Ομολογία

Με αφορφη την ταινία fatih 1453

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ Ο ΜΩΑΜΕΘ Ο ΠΟΡΘΗΤΗΣ

ή ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙ;

Ο πρώτος που μίλησε αποκαλυπτικά για το θέμα αυτό ήταν ένας μεγάλος Τούρκος πολιτικός και ποιητής, ο Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί και το γεγονός αυτό αναφέρει ο Τούρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Εκρέμ Κοτσού στο βιβλίο του, «Οθωμανοί ηγεμόνες»,.
Ηαπαγορευμένη αυτή μαρτυρία είναι άκρως αποκαλυπτική για την πραγματική θρησκευτική ταυτότητα του μεγάλου Φατιχ των Οθωμανών, του Μωάμεθ του Πορθητή.
Γράφει λοιπόν το βιβλίο : «Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β!, στις αρχές τουεικοστού αιώνα (1908) , είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στη συνοικία τουμεγάλου τεμένους του Προθητού, το Φατίχ.
Το Φατίχ είχε οικοδομηθεί μεταξύ τωνετών 1463 και 1470, πάνω στα ερείπια της κατεδαφισμένη από τους Οθωμανούςεκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την οποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοίβασιλείς.
Στην εκκλησία αυτή ο Γεννάδιος είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο κατόπιν άδειας του Μωάμεθ μετά την άλωση.
Το 1454 ο Πατριάρχης εγκατέλειψε οικιοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτή είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Έλληνες για το έγκλημα.
Την κατασκευή τουτζαμιού είχε αναλάβει ο Έλληνας αρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, που φρόντισε όμωςνα διατηρήσει τα θεμέλια της κατεδαφισμένης εκκλησίας.
Κατά την επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, ο Αμπντούλ Χαμίτ έδωσε εντολή να ανοιχτεί ο τάφος του Μωάμεθ που βρίσκονταν δίπλα στο τζαμί, για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν.
Ο τάφος λοιπόν ανοίχτηκε και σε βάθος τριών μέτρων βρέθηκε μια σιδερένια καταπακτή από όπου μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της βυζαντινής εκκλησίας.
Εκεί βρέθηκε ο μαρμάρινος τάφος που βρίσκονταντο ταριχευμένο πτώμα του Μωάμεθ, ολόιδιο με το πορτρέτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μήνες πριν από τον θάνατο του Πορθητή.
Το γεγονός αυτό και μόνο για πολλούς αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς, εν μέσω των άλλωνβυζαντινών αυτοκρατόρων».


Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ, που για λόγους πολιτικούς την εποχή εκείνη είχε εγκαταλείψει τομπεκτασισμό, (δηλαδή το αιρετικό Ισλάμ), τον οποίο ακολουθούσε και ασπάστηκετον σουνιτισμό, δηλαδή το ορθόδοξο Ισλάμ, κυριεύτηκε από πανικό και έδωσεεντολή να σφραγιστεί αμέσως ο τάφος του Μωάμεθ.
Τα παραπάνω συνέβησαν πριν απότο 1908 και έκτοτε ο τάφος του Μωάμεθ δεν ξανάνοιξε.
Γι' αυτό και σήμερα είναι αδύνατο να αποδειχτεί αυτή η μαρτυρία του Μπεγιατλί.
Αποτελεί όμως μαρτυρία επιφανούς Τούρκου, η οποία δεν εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες και δεν είχε λόγους να παρουσιάζει τον Μωάμεθ Χριστιανό.
Σήμερα το μέρος εκείνο είναι απαγορευμένο και δεν επιτρέπεται σε κανένα, είτε αρχαιολόγο είτε θρησκευτικό αρχηγό να το πλησιάσει, επιτείνοντας έτσι το μυστήριο για τους βυζαντινούς βασιλικούς τάφους αλλά και για τους τάφους των σουλτάνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.



Είναι γεγονός ότι παρόμοιες με αυτήν μαρτυρίεςέχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στην Τουρκία, αλλά χωρίς να τις δοθεί γιαευνόητους λόγους μεγάλη έκταση.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στις 19 Δεκεμβρίου1996, το εβδομαδιαίο περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας στην Τουρκία, «Ακτουέλ», τουσυγκροτήματος της γνωστής εφημερίδας, «Σαμπάχ», είχε κυκλοφορήσει με τον εξήςεντυπωσιακό τίτλο : «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός ;» και από κάτω είχε τονυπότιτλο: «Οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο,540 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Φατίχ».


Το ότι στην σημερινή Τουρκία στην οποίααναδύεται δυναμικά το ισλαμικό στοιχειό, δημοσιεύονται αναφορές για ένα τέτοιοθέμα ήταν μια μεγάλη απόδειξη της αμφιβολίας για την πραγματική θρησκευτικήταυτότητα του Μωάμεθ, ακόμα και για το ίδιο το επίσημο τουρκικό κατεστημένο.
Και αυτό παίρνει μεγαλύτερη αξία αν κατανοήσουμε τα παρακάτω : Ο Φατίχ, ήτανκαι είναι ένα από τα πιο μεγάλα ταμπού της τουρκικής ιστορίας, του τουρκισμούκαι του σύγχρονου τουρκικού εθνικισμού.
Γι' αυτό και ένας ηγέτης σαν τον Φατίχ,έπρεπε να προσωποποιεί εκτός από το εθνικό συναίσθημα του λαού και τοθρησκευτικό.
Δηλαδή δεν χωράει καμία άλλη θεωρεία όσον αφορά τα θρησκευτικάπιστεύω του Μωάμεθ του Πορθητή, εκτός από του ότι ήταν ένας θρησκευτικόςαρχηγός των Σουνιτών Τούρκων Μουσουλμάνων.


Και όμως εκεί μέσα στον τάφο του Πορθητήυπάρχει το μεγαλύτερο μυστικό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Ένα μυστικό που αποδεικνύει ότι ο ιδρυτής του δευτέρου Βυζαντίου, όπως του άρεσε να ονομάζειτην νέα αυτοκρατορία ο Μωάμεθ ο Πορθητής, πιθανώς είχε ασπαστεί στο τέλος της ζωής του τον χριστιανισμό, μια θρησκεία που σε όλη του την ζωή τον ακολουθούσε, ενώ απ τα παιδικά του χρόνια είχε τις πρώτες επαφές μαζί της μέσω της χριστιανής μητέρας του.


Η κατάρρευση ενός ταμπού, που αφορά τηνθρησκεία του μεγάλου Φατίχ, του Μωάμεθ του Πορθητή, του ιδρυτή της Οθωμανικήςαυτοκρατορίας και του επίσημου προστάτη του σουνιτικού Ισλάμ, θα ήταν ένα γερόχτύπημα για τα ίδια τα θεμέλια της σύγχρονης Τουρκίας, αλλά το κυριότερο θαήταν μια αρχή για μια αλυσίδα καταρρεύσεων πολλών μύθων πάνω στους οποίουςείναι κτισμένο το οικοδόμημα της σύγχρονης, «ισχυρής», Τουρκίας. Η εσωτερικήσυνείδηση, η πραγματική θρησκευτική καταβολή ακόμα και η φυλετική καταγωγή τωνσημερινών Τούρκων, θα ήταν ένα επόμενο ισχυρό ταμπού που θα κατάρρεε και θαδιέλυε όλες τις επίσημες ιστορικές κοσμοθεωρίες του κεμαλισμού. Αλλά τοκυριότερο, θα δημιουργούσε την μεγαλύτερη κρίση ταυτότητας των σημερινώνΤούρκων, για τους οποίους όταν ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ επισκέφτηκε το 1997 γιαπρώτη φορά το Τουρκμενιστάν, που υποτίθεται πως είναι η φυσική κοιτίδα τωνΤούρκων, ο τότε πρόεδρος του Τουρκμενιστάν, Σαπαρμουράτ Τουρκμένμπασί, του είπεμε χαιρέκακο ύφος : «Εσείς όταν φύγατε από την κεντρική Ασία ήσασταν σαν και μας,σήμερα όμως δεν μας μοιάζετε καθόλου».


τουΝίκου Χειλαδάκη,
Δημοσιογράφου - Συγγραφέα –Τουρκολόγου