειν ου δύναται τον εξαγορεύοντα",
Αλλά και ο Συμεών Θεσσαλονίκης που σε αντίστοιχη περίπτωση ανέφερε πως "περί δε γε πνευματικού λειτουργήματος εγγύς του αχειροτονήτως ενεργούντως των αμαρτήματι και ο δίχα προτροπής αρχιερέως και εντάλματως ενεργών".
...
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία εμφανίστηκαν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας έγγραφα με την ονομασία Συγχωρητικές επιστολές ή συγχωρητικά ή συγχωρητήρια γράμματα ή συγχωροχάρτια "όχι βέβαια με την παπική σημασία". Σύμφωνα με την περιγραφή του πατριάρχη Δοσίθεου Νοταρά "Περί των συγχωρητικών γραμμάτων...":
"Απρίατος [δηλ. δεν αγοράζεται] γαρ η του Θεού χάρις, αδωροδόκητον τω της Εκκλησίας μυστήριον, ουκ εμπόριον η του Χριστού Εκκλησία και οι θησαυροί αυτής ακαπήλευτοι...Ούτος δε ο πλούτος διήνοικται τοις μετανοούσι και μόνοις...παρέχονται δε τα συγχωρητικά παρά των αγιωτάτων Πατριαρχών ου μόνον τοις εις αυτούς αλλά και τοις ή εις Επίσκοπον ή και εις Πρεσβύτερον εξομολογηθείσι"
Περί εξομολογήσεως του Aγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρίσκεται στα έργα του Ι. Δαμασκηνού, συγκεκριμένα στον 8ο τόμο των εκδόσεων Μερετάκη.
Ο Άγιος προσπαθεί να απαντήσει στην ερώτηση που του υπεβλήθη, εάν άραγε επιτρέπεται σε μερικούς μοναχούς να εξομολογούν αμαρτίες, αν και δεν έχουν ιερωσύνη «επειδή ακούμε ότι η εξουσία να λύνουν και να δένουν δόθηκε μόνο στους ιερείς».
Η εξομολόγηση, εξηγεί ο Άγιος Συμεών, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ομολογία χρεών, δηλαδή αναγνώριση των σφαλμάτων και της αφροσύνης, δηλαδή αποδοκιμασία της φτώχειας. Διότι κάθε πιστός βαρύνεται με χρέη προς τον Κύριο και Θεό του και αυτά πού πήρε από Αυτόν πρόκειται να του ζητηθούν μπροστά στο φοβερό και τρομερό δικαστήριο Του. Ποια χρέη; Είναι αναρίθμητα αλλά φτάνει να γνωρίζουμε το ότι με το θείο βάπτισμα γίναμε υιοί και κληρονόμοι Του, το ότι ενδυθήκαμε τον ίδιο τον Θεό, το ότι γίναμε μέλη του σώματος Του και ελάβαμε το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα μας. Όποιος φυλάει τις εντολές του Κυρίου, φυλάγεται από αυτές και δεν χάνει τον πλούτο που του εμπιστεύθηκε ο Θεός.
Που λοιπόν θα μπορέσουν αυτοί που τα πήραν και τα έχασαν να τα ξαναβρούν; Πραγματικά πουθενά, ουράνια γαρ εισί.
Από εκείνο που κάποιος νικιέται, σ' αυτό και υποδουλώνεται.
Αυτός που υποδουλώθηκε στον διάβολο και εξόργισε τον Κύριο και Θεό, δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με άλλο τρόπο, παρά μόνο με τη μεσιτεία κάποιου αγίου άνδρα και φίλου και δούλου του Χριστού και με την αποφυγή του κακού.
Γι' αυτό πρώτα ας αποφύγουμε την αμαρτία.
Το αξίωμα και η εξουσία του δεσμείν και λύειν, δόθηκε από τον Κύριο, στους 11 αποστόλους και οι άγιοι απόστολοι διαδοχικά μεταβίβασαν την εξουσία αυτή στους επισκόπους και μάλιστα μόνο σ' εκείνους οι οποίοι κατείχαν τους θρόνους τους .
Αφότου όμως αυτοί που κατείχαν τους θρόνους των αποστόλων αποδείχτηκαν σαρκικοί και φιλήδονοι και φιλόδοξοι και εξώκειλαν σε αιρέσεις, τους εγκατέλειψε η θεία χάρη και αφαιρέθηκε από αυτούς η εξουσία αυτή, και όλα τα άλλα που οφείλουν να έχουν όσοι ιερουργούν. Ούτε το να είναι κάποιος ορθόδοξος αρκούσε! Διότι ορθόδοξος δεν είναι εκείνος που δεν εισάγει στην εκκλησία του θεού κάποια καινούρια διδασκαλία, αλλά εκείνος που έχει ζωή σύμφωνη με τον ορθό λόγο.
«Ώστε και απλώς ούτω τή χειροτονία και τή ταύτης αξία το αφιέναι αμαρτίας από θεού δέδοται; Άπαγε! Ιερουργοίς γαρ και μόνοις αυτό συγκεχώρηται».
Η εξουσία να συγχωρούν αμαρτίες δεν δόθηκε από τον Θεό έτσι γενικά στους χειροτονημένους και στην τάξη αυτών, αλλά παραχωρείται μόνο στους ιερουργούς. Και δεν δίνεται ούτε σε όλους αυτούς, γιατί σαν χορτάρι που είναι θα καούν, αλλά δίνεται μόνο σ' εκείνους οι οποίοι συγκαταλέγονται στη χορεία των μαθητών του Χριστού.
Δίνεται σε όλους όσους τήρησαν τις εντολές του Θεού μέχρι το θάνατό τους. Έχασαν τα υπάρχοντά τους και τα μοίρασαν στους φτωχούς, ακολούθησαν τον Χριστό δείχνοντας υπομονή στις δοκιμασίες, έχασαν τις ψυχές τους στον κόσμο εξαιτίας της αγάπης του Θεού και τις βρήκαν στην αιώνια ζωή.
«Ευρόντες δε τας εαυτών ψυχάς εν φωτί νοητώ εύρον αυτάς και ούτως εν τω φωτί τούτω είδον το απρόσιτον φώς, αυτόν τον θεόν, κατά το γεγραμμένον “εν τω φωτί σου οψώμεθα φώς”».
Ο Χριστός το όντως φώς, ελθών και τους ζητούντας αυτόν συναντών με τρόπο που μόνο αυτός γνωρίζει, εαυτόν αυτοίς εχαρίσατο!
[Αυτό είναι το ορθόδοξο πρόσωπο!]
Αυτό σημαίνει να βρούμε την ψυχή μας, να δούμε τον Θεό και μέσα στο φώς Του να γίνουμε ανώτεροι της ορατής κτίσεως!
Ας αναζητήσουμε άνδρες τέτοιους, μαθητές του Χριστού, και αν συμβεί να βρεθεί μπροστά μας, με πόνο καρδιάς και πολλά δάκρυα, ας παρακαλέσουμε τον Θεό για ορισμένες μέρες ν' ανοίξει τα μάτια της καρδιάς μας ώστε να τον αναγνωρίσουμε και να πάρουμε μέσω αυτού άφεση των αμαρτιών μας!
Αυτά λέει ο Άγιος κ.Τσολογιάννη. Ο δε Άγιος Χρυσόστος Ιωάννης μας λέει άλλα.
ΔιαγραφήΕυχάριστώ τον ανώνυμο 512!
Βρήκα σε φωτογραφική ανάρτηση παμπάλαιο βιβλίο των απάντων του Δοσιθέου Ιεροσολύμων με γράμματα "μονοκονδυλιάς" (παλαιογραφικά και δυσανάγνωστα). Ερωτάται ο Δοσίθεος, αν μοναχοί μπορούν να εξομολογούν μοναχούς, και απαντάει: ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟ ΜΝΗΜΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗ.
Διαγραφή-Ακούω κι εγώ, λέει, ότι μοναχοί εξομολογούν μοναχούς, αλλά δεν συμφωνώ. Η εξομολόγηση και η άφεση αμαρτιών παραδόθηκε από τον Κύριο στους αποστόλους και στους διαδόχους τους, στους επισκόπους. Αν όμως ένας ανήμπορος να κινηθεἰ ερημίτης μοναχός είναι πολύ μακρυά, σε δύσβατη περιοχή, τότε ο επίσκοπος μπορεί να αναθέσει σε κάποιον μοναχό να μεταβεί και να ακούσει τα αμαρτήματα του εξομολογούμενου και τη δήλωση μετανοίας του. Ο μοναχός όμως δεν μπορεί να συγχωρήσει τις αμαρτίες, για αυτό θα επιστρέψει στον επίσκοπο, θα του αναφέρει όλα τα αμαρτήματα τα οποία του εξομολογήθηκε ο γέρων ανήμπορος ερημίτης, θα αναφέρει και ότι μετανόησε και τότε ο επίσκοπος θα δώσει την άφεση των αμαρτιών.
Μην πείτε "πατριάρχης ήταν ο Δοσίθεος, τα συμφέροντά του κοίταζε"... όχι, ήταν τυπικότατος και μελετηρός.
Από τη μετάφραση του "512" κατάλαβα ότι ενώ ο ΣΝΘ αποδέχεται τον επίσκοπο, θεολογεί σε θεωρητικότατο βάθος για έκτακτες περιπτώσεις όπως κυριαρχίας αιρέσεων και όπως ήδη είχε πει ο 20 Δεκεμβρίου 2017 - 11:10 μ.μ. σπανίων αγίων, την "χαρισματική ιερωσύνη" την οποία "έχουν μόνο οι θεόπτες άγιοι" όπως υποστηρίζει ο σχολιαστής, πιθανώς (ο ΣΝΘ) ορμώμενος από το οτι στην Αγία Γραφή υπάρχουν χωρία για "ιεράτευμα άγιον", "βασίλειον ιεράτευμα, ότι ο Χριστός με την ενανθρώπησί Του μας έκανε "ιερείς τω Θεώ και πατρί αυτού", ότι όλοι οι Χριστιανοί είμαστε "βασιλείς και ιερείς", δηλαδή ο ΣΝΘ ανασύρει την εν δυνάμει ιεροσύνη και των λαϊκών κατά την τάξιν Μελχισεδέκ. Θεωρητικά αυτό γίνεται λ.χ. "αεροβάπτισμα" που εκτάκτως ένας λαϊκός ενεργοποιεί το ιερατικό του αξίωμα. Αλλά αν ζήσει το νήπιο, ξαναβαπτίζεται κανονικά από ιερέα... διότι δεν επρόκειτο για έκτακτη ανάγκη. Διαφορετικά όλοι θα προέβαιναν σε αεροβαπτίσεις... Είναι ΜΕΓΑ θέμα, γίνεται σε εντελώς έκτακτες περιπτώσεις διότι πρέπει να υπάρχει τάξις στην Εκκλησία και κάποιος προεξάρχων. Προσωπικά είμαι λίαν επιφυλακτικός, προσεκτικός, στις αναφερόμενες "θεοπτείες" διότι όπως υπάρχει το Πνεύμα το Άγιον, και πνεύματα εκ θεού, οι άγγελοι, υπάρχουν και πνεύματα πλάνης, διάβολοι που μετασχηματίζονται σε αγγέλους φωτός. Η εκκλησία δεν είναι θρησκεία των γκουρού. Είναι επικίνδυνο να επικρατήσουν αυτά τα φαινόμενα τα υπεράνω επισκόπων και Βίβλου, άλλωστε η Πίστις παρεδόθη άπαξ. Θεοφώτιστοι, ναι, υπάρχουν και αποδεικνύονται από τη συμφωνία τους με την Αγία Γραφή, όπως θεοφώτιστος είναι ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ο Θεός μας έδωσε κρισάρα.