Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2025


 Δειτε το αισχος αυτο το σεξιστικο τραγουδι του Θ. Φερρη που τραγουδανε τα παιδια των εκπαιδευτηριων της μητροπολεως Πειραιως. 
Ειναι δυνατον; 

Και μαλιστα για 'Φιλανθρωπικους σκοπους' να μαθαινουν τα μικρα παιδια να υμνειται το σεξιστικο ζευγαρωμα;

Τι συμβαινει σεβασμιωτατε, που παει η Εκκλησια; 

Στο ΠΟΥΘΕΝΑ;

Καλυτερα Απουσια Εκκλησιας παρα Αηδια Εκκλησιας.

2 σχόλια:

  1. Οι στίχοι του τραγουδιού
    ------------------------------------------------------
    Μεγάλος έρωτας

    Ένας μεγάλος έρωτας, αυτό που ζήσαμε.
    Κουράστηκες κι εσύ κι εγώ, γι’ αυτό χωρίσαμε.
    Είναι μεγάλος γολγοθάς να λες αντίο
    και από ένα τώρα εμείς γίναμε δύο.


    Μα σ’ αγαπάω, μα σ’ αγαπάω.
    Είναι τρελλό να θέλω εγώ αλλού να πάω.
    Μα σ’ αγαπάω και σου ζητάω.
    Μόνο για λίγο να μπορώ να σου μιλάω.

    Ξύπνησα μόνος το πρωί σ’ άδειο κρεββάτι.
    Κάθε γωνιά μέσα στο σπίτι θυμίζει κάτι.
    Δεν ξεπερνιέται τελικά σε μία νύχτα.
    Θέλω ακόμα να σου πω όσα δεν είπα.

    Μα σ’ αγαπάω, μα σ’ αγαπάω.
    Είναι τρελλό να θέλω εγώ αλλού να πάω.
    Μα σ’ αγαπάω και σου ζητάω.
    Μόνο για λίγο να μπορώ να σου μιλάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στίχοι και του δεύτερου τραγουδιού της πρόβας
    ------------------------------------------------------------
    Όνειρο Θα ‘Ναι Ξανά (Κούνια)

    Τώρα που σε έχω αγκαλιά
    και σε γεμίζω με φιλιά
    θέλω να ακούσεις μια ιστορία
    που δεν υπάρχει σε βιβλια παιδικά.
    Τώρα που σε έχω αγκαλιά
    και σου χαΐδεύω τα μαλλιά.
    Τώρα που σε έχω στο πλευρό μου
    θέλω να ακούσεις το όνειρό μου.

    Έχω κρεμάσει μια κούνια απ’ το φεγγάρι.
    Άνοιξε τα χέρια σου ο αέρας να μας πάρει.
    Και όπως κοιτάζουμε τον κόσμο από ψηλά
    να του πετάμε φιλιά
    Και όταν ξυπνήσουμε μαζί μια αγκαλιά,
    όνειρο θα ‘ναι ξανά.

    Τώρα που είμαστε μαζί
    όπως το είχα ονειρευτεί
    θα σου χαρίσω την καρδιά μου
    και θα σου πω όσα δεν έχω ξανά πει.
    Τώρα που είμαστε μαζί
    όπως το είχα ονειρευτεί
    τώρα που σ’ έχω στο πλευρό μου
    θέλω να ακούσεις το όνειρό μου.

    Έχω κρεμάσει μια κούνια απ’ το φεγγάρι.
    Άνοιξε τα χέρια σου ο αέρας να μας πάρει.
    Και όπως κοιτάζουμε τον κόσμο από ψηλά
    να του πετάμε φιλιά.
    Και όταν ξυπνήσουμε μαζί μια αγκαλιά,
    όνειρο θα ‘ναι ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου