Ομολογία

Ζη
και θανων
ζη
και ισταται
παρα τον θρονον
του Θεου
και ου μη
αψηται αυτον
βασανος...

Ολη η αληθεια

του εκκλησιαστικου

της Λαρισας

Συμπληρωθηκαν σημερα δεκαεξι χρονια απο την ημερα της κοιμησεως ενος οσιου εκκλησιαστικου ανδρος που επαιξε πρωτευοντα ρολον στα εκκλησιαστικα πραγματα των τελευταιων δεκαετιων, μαλιστα χωρις ο ιδιος να το ειχε επιζητησει. Ειναι ο μακαριστος αγιος μητροπολιτης και επισκοπος Λαρισης ΘΕΟΛΟΓΟΣ. Το ζητημα μεχρι και σημερα δεν εκλεισε αλλα παραμενει ανοικτο. Εκει στην Λαρισα οπου χτυπα η καρδια της Ελλαδος συνεχιζεται η φοβερη διαμαχη, εστω και αν δεν ασχολουνται οι εφημεριδες, ουτε και τα καναλια, αλλα ουτε και οι διαφορες ιστοσελιδες, μητε και οι λεγομενες εκκλησιαστικες. Ο πιστος λαος της Λαρισας αρνειται να αναγνωριση τον επιβατη του θρονου κ. Ιγνατιο Λαππα, που τον κατελαβε με τα ΜΑΤ και με τα ροπαλα οταν ζουσε ακομα ο οντως ΣΕΠΤΟΣ Θεολογος. Η ιστοσελιδα μας σημερα επι τη μνημη του αγιου επισκοπου ΘΕΟΛΟΓΟΥ θα ασχολειται με το ζητημα της μητροπολεως της Λαρισης και τον τιτανιο αγωνα των αγωνιζομενων πιστων χριστιανων που συνεχιζουν απτοητοι να μαχονται για τα δικαια Κυριου Παντοκρατορος που καταπατουνται και ατιμαζονται απο εκεινους που πρωτοι θα επρεπε να τα φυλασσουν και να τα προστατευουν. Δημοσιευουμε σαν πρωτο κειμενο την προσφυγη μεγαλης ομαδος Λαρισαιων χριστιανων για να γινη μια ευρυτερη ενημερωσι και επεται συνεχεια.

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1) Σεραφείμ Χριστοφόρου, κατοίκου Λάρισας

2) Γεωργιου Πιστόλη, κατοίκου Λάρισας

3) Χαραλάμπους Κοντού, κατοίκου Λάρισας

4) Αντωνίου Γκατζηρούλη, κατοίκου Λάρισας

5) Νικολάου Γκουντή, κατοίκου Όσσας Λάρισας

6) Στεργίου Γιώτσα, κατοίκου Λάρισας

7) Θεολογίας Γιώτσα, κατοίκου Λάρισας

8) Χάιδως Γιώτσα, κατοίκου Λάρισας

9) Βασιλείου Παπαδούλη, κατοίκου Λάρισας

10) Νικολάου Ζέστα, κατοίκου Λάρισας

11) Νικολάου Καραγκιόζη, κατοίκου Λάρισας

12) Κωνσταντίνου Βασιλείου, κατοίκου Λάρισας

13) Ελευθερίας Βρογκιστινού-Σωτηριου, κατοίκου Λάρισας

14) Δημητρίου Κοτσιανόπουλου, κατοίκου Λάρισας

15) Αχιλλέα Νικολούλη, κατοίκου Νίκαιας Λάρισας

16) Αιμιλίου Ζησούλη, κατοίκου Λάρισας

17) Ηλία Αβέλλα, κατοίκου Λάρισας και

18) Ιωάννου Κατσαρού, κατοίκου Λάρισας

ΚΑΤΑ

1.Του Μητροπολίτη Λάρισας και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου,κατά κόσμον Ιακώβου Λάππα, κατοίκου Λάρισας.

☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼

Συζητείται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη δικάσιμο της 24^ης Απριλίου 2007 η με αριθμό καταθέσεως 265/2006 αγωγή του αντιδίκου που πρέπει ν’ απορριφθεί για τους παρακάτω λόγους :

Ένσταση αοριστίας του δικογράφου της αγωγής : δεν αναφέρονται συγκεκριμένως ο τόπος και ο χρόνος κατά την οποίαν δήθεν εμείς παρεμποδίσαμε δια της βίας την είσοδο και την έξοδο του αντιδίκου από και προς το Επισκοπείο, ή πότε εμείς και σε ποιο μέρος κτυπήσαμε με πέτρες ή λακτίσαμε ή εφορμίσαμε κατά του αντιδίκου και της συνοδείας του, με πρόθεση να πλήξουμε τη σωματική του ακεραιότητα, ή πότε εμείς θραύσαμε υαλοπίνακες, ώστε το Δικαστήριο να αποκτήσει δικανική πεποίθηση. Η αοριστία δε αυτή δεν δύναται να καλυφθεί.

Μη νόμιμος η αγωγή, διότι δι’ αυτής επιδιώκεται η προληπτική απαγόρευσης της ασκήσεως από ημάς συνταγματικώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων μας και δι

1) του δικαιώματος της προφορικής εκφράσεως των στοχασμών μας (άρθρα 11 και 14 του Σ).

Δια τους λόγους τους αναφερομένους στην προσαγομένην και επικαλουμένην ένορκον βεβαίωσιν συμπολιτών μας, ημείς θεωρούμεν ότι ο αιτών δεν είναι νόμιμος και κανονικός ποιμενάρχης μας. Τον έχουν επιβάλει εις ημάς βιαίως, παρανόμως και αντικανονικώς. Δεν ενεθρονίσθη νομίμως, διότι δεν είχε Π.Δ. όταν αφίχθη στην πόλη μας. Δεν ενεθρονίσθη κάν, όπως ο νόμος προβλέπη, μη νομίμως δε εξεδόθη το διάταγμα καταστάσεως του, αφού υπήρχε τότε ο μακαριστός Κυρός Θεολόγος, νόμιμος, κανονικός και εν ενεργεία Μητροπολίτης εις Λάρισαν.

Κυρίως όμως για την πολιτείαν του, ο αιτών δεν είναι δυνατόν να συνεχίζει να είναι Μητροπολίτης Λαρίσης. Προκαλεί με τις ενέργειές του. Ο Λαός δεν γνωρίζει να ενεργεί υπούλως. Δέν εισχωρεί κρυφίως στα κέντρα αποφάσεων, τα οποία πολλάκις φαλκιδεύουν την ελευθερία του και τα δικαιώματά του. Ενεργεί ελευθέρως. Εκφράζεται. Αυτό μόνον το δικαίωμα έχει. Το άρθρον 14 του Συντάγματος δίνει το δικαίωμα στον καθένα να εκφράζεται και να διαδίδει ΠΡΟΦΟΡΙΚΩΣ τους στοχασμούς του. Ο λαός, ο οποίος δεν εισακούγεται από τους αρμοδίους των κέντρων αποφάσεων, ασκών το συνταγματικό του δικαίωμα συγκεντρώνεται και διαμαρτύρεται. Και όσα λέγει, (δηλαδή αυτά τα οποία ο αιτών αναγράφει εις την αίτησίν του), είναι ΑΛΗΘΕΙΕΣ. Τα οποία ασφαλώς τον ενοχλούν. Αλλά είναι ΑΛΗΘΕΙΕΣ. Και το ότι είναι ΑΛΗΘΕΙΕΣ επιβεβαιώνεται από το πλήθος των μαρτύρων μας, ουδείς δε δημόσιος άνδρας δικαιούται να αξιώνει να μην τις ακούει. Θα τις ακούει μέχρις ότου να διορθωθεί από τους υπευθύνους ότι κακόν έγινε στον διαμαρτυρόμενο λαό. Το αντίθετο σημαίνει θάνατος της Δημοκρατίας.

Οι δημόσιες διαμαρτυρίες του λαού για τις πράξεις των Ηγητόρων του, είναι κατάκτηση του πολιτισμένου κόσμου. Εις όλα τα πολιτισμένα και ευνομούμενα κράτη του κόσμου είναι ελεύθερες οι συγκεντρώσεις του λαού και οι εκφράσεις των διαμαρτυριών του, για τις εσφαλμένες αποφάσεις και ενέργειες των δημοσίων προσώπων. Σήμερον δεν υπάρχει δημόσιο πρόσωπο ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ. Κανόνας έχουν γίνει οι συνάξεις των πολιτών στις οδούς, στα πεζοδρόμια, στις πλατείες, στα γήπεδα και στις εθνικές οδούς, με τηλεβόες, με τρακτέρ, με πανό, με συνθήματα, που προβάλλουν τα αιτήματά τους, τις διαμαρτυρίες τους κατά πάσης πράξεως των φορέων της δημοσίας εξουσίας που είναι ο μόνος τρόπος να ακουστούν και να εισακουστούν.

Πας θιγόμενος από την άσκηση αυτού του Συνταγματικού Δικαιώματος του Λαού, δύναται να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Δεν δύναται όμως να «φιμώσει», να «κλείσει το στόμα» του διαμαρτυρομένου Λαού.

Το άρθρο 11 του Συντάγματος λέγει ότι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα. Το «ήσυχα» δεν σημαίνει, βεβαίως «βουβά», διότι το δικαίωμα της προφορικής δια λόγων εκφράσεως, είναι, όπως ανεφέραμεν ήδη, επίσης συνταγματικώς κατοχυρωμένο. Η παράγραφος 2 του άρθρου 11 του Συντάγματος προβλέπει την παράστασιν της Αστυνομίας στις δημόσιες υπαιθρίους συναθροίσεις και το δικαίωμα το οποίο έχει η Αστυνομία να τις απαγορεύει με ητιολογημένην απόφασή της, υπό τας προϋποθέσεις αυτής της διατάξεως. Στην περίπτωσή μας, η Αστυνομία πάντοτε επιτρέπει τις συνάξεις μας, ουδέποτε τις απηγόρευσε, πάντοτε παρίσταται, μας προσδιορίζει τους χώρους όπου πρέπει να συγκεντρωνόμεθα και ουδέποτε επεσήμανε από την εν γένει νομιμοτάτην και αξιοπρεπή παρουσία μας και διαμαρτυρία μας, τον οιονδήποτε κίνδυνον ή την οιανδήποτε διατάραξη. Ουδέποτε εκινδύνευσεν από ημάς ο αιτών. Ακόμη και αν θέλαμεν να τον θίξωμεν καθ’ οιονδήποτε τρόπον, αυτό θα ήτο αδύνατον, λόγω της παρουσίας της Αστυνομίας. Τα συνθήματα, που εμείς παραδεχόμαστε ότι εκφωνούμε είναι αξιολογικές κρίσεις και όχι γεγονότα.

Ο αιτών από της παρανόμου εγκαταστάσεώς του εις Λάρισαν και επί μίαν δεκαετίαν περίπου μέχρι σήμερον, είχεν αναθέσει στο χρόνον να αμβλύνει τα έναντι αυτού αισθήματα τα οποία εγενήθησαν στον Λαό. Όμως το μέγεθος και το πλήθος των παρανομιών του κατά την ενάσκηση της εκκλησιαστικής διοικήσεως δεν επέτρεψαν στις συνειδήσεις του κόσμου την αναστροφή των απόψεων που έχει σχηματίσει το σύνολον σχεδόν των Λαρισαίων για τον αιτούντα.

Από τυχόν λοιπόν λόγω της συμπεριφοράς του ο αιτών επί μίαν δεκαετία να ενθρονισθεί στη συνείδησιν του Λαού, κατέφυγεν στην ένδικον αγωγή, όπως επεχείρησαν και άλλοι συνάδελφοί του. Όμως οι απαγορεύσεις κατακρίθηκαν και δημιούργησαν σοβαρά σκάνδαλα, τα οποία τις ημέρες αυτές έχουν τεθεί υπό το μικροσκόπιο των Ανωτάτων Δικαστικών Αρχών.

Άλλως και όλως επικουρικώς, λαμβανομένης υπ΄όψιν και της ιδιότητος του αιτούντος, ως Επισκόπου και Μητροπολίτου Λαρίσης και πνευματικού πατρός, την οποίαν εκείνος ισχυρίζεται ότι νομίμως και κανονικώς έχει, υφίσταται εν προκειμένω σύγκρουση δικαιωμάτων και δη του δικαιώματος προστασίας της προσωπικότητος του αιτούντος, με τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα ως άνω δικαιώματα μας, δηλαδή 1) του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και 2) του δικαιώματος της προφορικής εκφράσεως και διαδόσεως των στοχασμών μας (άρθρα 11 και 14 του Συντάγματος) αλλά και των εκ του Κανονικού Δικαίου πηγαζόντων δικαιωμάτων ημών, ως Ορθοδόξων Χριστιανών και μελών του ποιμνίου της τοπικής Εκκλησίας. Τα δικαιώματα μας αυτά, νομίμως ασκούμενα κατά ενεργειών και πράξεων του αιτούντος, όχι ως ιδιώτου αλλ’ ως Επισκόπου και Μητροπολίτου, άλλως ως προσωπικού φορέως του θεσμού του Μητροπολίτου, είναι σπουδαιότερα και υπερισχύουν έναντι του δικαιώματος του αιτούντος περί μη προσβολής της προσωπικότητός του, μη δυναμένης να απαγορευθεί της ασκήσεώς των και δη προληπτικώς. Εξ’ άλλου, η εκκλησία λειτουργεί ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Τα ν.π.δ.δ. δεν προστατεύονται κατά τις διατάξεις περί ατομικών δικαιωμάτων.

Άλλως καταχρηστικώς, δηλαδή κατά τρόπον υπερβαίνοντα προφανώς τα όρια τα επιβαλλόμενα εκ της καλής πίστεως και των χρηστών ηθών ασκεί το δικαίωμα του ο αιτών, αιτούμενος τα εν τη αγωγή του. Τούτο δε διότι δι’ αυτής επιδιώκει να αποφύγει τον ελέγχον από τον Λαόν των σκανδάλων των λαβόντων χώραν στην τοπικήν Εκκλησία μας από της εγκαταστάσεώς του εν Λαρίση ως Μητροπολίτου, μέχρι και σήμερον.

Νόμιμοι οι πράξεις μας έναντι του αιτούντος. Ανυπαρξία σκοπού εξυβρίσεως του ως ατόμου. Άσκησης κατ’ αυτού κριτικής εκ μέρους μας δια την συμπεριφοράν του ως φορέως Εκκλησιαστικής Δημόσιας Εξουσίας, υποκειμένη σε δημόσιο έλεγχο.

Εμείς ως πιστοί χριστιανοί και ως ένα μέρος του Λαού της Λαρίσης παρακολουθούντες με ενδιαφέρουν και προσοχή τα λαμβάνοντα χώραν στην τοπική μας Εκκλησία, στρεφόμεθα κατά του αιτούντος όχι ως ατόμου, αλλά ως δημοσίου προσώπου, ως φορέως εκκλησιαστικής εξουσίας που ρυθμίζει εξ ορισμού τα της τοπικής Εκκλησίας και τα έχει ρυθμίσει, ως γνωστόν, κατά τρόπο κάκιστο. Με όσα του αποδίδομεν και δια τα οποία διαμαρτυρόμαστε, επιδιώκομε την αποκατάσταση των όποιων παρανομιών και δεν έχομεν σκοπόν να εξυβρίσουμε ή να δυσφημίσουμε τον αιτούντα ή οιονδήποτε άλλον. Τη διαφύλαξη της τοπικής μας Εκκλησίας από περαιτέρω διασυρμό επιθυμούμεν και σ’ αυτό και μόνον το πολύτιμο για όλην την τοπικήν κοινωνία αγαθό περιορίζεται το δεδικαιολογημένο ενδιαφέρον μας, ώστε οι με την ένδικη αγωγήν αποδιδόμενες σε εμάς πράξεις και αληθείς υποτιθέμενες, δεν είναι άδικες, κατά το άρθρο 367 Π.Κ.

ΕΠΟΧΗ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΛΑΠΠΑ

Με την εκλογή του κ. Ιγνατίου, ως Μητροπολίτου Λάρισας, ο πιστός λαός έμεινε άφωνος. Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ υπέβαλε την από 26-5-1994 Αίτηση Αναστολής Εκτελέσεως της απόφασης εκλογής της Ι.Σ.Ι από 25-5-94. Εκδόθηκε η υπ’ αρίθμ. 407/1994 απόφαση, του Σ.τ.Ε.,Η οποία διέταξε την ΑΝΑΣΤΟΛΗ της εκτέλεσης της άνω αποφάσεως της ΙΣΙ. Αλλά ο Σεραφείμ, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια το ΣτΕ και την απόφαση του, χειροτόνησε τον κ. Ιγνάτιο στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ! Και με όλη την αστυνομική δύναμη της Αττικής την 28-5-94. Στα γρήγορα δηλαδή. Ο λαός φώναξε ΑΝΑΞΙΟΣ. Η χειροτονία δεν σταμάτησε.

Κατά την χειροτονία εισήλθαν στο ναό οι έχοντες ήδη πρόσκληση. Οι λοιποί δέρνονταν έξω από τα ΜΑΤ. Το αίμα έρρεε ποταμηδόν! Και τσακίζονταν τα κεφάλια των διαμαρτυρομένων Λαρισαίων (ίδετε φωτ/φίες). Και ο «ΚΗΡΥΚΑΣ» της Λάρισας έγραφε « ΤΑ ΜΑΤ ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ». Έτσι αντικανονικά και παράνομα χειροτονήθηκε ο κ. Ιγνάτιος. Και δεν έφθασε αυτό. Χωρίς Π.Δ. ήλθε και ενθρονίσθηκε στη Λάρισα στις 28-7-1994 με όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της χώρας. Δύο χιλιάδες αστυνομικοί έδερναν ανηλεώς 5.000 και πλέον Λαρισαίους που αντιδρούσαν στην κατάφορη παρανομία. Δεν τόλμησε κανείς Μητροπολίτης να παραστεί στην ενθρόνιση μαϊμού, όπως χαρακτηρίσθηκε, παρά μόνο ο Ζακύνθου Χρυσόστομος, που είχε το ίδιο πρόβλημα και ο πρώην Κυθήρων, που μετά υποχρεώθηκε σε παραίτηση. Όλος ο λαός είδε από την τηλεόραση τις σκηνές αλλοφροσύνης από τις επιθέσεις των ΜΑΤ, αλλά η Δικαιοσύνη δεν αντέδρασε. Πάνω από 150 άτομα έλαβαν την βοήθεια του νοσοκομείου. Το αίμα χυνόταν έξω από το ναό του Αγίου Αχιλλίου και ο Ιγνάτιος ενθρονιζόταν Παράνομα, Αντικανονικά, Χωρίς Π.Δ. περί καταστάσεώς του. Να γιατί είναι παράνομος και γιατί τα χέρια του στάζουν αίμα. Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» επομένη μέρα: «Βάγια και ρόδα, ξύλο και αίμα». Για αυτά τα κατορθώματα του κ. Ιγνατίου ο 27^ος Κανόνας των Αγίων Αποστόλων διατάσσει ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ.

Δεν τηρήθηκε τίποτα από τα καθιερωμένα. «… Σε περίπτωση δε εντάσεως ή αποδοκιμασίας του κατηγορουμένου επιβάλλεται διακοπή της χειροτονίας προς εξέταση της ενστάσεως» (σελίς 78 από το βιβλίο του Καθηγητού και Ακαδημαϊκού Ιωάννου Καρμίρη).

Δύναται ο λαός να μη δεχθεί χειροτονηθέντα επίσκοπο εις την επαρχίαν, όταν υπάρχει άλλος (Κανών Συνόδου της Αγκύρας ΙΗ΄. Πηδάλιο σελίς 380).

Για όλα αυτά και άλλα τραγικά καμώματα του κ. Ιγνατίου, με τα οποία αναστάτωνε την πόλη μας, 50 δικηγόροι της Λάρισας ζήτησαν από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου με αναφορά τους την ποινική δίωξη του κ. Ιγνατίου για παράβαση καθήκοντος («ΚΗΡΥΚΑΣ» 5 Ιανουαρίου 1995).

Για να σταθεί στα πόδια του και να ισχυροποιήσει τη θέση του προέβη σε πράξεις που απάδουν στο επισκοπικό αξίωμα:

α) Χώρισε τους κληρικούς σε « ημετέρους» και τους «άλλους». Δηλαδή σχίσμα στον κλήρο της Μητροπόλεως. Και όταν ξέσπασε το σκάνδαλο των Τεμπών, δεν τόλμησε να τιμωρήσει τους θεομπαίχτες κληρικούς και όταν ακόμη τιμωρήθηκαν με οκτώ (8) χρόνια κάθειρξη, γιατί ανήκαν στη μερίδα των ημετέρων. Οι κασέτες δείχνουν και τον κ. Ιγνάτιο να δέχεται δώρα από τα κλαπέντα. Πώς αυτός δεν παραπέμφθηκε είναι ένα ερώτημα. Η Εφημερίδα «ΕΞΟΥΣΙΑ» της 26-11-1995 έγραψε: « Στο εδώλιο ο Λαρίσης για οικονομικές ατασθαλίες» και η εφημερίδα « ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» « Η Ιερή ασυλία και τα τρωκτικά» με φωτογραφία του κ. Ιγνατίου (προσάγονται και τις επικαλούμαστε).

β) Έλαβε για λογαριασμό του από το ποσό υπέρ του Παναγίου ΤΑΦΟΥ το ποσό των 7.300.000 δρχ. Η καταγγελία έγινε στην Ιερά σύνοδο από την Επιτροπή ελέγχου με Πρόεδρο τον Καρυστίας Σεραφείμ. Η εφημερίδα «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΥΠΟΣ» είχε τον τίτλο στις 15-8-1998: «ΣΚΑΝΔΑΛΟ 8,8 ΕΚ.ΔΡΧ. ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΚΟ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ» (Ίδετε προσαγόμενη εφημερίδα).

γ) Κατά παράβαση των Ιερών Κανόνων χειροτονεί νεαρούς άγαμους κληρικούς ηλικίας 21 έως 23-25 ετών και τους τοποθετεί προϊσταμένους των ιερών ναών. Έτσι ελέγχει τα παγκάρια. Ποιος εγγυάται, ότι αυτά τα παιδιά θα αντισταθούν στη σάρκα; Έτσι γεμίσαμε σκάνδαλα.

δ) Ξέσπασε σεξουαλικό σκάνδαλο με πνευματικό του τέκνο, που το είχε στο γραφείο νεότητας και νεαρό το χειροτόνησε αρχιμανδρίτη. Πρόκειται για το Βησσαρίωνα Κοκλιώτη. Τον συνέλαβε επ’ αυτοφώρω το κανάλι «ΑLTER» σε αναζήτηση ερωτικού συντρόφου. Ομολόγησε με τα εξής λόγια: « είμαι του Λαρίσης πνευματικό τέκνο . Έχω το πάθος». Την ίδια ώρα της εκπομπής ο Αρχιεπίσκοπος Κ. Χριστόδουλος τον έθεσε σε διαθεσιμότητα με σκοπό την καθαίρεση. Απηλλάγη για τον κιναιδισμό, τιμωρήθηκε για σκανδαλισμό! Ωραία!

ε) Μετά τον θάνατο του ΘΕΟΛΟΓΟΥ η πρώτη του δήλωση ήταν «Γυρίζουμε σελίδα». Δηλαδή ο θάνατός σου, η ζωή μου. Ζήτησε την τιμωρία των Αρχιερέων που ήλθαν στη Λάρισα για την κηδεία του ΘΕΟΛΟΓΟΥ ! Τόση αγάπη! Και οι άνθρωποι κλήθηκαν για εξηγήσεις από το σαθρό κατεστημένο του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και παραπέμφθηκαν. Θα τον άφηναν ΑΤΑΦΟ; Τέτοιο απαίσιο, χυδαίο και μισητό έγγραφο δεν είδε η ιστορία.

Στ) Κάλεσε σε απολογία ιερέα γιατί έθαψε το 5χρονο αγοράκι του Γεωργίου Πιστόλη, που θανατώθηκε σε τροχαίο. Και διαμαρτύρεται γιατί τον αποκαλούμαι ανάξιο; Τόση σκληροκαρδία; Τόση ασέβεια;

ζ) Έδωσε εντολή να κατεβάσουν οι ιερείς τους αγωνιζόμενους, που γνωρίζουν να ψάλλουν, από τα ψαλτήρια, λές και τα αναλόγια είναι ιδιοκτησία του.

η)Κάθε ιερός ναός πληρώνει τα έξοδα του «ΕΠΙΟΥΣΙΟΥ» κάθε εβδομάδα. Για τον ίδιο λόγο ο κ. Ιγνάτιος ζητεί και λαμβάνει από τα παγκάρια για το ίδιο λόγο και άλλα χρήματα και για το αυτό λόγο περιφέρει συχνά στους ναούς δίσκο. Γιατί και που πάνε αυτά τα χρήματα;

Και το παράπονο κάθε συνετού ανθρώπου: « Σε ποια χώρα του κόσμου δικαιωμένος με τόσες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας άξιος και άγιος λειτουργός του Υψίστου Θεού θα είχε τέτοιο κατατρεγμό - γιατί είναι Άγιος - από τραχείς και υπόπτους ανθρώπους; Και μάλιστα αυτοί να είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι διδάσκαλοι της Αγάπης και της Δικαιοσύνης! Ένας τραχύς Σεραφείμ και ένας ύποπτος Ιγνάτιος αναστάτωσαν την Εκκλησία της Ελλάδος και διέλυσαν την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου».

Η υπόθεση που εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου Σας με την κρινομένη αγωγή πηγαίνει 1600 χρόνια πίσω. Στην εποχή του Βυζαντίου και μας θυμίζει το γνωστό επεισόδιο, χάριν του οποίου ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εκφώνησε ένα από τους καλύτερους λόγους του. Τον προς Ευτρόπιον λόγο του «ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης…». Ο Ευτρόπιος, που με την εύνοια της αυτοκράτειρας ανέβηκε στα υψηλότερα αξιώματα της βυζαντινής δημόσιας Διοίκησης, από τα πρώτα του έργα ήταν να καταργήσει το άσυλο του Ναού.

Όταν όμως ξέσπασε φοβερό σκάνδαλο εναντίον του και οι πραιτωριανοί του αυτοκράτορα εισέβαλαν στα διαμερίσματά του να τον συλλάβουν, τότε θυμήθηκε το Ναό και τρύπωσε κάτω από την αγία Τράπεζα. Στάθηκε μπροστά στα στρατεύματα ο Χρυσόστομος και τον γλύτωσε.

Έτσι και τώρα ο κύριος Ιγνάτιος ο αιτών και αντίδικός μας. Ενώ ποδοπάτησε νόμους, Ιερούς κανόνες και τις αποφάσεις του ΣτΕ και εκλέχτηκε Μητροπολίτης παρά την αναστολή της απόφασης εκλογής του από το ΣτΕ και την άρνηση του προέδρου της Δημοκρατίας να εκδώσει διάταγμα καταστάσεώς του, αυτός και χειροτονήθηκε και ενθρονίστηκε και κουβάλησε τα ΜΑΤ όλης της χώρας να σπάσουν στο ξύλο τους νομίμως αντιδρώντες για όλες αυτές τις παρανομίες του και να τον προστατεύσουν στην παράνομη ανάρρησή του στο θρόνο της Ι.Μ. Λαρίσης και Τυρνάβου. Τώρα που η αντίδραση νομίμως συνεχίζεται, μην μπορώντας να αντέξει άλλο, καταφεύγει στη Δικαιοσύνη (ο πνευματικός πατέρας!) και ζητεί την προστασία της. Από ποια; Από την περιφρονημένη από τον ίδιο Δικαιοσύνη.

Εμείς από την πρώτη ώρα εκλογής του κ. Ιγνατίου, αλλά και αργότερα αντιδράσαμε όχι για άλλο λόγο, αλλά από καθήκον προς τη νομιμότητα και τις διατάξεις των Ιερών Κανόνων και την τήρηση της νομιμότητας και την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και γιατί, ως λαϊκό στοιχείο της Εκκλησίας, έχουμε λόγο για τα θέματα της Εκκλησίας και προπαντός για τα θέματα εκλογής των ποιμένων της Εκκλησίας. Η απαίτησή μας να απομακρυνθεί ο κ, Ιγνάτιος από την Ι.Μ. Λάρισας στηρίζεται και σε νομικά (ήλθε παράνομα και πρέπει η Εκκλησία να διοικείται από ποιμένες νομίμως εκλεγμένους) και σε ηθικά (με ποιο ηθικό σθένος θα μπορεί να εκτελέσει τα καθήκοντά του ένας Μητροπολίτης, όταν εξαρτά τη θέση του στο θρόνο από την εύνοια των άλλων και όχι από την ηθική πλευρά της εκλογής του και λογικά ερείσματα (τι φταίει η Εκκλησία να πάσχει στο πρόσωπο του Μητροπολίτη, όταν το λογικό και το σωστό είναι ο Μητροπολίτης να είναι νόμιμος και Κανονικός; Μια παράλογη κοινωνία θα δεχόταν ένα Μητροπολίτη που κατέλαβε το θρόνο βίαια και παράνομα και στερείται ως εκ τούτου της έξωθεν καλής μαρτυρίας);

Επειδή εμείς οι 18 δεν είμαστε οι πρωτοστάτες, όπως ισχυρίζεται ο αιτών αλλά ο καθένας με δική του πρωτοβουλία έκανε τον αγώνα του για την αποκατάσταση της νομιμότητας και της Κανονικότητας στην Εκκλησία. Έτσι εξηγείται το γεγονός, ότι στην παράνομη ενθρόνιση του κ. Ιγνατίου ήταν τουλάχιστο 5000 Λαρισαίοι που διαμαρτύρονταν και δέρνονταν από τα ΜΑΤ.

Η υπόληψη του κ. Ιγνατίου χάθηκε την ώρα που δέχθηκε την εκλογή του στη θέση του μάρτυρα επισκόπου ΘΕΟΛΟΓΟΥ και μετά ήταν δρόμος χωρίς επιστροφή για αυτόν. – έκανε τα πάντα για την πνευματική του δολοφονία και άδικη καρατόμησή του. Και τότε ήλθε στη Λάρισα και ενθρονίστηκε έρημος και μόνος- χωρίς ένα δεσπότη της προκοπής- παρά μόνο τον Ζακύνθου και των Κυθήρων, που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Δεν την βλάψαμε εμείς την υπόληψη του. Νόμιμος και Κανονικός ο κ. Ιγνάτιος ποτέ δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει και ας κοιμήθηκε ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ. Δεν θεραπεύεται η παράνομη εκλογή του και η αντικανονικότητα. Είναι διαρκές το έγκλημά του. Ποτέ δεν έγινε τέτοια ενθρόνιση και χειροτονία στα ορθόδοξα χρονικά με ΑΝΑΣΤΟΛΗ της εκλογής από το ΣτΕ και ΧΩΡΙΣ Π.Δ. για την ενθρόνισή του. Και ο κ. Ιγνάτιος γράφει – φαρδιά- πλατιά ότι είναι νόμιμος και κανονικός! Επειδή ποτέ δεν αντιδράσαμε απρόκλητα και χωρίς λόγο. Μεγαλύτερη πρόκληση από τη χειροτονία και ενθρόνιση με όλου του φάσματος τις παρανομίες (ποδοπάτηση της νομιμότητας και περιφρόνηση των Ιερών Κανόνων) δεν γνώρισε η Ιστορία. Αυτός προκάλεσε βάναυσα και προκαλεί ακόμα το λαό. Τι άλλο έπρεπε να κάνει για να ξεσηκωθεί ο κόσμος.

Ο Χριστός το λέει καθαρά όταν δεν σας θέλουν τινάξτε και τη σκόνη των υποδημάτων και φύγετε. Όχι να δέρνετε τον κόσμο για να σας αποδεχθεί.

Επειδή ποτέ δεν καταφερθήκαμε κατά του αιτούντος με συκοφαντικές και προσβλητικές της τιμής και της υπόληψής του εκφράσεις. ΟΥΤΕ με απειλές εναντίον του ΟΥΤΕ παρακωλύσαμε ποτέ την άσκηση των καθηκόντων του. Αλλά αφού, όπως λέγει είμαστε ολιγάριθμοι τι φοβάται; Ας κατονομάσει μια ενέργεια απειλητική της σωματικής του ακεραιότητας; Και μια προσβλητική της τιμής και υπόληψής του. Η αγωγή του με αόριστες αναφορές σε δήθεν προσβολές της υπόληψης και απειλής της σωματικής του ακεραιότητας είναι ΑΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΑ.

Συγκεκριμένα

α) Παραπονείται, ότι απευθύνομε σε βάρος του την εξυβριστική και συκοφαντική φράση «ΑΝΑΞΙΟΣ». Προσποιείται και υποκρίνεται ο αιτών, ότι δεν γνωρίζει και ότι δεν καταλαβαίνει, πως το «ΑΝΑΞΙΟΣ» είναι κάτι άλλο ΟΧΙ προσβλητικό, ΟΧΙ εξυβριστικό. Τι είναι λοιπόν;

Με την κραυγή ΑΝΑΞΙΟΣ ο ορθόδοξος λαός αποδοκιμάζει την εκλογή ή χειροτονία ή εγκατάσταση ενός κληρικού (κυρίως επισκόπου). Η ελεύθερη αυτή έκφραση του φρονήματος του ορθοδόξου λαού είναι ό,τι απέμεινε από το δικαίωμά του να συμμετέχει ουσιαστικά στις εκλογές των ανωτέρων κληρικών και ιδιαίτερα των επισκόπων της Εκκλησίας (μικρό χριστιανικό λεξικό σελίς 34). Και κανόνας ΞΑ (61) των Αγίων Αποστόλων και νεαρά ρλζ Ιουστινιανού (Πηδάλιο σελίς 79)

Ο λαός είναι ο φύλακας της Πίστεως (Εγκύκλιος Ορθοδόξων Πατριαρχών της 6^ης Μαΐου 1848) και απαιτεί την τήρηση των Ι. Κανόνων. Οι ιεροί Κανόνες είναι καρποί του Αγίου Πνεύματος κατά τον Καθηγητή του Κανονικού Δικαίου Παν. Αθηνών Κων. Μουρατίδη (Η Μεγάλη Προδοσία, σελίδες 117,124,126). Επιβάλλεται η τήρηση τους με διαταγή των Αγίων Αποστόλων : « Ταύτα περί Κανόνων διατετάχθω υμίν παρ’ ημών, ώ επίσκοποι.Υμείς δε εμμένοντες αυτοίς σωθήσεσθε και ειρήνην έξετε…….. απειθούντες δε κολασθήσεσθε και πόλεμον μετ’ αλλήλων αίδιον έξετε …» Λές και ζούσαν σήμερα οι Απόστολοι και γνώριζαν όσα βγαίνουν σήμερα στα τηλεοπτικά κανάλια. Φωτογραφία των ημερών μας ο Ι. Κανόνας αυτός των Αγίων Αποστόλων.

Επειδή λοιπόν ο αιτών κ. Ιγνάτιος εκλέχτηκε, χειροτονήθηκε και εγκαταστάθηκε με τον τρόπο που παραπάνω περιγράφουμε. Έγινε Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου ΑΝΑΞΙΩΣ σε αντίθεση με τους Ι. Κανόνες και γι’ αυτό είναι ΑΝΑΞΙΟΣ. ΑΝΤΙΜΑΧΕΤΑΙ το Άγιο Πνεύμα, όποιος συστηματικά και ενσυνείδητα παραβιάζει τους Ι. Κανόνες ( Καθηγητού Κ. Μουρατίδη, η Μεγάλη Προδοσία σελ. 127). Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ « φαγώθηκε» από την ΕΚΑΛΗ και ο κ. Ιγνάτιος ήλθε στην Λάρισα με τις πλάτες της ΕΚΑΛΗΣ. Είναι το τηλέφωνο του Αττικής Μπεζενίτη με τον Δικαστή του ΣτΕ, που αποκαλύφθηκε τώρα. Το γνωρίσαμε από τότε,αλλά πώς να το πείς; Τώρα βγήκε στην φόρα. Σας προσάγομε σελίδα της εφημερίδας το «ΠΑΡΟΝ» για του λόγου του αληθές.

Βάσει των Ιερών Κανόνων,λοιπόν, της εκκλησιαστικής παράδοσης και των δικαιωμάτων του λαού στα της Εκκλησίας, ο κ. Ιγνάτιος Λάππας ανεδείχθη ΑΝΑΞΙΩΣ Μητροπολίτης Λάρισας και γι’ αυτό έχουμε και το δικαίωμα και το καθήκον να εκφωνούμε εναντίον του την κραυγή ΑΝΑΞΙΟΣ.

Δηλαδή εμείς δεν έχουμε τίποτα με το πρόσωπο του αιτούντος, αλλά με το αξίωμά του, το οποίο απέκτησε Αντικανονικά και Παράνομα. Η κραυγή μας ΑΝΑΞΙΟΣ είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας, είναι ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ περιεχομένου, ΔΕΝ απευθύνεται στο άτομο Ιγνάτιος, αλλά στο Μητροπολίτη που κατέλαβε παράνομα και αντικανονικά το θρόνο της Λάρισας και γι’ αυτό πρέπει να μη θεωρηθεί το ΑΝΑΞΙΟΣ σύνθημα υβριστικό, αλλά ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ. Το παρέχει η Εκκλησία στα τέκνα της για να το χρησιμοποιούν, όταν αυτή παρεκκλίνει και χειροτονεί ακατάλληλα πρόσωπα ή παρέχει εύνοια εναντίων των Ι. Κανόνων σε άτομα που δεν πρέπει να καταστήσει Μητροπολίτες.

Η Εκκλησία το θέλει και το κράτησε αυτό το σύνθημα υπέρ του λαού της. Αλίμονο αν αυτό, κατά τα συμφέροντα κάποιου Μητροπολίτη, βαφτίζεται υβριστικό ή προσβλητικό της τιμής του. Και ερωτάται: θα ήταν υβριστικό αν οι κάτοικοι της Αττικής ή της Καρδίτσας το απηύθυναν κατά των Μητροπολιτών τους Παντελεήμονα και Θεοκλήτου μετά τα όσα βλέπουμε και ακούμε τούτες τις μέρες;

Φανταστείτε να χειροτονείτε ο κ. Ιγνάτιος μέσα στη Μητρόπολη Αθηνών, και έξω χίλιοι(1000) και πλέον Λαρισαίοι να διαμαρτύρονται και τα ΜΑΤ να τους δέρνουν μέχρι σκοτωμού. Και αυτός σήμερα να καμώνεται τον νόμιμο και Κανονικό Μητροπολίτη και να ζητεί προστασία με ασφαλιστικά μέτρα για συνθήματα που είναι εκκλησιαστικά και καθηκόντων απευθύνονται εναντίον του, μετά από όσα έπραξε! Δεν το παρατραβάει;

Τα ίδια με το ΘΕΟΛΟΓΟ, το δικό μας, υπέστη ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Τον καθήρεσαν κάποιοι Γιοσάκηδες της εποχής του και κάποιοι είχαν το θράσος να αναγνωρίσει ο λαός τον άθλιο διάδοχό του ΑΡΣΑΚΙΟ. Τούτον ο Χρυσόστομος χαρακτήρισε μοιχό πνευματικά και έγραψε: «ούτος μοιχός εστίν, ου σαρκός, αλλά πνεύματος. Ζώντος γαρ εμού ήρπασέ μου τον θρόνον της Εκκλησίας (καθ. Μουρατίδη, ως άνω σελ. 34). Και ο Χρυσόστομος «…..δεν άντεχε στη σκέψη να καταριούνται και να αναθεματίζουν το όνομά του (με την αναγνώριση και αποδοχή του άλλου) τα δικά του παιδιά (σελ. 373 από το βιβλίο ο Χρυσόστομος Μεγαλομάρτυρας μετά τους διωγμούς του S. D.Amedee Thierry).

β) Παραπονείται για το σύνθημα «έξω οι κλέφτες από την Εκκλησία». Και για το σύνθημα αυτό υποκρίνεται ο αιτών- αντίδικός μας, ενώ γνωρίζει, ότι είναι καθαρά πνευματικού περιεχομένου. Εξηγούμαστε.

Ο ίδιος ο Χριστός είπε καθαρά: «…ο μη εισερχόμενος δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων αλλ’ αναβαίνων άλλαχόθεν ούτος κλέπτης εστί και ληστής». Ο κ. Ιγνάτιος ΔΕΝ ήρθε στη Λάρισα με ομαλές συνθήκες, αλλά για μια πατερίτσα μετήλθε όλες τις αντικανονικότητες και παρανομίες. Άρπαξε το θρόνο του αδελφού του ΘΕΟΛΟΓΟΥ, ενώ αυτός ζούσε και ΔΕΝ ήταν σε χηρεία. Και οι Ι Κανόνες επιβάλλουν ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ. Χειροτονήθηκε παρά την απόφαση 407/1994 του ΣτΕ που ανέστειλε την εκλογή του. Αυτός χειροτονούνταν μέσα στο ναό και έξω στα σκαλοπάτια χυνόταν για χάρη του αίμα Λαρισαίων. Ενθρονίστηκε ΧΩΡΙΣ Π. Δ. με τα ΜΑΤ όλης της χώρας σπάζοντας κεφάλια και πλευρά των πνευματικών του εννοείται παιδιών. Δεν ήλθε λοιπόν δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων. ΗΛΘΕ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ με τα ΜΑΤ, χωρίς Π.Δ. και ΧΩΡΙΣ να δώσει ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ στον Πρόεδρο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Είναι λοιπόν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ το σύνθημά μας και δικαιούμαστε να το φωνάζουμε. Δεν είναι υβριστικό. Ζητεί λοιπόν σε βάρος μας μέτρα, όταν ο ίδιος ο ΧΡΙΣΤΟΣ τον χαρακτηρίζει κλέφτη; Εμείς το «ληστής» το αποσιωπούμε.

Αλλά το σύνθημα αυτό έχει και την ιστορία του. Εμείς αρχίσαμε να το εκφωνούμε μόλις εκλέχτηκε ο κ. Ιγνάτιος για την Μητρόπολη Λάρισας. Αλλά στην συνέχεια Γενικά το φωνάζουμε για όσα επακολούθησαν και ο κ. Ιγνάτιος παρίστανε τον ανήξερο. Προσάγομε φωτοτυπία της εφημερίδας «ΚΗΡΥΚΑΣ» της 14-11-1997, που φαίνεται να αναγράφεται «ΕΞΩ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ». Είχε ξεσπάσει το Σκάνδαλο των ΤΕΜΠΩΝ και ο κ. Ιγνάτιος με κάθε τρόπο προσπαθούσε να συγκαλείψει τους κλέφτες. Τιμωρήθηκαν (πρωτοδίκως) με κάθειρξη οκτώ (8) ετών και αυτός ούτε επίπληξη δεν επέβαλε στους θεομπαίχτες κληρικούς. Ροζ τηλέφωνα και Ρεμούλες ήταν το πρωτοσέλιδο του «ΚΗΡΥΚΑ» της 12-11-1997 και τον πρωταγωνιστή του τον έκανε Ηγούμενο σε Μοναστήρι. « ΙΔΟΥ ΤΑ ΙΕΡΑ ΑΙΣΧΗ» και πάλι ο «ΚΗΡΥΚΑΣ» και ο Ιγνάτιος σιωπή. Η εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» με τη γελοιογραφία του ΧΡΗΣΤΟΥ έκανε τον κόσμο να αναγκαστεί και να σπαρταρά στο γέλιο και ο αιτών τσιμουδιά.

Την 5^η Δεκεμβρίου 1997 απέστειλε έγγραφο στο αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και το λέει καθαρά σελίδα 3 « Κλέφτες εμείς, κλέφτης εσύ, πάτερ Λάμπρο, όλοι κλέφτες είμαστε;» (ίδετε επικαλούμενο έγγραφο που σας προσάγουμε).

Ενώ λοιπόν οι λαϊκοί επίτροποι των Τεμπών μπήκαν φυλακή, ο κύριος Ιγνάτιος τους κληρικούς τους ετίμησε με το οφφίκιο του ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥ! Τι να έκανε αφού οι κασέτες δείχνουν ότι και αυτός ελάμβανε από τα χρήματα της αγίας Παρασκευής υπό μορφή δώρων;

Το συγκλονιστικό είναι, ότι ο κ. Ιγνάτιος άρπαξε από το ιερό χρήμα που την Μεγάλη Πέμπτη συγκεντρώνεται από δισκοφορία σε όλους τους ναούς της χώρας υπέρ του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» της 15-8-1998. έλαβε 7.300.000 δραχμές. Το κείμενο της εφημερίδας «…χθες έσκασε και το τελευταίο σκάνδαλο… μεταξύ των ευεργετηθέντων από το λογαριασμό αυτόν φερόταν και ο Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ιγνάτιος με 7,3 εκατ. δρχ. και επιπλέον 1,5 εκατ. δρχ μέσω του γραμματέα της Ι. Σ. ο σεβ. Λάρισας είπε ότι είχε υπογράψει αποδείξεις για περίπου δύο εκατ. δρχ. και αμέσως οι Αρχιερείς διερωτήθηκαν πού πήγαν τα υπόλοιπα χρήματα». Η απογείωση του αίσχους για ένα κληρικό, που φόρεσε τα μαύρα για να σώσει την ψυχή του.

Έχουμε, κατά τα ανωτέρω, για λόγους πνευματικούς και ουσιαστικούς- πραγματικούς το δικαίωμα να εκφωνούμε και το σύνθημα αυτό, που είναι Πνευματικό και όχι υβριστικό.

Εξάλλου παύσαμε να εκφωνούμε το σύνθημα για την υπόθεση των ΤΕΜΠΩΝ, ειδικά για τον αντίδικο, όταν δεν απαγγέλθηκε –κακώς – κατηγορία κατά αυτού για τη συγκεκριμένη υπόθεση των Τεμπών.

γ) Παραπονείται για το σύνθημα «Λάππα τα χέρια σου στάζουν αίμα». Εδώ η υποκρισία παίρνει διαστάσεις έχει και το σύνθημα αυτό την πνευματική και την ουσιαστική του πλευρά.

Μετά τη δικαίωσή του ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ με τις πιο πάνω, αλλά και άλλες, αποφάσεις του ΣτΕ, ο Σεραφείμ τον εξόντωσε και πάλι. Με την10ετή αργία σε δίκη παρωδία, αλλά και το επιτίμιο της ακοινωνησίας. Κανείς στην Ελλάδα, αλλά και την Ορθοδοξία, ΔΕΝ δέχτηκε αυτές τις αποφάσεις. Ο καθηγητής του Κανονικού Δικαίου Κ. Μουρατίδης έγραψε στο παραπάνω βιβλίο του «επίορκοι Μητροπολίτες κατεδίκασαν τον ΘΕΟΛΟΓΟ σε 10ετή αργία σε μια δίκη παρωδία και τον δολοφόνησαν για άλλη μια φορά πνευματικώς» (όπως άνω σελ.34). Ο σημερινός αρχ/πος κ. Χριστόδουλος και ο τότε Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Καλλίνικος στηλίτευσαν την μεθόδευση της εξοντώσεως. Και ο μεν πρώτος κατήγγειλε σωρεία δικονομικών παραβάσεων και δήλωσε, ότι παρίσταται αλλά δεν συμμετέχει στη διαδικασία, ο δε δεύτερος αφού χαρακτήρισε όλη τη διαδικασία παρωδία δίκης και την απόφαση προειλημένη, αποχώρησε του Δικαστηρίου για λόγους συνειδήσεως.

Μετά από τέτοιες αποφάσεις , καταφανώς παράνομες και αντικανονικές, o κ. Ιγνάτιος πάτησε στο πτώμα του ΘΕΟΛΟΓΟΥ και ανέβηκε στο θρόνο της Μ. Λαρίσης. Κατά τον καθηγητή Μουρατίδη ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ δολοφονήθηκε πνευματικά. Το αίμα του βαρύνει τον κ, Ιγνάτιο, ο οποίος δέχθηκε και πήρε βίαια τη θέση ενώ αυτός ζούσε. Οι Ι. Κανόνες επιβάλλουν ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ. Το ίδιο σύνθημα εκφωνούνταν και κατά του Σεραφείμ Ορφανού, πρώτου αρπάξαντος το θρόνο από το ΘΕΟΛΟΓΟ το 1974. Αλλά εκείνος δεν έκανε ούτε μηνύσεις, ούτε ασφαλιστικά μέτρα. Ήξερε την ευθύνη του. Στην Ορθοδοξία υπάρχει το αυτεξούσιο του ανρθώπου και έτσι ο καθένας έχει την ευθύνη του. Γι’ αυτό ο κ. Ιγνάτιος ΔΕΝ έπρεπε να δεχθεί να γίνει Δεσπότης στη Λάρισα, όπως δεν δέχθηκαν και άλλοι. Κρίμα!

Αλλά και στην ουσία του πράγματος το σύνθημα αυτό έχει τη βάση του. Προσάγομε εφημερίδες της εποχής της ενθρόνισης και της χειροτονίας του κ. Ιγνατίου, από τις οποίες φαίνεται το αίμα των ανθρώπων της Λάρισας να ρέει στους δρόμους της Λάρισας και της Αθήνας για χάρη του. Για το πείσμα του να γίνει Δεσπότης στη Λάρισα, που είχε ένα ΑΓΙΟ Μητροπολίτη. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» της 29-7-1994 (επόμενη της ενθρόνισης). Τίτλος πρώτης σελίδας «βάγια και ρόδα, ξύλο και αίμα». «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» της 29-7-1994 φωτογραφία Λαρισαίου με ματωμένο κεφάλι. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» «ΟΔΟΜΑΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΡΑΒΔΟ».

Την ημέρα της ενθρόνισης τα ασθενοφόρα κουβαλούσαν ασταμάτητα τους αιμόφυρτους Λαρισαίους, που αντιδρούσαν για την ΠΑΡΑΝΟΜΗ ενθρόνιση ενός Δεσπότη που ήλθε χωρίς Π.Δ. και την προηγούμενη ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να καταλάβει με πραγματικό ρεσάλτο το θρόνο της Λάρισας. Γι’ αυτό το σύνθημά μας έχει βάση ουσιαστική, αντικατοπτρίζει την αλήθεια. Πραγματικά ο κ. Ιγνάτιος είναι ο Μητροπολίτης των ΜΑΤ και της βίας και του αίματος. Προπαντός για την κοσμοχαλασιά που δημιούργησε εκείνη την ημέρα 50 δικηγόροι της Λάρισας ζήτησαν την ποινική του δίωξη αργότερα. Προσάχθηκε φωτοτυπία «ΚΗΡΥΚΑΣ» 5-1-1995.

Δεν είναι λοιπόν το σύνθημα υβριστικό αλλά πρώτα πνευματικό και φωτογραφίζει την αλήθεια. Δικαιούμαστε να το εκφωνούμε, όπως και τα άλλα και εκ τούτου πρέπει να ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ η κρινομένη αγωγή.

Επειδή τα λοιπά που αναφέρει ο αιτών είναι αναληθή. Πράγματι από τη μια μεριά ο αιτών ισχυρίζεται, ότι μια ολιγάριθμη ομάδα είμαστε και από την άλλη, ότι τον εμποδίζουμε σχηματίζοντας ανθρώπινο τείχος, στην είσοδο και έξοδο του επισκοπείου. Ποιος τον εμποδίζει; Παλαιότερα έξω του επισκοπείου για σιωπηλή διαμαρτυρία συγκεντρώνονταν γυναίκες. Αλλά οι άντρες του κ. Ιγνατίου (ιερείς δυστυχώς) τις έδειραν. Από τότε πηγαίνουμε μαζί τους και μερικοί άνδρες. Για σιωπηλή διαμαρτυρία.

Είναι λυπηρό να λέγεται, ότι του πετούμε πέτρες. Αι, κάποια θα τον έπαιρνε τόσα χρόνια. Εμείς όμως διαμαρτυρόμαστε μόνο φωνητικά και ποτέ με βία. Την ημέρα της 5-8-2004 ήταν παρούσα η Αστυνομία. Ο επικεφαλής της μας ευχαρίστησε για τη συνεργασία μας και την άψογη στάση μας. Αλλιώς θα είχε συλλάβει πολλούς από εμάς. Και όμως ο κ. Ιγνάτιος υπέβαλε μήνυση εναντίον μας! Σας προσάγουμε το φάκελο και το απολογητικό μας υπόμνημα. Η υποβολή μηνύσεως εκ μέρους του ήταν αποτέλεσμα ολεθρίων γι’ αυτόν συμβουλών από ακατάλληλους ανθρώπους. Αυτοί τον παίρνουν στο λαιμό τους και αυτός δεν καταλαβαίνει δυστυχώς. Αν εμείς κάναμε την 5-8-2004, όσα ο αιτών ισχυρίζεται, θα μας είχε συλλάβει η Αστυνομία που ήταν με περιπολικά παρούσα. Όμως μας ευχαρίστησε για τη στάση μας.

Ποτέ δεν ματαίωσε παραστάσεις του σε μυστήρια ή χοροστασίες ή Παρουσίες του σε εκδηλώσεις. Μια ματιά στις τοπικές εφημερίδες πείθει περί του λόγου το αληθές. Δεν υπάρχει μέρα που να μην έχει παρουσία στις εφημερίδες της πόλης μας. Και προπάντων με φωτογραφίες.

Τέλος, ως προς τη συγκέντρωση και τη σιωπηλή διαμαρτυρία αυτό ανάγεται στη σφαίρα της ηθικής, η οποία ως προσφυώς ελέχθη, διαβλακώνει το δίκαιο, αλλά δεν έχει την έννοια της παρανόμου συμπεριφοράς που κείται στη σφαίρα του δικαίου.

Επειδή όλες οι ενέργειές μας είναι νόμιμες και συνταγματικά επιτρεπόμενες και δεν έχουν το χαρακτήρα της προσβολής της προσωπικότητας να τι έγραψε η εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» στις 14-10-2005 «… κανείς επίσης δεν έχει το δικαίωμα και δεν μπορεί να απαγορεύσει ή να περιορίσει τις διαμαρτυρίες ή την έκφραση των πεποιθήσεων, με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, εφ’ όσον τηρούν το Σύνταγμα και τους νόμους. Για την πολιτεία δεν είναι παρά πολίτες που ελεύθερα και νόμιμα έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν τις πεποιθήσεις τους»

Επειδή προσάγουμε με τις παρούσες προτάσεις και τις υπ’ αριθμ. 1858 έως και 1867 ένορκες εξετάσεις μαρτύρων ενώπιον της συμβολαιογράφου Σοφίας Γιαννακοπούλου- Μπάτη που δόθηκαν επ’ ευκαιρία της δίκης των ασφαλιστικών μέτρων που προηγήθηκαν αυτής της αγωγής.

Επειδή προσάγουμε μ’ επίκληση απόσπασμα υπομνήματός μας που κατατέθηκε αρμοδίως στις 29-10-2004 επ’ ευκαιρία άλλης υποθέσεως.

Επειδή προσάγεται μ’ επίκληση φύλλο της εφημερίδας ΑΓΩΝΑΣ, στο οποίο αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους δεν έπρεπε να έλθει στη Λάρισα ο κ. Ιγνάτιος, ο οποίος «ήρξατο χειρών αδίκων», άρα σε καμία περίπτωση δεν στέκει το απρόκλητα.

Επειδή ο αντίδικος δεν αναφέρεται στο άρθρο 363 Π. Κ., σε καμμία δε περίπτωση από τις πράξεις μας δεν προκύπτει ο σκοπός εξυβρίσεως.

Επειδή αρνούμαστε την αγωγή, τις προτάσεις και τους ισχυρισμούς του αντιδίκου.

ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ- ΖΗΤΟΥΜΕ

Να γίνουν δεκτές οι παρούσες προτάσεις μας ως νόμιμες και βάσιμες, προκειμένου να απορριφθεί καθ’ ολοκληρία η ένδικος αγωγή. Και να καταδικαστεί ο αντίδικος να πληρώσει τα δικαστικά μας έξοδα.

Λάρισα, 2 Απριλίου 2007

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος

Αντώνιος Δ Κατσαρέλλης

Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 17-

ΤΗΛ.2410-252689

ΛΑΡΙΣΑ ΤΚ.41222