Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011



Ας κουβεντιάσουμε


με την ψυχή μας!


Άκου, ψυχή, τη φωνή του Θεού!



του αρχιμανδρίτου Δανιήλ Αεράκη



Θέλω να θυμίσω και στη δική μου ψυχή μερικές απλές αλήθειες.

Αν πάντα τις έχη μπροστά της, δεν θα νικηθή από την παροδικότητα. Θα ζή με εγρήγορσι.

Τα φτερά της θα είναι σε ετοιμότητα.

Θα ατενίζη τον ουρανό.

Δεν θ’ αποκοιμηθή στην αγκαλιά της αδιαφορίας, ή της αυτάρκειας.



-Ψυχή! Άκουσέ με, σε παρακαλώ.


• Σε κυκλώνουν οι σαρκικές επιθυμίες. Πολλοί ξεγελάστηκαν. Πίστεψαν πως η ξενητειά είναι η πατρίδα, πως στη γη έχουν μονιμότητα. Φεύγεις, όπου νάναι, ψυχή! Δώσε προσοχή σε όσα λέει ο λόγος του Θεού: «Αγαπητοί, παρακαλώ ως παροίκους και παρεπιδήμους, απέχεσθε των σαρκικών επιθυμιών, αίτινες στρατεύονται κατά της ψυχής» (Α΄Πέτρ.β΄11).


-Ψυχή! Δεν είσαι για τα γήινα.


Ούτε για τα πρόσκαιρα. Μη προσκολληθείς στο χώμα. Η γη για σένα είναι ο χώρος για την απογείωσι. Είσαι παρεπίδημη. Όπου νάναι, θ’ αναχωρήσης για τη μεγάλη συνάντησι. Σε περιμένει ο Κριτής. «Ψυχή, τα ώδε πρόσκαιρα, τα δε εκεί αιώνια. Ορώ το δικαστήριον, και επί θρόνου τον Κριτήν και τρέμω την απόφασιν. Λοιπόν, σπουδή επίστρεψον. Η κρίσις ασυγχώρητος» (κάθισμα Τρίτης ήχου πλ.α΄).


-Ψυχή! Πρόσεξε τη μακροθυμία του Θεού.


• Πώς με ανέχεται τούτη η γη;

Περίμενα τους κεραυνούς να πέσουν στο κεφάλι μου.

Τον ήλιο να κρύψη τις ακτίνες του.

Άγρια θηρία να με κατασπαράξουν.

Θαυμάζω τη μακροθυμία του Κυρίου. Αναβάλλει και τη δική σου, ψυχή, αναχώρησι, από δώ, αλλά και το δικό Του ερχομό, για τη Δευτέρα Του παρουσία.

Η μακροθυμία Του δεν είναι ευκαιρία για αμέλεια και ραθυμία και κατ’ εξακολούθησι αμαρτίες. Είναι ευκαιρία για σωτήρια μετάνοια.

Περιμένουμε τη νέα ζωή. Ακούμε αποστολική φωνή: «Διό, αγαπητοί, ταύτα προσδοκώντες σπουδάσατε άσπιλοι και αμώμητοι αυτώ ευρεθήναι εν ειρήνη, και την του Κυρίου ημών μακροθυμίαν σωτηρίαν ηγείσθε, καθώς και ο αγαπητός ημών αδελφός Παύλος κατά την αυτώ δοθείσαν σοφίαν έγραψεν υμίν» (Β΄Πέτρ.γ΄14-16).


-Σήκω, ψυχή!


Να πάμε στο Χριστό. Με ρίγος να φωνάξουμε: Αμάρτησα! Ελέησέ με, Κύριε! «Βλέψον σου τα παράνομα έργα, ώ ψυχή μου! Πώς σε γη βαστάζει; Πώς ου κεραυνοῐ σε; Πώς άγριοι θήρες ουκ εσθίουσί σε; Πώς δε και ο Ήλιος ο άδυτος εκλάμπων σοι αεί, ουκ επαύσατο; Ανάστα, μετανόησον, βόησον προς Κύριον: Ήμαρτόν σοι, ήμαρτον, ελέησόν με» (στιχηρό εσπ.Κυριακής βαρέος ήχου).


-Ψυχή, ανέτοιμη μη μείνης!


Όλα έτοιμα. Και τα μέσα της σωτηρίας σου στη γη (Λουκ.ιδ΄17). Και η επουράνια βασιλεία, να σε υποδεχτή (Ματθ. κε΄34).

Εσύ, ψυχή, είσαι έτοιμη; Γι΄αυτό στον κόσμο βρίσκεσαι, για να ετοιμαστής. Στον προθάλαμο του παρόντος να ετοιμάσης τις αποσκευές των καλών έργων για το αιώνιο μέλλον.

Έτοιμη για το ταξίδι τ΄ουρανού.

Έτοιμη τώρα «προς παν έργον αγαθόν» (Τίτ.γ΄1). Έτοιμη «αεί προς απολογίαν» (Α΄Πέτρ.γ΄15).

Τα βάρη των κριμάτων σου απόθεσέ τα στα πόδια της μετάνοιας.

Σαν φύγης απ’ το χρόνο και το χώμα και πορευτής στην άχρονη πραγματικότητα, κανένας συνήγορος μαζί σου. Μονάχα τα έργα σου θα σε συνοδεύσουν. Αυτά θα φωνάξουν για το ποιόν σου. «Ετοιμάζου, ψυχή μου, εν τη ζωή σου, προς την μέλλουσαν ζωήν μη ταραχθήναι. Εκεί γαρ ουδείς ο βοηθών… αλλ’ η των έργων επίδειξις, και η του Θεού φιλανθρωπία» (κάθισμα Δευτέρας βαρέος ήχου).


-Κοίτα, ψυχή, τον ουρανό!


• Να μη συρθής στη νέκρα. Πλάστηκες αθάνατη, να είσαι ζωντανή.

Γιατί κολλάς στης λάσπης τη βρωμιά; Είσαι για να πετάς στον Ουρανό ψηλά. Είσαι όχι για της γης το χώμα, αλλά για τ΄ουρανού το βλέμμα.

Δεν είσαι για την πτώσι. Είσαι για την πτήσι. Η ελευθερία σου δεν είναι για τη βουτιά στο χάος∙ είναι για το πέταγμα στ’ ουρανού τα ύψη και τα πλάτη.

Δεν είσαι για την αμαρτία. Είσαι για την αρετή.


-Στάσου, ψυχή, γενναία!


• Σε προκαλεί ο θάνατος. Φόβητρο για πολλούς, όχι για όλους. Άτρομα σταθήκανε ηρωικές μορφές, όπως των αποστόλων, των μαρτύρων και πάντων των αγίων.


Μιλάει η ψυχή. Θα την ακούω;


Το λόγο τον παίρνει τώρα η ψυχή.

Μιλάει στο σώμα, που αναγκαστικά συμπορεύεται μαζί της.


- Θα με ακούσης άνθρωπε; Θ’ ανοίξης τα αυτιά σου; Θα νιώσης το αληθινό συμφέρον σου;


• Σε βλέπω να σε τρώη η αγωνία, πώς θα ζήσης! Με τίποτε δεν φαίνεται να ικανοποιήσαι.

Σε κάνει δικό της εξάρτημα η πλεονεξία και η φιλαργυρία.

Δεν θα σου μιλήσω εγώ. Μια άλλη ψυχή θα σου συστήση τη λύσι, που είναι η αυτάρκεια με ζυγαριά την αναγκαιότητα. Φτάνουν τα λίγα, τα απαραίτητα για τη ζωή.

Σου μιλάει ο Παύλος: «Έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθησόμεθα» (Α΄Τιμ.στ΄6-7).


• Ακόμα και τη θρησκεία τη βλέπεις σαν δικό σου βόλεμα. Άκου πάλι τη μεγάλη ψυχή του Παύλου, που σε αποφορτώνει από τα περιττά. «Τίποτε δεν έφερες σαν ήρθες στον κόσμο. Τίποτε δεν θα πάρης σαν φύγης από τον κόσμο» (Α΄Τιμ.στ΄6-7).


• Ο κόσμος σε μαγεύει. Ξεχνάς, πως άλλου το Σώμα σταυρώθηκε, για ν΄αγιάση και μένα και σένα;

Άκου, πώς άγιοι άνθρωποι, καίτοι αγωνίζονταν για τον αγνισμό του σώματος, όμως μιλούσαν εξομολογητικά στον μόνο Καθαρό, τον Ιησού Χριστό, μ’ αυτή τη βαθειά συναίσθησι:

«Φοβερά μόλυνα το σώμα μου. Φρικτά διέφθειρα και την ψυχή και την καρδιά. Μαστίγωσα όλες τις αισθήσεις μου με τους βρώμικους λογισμούς. Λέρωσα τα μάτια μου. Κηλίδωσα τη γλώσσα με άσχημα λόγια. Όλα μου, αισχρά κατάντησαν» (στιχηρό εσπ.Δευτέρας ήχου β΄).

Άκου και τον απόστολο Παύλο, που είχε πεθάνει για τον κόσμο, που είχε με τη χάρι του Χριστού νεκρώσει το σώμα: «Εμοί κόσμος εσταύρωται, καγώ τω κόσμω» (Γαλ.στ΄14).


• Τα πόδια σου τρέχουν για χρήματα, τα χέρια σου μετράνε αργύρια.

Άκουσε τον μεγάλο Απόστολο, τον Πέτρο, που χρήματα δεν είχε, κι’ όμως διαχειριζόταν δύναμι μεγάλη: «Αργύριον και χρυσίον ουχ υπάρχει μοι∙ ό δε έχω, τούτό σοι δίδωμι∙ Εν τω ονόματι Ιησού Χριστού του Ναζωραίου έγειρε και περιπάτει» (Πράξ.γ΄6).


• Εύκολα αποκάμνεις, σαν χάνης χρήματα, υγεία, ανέσεις. Άκουσε τον Ιώβ, τη γενναία ψυχή: «Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλετο. Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» (Ιώβ.α΄21).


• Έχεις διαρκώς απαιτήσεις. Δεν σου φτάνουν όσα έχεις. Επιδιώκεις βελτίωσι. Κι άλλα, κι άλλα, και όλο πιο καλά, πιο σύγχρονα, πιο μοντέρνα!

Άκουσε, λοιπόν, κάποιον, που ο Θεός του υποσχέθηκε όλες τις ευλογίες. Και εκείνος απάντησε:

-Μου φτάνει, Κύριε, που θάσαι μαζί μου, προστάτης μου και φύλακάς μου. Μαζί με σένα νάμαι, κι΄άς έχω μόνο ένα ρούχο να σκεπάζωμαι και λίγο ψωμί να τρώω.

Είναι η μεγάλη θεοπτική ψυχή, ο Ιακώβ. Μετά το όραμα της «κλίμακος» να η απάντησις (ή μάλλον απαίτησίς) του: «Εάν ᾖ ο Θεός μετ’ εμού και διαφυλάξη με εν τη οδώ ταύτη, ᾗ εγώ πορεύομαι, και δώ μοι άρτον φαγείν, και ιμάτιον περιβαλέσθαι, αρκεί μοι…» (Γεν.κη΄20).


• Βλέπω, αγαπητό μου σώμα, πώς ηλεκτρίζεσαι από πειρασμούς και μάλιστα σαρκικούς. Η αισχρή ηδονή σε αναμοχλεύει. Κι επιζητείς, όταν κανένας δεν σε βλέπη, την κάθε λογής αισχρή ικανοποίησι.

Δες, λοιπόν, το νέο της Παλαιάς Διαθήκης, πώς απαντά στην πρόκλησι του σαρκικού πειρασμού! «Πώς ποιήσω το ρήμα το πονηρόν τούτο, και αμαρτήσομαι ενώπιον του Θεού;» (Γεν.λθ΄9).

Ο Ιωσήφ ο Πάγκαλος λάλησε τα αντιστασιακά τούτα λόγια. Η όμορφη ψυχή του βρισκόταν σ’ ένα σώμα λαμπερό απ’ την αγνότητα.


Σου μιλάω, ψυχή! Θα με ακούσης;


Στην ψυχή μου, που μαζί με το σώμα αμαρτάνει, επιθυμώ ν’ απευθύνω τις τελευταίες σκέψεις:


-Γιατί πονάς, ψυχή μου;

Ξέρω, πως δεν είσαι αναίσθητη. Μεγάλα γεγονότα σε πικραίνουν. Κι όπως ο Κύριος, λες κάποτε και σύ: «Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου» (Ματθ.κστ΄38).

Άλλωστε και η πιο αγιασμένη ψυχή θα πονέση στη ζωή. Η ρομφαία του πόνου ξεσχίζει και χαριτωμένες ψυχές. Ο λόγος του Συμεών είναι για κάθε χριστιανό: «Σού την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία» (Λουκ.β΄35).


-Σε ζητάνε, ψυχή, να σε αρπάξουν. Πρόσεξε! Πάντα θα σε ειδοποιώ: «Τί ραθυμείς, αθλία, ψυχή μου;».

Η προειδοποίησις στον άφρονα είναι και για σένα: «Την ψυχήν σου απαιτούσιν από σού» (Λουκ.ιβ΄20).

Το πρόβλημά σου, ψυχή μου, ένα είναι: Να μη μείνης «έξω του νυμφώνος Χριστού».


-Τραγούδα, ψυχή μου!

Γιατί να μην είσαι χαρούμενη και δοξολογική;

Ήρθε για σένα ο Χριστός στη γη.

Τραγούδα, όπως τραγούδησε η πιο όμορφη ψυχή του κόσμου, η Μαρία η Παρθένος, η Παναγία: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον, και ηγαλλίασε το πνεύμά μου επί τω Θεώ τω Σωτήρί μου» (Λουκ.α΄46).


-Γίνε, ψυχή μου, κιθάρα του Θεού.

Λέγε, μαζί με την ταλαιπωρημένη, αλλά και ευλογημένη ψυχή, με τον Δαβίδ: «Ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον» (Ψαλμ.102,1).


6 σχόλια:

  1. Ψυχοσάββατο σήμερα, επίκαιρη η ανάρτηση. Παράλληλα με τις ψυχές των κεκοιμημένων, που θυμόμαστε και σήμερα ειδικά η Εκκλησία δέεται υπερ αναπαύσεώς των, ευκαιρία να ασχοληθούμε με τις δικές μας ψυχές όπως μας προτρέπει ο σεβαστός αρχιμανδρίτης π.Δανιήλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Τελεβάντος πριν 2-3 ημερες ξανασυκοφάντησε τον π.Δανιηλ ότι δεν είναι παραδοσιακός κληρικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://ksipnistere.blogspot.com/2011/02/blog-post_4142.html#comments

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έχουν απαντηθεί οι συκοφαντίες του Τελεβάντου κατά του π.Δανιήλ από τους κ.Οδυσσέα, τον κ. Ν.Σωτηρόπουλο, από σχόλια, και για το σχόλιο που αναφέρεστε, από σχολιαστή, διακριτικά.
    Είτε τον θεωρεί παραδοσιακό τον π.Δανιήλ είτε όχι, ουδόλως μας ενδιαφέρει η γνώμη του Π.Τ.. Δεν μας εκφράζει πλέον σε αρκετά, εξάλλου ο Π.Τ. παρακινεί το Ο.Π. να στραφή κατά του κ.Οδυσσέα!!!. Μίσος και χολή κατά πάντων!

    Γνωρίζουμε τι διδάσκει επί 50 χρόνια ο π.Δανιήλ και ότι αυτά που λέει τα διδάσκουν οι Πατέρες, το Ευαγγέλιο, η Εκκλησία. Αν κάποιοι θεωρούν ορθόδοξο να ξύνουν μπογιές από εικόνες και να "κοινωνούν" ή πασχίζουν να πάρουν λίγο χώμα απο τάφο γέροντος, να το βάζουν στο ποτήρι με νερό και να "κοινωνούν", θα τους κρίνει ο Θεός - και τον Π.Τ. και όλους μας, διότι θεωρεί εαυτόν πάπα και όποιος διαφωνεί μαζί του χαρακτηρίζεται Μακρακικός, αιρετικός, νεοβαρλααμίτης!

    Αμαφέρει ο Π.Τ. ότι, προ ετών, καθηγητής πρότεινε "τα κείμενα της λατρείας να μεταφρασθούν στη δημοτική και να βάλουμε εκκλησιαστικά όργανα στους ναούς για να προσελκύσουμε τους νέους"

    Φυσικά αντέδρασαν, με την παραπάνω όντως εξοργιστική πρόταση, και ο π.Μελέτιος Κ.(ο μετέπειτα άγιος Νικοπόλεως) και ο π.Επιφάνειος Θ. Μάλιστα ο π.Μελέτιος, όταν άκουσε για μουσικά όργανα είπε "“Δεν βάζουμε και δυο - τρεις χορεύτριες για να τελειώνουμε;!!!"

    Απορεί και εξίσταται ο Π.Τ. πώς συνέβη και άλλαξε γνώμη ο π.Μ. τώρα που έγινε επίσκοπος!

    Σαν να με ρωτάει κάποιος: Θέλεις τούρτα με σκ@τ@ επάνω; Του απαντάω όχι!
    Σε μερικά χρόνια με βλέπει να τρώω τούρτα, και ...απορεί! Πώς άλλαξα, δήθεν, γνώμη!

    Εξάλλου, ο σωστός άνθρωπος και δη ο κληρικός πρέπει και να αλλάζει γνώμη σε μη δογματικά ζητήματα, ανάλογα με τις νέες ανάγκες του ποινίου. Ο αρχικός διάλογος περί μεταφράσεως έγινε προ δεκαετιών, όταν διδασκόταν τα αρχαία Ελληνικά στα παιδιά και η αρχαϊζουσα καθαρεύουσα ήταν η καθομιλουμένη στα γυμνάσια, λύκεια, πανεπιστήμια, εφημερίδες, ραδιόφωνα, δημόσιο βίο, Εκκλησία, δικαιοσύνη, κυβέρνηση.

    Στα τελευταία χρόνια τα δεδομένα άλλαξαν, η καθομιλουμένη παντού είναι η απλή δημοτική πτωχού λεξιλογίου, ενώ η αρχαιοελληνική δεν είναι γνωστή ούτε σε όλες τις εξειδικεύσεις φιλολόγων. Ο ποιμένας οφείλει να πασχίζει για τη διαποίμανση του λαού, για την κατανόηση των ιερών κειμένων έστω και αλλάζοντας γνώμη. Ό Π.Τ. θέλει να συκοφαντεί τους πάντες σαν νεοβαρλααμίτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το κείμενο του άρθρου του π.Δανιήλ μιλάει από μόνο του. Δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό. Το αρχαιο πρωτότυπο κείμενο "δίνει και παίρνει", ώ συκοφάντες, όπως σε όλα τα περιοδικά, βιβλία, άρθρα, ομιλίες του π.Δανιήλ. Διαρκείς παραθέσεις αρχαίου κειμένου από Παλαιά και Καινή Διαθήλη, Αγ.Πατέρας, λειτουργικά κείμενα -υμνολογία, εύστοχοι και ευρηματικοί συνδυασμοί Ορθοδοξότατων εννοιών. Δεν τον κατατάσσει τυχαία ο Ν.Σωτηρόπουλος τον π.Δανιήλ ως ένα των δέκα καλύτερων ιεροκηρύκων της Ελλάδος.

    Ας γιγνώσκουμε ά αναγιγνώσκουμε επ΄ωφελεία των ψυχών ημών και ας αναπαύη ο Κύριος στας αιωνίους μονάς τις ψυχές των κεκοιμημένων πατέρων και αδελφών ημών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εκτιμούμε πολύ τον π.Δανιήλ, είναι παραδοσιακός κληρικός, κραταιός θεολόγος, καταρτισμένος ιεροκήρυκας με Ορθόδοξο φρόνημα. Δεν διδάσκει γραώδεις μύθους και μωράς γενεαλογίας ούτε εντάλματα ανθρώπων αλλά λόγον Θεού. Τον εκτιμούν οι φίλου του Επίσκοποι, τον εκτιμούν και οι εχθροί του οι οποίοι σε θεολογικά θέματα κρέμονται από τα χείλη του. Σε συνέδρια θεολογικά και εκκλησιαστικά, όπου έτυχε να παραβρεθούμε και ήταν παρών σαν ομιλητής ή σύνεδρος, άκρα σιγή και προσοχή όταν ομιλούσε ο π.Δανιήλ, σε ερωτήσεις από μνήμης παραθέτων σειρά παραπομπών σε Πατέρας, χωρία Καινής και Παλαιάς Διαθήκης, αποφάσεις Συνόδων, ώστε δεν άφηνε περιθώριο διαφωνιών. Πείθει τους πάντας, πλην θρησκολήπτων ατόμων. Δημοφιλείς είναι και οι εκπομπές που συμμετέχει.

    Το σχέδιο του Θεού δεν επέτρεψε να γίνη επίσκοπος ο π.Δανιήλ Αεράκης, ίσως διότι, όπως και ο π.Αυγουστίνος, μόλις έγινε μητροπολίτης έπαψε δημοσίως να εκφράζεται ελεύθερα για πολλά, όπως οι παραδόσεις ανθρώπων, οι χρυσές μίτρες, οι χρυσές πατερίτσες, τα πανάκριβα βαρύτιμα άμφια και στολές, η μη κατανοητή γλώσσα κ.ά. αν και ο π.Αυγουστίνος πρωτοπόρος, τη ζωντανή δημοτική γλώσσα χρησιμοποιούσε στα κηρύγματα, όταν όλοι οι κληρικοί και ιεροκηρυκες χρησιμοποιούσαν την καθαρεύουσα.

    Τις ομιλίες του π.Δανιήλ, σε βίντεο που παρέθεσε η ιστοσελίδα περί "κάρτας του ουρανοπολίτη" και άλλες που υπάρχουν στο διαδίκτυο τις ακούμε και ξαναακούμε! Μεγάλη μορφή της Ορθοδοξίας!

    Αναγνώστες της "Μαθητικής Αστραπής"

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου