Ομολογία

Γ΄ Ματθ 6,22-33

Ποιά η αιτία του άγχους

του αρχιμ. Αθανασιου Σιαμακη

Πόσο ήρεμος θα ήταν ο άνθρωπος αν γνώριζε κι εφάρμοζε όχι όλο το ευαγγέλιο, αλλά μόνο αυτούς τους 11 στίχους του; Θα είχε λυτρωθεί από γνωστό άγχος, την ψυχική αρρώστια της εποχής μας, που φαρμακώνει τη ζωή των ανθρώπων, και που προέρχεται από την έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό και την αγωνιώδη φροντίδα για την τροφή του και το ντύσιμό του, τα τιποτένια αυτά της ζωής, τα οποία δυστυχώς έχουν αναχθεί σε πρώτα. Ταυτόχρονα ο άνθρωπος θα είχε εντοπίσει την πρώτη προτεραιότητα της ζωής, που δεν είναι άλλη από τη βασιλεία του Θεού, θα είχε προσανατολιστεί προς αυτήν, και θα ήταν ευτυχισμένος. Ας δούμε την καθάρια λογική του Χριστού.

Το πράγμα έχει σχέση με το νου και την καρδιά, λέει ο Κύριος, και διευκρινίζει με το παράδειγμα του λυχναριού. Το λυχνάρι του σώματος, λέει, είναι το μάτι (και το λυχνάρι της ψυχής ο νους). Αν το μάτι είναι γερό, όλο το σώμα βλέπει, (κι αν ο νους δεν έχει τυφλωθεί από τη φιλαργυρία και την πλεονεξία, η ψυχή σου είναι το φως). Αντιστρόφως· Αν το μάτι σου είναι τυφλό, όλο το σώμα σου δεν βλέπει. Είναι στο σκοτάδι. Κι αν ο νους έχει τυφλωθεί, η ψυχή σου είναι στην κατάθλιψη, στο άγχος, στην κόλαση. Και συμπεραίνει ο Κύριος· Αν λοιπόν, αυτό που σου δόθηκε για να φωτίζει το σώμα σου, γίνει σκοτάδι, σε πόσο σκοτάδι θα βυθιστείς; (Αν ο νους σου σκοτιστεί από την προσκόλλησή σου στο χρήμα, σε πόσο ψυχο-πνευματικό σκοτάδι θα βυθιστεί η ψυχή σου; ). Το πράγμα είναι μονόδρομος. Ή ακολουθείς το Θεό, που είναι φως και ζωή, ή το μαμμωνά (= την πλεονεξία και σπατάλη), που είναι σκοτάδι και κόλαση. Δεν μπορείς να συμπορεύεσαι και με τον έναν και με τον άλλο.

Και προτρέπει ο Κύριος; Αφού λοιπόν η καρδιά του ανθρώπου πρέπει ν’ ανήκει αποκλειστικά στο Θεό, απαλλαχτείτε από το άγχος, διώξτε μακριά την αγωνιώδη φροντίδα για το τί θα φάτε και το τί θα ντυθείτε. Και στηρίζει ο Κύριος στη συνέχεια την προτροπή του με λογικά επιχειρήματα.

1.

Τί αξίζει πιο πολύ; η ζωή ή η τροφή; Σίγουρα η ζωή. Αφού ο Θεός δίνει το μεγαλύτερο, δεν θα δώσει και το μικρότερο; Τί αξίζει περισσότερο; το σώμα ή το ρούχο; Σίγουρα το σώμα. Αφού ο Θεός δίνει το μεγαλύτερο, δεν θα δώσει και το μικρότερο; Έχετε λοιπόν εμπιστοσύνη στο Θεό Πατέρα.

2.

Τί αξίζουν πιο πολύ οι άνθρωποι ή τα πουλιά; Σίγουρα οι άνθρωποι. Αν ο Θεός τρέφει τα πουλιά χωρίς να σπέρνουν να θερίζουν και ν’ αποθηκεύουν, δεν θα θρέψει τον άνθρωπο, που και σπέρνει και θερίζει και αποθηκεύει; Μην αγωνιάτε λοιπόν τόσο για τη διατροφή σας. Υπάρχει και Θεός. Τάχα αν μεριμνάτε με αγωνία, θα καταφέρετε ν’ αυξήσετε το μπόι σας κανένα πήχυ; Και το μπόι και η ζωή σας είναι στα χέρια του δημιουργού Θεού. Μην ματαιοπονείτε.

3.

Ας έρθουμε και στο ντύσιμο. Τί αξίζουν περισσότερο; Οι άνθρωποι ή τα λουλούδια της γης; Σίγουρα οι άνθρωποι. Αν ο Θεός ντύνει τα εφήμερα λουλούδια με εμφάνιση ανώτερη και από την εμφάνιση των λαμπρών ρούχων του πιο σοφού και επινοητικού βασιλιά Σολομώντος, δεν θα ντύσει πολύ καλύτερα εσάς, ώ ολιγόπιστοι άνθρωποι; Σταματήστε λοιπόν να γκρινιάζετε και ν’ αγχώνεστε για το τί θα φάτε και τι θα ντυθείτε.

Εξ άλλου δεν είστε μόνο σάρκες. Είστε και ψυχές αιώνιες. Είναι σωστό να καταναλώνετε όλες τις δυνάμεις σας για το σώμα, και για την ψυχή σας ν’ αδιαφορείτε; Θα σας δώσω λοιπόν μία βασική και πάγια συμβουλή· Στη ζωή σας να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και το άγιο θέλημά του, και όλα αυτά (τροφή, πιοτό, ρούχο) θα σας δοθούν μαζί μ’ εκείνο.

Να που καταντά τον άνθρωπο η έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό. Τον κάνει να πνίγεται στο άγχος, να πέφτει στην εσωστρέφεια και να τρέχει στους ψυχιάτρους. Να ματαιοπονεί και να χάνει την ευτυχία του. Και να κολάζεται. Κάποιοι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά τους ή δεν τ’ αφήνουν να έρθουν στη ζωή, με το παράλογο σκεπτικό «Πώς θα ζήσουν;», «καλύτερα να πεθάνουν, λένε, παρά να τυραννιούνται». (Σημ. τα παιδιά δεν πεθαίνουν. Τα σκοτώνουν οι γονείς τους. Λες και ο Κύριος της ζωής των παιδιών είναι αυτοί και όχι ο Θεός. Θα ήθελαν άραγε αυτούς που τα λένε αυτά να τους είχαν εκτρώσει οι γονείς τους και να μην είχαν έρθει στη ζωή; Σίγουρα δεν θα ήθελαν. Τότε με ποιά λογική το κάνουν αυτοί στα δικά τους;)

Προσοχή μεγάλη, αγαπητοί μου, διότι πολλοί είναι αυτοί που πέφτουν σε τέτοιο οικτρό παραλογισμό. Τάχα νοιάζονται για τη ζωή των παιδιών τους, αλλά στην πραγματικότητα γίνονται οι χείριστοι των φονιάδων, διότι νοιάζονται για τη δική τους καλοπέραση και ευμάρεια και ασωτία.