Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Οι imitations χριστιανούληδες και οι Τσομπαναραιοι.





Μπράβο στους τσοπαναραίους

Ντροπή για τους «χριστιανούληδες»







Ακούστηκε από την τηλεόραση  πως θα φορολογηθούν τα μαντριά.
Έβγαλαν απ το ταγάρι το κινητό οι τσοπάνηδες και πήραν τηλέφωνο στο βουλευτή τους στο κινητό και με δύο λόγια του είπαν ορθά κοφτά αυτό να μη γίνει γιατί αν ξαναπεράσει απ το χωριό θα τον κλείσει στη στάνη με τα ζώα.
Και τι βλέπουμε, πανικόβλητοι για πότε τρέξανε στον υπουργό και πήραν την διαβεβαίωση ότι οι στάνες θα εξαιρεθούν του φόρου είναι εντυπωσιακό111
Οι τσομπάνηδες(προς άρση παρεξηγήσεως και εγώ εκτρέφω ζώα, είμαι ένας απ αυτούς) με ένα σφύριγμα, μια φωνή, ένα κούνημα της γκλίτσας τα ζώα τους υπακούουν όπως και η γραφή λέει «της φωνής του ακούει», βλέπω όμως πως και οι βουλευτές τους ακούν…γιατί είναι ντόμπροι, συνεπείς, λιγόλογοι, μπεσαλήδες.
Ο λόγος τους είναι συμβόλαιο..
Είναι original ,αυθεντικοί.. 
Τους θαυμάζω. 
Κι αν είναι μόνο 5-10 χιλιάδες  άτομα η αποφασιστικότητα τους και η επιρροή είναι τεράστια.




Τα εκατομμύρια των χριστιανών που βλέπουν την κατάργηση της αργίας της Κυριακής αντίθετο προς μια εκ των δέκα εντολών τι έκαναν.;
ΟΙ ..αερο…κύρηκες ξόδεψαν ώρες πύρινων λόγων, οι τόσοι μπαστουνάδες της συνόδου της εκκλησίας, αδύναμοι, παράλυτοι στην  παρέμβασή τους .Άφωνοι σαν τον Ζαχαρία απέναντι στους κρατούντας.
Η ροζιασμένη γκλίτσα του ορεσίβιου τσοπάνη πιο ισχυρή από τις επίχρυσες, διακοσμημένες πατερίτσες, Ο αυθεντικός λόγος χλευάζει την ευγένεια  την αποφασιστικότητα(;)των λαλίστατων imitations χριστιανούληδων.
Ακόμη και οι άνθρωποι –βουλευτές δεν τους παίρνουν στα σοβαρά, δεν τους πιστεύουν…
Είναι δυνατόν βλέποντας πως 5-10 χιλιάδες χτυπώντας την γκλίτσα πάνω στο βουνό να εισακούονται και τα εκατομμύρια των «χριστιανών» που είναι σ όλα τα επίπεδα τις εξουσίας να αγνοούνται;
Μπράβο στους μεν ,ντροπή για τους δε.

Ασκληπιάδης

5 σχόλια:


  1. Αγαπητοί αδελφοί

    Σχετικά με την αργία της Κυριακής, θα μου επιτρέψετε να κάνω κάποιες παρατηρήσεις και να θέσω κάποιους προβληματισμούς:
    Συμφωνώ απόλυτα με την κοινωνική διάσταση του θέματος, όπου πράγματι διενεργείται μια περαιτέρω διάσπαση της ήδη διασπασμένης ελληνικής οικογένειας, η οποία έχει υποστεί την πληθώρα των ξένων επιδράσεων και όμως αντέχει ακόμη.
    Οι προβληματισμοί μου επικεντρώνονται στην θεολογική διάσταση του θέματος, δεδομένου, ότι άλλα διαπραγματεύονται οι Κανόνες της Εκκλησίας.
    Βέβαια, εμείς έχουμε συνηθίσει να συνδέουμε την Κυριακή αργία, συνήθως με τον εκκλησιασμό και όχι ενσυνείδητα, ότι είναι η ημέρα του Κυρίου και ότι θα πρέπει να ασχολούμεθα με καθαρά πνευματικά ζητήματα και μάλιστα με τα έχοντα σχέση με τη σωτηρία μας.
    Από την άλλη έχουμε την τάση να αναφέρουμε χωρία της Π.Δ. όπως η εντολή για την εξαήμερη εργασία (προσέξτε το: εξαήμερη) ή από την Κ.Δ. ή να αναφέρουμε λόγια του ίδιου του Κυρίου μας, όταν θέλουμε να στηρίξουμε κάποιες απόψεις μας. Όλα αυτά είναι καλά λίαν, αλλά αν δεν έχουμε την ερμηνεία των Πατέρων, την ερμηνεία της Εκκλησίας, που εν πολλοίς δίδεται μέσα από τους Κανόνες της Εκκλησίας και τα συγγράματα των Πατέρων, τότε μπορεί ακόμη και να αυθαιρετήσουμε.
    Αλλά και όταν χρησιμοποιούμε τους Κανόνες της Εκκλησίας, τους χρησιμοποιούμε πάλι κατά το συμφέρον μας, τονίζοντες υπερβολικά κάποιους και παραθεωρόντας κάποιος άλλους.
    Έτσι, συμβαίνει και με την αργία της Κυριακής. Μπορεί, στο δεκάλογο να αναφέρεται η τήρηση της αργίας την ημέρα που θα αφιερώσουμε στο Θεό, αλλά θα παρατηρήσουμε αντίστοιχα, ότι αυτή την αργία, πρώτος κατέλυσε ο Κύριος και γι' αυτό καταδιώχθηκε. Ο άνθρωπος δεν έγινε για το Σάββατο, αλλά το Σάββατο (και τώρα η Κυριακή), για τον άνθρωπο.
    Η Εκκλησία λοιπόν ακολουθούσα το παράδειγμα του Κυρίου, ναι μεν τοποθετεί την Κυριακή ως αργία, αλλά σε όποιον την καταλύει (την αργία αυτή) δεν θέτει επιτίμιο. Αντίθετα θέτει επιτίμιο και μάλιστα αυστηρότατο (αναθεματισμό) σε όσους αργούν τα Σάββατα!
    Σύμφωνα λοιπόν με τον κθ΄ Κανόνα της Λαοδίκειας επισυμβαίνει κάτι, που μπορεί να φανεί παράδοξο:
    Οι κατά την Κυριακή αργία εργαζόμενοι ΔΕΝ υφίστανται κανένα επιτίμιο. Αντίθετα, οι ΜΗ εργαζόμενοι τα Σάββατα υφίστανται το επιτίμιο του αναθέματος. Υπό την έννοια αυτή είναι εξ ορισμού αναθεματισμένοι: οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, οι Τραπεζοϋπάλληλοι, οι Ιατροί, Φαρμακοποιοί, οι Υπάλληλοι Βιομηχανιών και Βιοτενιών και πλείστοι όσοι εργαζόμενοι, οι οποίοι έχουν αργία κατά τα Σάββατα.
    Λέγει ο Κανόνας: "Ότι ου δει Χριστιανούς ιουδαϊζειν, και εν Σαββάτω σχολάζειν, αλλά εργάζεσθαι αυτούς εν τη αυτή ημέρα, την δε Κυριακήν προτιμώντας, είγε δύναιντο, σχολάζειν ως Χριστιανοί, ει δε ευρεθείεν ιουδαϊσταί, έστωσαν ανάθεμα παρά Χριστώ".
    Και η ερμηνεία του αγίου Νικοδήμου λέγει, "οι Χριστιανοί δεν πρέπει να εορτάζουν και να σχολάζουν το Σάββατο, αλλά να σχολάζουν την Κυριακή, εάν βέβαια μπορούν. Όσοι όμως σχολάζουν το Σάββατο είναι αναθεματισμένοι, δηλ. χωρισμένοι από τον Χριστό και στον παρόντα και στον μέλλοντα αιώνα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτή είναι η ερμηνεία και νομίζουμε, ότι είναι ξεκάθαρη και έχει ισχύ, δεδομένου, ότι οι Κανόνες είναι διαχρονικοί και αιώνιοι, μέχρι την κατάργησή τους από νεώτερο Κανόνα. Και το ιουδαϊζειν είναι διαχρονικό και δεν ίσχυε μόνο την εποχή εκείνη, που το ιουδαϊζειν είχε τεθεί για την προστασία των Χριστιανών πιστών. Εάν θεωρήσουμε, ότι ο Κανόνας αυτός ίσχυε τότε, αλλά όχι τώρα, εισάγουμε επικίνδυνες καταστάσεις και θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει, ότι και ο όρος της εορτής του Πάσχα, του εορτάζειν μετά το ιουδαϊκό, αφορούσε τους εξ ιουδαίων χριστιανούς (όπως έχει υποστηριχθεί από ορισμένους) και δεν αφορούσε τους ιουδαίους και εφ' όσον τώρα δεν υπάρχουν εξ Ιουδαίων Χριστιανοί, άρα και ο όρος αυτός δεν ισχύει.
    Καλώς καμωμένο βέβαια το να αγωνιζόμαστε για την καθιέρωση απαράβατης της αργίας της Κυριακής, αλλά από την άλλη, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, θα πρέπει να αγωνιστούμε, για την κατάργηση της αργίας του Σαββάτου, που επιφέρει και βαρύτατο επιτίμιο. Αλλά, ως προς το τελευταίο αυτό σημείο, παρουσιαζόμαστε αφωνότεροι ιχθύος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν αφήνεις τις σοφιστείες 8:09 που στέκεσαι στο γράμμα των κανόνων και παραθεωρείς το πνεύμα τους;

      Διαγραφή
  3. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ


    Ευχαριστούμε τον αγαπητό αδελφό, για την δική του ερμηνεία του σχετικού κανόνα.

    Αν καταλάβαμε καλά:

    Το γράμμα του κανόνα είναι, ότι τηρεί κάποιος την αργία της Κυριακής, εάν μπορεί, ενώ
    Το πνεύμα του κανόνα είναι, ότι τηρεί κάποιος την αργία της Κυριακής μπορεί, δεν μπορεί.

    Επίσης:

    Το γράμμα του κανόνα είναι, ότι όποιος δεν εργάζεται τα Σάββατα είναι αφορισμένος, ενώ
    Το πνεύμα του κανόνα είναι, ότι όποιος δεν εργάζεται τα Σάββατα δεν είναι αφορισμένος.

    Ευχαριστούμε και πάλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Noμίζω ότι τα δύο θιγόμενα ζητήματα είναι διαφορετικά.Και τούτο,γιατί η μεν φορολόγηση των μαντριών με τη σημερινή κρίση θα απέβαινε ολέθρια για αυτούς,
    που ακόμη αντέχουν να είναι τσοπάνηδες και τους γδέρνουν με τη φορολόγηση των
    προιόντων τους!Στο τέλος μόνο το τυρί,που πήζουν τους μένει,γιατί όλα τα χρήματα,που εισπράττουν,τα διαθέτουν-ιδιαίτερα στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές- για τα εκτρεφόμενα ζώα τους!Άρα άλλος ένας φόρος-χαράτσι πάνω τους θα ήταν δυσβάστακτος!Επίσης και η φορολόγηση των αγρών των εχόντων ως κύριο επάγγελμα αυτό του αγρότη!Γιαυτό και ορθώς ξεσηκώθηκαν,όπως θα έπρεπε να κάνουμε και οι αστοί,που φορολογούμαστε,γιατί έχουμε εξασφαλίσει ένα σπίτι να μένουμε!Σε ό,τι αφορά την αργία της Κυριακής είναι προαιρετική η κατάργησή της!Το μόνο,που ενοχλεί είναι ότι κυρίως οι υπάλληλοι ΔΕΝ θα έχουν πια ανάπαυση!Πάντως κακώς φωνασκούμε,γιατί πολλά καταστήματα άνοιγαν μέχρι τώρα και τις Κυριακές!Ο ίδιος άλλωστε ο Χριστός λέει:Το Σάββατον εγένετο δια τον άνθρωπον και ουχί ό άνθρωπος δια το Σάββατον!!!Όλα τα άλλα είναι λόγια του ΑΕΡΑ!!Αλλω-
    στε μπορούμε να το καταργήσουμε εν τοις πράγμασιν:Κανείς τις Κυριακές στα μαγαζιά!Αν βαράνε μύγες,τότε από μόνο του θα καταργηθεί το μέτρο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου