Ομολογία

Oι καθεστωτικοι 

και ο ….ανυπότακτος!!!

 

 

Δημοσιευω ενα κειμενο που δημοσιευτηκε οταν γινονταν προσπαθειες να οργανωθουν οι λεγομενοι Αντιοικουμενιστες. Μαλλον ορεξι δεν υπηρχε, ουτε τοτε, ουτε και σημερα. Ο λαος ειναι σε αθλια πνευματικη καταστασι, ετσι τον καταντησαν οι κυριως υπευθυνοι, οι δεσποταδες, και δεν καταλαβαινει ουτε την αλφαβητα της Ορθοδοξιας. Ο Θεος να λυπηθει τον λαο και να ανεχθει την καταστασι του. Ομως ΟΥΑΙ στους υπευθυνους της φρικαλεας καταστασεως του.

Ο υποφαινομενος, χαρακτηρισα τους κληρικους της «Συναξης» που εμφανιζονται στην Ελλαδα - σαν οι μοναδικoι και αποκλειστικοι υπερασπιστες της Πιστεως - ως ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ.

Tους βαφτισα κατ’ αυτόν τον τροπον, όταν διαπίστωσα ότι, αντί καλού, κάνουν κακο στον αγώνα εναντίον της Παναιρεσεως του Οικουμενισμου, μας παρασύρουν σε μονοπάτια μακρά της Παραδόσεως των Πατέρων, κι αντι να καταστείλουν την εξάπλωση της αιρεσεως, της δινουν την δυνατοτητα να εξαπλώνεται απρόσκοπτα και ταχυτατα.

Να, γιατι ο ορος ΣΙΓΟΝΤΑΡΟΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, εκφραζει την πραγματικοτητα.

Οι εν λογω παππουληδες, εκτος ελαχιστοτατων εξαιρεσεων, ομοφρονουν και βαδιζουν ως ένα κοινο και ομοκινουμενο σωμα.

Κατ’ αυτας δε, ο θεωρητικος τους εκφραστης, που καμαρωνει με τον τιτλο του προϊσταμενου του Αντιαιρετικου Γραφειου, Αρχιμανδρίτης Παυλος Δημητρακοπουλος ο σιγονταροοικουμενιστης και μαγαρισμενος από τον Αρχιαιρεσιαρχη Βαρθολομαιο - αφου τον μνημονευει ο επισκοπος του -  ενω με επαρση ξεκινησε ενα διαλογο, ελεγχοντας - ο θεολογικα ολιγιστος - τις Aγιοπατερικές μελετες του π. Ευθυμιου, μετα τις συντριπτικες απαντησεις που ελαβε, δεν τολμαει να ανταπαντηση στις επισημανσεις και στα ερωτηματα  του ΑΕΙΠΟΤΕ αμισθου ιερομοναχου π. Ευθυμιου Τρικαμηνα.

Και δεν εμεινε ως εδώ, αλλά του απεστειλε ένα ακομα εγγραφο κακοτατο, προκλητικοτατο και εμπαθεστατο.

Eιναι ενα κειμενο που αποκαλυπτει πολλα.

Που αποκαλυπτει τον Σιγονταροοικουμενισμο τους και την κρυπτοενταξι τους στην παραταξι των Οικουμενιστων, στο πνευμα και στο γραμμα των Οικουμενιστων, τους οποιους ταχα πολεμουν και αντιμαχονται.

Με αυτο ο αρχιμανδριτης Παυλος Δημητρακοπουλος λαμβανει το θρασος και την αναιδεια να παραστηση εαυτον και ωσαν καποιος μεγας κανονολογος και να αποφαινεται …κανονολογικα για την Κανιβαλικη Ψευτοκαθαιρεσι του Ομολογητου και Αγωνιστου π. Ευθυμιου Τρικαμηνα.

Και τι ….μαργαριταρια αντλουμε από το αναιδεστατο κειμενο του;

Χαρακτηρίζει ο κρυπτοοικουμενιστης Αρχιμανδρίτης Παυλος Δημητρακοπουλος,  εξ υπαρχης ακομα και κατά την προσφωνησι, ότι ο π. Ευθυμιος είναι «μοναχος» και όχι ιερομοναχος.

Και γιατι είναι μοναχος Παυλε Δημητρακοπουλε;

Kαι γιατί τον βαπτίζεις υποκριτικότατα μοναχό, Αρχιμανδρίτα Παυλε Δημητρακοπουλε;

Έμαθες μεσοβέζικα να ενεργείς κι όχι ντόμπρα και αντρίκια;

Λαϊκό, έπρεπε να τον ονομάσεις.

Διότι από Ιερομόναχό σε λαϊκο τον καταδικασε το οργανωμενο κακο του πειθαρχικου συμβουλιου των αχρειων δεσποταδων.

Δεν τοξερες;

Για να μας το τονιζης και αυτό …χαιρεκακα;

Δεν τοξερες αυτό το επιπλεον εμπαθεστατο ανοσιουργημα, του παρανομου συμβουλιου των παρανομων, «σηπτων» αρχιερεων σας;

Δεν γνωριζεις, ειδικέ επι των αιρεσεων, Αρχιμανδρίτα Παυλε Δημητρακοπουλε, ουτε γιατι δικασθηκε, ουτε για ποιον λογον καταδικασθηκε ο π. Ευθυμιος, και ποια είναι η καταδικη του;

Θα σου το γνωρίσουμε εμεις.

Γραφει ο π. Ευθυμιος στο θρυλικο Απολογητικο του υπομνημα:

«Ἐπειδή κατά ταῦτα δέν ὑπάγομαι ὑπό τήν ποιμαντορία τοῦ φερομένου Μητροπολίτου Λαρίσης κ. Ἰγνατίου, ἀλλά οὔτε ὑπό τήν ποιμαντορία ἄλλου τινός Ἐπισκόπου, παρέπεται ὅτι, κατ' ἄρθρο τοῦ ν. 7/5383/32 περί ἐκκλησιαστικῶν Δικαστ. δέν ἦταν δυνατή ἡ εἰσαγωγή μου σέ δίκη ἐνώπιον τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Δικαστηρίου καί κατ' ἐπέκτασιν οὔτε καί τοῦ Συνοδικοῦ Δικαστηρίου,  ἡ  σέ βάρος μου δέ  ἀσκηθεῖσα  ἐκκλησιαστική κανονική δίωξις πάσχει ἀπό κανονική καί νόμιμη παράβασι, καθ' ὅσον τότε καί μόνον ἀνοίγεται Ἐκκλησιαστική δίκη καί κανονική δίωξις, ὅταν ὁ κληρικός ὑπάγεται στόν ἁρμόδιο Μητροπολίτη.  Ἐν προκειμένῳ οὐδεμία ἁρμοδιότης τοῦ Μητροπολίτου ὑφίσταται δι' ἐμέ.

          Τούτοις ἀκολούθως συνεπάγεται:  α) τό ἀπαράδεκτον τῆς σέ βάρος μου ἀσκηθείσης ἐκκλησιαστικῆς διώξεως,

β) τήν ἔλλειψι δικαιοδοσίας τοῦ Ἐπισκοπικοῦ καί  συνακολούθως  τοῦ Συνοδικοῦ Δικαστηρίου Σας,

γ) στέρησι τοῦ φυσικοῦ μου δικαστοῦ καί δ) ἔλλειψι δικαίας δίκης». 

      Αυτά δεν τα γνωριζες, Αρχιμανδρίτα Παυλε Δημητρακοπουλε;

Πως τολμησαν και δικασαν αυτόν τον κληρικο, αυτοι που δεν ειχαν ένα τετοιο δικαιωμα;

Λεγει ο π. Ευθυμιος:

«Κρίνω σκόπιμο νά ἀναφερθῶ πρωτίστως στήν κανονικότητα τοῦ Μητροπολίτου Λαρίσης, ἤτοι ἐάν κανονικῶς ἐτοποθετήθη στήν Μητρόπολι Λαρίσης. Ἡ ἀρνητική ἀπάντησις ὡς πρός τήν  κανονικότητά του ἀναιρεῖ αὐτοδικαίως τά ἀποδιδόμενα σε μενα ἀδικήματα. Ἀσφαλῶς  θά δέχεσθε ὡς κανονικότητα τήν ἐκλογή του ἀπό τήν Σύνοδο, τήν χειροτονία του  καί τήν τοποθέτησί του στήν Μητρόπολι Λαρίσης. 

          Ἡ ἐκλογή του κατ' ἀρχάς ἀπό τήν Σύνοδο ἦταν παράνομη καί ἀντικανονική, διότι ζῶντος τοῦ Μητροπολίτου τῆς πόλεως καί μή παραιτηθέντος  ἤ κανονικῶς καί τελεσιδίκως (μέ ἔφεσι) καταδικασθέντος, ἀπαγορεύεται νά ἐκλεγῆ ἄλλος ἐπίσκοπος ἀπό τήν Σύνοδο, πολύ δέ περισσότερο νά χειροτονηθῆ διά τήν πόλι αὐτή καί τό πλέον  χειρότερο νά τοποθετηθῆ δυναστικῶς (μέ συνδρομή  τῆς ἀστυνομίας καί τῶν ΜΑΤ ἀπό τήν μισή  Ἑλλάδα) σ’ αὐτήν.  Καί ἀναφέρομαι εἰδικώτερα διά νά μή θεωρηθῆ ὅτι ἐκφράζω προσωπικές μου ἀπόψεις τους Ιερους Κανονες…».

Φωναζε και ξαναφωναζε ο π. Ευθυμιος, μεσα στο Ιεροεξεταστικο κογκλαβιο τους, αλλα αυτοι κωφευαν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ πασχοντες από ανιατον κωφωσιν.

Καθονταν στις καρεκλες σαν ….ναρκωμενα κουφαρια ή μαλλον σαν ημινεκροι μαυροι ογκοι, μη λαμβανοντας υπ’ οψιν τους ΤΙΠΟΤΑ από οσα αντεκρουε ο π. Ευθυμιος, αλλα το μονο που σκεφτονταν ηταν το …καταδικαστικο του τελος, που ηδη το ειχαν προαποφασισει.

Και μεσα από ένα τετοιο ...θεατρο του παραλογου, εσυ δεχεσαι την φρικαλεα αποφασι ενός Συμβουλιου παρανομων.

Για ρωτησε τον Μητροπολιτη σου, τι ξερει γι’ αυτη την δικη, γι΄ αυτο το «θεατρο του παραλόγου»;

Γιατί ήταν εκεί και, από πληροφοριες μου, με ένα κινητό τηλέφωνο σε κάποιον έδινε πληροφορίες!

Και αγνοωντας όλα τα στοιχειωδη παραπανω, ερχεσαι εσυ μαλιστα ευθυς αμεσως και γραφεις:

 «Ο επισκοπος μας σας εκαμε την χαρι να σας καλεση, ουχι ακινδυνως υπερβαινοντας το γεγονος ότι προσφατως δια αποφασεως συνοδικου δικαστηριου εχετε καθαιρεθη από τον βαθμον του πρεσβυτερου και υποβιβασθη εις την ταξιν των μοναχων, πραγμα που εκκλησιολογικα και ιεροκανονικα δυσχεραινει την μεθ’ υμων κοινωνια, διοτι υμεις θεωρειτε εαυτον ως ιερομοναχον, μη αναγνωριζων την καθ’ υμων συνοδικην αποφασιν.

Από την εποχη της καθαιρεσεως υμων εχετε αλλα παραδειγματα Μητροπολεων που σας εκαλεσαν ως ομιλητη στην επαρχια τους, και μαλιστα σε επισημη ημεριδα, οργανουμενη από την Μητροπολι;».

 Ντροπη σου Αρχιμανδρίτα Παυλε Δημητρακοπουλε, ντροπη σου, αναισχυντεις υπερμετρα και υπερβολικα.

Μεγαλη η χαρι σας, αλλα και μεγαλη και τρανη και υπερμηκης η δημοσια αυτή ομολογια σας, ότι εχετε τις ιδιες πεποιθησεις με τις πεποιθησεις των Οικουμενιστων, Αρχιμανδρίτα Παυλε Δημητρακοπουλε.

Μεγαλη η χαρι σου, ναι, να αποκαλης, ως αποκαλεις, έναν Ομολογητη και έναν διωχθεντα για την Πιστι και την Δικαιοσυνη ως «καθηρημενο»  ανιδιοτελεστατο και καθαροτατο κληρικο, από τους αρχιερεις της Αισχυνης τυπου Αννα και Καϊαφα των ημερων μας.

Ανθρωπους με μηδεν φιλοτιμο και με μηδεν στοιχειωδη ψηγματα δικαιοσυνης μεσα τους.

Παρακολουθησαμε και εμεις την παρωδια της «δικης», της  «δικης μαϊμου», ενός ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥ κληρικου της Αγιωτατης Εκκλησιας μας, που οι μονες κατηγοριες εναντιον του ηταν η μη αναγνωρισι της Κανονικοτητας ενός ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΟΥ, που για να εγκατασταθη στη κλοπιμαια θεσι του της Λαρισας, την αιματοκυλισε με τα ΜΑΤ και με τα ροπαλα.

Ο ΗΡΩΙΣΜΟΣ του, να απαντηση τετ α τετ και κατά μετωπον στον μοιχεπιβατη ότι είναι ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗΣ και αρνειται να τον αναγνωριση.

Το, οντως Πατερικο, μοναδικο θαρρος του να του πει καταμουτρα και μεσα στο ιδιο το γραφειο του στο οποιο εκληθη:

«Δεν σε μνημονευω ως μητροπολιτη μου γιατι εισαι ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗΣ και ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ».

Αυτό το γενναιο και ηρωϊκο θαρρος, αυτό το Πατερικο φρονημα αυτου του μοναδικου σημερα κληρικου, εσεις οι φτηνοι δεν εχετε το θαρρος να το ξεχωρισετε, να το επαινεσετε, να το θαυμασετε και να το ομολογησετε.

Λεγει ο ιδιος ο π. Ευθυμιος στην απολογια του:

«Εἶναι γεγονός ὅτι ὅλες αὐτές τίς κατηγορίες  οἱ Ἅγιοι Δικαστές, τίς ἐξέλαβον μεμονωμένως καί ἀσχέτως μέ τά θέματα τῆς Πίστεως. 

Δηλαδή μέ ἔκριναν ὡς ἀνυπάκουο, χωρίς νά κρίνουν ποῦ καί γιατί ἔκανα ἀνυπακοή.

Μέ κατεδίκασαν ὡς μή μνημονεύοντα τό ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου, χωρίς νά συσχετίσουν τήν κατηγορία  μέ τίς προδοσίες τῶν Ἐπισκόπων στά θέματα τῆς Πίστεως.

Μέ παρουσίασαν ὡς ἀντάρτη καί  ἐξεγείροντα τούς πιστούς, χωρίς νά λάβουν ὑπ' ὄψιν των τά ἀναφαίρετα δικαιώματα τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ στήν ἐκλογή τοῦ ποιμένος των. 

Μοῦ προσέδωσαν τήν κατηγορία τοῦ σκανδαλοποιοῦ, λόγῳ τῶν διαμαρτυριῶν μου, χωρίς νά λάβουν ὑπ' ὄψιν των  ὅτι μέσα στήν Ὀρθόδοξον Παράδοσι αὐτό ἀποτελεῖ ἔννομο δικαίωμα καί τοῦ τελευταίου χριστιανοῦ, παραβλέποντες ὅτι ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι γεμάτη ἀπό τέτοια παραδείγματα διαμαρτυρίας  τῶν πιστῶν».

 

Εσυ Αρχιμανδρίτα Παυλε Δημητρακοπουλε, θα ειχες ποτε το το θαρρος να απαντησης τοιουτοτροπως στον μοιχεπιβατη μητροπολιτη σου;

Ξεχνάς ότι παρ’ ολίγον να είχες την ίδια τύχη με τον «καθηρημένο» (όπως ισχυρίζεσαι)  μοναχό π. Ευθύμιο;

Δεν είχες όμως το θάρρος να προχωρήσης και προσέφυγες σε άλλον πατέρα πιο στοργικό κι ανεκτικό.

Έδειξες διάκρισι ή μαθημενος στις κολακειες των εκαστοτε κρατουντων, όπως ειστε οι περισσοτεροι ρασοφοροι, το …βουλωνετε, κατά το κοινως λεγομενον, και ….ποιειτε την νησσαν και την ορνιθα (κοινώς “κόττα”);

Σημερα, …γενναιε Αρχιμανδρίτα Παυλε Δημητρακοπουλε, εσυ συνιστας, ή συμβουλευεις, ή εκφραζεις εστω και την διαφορετικη γνωμη σου για να ελεγξεις καθηκοντως τον μητροπολιτη στον οποιον σημερα υπηρετεις να παυση το μνημοσυνο του αρχιαιρεσιαρχου Βαρθολομαιου για να απαλλαγη και εκεινος και εσυ απο τον μολυσμον και από τον μαγαρισμον που υφιστασθε μνημονευοντας τον και ταυτιζομενοι με αυτόν;

Διοτι η μνημονευσι ενός επισκοπου σημαινει και την ιδεολογικη και εκκλησιολογικη ταυτισι μαζι του.

Δεν το πραττεις γιατι δεν εχεις το θαρρος να το πραξης, γιατι εισαι ενας κολακας και εχεις ελλειψι θαυμασμου και μεγαλειου μεσα σου.

Πως τολμας εσυ, ενας καθωσπρεπτιστης παπας της σειρας, να δεχεσαι μια παρανομη και αντικανονικη «καθαιρεσι» ενός Αποτειχισμενου ιερομοναχου από τον Μοιχεπιβατη και Οικουμενιστη επισκοπο που σφετερισθηκε τον θρονον ενός ζωντος επισκοπου και μαλιστα εφαμιλλου ενός αγιου;

Αλλα, πώς να αρνηθητε τον εαυτον σας, αφου  μεσα στις ταξεις των Σιγονταροοικουμενιστων, εχετε και σημερα ακομα κληρικους που υπηρετουν, προσκυνουν και μνημονευουν αναξιοπρεπεις και αρπαγας μοιχεπιβατας χωρις να τους ελεγχη η συνειδησι τους ότι διαπραττουν εκκλησιαστικο εγκλημα, το οποιο δεν συγχωρειται ουτε εν τω νυν, ουτε και εν τω μελλοντι αιωνι.

Και αυτους τους εχετε μεσα στην αξιοθρηνητη ομαδα σας και αγαστως και ακινδυνως συνεργαζεσθε μαζι τους και τους εμφανιζετε μαλιστα και ως «αγωνιστας της Πιστεως».

Ποιας πιστεως, αληθεια;

Της ιδικης σας μισοβεζικης, αντορθοδοξης και αντιπατερικης πιστεως;

Και σαν να μην συμβαινη τιποτα το αντιπαρερχεσθε αδιαφορα και αντι να ελεγξετε την διατρυτη και ελεεινη αυλη σας, τολματε και ελεγχετε ΕΝΑΝ ΟΡΕΣΕΙΒΙΟ, ΕΝΑΝ ΑΛΠΙΝΙΣΤΗ, ΕΝΑΝ ΕΥΖΩΝΑ της Ορθοδοξιας, που δεν μπορειτε να αγγισετε ουτε τον ιμαντα των υποδηματων του και όχι μονον εσυ προσωπικα καλοπερασακια αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε, αλλα και ολη μαζι η συμποσουμενη κακεκτυπη και αξιοθρηνητη ομαδα σας.

Ας ακουσουμε όμως και παλι τον ελεγκτη των …δικαστων του, μιμητη των Αγιων Πατερων, π. Ευθυμιο:

«Αὐτοί ὅμως οἱ προκάτοχοί σας ἐπολέμουν τίς αἱρέσεις ἐνῶ ἐσεῖς ὄχι μόνο δέν τίς πολεμᾶτε ἀλλά δημιουργεῖτε καί νέας, αὐτοί ἀπεμακρύνοντο ἀπό τούς αἱρετικούς, ἐνῶ ἐσεῖς συναγελάζεσθε σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο μέ αὐτούς, αὐτοί ἔφευγαν ἀπό τόν Ἑωσφόρο τῆς Δύσεως ἐνῶ ἐσεῖς συναγωνίζεσθε ποῖος θά φθάση γρηγορώτερα σ’ αὐτόν ἤ θά τόν ἐναγκαλισθῆ περισσοτέρας φοράς, αὐτοί ἐπροστάτευον τό ποίμνιόν των ἐνῶ ἐσεῖς τό δίδετε βοράν στούς λύκους, αὐτοί τέλος ἐτιμώρουν καί ἀπέκοπτον ἀπό τήν Ἐκκλησίαν τούς διαβολεῖς καί ραδιούργους καί τούς αἱρετικούς, ἐνῶ ἐσεῖς στήνετε δικαστήρια διά νά τιμωρήσετε αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἀντιστέκονται στήν αἵρεσι καί ἀποκόπτετε αὐτούς οἱ ὁποῖοι δέν ὑποτάσσονται  στήν  παπική αὐθεντία σας».

 

Ώστε, λοιπον, «καθηρημενος» ο γενναιος  π. Ευθυμιος Τρικαμηνας που τολμησε αυτό, που δεν τολμησε κανενας συγχρονος κληρικος ουτε και καποιος από τους ψευτοηρακλεις Σιγονταροοικουμενιστες.

Εάν ο π. Ευθυμιος προσκυνουσε τη εικονι τη χρυση του ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΟΥ θα ητο για σας Πατερικη, η προδοτικη εκεινη πραξι του;

Ασφαλως με την λογικη σας και με την λιμφατικοτητα σας, το πρωτο.

Που το στηριζετε όμως αυτό, μπορειτε να μας εκθεσετε τις μαρτυριες σας;

Ολες οι κατηγοριες κατά του αξιοσεβαστου γεροντα, πλην της κατηγοριας της αρνησης του να αναγνωριση τον Οικουμενιστη Χρυσοστομο Σμυρνης ως αγιο, αφορουσαν την αναγνωρισι του ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΟΥ.

Aς δουμε όμως και παλι τον ιδιο απολογουμενο κληρικο

«Αναφέρω, κατι ακομα που καταδεικνύει τό ἀπύθμενο βάθος τῆς ἀδικίας του μοιχεπιβατου Ιγνατιου Λαππα. Ὅταν ἦλθε στήν Λάρισα δέν ἐσεβάσθη οὔτε τόν συλλειτουργό του Μητροπολίτη Λαρίσης Θεολόγο, ὁ ὁποῖος ἦτο στό τέλος τῆς ζωῆς του καί ἐνοσηλεύετο στό νοσοκομεῖο τῆς πόλεως.  Τήν ἀνυπομονησία του αὐτή νά καταλάβη τόν θρόνο μέ τά ΜΑΤ, ὁπωσδήποτε δέν μπορεῖ νά τήν ξεχάση ὁ λαός.  Σύμφωνα λοιπόν μέ τόν ΛΑ' ἀποστολικό κανόνα, τόν ὁποῖο σᾶς ἐξέθεσα, Ἅγιοι Δικαστές,  ἀνωτέρω, ποιός εἶναι φίλαρχος; Ἐγώ ὁ ὁποῖος δέν τόν ἀναγνωρίζω, ἤ ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔκανε ὅλα αὐτά διά νά ἀναρριχηθῆ στόν θρόνο; Κρίνετε μόνοι σας καί ἀπαντῆστε.  Ἄλλωστε οὔτε μισθούς  ἐζήτησα, οὔτε θέσεις, οὔτε ἀξιώματα, ἡ δέ τωρινή  διαμονή μου στό δάσος μπορεῖ νά πείση κάθε καλόπιστον γιά τά αἰσθήματα τῆς φιλαρχίας μου.  Ἐγώ μόλις μέ διέταξαν νά φύγω ἀπό τό ἐξωκκλῆσι τοῦ Προφ. Ἠλιού ἀπεχώρησα, σεβόμενος ἀκόμη καί τήν προθεσμία τήν ὁποία μοῦ ἔθεταν.  Εἰς ἐκεῖνον τόσα χρόνια τώρα φωνάζει ὁ λαός τῆς πόλεως νά φύγη, ἀλλά αὐτός μέ μεγαλυτέρα ἐμμονή ἔχει “κολλήσει” στόν θρόνο του, σάν νά  ἔβαλε μέ πεῖσμα σκοπό νά κολάση ὁλόκληρη τήν πόλι καί νά τήν διατηρῆ σέ ταραχή».

Ώστε, καθ’ υμας, θαπρεπε να κυψη την κεφαλην του και να ελεγε το «ευλογησον σε αναγνωριζω ως κανονικο μητροπολιτη» και το ζητημα αυτοματα θα ελυνετο;

Και αυτή η ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ αρνησι για σας αποτελει παραδειγμα προς αποφυγην;

Και που βρισκεις αυτην την Πατερικη Πρακτικη και την δεχεσαι αδιαμαρτυρητα και την υποστηριζεις φανατικοτατα Αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε;

Μηπως στην περιπτωσι του Μεγαλομαρτυρα Αγιου Ιωαννου Χρυσοστομου;

Δεν γνωριζεις τι εγραφε για τους ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΕΣ του ο αγιος;

Τα γνωριζεις ασφαλως, αλλα τα αποκρυπτεις σκοπιμα για να υποστηριξεις την αντορθοδοξη τακτικη των Υπεροπτων, Αθεων και Αδιστακτων αρχιερεων της Αισχυνης των ημερων μας.

Ακουσε λοιπον, την Γραμμη των Αγιων.

Γραφει ο Αγιος και σχολιαζει ο ομοιοπαθης του π. Ευθυμιος:

«Ἤκουσα γάρ καγώ περί τοῦ λήρου ἐκείνου τοῦ Ἀρσακίου, ὅν ἐκάθισεν ἡ βασίλισσα ἐν τῷ θρόνῳ, ὅτι ἔθλιψε τούς ἀδελφούς ὅλους μή θέλοντας αὐτῷ κοινωνῆσαι·  πολλοί δέν αὐτῶν δι' ἐμέ καί ἐν τῇ φυλακῇ ἐναπέθανον.  Ὁ γάρ προβατόσχημος ἐκεῖνος λύκος, ὁ σχῆμα μέν ἔχων ἐπισκόπου μοιχός δέ ὑπάρχων, ὡς γάρ ἡ γυνή μοιχαλίς χρηματίζει, ἡ ζῶντος τοῦ ἀνδρός ἑτέρῳ συναφθεῖσα, οὕτω καί οὗτος μοιχός ἐστί οὐ σαρκός ἀλλά πνεύματος·  ζῶντος γάρ ἐμοῦ ἥρπασέ μου τόν θρόνο τῆς ἐκκλησίας» (ΕΠΕ 38, 240).

          «Θά ἤθελα πολλά νά γράψω εἰς τό σημεῖον αὐτό, τά ὁποῖα ἔχουν ἄμεσον σχέσι μέ τήν παροῦσα κατάστασι στήν Λάρισα, ἐπειδή ὁ  Ἐπίσκοπος κ. Ἰγνάτιος Λάπας εἶναι ἕνα πιστό ἀντίγραφο τοῦ Ἀρσακίου καί ὡς ἐκ τούτου οἱ χαρακτηρισμοί τοῦ χρυσορρήμονος καί Χρυσοστόμου πατρός ἰσχύουν καί δι’ αὐτόν.  Πιστεύω ὅτι ὅλους αὐτούς τούς ἀντιδρῶντας τότε στή νέα ἐπί Ἀρσακίου διαμορφωθεῖσα ἐκκλησιαστκή κατάστασι στήν Κων/πολι καί μή κοινωνοῦντας μέ αὐτόν, θά τούς ἐθεωρούσατε Ἅγιοι Δικαστές,  ἐκτός Ἐκκλησίας, σύμφωνα μέ τή νέα παπική θεολογία, τήν ὁποία ἔχετε ἐνστερνισθῆ.  Δύο σημεῖα μόνο θέλω νά ἐπισημάνω ἀπό τό ὑπέροχο αὐτό τμῆμα τῆς ἐπιστολῆς, τά ὁποῖα ἴσως διαφύγουν τῆς προσοχῆς σας καί δέν θά ἐπεκταθῶ περαιτέρω, διότι πολλές φορές ὅταν κάτι εἶναι ἡλίου φαεινότερο, καταντᾶ περιττή ἡ δική μας ἀνάλυσι. 

Τό ἕνα σημεῖο, τό ὁποῖο λέγει ὁ ἅγιος “....πολλοί δέ αὐτῶν δι' ἐμέ καί ἐν τῇ φυλακῇ ἐναπέθανον”.

 Δηλαδή οἱ ἀδελφοί αὐτοί τοῦ ἁγίου δέν ἐφυλακίστηκαν καί ἀπέθαναν διά τόν Χριστό, ἀλλά διά τόν Χρυσόστομο.  Βλέπετε δηλαδή ὅτι ὅταν αὐτός ὁ ὁποῖος ἀδικεῖται καί διώκεται εἶναι ἄνθρωπος τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἀγώνας τόν ὁποῖον κάνωμε δι' αὐτόν, καθώς καί ὅ,τι ὑποστοῦμε λογίζονται ὅτι τά ἐκάναμε διά τόν Χριστό. 

Τό δεύτερο εἶναι ὁ τίτλος καί ὁ παραλήπτης τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς τοῦ ἁγίου, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ ἑξῆς: “Πρός Κυριακόν ἐπίσκοπον ἐν ἐξορίᾳ ὄντα καί αὐτόν”.  Ὁ Ἐπίσκοπος Κυριακός ἐξωρίσθη διότι δέν ἤθελε νά ἐπικοινωνήση ἐκκλησιαστικῶς μέ τόν Ἀρσάκιο καί ὅσους τόν ἀνεγνώριζον.   Ὅλη δέ ἡ ἐπιστολή εἶναι μία παρηγορία καί ἕνα βάλσαμο πρός τόν Ἐπίσκοπο, μία ὑπενθύμισις παρομοίων παθημάτων τῶν ἁγίων καί μία προσδοκία τῶν μελλόντων ἀγαθῶν.

          Ἐπειδή λοιπόν ἀναφέρονται  στήν παροῦσα παράγραφο τοῦ κατηγορητηρίου τά ἑξῆς: “Ἤ ἀγνοῶν τι ὁ ἱερός πατήρ ἔλεγε εἰς τό ποίμνιόν του διά τόν διάδοχόν του, τό ὁποῖον ὡς γνωστόν παρεκίνει αὐτόν νά ἀκολουθοῦν, αὐτός ἐξεγείρει τούς πιστούς”, σᾶς μεταφέρω ἕνα ἄλλο θαυμάσιο τμῆμα ἐπιστολῆς τοῦ ἁγίου πρός τούς κληρικούς, οἱ ὁποῖοι δέν εἶχαν καμμία ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ τόν Ἀρσάκιο καί ὡς ἐκ τούτου εἶχαν φυλακισθῆ.  Ὁ τίτλος τῆς ἐπιστολῆς “Τοῖς ἐγκεκλεισμένοις Ἐπισκόποις, Πρεσβυτέροις καί Διακόνοις ἐν δεσμωτηρίῳ δι' εὐσέβειαν”.

Καί ἡ ἀρχή τῆς ἐπιστολῆς: “Μακάριοι τοῦ δεσμωτηρίου καί τῆς ἁλύσεως καί τῆς τῶν δεσμίων ὑποθέσεως ὑμεῖς·  μακάριοι καί τρισμακάριοι καί πολλάκις τοῦτο, οἱ πᾶσαν ἀνηρτήσασθαι τήν οἰκουμένην τῷ περί ὑμᾶς φίλτρῳ, ἐραστάς ὑμῶν κάι τούς πόρρωθεν ὄντας πεποιήκατε.  Πανταχοῦ γῆς καί θαλάττης ἄδεται ὑμῶν τά κατορθώματα, ἡ ἀνδρεία, ἡ ἀπερίτρεπτος γνώμη, τό ἀδούλωτον φρόνημα.  Οὐδέν ὑμᾶς κατέπληξε (τίποτε δέν σᾶς ἐφόβισε) τῶν δοκούντων εἶναι δεινῶν, οὐ δικαστήριον, οὐ δήμιος, οὐ βασάνων νιφάδες, οὐκ ἀπειλαί μυρίων γέμουσα θανάτου, οὐ δικαστής πῦρ ἀπό τοῦ στόματος ἀφιείς, οὐκ ἐχθροί θίγοντες (ἀκονίζοντας) τούς ὀδόντας καί μύρια εἴδη κινοῦντες ἐπιβουλῆς, οὐ συκοφαντίαι τοσαῦται, οὐκ ἀναίσχυντοι κατηγορίαι, οὔ θάνατος πρό τῶν ὀφθαλμῶν καθ' ἑκάστην ἡμέραν φαινόμενος, ἀλλ' ἤρκεσεν ὑμῖν εἰς παράκλησιν τῶν γινομένων ἡ τῶν γινομένων ὑπόθεσις (σᾶς ἀρκοῦσαν γιά παρηγοριά αὐτά τά ἴδια τά γεγονότα).  Διά ταῦτα φανερῶς μέν ὑμᾶς πάντες στεφανοῦσι καί ἀνακηρύττουσι, οὐ φίλοι μόνον, ἀλλά καί αὐτοί οἱ ἐχθροί καί ταῦτα κατασκευάζοντες.... Καί τά μέν ἐνταῦθα τοιαῦτα, τά δέ ἐν οὐρανοῖς τίς παραστῆσαι δυνήσεται λόγος; Ἐγγέγραπται ὑμῶν τά ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς, μετά τῶν ἁγίων καταριθμήθητε μαρτύρων.  Οἶδα ταῦτα ἐγώ σαφῶς, οὐκ εἰς τόν οὐρανόν ἀναβάς, ἀλλ' ἀπό θείων αὐτά μαθών χρησμῶν”.

          Πρέπει λοιπόν νά δώσετε τώρα ἐσεῖς, Ἅγιοι Δικαστές κάποια ἐξήγησι. Πῶς δηλαδή ἰσχυρίζεται στό κατηγορητήριο ὁ κατήγορός μου,  Ἐπίσκοπος κ. Ἰγνάτιος Λάπας ὅτι ὁ ἅγιος προέτρεπε τό ποίμνιό του σέ ὑπακοή στόν διάδοχό του, τήν στιγμή κατά τήν ὁποία ἐμακάριζε καί κατέτασσε μεταξύ τῶν ἁγίων καί μαρτύρων ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἔκαναν ἀνταρσία στόν διάδοχό του, δέν εἶχαν ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ αὐτόν καί ἐδιώχθησαν χάριν αὐτῆς τῆς ὁμολογίας;  Μήπως ὁ ἅγιος ἦταν δίγλωσσος, μήπως ἤθελε νά τά πάη  καλά μέ ὅλους ἤ μήπως αὐτός  διαστρέφετε τούς ἁγίους καί τούς φέρει στά μέτρα  τῆς μοιχεπιβασίας τοῦ κατηγόρου μου;».

 

Εσυ, αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε, τι λες για όλα τα παραπανω;

Τι να πης, ταλαιπωρε αρχιμανδριτα;

Μονο να διαστρεβλωσης τα πραγματα, να διαστρεψης τα γεγονοτα, να κατακρεουστησης την αληθεια, όπως καμνεις εσυ και οι ομοφρονες σου και για την ερμηνεια του ΙΕ΄Κανονα της Πρωτοδευτερας Συνοδου απεναντι στην Αιρεσι, παραλληλα με την ερμηνεια των Αγιων Πατερων της Εκκλησιας.

Καλα, λοιπον, σας καταλαβα από καιρο ότι εσεις και οι ομοιοι σας, αλλου ζητε, αλλου προσβλεπετε και αλλου βαρατε.

Ότι δεν βαδιζετε στα ιχνη των Αγιων και στα ιχνη των Προφητων και των Πατερων, αλλα στα βηματα των κακοηθεστατων και θηριοψυχων Ληστοσυμμοριτων (εξ ου και το Ληστρικη Συνοδος) της Εκκλησιαστικης μας ιστοριας.

Αληθεια, τι υμιν και ημιν;

ΟΥΔΕΝ, Σιγονταροοικουμενιστες.

Φερε μας, μεγαλε κανονολογε, αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε, παρομοιο Πατερικο παραδειγμα από την Εκκλησιαστικη μας ιστορια που θα ωφειλε ο π. Ευθυμιος να το απομιμηθη;

Μηπως δεν είναι μιμητης του Μεγαλομαρτυρα Αγιου Χρυσοστομου;

Που δικασθηκε αδικως και αντικανονικως, από θηριοψυχους αρχιερεις παρομοιους με τους αρχιερεις που δικασαν τον π. Ευθυμιο, ασχετους και αμοιρους του κανονικου δικαιου, αγραμματους και αστοιχειωτους στην γνωσι των Ιερων Κανονων, ανθρωπους σχεδον ασημαντους, εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενην;

Ο π. Ευθυμιος μετεβη στα Πειθαρχικα τους Συμβουλια - και όχι ως κακως τα αποκαλειτε Εκκλησιαστικα Δικαστηρια, κατά την νομολογια του Συμβουλιου της Επικρατειας - για να κανη Ομολογια Πιστεως και εκεινος να τους στηση στον τοιχο με το κατηγορητηριο του Οικουμενισμου και του Φιλοοικουμενισμου.

Να τους ελεγξη για την αποδοχη του Αρχηγετου της Παναιρεσεως του Οικουμενισμου πατριαρχη Βαρθολομαιου, με τον οποιο συλλειτουργουν, συντρωγουν, συνπινουν, συνευωχουνται και συναγελαζονται μαζι του.

Και αυτό το σημερινο ελεεινο, ΦΡΙΚΑΛΕΟ και πρωτοφανες ιστορικο γεγονος, δεν τολμησε κανενας από σας τους μηδαμινους Σιγονταροοικουμενιστες ρασοφορους να τους το πειτε καταμουτρα, όχι σε στιγμες αμυνης, όπως εκεινος, αγωνιζομενος να θρυμματιση τις φτιαχτες και μεθοδευμενες κατηγοριες του ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΟΥ, τις οποιες κατερριψε ως ασεβη περιτριμματα και μετα βδελυγμιας στην χωματερη της ιστοριας, αλλα όπως διαβιοιτε εκ του ασφαλους και με την καλυψι και με την προστασια και με την περιθαλψη, του ηγαπημενου σας τολμηρου επισκοπου

Μα απλουστατα παριστανετε και εσεις τους τολμηρους και γενναιους, ενώ ειστε δειλοι και ανανδροι, και καταφερεσθε ακινδυνως εναντιον εκεινου που δεν μπορειτε να τον ομοιασετε.

Και επειδη δεχεσθε την «καταδικη» του π. Ευθυμιου αναγκαζομαι να αναφερω τους λογους της καταδικης του που δεν ησαν αλλοι, πλην της τελευταιας, παρα η μη αναγνωρισι του μοιχεπιβατου Λαρισης ως μητροπολιτου.

 

1^η κατηγορια «ἐγκαταστάσει δίχα κανονικῆς συγκαταθέσεως, εὐλογία καί ἀδείας τοῦ Ἐπιχωρίου Μητροπολίτου Λαππα εἰς ἑτέραν κανονικήν δικαιοδοσίαν καί κατά συρροήν τελέσει παρ’ ἐνορίαν ἱερατικῶν πράξεων»,

 

2^η κατηγορια, «περί ἐγκαταστάσεως εἰς τό ἐξωκκλήσιον τοῦ Προφήτου  Ἠλιοῦ τῆς Ἐνορίας Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀμπελακίων Λαρίσης ἄνευ τῆς συγκαταθέσεως, τῆς ἀδείας ἤ τῆς συμφώνου γνώμης τοῦ Μητροπολίτου Λαρίσης Λαππα  ἤ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου»,

 

3^η κατηγορια, «ἐπί τυρείᾳ καί φατρίᾳ κατά Λαππα»,

 

4^η κατηγορια, «ἐπί καταφρονήσει τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς.δηλαδη κατά Λαππα.»,

 

5^η κατηγορια, «ἐπί κακοβούλῳ ἐξυβρίσει, ἔργῳ καί λόγῳ τοῦ Ποιμενάρχου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαρίσης καί Τυρνάβου.Λαππα...),

 

6^η κατηγορια, «ἐπί βαναύσῳ διαταράξει τῆς θρησκευτικῆς εἰρήνης ἐκκλησιαστικῆς συναθροίσεως..κατα Λαππα..),

 

7^η κατηγορια, «ἐπί ὑποκινήσει πιστῶν εἰς ἀπείθειαν, ἐχθροπάθειαν, ἐξέγερσιν, στάσιν καί ἀνταρσίαν...κατα Λαππα.),

 

8^η κατηγορια, «ἐπί παρερμηνείᾳ καί διαστροφῇ τῶν Ἱερῶν Γραφῶν καί τῶν Πατερικῶν κειμένων, αναφερομενων κατά Λαππα»,

 

9^η κατηγορια, «ἐπί ἀποσχίσει ἀπό τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.δηλαδη του Λαππα..),

 

10^η κατηγορια, «ἐπί ἀποσχίσει ἀπό τοῦ Ἐπισκόπου καί κακοβούλῳ μή μνημονεύσει.του Λαππα..),

11^η κατηγορια, «ἐπί δεινοτάτῳ σκανδαλισμῷ τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν κατά συρροήν..κατα Λαππα».

 

12^η κατηγορια, «ἐπί ἀσεβείᾳ πρός τήν Ἱεράν μνήμην τοῦ Ἁγ. Ἐθνοϊερομάρτυρος Χρυσοστόμου, Μητροπολίτου Σμύρνης...).

 

Δηλαδη Αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε, αν εσυ ησουν στην θεσι του π. Ευθυμιου θα εκυπτες την κεφαλην τω ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗ για να εληγε το θεμα;

Θε ελεγες στους δικαστες σου ότι εκαμες λαθος που αρνηθηκες να αναγνωρισης έναν Μοιχεπιβατη και μετανοιωνεις γι αυτό και από την στιγμη εκεινη κλινεις τον αυχενα της πληρους υποταγης;

Και αυτό που δεν εκαμε ο π. Ευθυμιος, αντι εσυ να το επαινεσης, το κατακρινεις;

Ώστε  το αδικο το μετατρεπεις σε δικαιο και το δικαιο σε αδικο;

Το μαυρο σε ασπρο και το ασπρο σε μαυρο;

Μα η Αγια Γραφη γραφει:

«Ουαι οι λεγοντες το πονηρον καλον και το καλον πονηρον, οι τιθεντες το σκοτος φως και το φως σκοτος, οι τιθεντες το πικρον γλυκυ και το γλυκυ πικρον» (Ησ.Ε΄20).

Μα, αυτην την ανομη και παρανομη τακτικη, και το Αγιο Ευαγγελιο του Ιησου Χριστου την κατακρινει.

Εσυ ποιο ….ευαγγελιο συμβουλευεσαι και καμνεις το πικρο γλυκυ και το γλυκυ πικρο;

Ώστε εισαι πληρως ταυτισμενος με τους παρανομουντες ωμα και απροκαλυπτα δεσποταδες.

Που τομαθες αυτό το μαθημα αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε;

Στο κατηχητικο της δεσποτικης παρανομιας και αυθαιρεσιας, τομαθες;

Ώστε ετσι ε;

Ετσι διδαχθηκες από τους Αγιους Πατερες;

Ετσι διδαχθηκες από την Ιστορια της Εκκλησιας;

Για να επαινεσης τον π. Ευθυμιο θα επρεπε να υποχωρηση από τις θεσεις του, που είναι και θεσεις των Αγιων της Εκκλησιας μας, να βαλη νερο στο κρασι του, (όπως του ζητουσαν να πραξη οι «αγιοι» δικαστες του ιεροεξεταστικου Δικαστηριου), να ζητηση συγγνωμη από τον ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΛΗ δηλαδη και όλα θα ηταν μελι γαλα.

Λεγει ο π. Ευθυμιος:

«Μελετῶν τήν ἀπόφασι τοῦ ὡς ἄνω Δικαστηρίου διεπίστωσα ὅτι σέ κανένα  σημεῖον δέν ἀναφέρεται ὁ λόγος διά τόν ὁποῖο ἐδιώχθην καί οἱ αἰτίες διά τάς ὁποίας ἀπετειχίσθην καί δέν μνημονεύω τό ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου στά μυστήρια καί τίς ἀκολουθίες.

Ἡ ἀπόφασις ἐπίσης δέν ἀναφέρει  οὔτε κἄν τήν προφορικήν ἀπολογίαν μου κατά τήν διεξαγωγήν τῆς Δίκης,  στήν ὁποία διαρκῶς διεκήρυττον τούς λόγους τῆς Πίστεως διά τούς ὁποίους ἀπετειχίσθην». 

Συνεχιζει και παλι ο π. Ευθυμιος: 

«Εἶναι  λοιπόν ἡλίου φαεινότερον ὅτι ἡ ἀπόφασις τήν ὁποίαν θά ἐκδώσουν οἱ Ἅγιοι Δικασταί θά εἶναι προσαρμοσμένη στά πιστεύω των , στά ἔργα των καί στήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.  Ὡς ἐκ τούτου ἐγώ πλέον προσωπικῶς δέν ἀναμένω τίποτε καλύτερο ἀπό τούς  ἐν λόγῳ Δικαστάς, τήν στιγμή μάλιστα κατά τήν ὁποίαν ἐπιμελῶς ἀπεκρύβησαν ἀπό τά πρακτικά τῆς προηγούμενης δίκης οἱ λόγοι διά τούς ὁποίους κυρίως διώκομαι.  Ἡ ἀπόφασις αὐτή τήν ὁποία θά ἐκδώσουν οἱ Ἅγιοι Δικαστές θά καταδεικνύη καί τήν ἀπόστασι καί διάστασι ἡ ὁποία ὑφίσταται μεταξύ μας,  ἕνεκα τῆς ὁποίας δέν τούς ἀναγνωρίζω καί δέν τούς μνημονεύω, ἀλλά τούς θεωρῶ προδότες τῆς Πίστεως. Αὐτό οὐδόλως σημαίνει ὅτι  θεωρῶ τόν ἑαυτό μου Ἐκκλησία,  ἀλλά σημαίνει ὅτι θέλω νά παραμείνω διά τῆς ἀποστασιοποιήσεώς μου στήν ἀληθινή καί διαχρονική  Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν».

 

Μια τετοια, λοιπον, δικη μαϊμου, και μια τετοια εξωφρενικη και σχιζοφρενικη αποφασι, πως είναι δυνατον εσεις οι αυτοκαυχωμενοι ως «Φιλοπατερικοι» και «Αντιοικουμενιστες», να την εγκρινετε και να την αναγνωριζετε ως κανονικη δικη;

Μα απλουστατα τα χνωτα σας είναι ιδια με τα χνωτα των Αθλιων και Παναθλιων Οικουμενιστων αφου αποδεικνυεται ότι ταυτιζεται η αντορθοδοξη λογικη σας μαζι τους.

Και καποια στιγμη ειδαμε τον συμπολεμιστή και συνοδοιπόρο σας π. Θεοδ. Ζηση να παραλληλιζη τους ηρωϊκους αγωνες των Λαρισαιων χριστιανων με τους παραλληλους των Ιωαννιτων του Αγιου Χρυσοστομου.

Και δεν ντραπηκε να γραφη αλλα και να πιστευει αλλα αντ’ αλλων.

Να τον χαιρεστε.

Θελω να τελειωσω τον παροντα σχολιασμον, με την φωνη της Γραφης και των Αγιων Πατερων που ταυτιζονται απολυτα με τα λογια και τις πραξεις του ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ πατρος Ευθυμιου Τρικαμηνα:

 

Λεγουν οι Παροιμιες 17,15: «Ος δικαιον κρινει τον αδικον, αδικον δε τον δικαιον, ακαθαρτος και βδελυκτος παρα Θεω».

 

Λεγει ο αγιος Ιω. Ο Χρυσοστομος ΕΠΕ 7,150: «Όταν τι παρανομον γενηται, μηδεις χριστιανος εστω νωθης, αλλα πυρος θερμοτερος και των αδικουμενων μη ελαττον αλγειτω, και ουτω τα πλειονα στησεται των κακων».

 

«Eχε τα ώτα τοις μεν αδικουμένοις ηνεωγμένα, προς δε τας των αδικούντων επαγωγάς και πιθανολογίας αποκεκλεισμένα» (Μέγας Φώτιος 102,668).

 

Καλόν το ειρηνεύειν πρός πάντας, αλλ' ομονοούντας πρός την ευσέβειαν (...) η γάρ ειρήνη μετά μεν του δικαίου και πρέποντος, κάλλιστόν εστι κτήμα και λυσιτελέστατον (ωφελιμώτατον), μετά δε κακίας, ή δουλείας επονειδίστου, πάντων αίσχιστόν τε και βλαβερώτατον. Οτι έστι κακή ομόνοια, και καλή διαφωνία.
Εστι σχισθήναι καλώς, και ομονοήσαι κακώς» (Ιωσήφ Βρυένιος, Απαντα...Α΄, σελ.482).

 

Λεγει ο Αγιος Ισιδωρος ο Πηλουσιωτης Πατρολ. Μιν 78,948:

Πάντων μεν των κατ' ανθρώπους αγαθών υπόθεσίς εστι και κρηπίς η ομόνοια, και χρή μηδενί διδόναι πολέμου και μάχης αφορμήν. Ει δέ που την ευσέβειαν παραβλαπτομένην, ή τους ασθενείς αδικουμένους θεάσαιο, μή προτίμα την ειρήνην της αληθείας, αλλ' ίστασο γενναίως, έως αίματος προς την αμαρτίαν ανταγωνιζόμενος.
Διά τούτο γαρ είρηται τω αποστόλω τούθ' όπερ ηθέλησας μαθείν.
"Ει δυνατόν το εξ' υμών, μετά πάντων ανθρώπων ειρηνεύοντες", Ρωμ. 12,18
Εστι γαρ όπου ού δυνατόν, οίον, όταν περί ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΩΝ ο αγών.

Η ειρήνη τη δικαιοσύνη συγκεκραμένη θείον εστί χρήμα.
Ει δε θατέρα άνευ της ετέρας είη, λυμαίνεται τω της αρετής κάλλει.
Εστι μεν γαρ ειρήνη και λησταίς προς εαυτούς και λύκοις.
Τοις μεν επί λύμη των ανθρώπων, τοις δε επ' ολέθρω των προβάτων.
Αλλ' ούκ άν καλέσαιμι ταύτην ειρήνην την τη δικαιοσύνη μή κοσμουμένην.

Ει δ' αυτή συνέλθοι, όντως ειρήνη κεκλήσεται.
Διό και ο Χριστός έφη: <ούκ ήλθον βαλείν ειρήν επί την γήν, αλλά μάχαιραν>.
Οτι γαρ ού πάσαν ειρήνην, αλλά την τη κακία συνεζευγμένην αποκηρύττει, αλλαχού φησιν:
<ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν>. Ειρήνη γαρ όντως εκείνη εστίν, η τη δικαιοσύνη, και τη ευσεβεία σεμνυνομένη. (Πατρολογία του Μιν, 78,925).

 

Δια ζηλον και φθονον, Εκκλησιας πιστοι και δικαιοτατοι στυλοι εδιωχθησαν και εως θανατου δεινου (Κλημης Ρωμης 1, 217).

 

Ου τον πασχοντα κακως, αλλα τον ποιουντα κακως, τουτον θρηνειν πανταχου δικαιον.

Τουτο γαρ εκεινου χειρον, μαλλον δε εκεινο μεν ου κακον, το κακως παθειν, κακον δε το ποιησαι κακως.

Το μεν γαρ κακως παθειν, την βασιλειαν των ουρανων προξενει, το δε κακως ποιησαι αιτιον ημιν της γεεννης και της κολασεως γινεται.

Οι μεν διωκομενοι την βασιλειαν λαμβανουσιν, οι δε διωκοντες την οργην κληρονομουσι.

Ταυτα δε μοι ουχ απλως νυν ειρηται, αλλ’ ινα μη τοις εχθροις οργιζωμεθα, αλλ’ ελεωμεν αυτους και θρηνωμεν και συναλγωμεν αυτοις.

Εκεινοι γαρ εισιν οι κακως πασχοντες, οι δε εχθραινοτες ημιν.

Ιερος Χρυσοστομος ΕΠΕ, 35,558.

 

Παρατηρητεον ότι πανταχου των προφητων ουδεν ουτως ο Θεος επιζητει, ως το τοις αδικουμενοις επαμυνειν (ΕΠΕ ι. Χρυς. 8, 228).

 

Τους γνωριζετε αυτους τους Αγιους Πατερες και τα οντως συνταρακτικα θεσφατα τους, Παυλε Δημητρακοπουλε, ή τα ακουετε για πρωτη φορα;

Τους δεχεσθε, τους αποδεχεσθε, τους χρησιμοποιειτε, τους τιματε;

Οι Ιεροι Κανονες τους τοποθετουν στην ιδια με αυτους κλιμακα.

Εσεις οι Σιγονταροοικουμενιστες, πως τους βλεπετε, που τους τοποθετειτε;

Εχουμε την εντυπωσι ότι τους αποφευγετε όπως αποφευγετε τον Διαβολο.

Γιατι αραγε;

Μα αρνεισθε να τους ακουσετε, αρνεισθε να τους αποδεχθειτε, αρνεισθε να τους μιμηθειτε, αρνεισθε να τους εφαρμοσετε, αρνεισθε να τους διδασκετε.

Αρα αμφιβαλλουμε για την Ορθοδοξια σας, καπου αλλου εχετε ενταξει τον εαυτο σας, δεν εκφραζετε την γνωμη των Αγιων Πατερων, ειστε ξενοι από αυτους, ειστε εχθροι τους, Αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε και ολη η …Συνομοταξια σας, για να μην σας αποδωσω τον χαρακτηρισμον, «της …Συμμοριας» και πανυ δικαιως.

 

Οσον αφορα τα γραφεντα περι της ημεριδας σας, εχω να σας πω τα εξης:

          Δεν θέλατε να πραγματοποιήσετε ημερίδα επί ίσοις όροις, διότι είχατε τον σκοπό σας.

Θέλατε να προσέλθη ως μαθητής ο π. Ευθύμιος, ταπεινά να ακούση όλα όσα είχατε να εκθέσετε και κατόπιν να αποδείξετε ότι κάνει λάθος, αφού όλοι εσείς που οργανώνετε την ημερίδα και οι προσκεκλημένοι σας θα είχατε διαφορετική άποψι από τη δική του.

Δεν θα τον αφήνατε να παρουσιάση τις θέσεις των Πατέρων αλλά θα αποδεικνύατε τις δικές σας σημερινές θέσεις ως πατερικές και αναμφισβήτητες.

Στ’ αλήθεια πολύ δημοκρατική συμπεριφορά και άκρως εκκλησιαστική!

          Αναμένουμε με αγωνία τα πορίσματα της ημερίδας σας και  κατά συνέπεια και τους τρόπους αντιμετώπισης της Παναιρέσεως που εσείς οι ίδιοι ήδη έχετε καταγγείλει και καταδικάσει δημοσίως, αφού μετά όπως είναι αναμενόμενο,  θα αποδείξετε αδόκιμο, ακατάλληλο και ανεφάρμοστο τον δρόμο της αποτειχίσεως και απομακρύνσεως του ορθοδόξου ποιμνίου από τους προβατόσχημους λύκους – φορείς της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού.

Θιγετε και αλλα θεματα στην επιστολη σας.

Και αναφερετε και ισχυριζεσθε πεισματωδως, και σατανικως θα ελεγα, και πολλακις το επαναλαμβανετε, διοτι ετσι σας συμφερει, οτι οι σημερινοι γεροντες Ποποβιτς, Παϊσιος, Πορφυριος, Ιακωβος, Φιλοθεος Ζερβακος, δεν ελαβαν όπως και οι Παλαιοτεροι Αγιοι Πατερες θεσι υπερ της υποχρεωτικης Αποτειχισεως βασει του Ιερου Κανονα της Πρωτοδευτερας Συνοδου.

Ω αρχιμανδριτα, Παυλο Δημητρακοπουλε, η Αιρεσι του Οικουμενισμου ειχε υψωσει τοσον θρασεια την κεφαλην της, τοτε που εζων οι εν λογω γεροντες, οσον σημερον;

Γιατι μας δουλευετε, λοιπον και προσπαθειτε να δικαιολογησετε τα αδικαιολογητα;

Και ολοι οι γεροντες αυτοι, ειχαν ευαισθησιες στα ζητηματα της Πιστεως και ενεκριναν, όπως ο π. Παϊσιος, την παυσι του μνημοσυνου του Αθηναγορου.

Ουδεις ομιλουσε τοτε για Αποτειχισι, αλλα για παυσι μνημοσυνου, που είναι ιδιον και απαραλλακτον της Αποτειχισεως.

Αλλα και τοτε δεν υπηρχαν πολλοι προθυμοι να το πραξουν αν και ειχαμε, κατά τον π. Επιφανιον, 70 επισκοπους βραχους ορθοδοξιας και 10 προδοτας.

Σημερα εχουμε 79 προδοτας και 1, ισως και δυο ο Θεος ας το δειξει, …βραχους…

Με την Αποτειχισι, πιστευω οι εν λογω αγιοι και Γεροντες ή δεν τους ειχε απασχολησει ή δεν την ειχαν καν σκεφθη γιατι ηλπιζαν ότι το κακο της Παναιρεσεως του Οικουμενισμου σιγα σιγα θα εσβηνε και δεν θα επαυξανετο από τους Αιρετικους Οικουμενιστας.

Γιατι, λοιπον, επικαλεισαι, αρχιμανδριτα, τους γεροντες;

Εξυπναδες πουλας;

Τωρα βεβαια οσον αφορα τους Αγιους Πατερες, εδώ αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε, την εχεις ασχημα.

Οι Αγιοι Πατερες, είναι τοσο σκληροι και κατηγορηματικοι και αμετακινητοι και καθετοι απεναντι στην Αιρεσι, οσο για κανενα άλλο ζητημα.

Τους ερωτοτροπουντας ή και απλα ανεχομενους με την Αιρεσι, τους προειδοποιουν ότι θα κολασθουν αν δεν διαχωρησουν ΑΜΕΣΑ την θεσι τους και δεν αποχωρησουν ΑΜΕΣΑ από αυτην, γιατι ΣΥΜΜΙΑΙΝΟΝΤΑΙ και δεν επιτρεπουν ουτε ΜΙΑ ΩΡΑ τον συγχρωτισμο των ορθοδοξων με τους Αιρετικους σαν τον Παγκακιστο Αρχιαιρεσιαρχη Βαρθολομαιο.

Εσεις ομως Αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε, κοινωνειτε, επικοινωνειτε, μνημονευετε, εγκωμιαζετε, ναι εξωφρενικον, τους εγνωμιαζετε ως ΣΕΠΤΟΥΣ, -ποιους τους Αρχιαιρεσιαρχες-  και συλλειτουργειτε με τους συγχρονους δεδηλωμενους αυτους και σταμπαρισμενους Αιρετικους.

Αρα εισαι και εσυ αρχιμανδριτα Παυλο Δημητρακοπουλε, μολυσμενος και μαγαρισμενος και πανουκλιασμενος, κατά τον αγιο Νικοδημο τον Αγιορειτη, από την Απεχθεστατη, Συχαμερη και Βρωμερα Παναιρεσι των ημερων μας.

Κατι διφορουμενο  αναφερεις και για τον μητροπολιτη Ρασκας ΑΡΤΕΜΙΟ τον Αγιωτατο Ποιμεναρχη των Ορθοδοξων της Εκκλησιας των Κατακομβων.

Δεν μπορω να γνωριζω τι ακριβως εννοεις, αν και πολλα υποπτευομαι.

Μια ερωτησι μονο θα ηθελα να σου καμω:

Θα συλλειτουργουσες, χωρις κανενα απολυτως προβλημα, εσυ ενας «Μεγας Αντιοικουμενιστης» ως ισχυριζεσαι, με τον Κεχαριτωμενο μητροπολιτη που σφαγιασε ως Αρνιον Ακακον, η Πανουργα και Ραδιουργα Τροϊκα των Σερβων ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΩΝ;

Ενα απλο ναι, ή ένα απλο όχι θα ηθελα, για να φυγουν από μεσα σου ολοι οι κακοι λογισμοι που μου προκληθηκαν από την ολη βιοτη σου.

Τελος, αρχιμανδριτα Παυλε Δημητρακοπουλε, θελω να επισημανω τις εσχατες μερες στις οποιες ζουμε και υπαρχει διαχυτη και διαπλουμενη η μεγαλη συγχυσι, φρενων, ψυχων και συνειδησεων.

Αυτό επικρατει και σε σας τους Σιγονταροοικουμενιστες που αυτοανακηρυξατε εμφανως εαυτους, ως μοναδικους και αποκλειστικους υπερασπιστας της Πιστεως.

Όμως εμεις διαβλεπουμε ότι και εσεις ειστε παιδια της εποχης μας.

Αρα ουδεν το περιεργον και ουδεν το παραδοξον.

Όλα εξηγουνται και όλα ερμηνευονται.

Όμως ευτυχως στην Ορθοδοξια υπαρχουν οι ακραιφνεις και αγοπνευματικοι οδοδεικτες μας που προφητικα μας προειδοποιησαν:

 

«Μή πείθεσθε μονάζουσι, μηδέ τοῖς πρεσβυτέροις, ἐφ' οἷς ἀνόμως λέγουσι, κακίστως εἰσηγοῦνται.

Καί τί φημί μονάζουσι, καί τί τοῖς πρεσβυτέροις; 

Μήδ' ἐπισκόπους εἴκετε (ὑπακούετε) τά μή λυσιτελοῦντα πράττειν καί λέγειν·  καί φρονεῖν δολίως παραινοῦσιν οἵτινες περικείμενοι μόρφωσιν εὐσεβείας πᾶσαν τήν δύναμιν αὐτῆς εἰσίν ἀπηρνημένοι...

Αἱρέσεως φανείσης εἰς τήν γῆν ἐπικροτούσης ὑπέκυψαν καί τούς λοιπούς ὡθοῦσιν ὑποκύπτειν, οἷς οὐ προσῆκον πείθεσθε, κἄν καί ποιμένες εἶεν, ἀλλ'οὐδέν ἐνδέχεται καλεῖν τούτους ποιμένας ὅλως, τούς λυμεῶνας καί φθορεῖς τῆς Χριστωνύμου ποίμνης καί μή τούς ὅρους σώζοντας τῆς ἀρχιερωσύνης». 

 

(Ὁσ. Μελετίου Ὁμολογητοῦ).