ΠΑΡΗΛΘΕΝ Η ΑΠΑΤΗΛΗ ΣΚΙΑ
ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΜΩΣΑΪΚΟΥ ΝΟΜΟΥ
ΤΗΣ ΛΥΤΡΩΤΙΚΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΕΛΘΟΥΣΗΣ
Αρχίζουμε κηρυγματικά τον θεολογικό προβληματισμό μας και στη συνέχεια, όπως θα δούμε θα περάσουμε σε αγιογραφική και ιστορική ανάλυση (περιοχές που με γοητεύουν ιδιαίτερα).
Όταν ήμουν φοιτητής ήμουν αυτήκοος μιας υπέροχης φράσης του μακαριστού τότε ιεροκήρυκα Αυγουστίνου Καντιώτη. «Εάν κάποια σκοτεινή δύναμη είχε καταστρέψει όλες τις σελίδες και των 4 ευαγγελίων και είχε μείνει μονάχα ακεραία η παραβολή του ασώτου υιού, αυτή κα μόνο η παραβολή έφτανε να αναπληρώσει ολόκληρη την ευαγγελική διδασκαλία»…
Για να δούμε ισχύει η ίδια υπόθεση για τα κείμενα της Π. Διαθήκης; Απαντούμε ανεπιφύλακτα ναι, και ποια είναι η ταυτότητα αυτών των κειμένων του παλαιού νόμου; Είναι: α/ οι μεσσιανικές προφητείες, β/ οι εσχατολογικές προβλέψεις και προρρήσεις.
Με δυο λόγια εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε, στις τρεις και πλέον δεκαετίες της θεολογικής μου διδασκαλίας, δεν δίδαξα το βίο και την πολιτεία αιμομικτικής δράσεως του αγίου, χωρίς φωτοστέφανο, Λωτ, λέει, του δικαίου, που έκανε παιδιά με τις κόρες του. Θα με πήγαιναν μέσα για ανήθικη διδασκαλία.
Όλως αντίθετα, στην Κ. Διαθήκη, ο απ. Παύλος κινεί ουρανό και γη, για να ανακαλύψει και καταδικάσει και τελικά να εκδιώξει από το αθώο ποίμνιο, τον αιμομίκτη γονέα.
Τελικά, όχι χωρίς βαθύτατο σκανδαλισμό, ερωτώ, πως δένει στην αποκαλούμενη από Προτεστάντες ερμηνευτές Ιουδαιοχριστιανική παράδοση, με τα αγνά χριστιανικά ήθη; Θα μου απαντήσουν πυρφόροι ζηλωτές και μη;
Δρ. Γ. Μουστάκης
Θεολόγος-Κοινωνιολόγος
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Βέβαια και παρήλθεν η περίοδος του Μωσαϊκού νόμου, με την έλευση του νόμου της Χάριτος, άσχετα αν πάρα πολλοί βρίσκονται ακόμη στη σκιά του παλαιού νόμου και τελούν υπό την επήρειά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Π. Διαθήκη είναι παιδαγωγός εις Χριστών, μόνο που αποτελεί το «Δημοτικό» και απευθύνεται σε ανθρώπους σε άγρια ή ημιάγρια κατάσταση και χρησιμοποιούσε το βούρδουλα. Παρ’ όλα αυτά, ούτε και σε αυτόν το νόμο υπάκουσαν οι Εβραίοι, αλλά τον αθέτησαν και έτσι εξύβρισαν το Θεό.
Ασφαλώς, μέσα σ’ αυτό το ιερό βιβλίο βρίσκονται περιγραφές, που με τα σημερινά μέτρα, μπορεί να σοκάρουν, πλην όμως αφέθηκαν να γίνουν από τον Θεό, κατ’ οικονομίαν και λόγω της μεταπτωτικής κατάστασης του ανθρώπου.
Το παράδειγμα του Λωτ είναι ένα από αυτά, που επετράπη να γίνει, ώστε να μην υπάρξει επιμιξία με ανθρώπους «εκτός Θεού» και δεν είναι το μοναδικό. Ευθύς με τη δημιουργία των πρωτόπλαστων έχουμε την επιμιξία μεταξύ των τέκνων των, αναγκαία για τον πολλαπλασιασμό του ανθρώπινου γένους. Πολλά από αυτά καταργήθηκαν με τη σάρκωση του Λόγου, π.χ. το περίφημο «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε…..», το οποίον καταργήθηκε με την Ανάσταση του Κυρίου (Χρυσόστομος).
Βέβαια, δεν ορκιζόμαστε σήμερα, ακουμπώντας το χέρι μας στα γεννητικά όργανα του πατέρα μας (Γέν. 24. 2-3), δεν νυμφευόμαστε την αδελφή μας, όπως ο Αβραάμ ή να έχουμε και άλλες συζύγους και παλλακίδες (Γέν. 25. 6) ή 8 συζύγους και πολλές παλλακίδες, όπως ο Δαβίδ (Β΄ Σαμ. 3. 2-5) και ποτέ δεν μπορούμε να διανοηθούμε το Θεό ως δίγαμο (Ιεζ. 23. 1-4)!
Ως προς την περίπτωση του Λωτ ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απαγορεύσεις των συνευρέσεων, που αναφέρονται στο Λευϊτικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει, ότι από τον μακρύ κατάλογο των απαγορευμένων συνευρέσεων μεταξύ συγγενών (γιός με μητέρα, αδέλφια μεταξύ τους κ.λπ.) απουσιάζει η απαγόρευση συνεύρεσης πατέρα με κόρη (Λευ. 20. 1-21).
Και τα ανωτέρω χωρία της Π. Διαθήκης περί συνευρέσεων, ο νόμος της Χάριτος να ανέτρεψε με τις παραινέσεις του Παύλου, αλλά και ο ίδιος ο Χριστός με την αποκήρυξη του διαζυγίου (εκτός λόγου πορνείας).
Είναι γεγονός, ότι πολλά χωρία της Π. Διαθήκης αναφέρονται στα Ευαγγέλια, τις Πράξεις και τις Επιστολές, τόσο από τον ίδιο το Χριστό, όσο και από τους Αποστόλους. Σ’ αυτά δεν περιλαμβάνονται τέτοιου είδους καταστάσεις, που δεν ενδιαφέρουν το κήρυγμα της σωτηρίας. Λογικό είναι λοιπόν να μη διδάσκονται τα θέματα αυτά στα σχολεία, παρά να αφορούν μόνον τους διάφορους μελετητές.
Τώρα, η προτεσταντική διδασκαλία της μόνον κατά γράμμα ερμηνείας των ιερών Γραφών, αντίθετη με την Ορθόδοξη, που εισάγει και την κατά πνεύμα ερμηνεία, ασφαλώς δεν θα πρέπει να αποτελεί πρότυπο για ορισμένους ζηλωτές και φουνταμενταλιστές, που ακολουθώντας την, δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να φονεύουν εαυτούς και αλλήλους («το γράμμα αποκτείνει»), γενόμενοι τελικώς διαστροφείς του ευαγγελικού λόγου και του νόμου της Χάριτος, όντες προσκολλημένοι στον καταργημένο πλέον, για τους πιστούς, Μωσαϊκό νόμο.
ΙΚ
Ε΄λοιπόν λιαν αγαπητέ και εξόχως περιπόθητε-φρά-
ΑπάντησηΔιαγραφήση των δεσποτάδων-είσαι ΤΕΡΑΣ μορφώσεως και θεο-
λογικής κατάρτισης,ιστορίας,κοινωνιολογίας κ.λπ.
ΕΥΓΕ!!Να σε έχει ο Τριαδικός Θεός καλά,ώστε να
μεταδίδεις και σε μας τις γνώσεις σου!!
Κάνεις λάθος Μουστάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα στην θεολογία σου.
Ο Θεός έδωσε τις εντολές του και οι άνθρωποι δεν τις τήρησαν.
Τι να γίνη;
Ο Θεός δεν κρατούσε ούτε τότε στην περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης τον βούρδουλα, όπως ούτε και σήμερα τον κρατάει και τον χρησιμοποιεί.
Εντάξει;
Οι άνθρωποι πάντοτε αμάρταναν και ο Λωτ αμάρτησε.
Δεν τον αγιοποίησε η Εκκλησία.
Τέρας κακοδοξίας και ασέβειας θέλεις να πεις ανώνυμε 3:48μμ
ΑπάντησηΔιαγραφή9 Οκτωβρίου γιορτάζει ο άγιος Λωτ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι εχουν να απαντήσουν οι ζηλωτές;
Αγαπητέ αδελφέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν να κρίνεις (=κατακρίνεις), να κρίνεις (=ελέγχεις), όχι επιφανειακά, αλλά με σωστά κριτήρια (Ιω. 7. 24). Έτσι:
Ο Θεός έδωσε τις εντολές του με τον Μωσαϊκό νόμο και το νόμο της Χάριτος και οι άνθρωποι δεν τις τήρησαν, ούτε θα τις τηρήσουν.
Ο Θεός, τον καιρό της Π. Διαθήκης, όχι μόνο κράταγε βούρδουλα, αλλά διέταζε και τον αφανισμό ανθρώπων (όρα σφαγή των πρωτοτόκων των Αιγυπτίων, σφαγή των Εβραίων που έφτιαξαν είδωλα, περιμένοντας το Μωϋσή με τις εντολές, σφαγή των Ισραηλιτών, από τον Φινεές, κ.π.ά).
Ιδού λεπτομέρειες:
Θεός ποιητής κακού;
«Αποφάσισα να κάνω κακό σ’ αυτή την πόλη. όχι καλό. Εγώ, ο Κύριος το λέω» (Ιερ. 21. 10). «Θα επαγρυπνώ για το κακό σας, όχι για το καλό σας (Ιερ. 44. 27).
Πορνεία:
Αν η κόρη ενός ιερέα ατιμαστεί με πορνεία, πρέπει να καεί στη φωτιά, γιατί ντροπιάζει τον πατέρα της.(Λευ. 21. 9). Φρικτή τιμωρία.
Φινεές:
Υιός του Ελεάζαρ, υιού του Ααρών, αδελφού του Μωυσή (Έξ. 6. 24). Υπάκουσε στην εντολή του Θεού και σκότωσε έναν Ισραηλίτη, που πήγε με μια Μαδιανίτισσα (Αρ. 25. 6-9). Για την πράξη του αυτή ο ίδιος ο Θεός έκλεισε συμφωνία φιλίας και διαθήκη αιώνιας ιεροσύνης, γιατί έδειξε ζήλο για το Θεό του και έφερε τους Ισραηλίτες τη συγχώρηση των αμαρτιών τους. Θανατώθηκαν 24000 Ισραηλίτες με εντολή του ίδιου του Θεού, γιατί πόρνευσαν με τους Μαδιανίτες και λάτρεψαν τους θεούς των Μωαβιτών (Αρ. 25. 1-5).
Τότε (με το Μωσαϊκό νόμο) ίσχυε το "όστις θέλει ή δεν θέλει........", άρα βούρδουλας.
Τώρα (με το νόμο της Χάριτος) ισχύει το "όστις θέλει.....", χωρίς το βούρδουλα.
Οι άνθρωποι πάντοτε αμάρταναν (και πάντοτε θα αμαρτάνουν) και ο Λωτ αμάρτησε.
Αυτό δεν σημαίνει, ότι επειδή αμάρτησε, η Εκκλησία δεν τον αγιοποίησε:
Λωτ, (ο του Αβραάμ), Οκτωβρίου 9 (Αποστολική Διακονία, Ωρολόγιον το Μέγα, Πανάγιον, σελ. 756).
Ο Λωτ, λοιπόν αγιοποιήθηκε, όπως και όλοι οι άλλοι οι άγιοι, οι οποίοι δεν παύουν να είναι αμαρτωλοί (κατά το "ουδείς αναμάρτητος").
Συμβουλή:
Πριν ανοίξουμε το στόμα μας ή χρησιμοποιήσουμε τη γραφίδα μας, για να καταδικάσουμε κάποιον, φρόνιμον είναι να μελετούμε πρώτα ορισμένα πράγματα, ειδάλλως, αν δεν γνωρίζουμε, καλόν είναι να το κλείνουμε το στόμα μας και να ανοίγουμε τα αυτιά μας.
ΙΚ
λιβελλογραφοι ανωνυμοι συκοφάντες, ο Μουστάσκης είναι πάρα πολύ μελετημένος και αποδυκνείει αυτά που λέει. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις εκδικήσεις και τις εμπάθειες του ιαχωβά μέχρι 4ης γενεάς.... ποιος έστειλε βρε ψεύτη ανώνυμε τις 10 πληγές στο λαό των αιγυπτίων; ο Ιησούς ή ο Ιεχωβά;, ανόητε λιβελλογραφε; και ποιος εσφαξε τα βρέφη των αιγυπτίων στην κούνια; ιερεύς του Κυρίου Ιησού
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ γενικά σε πολλά με τον κ.Μουστάκη, εδώ όμως δεν κατάλαβα την ερώτησή του. Παραδεχόμαστε από την Π.Δ. ό,τι μας εδίδαξε ο Ιησούς, οι Απόστολοι, οι Πατέρες και η Εκκλησία ανά τους αιώνας. Σε προτεσταντικές κινήσεις παρατηρείται όντως επαναφορά νόμων, όρων, οδηγιών της Π.Δ. αλλά και βάπτισης παιδιών με ονόματα της Π.Δ. Στην Εκκλησία μας, ποιος ασχολείται με την Π.Διαθήκη αφού ούτε την Κ.Διαθήκη μελετούν; Σε έρευνα σε Ιερούς Ναούς, νομίζω του π.Δανιήλ Αεράκη, βρέθηκε ότι αρκετοί Ναοί δεν είχαν ολόκληρη την Καινή Διαθήκη, πλην του "ευαγγελίου" και των "αποστόλων", αποσπασμάτων. δηλ. που αναγιγνώσκονται στις ακολουθίες. Αποκάλυψις; πουθενά. Τα ίδια με την Π.Διαθήκη πλην Ψαλμών και αποσπασμάτων Προφητειών. Άντε να αντιμετωπίσεις τις αιρέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο το θέμα της διδασκαλίας. Τις δέκα εντολές στο σχολείο τις μάθαμε "παραλλαγμένες" επί το ηθικότερον, το "ουχ επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου" το διδαχθήκαμε "ουκ επιθυμησεις όσα του πλησίον σου εστίν" (Αττική σύνταξις !!!! @@$@^$*^$#$$), ο δε Ιησούς το ανεβίβασε σε "ουκ εμβλέψεις την γυναίκα του πλησιον σου" με το "πας ο εμβλέψας". το Θυμάμαι, ως κατηχητής παρεξηγήθηκα, όταν με αφορμή κάποιά βιβλικά γεγονότα έκανα τοποθέτηση για το ποιο είναι το ορθό και ποιο όχι.
Η Π.Διαθήκη ανήκει σε άλλη εποχή, η Κ.Διαθήκη σε άλλη. Η Κ.Δ. είναι η περίοδος της θείας χάριτος, ο ίδιος ο Χριστός μας υπέδειξε τη διαφορά, με δεκάδες ρητές αναφορές, ουκ ήλθον καταλύσαι τον Νόμον αλλά πληρώσαι. Η μεταβολή άρχισε από τη στιγμή που ο Θεός δεν δέχθηκε άλλες αιματηρές θυσίες αλλά θυσιάσθηκε ο ίδιος. Και άλλαξαν τα πάντα. Ο Θεός, Θεός είναι και κάνει ότι είναι σωστό, δεν θα τον κρίνουμε εμείς, διαταγές του Θεού εκτέλεσε ο Προφήτης Ηλίας, ο Θεός κατέστρεψε Σόδομα και Γόμορα για την διαστροφή τους - και τα ζώα ξεπάστρεψε-. Εμείς δεν τα κρίνουμε, καλώς η κακώς εκείνη η εποχή ήταν άλλη, η δική μας άλλη, της Χάριτος, η ίδια η ανθρώπινη ιστορία χώρισε εαυτήν σε π.Χ. και μ.Χ.
Ευχαριστώ για την δημοσίευση των σχολίων.
Ελευθέριος.
Οι ορθόδοξοι έχουν να απαντήσουν στις ασέβειες του προτεσταντίζοντα υπερβολικά και σε πολλά θέματα κ.Μουστάκη ότι δεν κρίνουμε τον Λωτ με τα κριτήρια της αγιότητας της Κ.Δ. αλλά με τα κριτήρια και την εποχή και τους Νόμους του Θεού που ίσχυαν στην Π.Δ.
ΑπάντησηΔιαγραφήπ.χ. αρχικά επιτρεπόταν και η αιμομιξία αλλά μετά την αύξηση του ανθρώπινου γένους απαγορεύθηκε απο τον Θεό.
όμοια, αρχικά επιτρεπόταν ο άνδρας να έχει σεξουαλικές σχέσεις εκτός απο την γυναίκα του και με δούλες ή παλλακίδες, κάτι που απαγορεύθηκε στην συνέχεια.
Που σημαίνει ότι για την εποχή δεν ήταν κακό ή δεν ήταν τόσο κακό ώστε να του στερεί την αγιότητα.
Άγιε Λώτ συγχώρησε τους ασεβείς και τους προτεστάντες "ορθόδοξους" "θεολόγους".
Καλλίμαχος
Αγαπητέ ανώνυμε 11-12,9.06΄το εύγε ήταν για τον
ΑπάντησηΔιαγραφήΙ.Κ.,που από απροσεξία δεν τον ανέφερα,αλλά και
ο Γ.Μουστάκης γράφει και καλά και σωστά!!Όσο για
το Μωσαϊκό νόμο ο Χριστός:Ουκ ήλθεν καταλύσαι,
αλλά πληρώσαι"!!
Μόνος ένας Μουστάκης θα μπορούσε να στηλιτεύσει δημόσια τις μαύρες σελίδες της Π.Δ.. Όλοι εμείς οι θεολόγοι όταν προκαλούμεθα για τα θέματα αυτά από τους μαθητές μας, τεχνιόντως αποφεύγουμε να απαντήσουμε ή δίνουμε απαντήσεις που δεν πείθουν ούτε τον εαυτό μας και φυσικά ούτε καν τολμάμε να δημισιοποιήσουμε τις απόψεις μας οι οποίες είναι σύμφωνες με εκείνες του Μουστάκη. Ας υποκλιθούμε στη γενναιότητα του Γιώργου Μουστάκη που μας ανοίγει δρόμους ριζοσπαστικούς στο χώρο της θεολογίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυκειάρχης Θεολόγος.
Δεν είναι μαύρες οι σελίδες της Π.Διαθήκης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαύρη και άραχνη είναι η ψυχή των συκοφαντών της Π.Διαθήκης!
Ναι είναι αλήθεια ότι ο χαρακτηρισμός "μαύρες σε
ΑπάντησηΔιαγραφήλίδες"για το ένα από τα 2 βιβλία της Αγίας Γρα
φής είναι ανοίκειες!Μην ξεχνάμε όλοι ότι ο Εβραϊ
κός λαός έζησε σε μια περιοχή,όπου τόσο τα ήθη,ό
σο και οικοινωνικές δομές διαφέρουν από τις ελλη
νικές!Έτσι υπάρχουν και κάποιες-πράγματι ακραίες
καταστάσεις,που άλλες μεν αμβλύνθηκαν,ενώ άλλες
απαλείφθηκαν από το χριστιανισμό.Οφείλουμε λοι-
πόν να βλέπουμε με διαφορετικό μάτι αυτά τα
ακραία είτε ως πράξεις είτε ως εντολές υπάρχουν
και να είμαστε επιεικείς!
Ο εβραιοθεός της Π.Δ. εκδικείται μέχρι τετάρτης γενεάς. Είναι ο αιμοχαρής και αιμοβόρος που δεν διστάζει να γίνει και παιδοκτόνος, κατασφάζοντας το αθώα νήπια των Αιγυπτίων εις δόξαν λαού Ισραήλ και συνακόλουθα των Σιωνιστών που διαμέσου των αιώνων δυναστεύουν και υπονομεύουν. Ας τον χαίρονται αυτοί που τον έπλασαν κατ' εικόνα και οιμοίωση τους και τον πιστεύουν. Αυτή η περί Θεού εικόνα δεν εκφράζει εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Κι αν ανεχόμαστε την Π.Δ., το κάνουμε βλέποντας την ΜΟΝΟ μέσα από το πρίσμα της Κ.Δ. Από μόνη της είναι θεολογικά ελλειπής και ασταθής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ.Μ.Μ.