ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 30 ΤΟΥ

ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ 

ΜΕΧΡΙ ΤΑ 30 ΤΟΥ

του Θεολογου-Φιλολογου Κωνσταντινου Σιαμακη

      

Ῥωτήθηκα πολλἐς φορές˙ ʺ Τί ἔκανε ὁ Χριστὸς μέχρι τὰ 30 του χρόνια; γιατί τὸ βιογραφικὸ αὐτὸ κενό; μήπως πῆγε στὴν Ἰνδία καὶ σπούδασε φακίρης; ʺ. ʺ Ὄχι˙ πῆγε στὸ Νότιο Πόλο γιὰ ῥαδίκιαʺ, μοῦ ἔρχεται ν᾽ ἀπαντήσω.

      
Συνήθως ὅμως ἀπαντῶ˙ ʺ Τί ἔκανε μέχρι τὰ 30 του ὁ Πυθαγόρας; 
τί ἔκαναν μέχρι τὰ 30 τους ὁ Σόλων, ὁ Πεισίστρατος, ὁ Κλεισθένης, ὁ Μιλτιάδης, ὁ Θεμιστοκλῆς, ὁ Ἀριστείδης, ὁ Λεωνίδας, ὁ Αἰσχύλος, ὁ Κίμων, ὁ Ἡρόδοτος, ὁ Θουκυδίδης, ὁ Ἀναξαγόρας, ὁ Δημόκριτος, ὁ Εὐριπίδης, ὁ Ἀριστοφάνης, ὁ Λυσίας, ὁ Σωκράτης, ὁ Ξενοφῶν, ὁ Πλάτων, ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ Δημοσθένης, ὁ Αἰσχίνης, ὁ Ἰσοκράτης, ὁ Ζήνων, ὁ Ἐπίκουρος, ὁ Διογένης, ὁ Ἐπίκτητος, ὁ Πλούταρχος, ὁ Λουκιανός, ὁ Κέλσος, ὁ Αἰμίλιος Παῦλος, ὁ Ἁννίβας, ὁ Ἰούλιος Καῖσαρ, ὁ Κικέρων, ὁ Βεργίλιος, ὁ Ὁράτιος, ὁ Σενέκας, ὁ Πλίνιος, ὁ Ἡρώδης, ὁ Πιλάτος, ὁ Ἄννας, ὁ Καϊάφας, τί ἔκαναν μέχρι τὰ 30 τους τόσοι καὶ τόσοι ἄλλοι; 
ξέρει κανεὶς τί ἔκαναν ὅλοι οἱ παραπάνω μέχρι τὰ 30 τους; 
ξέρει κανείς τί ἔκαναν οἱ μισοὶ ἀπ᾽αὐτοὺς μέχρι τὰ 40 τους καὶ τὰ 50 τους; 
 ξέρουν αὐτοὶ οἱ βλᾶκες τῶν τέτοιων ἐρωτήσεων κάτι γιὰ τὸ μεταξὺ 0 καὶ 30 ἐτῶν διάστημα τῆς ἡλικίας τῶν προειρημένων; 
διερωτήθηκαν ποτέ; 
πῶς καὶ ἡ ἄρρωστη αὐτὴ περιέργειά τους στρέφεται ἀποκλειστικὰ μόνον ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, καὶ δὲν ἐκφράζεται καὶ γιὰ τόσους ἄλλους; 
ἐγὼ βέβαια γιὰ κανέναν ἀπὸ τοὺς παραπάνω δὲν ἔχω οὔτε ἴχνος τῆς τέτοιας περιεργείας.

      Ὅσο γιὰ τὸ Χριστό; 
ναί, ὁ Χριστὸς εἶναι ἀπὸ τοὺς σπανίους (Φίλιππος, Μ. Ἀλέξανδρος, Μ. Κωνσταντῖνος, κλπ.), γιὰ τοὺς ὁποίους ξέρουμε τί ἔκαναν καὶ πρὶν ἀπὸ τὰ 30 τους. 

τοῦ Χριστοῦ ξέρουμε τὴν προσκύνησι τῶν ποιμένων, τὴν ἀφιέρωσί του στὸ ναὸ μετὰ 40 μέρες σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τοῦ Μωϋσέως καὶ τὶς προφητεῖες τοῦ Συμεὼν καὶ τῆς Ἄννης γιὰ τὸ πρόσωπό του καὶ τὸ μέλλον του, τὴν προσκύνησί του ἀργότερα κι ἀπὸ τοὺς ἀλλοδαποὺς μάγους καὶ τὴν καταζήτησί του γιὰ σφαγὴ ἀπὸ τὸν Ἡρῴδη Α΄ ὅταν ἦταν περίπου 2 ἐτῶν, γιὰ τὰ θαυμαστὰ λόγια του πρὸς τὴ μητέρα του στὸ ναὸ τῆς Ἰερουσαλὴμ ὅταν ἦταν 12 ἐτῶν, καὶ γιὰ τὴ βάπτισί του ἀπὸ τὸν Ἰωάννη λίγο πρὶν ἀπὸ τὰ 30 του χρόνια. 

φυσικὰ τὰ Εὐαγγέλια δὲν εἶναι βιογραφία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλ᾽ ἱστορία τοῦ κηρύγματός του τῆς θανατώσεώς του καὶ τῆς ἀναστάσεώς του. 
 κανένα βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς δὲν εἶναι βιογραφία κανενὸς ἀπολύτως. 
δὲν εἶναι μυθιστόρημα γιὰ ἀργόσχολες Κατίνες ἡ Γραφή. 
παρὰ ταῦτα γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ μᾶς παρέχουν πλήρη κάλυψι, λέγοντας καὶ ἐννοώντας ὅτι μέχρι τὰ 30 του ἡ ζωή του ἦταν μιὰ συνηθέστατη ῥουτίνα χωρικοῦ μεροκαματιάρη, δὲν ὑπάρχει τὸ κενὸ ποὺ ὑπάρχει γιὰ τοὺς προειρημένους. 

ξέρουμε ὅτι ὁ Χριστὸς μέχρι τὰ 12 του πῆγε στὸ σχολεῖο (Λκ 4,16-21), κι ἀπὸ τὰ 12 μέχρι τὰ 30 του ἦταν τέκτων, ποὺ ἀπὸ τὰ τέγω τέγος (= ‘’στεγάζω", "στέγος" - "στέγη") θὰ πῇ "ξυλουργὸς τῆς στεγάσεως καὶ τῶν κουφωμάτων", ἔκανε δηλαδὴ στέγες καὶ σκάλες, κάγκελλα, πόρτες, παράθυρα, ἐντοιχισμένες ντουλάπες, ῥάφια, κλπ., συνεργαζόμενος κατὰ τὰ πρῶτα χρόνια μὲ τὸ θετὸ πατέρα του Ἰωσήφ, ἀπὸ τὸν ὁποῖο μάθαινε αὐτὴ τὴν τέχνη κι ἐργαζόμενος ἀργότερα μετὰ τὸ θάνατο ἐκείνου ὡς ἐνήλικος μάστορας γιὰ τὴ συντήρησι τῆς μητέρας του καὶ τοῦ ἑαυτοῦ του. 
ἦταν τέκτων. 
τί ἄλλο τὸ ἄξιο ἐξιστορήσεως θὰ μποροῦσε νὰ ἔχῃ ἡ καθημερινὴ δουλειά – μεροδούλι μεροφάι- ἑνὸς μάστορα τοῦ κύκλου τῶν οἰκοδομικῶν ἐργασιῶν; 

ἄλλωστε κατὰ τὸ μωσαϊκὸ νόμο, τὸν ὁποῖο τήρησε πειθαρχικὰ καὶ σιωπηλὰ μέσα στὴν ἀφάνεια τοῦ ἀσήμαντου ἐργάτου, στὸν Ἰσραὴλ ὁ ἄντρας εἶχε γνώμη καὶ δημόσιο λόγο ἀπὸ τὰ 30 του κι ἔπειτα. 

τί θὰ ἤθελαν οἱ παραπάνω ἀνόητοι ἐρωτῶντες –καὶ μόνοι τους ἀπαντῶντες κιόλας ‘’Πῆγε στὴν Ἰνδία γιὰ μαθητεία σὲ μάγους’’, λὲς καὶ ὁ παραμεσόγειος κόσμος δὲν εἶχε τέτοιους ἀγύρτες–, τί θὰ ἤθελαν ἄλλο νὰ λὲν γιὰ τὸ Χριστὸ τὰ Εὐαγγέλια; 

ὅτι ‘’Στὶς 30-3-14 ἔκανε μὲ τὸν πατέρα του τὴ στέγη καὶ τὰ κουφώματα τοῦ σπιτιοῦ τοῦ Ἠλί’’,... 

‘’Στὶς 30-5-18 ἔκανε μὲ τὸν πατέρα του τὴ στέγη καὶ τὰ κουφώματα τοῦ σπιτιοῦ τοῦ Συμεών’’,... 

‘’Στὶς 30-7-24 ἔκανε μὲ τὸν πατέρα του τὴ στέγη καὶ τὰ κουφώματα τοῦ σπιτιοῦ τοῦ Ἰακώβ’’,... 

 ‘’Στὶς 30-10-28 ἔκανε τὴ στέγη καὶ τὰ κουφώματα τοῦ σπιτιοῦ τοῦ Ματθάν’’,... καὶ πάει λέγοντας; 

γιὰ νὰ μὴν πῶ ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπῆρχε καὶ τέτοιο ἡμερολόγιο γιὰ τὰ βερεσέδια, αὐτόγραφό του μάλιστα, ἀλλ᾽ οἱ εὐαγγελισταὶ καὶ οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ δὲν ἐνδιαφέρθηκαν γιὰ κεῖνο τὸ μαστορο-τεφτέρι – ὁ ἴδιος ὁ Κύριος προφανῶς τὸ πέταξε στὰ σκουπίδια, ὅταν ἄρχισε τὸ κήρυγμά του–, ὅπως δὲν ἐνδιαφέρθηκαν οὔτε γιὰ τὸ σταυρό του οὔτε γιὰ τὸν τάφο του οὔτε γιὰ τὴν ποδιὰ καὶ τὰ κουζινικὰ τῆς μητέρας του.

      Βλακόμετρο μόνο τῆς βλακείας τῶν ἐρωτώντων εἶναι κάτι τέτοιες ἐρωτήσεις. κατὰ τοῦτο μόνο μᾶς εἶναι χρήσιμη ἡ τέτοια τους ἐρώτησι. πῶς ἀλλιῶς θὰ ξέραμε τὸ νοητικό τους ἐπίπεδο, ἂν δὲν μᾶς τὄδειχναν οἱ ἴδιοι τόσο πρόθυμα;

Μελέτες 4 (2008)