Ομολογία

ΚΑΝΟΥΝ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ,

ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΟΥΝ

Παρακολουθούμε τις εξελίξεις από κοντά.

Διότι η περίπτωσί του είναι μία μεγάλη φθοροποιός υπόθεσι για τη δοκιμαζόμενη Εκκλησία μας.

Ο σκληρός μητροπολίτης Παντελεήμων Μπεζενίτης, από το κελί της φυλακής του, εξαποστέλλει μύδρους και απειλές κατά των Μητροπολιτών εκείνων, που δεν συνευδοκούν να θυσιάσουν και τη νομική και την κανονική τάξι, για να τον σώσουν από τη δεινή, πράγματι, κατάστασι, στην οποία, υπαίτια και αμετανόητα, βρίσκεται.

Συνάμα, ενισχύει τους λίγους δικούς του, που του έμειναν, είτε εκλιπαρόντας τους, είτε ζητώντας από αυτούς την οφειλόμενη ευγνωμοσύνη τους, για τις εξυπηρετήσεις που «εν τη δόξη του» τους προσέφερε, είτε απειλώντας τους με αποκαλύψεις, εάν μηδίσουν στο απέναντί του στρατόπεδο και έτσι, αυτοί οι ταλαίπωροι, αντί να ασχοληθούν με τα μεγάλα προβλήματα της Εκκλησίας, κάνουν ό,τι μπορούν, για να βρούν τρόπους να μη γίνει, σε πολύ λίγο χρόνο, όπως αναμένεται, αυτός ο τέως χρυσοστόλιστος μητροπολίτης Παντελεήμων, απλός ρασοφόρος μοναχός Παντελεήμων.

Δίχως εγκόλπιο, δίχως τις δόξες και τις υλικές ωφέλειες που απήλαυσε. Έτσι το λέει ο νόμος. Όπως, πολύ ορθά και προς έπαινό του, υπενθύμισε το νόμο στην Εκκλησία ο πιστός εφαρμοστής των νόμων κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης.

Έτσι το λέει. Αυτή είναι η κατάληξη της αμαρτίας.

Μόλις ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου θα κοινοποιήσει την αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση στην Εκκλησία, η τελευταία υποχρεούται να καθαιρέσει τον αμετάκλητα κατάδικο, δίχως άλλη διαδικασία.

Τώρα, οι «αετοί» της Εκκλησίας, ενώ κάθε πρωϊ ξυπνούν με την αγωνία μήπως έξω από την πόρτα τους περιμένει ο δικαστικός επιμελητής με την απόφασι στο χέρι, για να αποτρέψουν το επερχόμενο δεινό, το τι, εν τω μεταξύ, δεν μεθοδεύουν.

Είναι αυτοί, που, μετά το θόρυβο, κατάλαβαν, τώρα, ότι ήταν μία μεγάλη ακρισία ή προσπάθεια των επτά Συνοδικών, να προφθάσουν να βγάλουν, όπως-όπως, μια αθωωτική απόφασι, για να τηνεπικαλεσθούν σαν, τάχα, δεδικασμένο, που τους απαγορεύει να επανέλθουν, δήθεν για το ίδιο θέμα

Οι ίδιοι είναι αυτοί, που πληγώθηκαν όταν ο ευνοούμενός τους κατάδικος, απέτυχε παταγωδώς να επαναφερθεί η υπόθεσι σε νέα κρίσι στο Πενταμελές Εφετείο, που τον καταδίκασε, ήδη αμετάκλητα, σε 6 χρόνια κάθειρξι.

Οι ίδιοι είναι που, έπεσε στο κενό η προσπάθειά τους να συστήσουν για τον εκλεκτό τους φυλακή σε πολυτελές μοναστήρι, για να μη συμφύρεται με τους κοινούς «κλέφτες» και τους πάσης φύσεως «λωποδύτες» και λοιπούς ανήθικους εγκληματίες, ο ευνοούμενος όλων των καταστάσεων στην Εκκλησία.

Πρόσφατα, ακούγεται, προσπάθησαν να επιτύχουν από την Κυβέρνησι να αλλάξει το νόμο, άκουσον –άκουσον -, «να αλλάξει, για χάρη του πεφιλημένου τους κατάδικου, το νόμο».

Και αφού αυτό δεν το επέτυχαν, ψάχνουν το νόμο, όπως είναι, μήπως του δώσουν άλλες διαστάσεις, μήπως μπορούν να θεμελιώσουν σ’ αυτόν, αντί για καθαίρεσι, μία κάποια αργία και τον γλυτώσουν από την καθαίρεσι.

Τέτοια κυκλοφορούν σήμερα στα εκκλησιαστικά γραφεία και εχουν πλουτίσει οι τηλεφωνικές εταιρίες από τα τηλέφωνα του Κορυδαλλού, που έχουν πάρει φωτιά.

Μακαριώτατε, ποιός ο λόγος που μέχρι σήμερα δεν έχετε διώξει από τις τάξεις των συνεπισκόπων σας τον κατάδικο συνάδελφό σας, που τόσα δεινά έχει σωρεύσει στην Εκκλησία στα 35 χρόνια της επισκοπίας του σ’ αυτήν, που του την προσέφερε η δικτατορία και η φιλία του – η άδολη ή η δόλια –είναι ένα άλλο θέμα αυτό , που είχε και διατηρεί ακόμα, με ένα μεγάλο αριθμό Ιεραρχών;

Πότε, επί τέλους, θα αποκαταστήσετε την κανονική τάξη, στην πολυδοκιμασμένη μητρόπολι Αττικής (δεν έχετε ήδη αργήσει;), αφού ξέρετε πολύ καλά, ότι ο Πνευματικός Πατέρας της, ο ανυπέρβλητος σε ήθος, σε πνεύμα και σε ικανότητα να εργάζεται, ακόμα και σήμερα, αποδοτικότατα για την Εκκλησία, ζή ακόμα, δραστηριοποιείται και στοχάζεται ορθότατα και πατερικά, στη σύγχρονη Κουκουσσό του γνωστού σας και γειτονικού σας Αυλώνα; Μήπως θα χάσετε τίποτα, μήπως θα χάσει η Εκκλησία από την αποκατάστασί του;

Ο,τι και αν πιστεύετε, βγείτε να το πείτε.

Τόσο ανθεκτικά «κόκαλα» (επιχειρημάτων, πιέσεων, τι;) έχει αυτή η υπόθεσι και δεν μπορείτε να τη λύσετε, καίτοι μπορείτε σε μία και μόνον ώρα, αν μη τι άλλο, για να δώσετε το στίγμα της παρουσίας σας στο Πηδάλιο της Εκκλησίας και για να αποδείξετε ότι υπάρχετε, μόνο και μόνο, για την Αλήθεια και για τη δόξα του Θεού;

Μακαριώτατε, αφήστε κατά μέρος κάθε άλλη σκοπιμότητα. Αυτό προέχει.

Πετάξτε όλα τα άλλα στο καλάθι των αχρήστων σας και πείτε στον κ. Μπεζενίτη, «μετάνοια, πάτερ, μετάνοια, αυτό σου λείπει τώρα πιά, τίποτε άλλο».

Θα το καταλάβει; Το ευχόμαστε.

Οσο για Σας, τον Αρχιεπίσκοπο, πιστεύουμε ότι έχετε μάτια να βλέπετε.

Αυτιά να ακούετε.

Και νού να ορθοτομείτε.

Κάντε το.