Σάββατο 4 Μαρτίου 2017



   
ΜΟΡΦΗ ΚΙ ΕΜΦΑΝΙΣΙ
ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ
Τελευταο μέρος

του Δρ. Κων. ΣΙΑΜΑΚΗ
      


 πειδ Κ. Διαθήκη δν μς δίνει κανένα χαρακτηριστικ τς μορφς των κα τς σωματικς των διαπλάσεως,  εναι σκόπιμο ν κθέσω μερικ λλα γκόσμια χαρακτηριστικά τους, γι τ ποα μς δίνει ρκετς πληροφορίες  μμεσα μς πιτρέπει ν τ ποθέσουμε. ατ  εναι θνικότητά τους, πολιτική τους θαγένεια, λικία, γραμματομάθειά τους, τ πάγγελμά τους, κα  ο γλσσες τς ποες ξεραν κα μιλοσαν.
      Στν Κ. Διαθήκη πρόσωπα το θεο, τ ποα πηρέτησαν ς πόστολοι, προφτες, κα ποικιλότροποι συνεργο τ μεγάλη πόθεσι τς σωτηρίας τν νθρώπων, τς Χριστιανικς πίστεως, κα τς θεμελιώσεως τς κκλησίας, κατονομάζονται γύρω στ 160. π’ ατ 8 τολάχιστον εναι κενα πο δν πρόλαβαν ν γίνουν Χριστιανοί, παρ’ λο πο συμβολή τους στ λο ργο εναι πολ μεγάλη. εναι Ζαχαρίας, λισάβετ, κι γιός τους ωάννης βαπτιστής, μέγιστος τν νθρώπων, πως τν χαρακτήρισε διος Κύριος (Μθ 11,11∙ Λκ 7,28), θετς πατέρας το Κυρίου ωσήφ, πρεσβύτης Συμεών, κα ννα το Φανουλ πο τν ποδέχτηκαν νεογν στ να κα προφήτευσαν γι’ ατόν, κα Σίμων λεπρς πατέρας τν δερφν Λαζάρου Μάρθας κα Μαρίας. γι λους τος λλους εναι σίγουρο, λίγες φορς πολ πιθανό, τι γιναν κα Χριστιανοί. πρτοι  κα μεγάλοι π’ ατούς, πο χαρακτηρίζονται μπορον ν χαρακτηριστον ς πόστολοι, εναι π τος 160 ο 24, τοι ο 12 μαθητα το Κυρίου κα πόστολοι, π τος ποίους ο 3 εναι κα συγγραφες τς Κ. Διαθήκης, κα λλοι 12, π τος ποίους συγγραφες  τς Κ. Διαθήκης εναι 5∙ ο 12 ατο πόστολοι εναι ο δελφο το Κυρίου άκωβος κα ούδας, ο π τος 7 Στέφανος κα Φίλιππος, Βαρνάβας κα νεψιός του ωάννης Μάρκος εαγγελιστής, κα πόστολος Παλος μ τος 5 μεγάλους συνεργάτες του Σιλουαν Σίλα, Λουκ, Τιμόθεο, Τίτο, κα ρίσταρχο. π’ ατος τος 24 ποστόλους ο 20 ταν βραοι. π τος πολοίπους 4 Τιμόθεος ταν μιγς λληνοεβραος, ο δ Λουκς κα Τίτος κα ρίσταρχος δν ταν βραοι κα πιθανς ταν λληνες. Μόνο γι’ ατος τος 4 πάρχει τ νδεχόμενο ν ταν ξανθο κα γαλανοί.
      π τος πολοίπους 130 νομασμένους συνεργάτες το Κυρίου κα τν ποστόλων ξαιρομε κατ’ ρχν τος 10 ποστάτες (ούδας, νανίας, Σαπφίρα, λέξανδρος χαλκεύς, μέναιος, Φύγελλος, ρμογένης, Φίλητος, Δημς, Διοτρέφης), κα μένουν ο 120 γιοι. π’ ατος τος 120 ο 45 ταν πωσδήποτε βραοι, ο 72 λληνες ( μερικο ξελληνισμένοι παραμεσόγειοι), ο 2 σως ωμαοι ξ αματος (Κορνήλιος κατόνταρχος, κα νθύπατος τς Κύπρου Σέργιος Παλος), κα 1 Αθίοπας ( νώνυμος ενοχος τς Κανδάκης). ατς τελευταος ταν προφανς  νέγρος, μεταξ δ τν λλήνων κα τν ωμαίων δν ποκλείεται ν πρχαν ξανθο κα γαλανοί. π τος νομασμένους λληνες 10 ταν Μακεδόνες, 2 θηναοι, 12 Κορίνθιοι, 4 κάτοικοι τς λεξανδρείας κα τς λοιπς φρικς, κα 1 Κύπριος κάτοικος  τν εροσολύμων, γι μερικος δ δν εναι γνωστ π πο ταν. ς πρς τ πρώην θρήσκευμά τους λλοι ταν ουδαοι προσήλυτοι το ουδαϊσμο, κι λλοι εδωλολάτρες. τέλος ς πρς τ φλο ο μν 24 πόστολοι ταν φυσικ λοι ντρες, π δ τος 120 συνεργος ταν 92 ντρες κα 28 γυνακες.
      σο φορ στν πολιτικ κα κοινωνικ πόστασι το Κυρίου, τν 24 ποστόλων, κα τν 120 συνεργν τους, λλοι π’ ατος ταν πόδουλοι τν ωμαίων κι λλοι ταν κυρίαρχοι ωμαοι θετοί, δηλαδ μ’ πίκτητη ωμαϊκ θαγένεια. Κύριος κα ο 12 πόστολοι καθς κα ο 7 π τος λοιπος 12 ποστόλους ταν πόδουλοι, ωμαοι δ πολτες ταν 5, τοι πόστολος Παλος, ο συναπόστολοί του Σιλουανός, Λουκς, Τίτος, κι εαγγελιστς Μάρκος∙ γι’ ατ χουν κα λατινικ νόματα. π τος λοιπος 120 συνεργος τν ποστόλων κυρίαρχοι ωμαοι πολτες ταν 26 πο χουν λατινικ πίσης νόματα. ο συνεργάτες των κυρίαρχοι ωμαοι πολτες ταν συνολικ 31, π τος ποίους ο 5 γυνακες (ουλία, ουνία, πφία, Κλαυδία, Πρίσκιλλα). ατο πο ταν ωμαοι πολτες μ προνόμια κυριάρχων κτς π τ λατινικ νομα εχαν κα μία χάλκινη ταυτότητα, ποία ωμαϊστ λεγόταν πριβελέγκιουμ (privilegium). 58 τέτοιες σζόμενες ταυτότητες βρέθηκαν νασκαφικς κα ο φωτογραφίες των δημοσιεύονται  στ μεγάλη σειρ τν λατινικν πιγραφν (Corpus Inscriptionum Latinarum, τόμος 3, σελ. 844 – 901). λάχιστοι συνεργο τν ποστόλων ταν κα δολοι πως νήσιμος, γι τν ποο γράφτηκε πρς Φιλήμονα πιστολ το ποστόλου Παύλου, κα όδη (Πρξ 12,13∙ Φλμ, λη).
      ψηλ ξιώματα στ ωμαϊκ κράτος στν ουδαϊσμ εχαν λάχιστοι Χριστιανοί. βουλευτς π τος 72 το σραηλιτικο θνους ταν ωσφ π  τν ριμαθαία πο ζήτησε π τν Πιλτο τ νεκρ σμα το Κυρίου κα τθαψε στ δικό του πολυτελς κι μεταχείριστο μνμα, γραμματες δ τν φαρισαίων πίσημος ταν Νικόδημος. σύζυγος πουργο το ρδου ταν μαθήτρια το Κυρίου ωάννα το Χουζ. Χριστιανς Μαναν (Πρξ 13,1) ταν σύντροφος το ρδου Β΄, δηλαδ γις τς παραμάνας κα θηλάστριας το ρδου. (σύντροφος στν ρχαία λληνικ λέγεται ατς πο θήλασε μι γυνακα μαζ μ’ ναν λλο). Μαναν δηλαδ π βρέφος μεγάλωσε κι νδρώθηκε μέσα στ’ νάκτορα μαζ μ τ συνομήλικό του ρδη Β΄∙ κα ο δυ θήλαζαν τ μητέρα το Μαναήν∙ κι ταν γεννήθηκε Χριστός, ατο ταν εκοσάρηδες κα πάνω. ο σύντροφοι μεναν σοβίως μπιστοι, συγκάτοικοι, ξιωματοχοι.  κι π’ατν προφανς ξέρουν ο εαγγελιστα τόσο πολλ μυστικ τς βασιλικς οκογενείας, λ.χ. τί επε   ρδης   Α΄κρυφ στος μάγους πο προσκύνησαν τ νήπιο Χριστό, τί θάνατο εχε ρδης Β΄, τ γινε στ βρόμικο κενο πάρτυ πο φεραν στν αθουσα το χορο τ κεφάλι το βαπτιστο ωάννου σ πιατέλλα. Χριστιανς πρέπει ν ταν κι διαίτερος το ρδου Β΄ Βλάστος, π τν ποο γνωρίζει Λουκς τ διπλωματικ παρασκήνια τς βασιλικς αλς (Πρξ. 12,20). σο φορ στ ωμαϊκ κρατικ ξιώματα, νθύπατος τς Κύπρου ταν Σέργιος Παλος, κατόνταρχος Κορνήλιος, στρατηγς νθύπατος παραλήπτης το Κατ Λουκν Εαγγελίου κα τν Πράξεων κράτιστος (= ξοχώτατος) Θεόφιλος, πουργς οκονομικν (οκονόμος τς πόλεως) τς τοπικς νθυπατικς κυβερνήσεως τς Ν. λλάδος ραστος στν Κόρινθο, αλικο προφανς τς αλς το Νέρωνος ο νώνυμοι Χριστιανο τς ώμης πο δηλώνονται μ τς κφράσεις ο κ τν Ναρκίσσου ο ντες ν Κυρί (ω 16,11) κα σπάζονται μς… ο κ τς Καίσαρος οκίας (Φι 4,22). ο  πόστολοι μως κα ο περισσότεροι π τος συνεργάτες των ταν πλο νθρωποι το λαο. γι’ ατ κι Παλος γράφει στος Κορινθίους∙  Βλέπετε τν κλσιν μν Χριστιανωσύνη), δελφοί, τι ο πολλο σοφο κατ σάρκα, ο πολλο δυνατο ( = μ ψηλ κοινωνικ θέσι), ο πολλο εγενες (= ριστοκρατικς καταγωγς), λλ  τ μωρ το κόσμου ξελέξατο θες ( =τος πλοϊκος κα γραμμάτους), να τος σοφος καταισχύν, κα τ σθεν το κόσμου (τος χωρς ξιώματα) κα τ ξουθενημένα (τος καταφρονεμένους) ξελέξατο θεός, κα τ μ ντα (= ατος πο δν εναι τίποτε), να τ ντα ( = ατος πο εναι κάτι) καταργήσ ( = τος κάν κυρους στ θέμα τς σωτηρίας), πως μ καυχήσηται πσα σάρξ νώπιον το θεο (Α΄ Κο 1,26-29).
      Στν λικία Κύριος ταν μόλις 30 τν (29 κα μις τολάχιστο μέρας), ταν βαπτίστηκε κι ρχισε ν κηρύττ, πρέπει δ ν σταυρώθηκε σ λικία 32 τ πολ 32,5 τν. διότι κήρυξε 3 3,5 χρόνια. βαπτιστς ωάννης ταν 6 μνες μεγαλείτερος κα πρέπει ν σφάχτηκε 30 τν. ο πόστολοι ταν μλλον μικρότεροι π τν Κύριο (20 -27 τν ταν κλήθηκαν), φαίνεται δ τι κατ τν πιφοίτησι το γίου Πνεύματος δύο μόνο ταν πάνω π 29 τν, Πέτρος κι άκωβος το Ζεβεδαίου∙ γι’ ατ κα μόνο ο δυ ατο μιλον, ν ο λλοι γι μερικ χρόνια σιωπον πλς παριστάμενοι ς μάρτυρες τς ναστάσεως το Κυρίου κα τς διδαχς του κα τν σημείων του. διότι τότε στν ουδαϊσμ ταν διανόητο ν διδάσκ νας ντρας πο δν πάτησε στ τριακοστ τος τς λικίας του. κι ατ πρακτικ μεταφυτεύθηκε στν κκλησία, που παγορεύεται χειροτονία πισκόπου πρεσβυτέρου κάτω τν 30 τν. Παλος πρέπει ν ταν 10 15 χρόνια μικρότερος π τν Πέτρο, ο δ πόστολοι κα συνεργοί του, ο συναπόδημοι, κόμη μικρότεροι∙ ο μ συναπόδημοι ταν κα μεγαλείτεροί του (κύλας, Πρίσκιλλα, Χλόη, Φοίβη κλπ.).
      Φαντασιώσεις κτς πραγματικότητος πικρατον σήμερα γι τν λικία τν μαθητριν το Κυρίου,  πο λέγονται κα μυροφόρες, κα τν γυναικν συνεργν το Παύλου, τς ποες τ μυθιστορήματα κα τ κινηματογραφικ σενάρια κα κατ’ πίδρασί τους λαϊκ κοιν γνώμη τς θέλουν νεαρς κοπέλλες. πραγματικότης εναι τι σχεδν λες ταν λικιωμένες γυνακες κα γερόντισσες. π τς μαθήτριες το Κυρίου Μαρία το Κλωπ ταν συννυφάδα (δελφ) τς μητέρας το Κυρίου κα μητέρα τν ξαδέλφων του ακώβου το μικρο κα ωσ. Σαλώμη ταν πιθανς μητέρα τν μαθητν του ακώβου κα ωάννου το εαγγελιστο. σύζυγος το Χουζ, πουργο (πιτρόπου) το ρδου, ωάννα πρέπει ν ταν συνομήλική τους, καθώς φυσικ κα δια μητέρα το Κυρίου, κα Σουσάννα. δ Μαρία Μαγδαλην φαίνεται σαφς ς μεγαλείτερη κα σεβαστότερη τς μάδας τν μαθητριν κα μυροφόρων. φο ο γιο τν μητέρων ατν ταν σχεδν 30 τν, ο διες πρέπει ν ταν 50-60 τν, δ Μαρία Μαγδαλην 60-70 τν. μόνο ο δερφς το Λαζάρου Μάρθα κα Μαρία ταν προφανς νεαρς κοπέλλες, γι’ ατ κα διακονον τν Κύριο κα τος μαθητάς του μόνο μέσα στ σπίτι τους, ταν τος φιλοξενον ς κδρομες – προσκυνητς τν εροσολύμων κατ τς μέρες το πάσχα. ν ο προηγούμενες λικιωμένες κα κολουθον τν Κύριο κα τος μαθητάς του κα γιούς των. καθώς φαίνεται, τν Κύριο δν κολουθοσε ποτ γυναίκα κάτω τν 60 τν. κα ο συνεργάτριες το Παύλου Χλόη κα Φοίβη φαίνονται πάνω π 60 τν. Χλόη εναι προφανς μητέρα τν 3 περισσότερων ντρν συνεργατν το Παύλου πο λέγονται ο τς Χλόης (Α΄Κο 1,11) οκος το Στεφαν (Α΄Κο 1,16∙ 16,15). δ Φοίβη ταν διάκονος το Παύλου στν κκλησία τν Κεγχρεν τς Κορίνθου, ν Παλος διδάσκει κα γράφει τι χήρα διάκονος πρέπει ν εναι στν λικία μ λαττον τν ξήκοντα (Α΄Τι 5,9). πωσδήποτε νομοθετε βάσει τς πρακτικς το Κυρίου κα τς δικής του πρακτικς, ποία στ συνέχεια γινε κα πρακτικ τς κκλησίας, πο κατ τος κανόνες δεχόταν γυνακες διακόνους μόνο 60 τν κα πάνω. 
      γγράμματοι ταν ρκετο π τος ποστόλους κα τος συνεργούς των. π τος 12 μαθητς το Κυρίου γγράμματος ταν Ματθαος, πο γραψε κα τ Εαγγέλιο∙ διότι ταν τελώνης γραφείου (Μθ 9,9), ρα κάτι σ σημερινς πόφοιτος λυκείου οκονομικς πιστήμης. μ τ σημεριν ρολογία πτυχιοχος θεολογικς σχολς ταν πόστολος Παλος, γιατρς Λουκς, τ λιγώτερο πόφοιτος λυκείου εαγγελιστς Μάρκος. πολ γγράμματοι φαίνονται κι Στέφανος κι πολλώς. π τος συνεργος το Παύλου σοι κατεχαν ξιώματα, ξυπακούεται τι ταν κα γγράμματοι, πως λ.χ. ραστος οκονόμος τς πόλεως Κορίνθου (ω 16,23), πο ταν  κα πρωτεύουσα τς Νοτίου λλάδος (χαας)∙ σ ν λέμε μ πρωθυπουργ πολιτείας τν νθύπατο Γαλλίωνα, ραστος ταν πουργς οκονομικν.  πολλο μως π τος 24 ποστόλους κι π τος 120 συνεργος ταν λιγογράμματοι.  παρ τατα  πρέπει λοι νεξαιρέτως  ν ξεραν τ λιγώτερο καλ νάγνωσι, κα γι’ ατ γνώριζαν πολ καλ τν γία Γραφή (Π. Διαθήκη). π τος 8 συγγραφες ο 5 γράφουν τ βιβλία τους ο διοι (Ματθαος, Μάρκος, Λουκς, ωάννης, Παλος) κα ο 3 παγορεύουν σ λλους (Πέτρος, άκωβος, ούδας)∙ ο τελευταοι προφανς μιλοσαν τν λληνικ γλσσα, λλ δν τν γραφαν κιόλας. τέλεια λληνικ γράφει Λουκς (Εαγγέλιον, Πράξεις, πιστολ πρς βραίους). λληνικ λληνογλώσσων βραίων γράφουν ο λλοι πλν το ωάννου. λληνικ βραίου πο μιλάει τν λληνικ μόνο ς δεύτερη κα ξένη γλσσα γράφει ωάννης, δεξιώτερα  στν ποκάλυψι, πο τ γράφει πρν ζήσ νάμεσα σ λληνες, κα λίγο καλλίτερα στ Εαγγέλιο κα τς πιστολές του, πο τ γράφει μετ π παραμονή του νάμεσα σ λληνες.
      παγγέλματα ο πόστολοι κα ο συνεργοί τους εχαν διάφορα. τολάχιστο 7 π τος 12 μαθητς το Κυρίου ταν ψαρδες (Πέτρος κα νδρέας, άκωβος κα ωάννης, Θωμς, Ναθαναήλ, κα λλος νας (Μθ 4,18 -22∙ ω 21,2-3). Ματθαος, πως επα, ταν τελώνης∙ Παλος κτς π πιστήμων ταν κα σκηνοποιός, Λουκς γιατρός, ο κύλας κα Πρίσκιλλα σκηνοποιοί, θηναος Διονύσιος δικαστς ρεοπαγίτης, Σίμων π τν όππη βυρσοδέψης, κα Θυατειρην  Λυδία πορφυρόπωλις, προφανς συνεργάτρια το μπόρου ντρός της. τέλος Κύριος, καθς εναι πασίγνωστο, ταν στ πάγγελμα τέκτων, δηλαδ ξυλουργς γι στέγες σπιτιν κα κουφώματα. διότι το τέκτων εναι παράγωγο το τέγω, πο θ π στεγάζω, κάνω στέγες∙ δν εναι ποτ ξυλουργς τν πίπλων. πενθυμίζω μόνο τος πισήμους ξιωματούχους Σέργιο Παλο, Θεόφιλο, ραστο, Βλάστο, Μαναήν, κα Χουζ. Φιλήμων κι Νυμφς ταν δυ πλούσιοι Κολοσσαες πο εχαν σπίτια τόσο μεγάλα, στε σ’ ατ ν κκλησιάζουν ο Χριστιανο τς πόλεώς των (Κλ 4,15∙ Φλμ, 2)∙ διότι ο ρχαοι Χριστιανο δν εχαν ναούς∙ κκλησίαζαν σ σπίτια σ κτήρια ποικίλης χρήσεως, τ ποα νοίκιαζαν.  να τέτοιο ταν σχολ κάποιου μ Χριστιανο φεσίου πο λεγόταν Τύραννος (Πρξ 19,9).
     Τόσο Κύριος σο κα λοι σοι κατονομάζονται μέσα στν Κ. Διαθήκη, κα φυσικ κα ο πόστολοι κα ο συνεργοί των γνώριζαν κα μιλοσαν τν λληνικ γλσσα, πο εχε διαδοθ π τ Μ. λέξανδρο κα τος Μακεδόνες σ’ λη τν νατολικ λεκάνη τς Μεσογείου Θαλάσσης κα στν πι πέρα σιατικ νατολ μέχρι τν νδία. τ φαινόμενο μοιαζε μ τ σημεριν φαινόμενο, τ τι πολλο σιατικοί, φρικανικοί, κι μερικανικο λαο  μιλον τν γγλικ κα θ τ μιλον γι πολλος αἰῶνες μετ τν κατάρρευσι τς Βρεττανικς ατοκρατορίας κα γι πάντα. γι’  ατ κα Κ. Διαθήκη γράφτηκε λόκληρη στν λληνική (δν ληθεύει τι τ Κατ Ματθαον Εαγγέλιον εχε γραφ πρτα στν βραϊκή)∙ κόμη κι ταν μερικ βιβλία της πευθύνονται πρς βραίους, πρς ωμαίους, πρς Γαλάτας. ο  Χριστιανο πο ταν βραοι τς Παλαιστίνης μιλοσαν κα τν βραϊκ γλσσα ς μητρική. λάχιστοι πρέπει ν μιλοσαν κα τ λατινική.  ο Χριστιανο τς ώμης ταν λληνες κα λλοι∙ χι Λατνοι.
      Ατ γι τ μορφή, τν μφάνισι, κα μερικ λλα κατ κόσμον στοιχεα τν βιβλικν προσώπων.
      Τ φρόνημα πο πρυτανεύει στν Κ. Διαθήκη εναι τι τ σωματικ χαρακτηριστικ δν χουν καμμι πολύτως σημασία στ διακονία το χριστιανικο κηρύγματος, τ δ λλα κατ κόσμον στοιχεα (θαγένεια, λικία, γεία, γραμματομάθεια, γλσσες) χουν κάποια σημασία, λλ’ χι μεγάλη. γι’ ατ κα γι τέτοια στοιχεα δίνει κάποιες πληροφορίες, ν γι σωματικ χαρακτηριστικ δν δίνει πολύτως καμμία πληροφορία. Π. Διαθήκη δίνει πληροφορίες κα γι’ ατά, διότι κείνη εναι νόμος γκόσμιος, ν Κ. Διαθήκη εναι νόμος ποκλειστικ πνευματικός.

μελέτη ατ («ΜΕΛΕΤΕΣ» τ.12 – ΜΑΡΤΙΟΣ  2013)  πρωτοδημοσιεύτηκε τ 1993 στ περιοδικ «Σάλπιγξ ρθοδοξίας»,  σ 6 συνέχειες, τεύχη 280 -1∙ 283∙ 286 – 7∙ 289. κα τ 1994 νατυπώθηκε κα κυκλοφόρησε σ διαίτερο νιαο τεχος.

8 σχόλια:

  1. Εὔγε ἀδελφοὶ μου, διὰ τὴν δημοσίευσιν τοῦ τόσον
    ἐνδιαφέροντος καὶ κατατοπιστικοῦ αὐτοῦ ἄρθτρου.
    Εὐγνώμονες σᾶς εὐχαριστοῦμεν ἡμεῖς οἰ τόσον μακρᾶν καὶ ἐκτὸς ἑλληνικῶν συνόρων, ἀποτιχισμένοι, διὰ τὴν ΠΙΣΤΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ .
    ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΟΙ ΤΑΣ ΕΥΧΑΣ ΤΟΥ π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρακαλουμε να μας ενημερωσετε που βρισκεστε και απο ποιους Αποτειχισθηκατε.
    Λεπτομερειες.
    Γνωριζουμε οτι το μικρο ποιμνιο του Ιησου ειναι διασκορπισμενο σε ολοκληρο τον πλανητη.
    Εσεις που βρισκεσθε αναφερετε μας λεπτομερειες, εμεις χαιρομαστε μαζι σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διαβάζουμε να γράφει ο Κ.Σιαμάκης: "οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου Ἰάκωβος καὶ Ἰούδας" κ.λπ.

    Οι περισσότεροι διαβάζοντας στην Κ.Διαθήκη για "αδελφούς" και "αδελφές" του Χριστού, νομίζουμε ότι ο Κύριος είχε ετεροθαλή αδέλφια, δήθεν από προηγούμενο γάμο του Ιωσήφ (που κατά τα απόκρυφα δήθεν ήταν χήρος και ηλικιωμένος). Ο κος Κ. Σιαμάκης, τεκμηριώνει αδιάσειστα πως στην Καινή Διαθήκη ἁδελφοί ονομάζονται και οι εξάδελφοι. Και ότι τα νομιζόμενα ετεροθαλή αδέλφια του Κυρίου είναι εξαδέλφια του. Επίσης μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Ιωσήφ δεν ήταν χήρος ούτε ηλικιωμένος, αλλά νέος, ακμαίος, παρθένος που αρραβωνιάστηκε την αειπάρθενο Μαρία για να κάνουν οικογένεια, και παιδιά. Άλλαξαν βέβαια τα δικά του σχέδια, αξιώθηκε όμως να συμμετέχει ενεργά στο σχέδιο του Θεού.

    Από τη μελέτη του Κων/νου Σιαμάκη "Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ" όπου παραθέτει όλες τις έγκυρες πληροφορίες για τη μητέρα του Κυρίου μας, και αναλύει τι σημαίνει "πρωτότοκος" και ότι "αδελφός" στην Καινή Διαθήκη σημαίνει και αδελφός αλλά και εξάδελφος, αντιγράφουμε:

    "...ὅσοι ἀπὸ τὸ χαρακτηρισμὸ τοῦ Ἰησοῦ ὡς πρωτοτόκου τῆς Μαρίας (Μθ 1,25˙ Λκ 2,7) συμπέραναν ὅτι ἡ Μαρία εἶχε κι ἄλλα παιδιά, ἔκαναν ἕνα χοντροκομμένο λάθος, ἐπειδὴ δὲν ἤξεραν τὴ Βίβλο˙ πρόβλημά τους.

    Στὰ τέσσερα Εὐαγγέλια, στὶς Πράξεις, καὶ στὴν Α’ Πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολὴ ἀναφέρονται δέκα φορὲς ἀδελφοὶ τοῦ Ἰησοῦ (Μθ 12,46-50˙ 13,54-58˙ Λκ 8,19-21˙ Μρ 3,31-35˙ 6,3˙ Ἰω 2,12˙ 7,8-10˙ 19,25-27˙ Πρξ 1,14˙ Α’ Κο 9,5), ἄλλη μία φορὰ οἱ παρ̉ αὐτοῦ (Μρ 3,21), ὅπου πάλι ἐννοοῦνται οἱ λεγόμενοι ἀδελφοί του. καὶ τὶς δύο φορές, ἐκτὸς τοῦ ὅτι κατονομάζονται τέσσερες ἀδελφοί του, Ἰάκωβος Ἰωσῆς Σίμων Ἰούδας, ἀναφέρονται καὶ πᾶσαι αἱ ἀδελφαί του (Μθ 13,55˙ Μρ 6,3), διατύπωσι ποὺ σημαίνει ὅτι ἦταν τοὐλάχιστο τρεῖς. νομίζω δὲ ὅτι καὶ οἱ ἀδελφοὶ ἦταν πέντε, διότι ἀλλοῦ ἀναφέρεται καὶ Ἰάκωβος ὁ μικρὸς ὁ γιὸς τῆς Μαρίας τοῦ Κλωπᾶ καὶ ἀδελφῆς (=ἐξαδέρφης ἢ συννύμφου) τῆς μητέρας τοῦ Κυρίου καὶ ἀδελφὸς τοῦ Ἰωσῆ (Μθ 27,56˙ Μρ 15,40˙47), διατυπώσεις ποὺ δείχνουν ὅτι πρῶτον ὑπῆρχαν δύο ἀδελφοὶ(=ἐξάδελφοι) Ἰάκωβοι, ὁ μέγας καὶ ὁ μικρός, κι ὅτι οἱ δυὸ γιοὶ τῆς ἐν λόγῳ Μαρίας τοῦ Κλωπᾶ Ἰάκωβος ὁ μικρὸς καὶ Ἰωσῆς εἶναι μὲν οἱ δυό τους ἀδέρφια, ἀλλὰ τῶν ἄλλων τριῶν, Ἰακώβου μεγάλου καὶ Σίμωνος καὶ Ἰούδα, εἶναι ἐξαδέρφια. ἄρα μποροῦσαν καὶ ὅλοι μαζὶ οἱ λεγόμενοι ἀδελφοὶ τοῦ Ἰησοῦ νὰ εἶναι ἐξαδέρφια του˙ τὸ ἴδιο καὶ αἱ ἀδελφαὶ πᾶσαι ἐξαδέρφες του. ἀπὸ τὴν ἄλλη, στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα μέχρι καὶ τὰ χρόνια τῆς συντάξεως τῆς Κ. Διαθήκης ἡ λέξι ἐξάδελφος δὲν ὑπάρχει, κι ὁ ἐξάδερφος λέγεται πάντα ἀδελφός..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ἔχουμε διαβάσει σχόλια τοῦ ἀδελφοῦ Aatoc Amhn σὲ ἀρκετὲς ἱστοσελίδες (καὶ σπανίως καὶ στὴν "Ὁμολογία - Ἀποτείχισι"). Χαρακτηρίζονται ἀπὸ ἀναζήτησι καὶ ὑπεράσπισι τῆς ἀληθείας, γνῶσι τῶν Γραφῶν, ἀντιοικουμενιστικὴ ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ κατὰ τῶν ποικίλων γραωδῶν μύθων. Σὲ ἄλλες ἱστοσελίδες εἶδα ὅτι ὁ ἀδελφὸς εἶχε τολμήσει εὐθαρσῶς νὰ ἀμφισβητήσῃ τοὺς ἀσεβεῖς μῦθους περὶ δῆθεν Ἑλληνικῆς καταγωγῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἄλλα μυθεύματα. Γιὰ νὰ πῶ τὴν ἁμαρτία μου, ἀπὸ τὸ ὕφος ὑπέθετα ὅτι πιθανῶς νὰ εἶναι ὁ ἐκ Κρήτης ὁμολογητὴς (ἱατρὀς) Σωτ. ἀλλὰ πλέον διαψεύστηκα, διότι ἀναφέρει πὼς εἶναι ἐξ ἐξωτερικοῦ.

    Χαῖρε ἀδελφὲ ἐν Κυρίῳ Aatoc Amhn ὅποιος καὶ ἂν εἶσαι, ὅπου καὶ ἂν εὑρίσκεσαι. Προφανῶς, ὅπως καὶ ἐμεῖς, μέσω τῶν συνεχειῶν αὐτῶν τῶν ἄρθρων, διαφωτιστήκαμε γιὰ πολλὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα ποὺ οἱ ἀσεβεῖς τὰ ἀλλοιώνουν γιὰ νὰ πλήξουν τὴν ἱστορική ἀκρίβεια τῆς Καινῆς Διαθήκης, νὰ ἀμφισβητήσουν τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ὡς μέρος τῆς Ἁγίας Γραφῆς μὲ ἀπὠτερο στόχο νὰ πλήξουν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστι. Ἑβραῖος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς, τοῦ ὁποίου ἡ ἔλευσις ὡς Σωτῆρος ἐπαγγέλθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν Ἰσραὴλ καὶ προφητεύθηκε ὡς ὁ Μεσσίας ἀπὸ τοὺς θεόπνευστους Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ὅπως καὶ ἀλλοῦ άναφέρει ὁ Κ. Σιαμάκης, ὁ Κύριός μας ὁμιλοῦσε καὶ τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ μἀλιστα στὰ ἑλληνικά συνδιαλέχθηκε μὲ τὸν Πόντιο Πιλᾶτο. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶχε γνῶσι τῆς Ἑλληνικῆς μεταφράσεως τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης (τῶν Ο') ἡ ὁποία ἦταν ἐν χρήσει καὶ στὶς Συναγωγές. Στὰ Ἑλληνικά οἱ Ἀπόστολοι καὶ Εὐαγγελιστές συνέγραψαν ὅλα τὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης. Άξιόπιστες ἱστορικῶς εἶναι καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη καὶ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άλλα λέγει ο σεβαστός κ. Κ. Σιαμάκης και άλλα λέγει ο Κύπρου άγιος Επιφάνιος στο Πανάριον:
    Απόσπασμα από την επιστολή του Αγ. Επιφανίου προς τους Χριστιανούς της Αραβίας, κατά των Αντιδικομαριανιτών, δηλαδή των αιρετικών, οι οποίοι δεν εδέχοντο την αειπαρθενία της Θεοτόκου. Η επιστολή εγράφη το 367, μόλις ανέλαβε τα επισκοπικά του καθήκοντα. Η επιστολή σώζεται αυτούσια στο Πανάριο, που συνεγράφη το 375 (PG 42.705-740).
    Σύμφωνα με την επιστολή αυτή:
    Ο Ιακώβ (επονομαζόμενος Πάνθηρ) είχε δυο υιούς:
    α/ Ιωσήφ τον μνήστορα
    β/ Σίμωνα Κλωπά
    Ο Ιωσήφ νυμφεύθηκε μια γυναίκα από την φυλή Ιούδα και γέννησε έξη (6) παιδιά, τέσσερα αγόρια και δυο κορίτσια (τούτο αναφέρουν Ματθαίος 13.53, Μάρκ. 6.3).
    Ο Ιωσήφ έμεινε χήρος και σε ηλικία 80 ετών μνηστεύθηκε τη Μαρία.
    Ο Ιωσήφ αποθνήσκει μετά τα 92 του χρόνια.
    Τα έξη παιδιά του Ιωσήφ αναφέρονται με τα ονόματά τους:
    Ιάκωβος, Ιωσής, Σίμων, Ιούδας, Μαρία, Σαλώμη.
    Ο Ιάκωβος (αποκαλούμενος αδελφόθεος, ωβλίας = τείχος, δίκαιος, ναζωραίος = άγιος). Εγέννησεν τούτον ο Ιωσήφ σε ηλικία 40 ετών. Αδελφός του Ιησού εξ αγχιστείας, ήταν 40 ετών όταν γεννήθηκε ο Ιησούς. Κατά δε την Πεντηκοστή ήτανε 73 ετών και ανέλαβε πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων. Ο Παύλος αναφέρει: «Έτερον δε των αποστόλων ουκ είδον, ει μη Ιάκωβον τον αδελφόν του Κυρίου» (Γαλ. 1.19). Ο Ιάκωβος τελευτά σε ηλικία 96 ετών, παρθένος, με το μαρτύριο του λιθοβολισμού. Δεν αναφέρεται στους 12 Αποστόλους, όπως ο Ιάκωβος ο του Αλφαίου και ο Ιάκωβος ο του Ζεβεδαίου. Είναι ένας εκ των 71 αποστόλων. Αναφέρονται στο πρόσωπό του: η επιστολή Ιακώβου στην Καινή Διαθήκη, καθώς και η λειτουργία του, ως Ιακώβου του αδελφοθέου. Επίσης αναφέρεται και το Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου, απόκρυφο κείμενο με μυθώδεις αφηγήσεις. Η μνήμη του εορτάζεται στις 23 Οκτωβρίου.
    Ο Σίμωνας ο αδελφόθεος (και Συμεών και Κλεόπας επονομαζόμενος), εκ των 71 αποστόλων, δεύτερος επίσκοπος Ιεροσολύμων μετά τον Ιάκωβο τον αδελφόθεο και ιερομάρτυρας. Η μνήμη του εορτάζεται στις 27 Απριλίου.
    Ο Ιωσής ο αδελφόθεος. Η ονομασία του είναι εξελληνισμένος τύπος του εβραϊκού ονόματος Γιωσέφ = Ιωσήφ.
    Ο Ιούδας ο αδελφόθεος, αδελφός του Κυρίου εξ αγχιστείας (και Θαδδαίος και Λεββαίος επονομαζόμενος), εκ των 71 αποστόλων, αναφέρεται ως ο συγγραφέας της επιστολής Ιούδα στην Καινή Διαθήκη. Ο Ιούδας με τη σύζυγό του έχουν ιεραποστολικό έργο: «ως και οι λοιποί απόστολοι και οι αδελφοί του Κυρίου και Κηφάς;» (Κορινθ. Α΄ 9.5). Η μνήμη του τιμάται στις 19 Ιουνίου.
    ΠΗΓΗ : Αγίου Επιφανίου: Πανάριον
    Ποιός λέγει την αλήθεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιος λέει την ιστορική αλήθεια; Ιδού η απορία. Προτείνω να διαβάσουμε τον αγ. Επιφάνιο, και άλλους, να διαβάσουμε και όλα τα σχετικά με τον Ιωσήφ και τα αδέλφια (ή εξαδέλφια) του Χριστού από τις μελέτες του Κ.Σιαμάκη (εδώ αντιγράφηκε ένα ελάχιστο μέρος) και να συμφωνήσουμε με έναν από τους δύο. Ή να παραμείνουμε ουδέτεροι. Τα επιχειρήματα του Κ. Σιαμάκη (όχι μόνο αυτά που παρέθεσα) είναι δυνατά. Διάλογος θα μπορούσε να διεξαχθή για εξ ίσου ενδιαφέροντα θέματα, π.χ. αν θα πρέπει να εμπιστευτούμε τα απόκρυφα για τους γονείς της Μαρίας. Επίσης για την αφή εξ ουρανού (ή εκ κανδήλας) του αγίου φωτός. Και για πιο πρόσφατα, για τα κρυμμένα (ή όχι) 666 στα bar-codes. Διότι και για όλα αυτά υπάρχουν κείμενα αγίων, παλαιοτέρων και νεοτέρων... Χαίρετε!

      Διαγραφή
    2. Προς τον αγαπητό Σχολιαστή 5 Μαρτίου 2017 - 6:46 μ.μ.

      Ο Κ. Σιαμάκης, έχει την ιδιαιτερότητα να παραθέτει σε πολλά κείμενα διάσπαρτες πληροφορίες, ώστε να είναι πολύ δύσκολο να θυμάται κάποιος πού διάβασε κάτι. Απολύτως αδύνατο! Για τα αδέλφια (ή εξαδέρφια) του Κυρίου γράφει κι εδώ: http://www.philologus.gr/4/68-2010-01-01-01-22-30/162-2010-03-28-21-09-34

      Θα επιχειρήσω αντιγραφή κάποιων τμημάτων που δεν αναφέρθηκαν στο προηγούμενο σχόλιο 5 Μαρτίου 2017 - 12:24 π.μ. Και εσείς διαβάζοντας το κείμενο μέσω του λινκ θα αποκομίσετε τα δικά σας συμπεράσματα.
      ...Συνέχεια: "στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα μέχρι καὶ τὰ χρόνια τῆς συντάξεως τῆς Κ. Διαθήκης ἡ λέξι ἐξάδελφος δὲν ὑπάρχει, κι ὁ ἐξάδερφος λέγεται πάντα ἀδελφός. ἡ λέξι ἐξάδελφος συναντᾶται γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα κατὰ τὰ τέλη τοῦ Α’ μ.Χ. αἰῶνος στὴν Ἀρχαιολογία (20, 236) τοῦ Ἰωσήπου, βιβλίο ἄγνωστο στοὺς ἀποστόλους καὶ μεταγενέστερό τους, καὶ σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς τρεῖς ἑλληνόγλωσσες παραλλαγὲς τοῦ ἀλεξανδρινοῦ ἰουδαϊκοῦ μυθιστορήματος Τωβὶτ (1,22˙ 11,17) ἀγνώστου καὶ μεταγενεστέρου τῶν ἀποστόλων καὶ ὁπωσδήποτε ἀπαραδέκτου στοὺς πρώτους Χριστιανοὺς γιὰ τὶς μαγικὲς δοξασίες του (8,1-3 ἐκδίωξι δαιμονίων μὲ καπνὸ ἀπὸ καῦσι ξηραμένου ἥπατος ψαριοῦ τοῦ Νείλου) καὶ τὶς ἄλλες ἀντιβιβλικὲς κακοδοξίες του. ἀπὸ τὸ Β’ αἰῶνα ἡ λέξι ἐξάδελφος μπαίνει καὶ σὲ περισσότερα κι αὐθεντικώτερα ἑλληνικὰ κείμενα, ἂν καὶ εἶναι νεολογισμὸς ποὺ ἐνοχλεῖ τὸν εἰδωλολάτρη λεξικογράφο Φρύνιχο (Ἐκλ., 274˙ ἐξάδελφος ἀποδιοπομπητέον, ἀνεψιὸς δὲ ῥητέον). ἀλλὰ κι ἂν ἦταν γνωστὴ ἡ λέξι ἐξάδελφος στὰ χρόνια τῶν ἀποστόλων, ὡς σπάνια ἔστω, τὸ γεγονὸς εἶναι ὅτι καὶ στὴν Καινὴ καὶ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀδελφοὶ λέγονται οἱ ἐξάδερφοι, καὶ οἱ πρῶτοι καὶ οἱ δεύτεροι καὶ οἱ παραιτέρω, ἀκόμη καὶ οἱ συμφυλέτες καὶ οἱ ὁμοεθνεῖς. ἡ εὐαγγελικὴ περίπτωσι τῶν γιῶν τῆς προειρημένης Μαρίας Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καὶ Ἰωσῆ οἱ ὁποῖοι μὲ τοὺς ἄλλους τρεῖς λέγονται ἀδελφοί, δείχνει σαφῶς ὅτι στὴ Βίβλο μέχρι τέλους οἱ ἐξάδερφοι λέγονται μὲ τὸν παλιὸ τρόπο ἀδελφοί. τέλος ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν εἶχε ὁμομήτρια ἀδέρφια ἢ κι ἑτεροθαλῆ φαίνεται κι ἀπὸ τὰ λεγόμενα τοῦ Ἰωάννου (19,25-27), ὅτι ἀπὸ τὸ σταυρὸ ἀφήνει τὴν κηδεμονία τῆς μητέρας του στὸ μαθητή του, κι ὁ μαθητὴς μάλιστα τὴν παίρνει στὸ σπίτι του ἀμέσως ἀπ̉ ἐκείνης τῆς ὥρας, πρᾶγμα ποὺ δείχνει σαφῶς ὅτι ἡ μητέρα τοῦ Κυρίου ἄλλα τέκνα δὲν εἶχε. ἀκόμη κι ἂν οἱ ἀδελφοὶ καὶ αἱ ἀδελφαὶ τοῦ Ἰησοῦ ἦταν ἑτεροθαλῆ ἀδέρφια του, παιδιὰ τοῦ Ἰωσὴφ ἀπὸ ἄλλη γυναῖκα, ὅπως λέγεται κατ̉ ἀρχὴν ὄχι κακῶς, πάλι θὰ περιέθαλπαν τὴ μητρυιά τους αὐτοί, καὶ ὄχι ὁ ξένος. νέος εἶχα δεχτῆ τὴν ἄποψι ὅτι μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ἀναγραφομένους ἀδελφοὺς τοῦ Ἰησοῦ ἦταν ἑτεροθαλῆ ἀδέρφια του (Ὑπόμν. εἰς Ἐπιστ. Ἰούδα, σ. 71, Θεσσαλονίκη 1970), ἀλλὰ τώρα δὲν τὴ δέχομαι. πιστεύω ὅτι ὅλοι αὐτοὶ οἱ λεγόμενοι ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφαί του ἦταν ἐξαδέρφια του ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ θετοῦ πατέρα του Ἰωσήφ˙ ἦταν ἁπλῶς ὁ παιδικός του περίγυρος..."

      Διαγραφή
    3. Κάποια άλλη παράγραφος από το ίδιο παραπάνω κείμενο του Κ.Σιαμάκη: "δὲν λέγονται οὔτε φαίνονται πουθενὰ οἱ ἡλικίες τῆς παρθένου Μαρίας καὶ τοῦ μνηστῆρος της Ἰωσήφ. ὅταν ἀρραβωνιάστηκαν κι ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, ἡ μητέρα του δὲν ἦταν πάνω ἀπὸ 20 ἐτῶν κι ὁ Ἰωσὴφ δὲν ἦταν πάνω ἀπὸ 40. τὰ κατώτερα ὅρια δὲν ἦταν κάτω ἀπὸ 13 καὶ 16 ἀντιστοίχως, ἀλλὰ στὴν προκειμένη περίπτωσι τόσο λίγα χρόνια ἡλικίας δὲν φαίνονται πιθανά. κι ὅταν ὁ Κύριος ἄρχισε τὸ κήρυγμά του, ὁ Ἰωσὴφ δὲν φαίνεται νὰ ζοῦσε. πάντως ὅταν παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ στὸ σπίτι του, δείχνοντας ἔτσι ὅτι εἶναι ὁ ἄντρας της, πρέπει νὰ ἦταν ἀκμαῖος ἄντρας, ὅπως δείχνουν τόσο τὸ ὅτι δίδαξε τὴν τέχνη του στὸ θετὸ γιό του Ἰησοῦ καὶ τὸν εἶχε συνεργάτη του τέλειο μάστορα (τέκτονα) κι αὐτόν, ὅσο καὶ τὸ ὅτι μὲ πολλὴ ἀξιοσύνη κι εὐελιξία πραγματοποίησε τὴν αἰφνίδια καὶ μακροχρόνια οἰκογενειακὴ μετοίκησί του στὴν Αἴγυπτο, καὶ τὴν ἐκεῖ ἐπιβίωσί του, καὶ τὴν ἀπὸ κεῖ ἐπάνοδό του στὴ Γαλιλαία, πράγματα πάντοτε δύσκολα καὶ ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη. γιὰ τὴ μορφή, τὴ σωματικὴ διάπλασι, καὶ τὴ λοιπὴ ἐξωτερικὴ ἐμφάνισι τῆς μητέρας τοῦ Κυρίου, ὅπως καὶ γιὰ τὰ ἴδια γνωρίσματα τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ Ἰωσήφ, δὲν ὑπάρχει πουθενὰ στὴν Κ. Διαθήκη οὔτε ὑπαινιγμός˙ οὔτε γιὰ κανένα ἄλλο ἅγιο πρόσωπο. ἡ Κ. Διαθήκη δὲν δίνει ποτὲ γιὰ κανένα τέτοια στοιχεῖα. εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸ πνεῦμα της. ἀσφαλῶς ἦταν ὅλοι τους λίγο μελαχροινοί, ὅπως ἁπαξάπαντες οἱ πρὸ τοῦ 70 μ.Χ. ἀμιγεῖς Ἰσραηλῖτες. θὰ ἔλεγα οἱ τέκτονες ἦταν καὶ μυϊκῶς ῥωμαλέοι, ὅπως ἀπαιτοῦσε τὸ ἐπάγγελμά τους. ἀνέβαζαν ψηλὰ μεγάλα βάρη, σήκωναν βαριὰ κεραμίδια καὶ δοκάρια, πόρτες, παράθυρα, καὶ ἄλλα οἰκοδομικὰ ὑλικά. τὸ ἐπάγγελμά τους ἦταν κι ἐλαφρῶς ἐπικίνδυνο, ὅπως εἶναι πάντοτε τὰ οἰκοδομικά."

      Τώρα η σειρά μου να ερωτήσω: Αν στη μνηστεία ήταν 80 ετών ο Ιωσήφ κατά τον άγιο Επιβάνιο, πώς κατάφερε το ταξίδι στην Αίγυπτο, την διαμονή, την επιστροφή, και πόσων ετών ήταν ο Ιωσήφ όταν ο Κύριος ήταν 12ετής στον Ναό;

      Τα συμπεράσματα και οι παραδοχές, εκἀστου. Ευχαριστώ. Χαίρετε :)

      Διαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου