Κοντά στον Θεό
(π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος )
-Γέροντα, είναι διαπίστωσις πολλών πνευματικών ανθρώπων, ότι ο κόσμος συνεχώς χειροτερεύει. Αυτό τό απότομο κατρακύλισμα κάπου μας φοβίζει. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;
-Νά παραμένουμε κοντά στον Θεό. Όσο είμεθα κοντά Του, ισχύει το: «Παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω των φοβούμενων αυτόν και ρύσεται αυτούς»(ψαλμ 33,8).
Όταν ο βασιλιάς της Συρίας είχε στείλει στρατό νά συλλάβουν τον προφήτη Ελισσαίο, ο προφήτης βρισκόταν με τον υποτακτικό του. Μόλις ο υποτακτικός του είδε να ανεβαίνουν οι στρατιώτες για να τους συλλάβουν,τρομοκρατήθηκε , τον έπιασε πανικός . Και στράφηκε στον Ελισσαίο και του λέγει :
« Για κοίτα κύριε, τι γίνεται. Πόσοι έρχονται να μας συλλάβουν, πώς θα γλιτώσουμε ;» Ο προφήτης του απάντησε να μην φοβάται , διότι « πλείους οι μεθ` ημών υπέρ τους μετ` αυτών» (Δ΄Βασ. 6,16) . Είναι πολύ περισσότεροι εκείνοι που είναι μαζί μας , παρά οι εχθροί μας που έρχονται να μας συλλάβουν .
Και προσευχήθηκε ο προφήτης Ελισσαίος στο Θεό και είπε : «Κύριε , άνοιξε τους οφθαλμούς του παιδιού για να δει πως Εσύ με υπερασπίζεις» . Και πράγματι ο Θεός άνοιξε τους οφθαλμούς του υποτακτικού και είδε γύρω από τον προφήτη να είναι μια στρατιά ολόκληρη αγγέλων , που κρατούσαν πύρινα σπαθιά στα χέρια τους . Αμέσως η ψυχή του γέμισε από ικανοποίηση , από αγαλλίαση , και του έφυγε ο φόβος . Και φυσικά δεν κατώρθωσαν να συλλάβουν και να θανατώσουν τον προφήτη Ελισσαίο. Πύρινα τάγματα αγγέλων, στρατιές αγγέλων είχαν σταλή από τον Θεό για να υπερασπιστούν τον προφήτη Του.
Αυτά δεν εγίνοντο μόνο τότε. Γίνονται στη ζωή κάθε ανθρώπου, όταν είμεθα άνθρωποι του Θεού. Η πίστις μας είναι στους αιώνες των αιώνων. Δεν ήταν μόνο για εκείνη την εποχή. Ούτε για την εποχή των Αποστόλων και των Πατέρων. Αρκεί εμείς να είμεθα σαν αυτούς. Ό Θεός είναι ο ίδιος «Χθες και σήμερον ό αυτός και εις τούς αιώνας». Ή ζωή μας, ή ύπαρξίς μας στα χέρια Του. Με απόλυτη εμπιστοσύνη όχι μόνον να αναφωνούμε, αλλά και να ζούμε το,«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».
Σχόλιο του Ο.Β.
Ας αναρωτηθούμε όλοι μας εάν αληθινά πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνονται τέτοια θαυμάσια γεγονόντα και στη δική μας ζωή . Αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας αλλά πρώτιστα με το Θεό η απάντηση θα είναι όχι . Έχουμε απομακρυνθεί από το Δημιουργό μας και την πρόνοιά Του. Δεν εργαζόμαστε ώστε να βιώσουμε μια διαρκή καθημερινή προσωπική σχέση με το Χριστό. Δεν μαθητεύουμε στην Αγία Του Εκκλησία , ενώ επιθυμούμε να προσαρμόσουμε το σωτήριο λόγο Του σε ότι μας συμφέρει και μάλιστα πολλές φορές από μαθητές γινόμαστε διδάσκαλοι .
Κατά βάθος δεν επιθυμούμε να σχετιστούμε μαζί Του και να γίνουμε δοχεία της Θείας Χάριτος. Αποτέλεσμα να νιώθουμε μόνοι και ανασφαλείς και είμαστε ανίσχυροι να αντιμετωπίσουμε τον διάβολο και τις παγίδες του . Γινόμαστε υποχείρια του και μας κατευθύνει όπου αυτός θέλει.Μας δημιουργεί φόβο και πανικό και μας στρέφει την προσοχή σε θέματα που μας αποπροσανατολίζουν από τον προορισμό μας , που είναι η Αγιότητα όπως μας λέει και ο απόστολος "ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιος εἰμι".(Α' Πέτρ. α 16).
Μιλάμε για τον αντίχριστο , ανησυχούμε για το πότε θα έρθει και πως , ασχολούμαστε με την έκδοση της κάρτας του πολίτη και τον αριθμό 666 και δεν βλέπουμε τον δαίμονα που έχει μπει μέσα μας και "αλωνίζει". Μας έχει κάνει να ξεχνάμε πως όταν αντιγράφουμε τον Χριστό , δεν μπορεί να μας κερδίσει κανένα πονηρό και αντίχριστο πνεύμα .
Έχει αφάνταστη δύναμη ο πιστός άνθρωπος , ο χριστιανός. Η Εκκλησία έχει όπλα ακαταμάχητα τα οποία δυστυχώς δεν τα γνωρίζουμε , όχι γιατί έχει αλλάξει σε κάτι από τα όσα πιστεύει και διακηρύττει αλλά γιατί η ποιότητα της πίστης μας άλλαξε . Δεν αγωνιζόμαστε να σχετιστούμε με το Χριστό και το απέραντο έλεος Του , που θα μας αξιολογήσει και θα μας δωρίσει πολλά περισσότερα από όσα αξίζουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου