Ομολογία

Ο μαρτυρικός και πατερικός μητροπολίτης Αττικής κ. Νικόδημος εξόριστος επί 35 χρόνια από το ποίμνιό του, διότι με τη ζωή του και το πνεύμα του βιώνει και συνιστά μία Αγία και Αμωμη Εκκλησία.



Ο ήρωας της Λάρισας, Τριαντάφυλλος Τασιόπουλος, πρώην δημοτικός σύμβουλος Λαρίσης, που φέρει εν τω σώματί του τα στίγματα του Κυρίου Ιησου Χριστού. Που κάθησε στο εδώλιο ….350 φορές, διότι αγωνίζεται για μία Ελεύθερη και Κανονική Αγία Εκκλησία, από τον οποίο σήμερα ο πατρηιός της Λαρισας ζητάει 80.000 ευρώ, διότι τον κατήγγειλε για το γνωστό σκάνδαλο των Τεμπών.


ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙ
ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ π. ΙΕΡΩΝΥΜΟ

Μακαριώτατε

Συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος από την ημέρα που εγκατασταθήκατε σαν αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Όλοι μας προσδοκούσαμε ότι από τα πρώτα θέματα που θα σας απασχολούσαν θα ήταν τα δύο ανοικτά αποστήματα του παρελθόντος, οι ανοικτές πληγές που συνεχίζουν να πυορροούν επικίνδυνα, που κούρασαν και ταλαιπώρησαν σφόδρα την Εκκλησία μας.

Το πρώτο είναι η αποκατάσταση της δικαιοσύνης όσον αφορά την ληστρική εκδίωξι του (μόνου ζώντος) μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικοδήμου ο οποίος εκδιώχθηκε της μητροπόλεώς του αδίκαστος, αναπολόγητος, σφαγιασμένος κυριολεκτικά και την θέσι του κατέλαβαν παρανόμως και αναισχύντως άνθρωποι που δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στην Εκκλησία.
Γιατί, μακαριώτατε, δεν θέλετε να χαρή η γή και ο ουρανός; Γιατί δεν δίνετε λίγη χαρά και λίγη αγαλλίασι στο εκκλησιαστικό Σώμα, να ενώσετε τα διεστώτα και να συλλειτουργήσετε όλοι μαζί στην μητρόπολι των Αθηνών, μετά από την διάστασι επί χρόνου ενός τρίτου αιώνος;

Το δεύτερο είναι η αποκατάστασι της κανονικής τάξεως στην Ιερά μητρόπολι της Λάρισας. Ο κατέχων τον θρόνον της Λάρισας είναι ένοχος βαρυτάτων εκκλησιαστικών εγκλημάτων και πρέπει να καθαιρεθή. Τα χέρια του στάζουν αίμα των χριστιανών της Λάρισας. Και όχι μόνο το αίμα που χύθηκε στην ψευτοενθρόνισί του, αλλά και το αίμα που αντιπροσωπεύει το χρήμα που αξιώνει από τους πτωχούς βιοπαλαιστές και πολύτεκνους μεροκαματιάρηδες, που συνέπεσε να σέβωνται την κανονική τάξι της Εκκλησίας τους, αλλά εκείνος βρίσκει εύκολους δικαστές να συντρίβουν αλύπητα τους χριστιανούς που αγωνίζονται και παλεύουν για μια αμωμη τον τόπο τους Εκκλησία.
Ο ίδιος εξέβρασε εγγράφως όλο το μίσος και την χολή του στο πρόσωπο του κοιμηθέντος αγίου πατρός και επισκόπου των Θεολόγου.
Τα δικαστήρια της πόλεως αναστενάζουν καθημερινά από τις συνεχείς και ασταμάτητες ποινικές διώξεις των χριστιανών της μητροπόλεως Λαρίσης που αρνούνται να τον αποδεχθούν ως επίσκοπό τους, διότι δεν είναι ο κανονικός επίσκοπός τους, γι αυτό και διαμαρτύρονται και τον αποδοκιμάζουν κατά την κανονική τάξι, αφού δεν εισήλθε από την θύρα της επισκοπής τους, αλλά από αλλαχού.
Τις αντικανονικότητες, που προηγήθηκαν της εγκαταστάσεώς του, εσείς τις γνωρίζετε πολύ καλά, ακόμα και ως έξαρχος, ενός θέματος που δεν είναι του παρόντος. Τι κάνατε όμως και τι κάνετε τώρα που γίνατε αρχιεπίσκοπος; Περνάει ο καιρός και ο πατρηιός του ποιμνίου μετά από όλα αυτά και άλλα πολλά συνεχίζει να παραμένη εκεί χωρίς να αισθάνεται ότι εξ αιτίας του «βλασφημείται το όνομα του Κυρίου εν τοις εθνεσι»(Ρωμ. 2,24).

Βλέπουμε, λοιπόν, όλοι μας ότι ο Θεός δεν επέτρεψε τόσα χρόνια να ηρεμήσουν τα πράγματα στις δύο αυτές ιερές μητροπόλεις. Δεν σας απασχόλησε αυτό το φαινόμενο μήπως γίνεται κατά παραχώρησι Θεού για να μετανοήσουν όλοι οι ένοχοι ή οι συνένοχοι που συμμετείχαν εις αυτά τα εκκλησιαστικά εγκλήματα;

Γιατί, μακαριώτατε, δεν σταματάτε ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ αυτές τις δύο εκκλησιαστικές ασχήμιες, που εξοργίζουν το Θεό και πικραίνουν τους ανθρώπους;

Γιατί δεν θεραπεύετε αυτά τα δύο ανοικτά αποστήματα που όζουν 35 ολόκληρα χρόνια;

Δεν επιθυμείτε να λήξουν αισίως αυτά τα δύο βροντερά και πολυχρόνια σκάνδαλα επί της δικής σας αρχιεπισκοπίας;

Τι θα απολογηθήτε, όταν εμφανισθήτε - θάττον ή βράδιον - ενώπιον του θρόνου του Θεού;

Μακαριώτατε, ο χρόνος της ζωής λίαν συνεσταλμένος εστί και το πέρας διαφαίνεται εγγύτερον δι όλους μας.

Σπεύσατε, παρακαλούμε, μακαριώτατε, σπεύσατε όσον τάχιον ότι προς εσπέρας εστί και κέκλικεν η ημέρα.

Νύν καιρός ευπρόδεκτος, νυν ημέρα σωτηρίας.

Εν τω Αδη ουκ εστι μετάνοια, μακαριώτατε.

Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Μαρτίου 2009