ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ AYΡΙΟ ΠΕΜΠΤΗ Η ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΤΗΣ "ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΩΣ" ΤΟΥ π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ
Με τον σύγχρονο Μεγάλο Πατέρα της Εκκλησίας, τον αείμνηστο ΓΙΓΑΝΤΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ.
--------------------------------
Αύριο Πέμπτη 25/11/2010 εκδικάζεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) η αίτηση ακύρωσης του Ιερομονάχου Ευθυμίου Τρικαμηνά κατά της Εκκλησίας της Ελλάδος, με σκοπό την ακύρωση της υπ’αριθμ. 21/2007 αποφάσεως του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου της Εκκλησίας της Ελλάδος, διά της οποίας του είχε επιβληθεί η ποινή της "καθαιρέσεως".
Από τον χρόνο ασκήσεως της αίτησης ακυρώσεως παρήλθαν ήδη δύο έτη. Η εκδίκαση της αιτήσεως ακυρώσεως ανεβλήθη πολλάκις διότι η Εκκλησία της Ελλάδος μέχρι και σήμερα, παρά τις συνεχείς οχλήσεις και παρεμβάσεις του Συνηγόρου και του εκάστοτε Εισηγητού Δικαστού του π. Ευθυμίου και παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις εκ μέρους του Νομικού Συμβούλου και του Γραμματέως της Συνόδου, καθώς και του ιδίου του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου δεν έχει αποστείλει τον φάκελλο της υποθέσεως του Ιερομονάχου ώστε να προχωρήσει η εκδίκαση της υποθέσεως.
Είναι προφανής βεβαίως ο λόγος της μη αποστολής του φακέλλου του Ιερομονάχου εκ μέρους της Εκκλησίας προς το ΣτΕ.
Ωστόσο θετικό στοιχείο στην όλη υπόθεση είναι ότι προσφάτως ο νέος εισηγητής – Δικαστής της υποθέσεως του π. Ευθυμίου εξέφρασε την άποψη ότι η υπόθεση στην ως άνω δικάσιμο της 25/11/2010 θα εισαχθεί οπωσδήποτε σε συζήτηση τουλάχιστον με τον σκοπό έκδοσης προδικαστικής αποφάσεως, η οποία θα διατάσσει την Εκκλησία της Ελλάδος να προσκομίσει τον φάκελλο.
Ευελπιστούμε η υπόθεση του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά να εισέλθει τουλάχιστον στην τελική ευθεία για την εκδίκασή της χωρίς άλλες αναβολές. Εξάλλου μετά την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη υπακούοντας στο ανώτατο Δικαστήριο του Κράτους να αποστείλει τον φάκελλο για να περαιωθεί η εκδίκαση της υποθέσεως.
Ας σημειωθεί ότι ο π. Ευθύμιος για χρονικό διάστημα άνω των δύο ετών δεν ασκεί τα ιερατικά του καθήκοντα ήτοι δεν λειτουργεί, ούτε εξομολογεί, ούτε πράττει ο,τιδήποτε ιερατικό, όχι γιατί αποδέχεται ως δικαία την άδικη απόφαση – ποινή που του επεβλήθη από το Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Διικαστήριο της Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά γιατί αποδέχεται την αδικία εις βάρος του καθ΄οτι διώκεται ένεκα του αντιοικουμενιστικού του αγώνα και της ομολογίας της ορθοδόξου πίστεως και ευελπιστεί ότι θα δικαιωθεί από τα πολιτικά δικαστήρια τα οποία όπως πιστεύει απονέμουν δικαιοσύνη σε αντίθεση με τα εκκλησιαστικά.
Δεν προσέφυγε σε σχήματα εκκλησιαστικά – παρατάξεις του παλαιού, ούτε έκανε δική του «Εκκλησία», ούτε δέχθηκε άλλες λύσεις συμφέρουσες και εύκολες για να βολευθεί.
Προτίμησε να πάθει και να υποστεί τις συνέπειες του ομολογιακού αγώνα του.
Είναι ο πρώτος Ιερομόναχος που ομολόγησε ενώπιον της Ιεράς Συνόδου και κατήγγειλε την αίρεση του Οικουμενισμού και τους φορείς της που είναι οι Επίσκοποι και καθηρέθη δι’ αυτήν του την ομολογία χωρίς να δειλιάσει και να συμβιβασθεί.
Ας θυμίσουμε τί έγραφε, σε άρθρο του Διευθυντού Συντάξεως κ. Γ. Ζερβού, στο πρωτοσέλιδό της η αγωνιστική εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» στις 7 Σεπτεμβρίου του 2007:
Είναι η πρώτη καταδικαστική απόφασις, εναντίον Ιερομονάχου, ο οποίος υπερασπίζεται την Πατερικήν θεολογίαν, τας αποφάσεις Οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, τους αγώνας των Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας εναντίον του Παπισμού και λοιπών χριστιανικών αιρέσεων….
Η καθαίρεσις του Ευθυμίου Τρικαμηνά αποτελεί εν τελεσίγραφον της Ιεραρχίας προς όλους τους πιστούς και όλους τους κληρικούς όποιοι είναι αντιπαπικοί και αντιοικουμενισταί.
Το μήνυμα είναι ότι δεν θα έχουν θέσιν εις την Εκκλησίαν και εις το ιερόν θυσιαστήριον του Θεού.
Επιχειρεί δι αυτού του τρόπου η Ιεραρχία να κάμψη τας αντιστάσεις των πιστών.
Διακηρύσσει – εμμέσως – ότι έχει δικαίωμα να νοθεύη το ορθόδοξο φρόνημα να ποδοπατή τους Ιερούς Κανόνας, οι οποίοι απαγορεύουν τας συμπροσευχάς και τα συλλείτουργα μετά των Παπικών.
Διακηρύσσει επίσης, ότι οι μεγάλοι αντιαιρετικοί και αντιπαπικοί Πατέρες της Εκκλησίας δεν είναι τίποτε «μπροστά» των.
Η απόφασις του Συνοδικού Δικαστηρίου είναι μία απόφασις τρομακτική, δι’ όσους υπερασπίζονται το ανόθευτον της Ορθοδοξίας και την μή συμπόρευσιν και ταύτισιν με τους αιρετικούς.
Οφείλουν, όμως να γνωρίζουν εις την Ιεραρχίαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πιστού λαού δεν αναγνωρίζει εις τα πρόσωπα των περισσοτέρων Ιεραρχών διαδόχους των Αποστόλων.
Ελάχιστοι οι εκλεκτοί κατά τον λαόν, ο οποίος τελικως είναι και ο θεματοφύλαξ των ιερών και των οσίων και των παραδόσεων της Εκκλησίας μας.
Όπως οφείλουν να γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία του λαού είναι με τους «Παπα- Τρικαμηνάδες», οι οποίοι διακρίνονται διά την ταπεινότητα, την ασκητικήν ζωήν εν τω κόσμω, την ακτημοσύνην, το ανόθευτον της Ορθοδόξου Πίστεως, την προσήλωσιν εις τας παραδόσεις και τους Κανόνας της Εκκλησίας μας.
Οι Συνοδικοί Ιεράρχαι οι οποίοι κατεδίκασαν τον πατέρα Ευθύμιο Τρικαμηνά δεν διαφέρουν από το συνέδριον – δικαστήριον του Καϊάφα.
Διότι εδίκασαν και κατεδίκασαν ένα Ιερομόναχον, ο οποίος υπερασπίζεται την Ορθόδοξον Πίστιν, ζητεί εφαρμογήν των Ιερών Κανόνων υπό των Μητροπολιτών, διέκοψε το μνημόσυνον των οικουμενιστών και φιλοπαπικών Μητροπολιτών, επεσήμανεν ότι η συμπόρευσις με τον Οικουμενισμόν και τον Παπισμόν είναι ύβρεις προς τους αγώνας των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων και ετόλμησε να ζητήση από το Καϊαφικόν συνέδριον ομολογίαν Ορθοδόξου Πίστεως. Εφ’ όσον αυτή θα εγίνετο, θα εζήτει συγγνώμην.
Αυτό το συνέδριον δεν είδε τον αγωνιστήν της Ορθοδοξίας ενώπιόν του, αλλά εκείνον, ο οποίος ημφεσβήτησε την εξουσίαν της φιλοπαπικής οικουμενιστικής Δεσποτοκρατίας.
Είδε εκείνον, ο οποίος εις το όνομα του ανοθεύτου της πίστεως και της Αληθείας, την οποίαν εκφράζει αυτή, διέκοψε το μνημόσυνόν των…..
Αυτή η άρνησις της μνημονεύσεως της φήμης ήτο ασυγχώρητος.
Και δι’ αυτό το Δικαστήριον, το οποίον απήλλαξεν αναξίους σκανδαλοποιούς και διαβλητούς Μητροπολίτας, προκαλών την οργήν ολοκλήρου του λαού δι’ αυτήν την συγκάλυψιν και την συμπόρευσιν με την διαφθοράν ψυχών και την ανηθικότητα και την εν συνεχεία απόπειραν νομιμοποιήσεως της ομοφυλοφιλίας διά προσφυγής εις την Αρχήν Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, κατεδίκασεν ένα άσπιλον, ταπεινόν, αφιλοχρήματον και υπερασπιστήν της Ορθοδοξίας Ιερομόναχον, συνεδριάζον υπό την προστασίαν των Ειδικών Δυνάμεων της Αστυνομίας (ΜΑΤ). Άνευ αυτών δεν ητο δυνατόν να εκδώσουν απόφασιν.
Διότι έξωθεν του Μεγάρου είχον συγκεντρωθεί περί τους εκατόν πιστούς, οι οποίοι απεδοκίμαζον τους Συνοδικούς».
Τα εκατοντάδες πνευματικά του τέκνα (και όχι μόνον αυτά) διατελούν εν αγωνία και αναμονή διά την έκβαση της υποθέσεως και αξίζει να τονισθεί ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα στηρίζουν, συμπαραστέκονται και βρίσκονται κοντά στον πνευματικό τους πατέρα.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ
ΕΔΡΑ ΛΑΡΙΣΑ – ΒΟΛΟΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
——- ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΝΑΚΟΥ
Με την αχαρακτήριστη αυτή στάση κωλυσιεργίας της Εκκλησίας της Ελλάδος αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι η διοίκησή της δεν ανήκει στο Σώμα του Χριστού, αλλά αποτελεί ένα θρησκευτικό Σύλλογο, που έχει συσταθεί για να θεραπεύει τις μεταφυσικές ανάγκες των μελών του, έξω από κάθε αγιογραφική και αγιοπατερική έννοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ